'Z ■ I 15 îaai* "■ 255 Prtjs per nummer : voor Beigië 3 centicmen, voor den ^reemde 5 centiemen Telefson ; RedbsoiSe 247 - Admiaisiratie 2i»4b' C!CI3WaSW«rare<SW»«liS«îï»!?H«ll!i»88|awre^>JSW2^?^^ «LSîSHiacs "6 S Sepiessibei* *3914 D nikstc r-U ilgeeî »tet gain* Maatschappij H ET LÎCHT bestuardsr : p, DE VISCH. Ledcberg-Oent . . REDACTIE .. ADMINISTRATIE fSOOGPOQRT. 29. GENT VOORUIT Orgaan der Belff/sche Werkliedenpartfa—- Verschijnende afk dagen. \ ABONNEMENTSPRIJS BELG1E _Y Drie msanden. . » , . fr. 3.23' Zes maanden > . . , . fr. 6.50 \ Eenjaar. ...... fr. J2.5S i M en «bonneert zich tw a!Se posîbureclea DEN VREEMDE Drie maanden îdagclijks \ vcrzonden). . . . . . fr. 6.73 y i Oa maening in de Duitsche Partij cver fen Oorlog I Onze partijgenoot Ànkersmit, van volgend artikel en verzoekt ons om pla; UIT ONZE DU5TSGHE PARTIJ Het Frankfurter sociaaldemokratisch sdaglid Dr Max Quarck schrijft ons : Voor ons sociaaldemokraten in Duitsch-nd staat hot onwrikbaar vast, dat de ■rbazingwekkend snelle ekonomische Ïok van Duitschland, dat juist in den /der auto's en der luchtvaart dubbel ,o snel geschiedde als de groei van den c'aldliaùdel van andere staten in lang-imere vroegere tijden, ons het grootste vijitigste deel der vijanden op den hais ,'haald had, die thans iegen ons den ,rlog voereu en dien geraffineerd hebben lorbereid. . De Engelsche commereieele rnaatregeien s-n onzen handel en onze industrie sedert :t uitbreken van den oorlog en de op-schte rede van minister Burns in de Lon-inscbe Albert Hall op 14 Augustus_ leggen larvoor een welsprekend getuigenis af. Ea de economische veroveringen van het aitsche kapitalisme in den Balkan en in :t Oosten hebben, naast Engeland, nog usland en Japan tegen Duitschland in :t vuur gejaagd. _ Wij zouden cchter geen socialisten zijn, s wij dezen ekonomischen ondergrond m den vrceselijken wereld-oorlog niet ook m T.-ilden begrijpen en erkennen, wan-eev burgerlijke oogen onder den druk van ea tijc? hem erkennen en als de materia-stischo hoofdoorzaak van de oorlogs-imenzwering aanduiden, wijl hun ditmaal et historisch matérialisme past. Nu' hebben wij, Duitsche socialisten, ons iuuriijk niet voor kapitalistische belan-;tn in 't geweer te st-ellen, als zij tegen-iver het arbeidersbela.ilg- staan. Dat is ï :■ eeiiter niet het geval. [îlufeciland moet zich ook in kapitalis-r.'iof, ZO-- gij het wilt, koloniaal-politiek r.'ïàt vrij kunnen ontwikkelen in den r 'itrijd van het internationaal wereld-reieer, indien voor de internationale ïkidsverdeeling onder de industrie- en anclelsYolken der wereld het grootste «linische en sociale werkverrnogen beslis-ffld zal blijven. I': zou niet weten, hoe anders het werk-■achtigste land zich zon kunnen doen gel-a en anderen tôt navolging van zijn eko-iniische, technische en sociale verrichtin-n zou kunnen aansporen. Als thans het wereldverkeer tengevolge 'ii den oorlog nieuw verdeeld wordt, kan i n verstandig mensch Duitschland arbîj willen uitschakelen of naar de «de of derde plaats willen dringen ? ùn pi hij het de Duitsche arbeidersklasse 'alijk nemen, dat zij zich tôt het bereiken a de grootst denkbare successen voor hare Ituur-politiek medo tegenover de vijan-n van Duitschland gesteld heeft, welke 5 ekonoraisch hoogste verrichting in het feldverkeer, maar daarmee ook de ont-wi'ing der voor de gansche wereld voor-ildigè Duitsche arbeidersbeweging door geweidmiddelen van den oorlog willen îmmeren ? Maar de binnenlandsche toestanden ?> die tôt dusver in Duitschland ge-• scht hebben.! s zoo weerspreekt men ons. ic'ot gij3 Duitsche sociaaldemokraten, het dusver niet juist als een internationaal 'fa* aangcduid, dat door de Duitsche ■'Ogssucessen de Pruisische onvrijheid 7 een nog grooter en reeds politiek meer orderd deel van Europa zon kunnen fden uitgebreid? 'nze partijgenoot Siidekum hoeft deze ' onlangsin ons Frankfortsr partijblad, aansluiting met besprekingen met poli-en geestelijke leiders van het neutraîe wen zoo helder en duidelijk uiteengezet, eenig kritisch vreemdeling uit vrije ' n ook maar had kunnen doen. ,;l, Duitsche sociaaldemokraten, kennen ! het gevaar, wij looehenen het niet en } llet jp het aangezicht. En niettemin wij besloten den Duitschen v&rdedi-^Mnrlog te billijTten en mee te malcen. ;mst ln bet oogenblik van het hoogste a;ir voor Duitschland1 is namelijk geble-') dat het voortzetten der oude Pruisi- Wij zullen hier morgen kort onze me Amsterdan, roept onze aandacht op het ising, iets waaraan wij gaarne voldoen : sebe onvrijheid eindelijk ook onzen regeer ders onmogelijk blijkt. Sedert het uitbreken van den oorlog wor den de sociaaldemokratiscbe pers, de soci aaldemokratische organisaties, de vakveree nigingen, de afzonderlijke georganiseerde) als arbeiders in staatsbedrijven, onze vak vereenigingsgebouwen op uitdrukkelijk bc vel der liijksregeering door de militaire ei burgerlijke autoriteiten (met verdwijnend' uitzonderingen) volkomen op gelijken voe met de overeenkomstige burgerlijke instel lingen en personen bebandeld. Wij hebben voor zoo ver de oorlogstoestanc en de oorlogscensuur dat toelaten, ongevee: de formeele gelijkberechtiging verkregen die de Hollandsche, Engelsche, Belgische ei Fransche arbeider reeds langeren tijd ge noot. De klassentegenstellingen kan n:en natuurlijk niet opheffen. Daartoe zou zelfi een volksbesluit niet in staat zijn. Maa: haar speciaal Pruisische soort is thans ui' Duitschland vrijwel verdwenen. Ook wij socialistische afgevaardigden hebben bij di militaire en burgerlijke autoriteiten mid den in den oorlog menigen socialen vooruit gang doorgezet. Gij zult zeggen : « Dat doet uwe regee ring uit oorlogsnood. » Wij antwoorden « Zij kan er niet aan denken na den oorlog tôt de oude onvrijheid terug te keeren. » Zeker, als het wapensucces Duit-schlanc trouw blijft, ontstaat het gevaar van dub bel verwaand nationalisme en militarismi in Duitschland. Maar daartegenover staa' de moreele versterking die sedert den oor îog ook het trotsche solidariteitsgevoel dei Duitsche arbeidersklasse in het Rijk ver kregen heeft. Eerst de toekomst kan natuurlijk beslis sen, welke van die heide faktoren de sterksti ! zal xijn. Slechts dit ecne staat vast -. ooli | na den oorlog heeft Duischland nog en dar pas recht, gedisciplineerde en geestelijl wakkere arbeiders noodig. Thans is de Duitsche sociaal-demokratie in elk geval aan den kant der landsverde diging tegen acht vijanden van zoo verschil lende eigenschappen. Niemand zou in onu rijen gehoor vinden, die onder zulke om standigheden een sclieiding zou willen be-pleiten van ons strijdend volksleger, waaraan in den oorlog eveneens een menigte t» gemoetkomingen verstrekt zijn. Tegen inlijvingen en veroveringen heefl zich reeds onze Rijksdagverklaring gerichl en daaraan blijven wij trouw. Zou ecbter na den oorlog in de duitschï Eijkspolitiek de militaristische richting met hare anti-demokratisehe strekkingeii versterkt worden, dan zou de schuld daar-van niet in de laatste plaats vallen op df ekonomische konkurrenten van Duitschland die het gedwongen hebben tôt zoo geweldige oorlogsinspanning met al haar oorlogsgru-welen en politieke gevolgen. Eindelijk nog één ding. Pruisen-Duitscb-land is achterlijk, maar kozalisch is bel niet. Het zon kozaksch worden, als R usland wint. De weg naar ontwikkeRng tôt vrijei politieke toestanden in bael Europa wordt vrij gemaakt, als het Moskovitisme versla-gen wordt. De beerschappij van den Bloed-Tsaar ver-nietigen, dat wil t-evens zeggen, aan de erg-st« Duitsche reaktionairen, aan de « echfc-pruisische mannen » hun ruggesteun beroo-ven. Want sedert de tijden van de Heilige Alliantie tôt het heden,was Rusland de t-oe-verlaat van aile vijanden der volksvrijheid, ook bij ons. Daarom gaat, gelijk ons socialisten de strijd tegen het vrijere Westen, onzen echten jonkers de strijd tegen Rusland zoo zeer tegen den innerlijken aard. Voor hen geldt evenals voor ons: zij moeten. Het belang van het volksgeheel drijft ben vooruit. Mocht daarom toch het vraere Westen, mochten vooral onze Fransche kameraden spoedig hun land uit de omklemming van Rusland, die zoo metalen oorzaken beeft, willen losscheuren ! Mochten zij hun land tôt een spoedige vrede brengen en het ons mogelijk maken, met volkomen vrijen rug op te marcheeren tegen de bloedbonden aan de Newa ! ening over zeggen. Usina over den oorlog de « Daily Citizen » schrijft partijge-o o^tsma, leider der Zuid-Afrikaan-•- ai'beidersbeweging het volgende: ^'eral waar ik kwam, buiten Duitsch-■ aldus Poutsma, bevond ik. dat de so-"d Cn ^ overtuigd waren,dat Duitscb-011 er vu^ naar ver-n°dV ,C'at Engelschen gehoo? geven a ' ii-0^i26P' om or|der do v\a,pens te ko-» K Zîiï gevoei «it zoo- sterk. .dat ^.ik dadelijk aan het hoofdkwartier der Engelsche labour party heb aangeboden om ver-gaderingen toe te spreken, ten einde aan het volk mede te deelen, wat ik het eenige noodige acht in deze dagen, en wat er voor ons op het spel staat. Vervolgens maakt de Afrikaansche arbei-dersleider gewag van de aankomst der dui-zenden Oost-Pruisische vluchtelingen te Berlijn, die daar een zeer slechten indruk verwekte, en aanleiding gaf tôt het alar-meerende geruebt, dat de Bussen binnen i,zeer korten tijd de Duitsche .rijkshoofdstad j : zouden bereiken. - ; f * D© organisatie en de uitrusting van het Duitsche leger, dit moet Poutsma erkennen, waren bewonderenswaardig, en de mo-bilisatie verliep met de regelmaat van een uurwerk. Te Berlijn twijfelt niemand ook maar een seconde aan een volledige over-winning. De menschen vinden de Belgen ezelachtig, dat zij de Duitschers_ niet liever hebben toegastaan over hun gebied te trek-ken, en dat hun zware straf rechtmatig is. Poutsma sprak met veel> Duit-sehe sociaal-democraten, die bekend staan als overtuig-d3 intcrnationalisten, maar waarvan er nu velen erger te keer gingen dan de meest engoïstische «patriot». De eenige houding, welke het Britsche rijk kan aannemen, is met aile man en kraclit te strijden tôt het Pruisische mili-j taire despotisme vernietigd is. I «iiiwh—u—MJUMaaiaiB > Medeieeliogen van liai eipisch dag.b!ad ' The Tinas, Donderdag deelde de Minister Asquith in . het La-gerhuis mede, dat het gctal der aan-1 geworven soldaten in het Engelsch léger tôt 9 September, bedroeg 439.000 man, bebalve de troepen die in Frankrijk te velde staan. ' Hij vroeg aan het Parlement verder 500.000 man te jttemmen, hetwelk met en-; thousiasme angenomen werd. Zoodoende, zegde de Minister, zullen wij in staat zijn 5 1.200.000 man te velde te trengen, behalve de hulptroepen uit d© lcoloniën en Indië. Tôt en met 7 Sept, waren meer als 18.000 soldaten ivan het Engtelsch leger gedood, verwond en vermist. Uit Washington wordt geseind dat Presi-> dent Wilson spoedig een antwoord op kaizer Wilhelm's boodschap zal geven, ^ welke, zooals hij meent, niets wat op een wensch naar vrede gelijk,t inhoudt. Seitoestand De kuisch on??? provinciën v/ordt op methodisehe wijze voortgezet Antwerpen, u September, te midder-nacht. — Officieele mededeeling. > De provincial Antwerpen en Limburg • zijn geheel ontruimd. — Hetzelfde geldt voor bijna de geheele proxnncie Oost-Vlaanderen.Onze troepen hebben Dendermonde hernomen. Gisteren heeft in de omstre-ken dezer stad een laatste slag plaats ge-■■ had, die aan den vijand belangrijke ver-liezen heeft gekost en zijn volkomen ne-deilaag ten gevolge had. i De Duitsche kolotn die zich van M elle over Ruyen had begeven, heeft dezen nacht eene terugkeercnde beweging be-proefd naar het Noorden; deze beweging is onderbroken op de hoogte van Eena-me en eenige uren later zijn deze troepen teruggedrongen naar het Z nid en. De beweging door ons veldleger on-dernomen tegen de Duitsche troepen, zvelke de versterkte stelling van Antwerpen maslceerden, beweging, gisteren aangcduid en waarvan het eerste gevolg is geweest de herneming van Aarschot, is heden met rnethode en goed gevolg voort gezet. Gedurende den loop van dezen dag hebben onze troepen niet opgehouden voort te gaan en hebben zij den tegen-stander belangrijke verliezen toege-biacht. Deze verliezen zijn hoofdzakelijk toegebracht door de werking der artillerie en bijzonder door het in werking stel-len van veldgeschut van zwaar kaliber, waarvan de werking beslissend schijnt te zullen worden. Hot belangrijk nieuws hevesîigd / £ W " - i Het zou on eene breedte van tien cnDine-ters ziin, tusschen Aarschot en Leuven, dat de Duitsche legerlijn verbroken win. De Duitsçhers wiike» na-°-r Brussel af. y*f 8 ' ïsh Ram In ons'gister a.ls feuilleton verschenen stuk : «HET WEMERVAÏÏEN BE» 4e BOISIE», werd gesproken over den val van Namen. Een Engelsch blad zegt daar-over het volgende : Xamen was sterk verschanst en het ver-dedigingstelsel was nog versterkt tijdens de heldhaitige verdediging van Luik. Groofce plaatsen waren ondermijnd, het schietveld van aile hinderpalen gezuiverd; draden waar een electrische stroom door-ging van 1500 volts, waren nabij de forten gespannen en overgrootej schietvoorraad1 was aangcbra-cht. Men was gereed een beleg uit te bouden van verscheidene weken en stelde zich gereed 50.000 Duitsçhers te dooden. Maar de sta.f beging twee fouten : hij liet den vlijand te dicht naderen zonder aan te vallen en wachtte te lang op den bijstand beloofd door de Franschen, die niet in tijds en ta-lrijk genoeg konden kojnen. (Yolgens een ander verhaa.1 zou generaal Michel de hulp van Frankrijk hebben afgewezen, om-dat hij verzekerd was weersand te kunnen bieden. Red. Vooruit). Eene heele week lang wachtten de Belgen, opgesteld , langs den oever van de Ma-as, den a.anval der Duitscher3, die zich aan den anderen kant van den stroom be-vonden.Zij dacbten dat iedere dag een stap nader tôt de zegepraal was. Maar de Duitsçhers waren niet werkeloos gebleven; zij stelden met veel moeite hunne groote belegartille-rie op, waarvan niemand bl'y den aan van g der vijanclsiijkheden, het be staan ver-moedde.Begunstigd door den mist, konden de Duitsçhers 32 belegkanonnen oiastellen op twee plaatsen, waar zij hun vuur konden samentrekken op een enkelen sector. Zij waren op drie mijlen afstand van de loopgrachten en buiten schot der geweren. De inlichtingendienst der Duitsçhers was wonderwel ingericht ; zoo vond men op een krijgsgevangen officier een photografie van do loopgrachten, twee dagen vroeger door de Belgen gemaakt. Zonder zich om de forten te bekommeren zonden de Duitsçhers hun schroot tegen de loopgrachten, waar onze soldaten den vijand afwachtten. Tien uren lang onderstonden de jongens den aanval, zonder met een schot te kunnen antwoorden. Iedere man die zijn hoofd boven de ver-schansing stak, was dood en de soldaten moesten zich zoo goed het kon, trachten te beschermen. Vooral veel officieren werden gedood en eindelijk ontmoedigd en rade-loos, werd het eeno algemeene vlucht. De Duitsçhers richtten zich dan tegen de forten van Maizeret en Machovelette, die, bewapend met oude kanonnen, van kleine dracht, maar wcinig tegenstand konden bieden en maar 10 schoten Iosten terwijl de vijand er in twintig minuten 1200 schoten toezond ! De generaal Michel en zijn staf hadden zooveel vcrtrouwen in dte sterkte der forten, dat er geen rnaatregeien voor den aftocht voorzien waren ! ! ! De vestingartillerie met de munitiën en een groot deel der veldartillerie vielen in handen der Duitsçhers. De legerafdeeling telde 26.000 manschap-pen ; 14.000 werden gedood _ gekwetst of krijgsgevangen genomen. Aan een brief van een bevoegd officier ontleenen wij het volgende over den val van Namen : Generaal Michel, de militair gouverneur der plaats, is de gewezen minister niet, maar een andere Michel, die jaren geleden een schitierend artillerie-officier was. Namen heeft vier dagen en half stand ge-houden.De Duitsçhers hebben eerst den Noorder-sector aangevallen, begrijpend de forten Maizeret, Marchovelette en Cognelée. Zij stelclen bouwitserskanons op van 21 en 28 centimeters. De uitwerkselen dezer laat-sten waren verschrikkelijk en van den twee-den dag waren de schietkamers vernield. De vierdeh dag werden al de andere forten aangevallen ; men weet niet of zij weerstonden, bebalve voor een enkel, dat van Suarlée, waar men nog schoot tijdens den aftocht. De Duitsçhers moeten geweten hebben dat de tusschenruimfcen onoverkomelijk waren. Ook, in tegenstrijd met wat zij te Luik deden, hebben zij de tusschenruimten niet aangevallen, maar, nadat de forten van den Noordersector vernield waren, gemikt op . onze veldartillerie, die niet kon àntwoordeti en schrikkelijke verliezen onderging. Dit schisten duurde twaalf uren, heel onze artillerie uitroâiend, die zelfs niet kon antwoorden. Eens de veldartillerie uit den weg geruimd, trokken de Duitsçhers langs het noorden in de stelling, maar zonder door de tusschenruimten te gaan. Als de legerstaf dat vernam wilde hij aan de troepen der andere sectors telefoneeren om zich te vercenigen en af te trekken, maar, miESchien door het toedoen van een . spioen, was de telefoon afgesneden! Van dit oogenblik was do roi van Namen' uiteespeeld. ^ > Namen en Luik waren maar brughoofdejf en geenszins versterkte kampen. Zij moes< ten het ten minste drie dagen uithoudea oru de mobilisatie van het leger toe te la;, ten, dit was al. , Zij deden het. Wij doen hier opmerken dat men het hee? natuurlijk begint te vinden dat Luik en N« men vier of vijf dagen na den aanval viec' len, terwijl men van hooger hand, 15 en 20 dagen na den val nog al tijd bield ststen / LUIK EN NAMEN HOUDEN STAND? Was het gouvernement bedrogen ge\v«wa# in het uithoudingsvermogen van Luik ei* Namen, — die twee «brughoofden», het wai geene reden om op zijne beurt bet publieï te bedriegen. Wij stippen ook aan, dat, toen wij, — df eerste van al do bladen, — den val val Luik meldden, wij door onze «weldenkend( konfraters» ferm over den hekel werden get haald: 't scheelde bitter weinig of wij wa* ren aan Duitschland verkocht ! ! Zij hebben nu niet eens den moed bunnea' laster tegenover ons in te trakkaa. m m nm —— Spa beeft Biefs geleden De gernehten, als zon Spa door de D«i&( schers vernield zijn, worden tegengesprot ken. j De bezetting bestond uit 250 njan van dâ Landsturm, kalme menschen. Een leger van 22.000 man is door Sp< getrokken, maar ook dezen hebben nieti misdaan, dank aan de kracbtdadigheid vair; den burgemeester, die de noodige rnaatregeien nam in overeenkomst met generaal von Arnim. Toen men hem wilde doen ge- m trouwheid zwçren a.an den keizer, weigerda hij krachtdadig, zeggende dat bij geenej overheid kende dan de koning der Belgen. j Voor het overige is het gegaan zooals ini de meeste steden, maar de Duitsçhers heb-' ben zooveel opgeeischt, dat zij nu zelve der stad van levensmiddelen moeten voorzien.' Er worden een tachtigtal gekwetsten vaa Cbarleroi in de ambuïanciën verzorgd. I I ■ ■ flfr m Wl IM . = ie dultscliers i Oasl-ïfaisifereîii Een soldaat die tijdens bet gevecht va-nf Maandag te Melle van zijn regiment werd^ gescheiden, was in het Land van Aalst ver-dwaald geraakt,waar vele Duitsche patroel-jen rondloopen. Donderdag was hij tôt Quatrecht geraakt van waar hij naar Melle zou gaan om den,: tram te nemen naar Gent. Hij was bezig met bij een lanclbouwer wat te eten ,toen men hem plots kwam zeggen: « Daar komen zes Duitsçhers ! » Inderdaad, twee duitsche wielrijders en twee ruiters kwamen voorop; twee ruiters volgden wat verder. De soldaat liet ze binnen schot komen en. gaf vuur De twee wielrijders rolden ten gronde. Dei twee ruiters maakten rechtsomkoer en sto-j ven weg. De soldaat sehoot nog achter hen; maar zonder ze te raken. Hij verzocht de landbouwers de twee soL daten te begraven en nam te Melle deaj tram. ❖ & ^ ; Te Oudenaerde nam vrijdag eene gansche; legerafdeeling, omtrent 3 ure de richtingi van Beveren, en beeft hare tenten opgesla-' gen te Neder-Eename. Boven dit leger verscheen een luchtvlie^-' ger der verbondene legers. De Duitsçhers schoten er geweldig naar;' toe, maar onze luchtvlieger werd niet go-\ raakt en kon zich verwjjderen in de richting' van Kortrijk. ^ 5^ & Bij den opmarsch Tan het deel van het Duitsche leger van Brussel naar de Fran- j sche grens namen de Duitsçhers op ganschi hunnen doortocht te Sottegem al de wagens, 4 paarden enz. mede. Verschillende wagens werden zelfs doorî de boeren gevoerd, die er toe verplicht wa- j ren. De Duitsçhers namen niet alleen vee, voeder, enz., maar beroofden de personeni van hun linnengoed en sargiën. w Te Kruisboutem bracht men gisteren twee1 gekwetste Duitsçhers binnen; vier duit-; schers werden aangehouden. Het laatste gevecht rend Dendermonde Tijdens het gevecht van Donderdag rond' Dendermonde hebben de Duitsçhers een ka-j nonscliot gelost op den toren van St. Gillis.j Zij hebben, onder de burgerlijke bovol-king vele krijgsgevangenen gemaakt, die zij naar Brussel hebben gcstuurd. S Zij zouden verscheidene burgers hebben? gedood en 13 dezer zouden begraven zijn in een put slechts eenige centimeters onder dei{ V'straatweg. \(j De Htillekfusstraat te-St. Gilles zou

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.