Bijvoegsel der Vla&msche Gazet van Zondag 7 Juni gen?... De arme vader, die zich goed hield, ai welden irakien m zijn oogen, kon due vragen niet juist beantwoorden... Waar? Op zee! Wanneer?... Vermoedelijk tusschen dez-en en dien dag: Getuigen? Die lagen met den jongen man m t groote zeemansgraf ! Toen had ik van dien ambtenaar een troostwoord wil'Jen hooren als in 't gemeentehuis,waar ik eens getuige was... bij de aangifteJa, over dat alles werd druk gesproken aan van een sterfgeval, en de burgemeester denonzen havenkant.aangever harteiijik toesprak... Zooals we zegden, is de Canadian Pacific Maar de groote stad! Daar hoort men van hier goed bekend. Deze maatschappij onder- zooveel Jeed en wee... houdt een regelmatigen dienst 's zomers op Jk gevoelde iets van de smart, waaronder Quebec en Montreal, 's winters op Halifax die arme loods 't hooid en de rug boog, toen Aan onze kaai zien we de « Lake Michigan », hij de trappen van 't stadhuis afdaalde, ter Antwerpsche Schetsen *~m+~~t- Avond voor Sinksen. - Akelig nieuws. - De Canadian Pacific. -Kapitein Kendall te Antwerpen. - Zeeimnswee. - Kustwachters. Zaterdagavond heerschte er te Antwerpen een gezellige drukte. Morgen Sinksen... twee vrije dagen, en de mensch is zoo gaarne vrij ! 't Station werd als bestormd door reizigers voor de zee, de Ardennen, voor Holland en Frankrijk, door soldaten ook, die al van vreugde begonnen te zingen of bij wie toch de glimlach op het gelaat lag, bij de gedachte aan 't geboortedorp, aan vader en moeder, het huizeke of ;t hoefje... 't lief! En hoeveel Sinjoren verwachtten morgen familie ! Nog gauw dit en dat gehaald, om de verwanten goed te ontvangen, een laatste hand gelegd aan 't nieuwe kleedje voor de kinderen, nog eens ; t lijstje overzien van wat men aan die menschen van den buiten toonen zou. Leden van maatschappijen haalden hum kaarten af voor de gemeenschappelijke reis van morgen. Vrijheid, verlof... men las het op ieders wezen ! En dan op de Handelslei, wat een volk, welk een gejoel ! Immers daar werd de vermaarde Sinksenfoor geopend met muziek en verlichting ! 't Is als een houten stadje, dat in enkele dagen verrezen is tusschen de Paardenmarkt-, Vondelstraat, en 't Stapelhuis. En toch bij dat alles hing iets weemoedigs over de bevolking, vooral in de havenwijken. Men toonde elkaar in het dagblad de vetgedrukte opschriften: Ontzettende Ramp.... De « Empress of* Ireland » vergaan... Vermoedelijk duizend dooden. « Mount Temple », « Montfort », « Mount Royal » en andere booten. En kapitein Kendall, die op de « Empress» 't bevel voerde, deed dit vroeger op de «Montreal » van Antwerpen naair Quebec, zoodat hij in onze zeevaartkringen geen vreemde was. Op een dier reizen herkende hij onder zijn passagiers den Engelschen moordenaar Krippen, die zich hier met zijn in mannenkleeren vermomde vriendin, had ingescheept. Kendal Dezer! morgen zag ik een transatlantieker.. en ik keek naar die draden hoog boven "t dek... Heerlijke uitvinding van Marconi, die toe gerecht; bij de aankomst werd Krippen aan gehouden en later te Londen opgehangen. Kendall voerde voor de eerste maal 't bevel op de « Empress ». Zoo deed kapitein Smith zijn laatste reis op den « Titanic », wat op onverwachte en tragische wijze waarlijk zijn laatste reis was ! « Ja » vertelde mij iemand, die veel zeelui in zijn familie heeft — en die zijn te Antwer pen talrijvk - - «van zulke bijzonderheden fveh^> ^ie*ioh ** nauwe straatjes lynhor.rt men menigmaaJ. Ik heb een loods ge- den "- VerderoP breidde zich bmnen de lijst kend, wiens rusttijd aangebroken was. Hij v^n duinen de groene eilandvJakte mt... maar dicht bij de banken, dan waarschuwt hij reeds de reddingsboot. — We hebben hier de telefoon, « zei de man en hij wees naar 't kastje aan den muur ». op is — hoe gauw soms — kiest hij weer opgeruimd en, zeker niet denkend aan den dood het ruime sop. A. Hans. De Wereldhavens Antwerpen aan de spits DE KUSTWACHTER En wie dacht niet aan die duizend menschenlevens zoo geweldig afgesneden... aan de vreeselijke tooneelen op den St-Laurens,storm verging de kotter met man en muis.op 't strand van Rimoesti, aan dat worstelen Dan herinner ik me nog de dochter van met den dood, die onverwacht bet schooneeen loods, een allerschoonst meisje van aoht- schip besprong, spottend met aille voorzorgstien jaar. O, ze had al zoo dikwijls aan haar blijken van bevoer"e°evei en veiligheidsmaatregelen... brutaal dringendvader gevraagd eens naar Engeland te mogen Thansheefthif weder een vlugsohrift laten in hutten en kooien.meevaren. Maar de loods hield niet van pas- verschijnen, over de statistiek van niet minder Wie dacht niet aan de mannen, vrouwen en™?T"l / ^i^ einde,1&.*e: zijn doch- denl8lhavensvanbeeldewereld>watde « t Is of ik geen afscheid van zee kan nemen ». Hij vertrok... en in een geweldigen Sedert jaren houdt de h. Frederik Peters, ondergriffier des Kamer van Koophandel te Antwerpen zich bezig met het opmaken der scheepvaartstatistiek, waarin hij uitstekende ter mocht mee. En waarachtig op die reiskinderen, gewekt door het water... doo, denhde^^no ^ dood... aan moeders, die in wanhoop toch de1(x]s^ .^e^j^^ t eerst bun kinderen zochten, maar geen tijd hadden naar boven te vluchten, omdat de tfood loerde op trappen, in gangen... ja in 't slaapvertrek zelf...! Gevangen als in een muizenvaJ, schreef iemand ruw... maar waar! Wie zag ze niet omhoog klimmen langs 't schuine delk van 't hellend schip, zij, die azet ; maar hetmeisje durfde er-niet in, en liep schreiend vanangst op 't dek van 't zinkend schip heenen weer...Zonder haar wegvaren dat kondende zeelui niet over hun hart krijgen. De loodssleurde zijn dochter in de sloep... maar toenwas het te laat. De boot verdween in de golven en sleepte door de zuiging de sloep mee...toch naar boven waren geraakt... Naar de Enkele matrozen konden zich aan drijfhoutbooten... 't eenige middel tot ontsnapping !vastklampen en werden door de andere sloe- pen opgepikt. Maar veel booten knapten af en dreven weg of waren verbrijzeld... En niet langzaam, als twee jaar geleden de Titanic, maar toch zonk de a Empress » naar den bodem van de golf. * * * O, dat sterven op zee, zoo hoorde ik En langnog wezen barstende luchtbellen de uitdenmondvan iemand, die een familielid plaats aan, waar het prachtig vaartuig, nu u ,} Genscheepsramp verloren had... en ook ais een reusachtige doodkist rustte, op de die zijn te Antwerpen talrijk. Ge ziet iemandwerpen, wat de hoeveelheid der tonnemaat gezond vertrekken... en nooit keert hij teaangaat, aan het hoofd staat van al de havens, rug... Heengegaan. _ zonder ziek- of sterfbed,niettegenstaande haar onvoldoende uitbrei- dat u op de scheiding voorbereid... Geendiinf. zachte klei van den St-Laurens. Wie dacht niet aan de angstige, weenende vrouwen, die op nieuws wachten bij de bureelen der « Canadian Pacific Company » te Liverpool. Canadian Pacific; immers deze naam klinkt ons zoo bekend toe... Die maatschappij heeft ook een kantoor in de Scheldestad... En we kommissaris van 't loodswezen begaf zich naar Op de « Empress » had ze een volgenden dag brachten ze me zijn kleerkist. Toen gevoelde ik opeens die vreeselijke leegte in mijn leven... Een meisje, van nauwelijks boven de twintig..., toch al een vrouw, met een zuigeling in de armen,zei, dat ze de echtgenoote was van een a steward » en riep uit : « Ik zal 't besterven, als hij niet terugkeert ». Och, enkele slechts' waren ze van al die ongelukkigen voor wie Sinksen van 1914 een zwarte dag blijven zal ! Al het akelige hiervan schijnl jk weer door talrijke vreemdelingen bezocht worden, en het is daarom noodig verbeteringen toe t-e brengen. De toestand der partij in de VOOr- Ook onze medeburgers zouden zich moeten fifeborchten* — Voor de openbare inaclunemen, om niet meer midden den gezondheid. — Onze turnkrinçen. ?f* malk:nen tapijten op de straat uit te 1er nagedachtenis van onze Kroiiijk ait de Arteveldestad Oe Regeeringspolitiek en bet Kiezerskorps kloppen. Sommigen bezondigen zich- daar al te veel aan. Voor eenige dagen zagen wij de meid van een groot boerenhuis, op eenige meters afstand van een politiebureel, een g&nschen stapel matten buiten brengen, om er madden het voetpad het stof uit te kloppen, dat het een aard had. Onze turnkringen Het oogeiibiik is aangebroken,.waarop reohts —: : x : :— kunstenaars. — Fonograaf en Kinematograaf. — De Kortrijkschepoort. — De uitvinding des duivels. — Kip-Kap. ' Van onzen medewei ker : De toestand der partij in de voorgeborchten Een heilzame les Zelfs onder het stelsel van het meervoudig stemrecht hebben de klerikalen, die in het Parlement twaalf zetels meer tellen dan de oppositiepartijen, de minderheid in het land. Sedert eenigen tijd wordt er door onzeën links turnprijskampen gaan plaats grijpen. Liberale vrienden van Gentbrugge een plaatIn onze stad tellen wij eenige turnkringen, die wijl gelukkige vaders en verliefde, trouwlusti- sei.jk /laandbladje uitgegeven.Ü&„^V£ÏÏfT^fSJt °n™ *2?fj?S?ïn v-,,nir,

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.