1© Jaar^ancf. PONDERDAO 13 APRIL 1910J TVo. 170. -W. » ABONNEMENTEN. f"er 8 maaaden. yoor Holland i2.B0 franco per post. Losee ummers: Voor Holland 5 cent Toor Buitenland Th cent. Den Haag. Prinsegracht 89, ïelef. Red. Adm. 7483. BELGISCH DAGBLAD Bestuurders: Dr. TERWAGNE - CH. HERBIET. Hoofdredacteur : U DU CASTILLON. BUREAUX OPEN VAN 9 TOT 12 URE EN VAN 2 TOT 4 URE. ADVEBTENTIEN? Tan 1-6 regels f 1.50: olio regel meer f 0.80; Reclames f'ef,50 f 2'50 ' e,ke regel Loadon : Dixon House Lloyds A TTûnnû T?. n DE LEVENDE BAND.... Met het leger waakt deKoning Tbij liet vaandel. Hij heeft het nationaal gebied niet verlaten. Loopgraven, een waterplas, een dubbele linie soldaten, die tegen-over elkander staan, scheiden Hem van zijn volk. Boven liet slagveld vervoegen de harten elkander en communi-ceeren.Velen van ons zijn door den ooi'log van den vadergrond ver-wijderd.En nietteminzijn de Belgen nooit ictieer eendraclitig geweest dan nu. (Bovenstaand artikel was te laat gekoroen Nooit hebben zij zich sterker eene natie gevoeld. Deze Koning is er liet glorierijk beeld en het heldhaftig symbool van. s Hij is het hoofd, de band, het voorbeeld en de hoop. PAUL HIJMANS, Belgisch minister, Baitengewoon gezant en gevol-machtigd minister van België bij het hof van St. James. voor ons Koning Albertnummer.) KARL LIEBKNECHT. Y an Socialistische z ij d e : De scherpe en bittere kritiek die te-recht gericlit was- tegen de houding van do Duitsche socialisten in liet begin van den oorlog, was vooral gereclitvaar-digd dooi- het feit dat de socialistische partijen van aile landen de bedrijvigste agitatoren waren voor de pacifisehe en anti-militarische ideeën. Tegenover ons land zijn de Duitsche socialisten dubbel lafhartig geweest, zoo-als ons een der socialistische mandata-vissen van België heeft gezegd. Was de wereld niet gewoon geraakt aan de gedachte, dat' de socialistische partijen den oorlog zouden kunnen ver-liiaderen ? Het was een oiibewnste hulde aan de mobie gedachten van recht en vrede, die altijd werden verspreid "door de socialisten der geallieerde landen, zonder dat daar eene nesenbedoeling bij was. Het feit der verbolgenheid ten aanzien van de Duitsche socialisten, bewijst even-eens dat men veel van hen hoopte. Men had geloofd dat zij als kampioe-nen van het recht, als de bewakers van <Jen vrede zouden opgetreden zijn. Hoe groot was de teleurstelling ! Het socialisme is in zich zelf niet ge-troffen, niet meer dan het katholicisme, ter ' wille van de schàndige houding der Duitsche katliolieken en nog onlangs door de weerzinwekkende woorden van Dr. Spahn, betreffende België. De feiten bewijzen enkel dat de echoonste theorien in een Duitsche her- senpan worden verknoeid en verkwan-seld; de edelste gedachten worden be-dorven, de sterkste grondbeginselen ver-dwijnen.Sedert December 1914 — men onthou-de dit datum — heeft Karl Liebknecht zijn afschuw over Duitschlands da-den uitgekreten. Hij gaat voort de iniperalistische in-triges te brandmerken. Welnu, de conservatieve helhonden hebben hem uit den Rijksdag doen zet-ten.Het is goed op de onversaagdheid van dien maft te wijzen. Het is echter treurig vast te stellen dat hij bijna gansch alleen staat. Nochtans zal niets de blijvende v au *3: /luguôu aî/jl-e ccrv-mco— schen, eene misdaad die begaan werd zonder dat de Duitsche kamerleden een stem van verzet lieten hooren. En toch had de rijkskanselier gezegd: „Wij bedrijven een aanslag op het vol-kenrecht..."Die aanslag werd goedgekeuld en be-krachtigd, door wie ? Door allen: katliolieken, socialisten, liberalen, junkers en wilden. Die medeplichtigheid zal als een lood-zwaar gewicht blijven drukken op het geweten van iedereen, om het even tôt welke partij men behoort; om het even dat' men* beweert een ideaal van recht-vaardigheid, vrede en menschelijkheid na te streven. DE TiESÏIiO Meer en meer blijkt het dat het doel (1er Duitschers scliijnt te wezen het be-fitrijken van den spoorweg Parijs— Châlons—Verdun. Dit is de reden waar-ora zij zich zooveel inspannen om langs Avocourt en Esnes.. naar het zuiden door te dringen. Ondersteld dat zij ondauks de groot-ste oifers hunne kanonnen op die heu-velen opstellen en den spoorweg beschie-tcn. dan nog beschikken de Franschen over een meer in het zuiden gelegen spoorweg, deze van Parijs ,over Cou-lomniers, Vitry en Bar-le-Duc—Verdun, die de verbindingen en de approviandee-ring kan verzekereti. De Duitschers schijnen uit het oog te verliezen dat het Fransch legerbestuur over duizpnden autos, vrachtautos en andere beschikt,' die sneller loopen dan de treinen en ze dus kunnen vervan-geri.Den 10 dezer, 's avonds, laat hebben de Duitschers nogmaals een aanval ge-fiaan op Mort Homme. Zij rukten uit het bekend Kavenbosch. De aanval mislukte. Nochtans konden de Duitschers eenige kleine stukken loopgraaf van het oosten Jezetîen. De viiand maakte gebruik van vitriool. ^ Op den rechterover poogde hij de J-'raûsehen uit de door hem verloren stelhngen te Douaurnont te verdrijven. schoot de vijand ook te kort. Mon vraagt zich af wat er geworden van de in het vermelde fort van -Uousuiiioiit; opgesloten Brandenburgers. Wat is hun lot? - j-'ot nu toe hebben de Duitschers ^'•000 man voor Verdun verloren. . 'fond Yperen heerscht er ook bedrij-Vlgheid.Wijlschaete wordt ijverig gescho- l°n Oosten van St. Elooi worden de KefVe<r!':en 'n mijntrechters voortge-• De Engelschen hebben er drie en 80 Duitschers twee. Aan liet Belgisch front, tusschen Dix-muide en Steenstraete is er ook een le-vendige actie. i Op het Italiaansch fron't' duren de ge-veehten bij Riva voort. Op de Karst werden Oostenr'jksche kolonnes ver -strooid.De Turken beweren dat de Engel -schen 3000 man hebben verloren bij hun aanval op de Turksche schansen bij Telatuet in Mesopotamië. Dit cijfer zal naar Oostersche wijs overdreven zijn. De Turken spreken van hunne eigen verliezen niet. De geallieerden zullen troepen ont-schepen op Kephalonia, een der Ioni-sche eilanden, bij het Ithaka van Ulysses. In Griekenland, waar de finantiëiî zijn uitgeput, verwacht men erge ge -beurtenissen, des te meer daar Venize-los tegen den koning polemiseert. Belyiscb legerhericht- 10 April. Aan het front van het Belgisch leger heersebte eene groote artillerie-bedrijvig-heid pamenlijk in den omtrek van Dixmuiden. Bij Steenstraate gevecht met handgranaten. T@esiadering ? Volgens sommige Italiaansche bladai staat een toenadering tusschen den H. Sioel en Frankrijk voor de deur. De be-sprekingen zijn al zoover gevorderd, dat eerlang een internuncius te Parijs en een Fransch gezant bij 't Vaticâan zal worden benoemd. Hun volmachten zullen voorloopig voor den duur van den oorlog strekken. Laat ons wachten en toezien hoewel die toenadering ons niet onwaarscliiijnliijic voorkomt na d© ontmoeting van Kardi -naal Mercier met Briand te Rome. In aile geval waxe het een handig© zet van weg© Frankrijk met het oog op de politieke eenheid in het land en die sympathiën der Katholieken iû het buitenland Links en Rechts. Twee marielaars. Omdat de paus de invrijheidstelling van de Belgische Kamerleden jhr. Ai- -thur Verhaegen en, jhr. de Lalieux ver-zocht, zijn dezen gestraît geworden. De heer Verhaegen is van de gevan-genis van Aken naar Krakau geyoerd, die oudo hoofdstad van Polen. De 65-jarige grijsaard is steeds ziek, zooals den dag waarop hij aangeliouden werd. Zijn vriend De Lalieux, die ook de 60 moet aaderen, is eveneens krank. Zoo beulen de, Duitschers onze beste inannen dood, terwijl -de Engelschen en Fransche regeeringçn de geïnterneerde Duitschers vertroetelen. Waarom niet oog voor oog, land voor tand ? Erratum. In liet artikeltje van gisteren Roodkap-ken en de wolf. is een vergissing geslo-pen. Men leze: Johan de Meester, den kna,ppen Nederlandschen letterkundige en criticus, die Vlaamsche talenten als die van Hemian Teirlinck en Karel van de .Woestyne wist te waardeeren. Hulp aan België. Sedert de vorige opgaaf ontving het Comité International „Aide de la Belgique", waarvan d© zetel gevestigdis Kor-te Vijverberg lb en het secreteriaat Plein 27 te Den Haag, f 43.0CD aan giften uit Nederland, waarvan f 15.000 van de Ned. Gist- en Spiritusfabriek le Delft. Een njmelaar die onzen Koning smaadt In Der G r a 1 komt 'n keus oorlogs-gediehten voor waarin onze helfdhaftig© koning wordt gesmaad en bespot. Men leze : Wirst du, Albert, Herr von Belgien, Jetzt in Freudenjubel schwelgien, Da man dir ein blaues Bôhnehen, Legte auf dien leeres Throncheii!. Het is schandelijk. De T ij d beijvert zich het volgende te drukken : Drofrvig. ..In den jongsteii van de reeks brie-ven, door een Vlaamschen aalmoezenier, die in Frankrijk verbliji't, gepubliceerd in Van Onzen T ij d, en waaraan we reeds een paar maal een citaat onileen-den, trof ons het volgende : ,,'k Ileb de prachtige kerk van St. Martin te Candes gaan| bezoeken. 't Chris-ten-leven is uit die kerk; geene geloo-vigen in dit dorp; niemand bijna gaat er naar de H. Mis 's Zondags. Hoe ver-der wij hier den oorlog ingaan, hoe mindei' men bidt hier in de dorpen 1 Ik kom vrouwen tegen met grimlachende wezens als ze mij zien: ik benk op ,,petrolleuzen". 't Volk wordt kwaad, on-geduldig, 't is soms revolutiegeest bij de vrouwen, aangevoerd door al de on-gelukken die zich bij den gruwelijken oorlog voegen: aile de wijnvelden zijn mislukt, de oogst is vernield door de onweders." Dit kletspraatje is ons niet onbekend. Wij hebben het vôor maanden hier naar verdienste geschandvlekt. Als de stoet in de Juive komt het nu terug. Die Vlaamsclie aalmoezenier zou ten minste genoeg takt moeten geleerd hebben om België's bondgenooten en de natie die zich te Verdun met roem overiaadt en er voor België's herstel vecht, te eer-biedigen, de Fransche vrouwen niet te lasteren, " noch Frankrijks gastvrijheid te misbruiken. Als de kerk te Candes werkelijk verlaten is, zou de reden vooral kunnen gevonden worden in het feit dat de man-neiijke bevolking te Verdun, in denEl-zas, in de Argonne, in Champagne of in Picardie als levend bolwerk dienst doet. De heer Censor eet kip. De Brusselsche correspondent van de N. R. C. had gemeld, dat een braad-kip tôt twintig frank kost. En, dan zou ik er nog met durven op zweren, voeg-de hij er bij, dat zij niet allang deja-ren harer eerste ieugd achter den rug heeft. De heer Censor voegde er woordelijk als nota bij : „Ik heb er noch (sic) vandaag een ]/A poularde in een nogal (sic) deftig restaurant gegeten en niet meer (sic) dan 3.50 fres. daarvoor moeten betalen." Dit maakt dus 14 -,fr. voor een kip. Dit kan reeds tellen in oorlogstijd en in een stad waar men geen boter, geen vet, bijna geen vleesch meer vindt en pataften met de kazak moet eten. Hoe vindt men den censor die zich als toemaatje een gerecht kan laten op-dienen dat hem_ reeds 3.50 fr. kost ? Bij het ambt van censor zijn er waar-schijnlijk buitenkansjes _ • verbônden. Wie weet of de censor nu en dan geen bankbriefje in een omslag vindt, dat hij dan doet verdwijnen als gevaarlijk voor den Duitschen staat ! Dit kan dienen om de kippen, de Champagne en de rest te betalen... Asquith over de Vlamingen Van belang is voor ons, Belgen, vooral het volgende uit de rede van den Britschen premier : Sprekende over het lot van België, Servie en Monténégro, zeide .Asquith dat de bondgenooten der entente niet alleen de kampioenen waren van de verdra-gen en van liet recht, maar ook van de onafhankelijkheid van de staten en van de vrije ontwikkeling van zwakke staten. (Toejuiching.) Het is mocilijk, zeide Asquith verger, het^ cynisme verder te drijven dan de Duitsche rijkskanselier heeft gedaan door te eischen, dat Duitschland onder aile niegendheden er op zal staan de onder-scheidene naties in de gelegenheid te stellen om in overeenstennning met liun nationale individualiteit en moedertaal zich vrij te ontwikkelen. Wat denken de Vlamingen van het vooriiitzicht, lietwelk de Duitsche rijkskanselier voor hen heeft geopend, het vooruitzicht van een natuurlijke samenwerking met de Duitschers, die hun kerken hebben verbrand, hun steden hebben g e p 1 u n d é r d, hun a k-kers hebben verwoest en hun v r ij h e d e n onder d e rt v o e t hebben get reden? Het antwoord, dat den kanselier moet worden gegeven, is zeer eenvoudig. De bondgenooten verlangen wederom het ou de België hersteld te ( zien, en zij zijp besloten het zoover te brengen. (Toejuichin- \ gen.) Het mag niet worden toe- ' gel a te n, dat België duur-zaam zal lijden door den m is- • d a d i g e n i n v a 1 in z ij n gebied! ; eu wat s t u k gemaakt i s, moet j worden herstel d. (Luide toejui- , chingen.) j . j Wat de, Vlamingen denken van eene 1 natuurlijke samenwerking met de Duit- 1 schers ? 1 —c "T'~ ' ° " C7'~ ] steld zijn en liever naar den oostkant . deuren en blinden dicht zullen doen en ( grendelen. } Overigens bewijst de onverschrokkeri j taaiheid van het Belgisch leger, waar ( liet Vlaamscli element overwegend is, . dat het niet geneigd , is de pinhelmen als goede buren te behandelen. | De taalkwestie in België is van bin- ] nenlandschen aard. : De Vlamingen verlangen de verwe-zenlijlcing van het Vlaamsch programrtia. ■ Niemand willen zij ver drukken. Wanneer de Vlamingen, de meerder-heid van 't Belgische volk, niet meer te klagen zullen hebben over miskenning of achteruitstelling van hunne taal, de gemeenzame cultuurtaal van Nederland en Vlaamsch België, dan kunnen zij ook in de toekomst de eerlijkste vrîenden en bondgenooten der Engelschen en Franschen blijven, zooals zij het nu reeds zijn door de onwankelbare loyauteit der militaire en burgerlijke bevolking. Engeland en Frankrijk» hebben er dus aile belang bij te wenschen dat geene belemmeringen zouden bestaan die de ontwikkeling der Vlamingen in hun eigen taal zouden verhinderen. Willen onze bondgenooten van het Westen voortaan aile Duitsche* intriges, in Vlaamsch-België voorkomen, dan-zul-len zij zelven wenschen dat de taal -twisten in een geest van rechtvaardig-heid en verzoening worden opgelost, zonder dat het daarom tôt een bestuur-lijke scheiding moet komen. Die schei-ding beschouwen wij als een ramp en àls een overwinning van Duitschland, kortom als de eerste etappe van de annexatie. Liberale landen als Engeland en Frankrijk, s.trijden voor de vrijlieid der kleine nationaliteiten en hunne vrije ontwikkeling volgens hun individualiteit. Zij moeten haar ongetwijfeld wenschen voor het volk van Rubens en Van Dyck, het volk, dat onwrikbaar den Ger-maanschen stamverwant bleef bevechten en haten, toen hij het met geschenken overlaadde. Om de Vlamingen te winnen heeft de vijand een Vlaamsche pers, een Vlaamsch tlieater in het leven geroepen. Hij heeft hun zelfs een Vlaamsche hoo-gescliool en de politieke zelfstandiglieid beloofd. De rijkskanselier heeft zijn© beschermende liand over het Vlaamsche volk uitgestrekt en hem van het .her-bloeien van Antwerpen gesproken. Niettemin blijven de Vlamingen pal en geschaard rond Koning Albert en de Belgische driekleur overtuigd dat hun na den oorlog recht zal geschieden. De Vlamingen vragen enkel hun recht. Zoo dit gebeurt, dan zal het herstel van het oude België stevig en duurzaami , zijn. Dan zal het de eeuwen kunnen trotseeren en een bolwerk wezen tegen Duitsche _ over-maclit. Een Vlaming heeft zich uit der nature altijd meer aangetrokken gevoeld door Engelschen en Franschen, dan door Duitschers. J I H'i1y Dfmuffs • - ■ • J' » ol 1 /C , St>< i. ZfLapcfsmsrck^ toesinghe \^/AeÙ\ Elverdmghe \ Zppebekè VhmaHmqhs O^f^^erxis^ / \ •/C.^^ÇYPRÈs''"^^hiovéSt' picheboscJjJj Voormezéele 0 Kemmel (L, ^ '■? Wytsc$étë^JÎ0at *' •;« « i CardeVïëù^ rv Wulv'erghem o '. ''t ^ \Mess/nesj / Il • ateweEglise —— ■ ■■ ^nciuiîielijkheicl. Theodor \\7olff schrijft in. het Beiliner rageblatt, dat de verklaring van den kanselier over België aan onduidelijkheid leed.' „Von Bethmann Hollweg had heel goe(f iuniien zeggen, meent \Vollf : „Wi| willen ïn zullen België niet armexeeren. wij zul-en een politiek zelfstandig volk zijn zelf, standigheid niet ontnemen en wij dankeiï ."oor een geschenk dat ons slechts onge; uk zou aanbrengen." Wat de waarboi'getf letreft. waarvan .de kanselier gewaagde; ;ou Wolff de opkomst van een Duitsch* and vriendschappelijk gezind Vlaamsch :Iement de beste waarborg aUliten. Slechts luchtere. ^onbevangen waarneming kan lee-•c-ii. jn hoe ver op een dergelij'k© stemming ;n op, politieke kracht bij het Vlaamsche. ieel des volks kan worden gerekend. Tof lusvet' heeft de flinke, politiseerende v.-ef-)cfiaagiiJKen""*vigain van ne neste -piaaxsen :erdrongen. Zal het gelukken — vraagt leze journalist — de nioeilijkheden, die lit dczen natuurl jjken aanleg voortvloeien, © overwinnen en den Vlamingen voorgoed >p de hun toekoniende plaats in het :eilstandig© België te zetten?" Als de Duitschers ongeneesbaar paie! zijiï © gelooven dat het Vlaamsch element îen zal steunen, dan wanhopen wij. dat dj poït i'eden zullen verstaan. Tusschen de regels kan men duidelijfc ;enoeg lezen, dat Duitschland "het sepa-.'atisimes in België verlangt, om aldus le soliede zelfbehaaglijke (danke schon); Vlamingen to© te laten 'cl© hun toeko-nende plaats in het zelfstandig België. © zetten en in Vlaanderen de noodige sympathie en den onontbeerlij'ken stenn; roor Duitschland te vinden. En er ziin Vlamingen, die meedoen aan; tiDt thans" onvaderlandsch geworden werk van bestuurlijke scheiding. Zij1 stellen hun! eigen |>ersoonlijke ambitie bovenj bel heil van hun Belgisch vaderland en van hun Vlaanderen. De Vlamingen hoeven geene bestuurlijke, scheiding om den hun rechtmatigen in,-. vloed te bekomen. Overigens, wat Th. Wolff daarover zegt, is een paskwil. Om slechts de politieke geschiedenis der 33 taatste jarèn te nemen. moet iedereen_ toege-. ven dât de opeenvolgdende ministeriën be-stonden uit Vlaamsche meerderheden eii dat de hoofden der ministeriën allen Vlamingen waren, behalve de heer Jules des Burlet. De heeren Beernaert, de Smet a© Naeyer Vanaenpeereboom, 4e Trooz, gehol laert eri de Broqueville, waren of zijn; * geene Walen. is 't niet? Belgen in het Duitsche leger. Bij den Duitschen inval in België op 4 Augustus 1914 waren talrijke Belgen,, die wçrkzaam waren in Duitschlland, be-let Duitschland te verlaten, en z© werden onder toezic-ht van de politie ge -plaatst.Iieden, wanneer het gebrek aan man-schappen zich stilaan begint laten te gei-voelen, worden onze medeburgers ver- • plîcht dïenst te nemen in het Duitsche^ leger. Acht honderd jonge Iieden van 18 tôt 30 jaar in het district Aken hebben. bericht Ontvangen om te verschijnen voor 3ene conmiissie voor cen militair onderzoek. De directeur van eene zandgroef iflet zijn rekenplichtig© zijn, naar het schipir, reeds aangeduid: de eei'ste in de ,,russi Artillerie" (zware artillerie) en de twee-de in de „Garde infanterie" (Wacht-In-fanterie). De Duitschers beAveren, diat on-, ze ongelukkige medfeburgers, welke vij£ en meer jaren in Duitschlanà^wonetn, liuixi ne nationaliteit verloren hebben. Zij hebben eene energieke protestatie naar den> consul van Spanje te Berlijin gcstuurd1. Indien dit beisluit gehandhaaMl Wordlt, zullen de Duitschers, welke zich in Engeland en Fi &nkrijk bevinden, vexant-woordelijk gehouden worden voor het leven der Belgen, ingielijfd in het Duitsche leger. De rechtvatrdigheid gebiedt zulka.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.