De Klok uit belgie Redactie Kapoenstraat 14 Administratie ..... Kapoenstraat 16 MAASTRICHT — Teleph. 614. MIJN NAAM IS ROELÂND ALS IK KLEP, IS T S70RM i4LS IK LUID, IS T Z£GE ABONNEMENT : Voor Holland . . . . Fl. 1.00 per Kwartaal Voor Buitenland ... Fl. 1.25 „ „ PRIJS PER NUMMER: 5 Cent. De Macht van de Vrouw Al te dikwijls wordt de macht van de vrouw tôt het goede onderschat, en die onderschatting is oorzaak dat de vrouw haar vermogen niet kent, en het bijgevolg dan niet aanwendt. Men heeft zooveel over 7 zwakke geslacht gesproken dat van lieverlede de gedachte ontstond alsof de vrouw die lichamelijk min sterk is dan de raan, ook in zielesterkte voor hem zou moeten onderdoen. Heidenen voor wie de vrouw een slaaf, een gebruiksvoorwerp, eene zaak was konden zoo denken; maar kunnen wij leerlingen van den God-delijken Meester die uit een maagd geboren werd, volgelingen van St.-Paul die verklaarde dat de vrouw de gîorie van den man is, kinderen van eene Kerk die de vrouw redde, en ze terug plaatste op hare eereplaats, van hare minderwaardigheid gewagen ? Of lazen wij nooiî de geschiedenis ? Weten wij dan niet dat alleen vrou-wen Jezus op zijnen lijdensweg volg-den, dat onder 't kruis op Golgotha vrouwen de wacht hieiden ? Niemand zal ons vertellen wie de hoogste voorbeelden van heldenmoed lijdens de eerste christenvervolgin-gen geleverd hebben; maar zooveel is zeker dat de gruwelijkste marteliën door vrouwen doorstaan werden, en dat het getal martelaressen voor dat der martelaren niet, moet onderdoen. Op koning- en keizerstroon verhe-ven hebben de vrouwen den stoutsten durf en de meest doortastende kra-nigheid aan den dag gelegd; som-mige hebben door hun persoonlijk optreden de bekeering van gansch een volk bewerkt, terwijl anderen weer het staatsschip veilig door de razende golven heen wisten te sturen. Nogmaals zijn het de vrouwen die aan de hand der Kerk de verzachting der al te ruwe middeneeuwsche zeden leweegbrachten. Onder de uitmuntendsfe leeraar3 der beroemdste middeneeuwsche hoo-gescholen telt men leden van de zwakke kunne. En wie kijkt er niet met eerbied en ontzag naar Johanna d'Arc op, de puurste glorie van Frankrijk, de redster van haar vaderland. En daar rijzen voor mijoe oogen de moeders en vrouwen uit onzen Boerenkrijg en ik groet in volie bewon-dering en in heiligen geestdrift de ede!e figuur die aan hare kinderen "Verborg haar vliemende Smart «En spelde hun bevend het kruisbeeld op ['t hart.,, w ik luisier in verrukking naar haren ^ sîscheici^groet : "0 gaat nu mijn kindren en strijdt voor [Gods kruis. «Het voere u ten zege en brenge u weer [thuis." Daar doemen in mijne verbeelding i °P de Zuid-Afrikaansche heldinnen : Jie aan hunne mannen îieten weten : "Strijdt gij maar voort, wij kunnen | n°ê meer lijden /„ ûoch waarom een lamp aansteken | ln voile daglicht ! Zijt gij u zelf van ; uwe macht niet bewust ? God heeft u eene kracht toevertrouwd waartegen geen menschelijk kunnen opgewassen is : de kracht van de liefde. Een kind mag ailes overboord ge-worpen hebben ; voor moederliefde blijft hij niet onverschiilig ; wat een beroep op de faam, op de eer, op de rechtvaardigheid en gestrengheid Gods niet kan verwezelijken, dat ver-mag het hoogste bewijs der reinste liefde : de moeder tranen. Kan een gebod en zelf de nood den man tôt den plicht niet overhalen, dan toch zal hij geen weerstand bie-den aan de smeekende bede zijner echtgenoote. De glimlach en liefkoozing van de bruid doen den jongeling voor 'tboven-menschelijke niet eens terugdeinzen. Laat gij, die op 't mannenhart zooveel vermoogt, van u een kracht uitgaan die wonderen zai verrichten ginder in de ioopgrachten en hier in de ballingschap. Gij weet net zoo goed als ik, welk een vreeselijken weerslag een driejarig-lang onmenschelijk bestaan op 't zie-leleven onzer jongens teweegbrengen moet. Vroeger stonden zij in de voile zon der ouderlijke liefde, nu sidderen zij in den nacht van het ijzige ge-scheiden-zijn ; vroeger werd hunne smart door vrouw of geliefde gedeeld en geienigd, nu antwoordt alleen de onbezielde echo op hun klacht ; vroeger kwamen ze op den schouder van moeder leunen toen de last al te zwaar werd, nu gaan ze gebukt en torsen alleen de lijdensvracht. En wie weet, stapt er nu niet langs hunnen weg de Bekoring, gehuld in de oog-verblindende aantrekkeîijkheid van het kwaad ; misschien sluipt er naar hen wel iemand toe, die voor een paar zilverlingen uw plaats, o vrouwen, wil innemen ! Binden wij ons geen doek voor de oogen; de zielen zijn ontzenuwd, en 't gevaar is zoo dreigend, zoo aanstel-lerig. Aan u de zoete plicht onze jongens op te beuren, aan u de glo-rievolle taak onze redders te redden ! Laat uw hart luide spreken ; schrijft brief op brief en zegt gedurig, o moeder, dat gij voor uw jongen bidt, dat ge zoo bevreesd zijt voor hem, dat ge hoopt dat hij uw beeltnis in 't gevaar nooit uit 't oog verliezen zal ; bovenal zegt hem hoe gij hem lief hebt. Nooit vergeet ik deze woorden van eene heldhaftige vrouw, die uit 't bezet gebied naar 't front deze woorden deed sturen : „God bescherme u mijn kinderen, ik kan niet anders dan u beminnen". Schrijft meisjes naar uwen verloofde, herhaalt keer op keer dat gij hem trouw blijft, hoe ge naar zijn weer-komst verlangt om hem gelukkig te maken, hoe gij de zijne blijft voor eeuwig. Uwe brieven, o vrouwen, zitilen op 't hart van de soldaten gedragen, on-doordringbare schilden worden waarop de schichten der ongezonde en onge- In stilien Avond Voor mijn oud-leerling, ]. Morel. 't Werd~'avond en de seheemring groeide ln 'it oude stadje Delft. Een weidscfae sterrenweelde bloeide. Ten hetnel hooggewelîd. We liepen door de dumstre straten, Waar vrome stilte hing, Langs oude kaden, v.reemd-verilaten, Rijk aan herinmering. Verzilverd stond 'it kastanje-loover En 't water vonkte klaar, Waar een lantaarn haar lichtgetoover UitSfcraalde 'hier en daar. En so.mber tegen 't sterrengloren En beldre hemelpracht, Verhief een oude, sltoere toren Zijn dogge reuzemvraoht. Soins dansten beierklanken blijde Zijn donkre massa uit En drooniend Juisterden wij beide Naar 't liehte, lief geloiid. Het zong van vr,ede-<en vreugdeweelde, Het zong als *it tomer deed En telkans wiegde het als 't speelde Ons blijheid en ons leed. -Délit, 12-9-17. Arth. COUSSENS. oorloofde liefde zullen afschampen ; met uwe woorden komt uwe beeltenis diçper en dieper in hunne harten te staan, en zoolang die levendig blijft wordt ze niet bezoedeld ; uit uw lijnen vlamt een tedere liefde op, en geen vrees bestaat er dat ze ginder verraad zouden plegen. Weten de jongens dat gij met hen meeleeft, dat uw onverdeelde liefde hun loon is, dan vechten ze als hel-den en blijven rein als kinderen. Maar ook hier in de ballingschap hebt ge, echtgenoote en moeder, uw taak te vervullen : "Nooit voelde ik het zoo innig dat de [vrouw „De kloekste sieun is„. Iederen dag wordt de last /an ons lot zwaarder om dragen en velen hebben reeds dagen gekend dat ze volkomen moedeioos waren. Het uur der gerechtheid schijnt nog niet ge-komen, en toch zouden sommigen een persoonlijk en onmiddelijk goed — het einde van hun lijden willen stellen boven het algemeen weizijn — het herstel van het onrecht in 't heden en de vermindering van oorlogskansen in de toekomst, 't Is uwe vader'andsc'ne plicht, vrouwen, gij die meer draagvermogen in 't lijden hebt, den mannen een riem onder 't hart te steken. Zoo gij begint te jammeren en te treuren dan is aile weerstand gebroken ; zoo gij evenwel met hoop en vertrouwen in de toekomst blijft staren, met gelatenheid en geduld de dingen die komen moeten afwacht, met grootmoedigheid en blijheid de ontberingen draagt, met kioekmoedigheid en vastberadenheid den lijdensweg opgaat, en teederheid en warmte rondom u verspreidt, dan worden de droefgeestigen be-schaamd over hun kleinzieiigheid, dan rijzen de hoofden, dan komt er weer gioed in de oogen en de bannelingen zoowel als de soldaten zullen het uithouden tôt den dag dat God aan onzen rechtvaardige strijd uitkomst geven zal. j. CALBRECHT, Wekelijhscft Qverzicht Van de vuurlijnen. 'Betrekkelijke kaimte op al de fron-ten.Vruchteloos kijkt men uit naar een krijgsbedrîjf in grooten stijl. Daar-tegenover blijven er nog brandpunten van bedrijvigheid ; in 't Westen, Vlaanderen, Champagne en Verdun; in 't Oosten, de Dwina en het Roe-meensche front; in Italie, de Alpen en de Carso. Eene eerste opmerking dient ge-maakt als men de strijd op deze ver-schillende punten nader wil onder-zoeken: die strijdt heeft niet overal het zelfde karakter. En dit is wel niet wonder; de toestand is gansch ver-schilllend; trouwens de partijen be-oogen andere doeleinden. De Italianen hebben het bepaald gemunt op terreinwinst en willen nog voor het slecht seizoen meester worden van de wegen cKe leiden naar Laybach en Triest. Het schijnt dat de Franschen en Engelschen voorals-nog wat anders in 't schild voeren. Eene tweede ' bemerking : het oos-terfront daargelaten, waar de toestand abnormaal is, schijnt het wel zeker dat op al de andere fronten, zels op het Macedonisch, dezelfde taktiek gevolgd wordt. Ziehier waar-in ze bestaat: met reuzenvraohteM staal en ijzer, de loopgraven schuil-plaatsen en verdedigingswerkcn van aile soort vernielen, en de verdedi-gers ervan buiten gevecht stelien. De artillerie der verbondenen "heeft on-gemeene vooruitgang gedaan, de Engelschen werpen nu obussen met olie gevuld, als de obus zijn doel treft, schiet de olie in vlam, spreidt zich overal uit zonder dat men blusschen kan. In Frankrijk en in België is het een slijtage-oorlog in den vollen zin van 't woord. De kanonnen zijn aan 't werk maar zij alileen, de infanterie doet alleen verkenningstochten om zich van de schade aan de vijandelijke werken berokkend, te vergewissen. En het gevolg? Onze verliezen zijn klein, die van den vijand veel grooter daar hij zijn schansen niet onbezet kan laten. De vraag der mansohappen is zeker de moeilijkste die zich tijdens den winter aan de Duitschers zal stellen. In den beginne van dit jaar heeft de vijand ze kunnen oplossen omdat hij aile mannen, weerbare en minweer-bare, jonge en oude opgeroepen heeft, omdat hij de burgerbevolking gemo-biliseerd heeft. Maar hoe zal Hinden-burg zich ditmaal uit den slag trekken? Rusland. Generaal Kornilof heeft de partij verloren. Zijne nederlaag moet aan vele oorzaken toegeschreven worden': slecht ineengezet plan, plan slecht uit-?evoerd ; plan geleid door een bekwa-men aanvoerder- maar die nochtans door het volk niet aanbeden werd, daar hij geen schitterende victories DP zijn actief had ; eindelijk het optreden als algemeen bevelhebber van generaal Alexief, een man van onge-oon gezag, die zijne diensten aan de WEEKBLAD VAN „LE COURRIER DE LA MEUSE" Zondag, 23 September 1917. 1© BLAD. !•* Jaargang No. 27

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.