VOORUIT Orgaan der Be/gische WeM'edenpartif\ — Verschjjnende aile dagen. Drakster-U itgeef stef Sam: Maatschappij H ET LtCHT , bestuorder : P. DE VISCH. ladebcrg-Oent . . REDACTIE . ADMINISTRATIE fiÛOGPOORT, 29. GENT ~4 ABONNEMENTSPRIJS BELGIE Orie maanden. . . , , fr. 3.25 Zeo maanden . . « , . fr. 6.50 Een jaar. ...... fr. 12.5® I Mço abonnéert xicJt op a!!e postbartclea DEN VREEMDE Orie maanden tdageHjUi verzonden). ..... "t\ 6Ji laaa» -- W. 207 Priis per nummer : voor Belgie S centiemen. vooi den Vreemde 5 centiemen Yelefeota s Bodacfîe 247 « Administratie 2845 ffiaandaq 27 «JuSï 1914 Voor 't Petitionnement! Alleman in 't gelid ! De stikheete dagen die wij gehad hebben kunnen er het hunne toe bijgebracht hebben om de beweging voor het Petitionnement zoo niet stil te leggen, dan toch te vertragen. Laat ons daarover stappen, partijge-nooten. De mensch is de mensch en draait hem om, 't is nog een mensch. Op elke groote zenuwachtige inspan-nfag voîgt eene ontspanning, vooral als het een weder is om soep te koken in de zon. Maar, indien wij het begrijpen, is het geen reden om die stilstand van het pe-tionnement van tijdelijk bestendig te laten worden. Daarom zeggen wij: Op! Terug op, parti jgenooten ! En wij hebben niet eene, maar ver-schillende redens om onzen oproep te staven. Vooreerst is hetgeen er tôt hiertoe voor het petitionnement gedaan werd, uitstekend gelukt ; laat ons zeggen boven verwachting. Dat is dus niet van aard om ons te ©ntmoedigen, maar wel om onzen ijver en geestdrift tôt een hoog peil te drij-ven.De werkende klasse wil, zij smacht naar recht, naar gelijkheid ; welnu het ware zoo barbaarsch voor ons die zucht naar rechtvaardigheid niet te helpen om in te willigen, als het brutaal onmen-schelijk zou zijn een glas water te wei-geren aan een dorstigen. 't Is in dat geloof en vertrouwen dat I de werkende klasse de Herziening en het Zuiver Algemeen Stemrecht genegen is, dat het Petitionnement met vernieuw-den ijver en moed moet worden aange-gaan en doorgevoerd. Wij hebben dikwijls hooren zeggen, — het gezegde is niet nieuw — wij strij-den al zoo lang voor het Algemeen Stemrecht, het is er nog niet en het zal er nooit komen. 't Duurt al meer dan vijftig jaren"! Aan de vrienden die rechtzinnig dat moedeloos gedacht deelen, willen wij even rechtzinnig iets doen opmerken. Stelt aan iemand de vraag : Waaraan schat gij de mindere of meerdere waarde eener sociale hervorming? Als die persoon u antwoordt : ik schat de waarde eener maatschappelijke hervorming naar de moeite die eene klasse moet doen om ze te bekomen. Reste partijgenooten, die man slaat den nagel op den kop. Onze langdurige strijd voor de grond-wetsherziening en het Algemeen Stemrecht heeft geene andere reden. De klerikale bourgeoisie toeet geheel goed dat de triomf van het zuiver volks-recht de definitieve nederlaag is der reaktie, de verplettering van al hare val-sche, anti-volksgezinde plannen. En daarom spant zij ailes in en trot-seert zij veel om den wil der démocratie te waarborgen. Oh. wij bekennen het gereedelijk en niet zonder fierheid, dat de werkende klasse in België veel, ja schier ailes ge-offerd heeft aan den strijd voor het Algemeen Stemrecht. Buiten hare propaganda door woord en schrift, stelde zij reusachtige werk-stakingen op touw, tôt de algemeene arbeidsstilstand toe. In de gewelddaden, uitgelokt, gewild door de regeering, viel zij als slachtof-fer, gekwetst of vermoord en anderen boetten hunne liefde tôt de démocratie met honger en gevang. Dat ailes is ware historié! Wat ge-beurde was onvermijdelijk met de bende die ons regeert en ons knevelt. Men moet en men zal aan de voorman-nen der Werkliedenpartij het recht laten wedervaren dat zij ailes voorspeld en niets verbloemd hebben. En wij vragen u, partijgenooten, zoudt gij, — na al hetgene dat door onze voorgangers gedaan is en ook dat u, — een oogenblik aarzelen het Petitionnement krachtig door te zetten als een der weinig vredelievende middelen die nog aan onze klase overblijven om tôt ons recht te komen, waarvoor onze vij-anden zooveel schrik hebben, gelijk hun-nen wanhopigen tegenstand bewijst? Neen, dat zult gij niet, maar eenparig antwoorden op onzen oproep : Op voor de herneming van het Petitionnement ! Onze vijanden zoeken argumenten waar ze te krijgen zijn, als moesten zij ze uit bok's konte halen. Zoo hebben wij meer dan eens ge-toond : waarom al dat beslag voor het Zuiver Algemeen Stemrecht, men heeft het zoogezegd wapen in Frankrijk, in Duitschland, in Zwitserland, in Portugal enz., enz. Welnu, is het daar niet beter dan hieT? Wij zullen breed zijn en voor een oogenblik aannemen dat de toestand der werklieden en boeren daar even slecht is als hier, of dat het beterschap onbedui-dend is. De tegenwerping beteekent niemen-dalle, al ware zij juist, hetgeen ze niet is. Dat ailes zou nog maar bewijzen dat het Algemeen Stemrecht een wapen is dat de kiezers van verscheidene landen zoo dwaas zijn tegen hun eigen te ge-bruiken.Een scHeermes is een nuttig gereed-schap om te scheren, maar het wordt gevaarlijk als men er zich mede in de keel snijdt. Eene zeis is goed om koren mede te maaien, op voorwaarde dat men oppast zijn eigen beenen niet af te maaien. Vuur is nuttig, maar men mag er zich ook niet aan verbranden. Wij kunnen deze voorbeelden verhon-derdvoudigen. Het is nutteloos ; elkeen verstaat dat een wapen, een gereed-schap, maar van dienst is op voorwaarde dat hij die het hanteert zulks met be-wustzijn en verstand dœt, anders niet. Mogen wij de verwaandheid hebben bekwamer en verstandiger te zijn dan anderen ? Ja, omdat wij zijn een dicht bevolkt en sterk georganiseerd land, waar het klassenbewustzijn en de geest van ont-voogding een hoogen trap van ontwikke-ling hebben bereikt. Ten slotte goed of slecht, wij willen ons recht en er gebruik van maken gelijk wij willen en kunnen. En dat zal uw krachtig optreden voor het Petitionnement schitterend bevesti-gen.Wij willen ailes zijn, maar geene vrij-willige slaven, geene clerico-kapitalisti-sche hoorndragers. F. H. Het Petitionnement voor Â. S. Op 24 Juli hadden -wij 71S plaatselijke kom.it eit en waarvan er 407 aan het JS ationaal Komiteit S39.527 handteekens hadden overg-emaakt. Hat proses Caillaux-Calmette te Parijs M. Albanel daagt een der rechters in twee-gevecht uit. — M. Labori ieest twee brieven. Mad. Caillaux vait bewusteloos. Het tegengeneeskundig onderzoek. HEVIG TUSSCHENGEVAL Tengevolge van het vrijdag in het Ge-rechtshof gebeurde, heeft de voorzitter van het Assisenhof, Albanel, zijn getuigen ge-zonden aan den raadsheer d'Agoury. DE REDEN VAN HET KONFLIKT Volgens de «Figaro» is er dit gebeurd : « Toen het met de brieven voorvallende duidelijk uitliep in het voordeel van de burgerlijke partij, kwam de voorzitter plotseling tusschenbeide en wilde .de zitting schorsen. De bedoeling van die tusschenkomst was zoo zichtbaar, dat d'Agoury zich niet weerhouden kon, half luid te zeggen.: U onteert ons. » M.D'AGOURY VERONTSCULDIGT ZICH Het nieuws van het voorvajj Albanel-d'Agoury verwekt eene ongelooflijke ont-roering.Men vertelt dat na het uitspreken der woorden door M. d'Agoury « Mijnheer, gij onteert ons », de twist in de raadskamer tusschen den président Albanel en den raadsheer d'Agoury herbegon. Deze laat-ste erkende dat het woord welke hem was ontvallen met half luide stem zijne ?©-dachten overschreden en hij zich er om verontschuldigde, verzekert men. Mrs Robert, Labori en Chénu kwamen tusschen en men aanzag dan het voorval als geslo-ten.Tengevolge der mededeeling in den « Figaro » over dit geval, heeft M. Albanel aan M. den eersten voorzitter Forichpn ge-schreven om eene voldoening te bekomen. 't Is daarna dat hij zijne getuigen generaal Dalstein en M. Brunef'j de Laborie zond. DE EEZING DER INTIEME BRIEVEN De zitting werd kwart na twaalf geopend. De heer d'Agoury is aanwezig en zit op zijn zelfde plaats naast den heer Albanel. De heer Albanel neemt onmiddelijk het woord en zegt : Het tusschengeval van de intieme brieven is niet gesloten, maar of-schoon deze brieven onbekend zijn bij de leden van het hof, bij den procureur-gene-raal en bij de gezworenen. Maar ik neem niet op mij, ze in beslag te doen nemen bij de advokaten. Ik laat aan de advokaten over, naar hun geweten te oordeelen, wat ze ermede doen willen. Mr. Chénu staat dan op en, met een omslag in de hand ,zegt hij : «Hier zijn de brieven, ze zijn er allen. Ik leg ze uit naam van de beide advocaten neder op h«t bureel van het hof. » De heer Albanel neemt dan den omslag en stelt vast dat aile brieven aan het débat overgeleverd zijn: M. Labori staat dan op en zegt, dat hij thans twee der brieven wil gaan lezen. Deze -beide brieven bevatten niets kwet-sends voor de physieke schaamte van eene vrouw. M. LABORI LEE ST. — MAD. CAILLAUX WEENT OVERVLOEDIG Mr Labori zegt, dat hij een langen brief zal lezen, de belangrijkste van allen, deze die het beste den zielstoestand van M. Caillaux en van Mad. Rainouard weergeeft. Mad. Caillaux weent overvloedig. Mr Labori. — Neemt M. de Voorzitter, den brief van M. Caillaux, gedateerd van de prefektuur der Sarthe, fransche repu-bliek, 19 Septemzer, den 20 te Mamers af-gestempeld.Ziehier dezen EERSTEN BRIEF « Mijnc kleine beste Riri, Ik heb met de aandacht welke de brief verdient die gij mij schreeft gelezen, en, door een juist antwoord, had ik het inzicht een misverstand te doen verdwijnen en eene uitlegging te geven. Mijne geliefde. toen ik u schreef, heb ik aan mijn gevoelen weer-staan, want gansch mijn wezen gaat tôt u. Ik heb nochtans weerstaan en ik zou den moed gehad hebben mij zelf te overwinnen indien ik het geluk ten mijnent had, maar ik was niet gelukkig. Ik was vernederd, zeer opgewonden van de schaamte die ik heb geleden, en men weet dit niet te doen vergeten, de wonde te heelen. Het tegenovergestelde is waar, men vergiftigt ze. Ik heb mij dus tôt u geworpen met' eene razende hartstocht. Nochtans. wanneer het tusschengeval kwam op hetwelke ik doel, heb ik het als mijn plicht aanzien u volledig te ontlasten door u door een brief aile vrijheid terug te geven... Gij hebt mij geschreven": « Ik' heb u slechts gevraagd mij liefde te schenken. 1k zal niet aan de \*olheid uwtr liefde geloo-ven, indien gij niet een jiag, vrij komt »^ Ik . hennner het mij, ik weet het, maar, m aile gevallen, verroer ik mij niet voor de kie-zingen. Ziedaar wat de grond mijner ge-dachte is. Ik stel vast dat wij slecht ingescheept zijn, maar er is zulke'indruisching van na-tuur en van karakter met de andere persoon dat de ontknooping noodlottig zal zijn ten gevolge van de botsing van twee wezens die elkander niet begrijpen. Voor uw geluk, is het hoogst wenschelijk dat geene en-kele verbintenis tusschen ons bestond. Ik heb plichten... De zaken zijn omtrent gegaan zooals ik voorzien heb. Mijn geweten is van eene schuchterheid die tôt de wroeging gaat,dikwijls ook tôt het zwakste. Zekere dingen zouden zoo snel niet zijn gegaan had ik geen liefde in 't hart voelen kloppen. Maar dit is het minste, en ik ge-voel wel dat mijne gewetenswroeging over-dreven is. Wanneer een mensch ten zijnent ongelukkig is en dat hij buitenshuis eene aangename genegenheid vindt, dan heeft dit een weerklank in het binnenste. Diegenen welke ongelukkig zijn hebben slechts zich-zelf te nemen. Gij hebt mij gezegd dat gij zwak zijt geweest. De deur moet voor de vluchtelinge gesloten worden. (Het is eene zinspeling op een weggaan van mad. Guey-dan). De gelegenheid moet aan de wegge-vlogene ontnomen worden. Maar gij vergeet twee dingen, de eerste is dat wij de woede te vreezen hebben eener vrouw die hare situatie verloren gevoelt en die den tijd niet gehad heeft zich aan dit gedacht te gewennen ; de tweede is dat naijne kiezing zou kunnen verloren zijn. Ik heb er mij gister nog rekening kunnen van geven in mijne gesprekken. Wij hebben drie gebeurlijkheden te b©-schouwen : Men begeeft zich niet naar Mamers. Ik ga de werking aan van af het begin van october. Men kqmt mij te Mamers vinden zonder mij verontschuldigingen aan te bieden. Ik ben verplicht te doen opmerken dat het geval bestaat. De tweede en derde mogelijkheid komen tusschen. Ik kan het voorval niet oplichten, men weet het. Ik verlies tijd. Dit ailes is waar. Maar ik heb ook plichten tegenover mijne partij en mijne vrienden. Mijne partij heeft mij gemaakt wat ik ben. Ik ben verplicht haar toekomend jaar te verdedigen in de volheid mijner krachten. Dit zal de laatste maal zijn dat ik voor de kiezers kom bij de arrondissements stemming. Ik heb al mijne vrienden ingelicht en heb diengene doen komen die j ik als mijn opvolger bestem, om hem aan de ; kiezers voor te stellen. Ik moet ailes vreezen. Indien het huishou- j den slecht draait zal dat geen enkel beletsel 1 hebben. Men heeft mij geschreven dat men het inzicht heeft hier te komen. Het is zichtbaar dat men weerstaat, dat men gaat weerstaan door een aanvallenden brief,dat men dan van zelf kome. De volslagene tegenstrijdigheid in liefde, in gevoelen, in karakter tusschen haar en mij is zoo groot, dat eene scheiding komen moet. Wat voor mij pijnlijk is, wat pijnlijk zal zijn voor ons beiden, dat is dat we nog gedurende lange maanden voorzorgen zullen moeten nemen. Neen, Riri, het leven is niet gemakkelijk te leiden. Ik bemin u, beste geliefde, boven ailes. Ik leef in de hoop der verwezenlijking onzer beste wenschen. Ik aanbid u uit ganscher harte... P.-S. — Wat ik u vraag is eene gansche reeks opofferingen. Schandaal moet verme-den worden... » De beschuldigde weent steeds geweldiger. Vooraleer lezing te geven van den tweeden brief, protesteert Mr Labori tegen de belee-digende zinspelingen die gedaan werden door personen die beweren dat ze de brieven hebben gelezen. DE TWEEDE BRIEF In dezen tweeden brief drukt M. Caillaux de vrees uit dat men schandaal zal verwek-ken.Hij luidt aïs volgt 'i « Mijns zeer beminde Riri, Ik heb reeds pogingen gedaan en ik kom van den Crédit Argentin, vanwaar ik den trein nam voor Mamers. Ik heb in de prefektuur geslapen en hier ben ik nu op den prijs-kamp der beesten. Ik hoor hunne kreten... Ouj ! Aile dagen ga ik naar Mans terugkeeren om er den algemeenen raad voor te zitten. Indien ik niet gematigd was, zou ik aan mijne geliefde Riri zeggen te komen. Maar het mag niet. Het moet menschelijk zijn... Weldra zult gij uwen kleinen C... zien. Ik ben ontmoedigd. Welk leven ! Mijne eenige vertroosting is te denken aan mijne kleine, te droomen haar in do armen te hebben zooals ik ze had te Ouchy. Welke zalige herin-, tusschen Oesîeirijk en Servi! (Zle Èlaézijde 2) nering... Ik aanbid u, duizenden kussen o© uw klein geliefd lichaam. » MAD. CAILLAUX VALT BEWUSTELOOS Op dit oogenblik, zinkt Mad. Caillaox op hare bank neder. De wachten dragen haar half bewusteloos weg. De zitting wordt ge-schorst.Men heeft haar op eene bank: nitge-, strekt. Een geneesheer wrijft hare slapea; en doet haar ether inademen. De schorsing van de zitting verlengt. Mad. Caillaux, zeer zwak, ademt moeilijk. De ontroering in de zaal is groot. HERNEMING. _ Mr. LABORI LEES® NIET MEER Het yerhoor wordt om 1 a. 40 m. herao-f men. Mad. Caillaux, urtgeput, neemt, oncter-steund door M. Caillaux, plaats op hajrct bank. Mr. Lobori verklaart niet meer te imSea. lezen. Hij vraagt aan de jury ze aandach-tig te lezen. Mr. Chenu zegt niets te zeggen hebben. Hij zal pleiten, zegt hij. DE GENEESKUNDIGE VERKLARINGEN. j Dr Paul. — Ik heb, bijgestaan door Dr; Socquet, de lijkschouwing gedaan van het, slachtoffer. De dood werd veroorzaakt door den kogel, welke het slachtoffer in den onderbuik gedrongen is. Dr RAYMOND. — Toen ik bij den g»-, kwetsten M. Calmette kwam, had ik dade-lijk den indruk dat de ongelukkige op' sterven lag. M. Calmette had het bewnst-, zijn verloren. Ik wendde onmiddellijk alla middelen aan om den ongelukkige zoo lang' mogelijk in leven te houden en spoot hem cafeïne in. M. Calmette keerde weer tôt! bezinnig en zegde : « Al wat ik gedaan-heb, deed ik zonder haat, verstaat ge mij,( zonder haat ! » Op dit oogenblik kwam Dr Hartmann mij vervoegen. In het gasthuis oordeelden wij eene heelkundige bewerlcing noodzake-lijk, doch Calmette gaf den geest. Men heeft ons beschuldigd deze heelknn-' digs bewerking slecht gedaan te hebben; men durft beweren dat M. Calmette nog! kon gered worden. Dat is niet waar. Wij hebben eene groobel verantwoordelijkheid. Mr Labori zegt dat het waar is dat da heelmeesters eene verantwoordielijkheidj hebben; wat de beschuldigde betreft, zij> heeft geen enkele. (Geronk in de zaal). Ik dek haar in aile geval, zegt Mr Labori tôt de onderbrekers. De verdediger, leest een uittreksel uit een geneeskundigi boek. Dr HARTMANN. — Ik heb M. Calmette. helpen verzorgen, zooals Dr Raymond het! daar even zegde. Toen ik bij den gekwetstej kwam, was deze bewusteloos. Ik onder-. zocht den gekwetst-e en oordeelde eene. heelkundige bewerking noodzakelijk. Noch-; tans deden wij de operatie niet dadelijk, doch, daar de toestand van'het slachtoffer, niet beterde, gingen wij toch over tôt de operatie. Pas hadden wij de wonden aan-geraakt, of M. Calmette stierf. Mr LABORI. — Gij zegt dat eene hoei-; kundige bewerking noodig was. Waaron^! hebt ge ze dan dadelijk niet gedaan ? Dr. HARTMANN. — Dat is de eerste maal in mijn leven dat men mij zulke vraag stelt. Weet gij dan niet dat men eenen gekwetste niet mag opereeren, wanneer deze het bewustzijn verloren heeft. j Dr CUNEO. — Ik heb M. Calmette^er-zorgd met Dr. Hartmann en Reymond. Ten gevolge van den hopeloozen toestand van het slachtoffer mocht de operatie niet on-middellijk gedaan worden, want dan had-o den wij'de dood van het slachtoffer yer-' haast. Mr LABORI. — Ik heb het recht hier ■ door andere geneesheeren te doen bewij-/ zen, dat men groot ongelijk gehad heeft M. Calmette te opereeren te 11 ure 15 s'-nachts, wanneer hij ten 6 ure gekwetst was. Dr DELBET, professor aan de univers siteit komt dan getuigen. Hij zegt niet te kunnen zweren, daar hij zijn woord gaf aan een persoon die in de zaal is. Er heeft dan eens gedachtenwisseling plaats tusschen Delbet en Mr Labori, en Delbet gaat weg zonder iets te zeggen. EEN GENEESHEER DER VERDEDIGING Dokter Pozzi ging Calmette vinden als vriend. Hij zegt dat, hadde de heelkundige bewerking vroeger gedaan geweest ze geJfek-« kiger ware afgeloopen. Het verhoor wordt om 5 ure gehevçgu

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.