2 Jaai - N'J7t Vijf centiemen ûet 'nummei v* *>onderdag 13 £pri! s91€ DE BELGISCHE STAnDAARD RACHT 8 A A r\ i a /v\ ACTP? VasU, OpsieUer» : M. E. Bblpairb, L. Duykbrs, V. Van Grahbebbn,' P. Bertrand Van dkr Scbeldbn, I> Van db Pebre, D*J. Van db Womttne, Jcul Fillubrt —i 1 SUchtfP-BeBCuupdc»* : lldefoni Peet« bphhnhbhnbhambbbsbkmmhhnahhnbhmbnnmhhmnhi gpgmhhmdbbbkbw.'omb»! • Abonnementsprii» : Voor soldaten : Voof I maand fr. i,2< — Voor a asaaaden fr. a,5» — Voor 3 maanden fr. 3,75 Niet soldaten in 't land : Vooîyi majtnd fr, 1,75 — Ve*r a niïancitn fr. *40 — 3 «sinnueH ut. 5,35 Ni*t aoldatcn buiten 9t îatirf î Vnnr r msund fr <a «n a Vonr a mfUtfideil fr» <»0® — VOO! S B0**Bacn lT. 7»5° Aankeadiginçen : «,95 fr.fde refel — Reklamen s 0,40 fr. de regel. — Vluc.hteliej;en : 3 înlasschingen van 2 recel» §,50 fr. Vt\Ar «Ha (Ma^o^piin.vAfi «Vh tt> wpndeR tôt ! ViLl'A MA COOUHLLE- Zccâtik D^î PÂNN&> De Geest van Macbeth Kent gij iats kenschfetsender, tr<»ffender, giuwelijker dan de Re».stestoestaad ?so des Keizer, uitgabeeSd in het interview met M. Paes, des gewesen geaant tri Portugal, deser dagen in de bladen verschenen ? " Overaî, zegt M. Paes, hedt Keiz*r Wil-0 ltm, wacaecr hij ziakenhuizea bsgoekt, " maar één woord, altijd hetzelfde, op de lip-*• pen, in antwosrd op zulks «ne»lgvuldig« " cïx zalke jjselijke smartgsroepen, en hart-" brekende klachtec: Ich nabe dasnieht ge-" wollt ! (Ik heb dit aiet gewild.) " Het interview met M. Paes geeft de wa-r-ild aiet alleenlijk de laatste, doch 00k de m«9st overtuigende, en zeksr de meest ware indruk watr v&cs den t .iesiaad, *00 hij werks-lijk isia Duitschland. M. Paes, als gaasaist van eent; klsiae mogeadheid, ,die men niet bijzoïïder te vreezen of in 't 00g te houden had, kon dus schieï ongemerkt overal aan eû by zijn en zien, in hoogere sta&tskringen, zoowel als op straat en onder het volk, es-curende al daze lange oor'ogemaaaden ! Na 00k Portugal bevgaod werd door Daitschlaad,au beelt faaar gesast geea reden meer tôt swijgen. En «ij kaanen.en mogea 00k niet, coch zljn bevoegdheiâ betwfjfelea, noch ïijn eerl^kbeid, es moetem dus aanae-raen wat hij verklsArt, hy die h*t zag met eigcn oogen, dat Duitsche overmoed al lang vervlogen is, an plaats heeft gemaakt voor eau diepgfievead wee, dat het h&rt vas het Duitsehe volk varmorselt ; dat de pocherij en de groot*pra«k van al dis « uberraec-schen » al lang gaaa loopan zijn, sn dat de«a c'iede groûisie schr8*aw«rs waiec, ankals maanden gelsden, na de grootste traurdsr» varbselden ; dst, *!s de overhed.«s nog spre-ken van « sege », sa Jiegcn dat zs 't niet dui-ken kunncc ; dat se i» Daitschlasd allen, zoovesl Z8 zi^B, enkelen laid-op, en 'tmee-rendeel 1e da atilte van het verplctterend veedfiet, trachten, vcrlangen «n hankerea naar vrede, oasdat allés den ondwgaag bo-ven het hoofd voelos hangen 1 Doclî, wat is dat si, vôrgsîek«a bij dat Sbakespeariaansehe beeld van den k«iz#r,diïj volgens M. P&ss' getaigresis.doolt van 't «ers® siekenbcd naar het aodere, met dat eÈUffig sa ôrvig zelfdo en eender woord op de lippeo : « Ich hsbe das nicht gewollt !> Eq nictaUeaalijk gaat de Kaiasr naar de gasthuizee, v?sar hij weet die ze« vas ver-driet te gemoetes, oaadst hat betaamt, maar hij voelt er hem naartoa getrokkse «a gs-dreveo, omdât, oadaaks ai hst lijdea dat hQ zelve lijden moet b9 het verwijtend zicht van aldatoamsBschelljk we«, kij ziia zelveo toch ontlast gavoeît als hij maar zeggen k&a et» aag, eigsnmondilg, aan ean en aan allea : « Niet mijr* schuld is het ! » Beme/k Wtii, hij xz&i dit aiet, 'lijk hij too dikwijis dost, ©pdat -de waïeiiî hat s®u „ iten ; hij segrdit ia de atilte van de ziekac-taien, waar iaiB.m.9Kd hem vraagt r-aar «ulke k-ruitouis, v is;j df. bcKchuldiglug die hij siét, dis hij voeit si:râl«n, ovsr zij« sehuîdig weten, uic het hulpgeschreeuw vaa elken Ijder, ult het blaake Wdzen vas ssti moeg«- | nartîjlden kîifger, ult dt brandeade lippen /an dea ijlenrian koorteiger, en uit de bre-sende oogec vaa den stervenden ellendeling! Hg, de irotische Keizer, de " gasalfde des tiearen", de " zendeling van dcnGottde» Deu^chtums hij, die de wer»!d wilde îvermeeeteren, omdat de W»rel4 h;m to«-bahoorde uamess de Kultur, hij vo«lt hem Star vernederd, vcrplettard, ^efgsuisd en varnietigd door het ongesproken woord van i het onfcszegde verwijtsel, aan de nedeiige Bponde van d»a sch&melen Dultschan volke-joogen 1 De vlo?k, de vermaledijdlng, en de gewet» tïgde 3iraf,die hij nadereo vo«li,8telli?, zeker, onweêrstaanbaar, tracht hij, door een laat-stepoging, door seo dsemoedige bekentenis te ontgaan nog, »n af te koopen ! Doch, a! te vergeels ! Te laatbeklaagd : lsagens pakken niet meer 1 itu u.i. J mnai «iai la! Ivoorvaaa onmoge^jk is rog Hsgf r ci«o ra-kfrdea ondergaog van Duiiscolsrid v«r-duikeo, en neg laogsr de Tervleskte auite-loosheid v«a al die ijzelijke sUcht«rijen ta verstoppsn ! Duitschland is lijk de vardoeœ» de van Pofi in "The Pit and the Pendulum", die de baran vau zijn gevang zag heeter en gloeiesder worden, z«6 zag naderen van drie \ kasten te gelijk, en dichtsr en dlchter feem i drijven naar dan eenigen uitweg, dtn onme-\ telijken afgrond die daar aan «iic voeten lag | te gapen ! In Poï's verschrikkelijke geschiedonis werden de bealen, door een mirakel, hun l slachtofier eindelijk ontnomen. Maar wie kan, Ood of mecsch, des keizer ■j en zijn kudde nog ontsUwn van de verdiea-;; de straffe, wie? Hij hseft, ia zljn waanzin, c de wereld uiti?edaagd ; en de wereld, moe-f- gemarteld, heeft het Duitsch Kaiierrijk in : «en gevang herschapen. Elke deur is op slot gekbnken,«n de jjzeren bars a staan te gloei-en, aile dagen vaa langs om heeter, vsrhit door ontelbare vuren ! En aijn eerste straffe zal wezen ; de ver-vloeklng en de vermaladijdia^ door zijn eigen volk over zijn hoofd gesliagerd, al zepgr hij, dag en nacht : Ich hàbe das nicht gewollt ! Het uur der g«rechtigkeid is ga-slagen I Jan Van db Wobstynb t-bma—na—iiiiiii nii»giwb»«p«ng«wjbocs- PAPIERLINGEN 't Is du sedert't begia van den oorlog datwiju, lezer, hebben gezegd en herhaald, gevraagd en ge-smeekt heel de schuld van dezen onnoemelijken oorlog opPruiaente leggen,.. het barbaarsch brutale Prui-sen... van den Qrooten Keurvorst, van Frederik II en Bismarck... dat «tillekens aan, metlisten «n lagen,heel het vraeger-scheoae Duitschlaad heeft miivormd, vetwrongen, verminkt en rermoord. Vermoord zeg ik, want aan heel Duitschland heeft Pruisen zijn Prui*i-sche-besehaving gegevea. En ge weet dat in het Prui-eisch beschavings-woordeaboek « Kuultuur » uit te Ileggea valt door i° : het Recht vaa den Sterke — het recht van Kluppel, «tok en bedreiging... hetreehtvaa hem met het stouts-klinkende woord en den krikend-sten vloek en a» : de onderwerping, het krnipen dJsr arme loeders, die de junkers « Hunden uttd Sehwti-ntn » noemea. In dat woordenboek ook, beteekent organisati* : slavanjuk, beleefdheid l brntaliteit, medêljfden ! uitmoorderij, recht : sterkte, koppiçheid : trouw, Prtfit : ubermen*ch, Duitschman t Prniien't pakskensdrager, NtutraUn t truntaard», Btlgii : moordenaarsland, Frankrijk : cathedra pestilentiœ, Pruistn : cauia nostrœ lcetitice. Die onderscheidmg tuiséhen Pruisen en Duitschland Inu reeds zoo dibwiils prH»*n. knmt nu ini«t berachte Duitsehe Romausehrijver Stilçebaucr, in d» Amsterdammer,xa. 'n ?elfde daglicht te stellen, en hij heet het « eene opperste dwaling in het bepleiten der hedendaagsche vraagstukken» Pruisen en Duitschland in eén gev»ng of in eén aak te stekta. Pruisen 1, heeft door zijn beschaving van-langs-de-boschkanten l en zijn organisatie van schelden, vloskea, kletsen, stampen en slaan — om een woord van Schiller te gebruiken — " doen kruipen lijk de «lek, wat vliegen moestlijk de arend. " I't Was sedert altijd ons gedacht en daarom herhalen we nog eens : " Eens Pruisen plat... zal Duitschland van zelfs weerkeeren, tôt hetgeen in 't woord der eeh-te besebaving geboekt staat onder den naam van '• mensehelijkheid. " Semtator. IJoergensen'B " Jkiokke Boeland " Weet men dat " Klokkc Rsëland ", het eigonste boek dat wij la mengelwark gevsn, in 't kleioe Oenemarken reeds zija 17e op» lage beleefde ? De fransche* editie is al aaa de negende. I Dit prachiig pleidooi ten voérdeele van Bel-î giô's zaak getuigt gecoeg hoe onze zaak I ksnnnlaiilil nrni/ft in 'f iintchiin H»r xmptuiâ. DE STRIJO OH VERDUH ! Na des lijfUgstea dag blijkt de Duitsehe osmadit meer ea meer In heel het verloop van den strijd om Verdun hebben we steeds te wijsen ge-| had èn op de duitsehe methode èn op de fransche onovertroffene aiweringstak-; tiek. Hoe ver hebben deze beide factors î nu reeds het pleit van Verdun gebracht. Het is steeds voor de Duitachers een ontgooeheling geweest Verdun niet te hebben ingenomen na de eerste dagen, I maar deze ontgooeheling heeft hen niet ' ter neer geslagen om hun pogen te doen ! opgeven, Hun brusk aanvallen hebbea ^ ae dan georderd tsaar de vermogens van I. hunne reserven, die ten einden uitgeput | konden worden doer éen onstuimigen ï aan val dragende op een gr@ot front en : dagen aandurend. Ze hebben het dan ook sedert dien beproefd met gedeelte-lijke aanvallen die nu eens Westelijkdan Oostelijk de Maai opereerdsn en bun eerste bekroning kregen in den alge-meenen aanval van den negenden dezer op het front Avacourt-B ethincourt — Cumièies (20 kiSEeters) èn die mis-lukte.Hij is mislukt omdat de Pra&schen dadeUjk zich deze gevechtswijze hebbea aangepast en daardoor zelf zich niet licten onderdrukkan, maar zeli opdrin-gerig vermochten te werken. Dat ze er wel bij gevaren zijn, bewijst het luttel succès door de Duitschers be~ h^id, wat misschien wel nog geen voor-deel mag genoemd ; daar steeds de Franschen vrijwillig overgingen tôt oat-ruiming van plaatsen en stellingen die in de verwerieg geen nut konden bie-den ; altijd vôor de Duitschers den aan-val hadden ingezet. IZoo is het thans ook gebeurd Weste-lijk de Maas. Zonder twijfel zullen de Duitschers de loftrompet steken over de ; innemïng van Bethincourt ea geen ge-î wag aaaken van de ontruiming. Hun aanval die deertijk mislukte zal \ voor hen de verovering van Betbincourt î en 'tomliggende vtrmelden. Ze zija ' van 't eerste leugentje niet dood. I Hoe de toestand er nu eigenlijk voor-) zit ? Het fraasch bericht spreekt van een ! algemeen ofFensief. Het werd uiteenge-: maaid. Dus is het een total* mislukking. | Wat au is feschied, ma a ook als «*lr«r asnzian wordenN voor 't geen komea s moet. Verdun is nog ver van ingssloten en het feit dat de Franschen vrijwillig grond afstaan bewijst dat zij zeker zijn op hunne achterwaartsche stellingen te kuanea houden tôt het uiterste. Romeale ia 't gedrasg ? t) IAlh berichten verklaren eensluideod dat de aanhoudende samentrekking van balgaar-gebe troepen op de Roemeensche grens met : im r.er grooter gtijg&nds onrust in Roemeaië f wordt aaazien.Men gew»*gt van Bulgaarsch Roemeeîische ondurhandalingen en 't zoa t niet verwondercn indieu uit die onderhaa-1 delingen verwikkeliDgen voortkwamen 5 Waarschijnlijk Bal Roumanie uitdrukkalijke uitleg [isgan vrzgan en zoo Bulgarlje oct-wijkend antwoordt dan mag spanning ver-1 wacht worden. ; Een bulgaarech ontwflkend antwoord is ' immers eene rechtstreeksche bedieiging i t*mn RneMinnlII. ! DE TDBAHTÏA-ZUS I B | Wat zal de Nederlandscha Regeerlng doen ? j Er werd, in Hollaad zelf, fc'it in den laatsien tgd nog gekibbeid iadien al of niet hst pracht-schip Tubantia, door eeu duitsehe torpédo of een engelsche mijtj naar den kelder wasge-gaan. En hierie hielp,de duitsehe ptrs een handje mes, natuurlijk. Zoolang de torpedeering niât onomstoot-baar vast stond, bl«ef de nederlandscha regeering stil, in afwaebtiog dat het oader-zoek door hollandsche toipado-deskundigen gevoerd aan dan dag zou brengen of de Tubantia werkelijk door aen duitsehe torpsdo Inaar den grond werd gezonden. Op 4 April diende deze eommissis verslag in. Haar besluit waa dat de torpédo een duitsehe Sehartzkopfl torpédo was nut bron-zen luchtkamer en kosiende uit de werk-pla^tsen van die firraa te Bstlija. Nu mochfc redvslijk aangenomen v/orden dat de Hollaadsche rsgeering handelend te Beriija zou optreden. Daar waa niks van, De ontd«kking Werd ontwijkend toegslicht ia een officieol beriebt meldend : •' Hîerbij wordt opgemerkt dat voor zoover bekend, | slechts eckele soorten torpedo's van ouderen datum bestaan welke van bronzen luchtkamers zijn voorzien. " Het is wel uitnemend, merkt het Harçdelsblad hierop aan, dat onze regeering zoo sober en voorzieh-i tig mogelijk is in het nemen van conclusies en in een ■:1 degel'jk bericht in de eerste plaats feiten noemt. " Doch dan hadden dere feiten, naar wij weten | onzen kundigen torpedo-officieren uitnemend bekend, toch ook wel vsrmeld mogen worden : '•Torpedo's met bronzen luchtkamers worden uit-sluitend geltverd door de firma Schwartzkopff te Ber-lijn. En behalve Duitschland bezitten alleen zulke torpedo's : Hollaad, Spa»je, Japan en enkele Zuid-Ame-rikaaasche staten. " De bewijistukken zljn sr dus. De lubantia ward door een Duitsehe duikboot naar den kelder gezonden. Met spanaing wordt voorts aitgezien wat Holland doen zall Het leven te Weenen Ziehier hoe de medewerker van het « Centrum », die Oostenrijk doorreisde, de Oostearijksche hoofdstad zag : Het eerste wat een reiziger, te Weenen aankomend bespeurt, is het bijaa geheel gebrek aan een vervoer-middel. Auto's zijn in beslag genamen voor militaire doeleinden, paarden eveneens. Men moet zich haasteu den treinuit tekomen, om een taxi of een rijtuig met een oud afgewerkt paard machtig te worden. Men betaalt daarenboven een hoogen prijs, om zich naar zijne woning te laten brengen. Trams rijden eehter overvloedig met vrouwelijk personeel, hetwelk zich uiterst beleefd en gedienstig gedraagt. Aan elken pas-sagier, die een tramkaartje noodig heeft, klinkt het " erlaubt " of " bitte " in de ooren. îe weenen mer Jet men meer van dea oorlog dan te Rome. Een groot aantal militairen, officierei»en sol-daten, wandelden langs de straten, Men ziet de terug-gekeerde gewonden, zich met stok of kruk voort-bewegen.• ••••••••• Bekend sija de maatregelen, die Oostenrijk e»en-goed als Duitschland heeft moeten nemen omtrent de voedingsmiddelen. Brood bekomt men slechts tegen broodkaarten, melk voor melkkaaiten, meel insgelijks, en nu worden suikerkaarten ingeveerd. Elke Weeaer ontvangt dagelijks 340 gram brood of meel. Melk wordt slechts verkoeht aan families met kinderen. De andere inwoners kunnen slechts melk bekomen als d$ dagelijksche voorraad het toelaat. la een restaurant krijgt men Dinsdags en Vrijdags geen rleesch. In particulière woningea gebeurt het, dat een voorzienende huismoeder 's Maandags reeds het vleesch koopt voor Diasdag. Trouwens op Dinsdag kaa men worst of zoo iets dergelijks bekomen. De kellner in een restaurant geeft u geen brood zonder broodkaart, hetwelk voçr vreemden zeer vervelead is. De vreemden kuanea in de hôtels, waar zij verblijven, broodkaarten krijgen, drie dagelijks, lot een geiamenlijk gewicht brood van 150 gram. Voor de winkels, waar 's avonds tôt goed-kooper prijs regeeringsbrood wordt verkoeht, staat een lange rij menschen hun beurt af te wachten. Twee aan twee staan zij daar onder de vaderlijke hoede van een politieageat, in regea of saeeaw, sonder mep- tw»r«a i De Keizer als maaier... Een wrakende caricatura: ia onlangs in het Echo de Paris verschenen : op het voorplao, de Keizer onder de gestalte van een ouden boer, met verutreuveld haar, lugubren knevel, open hemd, bloote borst, militaire laarzen, < e pik in de hand, ataaade op de lijken der ge-sseuvelde soldaten op het slagv ld. Op den achtergrond ziet men een wagen waarop lijken opgehoopt liggen, en twee Duitsehe soldaten leggen er steeds nieuwe en nieuwe bij. Dat is de oogst, 's Keizers oogst, de oogst van den dood... Aangrijpend is do voorstelling. Aan macaber tooneelen heeft Duitschland zich immer vergast. De beroemde Doodcndans, de ballade van Biirger, d* printen van Aucrbach, zijn daar om het te be wij zen, doch bij eenen oogst zou hat levensdenkbeeld moeten overheerschen. Immers de oogst is het feest des levens, van 't vruchtbaar, zegevierend leven. Het brood is bestemd om 't leven te onderheuden, 't bloed door de aderen voort te stuwen ; 't brood is het zinae-beeld van 't leven, Wat dan als de oogst enkel tôt beeld van dood is geworden ; zooals in deze caricatuur, slechts een oprapea van lijken ? En dat het zoo is, in Duitschland, wie zou het durven ontkennen ? 1s het daiuop dat de Keizer zoo star blikt, met dien duivelschen grijns ? Op dan ondergang van zija rijk, dea vloek van zijn volk dat hij in dea afgrond atortte, — de vtr-maiedijding van al die weduwea, wee-zen, verminkten, bebloeden in 't eigea land — gefolterden, verjaagden, geplun-derden, ontreofden, gemarteldea ziel en iichaam, waar zijn veroverings-zucht hem deed binnenbreken ?... Bloe-dige oogst, deodenoogst 1 En hoe blijde is de oogst anders, die des levens, als hij onder Gods railde zon wiegt en waait, in goaden golven 1 Nooit kan ik zonder ontroering denken op het vers van den psalm : Eunites ibmtet flsbant,..» Zij gingen en weea-den, al zaaiende het zaad; zij zullen juichend wedsrkeeren, de schooven in de hand. » — Maar daarvoor dient ge-zaaid in de Hgen tranen, niet in die van anderen ; dient het eigen bloed gestort, niet dat van aaillioenen ea millioenen zijner medemenschen. Is de eerste oogst de rijkste, de weel- derigste, de bliidste. de ,twM<i« <> a-wiceusic, as îjseiijKSie, âe nuivering- wekkendste, en de tweede is de oogst des Keizers, de oogst vaa haat en dood. M. E, Bblpairb. Eenige Grafdiehtjas IHier ligt eea ridder enbeksaâ Hij was slechts «er en plieht gewenei, IHet Vaderland die groet U, held gesneuveld op z^q eerevald I Hier lsert men moed en eedlea plicht in liefd» voor het Land verricht. 0 nagesiacht ontboud ze goed die lasses vaa uw Vad'ren bloed. Siasp zacht hier san dea Yzôrstrooca O krijge? die vrijwillig zijt bij adel woord Un dood gewijd. Droo» rustvoi U^su heldêadroom. Mljs leven voor rnljn Land was mij een zacfete «ood j Hij diô hier rustig slaapt irwjàm vrii U> Iramn oannrtJ

Er is geen OCR tekst voor deze krant.