Vlaamsch leven: zelfstandig Vlaamsch geïllustreerd weekblad

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

en nieuwe liederen uitgevoerd, maar tevens in tafereelen en j levende beelden aanschouwelijk voorgesteld naar schilderijen van Israëls, Jordaens,"BreugheI, enz. Den Maandag n Februari groot Tooneelfeest. Werden opgevoerd : Liefde, huiselijk spel in één bedrijf door J. J. Kent-I meester, en Ge moet trouwen! hoog blijspel in 3 bedrijven I van Alfons Sevens. Zondag 10 Maart vertoonden onze jongens Het vaderlijk I Geiag, van Edmond Roeland, en In de Val, van De Queker. Zondag 17 Maart was het de beurt aan het nieuwe blijspel I van den onlangs overleden G. De Lattin, 't Is wreed in de I Vereld, terwijl voor later werd aangekondigd Een Boete, I van Suze la Chapelle-Roobol, en Hotsebotse, van Van Peene-We mogen dus zeggen dat in onze krijgsgevangenenkampen I de verveling geen tijd heeft den geest en het hart onzer I jongens te verdorren, maar het intellectueele en artlstieke I leven er integendeel hoogtij viert. * * * Wij bepalen ons bij deze droge vermeldingen der ingerichte I feestelijkheden in een paar kampen, en hoeven er niet bij te I voegen welke zorg en pracht aan regie en schermen worden I besteed, wanneer de lezer maar even onze «Kiekjes» van de I opvoering van Anna Breughel en de levende heelden in het I kamp van Munster wil nazien. Aïs nabeschouwingen kunnen wij ons gerust aansluiten I bij hetgeen de heer F. Parasie verleden Zondag in eene brief-I wisseling uit Gent in Ons Land van Antwerpen liet verschij-I nen, en wat hij op de Arteveldestad heeft aan te merken, kun- ■ nen wij heel gerust toepasselijk heeten op gansch Vlaanderen, I waar de heeren schouwburgdirecteuren wat al te veel den ■ ta geven aan kunst, zelfs aan degelijkheid, niet enkel uit ■ Monderlegdheid en onbekwaamheid, maar uit zuivere geld-I zucht en zakkenvullerij, edele deugden die in dezen tijd van ■ «ltbulterij en volksbedrog, in vulgaire spraak « accapareurs » ■ ?enoemd, 00k sommigen onder hen schijnen te hebben I Mngetast ! I De heer Parasie schrijft : I « In onze universiteitsstad hebben we een paar mooie too- ■ neelzalen, akteurs van naam, de kern van het intellektueele ■ Vlaamsche volk. En wie zou kunnen gelooven — die 't niet met I %noogen ziet of tôt vervelens toe het ons hoort herhalen — in dien eersteranesschouwfcurg, door die befaamde spelers, in Vlaanderens geestelijke hoofdstad, daar wijkt op den plakbrief « John de Klokluider » voor « De Wandelende Jood », daar wordt de ééne draak na de andere gemarteld. Zij, ginder in ballingschap, hebben geen theater, enkele spelers slechts, die dan nog damesrollen moeten vervullen, geen brochures, rollen, benoodigdheden, schermen, — geen publiek dat tôt tooneel werd opgeleid. En, op die schamele planken, in een tooneel-schikking die wonderen vergt van vernuft en wilskracht, voor onze stoere mannen van de daad geven ze : Hauptmann, Shaw, Ibsen, benevens het beste uit de Nederlandsche en vooral Vlaamsche tooneellitteratuur. Zij, die kleine dappere schaar, die haar publiek wist te brengen tôt haar geestelijk peil, die het opleidde, ontwikkelde, die door haar werking bewees voor haar soldaten-toehoorders te wezen de hoogeschool van het volk, zij die weergalooze keurbende van het tooneel in de krijgs-gevangenschap, van den schouwburg « De Opgaande Zon », wat moet zij van ons denken, Vlamingen, mannen van Gent, wij die dan de Vlaamsche hoogeschool, den lichtbaak van Vlaanderen, dulden dat naast ons het volk verstompt wordt in wat zijn hoogeschool moest wezen, maar wat enkel een moeras is op 't oogenblik : ons Nederlandsch Tooneel. Schamen moesten we ons, schamen, hoort ge, Vlamingen, voor de jongens van ginder, als we hun werk vergelljken met het onze, met ons dulden van dien wantoestand in een stad waar we schouwburg, spelers, publiek, schrijvers — ailes hebben wat noodig is om het Nationaal Tooneel te doen bloeien ». Die van Brussel vervangen Gent door Brussel, die der Schel-destad door Antwerpen, — en heel Vlaanderen moet, op too-neelgebied, blozen en beschaamd staan voor de schoone, verhefFende, opleidende werking van moedige, willende lleiheb-bers, geleid door eenige bekwame krachten. En dit door de schuld van eenige individuën,die men uit persoonlijke gunst nog maar in den bestuurderszetel duldt, met de Vlaamsche kunst in hunne ononderlegdheid wat al te bar laat omgaan en door het vernederendste uitbaten van de ongezonden volkssmaak voile zakken maken !,.. Wanneer neemt het Ministerie van Kunsten en Wetenschap-pen eindelijk de ongenadige geeselroede ter hand, om de ellen-dige kooplieden uit den tempel te jagen ? Gôttingen en Munster zullen ons de mannen leveren die hen vol kunstzin en liefde voor Vlaanderen en zijn volk zullen vervangen. Stemmen uit de Ballingschap Heiligenstadt « Een afscheidsgroet » Mij vreemd en onbekend aar een geheim is ieder huis, och alover grint en gruis, u baan mij ment 0, , i^rden van hier omtrent. a. ons vreemd en toch niet vreemd. arheen, spijts hooge berg en rots », &ai>gen gaan langs bosch en beemd 11 , en staP en trouwen trots StadTn * roePen eens gebods ! Sk> i , ktend en inhoud na uws naams Iets -^Istraat, uw kloeke kerk, Eennf Mr°nS' *ets zu*ver vlaamsch, Gii mi m*dden 't zwoegend werk, St , :t °ns ouden strijd weér sterk ! En îw ® met blij gemoed Ke^acht verduijzendvoud, franUtSLv z°ndags te gemoet. \Vair ïî.rk staat er ons burcht gebouwd ' laandren heerseht en die Leeuwe rS"P«cnthofte [klauwt ! | er 8-22-17. Marc Romeo Breyne. Vrij Vlaanderen O Vlaanderen ! weg met Cal varie ! Vertrap je schouderplettend kruis, Ruk van je slapen de doornenkroon I Sla stuk den rieten stok en scheur Tôt vod den harlekijnen rok ! O Vlaandren, hersmeed je goeden-dag ! Let op den voogd met de geeselroê Die lacht om je recht en spuwt op je [bloed ! O Vlaandren, Roeland luidt : wees kalm En koen ! de nood is groot en de tijd... O Vlaandren, juich : je staat verschanst Met wal en poort in eigen burcht! Stik « éendracht » op de strijdbanier, Steek fakkels op de tinnen aan : — In schaduwkant de vijand loert!... Gôttingen Gracyan. De nacht is donker De nacht is donker, en de lage lucht is als 'n havelooze wolkenhorde . die vlucht, en weet niet waar ze henen [vlucht noch wat er uit die blinde vlucht moet [worden. De winden kampen. Hoor hun reuzen- [zwaarden in breeden z waai zoeven op berg en bosch. Titanen kreunen onder zuchtende aarde. en goden geeselen hun steigrend ros. Nu springt er vuur uit scherpe donder- [slagen en in den gloed van korte bliksemflits staan woud en wei en verre torenspits. Dit is de storrem na de zomerdagen, Dit is de vloek over m'n zonnedroom. De storm is heilig. O, de storm is vroom. Karlsriihe Elegast. 437

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.