3-8 faai* — W. 2S7 Prtjs pet suamer : voor Sèlgië 3 eentiemèa, voor den yreemdo 5 c«atiem»n Teiofoon s f'edaatia 247 - Administrât!» 284B Vrlfdai» © f8«v«mlar 1914 Dra katcr-U Itgsefcctcf |am: Maatschappij si ET LICHT , bsstuarde? » P. De V8SCH. Ledeberg-Oeitt . . REDÀCTÏE . . ADMJNISTRATIE HOOGPOORT. 29. CENT Orgaan der Belgische Wepkiiedenpapiy, — Verschjjnende aiie ciagen. ABONNEMENT3PRIJS EELQ1S Or.c maanige». . . , . fr. 3.23 Ze.3 m?.s arien » , , , . fr. 6.501 Ecnj*ar. ...... fr. 12.30 Men abonneert zisfe •? atle pcetboreeletl DEN VREEMDE Drie tnianrfen (dugflijks verzenden). . . . - . m ara v Klein, klein kleuterko Wat doet ge in mijn hof Ge plukt er al de bloempjes ai En maakt het veel te grof... 0, schoone, goddelijke, vervlogene ;inderjaren ! Hoe eindeloos diep, gij nog n mijn geheugen geprent staat : onuit-vischbaar zelfs. — Een groot, ruim schoolvcrtrek met looge, wijde, opene ramen. Op de )reede, zwartzitte vensterbanken prijk-en dubbele géraniums in voile bloei en ■enige uitheemsche vetplanten. En daar-)uiten de lommerrijke speelplaats. Tus-chen 't dichte, frissche loover der pla-anen fladderden jolige musschen. Wat :en getjilplWat een geschreeuw! Voor-il als één der vogeltjes een kruimpje ■an onze roggebroodsche boterham ge-:onden had. O dan was er ruzie! Dan vaagden wij een vluggen blik door 't ■enster. Maar het getik van 's meesters iniaal, herinnerde ons « dat wij steeds rlijtig moesten opletten en leeren, zoo liet, dom bleven en later nooit de steun an vader of moeder zouden kunnen wor-len. » De meester, onze meester, in zijn jroen-zwart jasje, stond daar, vôor de :las, zoo statig, zoo deftig, zoo gewe-ensvol. Een groote, ronde bril op 't rantje van den neus en in zijn rechter-îand, den strijk als maatstok. Het was ;angles. Reine, zilvere kristallijne kinderstem-netjes gaVnden uit vollen borst. Het vas ons lieveling wijsje : « Klein, klein deuterke...» Wat waren wij overtuigend )00S op dat klein kleuterke. Ons zwak itemmetje, onze onschuldige kijkers, >nze wiegelende kindeïkopkens drukten :ware onstemmig-lieid uit. In onze onbcteugelde kinderverbeel-ding, geholpen door Meesters uitleg, za-gen wij : Een zoo'n mooien, heerlijken tuin, een aardsch paradijs. Het is voorjaar, zeu- dige, guldene zonnestralen vleiën een zoelen lentekus op de pas ontwakende natuur. De frissche zefier wispelt ge-hcimzinnig, mysteries tusschen de uit-bottende heesters en struiken. Het voge-lenkoor zingt en fluit, orgelt en kweelt. Duizende bloemkens, met myriaden kleuren heffen hun slanke, reine kelkjes om hoog en glanzen en pralen in 'dien gouden natuur glocd. 0, Tooverschakee-ring.Maar wie k®mt-daar ? 't is kleuterke, het booze, stoute kleuterke. Zonder me-delijden, misprijzend, loopt en stoeit het over vveeldrig gras en bonté bloemper-ken. Het trekt de fraaiste bloemen uit verfrommelt ze in haar wreede handjes: Klein, klein kleuterke Gij, maakt 't veel te gr«f 0! heerlijke schoolstonden ! 0 Heilige oogenblikken ! Wij allen ging graag naar school, o zoo dol gaarne. Gent, de alomberoemde bloemenstad, het rijk der ov^erheerlijke orchideeën staat daar gelijk' eene verwelkte bloem, zonder leven, zonder geuren. Het hoofd treurig ten gronde gericht, de sten^el zwak en gebogen, de blade-ren veraord en verslonst : « Kleuterke, gij maakt 't veel te grof. » Oud Vlaanderen, met uw gouden, wiegelende korenzeeën ; met uw donker-groene met blauw bespikkelde vlasgaar-den ; met uw rijke, vruchtbare akkers ; met uw groen, uitgestrekte, malsche weilanden, gij ligt daar verlaten, kleur-loos, kwijnend, den doodstrijd nabij. «Kleuterke, gij maakt 't veel te grof.» Klein, lief België, land van weelde en rijkdom, dank zij de arbeidende klas ; bakermat van fiere, kloeke rassen, gij ligt daar met een dolksteek in 't hart. Uw zonen, bloeiende bloemen, worden onverbiddelijk door de zeis van de Wreede Dood afgemaaid onder haar beenderige voeten vertrapt. «Kleuterke, gij maakt 't veel te grof.» De Batavïer. Fila raorpna Poezie en proza ! Droombeelden en wer-keliijkheid ! Antipoden, in een enksl woord : Ziedaar wat op kuidige dagen zoo menigmaal p-e-mengeld, zoo dikwijls rerward wordt. Mevrouw Zizie is vrerkend lid der Dieren-bescherming, schatbewaarster zelfs. Haar I leus is : «Beiiandel de diercn met zaehtheid. Zij is steeds op zoek om diere*]»eulea ( ?) ia «conterventie» te doea neiaen. Mevreuw 1 heeft ook een heel klein schoothoadje, «et zilveren halsbandje, bl»uw w»llen rugdek-sel, met rood satijn gezo»r»d. Haar lieveling, haar schat, haar Finette is 2000 frank waard. Het is zuiver ras. Geboarteakte en Btaraboom zijn nauwkeurig opgestold en in den « coffre-fort» geborgea. lunette eet en drinkt slechts malsch vleeseh en zuivere on-geroomde melk. Het wordt in eene warme moffel gedragen. Mevrouw Zizie kust het zoo teer op zijn zwart, gerimpeld (akelig, vies) apensmoeltje. Het doet l^ar Très a-an hetharte wanneer ze 't diertje op den grond moet zetten om pip... te doen, het zou zijn fijne pqotjes op de harde keitjes bezeeren. 0 Poezie... 0 î)i'oombeeîd ! De bejaarde, jonge dochter, Félicita heeft al hare hefde, zoowel tegenwoordig, ver-leden, als toekomende op hare k&t overge-bracht. Een grijze, oude, schele kater. iuliniî is mejufvrouw's afgod. Poes neemt met Onzen Lieven Heer en Ànisonius een ruime plaats in haar hart, dat anders voor den geheelen boozen,Zondigen buitenwereld gesloten blijft. iieeds tien maal. min ef rneer is de oude vrijster vaoi slachter ver-anderd, omdat 't stukje lever, voor haar lieveling bestemd, te taai was. O Poezie... 0 Droombeeld. Nu ontmoeten wij de dames op kuier. De herfstkoelte laat zich reeds gevoelen.. Het weder is mistig, akelig, naar Allerzielen. Het afsterven der natuur. Beiden zijn in dikke, zware bonten ge-duffeld. Op hunne hoofddeksels (moderne hoeden) prijken en fladderen prachtige pluimen va.n struis en paradijs. De leden der dierenbescherming beseffen zelfs niet wat onschuldig bloed vergieten hunne mode-zucht vergt. Statig en trotsch, als pauwen slenteren en seuren zij langs -winkéls en magazijnen en spreken fransch met een vieren tongval. Eene arme vrouw na.dert verleg'en, een "-'pling in den arm, twee kindsrtjes voor-lepend aan haar vale, rersleten rok. Lijden en ontbering, kommer en elleude aan op aller gelaat te lezcia. — Een kleine aalmoes, dames, niet voor nij, doch voor de kleinen. Mijn man is in deu oorlog.hij vecht,hîj strijdt v*»r U ; mis-schien is hij reeds gevallen, en tranei» bers-t ten. uit da.gerzwakte pogen.. Heb _ m&d»- lijden... En de twee leden der dierenbescherming keken norsch op 't ongelukkige viertal. Mevrouw Zizie, ha^r hondje tegen haar borst drukkend zegt op strentren toon : — Allez. Cherchez de la soupe. Ne pas mendier, autrement la eontrevention, ma-dameke,O Proza, O werkelijkheid ! ! 1 Z»o handelen iadiriduên, zoo handelen huisgezinnen ; z«o doen de volkeren, zoo doen de na.tiën. De oorleg, die verschrikkelijke plaag, die gruwel, die broedermoord op hoog« schaal teistert thans ons Vaderland. Het kleine België is reeds in een groot kerkhof herschapen. In de kille a-arde rusten reeds duizenden die naar vrede smachtten. O proza. O werkelijkheid ! En tech zijn er nog die in deze smart p»ëzie von den. Millionairs van Gent ston-den hun autos ai aan het gouvernement tegen goeds betaling en hun zoon deed dienst als autogeleider aan vijftien frank daags. O Poezie ! Millicnnairs va-n Gent stonden hun autos af aan het gouvernement tegen goede betaling en het leger geen plaats hebbende, liet voorloopig. den auto ter hunner be-sohikking en mevrouw snorde door stra-ten en wijken. O Poezie ! Kijke meesters, aa,n het bahser van inrich-tdngen, vraa,r steeds veel geld binnenkomt, pleegden toch aftrok op 't karig loon hunner onderdanen O Poezie ! Maar voor ons blijft er niets over dan Proza: Werkelijkheid, de rest is Fata Mor-gana: zinsbedrog! De Batavier. HERIGHT Ons blad mag aan niet meer verkocht worden dan aan 3 CENTIEMEN FEE HUM-MEE.Aile inbreuk daarop wordt men verzocht ter onzèr kennis te brengen. Eegelmatige lezers betalen 20 CEHTIEMEN PEE WEEK (7 nummers). De administratie. H.-B. — Dit numraer telt 4 bladsijden. Il toesfaiiil (ter Islgischi Adiinistralig-yienden m tJtîiitJ vurige ai weiu aan- getoond in welken neteligen toestand de bedienden en werkîieden van de Staats-diensten zich bevinden, hoe zij door de groote chefs, — die den grooten plas zijn overgestoken, — in den steek werden ge-laten, zonder eene minste onderrichting na te laten, of zonder ook maar den toestand der werkers te verzekeren. In ons blad werd ook gesproken over de werking van de dompers Verhaegen en Huyshauwer, die thans toonen wie zij zijn. Hoe gelukkig dat wij spoorwegarbei-éers den Heer Verhaegen niet hebben als Minister, een postje waar de jongen' nochtanr. sedeït lang zijn beentjes op te weeken legde. Na met een voorstel voor de pinnen te zijn gekomen dat, en terecht de veront-waardiging opwekte van het personeel, blijkt hij totaal machteloos, ofwel een groote moedwillige te zijn. Wat was zijn plicht ? Terwijl de an-dére volksvertegenwoordigers in dezeïi tijd wonderen verrichten om aan de stad en hare bevolking diensten te be-wijzen, en te redden wat te redden valt, doet M. Verhaegen (en zijne copains Huyshauwer of Verg&uwen) niets, om de werkîieden en bedienden der Staatsdien-sten ter hulp te komen. Integendeel om ons goed te laten zien hee machteloos zij zijn of hoe groot hunne liefde is voor de kleinen, besloten zij zelfs geene vergadering meer te hou-den ! Wij stellen het gedrag dier Heeren, tegenover dat van onxen vriend Anseele, die terecht door de gansche bevolking op de handen wordt gedfbts'im en, niet zonder reden, den onvermoeibaren genoemd werdt. Van het eerste Mgenblik hebben de Vereenigjngen de zaak der Administratie-bedienden onder handen genomen en dank zij hunne goede werking hopen zij een goed resultaat te bekomen. Ook hebben de Vereenigingen van het Arsenaal en van Machinisten en Stokers, het initiatief genomen om hunne kapita-len ter beschikk-ing der leden te stellen ten einde aan de meest getroffenen een voorschet te bezorgen. En zeggen dat er nog dompers gevon-den worden die zulk schoon werk dur-ven bekritikeeren. Maar dit teekent hunne machtelooze wsede. Wij, integendeel, zullen al deen wat wij kunnen om door onderstand zooveel mogelijk den nood te lenigen het nut der organisatie aan de onverschilligen in te prenten ; zoodoende zullen de Vereenigingen aan hun doel beantwoorden. Eens komt de dag dat wij streng re-kenschap zullen vragen aan hen die ons in dezen toestand hebben gebracht en aan dezen die er ons in houden, zij we-zen er van verzekerd dat de gebeurtenis-sen de oogen doen opengaan, ook van dezen die tôt heden, ziende, blind geble-ven waren. Locua. Naar men ons verzekert hebben reeds geneesheeren, aan den disnst gehecht, geweigerd zorgen toe te dienen aan zie-kelijke werkîieden, voorgevend dat er geen beheer meer bestaat. Wij zullen deze feiten grondig onderzoeken en ze desnoods kenbaar maken. Locus. Û9 Cuitsoho Mi naar lies slrand te! Gaiais De Duitsche dagbladen van aile kleur houden met eene onbegrijpelijk© beslistheid staande dat de duitsche legers met onweer-staanbare kracht langs het strand naar Dunkerque en Calais gaan. Koluisehe Zeitung zegde gister onder meer : « Deze reuzenkamp zal natuurlijk nog wel eeni^e tijd duren en wij zullen nog zware offers te brengen hebben eer wij een beslissenden uitslag zullen bekomen... In-tusschen zal het belangrijk nieuws, dat een engelsch korps van 300 soldaten met 26 of-ficieren — een kolonel met zijn heelen affcaf ! — in onze handen is gevallen, door de onzen met groote vreugde rernomen worden en aanmoedigend werken op al onze strij- , ders. » ( Het Berliner Ta^eblatt, in een lang arti- i kel de menigvuldige moeîlij^îedfin besj5^j-| i kend, die men bij den tocht naar Calais voorzien had, besluit : « Maar de laatste duitsche soldaat zal zich er van bewust zija dat, gezien de reus-achtige getallen van strijders die daar tegenover elkander staan, gezien de huidige vvetenschappelijke manier van oorlogvoe-ren langs beide kanten, de duitsche legers slechts stap voor stap kunnen vooruit gaan in de aaugenomen richting. » Een ander blad, na verslag gegeven te hebben over den toestand, eindigt zijn ar-tikel als volgt : « Ondanks ailes hebben wij gedurende de laatste dagen aanzienlijke, aanmoedigende uitslagen bekomen langs de belgische kus-ten zoowel als langs den rechter yleugel van ons leger. » De ons zoo zeer verrassende overstroo-mingen van het Ysergebied, noch de on-verwachte aanval van de engelsche vloot, die ons veel schade berokkend hebben, hebben onze legerscharen hoegenaamd niet tôt staan kunnen brengen. » Als wij een grondigen blik werpen ovej het geheel, als wij een grondig onderzoeli doen over den algemeenen toestand, mogen wij met gerustheid zeggen dat wij langs het strand langzaam, maar de« te zekerdes vooruitgaan naar ons doel. » Wij zullen niet beweren dat de strijd om de kust, liggend daar vlak roor Enge-, land, aîgeloopon is, maar toch zijn wij er van verzekerd dat deze lap grond weldra voor goed in ons bezit zal komen. » En het is niet alleen in België, niet al-< leen in Frankrijk — het is te Londen dati men het best begrijpt wat het te beteekenea heeft als wij machtig staan daar zoo dichti tegenover de krijtrotsen van Dover 1 » , " ~— - - — ( L Europeesche Oorlog lu West-Vlaanderen en iss 't NoordBn van Frankrijk Oioiesls M&dsdaelins via» Siet EnpisQtii Car.saiaat-&!B«raaI U ilDÎtoaSSi 3 November 1914. Hieronder volgt een Officieel Communiqué van de Verbonden Legers : ^WESTELIJK OOIÎLOGSTERREIN. — CTp onzen linkervleugel zetten de Duit-schers hunne a-anvallen voort; gisteren waren deze aanvallen zoowel in België als in Noord-Frankrijk zeer heftig, vooral tusschen Dixmuide -en Lys. In deze streek b.ebben wij in weerwil van aile aanvallen sn tegenaanvallen der Duitschers over de geheele linie eenig terrein gewonnen, be-tialve in het dorp Messines, waarvan de Verbondenen een gedeelte opnieuw verlo-ren.De vijand deed krachtige pogingen om :enige voorsteden van Atrecht te bezetten, ioch deze mislukten, evenals zijne aanvallen op Lihons en Quesnoy en Banterre. In let centrum — in de streek der Aisne — ïijn. wij eenigszins vooruitgekomen in de richting van Tracy Le Val, ten Noorden ?an Foret de l'Aigle, evenals tusschen deze plaats en Soissons, boven Vailly. De aanval op onze troepen, die op de leuvels aan den rechterkant posities bezet lielden, mislukte ; verschillende nachtelijke lanvallen op de heuvels van Chemin des Dames in de buurt van Reims, tusschen irgonne en de Maas, en op de heuvels van de Maas, mislukten eveneens. De vijande-ijke zware artillerie trad meer actief op, îchter zonder resultaat. Op onzen rechter-?leugel werd de aanvallende be\^eging van len vijand in de richting van Nomeny, in le Vogeezen, gestuit. Behalve dat wij de leuvels, welke Col de Sainte Marie be-îeerschen, hebben heroverd, kwamen wij iog vooruit in de streek van Ban de Sapt, il waar wij posities hebben ingenomen, van .vaaruit de vijandelijke artillerie St-Dié be-;choten heeft. LSit PARUS, 3vNovember. (euter). Officiâel aericht van den Franschen Staf van 11 uur s avonds: « De hedenavond ontvangen berichten jetreffende de streek ten noordoostrn van Vailly (a/d. Aisne), waar wij met een tegen-J-anval Ferme de eMtz hebben heroverd ru le streek van Four de Paris en St-Hubert n Argonne, waar een aanval der Duit-schers is afgeslagen en wa.ar wij eveneens .errein gewonnen hebben » |B S iii. iv 1 t HAVRE, 3 ovember. (Reuter) : Het of- ^ iciêele Belgische communiqué dselt mede 1 lat de onfcruiming van den linksr»ever van <-la Yser tusschen ieuwpoort en Dixiauidça ï. loor, de Duitschers heden_is voortgggetyi ^ t mW l.e? _ « De troepen der oondgenooten hébbenjf hun offensief aan het front, waar het 13e, reserve-legerkorps staat, op krachtig»: wijza voortgezet' Gisterea is .er kevig ge-vochten tusschen Zonnefeek» en Lvs. De bondgenooten h«ffldhav»n zich in hunne etellingen, behalre in de loopgT^ve^ Lij Meocen (Meesines)»» fjlt Hs5lt®@i-a0 ta | BERLIJN, 4 Novunbor, (1vV»l£f.) Medo»' deeling van hedenmçrgça ait het hoofd-' kwartier : « De aanvallen op Ypacen, te® Noorden van Atrecht (Arras) en t*n ©eiten vaa, Soissons vorderen langiajtm, maar worden met succès bekroond. > Ten Zuiden van Verchm en in de Voge^-.j zen zijn aanvallen vaa de Frafnsohen afg&^ : slagen. » / ^ * In Oost-Pruisen Uit HaiiisolM lsr©ïa BERLIJN, 3 November. (Wolff.)": Medoî' deeling van hedenmorgen uit het grootat hoofdkwartier : Op het oostelijke oorlogtt-errein is niets! van beteekenis voorgevallen. — ; i Uit £fsss©ls©la© PETROGRAD, 3 November: (Officieel):j Het Russische gezantschap te 's Gravenha^ ge heeft de volgende inlichtingen ont van-! gen omtrent de krijgsverrichtingen der Rus--sische legers: I. Op het Oost-Pruisische front zijn da! Duitschers allerwege tôt een verdedigende houding overgegaan. De Russische troepen.-^ zijn op verschillende punten voortgerukt eni hebben twee kanonnen genomen en gevan-f genen gemaakt. II. In Zuid-Westelijk Polen blijven de Russen voortgang maken, zonder ernstigen tegenstand van de in aftocht zijnds Duitschers te ontmoeten. De Oostenrijkers hebben nog getracht Zuid-Westelijk van Kielca weerstand te bieden, maar zij zijn terugge-i slagen met verlies van 3 kanonnen, 5 mitrailleuses en 1500 gevangensn. Zij handha^, ven zich nog slechts aan den benedonloop van de Opatowka. "i III. In Galicië gaat het Russische leger voort met de beneden-San over te trekken! en heeft het zich gedeeltelijk meester gemaakt van de versterkte stelling Razwadow.J waarbij, in een hevig gevecht bij Nisko twea kanonnen en mitrailleuses zijn buitgernaakt ' en 250 gevangenen zijn gemaakt. % t- & Âlîl É RllSSiSCllI fCGlSShQ- Gilicischi peos Uit Osii^tsolî© lirœsa BERLIJN, 3 November. (Karr. Norden.):, «Het door de Russen te Lemberg opgerichte i blad Lwoskoje Wojemnoje Slowo slaat thans een dreigenden toon aan tegenover de overheid en verlangt, dat ds burger-wacht zich zal aansluiten l»ig het l&uasischa l®ger om dit in den rug te dekk&n. Zou het dit niet doen, dan had de orerheid haar

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.