VOORUIT I Bekendmaking 1) Als hoogste prijzen in het Etappenge- ■ bied worden de volgende prijzen vastge- Tarwa per 100 kil. 22 fr. Rogge » 26 fr. Haver » HO fr. Voeder gerst * 25 fr. Maïs » 30 fr. I Roggemeel, per 100 kil., gebuild op 80 %, fr. 32.00 Tarwemeel, per 100 kil., gebuild op 90 %, fr. 40-00 Tarwemeel, per 100 kil., gobuild op 70-75 %, fr. 85.60 I Boonen, per kil., in 't klein, fr. 0.80 Erwteri, 1 kil., in 't klein, fr. 0.80 I Rijst, 1 kil., in 't klein, _ fr. 0.80 ■ Aardappelen, per 100 kil., in 't groot, £r- 8.00 I Aardappelen, 1 kil., in 't klein, fr. 0.10 I Chicorlei, 1 kil., in 't klein, fr. 0.40 I Melk, 1 liter, goede ongeroomde melk, ^r- 0.24 ■ Zout, 1 kil., in 't klein, fr. 20 I Suiker, 1 kil., in klompen of poeder fr. 0.00 I Suiker, 1 kil., gekristaliseerd, fr. 0.70 Boter, 1 kil., zuiver natuurlijke I boter. (De verkoop van onzuiver© I boter is verboden ; zulk voort- I ' brengel za-1 aangeslagen worden) fr. 3.80 Margarine, 1 kil., in 't klein, merk : Merveille, fr* 2.50 I {Margarine, id-, merk: Axa, fr. 2.20 I 'Rundvleesch (Rosbii), 1 kil., le I ' kwaliteit, fr- 2.50 Looze ribben, 1 kil., zonder bsenen.fr. 2.40 I ^oepvleesch le kwaliteit, 1 kil,, fr. 2.00 ■ Plat korteling, 1 kil., fr. 1-40 I Dikke korteling, 1 kil., fr. 1.20 Varkensvlcesch : Koteletten, 1 kil., fr. 2.50 Lendenst-uk, 1 kil., fr. 2.20 Versche worst, 1 kil-, fr. 2.00 Kalfvleesch, 1 kil., zonder b'eenen, fr. 3.50 Hooi, per 100 kil., fr. 8.00 Stroo, per 100 kil., fr. 6.00 Prijs per kilo levend ge'.vklit : Ossen, le kwaliteit, fr. 1.05; 2e kwalit., fr. 0.90; 3e kwaliteit, fr. 0.75. Veerzen, le kw., 1.05; 2e kw., fit. 0.90; 3e kw., fr. 0.75. Koeien, le kw., fr. 0.90; 2e kw., fr. 0.75; 3e kw., fr. 0.65. Stieren, le kw., fr. 0.95; 2e kw., fr. 0.85; 3e kw., fr. 0.75. Kalveren, le kw., fr. 1.65; 2e kw., fr1, 1,40; 3e kw., fr. 1.20. Schapen, le kw., fr. 1,10; 2e kw., fr. 1.Ç5; 3e kw., 0.95. Zwijnen, wegende van 90 tôt 120 kilos, fr. 1.20; wegende van 121 tôt 150 kilos, fr. 1.35; wegende 151 kilos en meer, fr. 1.50. Eene ovcrtreding dezer maxima prijzen zal in elk afzonderlijk geva.1 gestraft^ worden met eene boete van 300 mark of een daarmee overeenstemmende gevangenis. 2) Moet bijgevoegd worden bij mijn bevel van 16-1-15, n. 4, dat verboden is niet alleen het slachten, maar ook de verkoop van zwijnen om te slachten, die minder wegen dan 90 kilos of van kalveren dio minder dan 3 maanden oud zijn, op straffe yan 300 mark of gevangenis. 3) Aile huiden van koeien, veerzen, ossen of stieren moeten voortaan geleverd worden a an de Maatschappij Kriegsleder Aktien Gesellschaft, Rohhaeut© Einkauf. vertegen-woordigd door de firma S. G. Kaufmann, te Brussel, St-Lazariusstraat, 69, en dit door de zorgen van de syndikat-cn en hande-laars van de plaats. De huiden zullen door vooraoemde Firma onmiddellijk bij de levering betaald worden Gent, den 30 Januari 1915. De Etappen Kommaadant. Le Bîsn Publia laat de zaak van den \verkeloozenonderstand niet los en zij 'antwoordt op het artikel onzer secreta-■rissen.Ons is het wel, wij zijn geheel op ons gemak, in de zekerheid dat wij het goed recht en de logiek voor ons hebben. La Bien Public zegt dat wij eene ge-wilde en belanghebbende verwarnng 'willen doeiï ontstaan tusschen den on-^ vereenigde en den niet voorziende._ Het blad legt dit uit volgenderwijze : De werkman lid eener zieken-beurs, de werkman die op het leven verzekerd is, die aangesloten is bij eene pensioenkas, die op de spaar-bank stort, die ijvert om een eigen-dom te koopen, die werkman is in de oogen der socialistische secreta-rissen een niet vooruitziende, indien hij terzelvertijd niet stort in de werksîakingskas. • Het woord werkstaklngskas is hier met opzet gebruikt om zijne goedhertige lezers op te hitsen, want de vakvereeni-ging is meer dan eene werkstakingskas. Enfin wij stappen daarover, oude ge-woonten zijn moeilijk om laten. Maar Le Bien Public, verkondigt eene onwaarheid als zij zegt dat wij den werkman die hij ons voorstelt aïs een met vooruitziende beschouwen. Wij zijn geheel gereed om te beken-nen dat hij veel vooruitzicht getoond heeft, maar helaas te weinig en dat hij 't voornaamste vergeten heeft namelijk de werkeloosheid, waaraan al de anae-ren ondergeschikt zijn, want geen werk, dat is geen eten, geen leven t is de el-lende volop, dus is er geen ander vooruitzicht meer mogelijk. La Bien Publie heeft zich laten wijs-maken dat de volledige werkersverze-kering, van den werkman eene wekelijk-sche storting zou eischen van 6,75 ^r-per week. En het klerikaal blad vraagt : Welk werkersbudget kan zulk'een hoogen last dragen. Wij willen voor den oogenblik niet twi-sten over het bedrag van 6,75 fr. Maar dat het werkersloon onvoldoende Âs om zich te verzekeren tegen de ram-pen aan ons leven verbonden, die beken-tenis heeft hare waarde. _ Zij keert tegen het kapitalisme, tegen het loonsrelsel en niet tegen ons. Le Bien Public trekt uit die 6,75 fr. een ander besluit dat valsch is. .4 Hij zegt namelijk het volgende <: Aan ailes niet kunnende voldoen - . . is de werkmaa maktéjKWMBCéJMt. plicht eene keus te doen. In de groot nijverheid waar de werkstaking uitbreekt bij aile ge-legenheden, en de stilstand van gansch het fabriek medebrengt, zal de werkman geheel gewillig den voorkeur geven aan de vakvereeni-ging.'In zekere tal-cken der klein-nijver-heid, waar de werkstaking nooit uitbrak, waar zij niet te vreezen is, zal de werkman verkiezen tôt an-dere vormen van vooruitzicht zijnen toevlucht te nemen, al ware het om zich te verzekeren tegen onvrijwil-lige werkeloosheid. Waarom zou hij in de vakvereeni-gingen eene bijdrage storten waar-van de vier vijfden, dienen voor een risico die voor hem niet bestaat... Le Bien Public slaat er zich in tôt over den kop. Vooruit heeft nooit gezegd dat de werkman waarvan Le Bien Public ge-waagt, moest gesyndikeerd zijn, om on-dersteund te worden als werkelooze. De leden der Voorzos"g, de afzonder-lijke spaarders worden ook geholpen door het werkeloozenfonds en het klerikaal orgaan weet dit zoo goed als wij. Maar als de werkman van Le B!sn Public nu toch moet kiezen tusschen ver-zekering tegen ziekte, onderdom, eigen woning, enz., waarom verliest hij juist^ de werkeloosheid uit het 00g, waartegen hij zich kon en moet verzekeren, buiten de vakvereenigingen als hij wil. En verkiest hij dit anders te doen en de werkeloosheid te negligeeren, dat gaat hem aan zekerlijk, maar Bien Public maak U dan niet belachelijk met de stelling te verdedigen dat hij wel steun moet genieten uit het werkeloozenfonds omdat hij lià is eener ziekenbeurs of aangesloten bij de lijfrentkas. jfc: & # Onze secretarissen hebben aange-toond, dat de onvereenigden niet aan hun lot werden overgelaten en dat de stad groote ofofferingen deed om hun werk te verschaffen aan 't graven der nieuwe bassijns aan Port-Arthur. Le Bien Phabic zegt dat er daar oolc vereenigden werken en hij maakt den bilan Van hun inkomen als volgt : 6 franken per week van de sta'd, 12 fr. voor werk aan de bassijn. Geen huur-geld te betalen. Soep kosteloos. Dus 18 fr., vrije woning en soep erbij, 't is nog dat mijn hondje. Dat ware inderdaad geheel schoon, maar helaas, het is niet waar. as-JP Port-'Arthur werken, krijgen vari het stedelijk werkeloozenfonds, juist niemcndalîe. De huishuur moet hij minstens een deel betalen. En de soep is beperkt,~tot de Euisge-ziunen die een last van kinderen hebben. Dat bewijst dat Le Bien Public over dingen spreekt die hij niet kent en ailes hem dienen kan, als het is pm de syndi-katen en geheel de socialistische wer-kersorganisatie te pogen af te breken. Als het blad niets heeft om de wer-kende klasse te ondermijnen, dan zoekt en vindt het iets. Waar of niet waar, als ■'t maar vuil is dan is het goed. De stad voedt de weerstandskassen zegt de klerikale ophitser. Hij liegt ! De stad doet een goed, noo-dig en wij s werk door de werklieden te helpen die door den oorlog getroffen, reeds in vredestijd vooruitzicht toonden en zich opofferingen getroostten. Betalen ze van hun vverkeloozen geîd den inleg hunner vakvereeniging dat is hun recht. De stad oefent daar noch dwang noch kontrool op uit. Zij toont vertrouwen in 't gezond verstand der werkende klasse en zij doet wel. Willen de katholieke werklieden nu iets storten van hun werkeloozen onder-stand, in de offerblokken hunner kerk of kapel, dat ook is hun recht. Moesten wij dat kritikeeren Le Bien Public zou ons al rap antwoorden : bemoeit U met uwe zaken dat gaat U niet aan. Ehwel wij zeggen hem van 's gelijke! F. H. Vgonnenwoiiil Compolongi, de vermaarde reporter van den italiaansehen Sccolo, heeft eene reis door hefc zooveel genoernd Argonnenwoud gedaan en hij schrijft onder veel meer over den afschuwelijken mensënsnkamp die daar sedert zoolang — en waarschijnlijk nog voor lang gevoerd wordt, door legers die zich slechts nu en dan eens onder het 00g krijgen. Saint Hénéhould is van den een en dag tôt den andere om zoo te zeggen de voor-kamer van het slagveld geworden, dat zich einde en verre uitstrekt over het duist-er en somber woud der Argonne. Aile mannen die naar het slagveld trek-ken — om er te gaan vechten of te gaan sterven —■ trekken naar Saint-Ménéhouid. En al degenen die van het slagveld komen, uitgeput, gekwetst, verminkfc of dood, worjden naar Saint Ménéhould gebracht, van waar zij dan, volgens den toestand waarin zij zich bevinden, verder vertrans-porteerd worden. De eersten sukkelen naar de stad zoo goed als het kan, en als daar in de stra-ten de fanfare, die hen opgewacht heeft, aan het spelen gaat, dan hebben de mees-ten nog den bewonderenswaardigen moed van te zingen en te dansen ! De anderen komen naar de stad op kruk-ken, op draagberriën of in omnibussen waarin zij zwijgend neer zitten, neer lig-gen en soms in groep hartverscheurende klachten laten hooren die getuigen van het onbeschrijfelijk lijden aan de vermorzelde, en zelfs aan de verloren ledematen ! Ja, ja, wij doorleven een verschrikkelij-ken oorlog, maar die oorlog wordt nog het verschrikkelijkst in het Argonnenwoud, waarin de vijanden, fransche en duitscho menschenkinderen, wederkeerig af te reke-nen hebben met twee afschuwelijke tegen-strevers : boomen en modder. In vast aile loopgraven van het woud staan de mannen tôt over de knieën in den slappsn, kleverigen en stinkenden modder, waarin zij bij elke beweging dieper zinken en waaruit zij zich slechts met aile inspan-ning van krachten kunnen los maken. Men mag het hier op elken stond, uit elken mond, van de Franschen zoowel als van de Duitschers hooren, dat aile soldaten zouden juichen als zij die vervloekte leem-putten mochten verlaten om in open veld, man tegen man, bende tegen bende, leger tegen leger te gaan vechten. Maar dat is nu eenmaal onmogelijk ge-worden en men moet zich onderwerpen, in de loopgraven blijven. Als de mannen daar toekomen behouden zij voor een of twee dagen hunne goede stemming. Hier en daar zijn het langs weerskanten de geestigaards en de grap-penmakers die den hoogen toon voeren, de anderen ophouden en den gewonen bijval genieten. Maar als men er eenige uren, een of twee dagen ing-egraven is, als men er begint uit te zien als de slaven dio aan de modder-poelen der steenovens werken, als kleede-rsn en schoenen zoo doordrongen zijn dat men geen© voldoende bewegingen meer kan maken om zijn bloed aan het loopen te houden en zijne leden te verwarrrien, o kan komt er dadelijk rerandering aan de gemoedsstemming. De uren en ds dagen volgen zich op^ en brengen niets nieuws mede, zoodat ieder-een vervalt in de stilzwijgendheid en nog _»®fïr in de droev.e veryeliïM:. * ' -• " O die verveling van het gedwongen niets doen!... Hier en daar heeft men vastge-steld dat de soldaten, om den tijd te doo-den, onder den grond door, van het eene «graf» naar het andere, riolen uitholden, aan het einde dewelke zij elkander ont-moetten ! klicli aldus «ontmoet» hebbend is het meer dan eens gebeurd dat de « doodsvijanden » elkander de hand reikten, en dan weer elk naar zijn «gat» trokken. In andere gevallen is het gebeurd dat de soldaten die aldus op elkander botsten aan het vechten gingen, aan het kerven met de bajonet, aan het schieten met de geweten, om elkander als echte mollen onder, den grond te achtervolgen tôt in de loopgraven die zij verlaten hadden. Yaak gebenrt het in de open plekken van het woud ook dat de soldaten kilo-meterlange «konijnenpijpen» uithollen die zij op geregelde afstande'n vol leggen met bijzondere bommen, verschrikkelijke bus-kruitbussen die met elkander verbonden zijn bij middel van een geleiddraad .voor den barnkrachtstroom. Kan de eene of de andere partij den vijand in eene aldus ondermijnde open plek lokken, door list of door dwang, dan ziet men den heelen boel in de lucht vliegen, met zooveel geweld, dat lijken van soldaten in de toppen der eeuwenoud© boomen blijven hangen... En zulke dingen gaan daar in het woud door als eene «verrassing» voor de ma-nnen, als eene «ontspanning» of eene «afwisse-ling» die hen vergoeding brengt voor het vervelend en martelend wachten of loeren. Maar zulke yerrassingen zijn eene uit-zondering.In den regel zit men in de loopgraven, op den loer, op den uitkijk, in afwachting in de onbeschrijfelijkste verveling, waar-aan gsen einde komt. En daar in die putten komt de slijkerige modder, tôt aan de knoeisels, tôt aan de knieën, tôt aan den broekband op sommige plaatsen, en aan pompen is niet te den-ken daar de brei veel te dik is. En weldra kleeft die modder aan de schoenen, aan de broeken, aan de vesten, aan de handen, aan de gezichten, tôt zelfs in de haren van de mannen. Modder, modder en nog modder, overal, aan de kleederen, aan de materialen, aan de wapens, aan ailes, en als men groepen -mannen ontmoet, die eenigen tijd in de modderpoelen hebben doorgebracht, kan men ze niet beter vergelijken dan aan de wilde bosehbewoners der oudsta tijden onzer geschiedenis. Het zien voorbijtrekken van die modder-mannen heeft mij nog meer afschuw voor den oorlog ingeboezemd dan een hoop lijken ! Men heeft ons gevraagd om eens duide-lijk uit te leggen welk verschil er bestaat tusschen den onderzeeër en den duikelaar, die eene zoo geweldigo roi spelen in den raodernen oorlog 1: De duikelaar is de verbeterde onderzeeër, die, zooals aile moordtuigen, nog aile dagen verbeterd wordt, om weldra oois plaats te maken voor een verbeterd en ver-fijnd monster. — In Wast-Vlaendêran eo In '! Hirlen van Fraokrp Offioleele tsSapmsn ; Uit PABIJS, 4 Februari. (Reutor) Officîeel bericht van vanmiddag drie uur_: < Ten noorden van de Leie zijn artillerie-gevechten geleverd, die in de streek van Nieuwpoort bijzonder hevig zijn geweest.. «Onze artillerie heeft een vijandelijken aanval bij Notre Dame de Lorette gestuit en de beschieting van den weg van Atrecht naar Béthune doen ophouden. î In het geheele Aisne-dal is liet geschut aan het woord geweest; ï Op de orerige gedeelten van het front zijn de krijgsverrichtingen yan weinig be-teekenis geweest. 1. ak jtc * i -TT "7 1 lan É Hussisch Poslscbgi L «s * , «-«n Saliûissjii KPi) Hif ftesisete lss*©sa PETROGRAD, 4 Februari. (P. T." A.) dI Russische troepen hebben vanochténd om half elf Voliach, Idlowska bezet. ^ PETROGRAD, 4 Februari : Tlians Is1 liel in Westelijk Polen en in de Karpathen dafi de gebeurtenissen van beslissenden aard zich aan het voltrekken zijn. j Wat Westelijk Polen betreft, nemen dg aanvallen van de Duitschers aan de Rawka met den dag toe in omvang en beslistheid: En op den bergkam, die Galicië scheidt van Ilongarije, blijft de vijand voortgaan mel het zenden van versche troepen door da bergpassen. Do troepen ontplooien zich over een slagfront dat steeds wordt uitge-'. breid. , 1, y Het schijnt, dat het aantal ; Duitschers,) dat in d» KaTpatlien opereert," aanzienli]K grooter is dan aanvankelijk werd aangenw men. " Men houdt het ervoor, dat de veldtocEÎ| tegen Servie, die was voorbereid of waarij over teu minste gepraafc werd, is uitgestaid) en dat de geheele macht van den vij-indjj die in Hpj^riie. w&? ,^econçeiii;j^jd._naaa „ À Stel u voor een.om zoo te zeggen ge-j woon schip, dat aan de «ippervlakte van' het water drijft, met heel zijne bemanning op de brug, met zijne wapperende vlag aan den acliterrnast... Maar daar wordt een be-' vel gegeven, en na ailes aan boord plat' gelegcl t© hebben verdwijnen de ma-nnpn als; poppen door een luik, dut achter hen lucht-i dicht gesloten wordt. , In den tijd van drie tôt vier minuten is/ het schip spoorloos verdweneû in de diepte ' der zee, om zoo te zeggen een walvisch ge-worden, die echter niet meer boven hoefti te lcomen om lucht te scheppen. Wat beteekent die duikeling? De bevel-i hebber heeft een vijandelijk schip gezien. Hij heeft zijn schip tusschen twee waters1 laten zinken om het ongemerkt zoo dicht*1 te naderen als hij het noodig acht. Op den geschikten oogenblik heeft del Icapitein eene torpille naar den flank van-, het vijandelijk schip gaszcnden, om zich dan in voile snelheid te verwijderen, eeniga mijlen verder weer aan de oppervlakte te verschijnen met eene druipend© vlag die weldra droog geblazen wordt door den wind. Weldra staat de bemanning weer op de brug om, met de kijkers gewapend den sta-len mastodont op te zoeken die de dood©-lijke torpille in de flank gekregen heeft en( die zich dood bloedt om weldra op zijde toi liellen en in de diepte te verdwijnen. Ziedaar het «werk» van den duikelaar,' die van den eersten onderzeeër gemakke-lijk te onderscheiden " is op yerschillendff manieren. " j Onderzeeër en duikelaar verschillon in de eerste plaats veel van vorm, van snelheidj en vooral van roi. De onderzeeër heeft den| vorm van een gewoon schip, terwijl de dui-J kelaar dez© van eene groot© sigaar heeft.! De bemanning van den duikelaar heeffi het gemak dat zij nu en dan op dek kanj komen om adem te halen en zich te ver-i frisschen als er geen vijand in het zicht is,! terwijl deze van den onderzeeër voor heeli den duur van de vaart binnen moet blijven! en inoet leven van de meegenomen of in; het schip zelf vervaardigde lucht. } De duikelaar is dus een monster dat aan^ vallend kan optreden, terwijl de onder-j zeeër zich steeds moet bepalen tôt d© ver-| dediging. Als de duikelaar aan de oppervlakta' vaart houdt hij zich, zooals ail© andere< vaartuigen, boven op de zwaarste golven,) terwijl de onderzeër op holle zee telkensj onder de golven verdwijnt. j In den laatsten tijd heeft men veel ge-| zocht, veel millioenen en menschenlevenaî geofferd, om een ding te vervaardigen datif de hoedanigheden van onderzeeër en dui-\ kelaar vereenigde, maar men is daar nog niet volledig in gelukt, zoodat onderzeeeri en duikelaar nog twee zeer afzonderlijkw en ruim verschillende oorlogsmonster3 zijn. J De duikelaar wordt in den huidigen oor-J log het meest in den nacht gebruilrfc — waif niet zeggen wil dat hij in den klaren dag' geen vervaarlijken vijand is. 1 De verschrikkelijke macht va>Ti den diu-j kelaar steekt in zijne betrekkelijke klein-j heid en in zijne ongehoorde snelheid, waar-i door hij steeds schrik verspreidt. Men heeft gedurend© de laatste dagenj meermaals vastgesteld dat d© beraanningl van de groote oorlogschepen, van zoodr? een duikelaar opgemerkt is, het hoofd ver< liest, aan het schrikken gaat, naar de bej velen niet meer luistert en zich overlever? aan de noodlottigste w a n 0 r d e li j khed en ' j I 'inas*38 """'"""""pgr nummo'r : voor België 3 contiemen, voor den Vreomde 5 contiemoa TeSafeou s Bedaciie 247 - AsSminisîratie 2S45 Maandag 8 Fsbrua^i 1915

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.