Prijs per uummer : voor Belgiè 3 centiemen, vooi den /reemde 3 centiemen , - ' L^"" """" "■' il S2OÏ0O3Î s IseaiactBe <£4>7 - Admisiismîie d\ y, ri7-ïiVi;tri^ia*^i"nwftmfmiTiiiiii «mi wn—nMTfunrn^w^y^T. ^%uww Woarjs?««" 16 tleoembcr 1iil4 Drukster-Uitgeefster Sam: Maatschappij H ET LICt bestuurder P. DE VISCH. Ledcberg-Oen . . REDACTIE . . ADM!NISTRAT1E ÉÎOOGPQORT, 29. GENT VOORUIT ABONNEMENTSPRSJS BELGIE Drie maanden. . . , . fr. 3.21 Zcs maanden ..... fr. 6 54 Een jaar ïr. 12.51 M en abonneert zicî» op aile postbureele* DEN VREEMDE Dric maanden 'dageiijks verzonden). i .... lu 6.75 Orgaan der Belgische WerkHedenpadij.' — Vemchijnersde aile dagen. 9- HET SOCIALISME GEWROKEN! De fabrieken en werkhuizen van Gent, t zij dat zij in werking zijn of dat zij draaien, zijn origeschonden gebleven. Dat is ontegensprekelijk een geluk. Maar wij overdrijven niets, als wij zeg->gen dat zulks te danken is aan de wer-kende klasse. Het is hare aanwezigheid en bare kalmte die dat mirakel verwekt heeft. Ware de gentsche werkersbevolking gevlucht, als waanzinnig weggeloopen gelijk het in andere steden gebeurd is, gelijk vole burgers het hier 00k deden, Gent ware herschapen in eene woestijn. Het duitsch leger en de er aan toege-'oegde administrative krachten hadden ,ezit genomen van verscheidene onzer rootc nijverheidsgestichten, die nen lienstig konden zijn, mits de mekanie-;en er uit te verwijderen, die toch maar ils oud ijzer meer gerekend zouden worden. Dat beteekende voor onze stad, de ruine, den ondergang voor lange jaren, tiiisschien voor altijd. Het ware eene onherstelbare ramp ge-weest.Als zulks nu niet gebeurd is, dan îarzelen wij niet van te zeggen dat het dank is aan de aanwezigheid der werk-lieden, hetgeen de verstandige nijve-raars m staat stelt hunne fabrieken, al-thans gedeeltelijk, in gang te houden en de stad haar normaal karakter te be-houden.Heeft zulks van onze fabrieken opof-feringen gevergd, wij wenschen er hun geluk over en zij zijn beloond door dat zij grootere onheilen en verliezen daar-door hebben afgeweerd. En wij meenen ons niet te bedriegen als wij zeggen dat de kalme, bezadigde houdmg der gentsche bevolking, den eer-bied van Duitsehland's vertegenwoordi-gers voor onze stad heeft afgedwongen. Zekerlijk héef'c de werkersorganisatie veel e» heel veel ertoe bijgêdragen, om de bevolking kalm en rustig te houden, de gebeurtenissen afwachtend. De hulp der syndikaten en andere werkersmaatschappijen hebben hun best gedaan om de ellende te verzachten door ondersteuning. Dat is reeds zeer veel, maar zij hebben daarenboven' het moreel, het zede-lijk peil der v/erkersbevolking hoog ge-houden door goeden raad, door hen hoop en troost in te spreken, door hen in voeling met elkander te doen blijven. Dus 00k op dat gebied is er ons niets te verwijten. * * * Maar 00k een andere groote factor heeft in dees geval eene aanzienlijke roi vervuld. 't Is het openbaar bestuur, het Ge-meentebestuur van Gent. Het zocht en kocht de waren die ontbraken, het regel-de gewicht en verkoopprijs van brood, petrool, enz., het gaf soep, brood en aardappelen aan duizenden werklieden, verschafte werk aan duizenden anderen; zij gaf, zij leende aan anderen, kortom de Stad, het Openbaar Bestuur was te vinden overal waar er nood was om dezen te lenigen in de mate harer krachten.Gent deed maar zijnen plicht, zal men ons tegenwerpen. Dat is waar. Maar het belet niet dat het ons socialistisch beginsel is dat hier uit deze feiten triom- fantelijk oprijst. Het is toch het socialisme dat altijc de theorie \erdedigde, dat het de open-bare bestïiren waren die voor taak hadden de openbare belangen te behartigen, en wij voegden stoutweg en met over-tuiging erbij, dat er buiten hen niemand daartoe in staat was. Dat is nu ten voile gebleken. Eenige fabrikanten lieten nog eenige uren per week werken, misschien ge-troosten zij zich daarvoor opofferinger en zij deden wel. Anderen sloten totaa] hunne fabrieken. 't Was in elk geval de geheele of ge-deeltelijke werkloosheid, 't was de alge-meene ellende die, moest zij duren gelijk zij duurt, onvermijdelijk moest over-slaan tôt wanhoop en hongeropstand var de armsten en de uitwijkmg van de beste en de energiekste onzer werke.rs. In beide gevallen de totale ruine. En wie konden dat beletten en wie hebben dat belet? Het openbaar bestuur en de werkersorganisatie, twee kollectieve lichamen, de twee uitingen der gemeenschap die Gent en omliggende is. Het zoo hoog genoemd privaat initi-atief bleek een ledig vat, dat klinkt gelijk een lawijdmakende trommel, maar niets geeft omdat het niets inhoudt. En iedereen en vooral de werkende klasse heeft het gevoeld. Al wie hulp noodig had wendde zich tôt de stad. Er stonden geen groepen van wcrkloozen voor het bisdom om arbeid te vragen, er stonden geen ben-den schooiers in de rijke burgerswijken, de werkende klasse bestormde geen rijke woningen, kerken of banken. Neen, zij wendde zich tôt de Werkbeurs, tôt de Voedingscomiteiten, tôt al de openbare inrichtmgen waar zij zonder vernedçring of dwang harèn toestand mocht uiteen-zetten en op hulp mocht rekeneç. De kerk en de aalmoesgevers behiel-den de schooiers en de zwakken; de be-wuste werkende klasse had eene hoogere opvatting van hare behoeften en haar recht, dat is de waarheid. Was de roi van de stad nog niet vol-ledig, wij geven dat toe, doch niemand zal ontkennen dat zij veel goed deed, wat zonder haar niet gedaan was of niet kon gedaan worden. En zou er nu nog een bekrompen pot-uil kunnen gevonden worden, die zou durven zeggen : het socialisme is niets of 't is een slecht, verderfelijk pwnciep? Als in deze moeilijke tijden de openbare besturen zulke weldoende roi ver-vullen, die eerbied afdwingt van iedereen, hoe zou dan eene stad of een staat eene slechte roi vervullen in vredestijd, als ailes kan gebeuren in kalmte en na rijpe overweging? 't Is uit met dat verhalingsken van duimken. En 't is 00k uit met die onzinnige aan-tijging dat het privaat initiatief om zoo te zeggen de bron was van aile be-kwaamheid, aile goed, allen vooruit-gang, terwijl de openbare besturen niets kenden, totaal onbekwaam en eerder een rem waren aan den vooruitgang, dan wel eene stuwkracht. Het verkeerde is nu gebleken voor allen die onbevooroordeeld zijn. 't Is eene weldoende les voos velen en eene zachte, zoete wraak voor ons. F. H. BaiiigszaSijga toestanden g si Wlassritereii BIltsE'e ellenile — ZedeSiji He toestand te St-?Jiko8ass De gevolgen van den oorlog doen zich in onze stad eveneens op wreede wijze gevoe-len Dit is, overigens, niet te verwonderen, Wanneer bijna aile fabrieken en andere werkhuizen stil liggen en de arme werklieden bijgevolg moeten leven van hetgeen zij van het stadsbestuur als onderstand krij-gen. En als men weet dat een arbeider in gcv.one tijden met moeite rondkomt al wer- j tande, dan kan men zich gemakkelijk eene Sedachte vormen over de ellende _ die _er taerscht in die gezinnen, waar sinds vier toaanden geen centiem meer binnen konit. Ziehier wat de stad als onderstand geeft aan de behoeftige lieden: Ieder huisgezin trekt dagelijks een halv© liter soep en een naïf brood per persoon. Deze berekening telt maar tôt 6 personen; waar er 7 perso-nen ziin, daar trekt de zevende niets. Voor j k® vssm het v©lk 8 personen trekt men 8 maal zij ne portie, voor den negenden niets, en alzoo voort, zoodat bijgevolg boven de 6 personen het « onpaar » niet in aanmerking komt. Van dezen onderstand zijn uitgesloten : ]. de huisgezinnen waarvan de vader sol-daat is; dezen moeten zich tevreden stellen met hunne vergoeding die zij trekken van-wege het land, 't is te zeggen dagelijks 50 centiemen voor de vrouw en 25 centie-men voor ieder- kind; 2. dezen die van het Weldadigheidsbureel genieten ; 3. dezen waarvan de inkomsten minstens 30 centiemen per persoon en per dag beloopen. Te oordeelen naar de verslaj^n die daar-over reeds in « Voor uit » verschenen, mogen wi' zeggen dat de ondersteuning die bij ons gegeven wordt, op verre na de slechtste niet is. Niettegenstaande dat, stellen wij 1 met smart vast dat er veel armoede «eleden v.'ordt bij onze werkende bevolking. Inderdaad, wat doet- me,n met soep en brood alleen? Dit blijk pas genoeg om niet van honger te sterven. Want wat heeft eene moeder niet al noodig om in de andero levensbehoeften te voorzien? Als men soep en b.rood heeft, dan is er nog geen patat ia huis; er is geen boter noch vet, geen kluit kolen, geen zeep, geen koffie, geen zout cf andere dergelijke dingen, zonder nog to ; preken van do sleet ia kleederen en ondergoed. In sommige wijken ' crdt geklaagd over do soep, die, zoo '( ^!iijnt, maar gemeen is 't Is, ten andere, bestatigd dat'in het eene kookhuis de soep beter is dan in het andere. En onmiddellijk wordt dan door de belanghebbenden d^ gevolgtrekking ge-maakt dat zij bedrogen worden. Na gedaan onderzoek is echter bewezen, dat in sommige lokaleu meer verzorging gebeurt aan het eten dan in de andere en daaraan is voorzeker veel gelegen. Voor deze klacht hebben de heeren — die de soep niet moeten eten — geen ooren en'ze zijn om uit hun vel te springen, wanneer een lui van 't Comiteit het durft wagen daarop te wijzen. Verleden week was het vergadering van 't Hulpcomiteit -en daar werd gewezen op sommige misbruiken. De beleefde aanklacht werd zeer slecht onthaàld en al de heeren, die nog nooit de soep geproefd hebben, stelden zich 't on^erste boven om te bewij-zen dat zo goed, opperbest is. Voor het g'even van andero goeds wenken bleef dan geen tijd meer over, wat zeer te betreuren valt. Wij twijfelen hoegenaamd niet aan den goeden wil van vele rijke menschen die van het Comiteit deelmaken, doch zij misdoen grootelijks door zich onverdraagzaam te toonen -tegenover do personen die belang-loos op de gebreken wilîen wijzén die onvermijdelijk zijn in zulko inrichtingen. Of ten ware dat' zij tôt zelfs in deze droeve tijden nog do taal niet kunnen hooren van een socialist ! En wie iets af weet van het gehalte onzer klerikalo jannen, twijfelt daar geen oogen-blik aan. Als het niet betert of als men naar ons niet luistemi wil, klagen wij openlijh de talrijke misBruiken aan. De heeren zijn dus verwittigd. S. A. C. Voor de Sfastswerklieden In een artikel van Maandag, getiteld : « Eene schandda^d tegenover de staats-werklieden », zijn twee vergissingen geslo-pen.1. Wij schrijven : Wij zijn overtuigd dat, moest een referendum plaats hebben, al diegenen ingeschreven voor 25 fr. in de week, zouden bedanken ten voordeele hun-ner kameraden. Zijlks moest zijn « zouden bedanken voor 5 fr. ten voordeele hunner minderbedeelde kagieraden ». 2. In het barema staat : « Gehuwd werk-man winnende min dan 150 tôt 200 fr.» enz. De woordjes mîn en dan waren er te veel, uitgenomen voor de eerste kategorie, na-melijk dezen winnende min dan 100 fr. per maand. Wij hielden eraan daarop terug te komen om aile misverstand te vermijden. LOCUS. Briefwisseling persooeiEljiî ossder^oek Gent, 8 December 1914. Waarde gezel opsteller, De treurige voorvallen in eene der inter-neeringskampen van Nederland, waarbij een tiental onzer soldaten \, erden dood-geschoten — er vallen er te weinig aan den IJzer — noopt ons een sinds lang ge-koesterden wensch uit te drukken, waar-aan wij hopen dat « Vooruit » eens te meer voldoening geven zal... Wanneer de vlucht van 30 duizend jon-gelingen naar Holland, met eene geheele reeks generaals, kolonels en andere kost-bare goudvinken aan 't hoofd — ja aan 't hoofd deze maal — voorzeker niet eene der beroemdste wapenfeiten uit de geschie-nis, verwezenlijkt, ongetwijfeld zal hunne interneeriug bij onze Noorderburen voor ons land eene der meest besprokene gebeurtenissen uit den Europeeschen oorlog van 1814-1915 daarstellen. In ailes, in dees tijdstip ondervinden wij zulks het best, is de hoofdzaak' onloochen-bare inlichtingen te bekomen, dokumen-ten voor te leggen die als bewijsstukken kunnen aangevoerd en > tôt in de kleinste bijzonderheden niet zijn togen te spreken. Als nu over die tôt nog toe onbegrijpe-lijke paniek der Antwerpsche bezetting eerst veel later een klaar licht schijnen zal, zoo wenschen wij dat «Vooruit» eene afvaardiging naar Holland zond en een grondig onderzoek deed over de vcorwaar-den waaronder onze soldaten iu de .ver- schillende interneeringskampen opgesloten zijn. Dit gebeurde reeds in Engeland en Duitschland voor wat de andere krijgsge-vangenen betreft en de uitgebrachte ver-slagen werden met een gemakkelijk te be-grijpen doel, geheel de wereld rond bekend gemaakt. De wederzijdsche regeeringen stelden er prijs op de taak der onderzoekscommissie zooveel mogelijk in de hand te" werken en hier 00k zou eene dergelijke gedragslijn gevolgd worden tegenover de vertegen-woordigers van «Vooruit» die, bij gebrek aan aile besturende lichamen, het initiatief van een zelfde onderzoek zouden nemen. De onkosten daarvan gaan de veerkraeht der Partij niet te boven en « Vooruit » zou aan gansch de bevolking evenaîs aan de geïnterneerderi zelf, een grootên dienst hebben bewezen. Ik ben overtuigd, Waarde gezel opsteller, dat gij mijne zienswijze deelt en door 't plaatsen van dit bescheiden brisfje het nemen van een bepaald besluit daarover zult verhaasten. MIELE. Onze medewerker stapt gemakkelijk over het zenden eener delegatie naar Holland : dat land is niet zeer gemakkelijk te bereiken. En dan, het onderzoek in de kampen ; daar is nog minder aan te denken : « Vooruit» meldde reeds dat belgische volksver-tegenwoordigers zich den toegang zagen weigeren. Wij denken dat de aangekondigde inter-pellatie van onzen vriend Troelstra, in het hollandsch Parlement, ons een en ander zal leeren, bij hetgeen wij door het «Algemeen Handelsblad » ons reeds meldde over het onderzoek ingesteld door ons broederor-gaan « Het Volk ». Kleurlingen in 't loger De. Belgische oorlogscorrespondent van de «Kolnische Volkzeitung» vertelt bijzonderheden oyer de gekleurde hulptroepen van de Engelschen in Vlaanderen en van hun wijze van vechten. De Gurkha's ziin kleine menschen van een type, dat op het Mon-goolsche lijkt. ' In een open veldslag of in de loopgrach-ten zijn zij in het geheel niet te gebruiken. In deze stellingen houden zij het niet lang uit, te minder omdat zij zeer slechte schut-ters zijn. Daarentegen hebben de Duitsche voorposten veel last van hen, als zij des nachts op zoogenaamde sluippatrouille de voorposten trachten te overvallen. Meestal sluipen twee, sleehts zelden dri^ man, langs den grond, maken uiterst han-dig gebruik ran aile roerdeelén ran het ter* rein, tôt zij een schildwaeht ku*ne* nade-i ren, die plotseling door »ea m©*steek ge^ troffen geluidioos ineenzak^. Kunnen zij hun vijand niet met de h»nd b»r*iken, dani werpen zij op de manier d«r Iadianen hua mes na-ar hen. Een afzoekea T*n heb ter-rein helpt gewoonlijk niet, w*n* do kerels verdwijnen even onhoorbaar »ls zij geko-men zijn. Het mes w«egt ongar*er vijf pond, is aan twee kanten gtïlepen, siftkel-vormig, loopt ran beide k(tnt«a naar he^ midden dik toe, wa«rdoor wende bij-zonder hevig wordt. Ook de Siliks bezitten dergelijk® wapens, gebruiken ze tôt nu toe éditai- sleehts alu een bajonet op het geweor. Zij zijn de best^ onder de Indische tr«epe». ®ro»t, stevi^ gebouwd en slank, worda* aij »1* aanval< troepen gebruikt. Zij Terme* ak aoodani^ een niet te verachten tegenstander. Als ge-vangenen houden de Indiërs zich betrekke-, lijk kalm, in tegenstelling mek d» Turco's/ die vaak ruzie zoeken onder «lkîwir en eli kaar op de beminnelijk» ifija» Ben Kelel; (hondenzoon )noemen. I Het is een vaak y#orkam»n<Je vorkeerd^ opvatting, dat de Zouare*-r»Bimenten ool> kleurlingentroepen aijn. Zi} lïestaan inte< gendeel bijna uitsluitend wifc P»rq*enaars, Maar de uniform is deaelfd» al« «lie van d<ç Turco's daar zij in vredeitijd i* Algier?| dienst doen en hun unif*rï* »»a iî«egeving is aan de bevolking al daar. 1 Buitengewoon groot, z«# merkt de corres* pondent verder op, moet bij enze vijanden de moeilijkheid zijn om al dtze menschen van voedsel te veorzien. De Eneelschmai\ eet al niet hetzelfde als de Franscnman. En onder de verschillend» inbeorlingen, heerscht natuurlijk eem T«lkoi*©* mengelc moes. Als de Duitschers na ee« Ifevechl gevangenen verzameld hebben, dan onder» vonden zij reeds deze m»eilijkh«id. D< Franschman bijvoorbeeld kan geen kom-miesbrood verdrage». De Indiër* gieten 011-danks den blijkbaren geeuwhong®r met tee« kenen van de grootete afschmir de soep uitj die men hen geeft, omdafc zij daarin eeniga stukjes rundvleeseh zien. Zoe heeft iedei van de Indiërs zijn eigen »pij»w»tten. Eeni-gen rooken niet, omdat hwn kaste «ib hun verbiedt. De nieuwe troepen van ELitehe*erfï groot leger zijn nu reeds op het elagreld aange-komen. Men ziet het aan verschillende ver-anderingen in de uniforme» der laatsta gevangenen en ook aan hun beter verzorgd^ gezichten. Ook ziet men een ander typei dan dat van den bereepssolda-at der eerste» zendingen. Er zijn Engelsehe burgerzoons, kantoorbedienden, amb*chfeilieden, enz.,, onder. > Europeesche Oorlog le Wes!-Vlaander§n ess In 'S Men von Frankrijk Oiiiciesls teiepins» : mt PesitsffiBï© Sipow BERLIJN, 14 December voormiddags (Wolff): Officieel: Do fransche offensieve op Aprémont (Zuid-Oostelijk van St-Mi-hiel) is mislukt. Gisteren namiddag evenzoo een aanval op breeder front voorbij Elirey, waarbij de vijand veel verliezen had. Overigens verliep de dag op het westelijk krijgstooneel rustig. In Noord-Polen namen wij een aantal vij-andelijke stellingen en maakten daarbij 11.000 gevangenen. Uit Oost-Pruisen en Zuid-Polen niets nieuws. Uit Fransche Sspobî Parijs, 13 December (Reuter). (Communiqué van heden avond.) Van Leide uiteinden van het front zijn berichten ontvangen ombrent de mislukking van Duitsche aanval-len ; de ééne op het noordoosten van Yperen en de andere op het station van Aspach (Elzas). Uit ERgjeÊjscSae Londen, 14 December (Iîeuter) : Den lin December begonnen de Duitschers een hef-tige artilleriebeschieting uit tweehonderd stukken geschut. Zij wierpen in zes uur duizend granaten in de Fransche stellingen, waarop de infanterie tôt den aanval over-ging; deze kon echter tegen het geweervuur niet op. Tôt zestien keer herhaalde zij den aanval, maar steeds.vruchteloos, Ten slotte slaagden de Duitschers erin de Franschen tôt hun tweede linie terug te werpen. Maar. dezen wisten, na versterking te hebben gei kregen, en herhaalde aanvallen, bij het val-s len van den avond den verloren grond to> heroveren na anderhalf uur van harden krijg. De verliezen zijn aay. beide zijdsn zwaar. * * * Aan de Bossiscii-Pooisclie-GalioisoÉ grtis Uit Oost@ïî£ .jksch© fes*on WEENEN -4 December (Wolff). Offi< cieel van gisteren: In West-Galicië wer« gisteren de Zuidelijken vleugel der Russe» bij Linanom geslsgen en tob d* terugtochf gedwongen. Aile aanrallen op onae rerscliilleade fron' ten werden teruggeweïen. Onze over . de Karpntkea veergerukt( krachten, vervolgden den vijand ©nergiek. 's Namiddags werd Neu»»ndec genomen Ook in Grybon, Celice en Zwigrad rukkej onze troepen weer in. In het algemeen hou den onze troepen de hoogte der passen bezet In Zuid-Polen werd niet gerorhten. Uit H©st®ssri|k«©ii?© WEENEN, 14 December (Wolff): 1> veischuivingen van sterk» vijandelijk krachten naar het Zuiden maakten, ïooal meegedeeld, het noodïftkelijk om anders t> groepeeren en onze rechterWeugel terug t trekken. Dit eenvoudig feit wordt doo^ laatste mededeelingen van Servische kan als eene beslissendo overwmming daarge steld. Dit- is orerdreven. 8Jrt Bussische isron PETROGRAD, 13 Deo. (?. T. 1.) («on muniqué van den grootep generalen ïtaf « In de streek om Wlawa hebben wij ov^

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.