a r. — N° i 11 !j.f cantismsn bot nummer Zondacj 25 en Maandag 2b J ;î )b u De Belgische Standaard ■i,00. Taal an Volk JDJhJC^JEOL^AJa Voor Goc en H\i,a rd er l*a.no « 8£ IIlME SIttiMIH»t nrstÉijM da^is. ineotspnis v -or 50 nommera bij vooruitbetaling. 4e sold> tea : *,50 fr. de eJ«î :oïdn.t«»i — fn 'i land 3.50 fr.j bnitm V f»,»»' 4.50 fr. >r txtwtf arth vax *lh nttmtmr ward*H fnrased, wcrdt & ttbon**-- JBestunrder : ^DEFQNS FEETER8. A5T53 op*TELLSRS ; K, £. BEt-P/MBE, ï, OUVKERS, Victor VANGBAMBERI B«rtrsm! VAKDFR^CHELBiî*, imsf FJLLJAERT. Voor aile rnededeenngen zich wenden lot : Villa MA COQUILLE, Zeedijk DE PAKKE. 5'nkoo ligiugen : 0.2-5 fr. de regel, — Reklamec : 0.4.0 fr, de re; ViuchteliQgen : ? inlasscBinç/eé van 2 recels, 0,5:0 fr TOESTAND IN HET OOSTEN f ' _ t f Est iront der beide legers in het Oos- sten strekt zich uit ovcr ecn front van duizend mijlen, (1500 kilometers) van af ci : Baltische Zee tôt bijna aan de boor-< i va1, Roemenië. De uitgestrektheid r~. as tveemaal grooter dan het front iu 't Westen (760 kilometers). Ook is er ovcr deze uitgestrektheid geen vaste n; uurlijke verdedigingslijn. Hierùit vi t dat de legers niet beweegloos kun-ii 1 staan op vaste punten zooals het in 'i. Westen het geval is. De strijd ge-bcurt èr dus veel meer in 't open, gelijk ir vroegere veldslagen, maar over een g Jied zoo groot, dat deze laatstenslechts schtrmutselingen moeten geweest zijn bij wat er nu aan den gang is. iJaarbij moet Duitschland, indien hei éi; ï sJLg wilsiaan, doorwerken nu bel z nei s. In den winter of in de lente L nt zich de grond in Rusland niet tôt eeu veldtocht. Het Russisch legerstaatniet in rechte li)*:, maar eerder in den vorm van een groote omgekeerde : S. In het midden-punt van den ondersten halven cirkel der omgekeerde S ligt Warschau, de hoofd-st; à van Russisch Polen. Ft enover het Russisch leger staat a; . et zuidergedeelte het leger van den A • rtshertog van Oosteniijk en dit van Mac! ensen. Deze legers vielen het Rus-âïgjsr Noorrl-Oostwaarts aan met ioel dit iaatste door te snijden, zijn rbxi.dirigen, spoorwegen te vernietigen een groot deel van het leger van den > thertog van Rusland en Warschau c sluiten. Het Duitsch-Oostenrijksch «c er word gedeeltelijk teruggeslagen, i aithans tôt stilstand gebracht. Tege-;j_ ertijd dal deze legers uit het zuiden oj rukten, deed generaal Voyrsch een a ;val van uit het Westen naar het Oos-1 n trigenover Warschau. Hij ook werd tôt stilstand gebracht. Nu komt Van Hinderburg met twee groote legers uit het Noorden (van Oost-Pruisen), het eene onder de leiding van generaal von Bulow, het ander onder dit van generaal von Eickhorn. Zij heb-bfc netzelfde doel als de legers van het Zuidec. Maar terwijl dezen van het Zu,i-ii Noord-Oostwaarts willen trekken, b proeven de Noorderlegers naar Zuid Oo; af te zakken om de Zuiderlegers te .i oegen. Beide legers uit het Noorden it Zuiden werken dus als e«n tang jia vVarschau in te sluiten n den terug-1. c v 0 het Russisch leger onmogelijk :e maken. Gc; ukkcn ze daar niet in, dan hopen och de duitsche generaals dat ze zullen r Rtissiscfe leger verplichten oostwaarts •r.. ug te trekken «n zoo Warschau in iun nanden te -irijgen. Somr^igen a«uu dat dç vijanilen ien daar zullen mee tevr#den k»uden. L t Rusaisch iegw zou aehter de Vistule / geslagen zijn. Dan wordt het mo-voor Duitschland een defenaieve 1 aan te nemen en eenige legers 0 i r Westen los te maken. A :eren denken dat Duitschland en >,s\ :nrijk grooter plannen willen uit-oeren. Zij zouden doortrekken door iusland, Roemenie naar Turkye om de ri bedreigde Turken te verîossen. e iezer kan zelf oordeelen wat een *ibazende taak de vijanden op hen ne-' • . Wij zouden er nog moeten bij voe-at hooger noordwaarts,een duitsch "sr r itaat onder generaal von Falken-ausen m^t zwàre kanonnen uit de fort/an Oost-Pruisen. Dit leger heeft i zendihg den rechter vleugel van het lussisch leger te ©msingelen. Het zal r ,og wat aanloopen eer we te we-omen wat de viiand waarlijk in 't oof ' heeft. s Russisch leger heeft goede spoor-. m den rug om zich te voorzien. IHet is goed versterkt. Nieuwe legers komen toe. Hun bewapening, naar men 'oéMfecrt, vtTbeterc. xcMe ■ en noorderlegers de klem zullen toenijpen rond Warschau zal er nog wat tijd ver-loopen, ze staan nog 200 mijlen van malkaar.Vooraleer dat gebeurd is, — en dat za) wel eenige weken duren, indien het gebeurt, — zal al wat gezegd en ge-schreven wordt over de inzichten vs.n Duitschland maar gissing zijn. Nuom 't even. De strijd die rond : Warschau gestreden wordt is formida-■ bel ; hij wordt met spanning gevolgd. En welk de uitslag ervan zij, dit meenen we wel te mogen denken dat Rusland, ! liever dan zijn leger rond Warschau te j latei. omsingelen, het bij tijds zal terug trekken. Ook weten we hoe verder het Russisch leger naar het Oostentrekt,hoe sierker het worden kan, en dat integen-deel hoe verder het duitsch leger zich waagt, hoe zwakker het wordt en hoe moeilijker zijn bevoorrading is. Vergeten wij ook niet, bij het overzien van den. toestând, dat mîddelerwijl zich in het zuiden aan onze zij de een der de i front ontwikkelt van aan Zwitserland, ilangs de Adriatische zee, Monténégro, Servie, de Dardanelien en laten wij hopen— ja ik hoop — Roemenie. Komt ( van daar niet de eindzegepraal ? Dr Van de Perri^-Vol ks Vf rtegenwoord i ger. • î OPEN BRI EVEN. VII. Zooals de vriend dien ik niet mag noemen, maar dien iedereen vrel zal erkennen, mil in Mei, uit het bezette laud", schreef dat de na-tuur rond hem maar één bloei was van geu-ren en fît uren, ééc schuifelen van nachtega-len ; en ik terzelfdertijd >'e v/eelde en pracht rormde van de bloeiende Lente ; zoo ook thans prijzen onze jongens da zomerheerlijk-heid bij hunne loopgraven — waarschijnlijk aldm genoemd omdat men er onbewogen moet blijven zitten — en onderrind ik hier den onuitputtelijken rijkdom van de Panne -bloemenwereld. De weeldeiigste wemeling siert ze voor 't oogenblik : violette rouwbloe-men in lage struiken of aa.n de hajçen, diep -blauwe trosse» van twee verschillende soor-ten, de gele lysimakken op hunne lange sten-gels, en te allen kant de licht - gele vlam der onagers klimmend en dalend met de deinin-gen der zandheuvels. Maar wat vooral be-koort, is de overvloed roze kruipbloemekens, geworpen als een mante! over de donzige schouders derduinen en van rerre herinne-rend aan onze geliefde heiklokskens. — Weer een overeenstemming tusschen de Kempen en het zeestrand. Overeenstemming in de natuur, tegenstel--ling.tusschen de natuur en den mensch. — Nature au front serein,, comme vou» oubliez !... Die weelderige bloemecaiantel waarin, op 't oogenblik, de aarde zich wikkelt, is hij niet inschrille tegenstelling met den bloedi-gen mantei waarmede de wereld priikt in gevecht op geve<;ht van cnmëuschelijke wreedheid ? Wij, Belgen, kunnen daar niet van afdenken. 't Is of we d?ar eene vrouw uitjestrekt weten — onze Vlaamscne aarde — weerloos, hijgend onder àc knellende knie van den overwelàiger, van den verkrachter, die ze met opgeheven ucs bedreigt, haar wanhoopskreten io haar keel terugdwingt, totaauharen adem doet stokken. Dag en macht martelt ons die gedachte, en wij kunnen noch kunst noch natuurschoon genieten. De spanning is te groot. Maar wat zouden wij klagen ? Degene die deze bloeiende aarde schie(o, die ze zoo kwis-tig tooide met geur en kleur, met klank en zang, koos voor zich, niet den bekoorlijken bloemenmantel noch den bedwelmenden krans van rozen, maar een mantel van spot» teriîij en bloed, maar de scherpe doornen-kroan. De dienaar is niet boven den meester, noch het schepsel boven den Schepper. Wat voor Christus goed genoeg was, moet het ook zijn voor zijne volgelingen. De blank-onschuldige duinroosjes der Lente brachten mij mystische bespiegelingen van zachte godsvrucht ; het rooe-roode van den zomerschen duÎL.enmantel mag mij wel herinneren aan de glorie, aan de vruchtbaar-heid van lijden en sacrificie. 20 Juli 1915. M. E. BELPAIRE. Bij de Neiftralen. HOUJIULO .f van hpi- wets- 1 ontwerp, waarbij het *1 ^[wen van nieuwe ; onderzeeërs en pantse: chepen gevraagd ; werd, heeft in de hollanc f:he V.amer aanlei-ding^ ^egeren tôt eene • ij belangrijke ge-| dachten wisseling. Allé Jer verschilli- \ ge partijen hebben het v pord genomen om ? hun standpunt in deze za j,k voor te leggen ■ en te vtrdedigen. En hd? mag Deteekenend genoemd worden dat zon <er onderscheid de i katholieke afgeveerdigdei: eensgezind het : voorstel van de regeerin. jgeheel ondersteun-de, wijl de liberalen ofw;f|het bouwen van de onderzeeërs afraadden/' .vel dit der paniser-i schepen. Allen waren het.[ nochtans cens dat ! eene vergrooiing der vlpot noodzakelijk is ! geworden èn v®or de verBediging van Hol-; landskusten èn voor bescherming der nederlandsche bezettii'ïj^P^'tt Indie. Het wetsontwerp wei 4 eindelijk gestemd met 46 voor en 21 tegen:' Te onthouden valt de verklaring van den mi ùater dat dit slechfs als een eerste be^rooting i voor de vloot moet aanzien werd en. Het telijkt al meer en r » sr dus dat Holland zi;ne neutraliteit wil vt.'dedigen, en deze ■ neutraliteit heeft met den' iag allerlei inbreu-i ken te ouderstaan. Zo- fs het thans zeker dat duitscheduikbooten 1 de territorriale wa-f ters werkzaam zijn en w ar Zweden om een ; verloren obus een protêt aanteekende bij Rusland,mag het zoader, bezwaar aangeno-men dat censdaags Holl^ |d zich zal verplicht zien hetzelfde te doen bi Duitschland. BULGARIE. - Al wat m ditsland komt is maar meer aan te nemen t. uitersfe voorzich-tigheid en onder !alle voorBehôiid. Eéfgister was de gewezea eersten minister Ghenadieff aangehouden. Gister meldden de bladen dat hij nooit is aangehouden geweest ; vandaag be-richt men dat hij dood is, Aanslag of vergifti-ging ? Geheim. Allés is geheim in Bulgarie en 't ware best al de/e zoogezegde sensationeele berichten in vlammende letters, van nu voor-taan achterwege te laten om slechts ons nog te houden in de verwachting1 van 'tgeen gefaeu-ren ... kan. Il III I I I —■^■1 I 11+ Duitsche Meening: ! Dat is een briefgtvonden op een duitschen krijgsgtvangene. Onze leurs sullen door demi brief kunnen oordeelen ever den gemoeds-toestand by onue vj'andq^- Berlijn, den 8 Mei 1915. BESTE OTMO, Ik Tersta en begrijp heel wel uwe indrukken nopens deze* monster-oorlog en deel ze zelfs vo«r een groot deel. Dêze oorlog is lang, moordend ea onmentehe-lijk. Uwe ontmeedigiig en deze uwer mannen verwoa-dert mij gaenszins, want bij on» hier is het dikwijlt nog Teel erger. Niettegcnstaande onze dagelijksch» zege-pralen op de Russen, komtn «(■ nochtans oogenblikken dat het optimismus, zelf der sterksten, aan 'twankelen gaat. Over eenige dagen teen wij vernattien dat het Italiaansch verraad ten eimde geloopen was, voelde de arme Bertha zich de keel toeaijpen van wanhoop. Er dient toch ook gezegd dal haar Karl haar daag» te v«-ren voor de eerite maal verlater, had, uitgadost in een toldatenpak. Gij weet dat niettegtnstaande zijn* ziek-te en zijn 45 jaren, hij in *t veldleger ingelijfd is en dat hij waarschijnlijk binnen 6 weken reed» zal «lag lèverai. Onze resell vetroepen bvjjicnen eilaaa î geweldig te verminderen, nochtan» de moraal der natie blijft nog îotsevast, want de officielle beriehtea Tinden nog dagtlijksch voedsel genoeg om de gemoederen der be-volking te ipijzen, zelfe ta verkaden, aan dea kant der Russen en in de daden der osderzeeërs. Men knoopt zich éen buik toe met wijubegdert» »n_iaen hoopt rot3e-vastop de eiadaege. Bij on», jeleerëen, 1* ket lietrou-wen miss«hien wat min Tait n aar ik houd er aan uwe ongsrusthcdta te stillen en vi|st te stellen dat het nog altijd blijft yoort beataan. Natliurlijk wij gelooven niet aeer aan eene verplettcring vin den vijand eooals de national? liberalen en aadere (anatieken ze droomen. Nochtans ik hoop va.^ da.t met wat rnoei en wat diplo-matische fijnheid, die ons nog,al dikwijl» te kort komt, wij een eerh|ken vrede mogen Terwachten dit aan Duitschland de glorie zal ger n de ganschen wereld in bedwang gehouden te hebbtn, zijn recht op Europa vastere wortelen te laten sel iiKen en die het zal toe-laten binnen ao jaren er zqlÎOT troon op te vestigen «n het onder zijn juk te houden van 't Noorden tôt het Zuiden en van 't Oosten tôt hel Westen.Waarop st«mt deze ov«rtuiging, zult gij misivhien vragen, beste Ot-ho ? Hewel ecrst op onze gegronde vaderlandsliefde, op onze regeltucht, op onze ortanisatiegenie en eindelijk maar vooral op de onbekwaamheid onzer vijanden. Ah, indien zij hunne bevoorrading kwamen te vereeni-gen met onze begaafdheden van initiatief «n van met-hode, wij zijn zekSrlijk verloren ! Bij de gedachte wat wij zondea éotn, waren wij in it plaats der Pransche* 1 13®x'iola.'te» n , Parijs-, ^3 Jali, 15 u. — Rpnd Soudiez gaw." 'ig kancr^e-seh• en gc\ v :ht met springbussen. In de streek van Quennevières, op de hoogvlakte van Nouvron op den rechteroever der Aisne nabij Soupir, en op het "front van Champagne, insgelijks verschillige artilleriegevechten. — Geweervuur en kanongeschot nabij Bagatelle waar een onzer 'compagniën erin gelukt is gistereneen deel van de vijandelijke loopgrachten te bemeesteren en aldus het front recht te trekken ten onzen voordeele. Pontamousson werd gebom-bardeerd. In de streek van ArracoUrt heeft een Duitsche verkenning zich teruggetrokken vôôr onze artillerie en infanterie. Inde Vogeezen werd eene poging van Duitschen aanval, tegen onze stellingen, ten Zuiden der Fave, gemakkeiijk afgeslagen. Op den Linge en den Barrenkoph, zeergeweldig bombardement der stellingen die wij veroverd hadden. Ten Oosten Metzeral werd de vijand, na erin gelukt te zijn voor eenen oogenblik in een deel onzer liniën te dringen., eruit geworpen door eenen krachtdadigen tegen-aanval van onzentwege. ea Bngelschen ; bij de gedachte wat ons zou Isedreigen, indien zij al hunne machten hadden ingericht zooals wij gedaa'n hebben met de weinige boadgenooten dit wij aan onzen kant hebben, ik voel mij koud worden en eene huivering leopt mij door het lickaam. 't Is waar de besturen der bondgenootea spreken ze* kwalijk niet, ja zeifs dikwijls beter en schooner dan het onze maar zij treden mi^ handelend op. Wilt gij mijne meening kennea, ziehier : aan den kant der Russen zullen wij voortgaan met zegepraal op zegepraal te stapelen maar nooit zullen wïj te Petersburg komen. Nochtans d« kozakken lijn van nu af reeds ver genoeg van Berlijn verwijderd *m haa plan roor goed te laten varen er ooit nog te g*rakea. Aaa den Italiaanschcn kant, wanneer wij z* lang genoeg bij ée haren zullen getiok-ken hebbea, onze ex - bondgeno*ten zullen heel tevre-den zijn cen deel vaa 4en Trentin in te palraen. (Het goedzakkige Oesteni ijk zal het hun wel is waar al grommende. o» het Iaatste wel afstaan.,1 Het vrare, het weienlijk gevaar is voor ons altijd geweest en zal voor ons altijd zijn : het Westen. Konden wij het nog eenige weken,nog eenige maanden ten hoogste, volhoudenl Wanneer de overwinteiing ons zal bedreigen, zal Frankrijk het opgeven. Op dat oogenblik, een stuk brood en eenige schoone woorden en wij zullen vrien-den zijn. Binnen 20 jaar zal het, willens,'nillens, ons helpen om Rusland voer goed uit Europa te sluiten en Enge-land uit de zeeën. Ziedaar mijne voorzeggingen. Ik weet het wel, ik ben niet onfaalbaar ea ik bcken zelfs dat, bezaten John Bull en Jacques Boahomme de duitsche kracht, wij verloren zouden zija. Maar zij be-zitten ze met. Houd vol tôt het eind*. Deutsehland iiber ailes ! , - " " Oorlogsnleuws. OP EN ACHTER DEN YZER Voor vandaag eenige nieuwtjes uit de mande. Eergisteren in den morgen waren onze artilleurs îcchtover Mannekensvere, heel ver-wonderd, al met eens in dit dorp dat ten gronde toe vernield is, een splinternieuwen huisgevel te zien staan, grijs geschilderd met vensterramen en aile bijbehoortcn. Hadden de Duitschers, al ineens, 't gedacht gekregen nu in deze verwoesting te herbouwen wat door hunne sckuld vernield werd ? Dit mocht zooveel te onwa&rschijnlijker voorkomen daar j men tôt nu toe geen enkel schoon gevoel bij deze barbaren had ontwaard! Maar toen be-gonnen van daarachter de kanonnen te don-deren en de vensters spogen vlam. En als-wanneer een oogenblik later een tweede ge-vel opgericht werd wat verder, bleek het al duidelijk dat hier van beweegbare gevels ge-; bruikt gemaakt werd om onze artillerie te verschalken. Snullen die ze zijn, alsof we niet wisten tlat de Duitsche kanonnen ver achterwaarts staan en deze gevels alleenlijk dienen om den juisten dracht der kanonnen af te wenden. Het groteske van hun verstand komt hier weer in 't naïeve van dit middel tôt zijn hoogte. — Tusschen Nieuwpoort en Nie*wpoort-Baden, staan nog verschillige villas heele-maal ongeschonden recht. De duinen en 't land en de steenweg zijn door de obussen, doorploegd,maar deze gebouwen bleren in de dagelijksche hel van vuur en schroot onge-deerd ! — In deGroenendijkscheduinen en pannen,wo-nen nog altijd duineboertjes en begaan er te midden dagelijksch geweld van obussen den bou\v van 't land. Standvastigheid van ons vlaamsche ras en gehechtheid aan den grond. Een oud boertje, had de gewoonte zijn noenuiltje, 's zomers, te vangen aan den voet der duinen in 't warm reosterende zand. 't Heeft t»t tiog toe deze gewoo«te van ouds * her niet willen afstaan en aile dagen nog, luiert het zijn noenestond daar op 't zelfde plaatske. Onlangs kwam een obus openber-sten op geen dertig meters van hem ea een brokke staal vloo., teg -n zijn blokken dat het ©pschrikte vaa den slag. Maar 't voelde dat zijn noenetukje nog niet ten einde was en... 't sliep weer in. — « Ge denkt dat de Duitschers uitstekende schuttersen mikkeis zijn ? Peuh, dat weten we best. Op kerken en gasthuizen ja, maar op de batterijen en op ons logeerhuis dat kunnen zeniet. Ten voorbeelde. We liggen nu reeds ettelijke maanden, zonder verroe-ren, op dezelide plaats en aile dagen geven w« katoen. Ze hebben ons nog nooit gevonden, ea we verkeei en in de /oo v'asi.e meening dat ze ons nimmer zullen juist mikken, dat we be-gonnen zijn met in ons abri-huis een nieuw wandpapier te plakken ! We hebben buiten en binnen ailes geschilderd en we kochteu zelfs nieuw tafelgenef, omdat we weten dat we nu zoker zijn» ons hu!s, voor zoolang 't duurt, hier gaaf te behouden en er huisc-lijk - veilig in te zitten. Duitschers ? Foore-schutters !> En de aalmoezenier die 't ons vertelde had er waarlijk zijn deun in. Brief uit Engeland. (Vun onzen geiconen briefwisselaar.) ^Slot). — 17-7-15. Geld en Kolen zijn de twee dingen, die zeker meest besproken geweest zijn, dees week, in Enge-land, na de zege van Botha in Zuid-Afrika. Geld. Het zal nievers in de wereld, en niet het minst bij den vijand, in Duitschland, waar de Regee-ring, met aile middels, aan 't visschen is achter de laatstt goudvischjes die ze daar zoo dotdnoodig hebben, in Oostenrijk dat het einde van zijn geld-middelen met verbazende snelheid ziet nadercn, en in Turkije, dat in gewone dagen reeds Jeeft in « krotte met striepen » en nu heelemaal « op droog zaad zit »; nievers, zeg ik, zal ongemerkt voorbij gegaan zijn wat M. Kenna, de Engelsche Minister van Geldwezen deze week, openbaar miek, t. *w. dat de oorlogslee-ning in Engeland, in drie weken tijds over de vyf-tien milliards frank L. de Rijksbank bracht. En, die leening is onbepaald, 1.1, z. dat ze voort blijft gaan, en er aile reden is om te gelooven dat die ieening, die nu over de 500 milliocn pond sterling bedraagt, welhaast over het milliard pond zal staan ! En, wie dat kan toonen, heeft de zege zektr a zijn kant. Immers, " l'argent est le nerf de la guerre " zeggen de Franschen, en "'t geld is de wereld meester" zeggen de Vlamingen ! Kolen. — Jamtner dat al dat vertroostend nieuws van de verschillige vechtlijnen, gesteund door zulke heerlijke geldelijke macht, nu dees week moet ge-stoord zijn, hier in Er.gelind, in de koolmijnen van Zuid-Qallie, op 15 «iezer uitgebroken ! En, het is geen kleinigheid. Ruim honderd vijftig duizend mannes (sommige zeggen twee honderd) staan daar nu ijdel-hands, met hunne armen overkruist niets te doen, als gehee! de Natie aile handen zoo noodig heeft om dea vijand van Recht en Beschaving,te verpletteren, meer, zegge : om het bestaan zelve van het land, te redden. De Engelscfce Federatie der mijnwerkers had nochtans haar woord plechtig verpand, geen stakingen, hoegenaamd, te dulden, gedurendc- gansch den tijd van den oorlog. En, 't en is nog geen veertien dagen gele-den, of een belangrijke afdeeling dier Federatie, breekt dien eed, aan de Regeering gezworen. . Waarotn ? 't Is altijd 't zelfde liedje, in schijn. meer geld verdienen, min moeten werken ! Er zijn nog andere schijnredens, Van mindar belang : zoo beweerde eén der putten b, v. in staking te willen gaan... omdat er acht Belgen, die aiet in hunne Engelsche Federatie opgeschreven waren, daar werkten I Niet dat zij het meer gemunt hadden op Beifen, dan op andere lieden;

Er is geen OCR tekst voor deze krant.