den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvangt tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. De Groote Slag Britsch Front, 3o Maart. ùe laatste berichten over den grooten slag îijn van aard om te doen gelooven dat de Duitsche stormloop gestremd is. Het doel dat het Daitsche opperbevel beoogde, 't is te zeggen de vernietiging van het Britsch leger, is mislukt. En deerlijk mislukt. Daarentegen schijnthet wel dat de divisies van den kaiser, die van afden eersten dag de eenheden, die den aanval gedaan jhadden, moesten voorbij zijn, op het slagveld neergemaaid liggen. Ziehier wat er zou gebeurd zijn. Op 21 Maart Woesten de stoottroepen, die een zeker getal divisies enkadreerden, sich meester maken van de Britsche stellingen tôt aan gene zijde der opstelplaatsen van de artillerie en der kantonne-pienten van de reservetroepen. Atidere divisies, die in kolonnen marcheerden, zouden hun vol-gen, verder doordringen en zich meester maken 'van het terrein tôt op eene evenwijdige lijn op ongeveer20 km. van hetVertrekpunt. Den vol-genden dag moesten deze divisies, minstens een veertigtal, het gevecht aangaan met de « over-blijfaels » van de Britsche troepen en met de reserves om deze te vernietigen. Ondanks de reusacbtige middelen door de Duitschers aangewend, ondanks de menschen-tnassas die zij in den strijd wierpen en de dapperheid waarvan deze blijk gaven, mislukte het eerste gedeelte van hun opzet van af den 21° ; de Britten verdedigden zich, zeifs als zij omsingeld waren, met zooveel heldenmoed, dat de Duitsche aanvalstroepen het doel niet bereikten dat men hun had aangewezen en dat de divisies, die in gesloten massas marscheerden, die vooruit moesten rukken zonder strijden, onder het vuur van de machinegeweren en van de veldkanon-uen geraakten. v/andaar reusachtige verliezen voor den vijand van af den eersten en den tweeden dag. De Engelschen die, van hun kant, 'om zoo wëinig manschappen mogelijk bloot te stellen, slechts weinig volk op de eerste linie hadden opgesteld, daar. zij vooral op hun 'machinegeweren en veldltanonnen, die daar eeer talrijk waren, rekenden, om den vijand tegen te houden, hadden slechts betrekkelijk geringe verliezen. Heden melden de Duilschers dat zij 900 kanonnen hebben buit gemaakt. Zij rekenen daaronder 200 kanonnen van klein kaliber 'waarmede eenige van de tanks bewapend waren die een ganschen dag den vijandelijken stort-vloed tegenhielden. De 700 overige kanonnen zijn meestendeels veldkanonnen. Op ééne maand fiunnen de Britsche oorlogsfabrieken ze ver-vangen. Het is noodig te zeggen dat de Engelschen vecl batterij en uit eigen beweging hebben opgeoiïerd. Groepen. batterijen deden echt het werk van machinegeweren ; de Engelsche stukken vielen «lechts in de macht van den vijand na een ver-«chrikkelijke slachting te hebben aangericht. De artilleristen, behalve in enkele uiterst zeldzame jjevallen, deden telkens hun stukken springen. Zij deden dat op de volgende wijze : Zij deden een granaat, met het ackterstuk naar voor, in de monding van het kanon, en een andere in de knlas. De twee stukken, die elkandei in de ziel van het stuk ontmoeten, ontploflen te saam en doen-het stuk springen. De Duitschers leggen veel nadruk op de hoe-veelheid stukken die zij buit gemaakt hebben, maar stappen vluchtig heeu over het getal gevangenen en, in strijd met hunne gewoonte, worden deze niet weerbaar genoemd Daarentegen spreken zij veel over de dapperheid van de bondgenooten. Én zij herhalen met nadruk dat de verliezen van hun divisies niet buiten ver-bouding met de verkregen uitslagen zijn. Ander-«ijds mêldt het agentschap Wolff dat de eerste etappe van het offensief bereikt is, zonder te zeggen van welk etappe er spraak is. Men weet wat al deze woorden willen zeggen. Na de eerste weken voor Verdun waren zij fier-der dan dat. * # Ik heb de Britsche troepen op verscheidene plaatsen van het slagveld bezocht. De kalmte waurmede deze troepen mançuvrççrca ou sU'ii- den, is een wonderbai-e zaak. Als men niet op de hoogte was zou men niet kunnen zeggen of men hier met offensief of defensief te doen heeft. Waf de indruk betreft die er van uitgaat, hij is gelijk van dien welke men had tijdens de eerste dagen van de verdediging van Luik, toen de derde Belgische divisie naardestad terugkeerde, na den vijand onherstelbare slagen te hebben toegebracht. Het was dezelfde Duitsche stormloop als in 1914. Maar ditma^l is de meerderheid in getal-sterkte geheel plaatselijk en de vijand is niet beter bewapend dan wij. De zeldzame tanks die hij gebruikt heeft wçrdën op de Britsche troepen buit gemaakt. Geen enkel nieuw gas werd gebe-zigd. En ditmaal waren het de Duitschers die, ongedekt, op de verschanste troepen moesten oprukken. De vijandelijke pers heeft zich reeds tôt den weergalm gemaakt van de vrees die de Duitsche militaire middens bekruipt bij de gedachte aan de tusschenkomst van de Fransche en Britsche reserves. Wat misschien de grootste verrassing voor Hindenburg was, was te zien met welk gemak de Britten van den loopgravenoorlog tôt den bewegingsoorlog overgingen. Ik moet hier bij. voegen dat de Mofïen niet de eenigen waren die verrast opkeken. De Fransche ofïicieren, die deze laatste dagen de Engelschea aan het werk gezien hebben, verbergen hun verwondering . niet te zien hoe goed hun bondgenooten in het vlakke veld vechten. De snelheid waarmede de Tommies het terrein in staat van verdediging stellen is Wonderlijk. De loopgraven met liun borstweringen «rijzen uit den grond op lijk molshoopen. De Engelschen, eens als ze van hun nutteloos tuig zijn ontdaan, zien er werkelijk prachtig uit. Soldaten, kanonnen, munitie en levensmiddelen, dat is ailes wat men ziet. En welk een moreel ! Men weet niet welke mannen men het meest moet bewonderen : Het voetvolk, de artilleristen, de mannen uit de tanks, de auto-mitraljeurs of de vliegeniers. Verscheidene bataljons hebben gestreden tôt den laatsten man. Artilleristen zijn er in ge-lukt hun stukken te redden, waarbij ze van de helling van het terrein gebruik maakten, toen de vijand op nog slechts 25 meters afstand was. Veertig tanks, die te samen chargeerden, hielden den vijand een ganschen dag tegen. Een brigade auto-mitraljeurs ontzegde gedurende twaalf uur lang het gebruik van de wegen, ten Noorden van Albert, aan de Duitsche troepen. De vliegeniers vlogen tôt op 100 en 200 meters hoogte boven de kolonnen. Op 24 uur tijd werden 40 ton bommen door hen op den vijand geworpen, die aldus de wegen belemmerde, en 300,000 patronen werden van vlak in de nabijheid afgevuur'd op de niet te missen doelwitten die gevormd werden door de troepen op marsch. Drie honderd duizend patronen ! Dat is het wat 60 machinegeweren tijdens een dag van hardnekkig vechten kunnen afvuren. De ontzettende slag dien de Moffen aan de Engelschen hoopten toe te brengen.en die over den uitslag van den oorlog moest beslissen, is nu voor goed mislukt, ondanks de stroomen bloed waarmee zij hun eerste taktisch voordeel hebben betaald. De verwonderende weerstand van de Britsche troepen op 21 en 22 Maart, heeft waarschijnlijk beslist over den uitslag van den grootsten slag in de geschiedenis. A. Matagne, De Groet ait Italie De heer Orlarido voorzitter van den Italiaanschen Raad, stuurde de volgende telegrammen : Aan den heer Clemenceau Wij hadden en wij hebben nog een ernstig besef van de belangrijkheid en de plechtigheid van deze dagen, die misschien beslissend zijn voor de geschiedenis der wereld. Heel Italie keert zich tôt het edelmoedjg en groot Frankrijk met dezelfde angstiite drift. al*of het gevecht geleverd werd voor zijn bestaun, door zi|ne kin-dgreiU9ti.zi.iuen bodeiu. Maar even groot als onze angst, fs onze hoop, of liever ons betrouwen, dat de woedende wan-hoop van den vijand tevergeefs zal aanloopeû tegen de heldhaftige borsten van de zonen van Frankrijk. Al de oude, eeuwenoude deugden van dat glo» rierijk leger schijnen sterker te worden en uwe ' soldaten schijnen reuzen te worden, op het uur, wanneer,in broederlijke vereeniging met andere soldaten dervrijheid, zij den heiligen en gezegen-den grond van het Fransch vaderland verdedi-gen. Zij strijden voor het zuiverst ideaal van het menschdom, voor de hoogste lotsbestemming van de wereld. Heer Voorzitter, in naam van het hart van gansch het Italiaansche volk, richt ik U, bewon-derenswaardig opwekker van de kracht en van de daden, den vurigen groet van Italie aan zijne groote zuster. Ik druk U al de bewogen bewont .dering uit, die onzen geest verheft, in tegen-woordigheid van dien schitterenden en onuit-putbaren Latijnschen heldenmoed. Aan den heer Lloyd George De vijand zet zijnen vreeselijken aanval voort» met eene bloedige hardnekkigheid. In dezen stormloop, schijnt hij al zijne macht, al zijnen haat en al zijne wanhoop te hebben bijeenge-bracht.Indien wij in dit beslissend uur de toekômstt niettemin mogen tegemoet zien met vastberaden-heid, hebben wij dit onwankelbaar en gemeen betrouwen te danken aan uw leger, dat op den edelmoedigen bodem van Frankrijk, in wapen-broederschap met de andere soldaten der vrij-heid, den reuzenschok weerstaat met eene won-derbare kracht, weerstand, hardnekkigheid en stoutmoedigheid. Dit leger, dat komt te verschijnen als militaire inrichting van gansch het land, staat even hoog als en overtreft in dapperheid de oude glorierijke Britsche regimenten. Het is de waardige uitdruk-king van de edelste hoedanigheden van zijn volk, tegen de uiterste brutaliteit van het geweld de zelfbewuste kracht stellend van den moed. Aanvaard, heer Eerste Minister, in mijn» woorden niej alleen de vriendelijke en vurige uitdrukking mijner ziel, maar de gevoelens vap ■ gansch het Italiaansch volk, dat heden, meef dan ooit vereenigd met zijne bondgenooten in de hoop, in den wil en in de daad, de bloem van d# Engelsche natie groet, dat krachtig leger vas helden, met eene bewogen sympatie en een# diepe bewondering. EENE BOODSCHAP van George V aan zijn Leger De koning van Engeland heeft aan Sir Douglas Haig volgende boodschap gestuurd : Mijn beste maarschalk, Tijdens mijn kort bezoek aan 't front, heb ik U en menige uwer generalen dat schrikkelijk gevecht zien besturen, dat nu nog voortduurt. Ik heb dus zelf kunnen den ontembaren moed en de onvermoeibare hardnekkigheid van mijne prachtige troepen bestatigen, die verplicht zijn al het gewicht der laatste inspanning van den vijand te dragen. Ik heb het genoegen gehad verschillende eenheden te zien, van het front teruggebracht, en van de ofïïcieren en mannen het roerend verhaal te hooren van de tragische gebeurtenissen van dezen strijd van acht dagen. Ik heb de africhting bijgewoond van de nieuwe troepen, die hnnne makkers gingen steunen. In eene groote ambulantie, kreeg ik bewijzen van de bedrijvigkeid en de zorg waarmede elk geval wordt behandeld en van de stiptheid waarmede de treinen de gekwetsten in staat van te reizen naar de basis brengen. Niets evenaart het geduld der gekwetsten, tenzij de bezorgdheid en de voorkomendheid der personen met hnnne wacht gelast. • ■ Die bewijzen zijn kort, maar treffend. Ik hoop dus dat heel het keizerrijk zich met mij zal vereenigen om de dankbaarheid uit te drukken aan u en aan uw leger voor de behendigheid en de onwankelbare dapperheid, waarmede gij vuoi'tgaat den schrikkelijksten aanval af te slaaa, die tôt nogtoe heeft plaats gegrepen. A Aprli 1Q1R ' Nnrnicr 559

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.