&*&*Bmam!&-nmMiW..>lGtuM»mii:m Godsdienst — Huisgezin — Elpsdom 28*' Jaar. — Donderdag; 28 Februari m$ VERSCHIJNT 6 MAAI. PER WEEK 9 CENTIEMEN HET NUMMER zouden vinden die hun ten deel worden kap zonde* tiieüwe of de oude elenieiitaqi van vijandschap op te nemen, die den vrede van Europa «sa jgJojBed© van g&nsch de wereld wfearfchijnhjk dpolSug zouden storen. Ook Bief kan ik m grondbeginsel instemmen en verklaar dus met voorzitter Wilson, «lat een ^getoëéaa vrede op stilke grondsla%en kan beroken worden. (Beweging.) Slechte één VooTBéhoud is ft soakeHf: Deze giöndbebsgfri&ëls moestèii niet slechte door dép ypc^ibeèt der V5toe|i!ttgde'S^t«Bi voorgèatèUL *üöjb öpk dot» iXUèStaWfl eWvoKeren feitebjk ërkèhd worden. (Zeer «aar!) Heer Wilson, die den Duitschen rijkskaaseliei Dij deze gelegenheid een zekere achterkjkheid verwijt (Gelach), schijnt mij in de vlocht zijner denkbeelden da bestaande werkelijkheid Ver vooruit geijld te rf™. voorzeker, EER VOLKERENBOND die op gerechtigheid en wederzijdseke onbaatzuchtige erkenning opgebouwd ware, *- eentoestand der menschheid, uit welken met allenesten vafl vroegere barbaarsehheid de oorlogverdwenen ware en in welken er geen foloedoffers, geen zelfslachting der volkeren, geenvernieling van nioeieaam verworven kultuurwaarde meer voorkwamen, —dat ware een doel,op 't innigste te wenseneh'. Maar nog is dit 3oelmet bereikt. Nog bestaat geen door alle naties,tot bewaring van den vrede in naam der gereohtigheid' opgericht scheidsgerecht. Wanneerheer Wilson te dezer gelegenheid zegt, dat deDuitsche rijkskanselier tot hc:t gerechtshof der gansche wereld sprgskt, pwet ik, zooals de dingen heden staan, in naam van het Düitsehe Rijken zijne bondgènooten, dat gerechtshof als nietonbevangen afwijzen, (Bijval,) hoe verheugdik het ook zou begroeten indien een onpartijdigsoheidsgérécht bestond, en hoe gaan» ik zonmedehëlpên om sulk eon idealen toestand bijte brengen. Er is helaas van dergelijke gezindheid bij de leidende mogendheden der Ententeniets te bespeuren.(Slot volgt.) OfticieeleMedi In flaaadepe», Frankrijk en Elzas, (DinasCHE MELDIKG4 BERLIJN. 26 Februari, — Uit het groote ' EB11in'■'"«i-jui mi ,i ii^MM.u Bekendmaking. E. H. O. den 25 Februari 1918. Op de lijn van des tram der achterbankommando vanGeeraardsbergen naar Oudenaarde, ontspoorden den 13-12-1917 in de statie van Segelsem, de beide machtenen, waardera belangrijke Btoffei^ke sehade veroorzaakt werd. Wagens é» gedane vaststellingen «an de wissels, hebben inwoners der gemeente Segelsem moedwillig dit ongeval te weeg gebracht» Door het leggen van steenen en stukken ijzer op de sporen en het ondermijnen der dwarshouten. trerd tevens meermalen gepoogd dan materiaaïtrein te doen ontsporen. Daar de afzonderlijke daders niet konden gevat worden, » a« gemeente Segelsem. op voorstel van het 2° legerapperbevel eene geldboete van DRIE DUIZEND MARK opgelegd geworden. Dit wordt ter openbare Kennis gebracht. De EtappenInspekteur, von SCHIKFÜ& Generaal der Infanterie. Rede vau Rijkshnselier Graaf von llertling OVER BUITEN LAN DSCHE POLITIEK. Berlijn 25Februari. — Inden Beickstag heeft doheer rijkskanselier graaf vonHertiiag heden volgende redo uitgesproken s —ISgne Heeren I De Rijksdag heeft rechk opheldering te verkrijgen over den buiteaJands^politieken toestand en ovet de daartgg, door de Rrjksregeering ingenomen stelling. Ik kom de daaruit spruitende verplichting na, al koester ik ook anderzijds zekeren twijfel nopens het Hut en 't gevolg der vredes? redevöeÖagen,sindslang door demBdsters én staatsmannen der oorlogvoerende Staten in 't openbaar gehouden. Een Hberaal medelid van het EngeJsch Lagerhuis en vroeger minister^ Runciitfan, heeft onlangs de meening uitgedrukt, «»i men den vrede spoedig nader zou komen, indien, in plaats daarvan, bevoegd» e.n ver> antwoordetijke vertegenwoordigers de* oorlogvoerende mogendheden zich in nauwer kring tot een wedew>i$dsche uitspraak wilde» vereenigen. Sc kan difc enkel toestemmen. Dat war» de weg, om aüe de zooveel gewilde en ongewilde misverstanden weg te ruimen en onze vijanden te noodzaken onze woorden zoo op te nemen als ze gemeend zijn en ook hunnerzijds met de waarheid vooruit te komen. Ik kan ten minste niet vinden dat de woorden, die ik hier h|j twee gelegenheden; gesproken heb, in het buitenland een objectieve enönbevooroordeslde waardeering gevonden hebben. (Toestemming.) Eene Uiteenzetting binnen nauwer kring zou hierdoor alleen kunnen voeren tot een verstandhouding óver de 4We brjzonderheidskwestits, die bijeenvefcgeiïjk ais hinderende tegenstellingen in aanmerking komen en wier afhandeling eeïjsÉ werkelijk het vergelijk kan bijvoeren, ik denk hierbij gansch bijzonder aan ONZE STELLING TEGENOVER BELGIË. Tot herhaalde malen is van af deze plaats gezegd geworden, dat wij er niet aan denken Be]gK> te behouden of den Belgischen Staat tot'één bestanddeel van het Duitsche Rjjkte maken; dat Wt| «ehter, gelijk ook in de pauselijke nota van 1 Augustus van'fc voorgaande jaar uitgedrukt werd, moeten behoed blijven voor het gevaar, dat dit land, met hetwelk wij na den oorlog weder in vrede en vriendschap wilden leven, tot het voorwerp of het opmarschgebied van vijandelijke kuiperijen werde. Wat "het ttjÜdel betret£rag dit abel te bereiken en daarmede den alge* meenen wereldvrede té dienen, dit behoorde in nauwer kring verhandeld te worden. Indien aldus een voorstel in déze richting Van de tégenzijde kwam, misschieg van de rege'erifig in Le Havre, tffj zbtïden onsnfift «wij zend houden, al Ware ook de bespreking, zooals natuurlijk, vooreerst geen verbindende. Eens te meer schijnt hét echter niét, alsof gemelde opwekking van den Ëngelscheh parièmentsman 't uitzicht hadde, grijpbare gestalte aan te nemen, en zoo mow ik de doenwijze der tweespraak overheen het Kanaal en den oceaan bleven behouden. Wen ik mij hiertoe schik, geef ik gaarne toe dat DE BOODSCHAP VAN PRESIDENT WILSON van 1 lden dezer maand wellicht een kleinen stap tot wederzijdsche toenadering daaraEelt, Ik ga dan ook de vooruitgezette, óverlahg^ uitlatingen voorbij, om mij atóètói|ds te! wenden tot de vier grondbegmseïe'ïf, welke volgens dezienswijze van heer Wilson bij een wederzjjdsehé meeningswisseling moeten toepassing vielen, DB EERSTE STELREGEL Zegt, dat ieder deel eener overeenkomst móet opgebouwd fcijn op de gerechtigheid fa het bepaald geval en o|> sulk éen vergehjk, van. Welk het Waarschijnlijkst is, dat het een vrede zal bijbrengen cue duurzaam iir. Wie zou hier tegenspreken? (Toëstenaning.V Dé stejregel, dien dé grööte Kerkvader AtigtStinus voor anderhalf duizend jaar gepredikt heeft: juaHUa fwimhmmttm rtqtöótwh, héeïl ook heden nog geldigheid, én zekefcfl^Hi dal enkel een in af zijn deelen door dei grond? beginsels der gerechtigheid gedragen vrede uitzicht op bestaan heeft. DE TWEEDE STELREGEL verlangt, dat volkeren en regeeringen niet van de eene staatsoverkeid m eene andere omgéschovén worden, alsof het enkel voorwerpen of steenen in een spel betrof, zóó dok in 't groöte spel van 't evenwicht der krachten, dat nu voor alle tijden gediskrediteerd is. Ook- deze stelregel kan onvoorwaardelijk toegestemd worden? ja, men verwondert er zich over, dat de voorzitter der Vereenigde-Staten het voor noodïg gehouden hééft hém opnieuw op 't gemoed te drukken, De stelregel behelst een polemiek tégen Iaüg verzwonden töest

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.