De Belgische standaard

1087 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1917, 19 September. De Belgische standaard. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/gx44q7rm4w/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Jwxf 1 S i i ,68 Woensdag 19 Septembër iliï BillffSïSïïSII!- ^iôjî -w ?<*«r Éai ; HMànd. fr, ï.aj • mftkudse 3.jo fKstsdett S-VS met Soldaient ' ih 't lind : I maàcd fr. 1.75 » rasjinden 3.50 jraaass^s §,.&s Buitm 't ,3ii<i : l ma*nd fr. 2.J0 • aiaaadsia g.a-®8âad«S f4o DE BELGISCHE STANDAARD T * = SA fi- (Ni —^-r-sr-~^.:giS7BBMBSt?aiWabiaBC»gBB3aS3^^ ___ «1 I 23r?_ * -T OPSTBL m beheee VîJ-L.» * Ma Goqailî* » Sssbjjk S®FAKKS Kleine atr&oa- digicgst* ; 0.£5f. d* reg»l RECLAMES ■t?i>lg«tis ovcreen-koaist,»»s— 94* âfotf *«•«!«.-* ; ; i£sïf§; ï. ^syieîi, r tarif «ad ¥a* «ai Stidteii, Ûr ¥«a & ?«*•; Dr. /* Va» #a Wertiyac, ?**i FBI*etfk ïfe ?« K<a Weïf* #. Mm»**,, O. W*ti«g5 A**. H, B8«fe, BUIarlta -*»*■«' DE TOESTAND Het belang van den ë$g is niet te zosken op krijgsgebied. Daar is het een kalmte die vreemd aandcet als we alla gt beurtersissen ia verband met het verloop van den oorlog aandachtig beschoswen. Op het Westelijke front, op het Italiaacsch vechtlooneel is Macedonië en in Rusland ciets bijzonders aan te stippen. En nochtaas, de uevenka>n-ten van den strijd trachten sîeeds meer en meer naar voren te dringea om een pijrilij-ken indruk op het strijdende element te ma-ken= Vreemd mag het heeten dat geen reac-tie uit de loopgraven komt om het volk, dat metspanniug de inwendige landsgebeurte-nissen volgt, terng op te monteren en tôt hei klaar besef te brengeh dat het strijdend element nog steeds met betronwen den eind-uitslag betracht. In Frankrijk wordt de aandachtder open-bare meening fel gaande gehouden en uit-erst gepikketd door alîerlei schandslen die een flsuwen dunk nal&ten van de eerbare vaderlandsliefde Tan personaadjes,die daarblj het hooge woord wïllen voeren. Na het schaadaal Almarcyda dat den val vaa het ministerie Ribot voor gcrolg had en Minister Malvy in een slecht daglicht bracht ; na het schandaal Bolo-Pacha ; nu het schandaal Turmel. Een volksyertegen-woordiger die verdacht wordt voor een handsrol jfeld het geheim van de laatste ge-heime kamerzitting aan den vijand verkocht te hebben. Als 'i waar is, een afschuweSijk iels dat,te rechte, de strijdecde legers ten hoogste zou verbifteren. Wel protesîeert de volkavertegenweordiger Turmel tegen deze beschuldigiag, masr zijoe ietwat ver-warrende uitL'fgingon laten een pijnlijken indruk Het is vaa d« grootste gswichtig-heid dat deze ^aak in de eerste dsgen opge-klaard worde want anders zou se kuanen noodlottige gevolgea hebben Het ge*a! Haidane hierin faestaande : dat het de schnld zou wezen van dezen minister indien Etsgeland langen tijd gedu-reade desen oorbg, onmacht'g is g?weest fefit hoofd t« bioden aats Daiischland en een offonsief ter zoa onnîogelsjk ko« inzetten met de noodiga vereiscbten;<i!t ge /aï Havane zet Eogeîand op sprietea ; wijl in Italië tegen 't huidig ministerie wordt gekuîpt, nu vooral dat Gadorna en zijn leger zooveel blijken geeft van moed en besiiste hard-nekkigheid om den oorlog te winnea. En Rusland dat daar sUaat als een kolos, maar zijn macht afgebrokkeld wordt een beetje te gader door de partijen die allen willen meester spelen, begint meer en meer den indruk na te laten van een volledig ver-val en een volledige oamacht. Korniloff en Kerensky zweeren bij hoog en laag dat ze Rasland van de anarchie en van allea Dait-schen invloed zullen redden, Maar voor de oplossmg van 't eerste geval staan ze als twea vechthaîiea tegenover elkander en voor de oplossing van het tweede schijnen de kanonnen van deze beide meesters alleen geladen te zijn met groofsprakfiiige procla- matis^i. | ? En 't moet dan ook niet verwonderen dat een zekere ongemakkeîijkheid in aile krin- ; gen der Entente is te bespeuren. Gelukkig dat we riog voor beeîer vureo hebben ge-staan en wij nog grootere moeilijkheden hebben moeien opiossen. i Geiukkig ook dat moeilijkheden, die we moetea overwiiinen^e spieren stalen en de î geesten sterken want spijîs aile uitwendige ; nadeelige verschijnselen weten we, voelea I en zien we dat we de zege zullen behalen, * sis we aanhouden. Ea aanhouden zulîen we al moge Dailsch- : land fhans ?an de zekere ongunstige om- ; standigheden gebruik makea om zija vre-desvoorstel te doen, dat met groot ongeduld maar met vastbcradenheid wordt rerwacht. f VAN KN VOOR ONZE SOLDATEN a il i !■■■ \ Een Voorbeeld • i Een kolonel in 't Fransch opgevoed gaf its 't Vlaamsch eene voordracht aan lijne ;; officieren. $ S Hij spreekt de soldaten aan, bij 't *pel of - oefenûig, in hunne moedertaal. C; î Hij roept de officiereti vodr. hunne solda-, ten om in het Vlaamsch den noodigen uitleg j te doen geven over de verrichteoefeningen. | Dat laat hem oordeelen over de waarde | lijcer officiereti, I Recbtvaardigheid is schoon ! J. R. Menschen met Geitenbeenderen ; t In oorîogstijden hoort men aile soorten van mogelijke en oEmogelijke dirgen.Tharis hooren wij zeggtn dat er in Europa vele menschen loopen met geifenbeenderen in hun lichaam. Hoebuiteugewoon enonwaar-schijnlijk dit nieuws ook blijken moge, het schijnt, voJ(jens de getuigenis van den heer Majoor J. M, Goldthwaitte, lid van het Ame-rikaansch gaaeeskundig korps,toch waar te wezen. De heer Goldthwaitte, die op het sfrijd-front der Bondgenooten veel onffsrïindirig opgedaan heeft werd naar Amerïka terugge-roepen omde jonge artsenijofficiers vanjhetj Ameriksaasche leger te onderricaten, en: stapte verledene week in eene Atlantische | haven der Vereenigde Staten aan wal. Hij verklaarde onder meer dat de Locd- , genooîschappelijke artses ia vele gevallen de verbrijzelde bfenderen der gekwe{sten door geitecbeeaderen vervangen, en dat de operatiën de grootste bevredigipg geven. Hij voegde daarbij dat er ten miaste iooo op i3oo gekwetstea ^olkomen hersteld uaar hf-t strijdfront terugkeeren. Dit is waarlijk een schitterende uitslag. NAAR WIJD EN ZIJD Ben Roman y. ! Pieter De Veer antwoordde heel snedig ditmaal aan zijn briefwisselaarster. Van huis repte hij"sc?iier geen woord. Hij sprak hasr over kunst in 't algemeen en de letterkunde in 't bijzonder. Hij ontpopte haar zijn evo-lutie gedurende den oorlog. Vroeger,'t ver-loren dichterken uit den klassieken, ivoren toren waar hij op een gedicht te broeien zat, als een klokhen op een ei. Na, de sîoute bard die den krljgshoren blies en strijdaaogen slingerde, forsig, woest, kamp. lasîig, wars van klinkklank en loozfn woordenpraal, Er giag een daver door zijn lijf wanneer bij thans de akkoorden sloeg en de joagens ook werden er koud van als hij zoo 'a brok uit hun eigen leven, op den studiekring van 't bataljon ten gehoore gaf. la korte, bondige trekken kenscheiste hij de moderne eorlogspoëzie. Hij verwees naar de twee eenige Vlaamsche boeken waarin op kieskeurige wijze, de typieksîe gedichten verschenen, sinds Oogst I9i4î in dagbladen en tijdschriften vaa het front, verzameld warea : Soldatenpennen (Uitg. De Sîem uit i België) en Oorlogspoëzie (E. H. Jan Ber- ; naerts en H. Heyman.) \ Hij sprak ook over de toekomst, hoe hij ; zijn le?enswijze hoopte te veranderen, de ; leemte in zijn huidig bestaan. Omheen zijn woorden, onwiilekeurig, kriakelde een ver-langec, vaag nog en schuw, het verlangen naar een stevige vriendschap van iemand aan wien Jbij tôt zijn ianigste oatroeringen B5îs»w!sî^a2»a®s sKKim»smE^easBS^9asmaa^KmmmKBaKBaimÊtamiBmsamaim ! ' \ zoa kuansn toeverli4^uwen. Toen het «rWerk der Oorlogsmeters » tôt stand gekomen was had hij een oogeabiik gehoopt dien wensch verwes«nlijkt tezien.Doch nu veroordeeîde ; ( hij dit «Werk » als te lichtzinnig opgevat. r Daarenboven, de ontferming kwam van ^ vrefmde menschen wier geest zijn eigen | aard dreigde te vei'bastcrea. En tôt flirten | had hij heelemaal geen zin. Er bestond in I Holland wel is waar een degelijk Werk, , h dank zij de werkzaamheid van Mevrouw 1 ^ Hullebroeck, maar de postdieast tuaschen | België en Holland springt op krukken en a wat kon hem een maandelijksch epistel aan : I verschen kost verschsffen ? | | Hij overlas sijn brief bij het dansend jj | kaarspitje der schuilloods. Nevens hem zaten | Si kerels lawaaierig te kaarten. De luiteniànt j | der wacht stak even zijn gebronsden kop î binnen. | s, # < I — Niet slapen, hoort ge 1 vermaande hîj. j | — Neen, neen, werd er gebromd. | De stap van den luitenant verdoofde. ' Een batterij begon toen te bulderea, en tel-1 kens er een schot afgicg, laaide er een I groote, roode vlam door den duisteren î nacht .. | | VI. 1 Dagen gingen voorbij De difisie verliet l haar scktor aan 'i front en ging cp frcotc \ I rust. De lierfst vergicg in een brand van | I koleuren alîerlei en de wiaden, hoe langer, | : hoe nijdiger, zwiepten de afgewaaids, rosse i \ blaeren langs de wegen met sotte bokken-1 ! sprongen omhoog. De joagens verscbalkten s I de verveling. Ze lagen aan zee de laatste | i schoon e dagen van 't seizoen te verslijfen. j la de pop van hun oog droegen ze iets van j de oneindigheid der horizonaen en ze wieg- i den, op het geklots der golven, den klater-1 gouden droom van hun verloren illusies. | | Pieter De Veer Iiep nren lang het sfraud l af, en de duiaen door. Meer nog dan in de ; !oop?r&chten verveelde hij gich hier. De | omstaadigheden lieten hem aiet toe te | werken aaar hij 't begeerde, 't Zoag in zijn hoofd, 't merelde in zijn ziel en toch. tel- s ken* hij een rijmpje op papier breagen , wou, iiet hij den aaugevangen arbeid ste* | ken en was het of de ?erzen, als een vlucht | van gevleagelde engçltjes, rond hem klep- ; perden, sarrend. | De materieele arbeid verweklé in hem telkens een nieuwe ontgoocheling. i Had hij in de eerste maanden van den \ oorlog geestdriftig te weer gestaan, vaa \ lieverlede toch oatmoedigde hem de lang- | durige ellende waarin hij zijn kloek gestel i en zijn dichterlijke natuur voelde ten onder i gaan. Hij geloofde nog wel in de overwiu-1 aing maar zij scheen hem, door de beschik- » king van het noodlot, nu eensklaps zoo onbereikbaar ver dat hij nog niet eens meer \ de noodzakelijkheid gevoelde, de propa- ■ ganda te bestrijden, waarmede arglistige " gpioenen na de eerste vredestoenaderingen, | de rangen van het leger overroœpelden. | En zoo leefde hij au, dsg in, t daj; uit, J met even soins nog een flauwe opflakkeriag van vaderlandsliefdeTot eenversche uitkomst | hem eeasklaps weer begoochelen kwam, met 1 de aantrekkelijkheid van een oageproefd : 1 geaoegen, Het was de derde brief van } i Louise Beaucourt welke hem die uitkomst i '• veropenbaarde. | ( i (,'t Vervolgt.) Frite Francken | De zaak de Prelle Nadiie dagen beraadslagiag heeft het 1 belgisch militair hof beslist dat deze zaak zal '' onbeoordeeld blijven tôt het Verbrekiogs-hof zelf zal uitspraak hebhen gedaan. af" V . EogeSsch-Frânsch Front Parijs 17 Sept, i5 uur. — Nogal hevige 1 ariillerie-bedrijyigheid W. Graonne en in deu sector vaa Massiges. Na een geweldige Leschieting hebben de Duiischers het boach van Aprémont aaageyallen. Hij kon voet vattèa in onsè vooruitgeschoveae posten, maar werd door tegenaamral er terug uit verdreven. In de Vogeaen mislukte een handslag tegen ona gepleegd. I Londen 17 Sept i5 iiar. — Hasidslagen om Eptchy, ïu de aabijheid van den spoor-weg Atrecht-Kamerijk en 2 Gairelle werden door ons met bij val uugevoèrd. Om Yfter geweldige artil^erie-isQjrijvigheid. i DE WARBOEjL IN RUSLAND i Kerensky haalt het togen Korniloff Het wordt thaas voor eqht verzekerd dat generaal Korniloff aaagahjïuden is geweest -door de troepen van gsnaraal Alexieff die voorstander is geworden van Kerensky. De opstandspoging vaa Korniloff is dus heelemaal mislukt. Kerensky is als een held uit dezen strijd gekomen. Hij heeft een ministerie gevormd van vijf leden. Te Petrograd is men de verhuiaiog i der kostbaarheden begoanen en in de Bal- j tische zee verwacht men den zeesîag vo ir | ReveL De oorlog ter Zee Uit goede bron wordt gemeld dat Duitsch- i land thans sijn onderzeëers naar een nieuw j plan zal doen werken. Het |zou beginnen ( met in de Noordzee de oïiderzeëers in vloot-smaldeelen te rangschikken om dusdanig ook oorlogsschepeîi en heelo scbeppstraas-porten ineens te kannen l'stanvallen. Het geschil met Zweden Ar^entiaa heeft, alla telegpafiscbe verbin- ; diiigmet Duitschland afgebroken. De ge-zsnt Laxburg, die zijn reisprssen kreeg, is | nog aiet vertrokken uit Bnemos-Aires. Zweden van zijn kant woralt bewust van den ernsî der zaak. Men verwacht verschil-leade afsteUîsgen in eerste volcloemag aan de Entente. jssssa masmwj $t-r- • m j Ijvit* ; S i PARUS meldt : Op <den rechter Maas- j oever, nogal çrroote artillerie-bedrljvjgheid : in de streek N. Kam 344 en in 't bosch vaa j Caurières- Wi| hebben een duitsche hand-slag verijdeld «aden sector Rbône au Rhin, Gister hebbe ; wij 14 dnitsche vliegers neer-pehaald. Onz« vliegers wierpen i5ooo kilos bommen op d.e ?ijandeljjke werkhnizen van 1 Stuttgart, Colmar, Metz enz. LONDEN m Idt : Dez©n morgen poogde ; 3e vijand oazti loopgravan binnen te drin-^en Z. Lombardzyde. H13 werd afgefdagen sonder onze linie te kunnen bereiken. In iezen sector artillerie-bedrij vigheid. Het ftaliaanzfih berichi u^as om 1 o,3o ^ ire nog niet ingekomen, S ; ï 3 ? { In den tijd als de menschen al drie jaar onder elkander vechten, woonde er aan den Yzer eea oud ; Rat, Knayelijn, met zija be-minnelijk vrouwfje en twee kleine kleuters. Het wss er een gelukkig huishouden. Vader Koagelija, al twee maal weduwnaar, was nu getrSuwd met een jong vrouwken, | een sohoonheid onder de rattea, en over vier weken had ze hem, als vrucht huaner liefde, een Blruiscbe tweeliug geschonkfen. En er was zoanescbijn en vreugde in 't rattenhol. Nu zat de gansche familie vaïga-derd rond de tafel ; terwijl de ketel over 't rroolijk vlamaiend vuurken jhing, vader Knagelijn, rustig zijn pijp smoorde, moeder t aan 't kousen stoppe» was en de kieinen ' rceds begeerig aaoi- den ketel loerden, schrokkers allen eenskiapî op, toen een vree-selijke knal het gansche hol daveren deed. — Daar be^maen ze weer 1 zei Kn.age-lijn.— ZuSlcn v?e weer naar onzen keider moeten vlucbten, «roeg moeder angslig- — Bah. neea, zei vader, terwijl hij zijn pijp vandireciie Nieuwpoort naar Diksmui-dan aan, dit is, vaa rechts naar liaks, vcr-schoof, 't zai gaan hjk aile dagen. — Toch, mij duakt, dat het er ie^en-[ woordig weer veel wreeder toegaat, dan ; vroeger. i — Ja, 't heeft 'n heelen tijd stii geweest, maar au, hum... we hebben nog er-ger beitefd. ; Broiml Een nieuwe knal, dat de deuren [ en veasters rammelden en de tafel opsproag. Schrik bij moeder, aagst bij de kieineu, kalnate bij vader. — Kom, we gaan voorzichtigheidsfaalve maar in den kelcter, zei Kaagelijn. Daar, vijf roct onder den groud zaten ze veilig. Het was er donker. Moeder stak een stuk bougie op en nu was het er gcseiiig. — Vreeselij&e iijden, zuchtte moeder. — Ja,,.. ik zie't weer gebeuren, lijk oser ; drie jaar toen dat spel hier begon. — Toe, Va, Va, vertel ons dat, zegden ! de kleiaen. — Ja, zei Knagelija, terwijl zijn pijp van { Diksmaiden naar Nieuwpoort aan verhuis-; de, ik zal u dat eecs vertellen... dat kort ? den tijd en daartegen zal 't eten gereed zijn. j — Bravo, jubelden de kleuters, en haane \ vroolijke oogjes schitterden van prêt, ter-s wijl hun stsartje een trommeimarsch op 1 den vioer speelde. s — Vro?ger, w-?s hst hâer een heel andere î slreek, zei Knagelijn, terwijl hij nua zija voorste poot over zijn wijs voorhoofd streek ' alsom het verledene terug voor zijn geest | te roepen. i " D'r lagea hier geurige en groene wei-| den en daaria frissche, vette koeitjes ; d'r i kronkelda hier een kleine stroom door de • groens landen ; er rees een stad op aan de , zee, met nevens oude prachtige monumen-[ ten, moderne nette huisjes; er lag een spoor-| weg, hier juist boven oqs hoofd en twiatig keer daags rommelde er een huilend, zuch-tend monster in dolle vaart voorbij ; er leefde hier een taai en stug volk, dat in 1 zangerige taal zija leveasvroolijkheid uitte. j Het was hier een stilJe, heilige streek, het uitverkoren hoekje vaa Vlaaaderen. Wij ratten, al konden wij 't niet bont maken, leefden er kalmtjes voort, lijk ren-' teniers, rustig, tevreden en gelukkig. Maar er hiog verandering in de lacht l Had ik reeds niet over tien jaar vaa uen ouden, stokouden man hooren zeggen, dat het zoo niet zou blijken duren... dat er te veel weelde onder de menschen kwam... dat er te veel ijverzucht heerschte... dat de wereld zou gewasschen worden in bloed, schoou, jong, onschuldig bloed.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De Belgische standaard gehört zu der Kategorie Katholieke pers, veröffentlicht in De Panne von 1915 bis 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume