11 5e jaar. ■ N. 18. Zaterdag 2 iMei 1914. Beheer en Opstel : KLOOSTERSTRAAT, 6, LOMMEL Inschrijvingsprijs voor België : 3 fr. Gewone aankondigringen : 15 cent, den regel DE KEMPISCHE ARBEIDER Oeloofd zij Jezus-Christus. Katholiek Volks- en Vlaamschgezind Weekblad ORGAAN DER LIMBURGSCHE WERKMANSBONDEN Leve Minisfer fiellepuffe ! 't Was Zondag te Maeseyck, 't is raorgen te Peer. Indien Minister llelleputte zich t'huis gevoelt in geheel het arrondissement, nergens is hij meer t'huis dan in ons stadjo Peer. 't Is hier niet meer het oogenblik de verdiensten van Staats-minister llelleputte in 't licht te stellen, zij zijn te wel gekend : er is geen Katholieke Belg die zijn Vaderland lief heeft of hij begroet Minister llelleputte als een der grootste weldoeners van Kerk en Staat. Wij bieden hem onze dankbare hulde voor 25 jaren van onver-poosde opoffering. fluide aan Minister llelleputte, den grooten geleerde, den katho lieken redenaar, den bekwamen leeraar der Uoogeschool van Leuven! Hulde aan Minister llelleputte, onzen getrouvven vertegenwoordi-ger sedert 25 jaar 1 llulde aan Minister llelleputte, den stichter met Staalsminister Schollaert van den Belgischen Boerenbond, die heden meer dan 50000 huisgezinnen vereenigt en die het eerst in Limburg in werking irad hier te Peer zelf en thans in aile gemeenten van het kanton zijne weldaden spreidt ! Hulde aan Minister llelleputte, den stichter van den Belgischen Volksbond die zooveel goed voortbracht voor den werkliedensland en die een onmisbare steun zal zijn voor de jonge arbeidersbeweging in Limburg 1 Hulde aan Minister Hellëputte, den ontwerper of verdediger van zoovele sociale wetten : op de pensioenen, werkmansvvoningen, on-gevallen, beperking van den arbeidsduur, zondagsrust, enz. Hulde aan den onvermoeibaren Minister van Landbouw en Open bare Werken, den gewaardeerden .Staalsminister! Hulde aan den fieren Vaderlander en den grooten Katholiek JORIS HELLEPUTTE I!! « DE KEMPEN» bij het 25e jaar van haar verschijnen. * ★ * Aan de Kiezers ! Niet één kiezer mag ontbreken op de kantonaie be-tooging van hulde en dankbaarheid aan Minister Helle-putte.Samenkomst te half twee aan de dekenij. Katholieke Werkliedenbeweging. Kerk-, Staat-, Privaatinitiatief. Beweging. Bij het uilspreken van dat woord gaat een heel wereldwar reling voor ons op. Wie denkt aan beweging, denkt aan bewegers en wij staan I) voor een betrachting NAARRECHTVAARDiGHEiDeneensnak- ken naar vrede, vrucht der recht-vaaidigheid. 2) voor een betrach ting naar waarheid en eene gan sche reeks gedachtenslroomingen, want. de wereldd wordt beheerscht doorhet licht der gedachten al wil zij het ook niet erkennen. En vraagt gij mij nu verder naar de stuw-kracht dier beweging dan wijsik op de liefde. Uit de liefde worden groote dingen geboren. Waarheid en Liefdezijn detwee e1ndp0len waar de as op draait, van heel onze socialu beweging, en zoo was en zoo is en zoo blijft de H. Kerk die als erfpand aile hooge deugden in bewaring houdt, en de bronader is van aile verhevene en breede gedachten- en liefdestroo-mingen, de eerste en bijzondersl.e drijfveer van onze hedendaagsche kristene sociale werkliedenbewe ging. Onnoodigu te wijzen, op zooveel schitterende lichtstralen, op sociaal gebied, die van Rome's zon ne uitgingen, door wereldbrieven en pontificale onderrichtingen. Zij zijn verblindend. Ook de staat, bij -zonder in de katholiekelanden, hielp mee, aangeblazen door den leven-wekkenden ademtocht, die van de H. Kerke als behoudsler van geloof en zeden uitging. Sinds 1880, datum der groote nijverheidscrisis, stemdeons katho liek gouvernement in België de wet op het betalen van het loon sl 887). De wet op de werkmanswoningen (1889) De wet op het werK van vrouw eu kind (1889) De wet op gezondheid en veiligheid der [werklieden (1890.) herzien in 1899 De wet op de maatschappijen van [mutualiteit (1894) De wet op werkhuisreglementen (1896) y> » » beroepsvereenigingen (1898) ■» » » het arbeidscontract (1900) » » » ouderdomspensioenen (1900) » » » meten yan het werk der werklieden (1911) » » » arbeidsongevallen (1903) » » » zondagsrust » » » goedemannenraden (1910) | De wet op het beperken van deo arbeidsduur in de koolmynen (1910) » » » de mynwerkerspensioenen (1910) » » » het nachtwerk der vrouwen (1910) En nu nog is men bezig met de wet op sociale verzekeringen. Dat deed tôt nu (oe reeds de Bel-giscbe Staat. Mogen wij van ons katholiek staafsbestuur nog meer verwachten ? Ja. Mogen wij van den Staat ailes verwachfen ? Neen. En om te antwoorden met de Encycliek R. Novarum. « De staat moet de vereeniging » eene beschermende hand toerei-» ken, maar niet in hare in wendige » aatigelegenheden ingrijpen ; aan-s vallen van buiten versloren zeer » lichtelijk een leven, dat een eigen d beginsel lot grondslag heeft en om » de reden kortbondig in een slel-» ling vast te zetten, zeggen wij een » Belgischen scbrijver na, die in 't « Fransch schreef : « Een Staalsbe » stuur dat te ver gaat, is slechts » eene opeenstapeling van werke-« loosheid. » De Staat kan en moet dus helpen maar mag niet tegenwerken. De Paus zegt in zijn Encycliek : « Hoe-« vvel nu de bijzondere vereenigin-«gen in den Staat bestaan, en eeni-«ger maie daarvan deel uitmaken, « bezitde Staal evenwel nietonvoor-«waardelijk de volmacht iiaar be-« staan te verbieden. Zij rusten op « de grondslagen van het natuur-« recht, en dat natuurrecht, kan de «Staat niet veranderen, het is veel-«eer zijn roeping het te doen eer-« biedigen » — En hier zou men ter loops kunnen bijvoegen, wat vol-gens de leer der H. Kerk, de Staat niet verbieden mag, aan bijzondere vereenigingen zoolang zij het recht en de zedelijkheid niet te buiten gaan, dat mogen ook bijzondere personen niet verbieden of tegen-werken.Zoo is in 't kort samengevat de roi van den Staat; De Staat kan dus helpen, maar het groote heil, de groote redding moet komen van de afzonderlijke werking van het pri- vaat initiatief. En om te berekenen wat het privaat initiatief in ons katholiek België vermagin opzicht van sociale beweging, ga ik naar ori/.e sociale weken, studiedagen en congressen, de groote manœuvres, onze over-tuigde werkkrachten, — om te berekenen wat het privaat initiatief vermag, zie ik eene rij zonder einde van sociale instellingen zoo lot vooruitzicht.alstot bescherming van den werkliedensland, zoo in de ste den als in de dorpen, zoo voor den kleinen burger als voor den werk-man, zoo bij de mannen als bij de vrouwen en bij de kinderen. Om te berekenen wat het privaat initiatief vermag in opzicht van sociale en iuzonderheid in opzicht van syndicale beweging, kijk ik heen over een loger van honderd-duizend gesyndikeerden en kijk ik fier omhoog naar onzen onvermoeibaren en onvergelijkbaren generaal Pater Rutten, die ook een uniform draagt, en aan zijn zijde een sabel maar geen sabel van vrees en ver-nieling, maar een kruis van liefde en opbeuring. Om te bskennen wat bel privaatinitiatief vertnag, bedenk ik met flerheid, dat wij binnen eenige weken met geesldi'ift gaan vieren, den lOOduizendslen vrij-williger van het leger, en hem, die die honderdduizend vrijwilligers met overtuiging naar dat leger toe-dreef en met liefde naar zich toe-Irok.Als slotwensch voegen wij hier-aan toe : Dat onze Limburgsche werkgevers eindelijk eens mogen inzien wat een vredetocht er van ons Kristene Werkliedenbeweging uitgaat; dat onze Limburgsche werklieden eens mogen begrijpen wat goed hun de Kristene Sociale Werking wel in stoffelijk, verstandelijk, en godsdienstig opzicht — en dat eindelijk onze Limburgsche Sociale Werkers, hand in hand slaan en on verdrolen vooruitstappen in hun grootsch katholiek organisatiewerk. Jutelfeest van Minister Helleputte. Maeseyck in feest. Om waardig haar zilveren bruiloftmet M. Helleputte te vieren, heeft de stad Maeseyckhetfeestgewaad aangetrokken ; het zijn al vlaggen en bloemen en kran-sen, en mastenboompjes en jaarschriften, waarin, o zoo ongekunsteld, do liefde en de vereering worden uitgedrukt, die Maeseyck voor haren gekozene koestert. Het is een familiefeest en toch een offi-eieel feest. Een officieel feest, omdat poli-tieke mannen en personen van aanzien van de hoofdstad naar het verre Limburg zijn gekomen; doch vooral een familiefeest omdat de bevolking zoo hartelijk, zoo spontaan, zoo algemeen zich er bij aangesloten heeft. 't Bewijst dat er tussclien M. Helleputte en zijne kiezers niet slechts een band be-staat, die aile vier jaren door een kiezing wordt toegehaald, doch een band van drukken omgang, van ware vriendschap, een band van gemeenschappelijke gevoe-lens, die het best tôt uiting komt in de woorden : Vlaamsch en Katholiek. De groote dag. De groote dag zet zich heerlijk in : 't zonneken feest mede, en terwijl 't jube-lend knalle van 't hoogtijkruit door de lucht dreunt, maakt de bevolking zich veerdig om haren vertegenwoordiger te onthalen met al de eer die een uitstekend man als heer Helleputte toekomt. Rond 10 ure krioelt het van volk in de kwistig bevlagde Boschstraat. Muzieken en kringen dagen rechts en links op en begeven zich ter statie. Daar loopt de trein binnen die den minister aanbrengt. De minister is vergezeld van verscheidene senators en volksverte-genwoordigers — ministère de Broque-ville en Van de Vyvere, en président Schollaert komen straks per auto toe. Als de minister buiten de statie komt, stijgt uit de opeengepakte menigte een welgemeend en krachtig juichen op, en heft de harmonie « Concordia het nationale lied aan. En dan op weg, stedewaarts. Vooraan een eerewacht gendarmen te paard. Dan het stadsvaandel en het eere-vaandel van 1830, dat op 't stadhuis als een kostbare relikwie bewaard wordt. De minister volgt, omgeven van de heeren Moors, Driessen, Deploige en adv. Croonenberghs, leden van het uitvoercnd comiteit. Verder de overheden en Limburgsche notabelen, en een lange, schitterende stoet betoogers. Op den ganschen doortocht wordt de jubilaris dapper toegejuicht. We bereiken 't stadhuis. Van op de pui ziet heer Helleputte den optocht voorbij-trekken. Hij bestaat hoofdzakelijk uit maatschappijen van 't kanton Maeseyck. «Concordia", de puike Maeseycksche harmonie, siapt vooraan. En dan défllee-ren, in goed gevulde gelederen, andere muzieken, boerengilden, politieke vereenigingen, oudeschuttersgilden, kringen van uitspanning en vermaak. Op de bonté zijden en fiuweelen standaarden, glan-zende in den gulden schijn der edelmoe-dige lentezonne, lezen we de namen van al de plaatsen uit den omtrek : Maeseyck, Aldeneyck, Dilsen, Geystingen, Kesse-nich, Eelen, Molen-Beersel, Neeroeteren, Opoeteren, Itothem, Vucht, Kinroy.... Ook Leuven is ruimschoots vertegen-woordigd.Op 't Stadhuis. De optocht is voorbij, Minister Helleputte, aangeleid door heeren Driessen, burgemeester, en Lemmens, schepen, bestijgt den trap naar de Schepenzaal. Hier voert de burgemeester het woord. Hij heet den achtbaren jubilaris welkom, namens den Gemeenteraad en de bevol king, en drukt de gevoelens uit van dankbare verkleefdheid, welke allen bezieten. Wat heeft Maeseyck al niet te danken aan minister Helleputte? Zijne uitbrei-ding, zijnen bloei, zijne welvaart! En nu somt de burgemeester een heele reeks werken op, door tusschenkomst van heer Helleputte verkregen. God verleene onzen gekozene nog lange jaren ! besluit de redenaar. In zijn antwoord drukt minister Helleputte de lioop uit dat de banden van vriondschap, voor 25 jaar tusschen het Maeseycksche volk en hemgesloien, nog inniger worden. Hij deed voor Maeseyck wat hij kon, niet wat hij wenschte ; doch, met Godes hulpe, zal hij in de toekomst trachtan nog meer te doen. Hij hoopt immer te mogen steunen op de vriendschap en de verkleefdheid der bevolking van Maeseyck, en eindigt : — Werkt met mij, ik werk met u : dan zullen we nog heerlijke dagen bele-ven. Leve Maeseyck! Leve de katholieke zaak I In Godes Huis. Nu de burgerlijke overheid haren plicht volbracht heeft, wordt de minister Helleputte naar de rijk versierde parochie-kerk geleid. De Z. E. Heer Deken wacht liem op in 'tportaal en brengt hem tôt aan den voet van het choor, waar hij tôt den duurbaren volksvertegenwoordiger eene aanspraak houdt, welke op de omstan-ders diepen indruk maakt. De heer deken, diep ontroerd — en die ontroering deelt zich mede aan allen die zijn hartelijk en welsprekend woord ver-nemen — roeptGods mildsten zegen over zijn uitgelezen dienaar, na hem de onver-breekbare trouw en onwankelbare verkleefdheid der goestelijkheid te hebben toegezegd. Dan wordt den I-Ieero het dankotïer op-gedragen. Deze plechtigheid is opgeluis-terd door 't uitvoeren van heerlijke lof-zangen, begeleid door orgel en strijkor-kest, en wordt gesloten met een kunstig uitgewerkt «TeDeum», getoonzet door den blinden organist der kerk, heer Simons. Feesivergaderinff. En daarna, de eigenlijke otïïcieele plechtigheid; do jubelvergadering in de feestzaal ten stadhuize. Aan de zijden van den jubilaris nemen op het verhoog plaats: zijn schoonbroe-der, M. Schollaert, voorzitter der Kamer; M.M. deBroqueville,lioofd der regeering; minister Van de Vyvere; senateurs de Renesse en Mgr Keesen ; de volksverte-genwoordigers Cartuyvels, Gielen, Van Ormehngen, Pollet; M.Roelands, provin-ciaal griffier ; Mgr Deploige ; leden van den provincieraad. De heer Moors, lid der bestendige af-vaardiging, voo: zitter van het inrichtings-comiteit, neemt het eerst het woord om de groote beteekenis van dezen dag te doen uitschijnen en om de hulde van het arrondissement te brengen aan zijn gekozene, die een zoo groot aandeel nam in het bestuur van het land en die met zoo groote onderscheiding steeds in de bres stond ter verdediging van de heiligste belangen der katholieke partij en die van het gansche vaderland. Hij herinnerde welk een groote roi M. Helleputte speelde in de jongste groote besprekingen : die over de legerwet en die over de schoolwet en spreker vertolkte aller gevoellens wanneer hij hier de namen deed toejuichen van die twee voor-name Staatsmannen : heeren de Broque-ville en Schollaert. In naam van het arrondissement bood M. Moors den jubilaris, tôt aandenken van eenen overgetelijken dag, eene on- vergetelijke herinnering : eene kunstvolle lichtteekening, weergevend « de Aan-bidding van het Lam» uit St-Baafs, zoo-dat dit aandenken den jubilaris steeds de twee steden zal herinneren die hem het liefst zijn : Gent Maeseyck. Ftedevoeringr van M. Helleputte. 't Is een perelje van humor, van geest en van opgewektheid, dat men ontsiert met het in krimpen, een van die redevoe-ringen, zooals M. Hellepputte die weet voor te dragen en die van hem een redenaar maken, waarvan men nooit verza-digd geraakt. Hij dolf uit het verleden zijn eersten kiesstrijd te Maeseyck en zijn eerste ge-loofsbelijdenis voor zijn kiezers op en vroeg of hij de zending had volbracht, die een volksvertegenwoordiger te vervullen heeft. Ik meen wel, ging hij daarna voort dat mijn goede vriend, M. Moors, er wat heeft bij gedaan, wat men aan een vriend niet mag verwijten ; maar ik vlei mij toch met de overtuiging mijn plicht ver-vuld te hebben. Ik heb de godsdienstige belangen ver-dedigd omdat ik meen dat zij tôt grondslag dienen aan aile belangen des lands; ik heb de belangen van mijn arrondissement verdedigd en zal op dien weg voort-gaan. Maar ik heb daarbij steeds van al mijne vrienden in het parlement zooveel hulp en steun ontmoet, dat de taak mij licht werd en er vandaag slechts een zware taak mij overblijft: al mijne vrienden te bedanken, die mij zoo wakker ter zij stonden en die mij heden onder lof-tuigen begraven. Zich latende bezielen door een onzer oud Vlaamsche liederen zegde nu M. Helleputte, dat de katholieken nooit moeten terugdeinzen voor den strijd, wanneer die strijd voor inzet heeft onze vrijheid en onze godsdienstige belangen. Dat hebben hier de katholieken bewe-zen door liunne weergalooze organisatie, die voor gevolg had dat wij, in sommige kantons, 95 stemmen van de 100 behaal-den op een kiezerskorps, dat ik van 522 stemgerechtigden tôt 12,000 kiezers heb weten klimmen. Dien uitslag liadden wij aan onze een- j dracht te danken ; op dien weg van een- j dracht gaan wij voort, op dien weg le- ! veren wij op 24 Mei opnieuw strijd. Blijf j dus trouw aan uw geloof en aan uwe be- i ginselen. Sursurn corda ! Heft uw hart j tôt de hoogte van aile toestanden en vreest, naar het woord der H. Theresia, maar één ding : dit van ooit vrees te ken-nen.Dat heeft Limburg nooit gekend en 't is in die gevoelens dat ik met mijne kiezers een nieuw verbond sluit : een verbond voor God en voor het Vaderland I Stormachtige toejuichingen begroetten de slotrededezer aanspraak. Het Banket. Een goed voorziene eeretafel, vijf ein-deloos lange tafels, ruim 260 dischgenoo-len.Heer Moors zit de eeretafel voor, om-ringd van den jubilaris, minister Helleputte ; staatsminister Schollaert ; hoofd-minister baron de Broqueville ; minister Van de Vyvere Mgr Keesen, heeren ; graaf de Renesse, Portmans, Cartuyvels, senators ; Gielen, Van Ormelingen, Schaetzen, Ooms, Jan Raemaekers, de Menten, De Coster, volksvertegenwoor-digers ; burgemeester Driessen ; schepen no taris Lemmens ; Deployge ; Meyers ; leden van den Provincialen Raad en andere notabilliteiten. De geestelijke overheid is vertegen-woordigd door Mgr Deployge ; kan Rutten ; de ZZ. EE. HH. Drijkoningen, deken van Maeseyck, en Theunissen, deken van Tongeren. In de zaal : al de burgemeesters van de streck, vele provinciale raadsleden, al de ingénieurs van het Limburgsche kolenbekken. Daar beginnen de toasten. Natuurlijk, de eerste en grootste eer komt toe aan Z. H. den Paus, aan Z. M. den Koning en de Koninklijke Familie. Heer Moors ver-kondigt hunnen roem en noodigt dû ver-gadering uit het glas te ledigen op hunne gezondheid. Heer de Broqueville staat recht. (Ova-tie zonder einde.) Hij huldigt den held van den dag, zijn achtbaren coliega minister Helleputte, den jubilaris van het arrondissement Maeseyck. Hij herinnert wat Helleputte gedaan heeft om den boeren- en den werkliedenstand zedelijk en stoffelijk te verhefïen, door beroeps-vereeniging en samenwerkirig, door doel-matige wettelijke tusschenkomst. Op ge-iukkige wijze weet de hoofdminister de namen Helleputte en Schollaert samen te strengelen, wat eenen juichstorm ont-ketent.Heer Ceelen, provinciaal raadslid, hul-3igt heer Helleputte als de vriend van al de klassen der bevolking. Graaf de Renesse, senator, sluit zich aan, namens den Katholieken Bond van Tongeren-Maeseyck, bij den lof, toege-zwaaid aan den gevierden jubilaris, den meer dan weerdigen opvolger der Limburgsche ministère Vilain XIIII, deTheux en Thonissen. Ileer Helleputte vraagt het woord, (Heel dé zaal juichthem rechtstaande toe.) De minister beweert te bezwijken onder den last der bloemen.... Mijn achtbare coliega heeft overdreven.... Heer de Broqueville. — Ik bleef bene-den de waarheid! (Toej.) De jubilaris beantwoordt de reden van heeren Ceelen, van graaf de Renesse... verzoekt den vertegenwoordiger van Mgr van Luik aan den Bisschop zijn be-tuiging van innige verkleefdheid over te brengen bedankt om de hartelijke woorden die uitgesproken werden ten opzichte zijner vrouw, de zuster van Frans Schollaert. (Daver. toej.) De jnbilaris drukt allen op het liarte getrouw te blijven aan den godsdienst, de bron van aile goed, en te zorgen'dat Limburg ook in de toekomst Limburg blijve : katholiek, vlaamschgezind en vaderiands-lievend ! Dan een slotrede, die de vergadering vervoert tôt laaiende geestdrift. (De gansche zaal zingt rechtstaande den " Vlaamsche Leeuw».) In den namiddag hadden prachtige con-certen plaats op de markt door onze Kon. Harmonie " Concordia » en hare zuster in de kunst " de Concordia van Tongeren. » Bejde gezelschappen gaven ons heerlijke muziek te hooren en werden door een overtalrijk publiek waarbij honder-den vreemdelingen toegejuicht. 't Is eene eer voor onze stad eene mu-ziekmaatschappij le bezitten als onze katholieke « Concordia « — eene eer voor hare leden en eereleden zich zooveel stof-felijke en persoonlijke offers tegetroosten voor haren bloei. Hulde aan de Heeren directeurs en muziekanten der twee be-roemde gezelschappen ! Zoo eindigde dit prachtig feest. Veel volk was er in de stad — maar volgens eenied^rs gevoelen zou er nog veel meer volk zijn geweest, hadde de betooging 's namiddags kunnen plaats hebben. Eene bijzondere melding verdient de rijkgesmukte eerepoortdoor de bewoners der Boschstraat opgericht. Ook het liek-ken rond onze parochiekerk en 't schoone bloemenperk aldaar aangelegd verdienen onze hulde. De heer bloemenist Van der Kracht heeft er eer van. Opmerkenswaardig is het dat er op de gansche Boschstraat slechts vier huizen onbevlacht waren ! Zijn er maar vier libe-ralen op de Boschstraat of houden de an-deren soms meer aan de centen dervreem-delingen dan aan hunne politieke overtui-ging !... Vail week tôt week Ki eskron ijk. Te Dendennonde heeft de poil plaats gehad voor het volledigen der candidaten-lijst van de aanstaande wetgevende kie-zingen.De heer notaris Vermeersch, van Den-dermonde, welke vroeger de vierde plaats beklecdde op de lijst der etïectieve candi-daten en eerste plaatsvervanger, werd met algemeene stemmen uitgeroepen als derde candidaat, in vervanging van wijlen dokter Van Sande. M. Florimond Leirens, burgemeester te Wetteren, zal M. Vermeersch opvolgen als vierde effectieve candidaat en eerste plaatsvervanger. * * * Te Veruiers komt ook een afgescheiden socialist op, namelijk gezel Thery. De man verwijt de socios, die nu Ver-viers in de Kamer vertegenwoordigden, dat zij er vooral op uit zijn aan den kaas te zitten. De samenwerkingen zegt hij, zijn maar goed om plaatskens te begeven, en de plaatskens-bezetters maken natuurlijk eene lijfwacht uit van de groote bazen. Te Verviers is echter het eerste socia-listisch volkhuis om zeep gegaan. Eenige honderd duizenden franks van de werklieden zijn in de ramp verzwon-den.De afgescheiden socialist wascht de ge-nietende socialisten ferm den bol. Het is dus zoowat overal dat de groot-heidswaanzin der kopstukken de oogen begint te openen. Wakkere Belgen. Vrijdag 22 Mei zullen al de leden der Belgische kolonie te Rome, in België kies-recht hebbend in arrondissementen waar er kiezing is, onder de leiding van baron d'Erp, Belgischen gezant bij den H. Stoel, Mgr de T'Serclaes en Mgr. Vaes naar België afreizen om hun kiesplicht te vervullen.Zij zullen Zondag morgend 24 Mei te Brussel aankomen en denzelfden avond uit Brussel over Bazel naar Rome terug-keeren.Zuilce voorbeelden spreken voor zich-zelven en aile lof ervan is overbodig. De werkstaking van de stoelmakersgasten te Meohelen. Sinds acht weken is deze werkstaking uitgebarsten, en lot hiertoe is niet de minste veranderiug in den toestand gekomen. Burgemeester Dessain heeft al het

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.