30Jaarj- W. 54 Prijs per mimmer : voor Bslgi'é 3 centiemen, voor den' Vreemda 5 centiemen —M————————«—M—M—M—«fM——■ | Telefoon s Redactie 247 - Administrante 2845 Qinsda^ 24 Febfuari 1914 Dnikster-Ultgeefster ! Sam: Maatschappij H ET LICHT bertuorde» > p. DE VSSCH. Ledcberg-Oenl . . REDACTIE . ADMINISTRATIE HOOGPOORT. 29. OENT VOORUIT Orgaan der Belgisohe Werkliedenpart/j. — ¥er§ch$jneiïde affe dagen. ABONNEMENTSPRIJS7 BEU3IE Orie maanden. . , , . fr. 3.2) Zes maanden > , , , , fr. 6.50 Een jaar. ...... fr. 12.50 Men abonnecrt zieh op alic postbureelm DEN VREEMDE Orie maanden {dagefijka verxonden). « . . . . fr. 6.73 BRIEF UIT ZUID-AFRIKA De algemeene werkstaking onder de spoorwegarbeiders van Zuid-Afrika^ be-hoort tôt h et verleden en is een harde slag | geweest voor de Labour Party, daar de eta-; king verloren is. . Doch het tweevoudig doel nagejaagd door <Ie Eeçeering is niet bewaarheid : dit was de Syndikale macht den Jcop in te drukken en i ook eene revolutie uit te lokken, om het eerste doel gemakkelijker te kunnen berei- ken. , De middôlen welke daartoe aangewend wden zijn zôô ongehoord dat men nooit, ! in geen eukel beschaafd land der wereld, eraan beeft durven den ken. Bijna aile leiders der Labour Party zitten in het gevang. Honderdeft, zelfs duizenden f zoo het schijnt, zitten achter de traliën,om-[ dat zij de reehetn der verdrukt© kla-s dier-I ven voorstaan. [ In mijn laatsten brief heb ik eenige geval-[ len aangehaald die gebruikt werden om toch | raaar onlusten te doen uitbreken. Nog wil I ik hier een paar gevallen aanhalen, welke [ mij bekend gekomen zijn persoonlijk, want I door de pers verneemt men weinig, daar die i onder censuur geplaatst is. Op eene openbare meeting heden, 29 Ja-[ nuari, gehouden op een der openbare plaat-I sen in Kaapstad, spraken een paar volks-I vertegenwoordigers van Transvaal waaron-I der Creswell (welke vrijgelaten is om de I nttingen der Kamers te gaan bijwonen wel-I,ke morgen 30 Januari geopend worden). Hij I schandvlekte de houding van het gouverne-I ment dat honderde onschuldigen in het pri-I son had gestopt en haalde ook eenige geval-■ len a an hoe schandalig de handeling van-I irege politie en anedre gewapende mach-I ten. [ Hij zegde onder andere dat hij met een rEijner vrienden wandelde in Germiston, [ràôr de Martial Law (krijgswet) was afge-[ feondigd en voôr dat cTe staking was uitge-ibroken, toen zij aangesproken werden door twee detektieven welke naar hun naam vroe-Uffl, hen alsdan zeggende dat zij moesïen op het politiebureel komen. loen zij daar aankwamen moesten zij een Jpaar uren waehten vooraleer zij werden go-Wpen.Op hun zeggen, dat hun tijd te kostelijk was, kwam de politiekommissaris hun zeg-|,gen, dat één van hen moest daar blijven Toor 21 dagen. Op de vraag waarom hij ge-iresteerd werd, werd geantwoord : « dat hij 5n eene meeting had toegesproken den dag Itevoren». Daarop zegde zijn makker: «Ik Vas het !» A'an Creswel werd toegestaan zich voor-I loopig te verwijderen, doch eenige dagen na-' dien was het ook zijne beurt, zoodat die rbeide lieden werden veroordeeld voor 21 da-î<een prison, zonder voor een rechter te ïijn E'verschenen ! Alleen had de polrtiekommissaris per tele-tfoon aangevraagd: * wat hij met die lieden moest doen, welke wachtende waren in de | spreekplaats, waarop waarschijnlijk geantwoord werd: «Steek hen voor 21 dagen den bak in»! ! j Eene vrouw welke naar het politiebureel || ging om te vragen haar man te mogen zien, werd haar geantwoord, dat indien zij een [bijslaper moest hebben, zij toel een soldant | ion hij g en! ! ! En zulke dionaars van de openbare zede-I lijkheid moeten de les geven aan duizende eerlijke_ werkstakers ! Een wilde Kaffer zou cr zich over schamen, aldus tegen eene | weenende vrouw welke kyam bidden om Ihaar man te mogen zien, te spreken. Len werkman was met zijn kmd aan het Epelen aan zijne deur. Toen de politie kwam om de straten te zuiveren, liep het Tffhd een Paar meters do straat op. Toen de man zieh fpoedde om zijn kind te redden, werd hij feegrepen en naar het bureau van politie ge-®racht met zijn kind, welke hij gered had ran onder de hoeven der paarden. Dit was Sus zijne misdaad ; hij kreeg zelfs den tijd j zijn kind in huie te brengen, hij werd •us ^angohouden en gevangen gezet met PJn kmd in de armen ! ! ;Jien andere werkman stond in sijn TUIN pen pyp te rooken, toen er een officier van e Detence Force naar hem toekwam, hem erzoekende de pijp uit den mond te halen ! I> zijn weigerend antwoord sloeg de officier L° P'jp uit den mond van den man. Schijnt ■ h nie? onSelooflijk? Is er ooit zoo iets |eUot)rdj Mag men nu geen pijp meer roo-|® m Transvaal? |.i'e'r!,.aTlder schandaal welke meer op-I r-c' '® maakt en nog zal maken is, dat londVanfen ^e^ers van c'e Labour Party E. °f stoot, zonder procès, zonder ■^^®^S^nach^^iithimbedgehaald werden en naar een open veld gebracht waar een trein hen wachtte, waarin zij verplicht waren te stappen. Zonder dat zij wisten waar zij naartoe moesten, ging de trein in gang voor 48 uren ! Gedurende die 48 uren hebben gij geene zon gezien, want de trein werd dag en nacht in het donker gehouden. Na de 48 uren trein kwamen zij in het midden van den nacht aan te Kaapstad. Van de statie uit werden zij naar de haven gevoerd en daar ingescheept. Naar waar? Dat weten zij niet! Men zegt naar Australie, Engeland en Holland, daar er een Hollander, Engelschen en Australiërs bij zijn. Het waren de heeren Watson, président of the Trades Federa-"tion; Poutsma, général Secretary of the Pailway and Harbour Servants Society ; Bain, secretary of the Trades Fédération, en Mason, Crawword, Waterston, Macke-rell, Livingston, Morgan en zoo het schijnt M. Kendall ook, doch van dezen laatsten is men nog niet zeker. De meesten van hen hebben geen cent op zak en hebben geen andere kleederen dan die waarin zij stonden toen ze aan-gehouden werden. Ailes werd in het geheim gedaan, zelfs de vrouwen of andere familieleden werden niet eens verwittigd. Dit is natuurlijk het gesprek van den dag en wordt erg bèkritiseerd, daar dit buiten aile recht is. In Eusland wordt men toch ten minste veroordeeld en gehoord, doch hier in h&t vrije (!?) Zuid-Afrika is dit niet noocfig. Hier zegt men ma^ar gewoon weg : «Wij zullen ze over de grenzen zetten, dan zijn wij er van af». Bij hunne aankomst in Engeland wacht hen eene groote ontvangst. Volgens de te-legrammen van Beuter moldden, zal gansch de Labour-Party in Engeland hun eene hulde brengen, waardig aan de lijders eener vrije natie. Morgen gaat het Parlement open; harde noten zullen er gekraakt worden, dit ia zeker, want dit laat-ate geval is iets waar-over Bo,tha en Co zich zullen hebben te verantv.oorden. Een ding is zeker : in plaats van het syn-dikalisme verdrukt te hebben, hebben zij het wakker geschud. Duizenden, tôt nu toe onverschillig aan de beweging der Werkerspartij, zullen bare rangen gaan versterken en duizenden stemmen zullen gewonnen worden in de aanst'aande kiezingen voor de Kamers. De houding van het gouvernement tegen-over de leiders der Werkerspartij zal hun ter herinnering komen, op het oogenblik dat zij ter stembus zullen trekken en hunne wraak zal daar getoond worden, wat nu1 niet kan, daar er niet mag vergaderd worden noch gesproken in de provinciën Transvaal, Oranje Vrijstaat en Natal. Alleen in de Kaapkolonie is de krijgswet niet uitgeroepen, doch de Kaapkolonie is niet zoo demokratisch als de andere provincies. Daarom werd hier meer vrij-heid gegeven, — als men dat ten minste vrijheid mag noemen, — en niet zooveel aangehouden. Wij, werklieden, worden dikwijls be-schuldigd de anarchistische lever aan te kleven, doch in der waarheid zijn er geen grooter tegenstaanders van anarchism dan goede oprechte socialisten. Is het geen anarchisme soms, wat het Zuid-Afrikaansch gouvernement op dit oogenblik verricht met mensehen aan te houden, gevangen te nemen en te verban-nen zonder gerecht? Hoe moeten wij het anders noemen dan anarchism, de ordeloosheid in het gouvernement? ? De kapitallistische biladen trachten de daad van Botha en konsoorten te verschoo-nen, zelfs goed te keui'en. «In het belang van het land hebben zij gehandeld,_ roepen die bladen, en de daad van Botha is waardig van den eersten minister van Zuid-Afrika».Ja, de daad is waardig van een Botha die gestreden heeft voor de vrijheid gedurende den oorlog van 1900-02. Doch niet zoodra was de oorlog geëindigd, of hij was tegen de vrijheid, daar hij dan lekkere baantjes had. Nu moet hij voor zijne 125.000 fr. per jaar toch iets doen om te laten zien dat hij voor de «vrijheid» is. Ik hoop dat hij niet te weten zal komen wie deze regelen schrijft, of de schrijver zou zijne «vrijheid» à la Botha aanstonds ondervinden en kreeg misschien ook een gratis ticket voor Zuid-Afrikaansch Siberië. 5 "• SNARF C. DE VUILE WET Poullet's wet eene vuile ïoIw°Td- E» 't «Volkje» - het an tille. ;' Wftrkmansblad... met permis-lerikoleire '* V°°r eeû appBlblauwe jezuie- uitroepi»gs<)éekens en F^menfat; D ,g?noo.B geven, maar geen * Heeft 't vieze «Volkje» vergeten, dat wij veertien lioofdartikels over de wet schre-ven, drie manifesten en twee brochuren onder de bevolking verspreidden. Artdkel voor artikel hebben wij- het ont-werp bestreden, al Ijet slechte en verrader-lijke ervan aaugetoond. Ons blad gaf daarbij, volgens het Officiëel i Tctaiag^ /«i d-v 1 I dige, socialistische bekampers der wet, van Huysmans, Vandervelde, Anseele, Destrée, Debunne, Demblon, Branquaert, Bertrand, Delporte, enz. enz. Ook de redevoeringen der liberale oppo-sitieleden, van Buj], Deveze, Hymans, Francq, FérOn, enz. gaven wij oningekort. Welke argumenten en bewijsvoeringen moet het «Volkje» toch wel meer hebben? # * # Het «Volkje» — als hoorende doof — stelt verscheidene vragen waarop wij reeds meermalen antwoordden. Als antwoord herinneren wij hem eenvou-dig aan de laatste les van ons « Vraagboekje voor burger en werkman » ; VEAAG I. — Dus ia de nienwe Schoolwet ' volgens u eeue sleclite wet2 ANTW. — Zij is de slechtste, de bedrieg- . lijkste, de gevaarlijkste, die ooit de belgî-sche werklieden bedreigde. VRAAG 2. — Waarom 2 Omdat zij gericht is tegen do verstande-lijke ontwikkeiing van onze eigene kinde-ren.Zij laat nog alleen scholen bestaan waar men de leerlingen tegen onze overtuiging wil opruien om ze lacer in de onmogelijk-heid te stellen onzen verlossingstrijd voort "I/O ZCtiiCD VRAAG 4. — Bevat de sehoohvet Poullet het verplichtend onderwijs nietî ANTWOORD. — Er zijn te veel uitzonde-ringen en de straffen zijn nietig. VRAAG 5. — Is de schoolwet gcene be-kraehtiging van de vrijheid van den huis-vader.ANTWOORD 6. — Neen zij is er de vol-ledige vernietiging van. VRAAG 6. — Iticlit de wet Poullet het onderwijs van den vierden graad niet be-hoorlijk in. Neen, zij geeft er maar den schijn van. VRAAG 7. — Brengt de wet Poullet de gelijkheid der scholen niet mco2 ANTW. — Neen, de katholieke scholen worden bevoorrecht en scholen van anders-denkenden (socialisten en vrijdenkers) zullen niet gesubsidieerd worden. VRAAG 8. — Yerbelert de wet Poullet den toestand der onderwijzers niet î ANTW. -t- Neen, zij maakt zelfs in de toekomst het bestaan van aile wereldlijke onderwijzers bijna oniûQgelijk. (De katholieke onderwijr.ers kla: a das>r zelf over.) VRAAG 9. — Zit er dus hoegenaamd nicts gO'eds in de nietiwe schoolwet î ANTW. — Neen, neen ! Niets dan kwaad en gevaar voor het land in het algemeen, en voor de werkliedenklas in het bijzonder. Het weinige goede dat er in steken zou, (zooals het beginsel van den leerplicht, de uitbreiding van den vierden graad, de schoolvoeding, wordt totaal vernietigd door het feit dat de wet MILLIOENEN SUBSI-1)1 FA AAN DE KATHOLIEKE PARTIJ GEEFT, millioenen die weldra» gebruikt zullen worden tôt partijdoeleinden, kiesbe-drog, bestrijding der sociaal-demokratie, enz. enz. * * * «'t Volkje» kan nu zeggen : « Dat- zijn al beweringen. Dat bewijst gij niet ! Wij verwijzen dan de rédacteurs van dat modderblad naar al de redevoeringen, die wij gewetensvol hebben medegedeeld : zelfs naar de redevoeringen van zijne hertlappen Woeste en Poullet, die in menig geval dui-delijk hebben geantwoord dat « WIJ » ge-lijk H&bben, door ze te mistrouwen. Wie zuiver en eerlijk in den strijd tegen de ongeluks-wet waren, en nog zijn, dafc waren de sociaal-demokra-ten, dat waren de vrijzinnige kamerleden. Wie vuil was en lasterend gemeen, dat was het « Volkje », dat aan zijne lezers kamerverslagen opdischte in den zin van het stinkend gemeen verslag, dat het gaf over de meesterlijke redevoering van Anseele over het arbeiderskind -— Kerstekind, — verslag dat wij aan den walg van aile recht-zinnige mensehen hier in ons blad overlever-den.D^t was gemeen, beestaehtig gemeen ! En na zulk meesterstuk van laffen doen, moet het « Volkje » zwijgen : het heeft het recht verloren nog over eerlijkheid te spreken. A. B. — «■». , — Hoe verzorgt men de soldaten ? Daar waar honderden mensehen in een zelfde gebouw wonen, spreekt het van zelf dat daar dan ook aile gezondheidsregels op den letter moeten gevolgd worden. Bij het leger doet men dat echter niet. Men houdt zich daar bezig met allerlei kleinzielige stommiteiten die absoluut geen zin li<^ben. M'en pronkt, men brutaliseert en straft de soldaten. Doeh van een werke-lijk degelijk onderhoud en huisvesting der soldaten is er geen spraak. Ik geloof echter toch dat het 4e Linie-regiment, te Brugge, een model is onder dat opzicht. î»Icn herinnert zich nog de zeer gewettigde klachten die over een tweetal maanden lot in de Kamers doordrongen over de ongezonde huisvesting der soldaten. Nu is er iets even ergs aan den gang. Aan de soldaten die in de kazerne der Apostoli-nen gekazerneerd zijn, is het volstrekt on-mogelijk zieh liehainelijk te onderhouden zooals het behoort. In den gebrekkig inge-. « la-voie men zich niet. gansch wasschen en het is reeds MINS TENS TWEE MAANDEN geleden dat di soldaten een bad genomen hebben. Eens o morgen moeten daar onvermijdelijk ziek ten uit voortspruiten. Dat trof me zoo erj dat ik over ongeveer een maand besloot eei waalsch soldaat op te volgen om te zien hoi hij zieh onderhield. Het resultaat daarvai is dat hij tôt hiertoe nog maar slechls zijni voeten, zijn aangezicht en zijne handei waschte. Ik heb hem slechts ééne maand gevolgd En de vorige maanden? Een ongelooflijk getal soldaten •— vooma melijk walen — verkeeren in dat geval. Wi men zich liehamelijR onderhouden zooal: het zijn moet, dan is men verplicht zeer dik wijls naar huis te rijden". De overheden schijnen dat niet te wetei of gebaren het niet te weten. Vraagt met aan eene overheid waarom de soldaten naa: het bad niet gaan, dan haalt hij zijne schou ders op en zegt hij : « !t Is gebroken. Nie mand ziet er naar ». Er is nog meer en dat zal u een gedachi geven van sommige gegradeerden. Het is voor een soldaat van het voetvolk hoofdzaal zijne voeten te onderhouden onder aile oog punten. Daarom moet hij ze zeer dikwijli kunnen wasschen. Men herinnert zich no{ den strengen koude van eenige weken gele den. Al de waterkranen die op den koer dej kazerne staan, waren vervrozen, en er waj daar geen water te bekomen. De overlieder wisten dat en wat deden ze? Ze zetteden in den t lavoir » der kazerni een. schildwaeht, om te beletten dat de man ■nen daar hunne voeten gingen wasschen! 't 1s belachelijk ! De kazerne schijnt a^nzien te worden ali een heiligdom waar ailes toegelaten is. De soldaten morren en klagen onder el kander, doch durven zitih niet openlijk to de overheden wenden, uit vreeze voor onder duimsche vervolging vanwege kleinzielige verwaande menschjes. Als het weer tôt eene vraag zal komen ovei die kwestie aan den minister van oorlog zal hij waarschijnlijk weerom zeggen: « dal ailes in de beste orde gaat ». We zullen afwachten. J unior. Hoe de gemilitariseerde werklieden behandeid worden In het jaar 1912 werden ze, zooals al dt Staatswerklieden, opslag beloofd, en, on te laten zien dat ze het goed op hadden werd er eene commissie benoemd, bestaan de uit officieren, om den loonstandaard t* onderzoéken. Tevens hadden de werklieden een ver zoekschrift aan den minister van oorlog gestuurd, waarin zij 0.50 fr. per dag op-slag vroegen. Nu zijn zij er eindelijk in gelukt den op slag te kunnen vaststellen, waarover al de werklieden uiterst tevreden zijn, want. aan zoo iets hadden zij zieh waarlijk niet verwacht. Ziehier hoe dit gefabrikeerd is Zij die 15 jaar dienst tellen, krijgen 30-centiemen opslag; 14 jaar, 10 centiemen.-Wie minder dienst telt, 'krijgt den over- ' grooten opslag van 5 centiemen per dag. ' Als wij nu zeggen dat er mannen onder zijn, die den raad van den aartsbisscbo-p ' volgen en een groot huisgezin hebben, dan kan men oordeelen hoe welkom die reus-achtige opslag is geweest. Het nieuw règlement zegt nu ook da>t meu zal beginnen aan 3.30 fr. Maar men moet nu niet denken dat deste, som ontvangeu wordt. Hoegenaamd niet!'. Zoo is er een série , waar men aan 3 fr. t begon ; daar wordt 7 centiemen per frank afgehouden. Blijft dus 2.79 fr. En als de opslag gegeven wordt, wordt deze voor 3 maanden in eene kas gestort ; dan eerst begint de op.sl.ag te tellen. Men kan wel denken met welken geest-drift zulken opslag begroet is. Maar, het beste komt gewoonlijk langs/ achter, zeggen de mensichen. In het huidige geval is dit ook zoo. Volgens het ministerieel besluit moest deze' opslag in voege, treden den 1 Januari 1914 en tôt lieden toe zijn er nog-Hecties welke} niets ontvaugen hebben. Wat schuilt er daar aohier '! Twee seeties hebben hem waa<rlijk gekre-i gen, mEkar, tôt overmaat van ongelnk, hebben al degenen die er van genoten, ailes moeten; terug geven. Een tweede verbetering werd ingevoerd het overwerk zal betaald worden aan 3 voor 1. Maar, deze werklieden vaarde-'n.1 zoowel als de anderen,. zelfs nog iets be-ter ! Er waren werklieden die op eene quinzaine 11 franlcen over maa.kten, welke ae natuurlijk goed konden gebruiken in hun gezin, voor kleederen of iets dergelijks. De volgende quinzaine stonden ze waar lijk verba-asd, dat ze ailes moesten terug geven van de ovi.ruren (dus de 11 fran* ken). Niet met eeue kleinighei'd, maar iu; eens werden ze het afgehouden. Voor dez-6^ werklieden was dit waarJijk een gevoelig» sk>.g eu wij heeter* het een en>ht schandaal.; Maai1, iifaig eeisx, vnnwaar- kwam dit b«-sluit 2 Dit ware toyh goed om w»eten. Want aàrdig is het toch, als het" werklieden betreft, dat ailes zoo verunderlijk is. Nochtans moeten wij bestatigen dat men' voor ondepolficieren, offi(:ieren en andere: oppervogels zeer breed is en men met deze.' niet zou doen als met de werklieden. N. B. — De opslag zou maar tellen aJs| men 15 ja&r iu denzelfden dienst is. Bij -Yoorbeeld, iemand is 14 jaar in eene sect-ie en wordt in eene andere verplaatst; deze 14 jaar tellen niet meer mede. Dus be-sta-at de opslag maar op papier, want om hem niet te moeten betalen zou men maar giansch het personeel moeten doen verewi-deren van dienst. ^ Slim gevonden voor onze katholieke b*x/ stuurders, die zooveel liefde voorv-de weyky lieden wille® toonen ! 1 Sociaal Politiek Overzicht "t ' r . < **7 v. FfKANKRSJK Ml-GEZONDHEIDSTOESTAND IN HET ERANSCHE LEGER Een tumult is in do Kamer ontstaan door de slotverklaring van den onder-staatsecretaris, van oorlog, Maginot, zater-dag ging dit met verdubbelde kracht voort in de politieke pers en er worden een aan-tal beschouwiugen geleverd over de vraag, of het kabinet-Doumergue bij het slot van de interpe-llatie heden maantlag op de been zal kunnen blijven. De socialisten zijn het meest opgewon-den. Een lid van het radicale ministerie is daar met de meest besliste woorden partij komen kiezen vôôr de handhaving vau de wet op den driejarigen diensttijd, ofserjoon de afschaffing daarvan op het radicale programma gesta&n heeft ! Evenwel verlioopt men dat de beer Doumergue door verzachtende verklarin-gen de gelegenheid zal bieden alsnog m de voordeelige positie van regeeringsmeerder-heid te kunnen blijven. De radicale mi-1 nisterieele bladen nemen ong-îveer een zelfde houding aan. Zij laten zich ook zeer boos uit tegen den heer Maginot. Het eene blad zegt, dat hij een grove vergissing begaau heeft, een ander s-preekt van verraad, een derde zegt, dat de heer Magiuot zoo gesproken heeft, omdat in zijn kiesdistrict een tegen-caudidaat hem verwijt, dat hij, na voor den driejarigen dienstplicht gestemd te hebben, lie? leger verlaten heeft om een portefeuille in het kabinet Doumergue te kunnen Vrijgen. De radicale ministerieele bladen beslui' ten dan vrijwel aile met do hoop, dat de republikenisehe verklaringen van minister Doumergue heden ailes in het reine zullen brengen. Dit is een bedeitte z'.lftd aan den heer Doumergue om op de tribuue maar steeds te herhalea; C\lk b®^een pfreoht re-, pafelikgin_>. ; « ' EBlilTSG^E-SISJK LIT UEN BUITSCHEN RIJKSI>AG la den Rijksdagi heeft de minister van, oorlog de militaire strafwetboek-novelle verdedigd, die vermindering vau minder, zware vergxijpen toelaat, behoudens-zekere minimumstraffen. Bij het débat,gedurende hetwelke de bur-gerlijke par'tijeu zich in beginsel vo6r de-iiovelle yerklaarden eu een spoedige her-,' vorming van het heelé<militaire strafreehti wenschelijk verklaarden, kwam bet tôt een; botsing tusschen de sociaal-demokratea-«a de oonservatieven. Westdorp (cous.) verweet de sooiaal-de-inocratische partij, dat zïj de soldaten rechtstreeks tôt verzet tegen de tucht op-hitste, gelijk ook Rosa Luxemburg zelf had' toegegeven. Gezel Noski (soc.-dem.) noemde deze be-( wering ouwaar. (lawaai links, geschreeu,wi rechts.) Westdorp noemde hij een schandelijken leugenaar (groot lawaai rechts) en werd daardoor tôt de orde geroepen (levendige toejuichingen rechts, Jawaai links). De-spreker noemde, onder voortdurend rumoer, het gewag maken vau Ros» Luxem-, burg, vooruitloopen op een nog hangend procès. Ook Ledebour (soc.-dem.) werd tôt de orde geroepen, omdat hij den minister van1 oorlog in eene onderbreking verweet, zich te hebben schuldig gemaakt aan koejon-neeren.Aan het eind van de beraa^slaging dankte de minister van oorlog de burgerlijke par-tijen, dat zij op de. bres waren gekomen voor de instandhouding van de tucht in heti leger. Het voorstêl is naar de commissie verw,ezen. ZWEDEfô IN DÉ EERSTE KAMEit Bjj, het7debat>.oxer de. verklariag van dft

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.