t ■BSTB! 32? Prils oer nummer : voor België S eontiomsn, voor den Vreemde fe centiemen'"I ©S®ï©fflïs „ SSedactïe 247 Ad minlstratio 284B '' Zondag 30' «JULI 1916 Drak&sMJKgeefsftsi $anu Maatschappij HET UCfft beatuarttsf i P. DB VISCn. Lc4t5MsrfO*«» . . REDACTIE . . ADMINISTRATIE f5 OOGPOORT. 2&. GENT TEÈMTOÖilSYELLüS VAN NIJVERHEID EN RUST ingericht in het «FeestpnBeïs van Vooruit» St-Pietersniauwstraat, Qent De verlenging tol 3 SepMBr Toen^de-inrichters der Tentoonstelling van Nijverheid en Kunst er in gelukt waren, over veel moeilijkbeden heen, eindelijk hun werk te kunnen laten zien, werd iedereen door een gevoel van hoop en verwachting vervuld voor het welslagen der zaak. Van dan af ook werd er voorsjjêld: da sluiting der expositie zal janoeten verdaagd worden. De opgevatte werken waren véél te grootsch. om te dienen voor de twee halve ' maanden Juni en Juli. En het welslagen/Zelf der Tentoonstelling hielp het machtigst' mede om dadelijk praktisch over te gaan tot hare verlenging. En waarom is het vooral noodig dat onze Tentoonstelling nog langer duurt? Een enkel bezoek aan zoo een aan verscheidenheid rijke uitstalling, voldoet niet om een duidelijk beeld te geven van wat er werkelijk te zien en te leeren valt. Dit is zoodanig waar, dat menigeen ons reeds verklaarde: «Bij elk bezoek dat ik de Tentoonstelling breng ontdek ik iets nienws. Overigens, het is niet mogelijk zoo een werk ineens met de oogen en met den geest te begrijpen, waaraan honderden menschen maanden lang hebben gewrocht. En het is juist maar als men er in gelukt een duidelijk beeld te krijgen onzer Tentoonstelling, dat zij werkelijk schoon en waarlijk grootsch wordt.» Enkel ijkeen talrijk bezoek kan de volle waarde onzer expositie doen genieten. Anderzijds stelt onze Tentoonstelling eene aantrekkelijkheid daar: Wie is degene die zich niet gedrukt gevoelt door de huidige omstandigheden? Ehwel, een bezoek aan onze Tentoonstelling neemt niet alleen voor eenige uren die gedruktheid weg, doch wekt eea geest van hoop en nieuw leven bij eiken bezoeker. Alles rondom u spreekt van leven, van hoop in de toekomst. In eane Tentoonstelling in den aard als de onze troont de Messias der toekomst. Met den geur der bloemen, met het zicht van het ijeugdige groen brengt de geurende en kleurende natuur de zinnen in opwekking, verkeert men, als bij eene melodieuze muziek, in betoovenng en verrukking. Zulke indrukken blijven nog lang bestaan na het verlaten van de btoamenuitstaUing onzer Tentoonstelling. Van bij den ingang i% het in de Kleederenafdeeling licht en kleurenschitter. Met welgevallenheid laat de bezoeker de oogen waden In het overvloedig zacht toeItralend licht, dat de voorwerpen, zonder men de min.ste. inspanning doet, tot in da Meinsta bijzonderheden iaat aanschouwen. Het is alsof de zon op de aarde zeli is nedergedaald, zoo klaar en schoon is de verlichting ■dier afdeeling. De stoffeering der wanden is aUerkleurigst en de tapisseering van den vloer, waarover man «onder gerucht heengHjdt, doen waarlijk bij den aanschouwer de gewaarwording ontstaan in het esa of snder tooverachtig oord. te zijn verplaatst. Het bezoek aan de afdeelingen van Beeldende Kunsten en Bouwkunde, langs de voedingszaal en den langen wandelgang heen, sterkt hart en geest, laat den nadenkenden aanschouwer aan de levende bronnen van kunst en lijnen zijn brandenden dorst met volle en gulzige teugen laven. Daar is men nooit uitgekeken, daar heelt men immer iets nieuws te zien. Hetnayorschend oog, de zoekende geest ontdekken steeds nieuwe wegen, zien iramer in het altoos zich vergrootend en nabijkomend verschiet der Musen wereld vewche bronnen ontspringen. Daar kan men zich waarachtig in een ander wereld verplaatsen, een uurtje zalig droomen, den geest laten wandelen door bekende en onbekende wegen, velden en landdouwen, een geheele nieuwe wereld aanschouwen, terwijl men de andcro, de droevige, vergeet. De trappen opklimsaende naar het tweede verdiep, kan men het overschoone diorama bewonderen, welke si de scheppingen van de S.M- Vooruit, op het gebied van lokalen, winkels, huizen en fabrieken, in een keurig licht den aanschouwer voortoovert. Voorts stijgende komt men iu de lange, breede wandelgangen waar de zaal der bibelots zich bevindt, gekomen alt de hand van den over tijd besehikkenden wsrklooze, en die van naderbij niet onbewogen kunnen worden aanschouwd. Zoo gevoelig treft de samenstelling van al die daar aanwezige veorwerpen, vooral als men de bron opzoekt en ontdekt waaruit zij ontsproten. i Langs die breede wegen komt men in ét druk- en bouwnijverheid, waar de plechtigheid der tentoongestelde uitvoeringen op gebied van druk-en bouwkunst ieder onderzoekendeh wandelaar machtig aangrijpt. Van daar stijgt men naar de Domzaal waar de machtige en prachtige kqnstructie huift, geschapen door den bouwmeester de heer Jules V. d. Kende, die elkeen in bewondering doet staan voor het scheppingsgenie op het gebied van dekoratie en bouwkunde. De arbeid troont hier op de hoogste trede. liet hout en het ijzer zijn hier tot de fijnste vormen gesneden en gesmeden tot groote êer van den arbeid en dienstig gemaakt tot heil der mensebheid en beschaving. Midden de Domzaal heerscht het licht in een tooverachtig paleis opgesloten, waar het als ware koning schittert en. straalt in volle macht en glorie. In die zaal is men nooit rond gewandeld, immer en altijd wordt men maar opnieuw aangetrokken-nog eens rond te gaan, nogmaals te zien, zoo verlustigen zich •innen en geest bij het bezoeken van al dat tooverachtig inlicht badend schoons! Dus de verlenging onzer Tentoonstelling spruit logieker wijze voort uit de machtige schepping welke zij .daarstelt, die langer tijd behoeft of de scheppers zelt hadden voorzien, om in haar geheel en In hare volle waarde te kurmen worden geaoten. De gentsche bevolking roepen wij op hare wandeling door onze Tentoonstelling steeds te hernieuwen. Btj elk bozoek zal haar een riem onder het hart wordengestoken, zal zij hare levenskracht hervoelen, zal rij in een oogenblik van opgewektheid kracht en hoop putten om de droeve tijden bovenop te komen en weldra een nieuw leven van geluk en welstand tegemoet te treden. Bezoekt allen de Tentoonsteffiag van Nij'werfeeid en Kunst gedurende hare verlenging, zij is het tea volle waard!Sen JBeMoeiur. ' * * * Beeldende Kuneten IV Is Het aantal beeldhouwwerken, biet zooals elders, in verhoutfing tot de schrlderijen gering, hunne kunstgefaalte its, althans naar mijn inzien, grooter. Ze sijn in het algemeen meer .gepousseerd, er steekt meer gedacht» en vooral meer gwroel in, dan in kat werk van vele schilders, da* OM nietëtegwnrtaands alia »og«4#e»-*t##efc ** -baw&sMd taf . slotte koel laat. Procédé en kennis spreken wel tot het verstand maar niet tot het hart en hoe ge ze ook doseert »e vormen geen eigenlijke kunst. Daartoe is meer noodig: een fijn gevoelig temperament, en de drang, de wil en de kracht om een lang rondgedragen en rijpgeworden stemming, een idee dat vleesch en bloed.dat gevoel geworden is, in alle oprechtheid^ en eenvoud weer te geven. Hetgeen ons in de eerste plaats aantrekt, is noch hetgeen voorgesteld . wordt noch de manier waarop dit gebeurt, maar dat wat de artist bij de weergegeven werkelijkheid gedaan heeft en dat een stuk van zijn eigen wezen is. Kunst ? maar dat is, bij een werk de communie Zoo bij G. Verbanok die nooit het verband tusSchon beeldhouwkunst en architectuur uit het oog verliest. Zijn Droefheid [110] is een diepgevoelde en lang bestudeerde cariatide, zoo fijn en toch zoo monumentaal grootsch in haren eenvoud. Het is helaas, evenals rijn andere houtsnede, eene Baadster [138], vol gratie en stijl, slecht geplaatst. Vooral de laatste zou moeten van alle kanten kunnen aanschouwd •worden. Zoo ook Minne' s Ontwaken f180]. Of hij de anatomie van het menschelijk lichaam kent en simpele* houdingen tot klassieke lijnen weet om te zetten en daarbij of hij Vlaamsen is in zijn voelen I Nu begrijp ik wat oen blinde m* eens beweerde: dat hij die de voorwerpen moet aanraken om ze ta onderkennen meer genot had van sculpture dan een normaal mensch die ze alleen bekijkt. Wat zijn, «egde hij, twee oogen en perspectief bij de onfeilbare apieran van tien betastende vingers... Zelden zal zijn realistische Studiekop [(771, in den catalogus opgegeven als Oude Boer (!), en waarmede hij een paar jaar geleden zijn bevitters, die hem da stijve gewilde teekening van rijn beelden verweten, den mond stopte, beter uitkomen dan hier. Om het meesterlijke ervan, in de volle beteekenis van dit woord,--te beseffen, vergelijke men het met zijn anderen Studiekop (fl5T| en met dien [159] van Van Blesbroeck jurlor, die, hoe habile ook en niet zonder zoor groote verdiensten daar bij lange niet aan Bannen. 8 art oei exposeert twee Studiekoppen [60 en 65] waarvan het laatste, een zelfportret, zeer breed opgevat en even breed uitgewerkt is. Zijn Orpheus [87] is slank en jeugdig en misschien wel een beetje verfijnd, en, zijn Redenaar [185] verdient een bizondere vermelding. Voorwaar een flinke muilheld, want dit is nu wel — om néa fraterne! — de eher mattre die «ijn alwetende onwetendheid wegsteekt achter een wijde toga, gebaren vanpeen Oosterling, oogen van een hypnotiseur, en een mond wijder dan de poort van de hel.... Wat stortvloed van... ja hoe heette Shakespeare dat? words, geloof ik, of... wind, die de gewone mensen uit zijn lood slaat en van streek brengt. Met al dat, als hij geen knepen in heeft, een 'bon garcon, een beste kerel. Sarteel's advokaat is een mooi stuk psychologie. Vande Heersene toonif ons een paar goede academies, de Egger [197], Begeerte [75] — jammer van die rederijkers geste —, en een portret van Moeder [182] dat de gunst van neu, publiek geniet, evenals Moeder en Eind van Dubar [195] een gekende naam. Dubar schijnt gemakkelijk 3u licht te werken. Zijn Gekwetste, ingegeven door de gebeurtenissen van den oogenblik en met gevoel geboetseerd, houdt sooals alle naakt voorgestelde gekwetsten — van de ouden al tot en met Van Biesbroeck—de hand op het doorstoken hart en gooit het hoofd achterever. In den wind van Leijs [179] is een zwierige houtsnede in salontrant. In do afdeeling Bouwkunst heeft dezelfde een tamelijk goed getypeerde krijgsgevangene [215]. Aldaar zijn ook een paar beelden van denonlangs overleden Wetterschen artist deBouohy te zien, o. a. een lief kinderkopje [306].' . . Een andere naam met goede klank is die van Soudeyns.Zrjn buste van architect Dierkens [169] is treffend en fijn afgewerkt en zijn Hovenier die zijn spade afkuischt, en die in de sectie Hofbouw staat, maar er tot hiertoe geen plaats kreeg waar hij tot zijn volle recht kon komen, is een stuk kloek realisme. Heekors, van wiens schilderijen we gewaagden, zond een zeer persoonlijke groep Na den arbeid [190]. Hij heeft er alle détails uit geweerd om de geheele aandacht alleen te trekken op het ensemble, hetwelk de daarstelling is van het idee dat het moderne fabriekwerk het ras zijn kleur ea zijn blos steelt. Een sober werk, met een gedachte, en dat aller belangstelling verdient. We hebben de tendenz van de kunst van ! Oantré gekenschetst ter gelegenheid van de bespreking zijner teekeningen. Zijn groote bekommering is sociale toestanden en idealen in zuivere lijnen, eenvoudig maar doordacht te schetsen. Maar ■hij is ook gevoelig voor gemoedelijke huisscènes en. hij heeft pog voor een schoon lichaam en een krachtige of sierlijke beweging, die dan het onderwerp leveren voor . m i&tmvdx Ksoresteik «ooaia Msada* m kind T71J °* eenforsSg6moment-opname gelijk de Steenwerper [194] of nog voor een kunstig en toch praktisch, rleinood b.v. zijn stekjespot — Lucitor! — en zijn Papierpresser [180 en192]. Dom. Ingüels neemt onder de beeldhouwers eene speciale plaats in. Hij doet mij denken aan den grooten diersehiïder Alfred Verwee. Tot hiertoe kende men vooral zijn paarden. Ik herinner alleen aan zijn formidabel Ros Beyaard waar een ander, helaas onbeteekenende en theatrale,baaskes aan toevoegde. Hier zijn weer een paar prachtexomplaren van echt ylaamsche boerepaarden, een massieve en indrukwekkende hengst [141] en een andere hengst steigerende en vol stijl [90]. Beiden worden eohter in de schaduw gesteld door sjjn eerlijken Ruiter [193]. Wat paard, wat pooten, wat borst, wafc achterste en bovenal wat allure! En dan de man, niet een lompe boenejongen al heeft er eenen als model gediend, ma zou zeggen een cavalier uit d«v fries van het Pantheon. Ingbels modeleerde dezen keer ook een aristocratischen hond [140] een mooien kalkoen [142] en een nuchter kieken schonk dan zijn lijnen voor een aardigen stempel [143]. In de vitrienenen op den vensterbank 1» een groote hoeveelheid toegepaste kunstbijeen gebracht'.-^.J Hot ware moeilijk alles in détail op te geven. Mev. Inghels stuurde een belangrijke sorteering parelwerk dat van haar goeden smaak getuigt, maar teoh een beetje flauw van kleur ; Marie Mees, broderiën, naar vreemd model ; Anna Roné, diverse kunstvoorwerpen ; Boone, een mooi tapijt; Rorabaut, gleierwerk; Leonard 0* Buck en vooral G. de Keukelaere geatyliBeerde vazen met spreuken, met fijn geteekende tinnen appliques, en Rousseau nieuw antiek, enz., .enz. Ttè * * * Waüdillngsü imi onze Ml Tsntoenstittlng XIV. — OP TRAPPEN EN PALIEREN Het is volstrekt geen bewijs van minderwaardigheid der. op de trappen en gangSötentoongestelde' dingen, dat «dj die plaatsinnemen. Bonsdeels waren het wat-laatkomers die in de zalen geen plaas meer von:den:, ten anderen waren het voorwerpen diete veel plaats besloegen. Onder de laatstenbehooren bijvoorbeeld de magnifieke marmeTnabootfiingen van schilder E. Vermeulen, die verscheidene trapmuren bedekkenmet reuzenplaten van het volledig aantalIsestaande soorten marmer.z^&f, Een recht achoone plaats op da tweeds trapzaal heeft bijv. de prachtige inzendingvan de kunstsmcderij A. Verlé Moünans,Prinsenhof; een trapge leider in ijzer en koper eenig mooij; een osseniioorn in ijzerenguirlanden, twee artistieke inktkokeretellen(waarvan een voor de tombola aangekocht),mooi geproportioneerde statuettea vanpaarden enz., een kunstrijk gesmeed uitliangbord in ijzer en koper ens. _ Daarneven exposeert de bij alle musici bekende firma Em. Eauconnier eene schoone tribunekast met koperen muiiekinstrumenten welke aan ieder Harmonist en Fanfarist wel de mond zullen doen spitsen. Nevens de deftige restaurant van da bakende firma Richard Berragan, bevindt zich eene nette uitstalling yan den Aperitief Sal» vator eene soort kruidenwijn, welke den appetijt moet opwekken en aan eens slecht» maag allerlei wonderen doet verrichten. , In die goede intentie heeft het oomiteit 6 flesschen van dien wonderdrank voor de Tombola aangekocht. ,'3|§2j Aan den hoek van den domtrap vindt men eene uitstalling van het depot der Brouwerij do Haeoht, Brugsche steenweg. — Ik weet natuurlijk niet of de stof smakelijk is. maar ik zou het toch verkiezen boven heb daarneven prijkende Bronwater «Pax», hoewel dit voor dorstige zielen, wien het bier niet erg bekomt, een uitmuntende, gezonde drank is. Van de langs trappen en in de gangen bevindelijke teekeningen, architektonische en anderen, mag ik wel eerst noemen hot tableau met de penteekeningen van Oh. Grün, B#isherinneringen uit vele landen, fijn artistiek werk; een «postkaart met 35,000 met de pen geschreven woorden, (wat moet die penkunstenaar een paar. benijdenswaardige oogen hebben!) en ook een zeer fijn geteekend Pierrottafereeltje « la Chimère » getiteld. Dit laatste is te koop. Van de vele architektonische teekeningen kan ik met lof noemen de 9 ontwerpen voor een grandioos kasteel door Alfred Van de Wall©, Eecloo, en eene teekening van een luxe-paleis (zeker voor een of andere rijkgeworden armeeleverancier) dcor Geo Be Vinck, Gent. Van praktischer aard zijn de ontwerpenvoor de werkmanswoningen, door de vereeniging < Eigendom'door spaarzaamheid.»ingezonden..-fei ÖfiiBe Vrijzinnige Werkmansbibliotheek geeft een aanschouwelijk statistiek tableau van het getal boeken en ontleeningen der laatste 20 jaren en constateert daarmede de klimmende belangstelling van ons werkersvolk in. goede lectuur. Langs den trap naar den Dom is goed te bemerken . het reusachtig . photografisch y-e'e-ian1»eeld van al de muziekanten onzer kunstvaardige « Harmonie Vooruit'», benevan» Muit»» sèatistieke ge geven»- Mijn vriend Jozef Taelman, de getrouwewachter der Torens, had mij reeds dikwijlshet verwijt gemaakt dat ik nog geen pennestreek aan «zijn» toren gewijd had. Ik zalhet hiermee goed maken. «Smal en moeielijk is de weg die ten hemel leidt», herinnerde mij het bijbelwoord bij het omhoogklimmen, maar men wordt ruimschootsvoor de moeite beloond (op den toren namelijk) door het heerlijke vergezicht hetwelkmen daar heeft over onze stad en omgeving.'J'fyX Treft men eene heldere lucht (helaas, zeerelden tot nu toe) dan kan men duidelijk 3 uren ver b.v. den toren van Wetteren,onderscheiden. Aller bezoek dus overwaard).;i'5^ Nu rest mij nog het schoone, beduidingsvolle cüorasna, hetwelk de Maatschappij «Vooruit» langs een der palieren opgesteM heeft. « Wat, schaamt gij je niet onze greote Moeder «Vooruit» het allerlaatst te vernoemen! » Lieve vrienden, eene fatsoenlijke huisvrouw neemt geen plaats vóór al hare gasten gezeten zijn, en bedient zich niet vóór al hare gasten bediend zijn 1 En zelfs zeer bescheiden wae ons» «Vooruit» door slechts een betrekkelijk klein plaatsje in te nemen. Maar dat plaatsje wordt symbolisch behoed dcor drie onzer groote dooden: hetborstbeeld van onzen onvergetelijkenvriend Edmond Van Beveren, nu al overgegaan In het klassieke Walhalla der oudepartijhelden — de beeldenis van Foucaertden eenvoudige, rondborstige, maar scherpziende werkman en dat yan den fijnen inteUootueel Aims Bogaerts — alle drie iahunnen werkkring noeste, ijverige an intelligente werkers aan het groote doel waarnaar wij streven.wtij&'- Heeft ook onze «Vooruit», wier groot■che■, veelvuldige werken men in dat diorama tesaamgesteld aanschouwt, die zoowel in de geheele vereld beroemd zijn als dat ieder kind'in Gent ze kent, nog noodig groote reclame te maken! Zie de syrdbolisohe zaaiman — hare werken spreken voor haar en zullen door onze nazaten nog steeds besproken worden, als de ploegster en zaaister der toekomende oollektieve oogst 1 Nu is het met mijne «wandelingen door c,nz3 Tentoonstelling» gedaan, maar nog lang niet met mijn «praatje». Voor de volgende maal rust op mij de aangename plicht dit het hart der duizende bezoekers een plechtig sermoen uit te spreken.' Mz. * * * Het verslag van vriend Mz. in groote lijnen gegeven, geeft een goed gedacht over de belangrijkheid der deelname van de Metaalnijverheid. Nochtans mag er oen woordje meer gezegd worden over de veraohillige werktuigen, vervaardigd door volledige of gedeeltelijke werkloozen. Zoo hebben wij eene stoommachien, vervaardigd door gezel Ed. Gcoesens, welke wij een parel mogen noemen van afwor-; king; alles is zoo perfekt in evenredigheid en grootte gemaakt, dat het den toeschouwer verbaast. De cylinder, biile, vooras, batis, metmeter en passer nagezien, sSjn onberispelijk en getuigen van bekwaamheid en gevoel. .:2bPa^*- De régulateur, welke geheel de machienin bedwang houdt, psijkt uiterst «choon opde machien.;^j;;'I\ Het smeeren van de machien, 't is te zeggen oylinderschuiven, wordt volbracht door een rclmops, systeem Bollinck evenals het overige goed in evenredigheid is gemaakt. Hot smeeren van den duim van den mamvel wordt bewerkstelligd door een graisseur die regelmatig zijn toevoer van olie aan het wrijvend vlak geeft, zoo ook voor den duim van den crosse of slete^die langs den eenen kant verbonden 'is aan den E iston en langs den anderen kant aan, deille van de manivel.ÈBvÉ Tegen de sleet van de kussens der vooras is in acht genomen, dat men deze kanaanzetten door presvijzen welke in de batiszijn aangebracht., *Lj? Wij moeten erkennen dat vriend Goossens bekwaam is grootere machienen te maken, en is geroepen verbeteringen te vinden aan bestaande stelsels. Het kamertje dat Goossens gemaakt' heeft om zijne machien ten toon te stellen getuigt dat hij ook in de plaat &n koper kan werken; de trap aangebracht aan het machienkamertje is met de grootste zorg vervaardigd. Kortom, Goossens heeft als bekwaam vakman iets puiks geleverd. In een volgend artikeltje beschrijven wijGust. De Veirman's machien met condenseur.A. V. D. B. .AjHm«gj^^^^*gj!-»ajBs»i|-a-^^s-gjijwig II©© hef f pont op in de De meeste menschen zijn yast en zeker niet in staat om zich een eenigszina klaar gedacht te maken cvar het uitzieh* van het ABONNEMENTSPRIJS ï BELGIË Drie maanden. ."^■« • **• 3.2S Z©3 snaastdea % . t • . fr» 6.5© Een jaar. ...... fr. I2J. . . * < « ffi MS kampgebied, van het front, dat in den zoo-| genaamden stellingsoorlog tot stand gekomen is. Een briefwisselaar van de engelsche Daily News heeft zijn uiterste best_ gedaanom voor zijne lezers de volgende schildering van het engelsch front in Frankrijk op te maken: Het front is hoegenaamd niet eene doojs loopend -bezette lijn, zooals men dat in-«ïte| wiskundigen zin van het woord moet onv#tten. Het beslaat thans eene uitgesfaekta landstreek over eene breedte van zoo wat' twaalf en half kilometers, in dewelke men niets anders te zien krijgt dan vernieling en verwoesting in elke richting. t. IdM ■ Over de gansche uitgestrektheid ligt da dood bestendig op loer naar nieuwe prooi, naar meer slachtoffers, en doen de kampende legers hun bovenmenschelijk best e&i alles stuk en onderste boven te kappen, te kerven en te schieten, bij middel van alles wat daartoe dienen kan. Om het eigèplijk front te bereiken, noet men overal afstanden van versoheidtene mijleb per automobiel afleggen én hoe nader men komt, hoe meer' men de wegen, de wei*' den, de velden en de dorpen Tpïgeprops) vindt met soldaten in khakikleederen en het tuig dat zij noodig hebbon. Langs alle wegen en open plaateen heerscht daar een vreeselijk, koortsachtig, onbeschrijflijk leven en gedrang van meneohen en voertuigen, die met proviand en munition voorwaarts willen naar de Tfiurlijn, naar de plaatsen waar eigenlijk gevochten wordt, Opeens moet men dan de automobiel verlaten om ze achter een boschje of achter een huizengroep te verbergeli, waar men' ze veilig waant en hoopt ongehavend terug te zullen vinden. Staat mon dan op de straat om te zien of te vragen langs waar men verder kan gaan, dan hoort mén de eene granaat na de andere ontploffen, zich steeds bedriegend! omtrent den afstand der plaats waar de verwoesting aangericht is, daar men een afstand van honderd meters sieeds voor een van tien meters neemt, gezien de verschrikkelijk* knallen. -Heeft men daar eindelijk een geleide? aangetroffen., die den omtrek voldoende kent én de gevaarlijkste plaatsen weet liggen, dan kan men in gebogen houding, óu en dan kruipend, verder gaan, tot aan den eersten zoogènaamdcn verbindingsgracht. Is men in dezen gracht geraakt, dan gaat men, steeds gebogen, over menigvuldiga hinderpalen van allerhanden aard voort door de steeds dieper wordende grachten, tot dat men in den eigenlijken gevechtsgracht komt ;die steeds zoo diep en smal is, dat nauwelijks licht en lucht er in doordringen in voldoende hoeveelheid om er té kunnen ademen. In zulke gangen heeft men nog drie tof. vier kilometers af te leggen om aan het front te komen. Geen weg is moeizamer datt. deze marech door de loopgraven. Ten slotte komt men op eene plaats waar het niet verder gaat. Men ziet door eene' opening tusschen de zandzakken heen of men blikt door een periskoop over de borstwering. Van hier uit kan men eenen blfl: Werpen op het zoogenaamde * Niemandsland », dat is het terrein tusschen de beide vijandelijke linies, ongeveer 100 metera breed; aan den overkant is eene gels, onregelmatige linie van aarde *«n zandzakken, daarvoren eene massa' prikdraad-hindernis* sen, en achter deze linie loert de vijand. «sm. E@ii iepen van Aeg&eiGteefli In de spaansche gazetten kon men dezer dagen het volgende lezen: Dit jaar zijn de appelciènen het land door en vooral in de omstreken van ValenV oia zoo overvloedig geweest dat de meeste handelaars in gouden fruit,geene voldoend*uitgestrekte magazijnen bezittend,gedwongen geweest zijn overal houten barakken en zoogenaamde engelsche schuren te latea optimmeren om hunne vruchten in het droge te kunnen brengen. Een dezer dagen op wandel zijnde in ds schoone gouw van Alameda, schrijft een dichter in een blad van Valencia,, zag ik in de verte voor mij eene zonderlinge roode, gouden, door de prachtige zon beschenenpijramido. staan te midden van'een prachtig dal. Naderbij gekomen, gedreven door mijne nieuwsgierigheid, zag ik met verwondering dat een heele zwerm van mannen,. vrouv/en i en kindorg zich dragend en slepend rond den gouden berg heen en weer bewogen.. Ik wilde nu mordicus weten wat daar aan de hand was en als ik zeer dicht genaderd was zag ik dat ik stond voor een meer dan tien meters hoogen berg vair.,"ï| appelciènen, die daar zoo. maar in de open lucht stond en nog van uur tot uur breeder en hooger werd 1 En als ik de menschen aangesproken had om uitleggingen te vragen over dit zonderling verschijnsel moest ik uit den mond van een grijsaard, die alles zat aan te kijken, vernemen dat die meüschen den toren bouwden om hunnen tijd te dooden — met apelcienen die volstrekt geene waarde hadden omdat zij geene koopers geve^den" hsd-den I Dat is het kapitalisme met zijne wonder* a _ hars,>wereldonrawaatis J.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.