2e Jaargang -11° 27 A O CENTIEM Zaterdau 12 Januari 1918 DE NIEUWE TIJD Orsaan van dLe Minderlieicissocialisteii WEEKBLAD Proletariërs aller landen, Vereenigt U ! Karl Marx. Beheer en Opstelraad : LEOPOLD DE WAELSTRAAT, 6 Elke medewerker is persoonlijk verantwoordelijk voor zijn schrijven « Geef de werelcf waarin gij leeît de goede richting aan, dan zal de tijd de ontwikkeling brengen. - Schiller 5000 BELGISGHE ARBEIDERS IN NEDERLAND sluiten zich aan bij het programma der Minderheidsfractie : Vrede zonder annexatie nocb oorlogsschatting. — Zelfbeschikkingsrecht der Volken. — Kultureeie Autonomie voor Vlaanderen. SLECHTE HERDERS Zoolang de inzet van de Entente het veroverer van de Rechten der kleine colken scheen te zijn; zoolang de oorzaak van den oorlog gezochi werd in imperialistisçhe oogmerken van de Pruis sische Jonkerpartij; zoolang België als sympa-thiek slachtoîfer van Duitsche overweldiging kon voorgesteld worden ; zoolang de feiten die den oorlog vooraf gingen onbekend waren en de internationale diplomatie in 't duister kon blijven knoeien; zoolang was het aanneembaar dat de arbeidersleiders te goeder trouw de regeeringen steunden en in den waan verkeerden daardoor de Belangen van het Proletariaat en van de démocratie te dienen. Hunne overijlde besluiten, waartoe zij niet gemachtigd waren door de arbeidersorganisaties, zouden verontschuldi-ging kunnen gevonden hebben indien zij verder als richtsnoer hunner daden de besluiten der internationale Congressen gevolgd hadden : « Wan-» neer een oorlog loch uilbreekt zal ailes in 7 » werk gesteld worden hem len spoedigsle le » do en eindigen ». Instede het vervullen van dezen oppersten plicht als éénigdoelwit hunner handelingen na te streven en het internationaal socialistisch begrip te stellen boven de kapitalistische regeeringsbelangen, lieten zij zich met ontzettingwekkende snelheid meesleepen naar de algeheele verlooehening van het hooge ideaal waarvan zij, in naam van het proletariaat, de dragers waren. Als socialist hunnen plicht verzakend, als . gevolmachtigden der arbeiders hunne macht misbruikend, als ver-tegenvvoordigers der werkersklassen hunnen eed verbrekend en als mensch hun geweten verstik-kend, hebben zij hunne eigene, persoonliike eerzucht en persoonlijke belangen gediend en gekocht ten koste van de ellende, het bloed en het leven van miljoenen arbeiders die ééns blindelings al hun vertrouwen in hen gesteld hadden. Hoe sterker de elkander opvolgende feiten het bewijs brachten dat de waanzinnige slachting het gevolg was van eene onvermijdelijke, uit den aard van het kapitalistische stelsel voortvloeiende. botsing tusschen twee industrieele groepen hoe vaster de verantwoordelijke arbeidersleiders zich aansloten bij de kapitalistische politiek die den oorlog gebruikt als middel om den geest van verzet en de. weerstandskracht van de arbeiders-klas te breken. Met geen daad, met geen woord zelfs hebben de socialistische leiders die zich onvoorwaardelijk aan de zijde der oorlogsdrijvers schaarden, ge-poogd den weg naar den vrede te openen. Toen de eerste groote gelegenheid geboden werd, toen Duitschland het voorstel deed over vrede te onderhandelen, toen hebben zij nie^. alleen gezwegen maar hebben met onverantwoor-lijke kortzichtigheid de engelsche formuul door-vechlen loi hel billere einde onderschreven. Als belooning voor het verraad dat zij pleegdentegen-over de zaak der arbeidersklas werd het Staats-geld hen met voile grepen in den schoot geworpen en werden zij door de sluwe vijanden onzerklasse gevleid en geprezen en met waardigheidsambten bekleed. — Zij sc'nijnen er geen oogenblik aan gedacht te hebben dat zij niet het recht hadden deze ambten te aanvaarden en dat zij niet ge. machtigd waren het proletariaat te gebruiken om de veraiitwoordelijkheid te dekken voor de daden van gewetenlooze volksbedriegers en woekeraars. Toen de gematigde, bedaarde Jaurès, aan den vooravond van de vreeselijke wereldramp een russischen minister aanwees met de woorden : daar gaal de schurk die de oorlog icil ont-ketenen, toen gebaarden de inlelleciueele socia-listen alsof zij niet begrepen en... zwegen! —Toen Jaurès met een revolverschot uit den weg geruimd werd omdat hij de oorlogsdrijvers in den weg stond, toen gebaarden diezelfde intellectueele socialisten alsof ze 't niet verstonden en zwe. gen ! Toen de Engelsche regeering in eigen land het Iersche volk kanonneerde en de straten van Dublin in een bloedstroom herschiep, omdat Ierland niet langer wilde onderdrukt en uitgezogen worden, door een imperialistischen rooîstaat, die met een schijnheilige tronie verklaarde te vechten voor de Rechten der kleine volken, toen lieten de regeeringsocialisten begaan en... zwegen ! Toen het engelsche parlementslid Snowden in hel parlement, verklaarde, dat de Arbeiders-partij een verzoek had ingesteld naar de oorzaak van den oorlog, en dat dit onderzoek ewezenhad dat de groote schuldige de Engelsche regeering was, omdat zij buiten de weet van het volk, door middel van geheime verdragen, een verbond had bewerkt met Frankrijk en Rus-land, dat vroeg of laat den oorlog MDEST ont-ketenen,toen deden de intellectueele socialistische waardigheidsbekleeder^ alsof het hen niet aanging en... zwegen ! De Engelsche regeering wierp More) in de gevangenis en vermoorde Casenient omdat zij, de eene vrede, de andere reclit eischten. De socialisten.... zwegen. De hoflakei van de Dollarkoningen die met het masker van den vredesapostel het staatsroer bemachtigde en na, tegen betaling in goud, Entente en Aliddenrijken van munitfe en oorlogs-tuig voorzien te hebben, zijn land in den oorlog s'tuwde, liet, ten believe van de Amerikaansche kapitalisten en munitiefabrikanten de lynchwet toepassen op de arbeiders die tegen den oorlog verzet predikten. En de socialisten zwegen; neen ze zwegen niet, ditmaal was 't nog erger, ze.... juichten toe ! Een lichtende ster pinkelde aan den proleta-rischen gezichteinder. Enkele socialisten, witte raven, die niet konden veiknecht worden, be-proefden het internationaal proletariaat op te roepen en herinnerden aan het socialistisch evan-gelie : Arbeiders aller landen vereenigt u ! De socialistische ministers zwegen niet meer, juichten niet meer ! Zij bekampten hnnne kame-raden van gisteren en - overtroffen ln vuilnis en ploerterigheid de razendste chauvinisten. Er was er zelfs één die nooit meer in laagheid en gemeenheid zal overtroffen worden. Een die vèr van het front, vèr van het gevaar, vèr van de ellende, op kosten van de Belgische regeering een kasteel bewoont van waaruit hij, de socialist, de antimilitarist, eene verwoede oorlogspropaganda doet voeren door enkele ongelukkige parias, die, om een korst brood,hun geweten verkoopen. — En die man, die nooit socialist was maar naar de partij overwaaide omdat in de burgerpartijen voor hem geen wipplank gevonden werd, die man heeft niet geaarzeld een nooit te vergeten, nooit te vergeven misdaad te begaan : Hij kloeg Huys-mans bij de regeering aan als Duitsche spion! Het proletariaat ontwaakte het eerst dààr waar het net langst en het wreedst verdrukt geworden was. — Rusland gaf het sein van den opstand die door veel strijd en bloed eindelijk voerde naar een révolutionnaire socialistische regeering.— De tioogste socialistische plicht werd vertolkt door het eerste punt van haar programma : VREDE_ Bij de eerste révolutionnaire trillingen vreesden de regeerders voor vredesbesmetting en zouden hunne verknochte ministers met de opdracht de wedesbeweging kost wat kost te doen mislukken. De Socialistische ministers die de révolutionnaire arbeiders vertegenwoordigen, gingen en /oerden, met veel geld, de kapitalistische be. relen uit. Naar Stockholm en St. Petersburg mogen gaan, lie socialisten die aan de kapitalistische regeeringen trouw gezworen hebben. Naar de slachting moeten gaan, die arbeiders die getrouw aan hun klassenstrijd willen blijven, naar het slachtveld of... naar de gevangenis. Wie met vredesinzichten. naar Stockholm wil, die stuit op de Jbajonnetten van Clemenceau, op de gevannenispoorten van Lloyd George of valt onder de moordenaarshanden van de Amerikaansche lynchers. De herders waken over de kudden en als er schapen zijn die van den weg loopen, dan zijn er buldoggen die naar bloed dorsten. De kapitalisten die een socialistischen vrede vreezen, hebben met wapengeweld aile wegen bezet die naar Stockholm voeren. De proleta rische actie wordt verlamd en onderdrukt met een geweld, met een tirannij zonder weergâ in de geschiedenis. De arbeiders staan in" vertwijfeling, handenwringend en tandenknarsend, met gebro-ken harte en gebroken moed, te staren op het namenloos wee dat de kapitalistenbende over hen gebracht heeft ! E. J. Kongres der Belgische Arbeiders ira fls>îierla!ïel 1 De Bond van Belgische Arbeiders in Nederland die meer dan 5000 leden telt heeft een Kongres gehouden en met EENPARIGHE1D van stemmen de volgende besluiten aangenomen : «DeB. B.A. N., vergaderd in Kongres op 25• en 25 December 1917 te Amersfoort : bekrachtigt zijn beginsel verklaring, die aan de basis ligt der politiek van den bond ; protesteert-krachtig tegen de onverschilligheid der Belgische regeering nopens de arbeiders-klasse, zoo vluchtelingen als soldatengeinter-neerden ; onderschrijft hgt manifest van 't Hollandsch-Skandinaafsche Komité waar er sprake is van de volledige onafhankelijkheid en het ekonomisch herstel van België, alsmede de kultureeie autonomie voor Vlaanderen in het kader van het Belg. staatswezen ; wijst nogmaals op de resolutie, gestemd te Rotterdam voor de invoering van de politieke gelijkheid ; eischt de radikale afschaffing van art. 310 uit ons strafwetboek ; handhaaft het akkoord, gesloten op den 4™ Augusti 1914. nopens de verdediging van ons Belgisch grondgebied en bijgevolg verwerpt aile annexionistisehe politiek ; Opdat deze oorlog de laatste der oorlogen weze : Oordeelt, dat de socialistische formuul « noch anneccalies, noch oorlogsscha/ling, zelfbeschikkingsrecht der volken », de eenige formuul is welke aan de basis ligt van een algemeenen en duurzamen vrede ; drukt zijn onwankelbaar betrouwen uit in de aktie van het internationaal proletariaat tôt het tôt stand brengen van dit vredesprogramma ; doet een beroep op de arbeiders en socialistische partijen van gansch de wereld, tôt het voeren van een krachtige propaganda in de weder-zijdsche landen en tôt het uitoefenen van een sterke drukking op hun regeering, tôt het wel-gelukken binnen den korst mogelijken tijd der konferentie van Stockholn^ richt zich tôt de Russische kameraden, tôt herstel der eenheid in het teeken van een demo-kratischen algemeenen vrede, door een internationale konferentie. II Het Kongres is van oordeel : dat het voeren van een ekonomischen oorlog na den mllitairen strijd, een der grootste rampen voor de Belgische arbeidersklasse zou zijn ; ter wijl een oorlog op handelsgebied onverinijdelijk moet lijden tôt een nieuwen wereldoorlog ; dat de Belgische regeering krachtige positie moet nemen tegen allen, die den ekonomischen oorlog prediken. Het Kongres protesteert tegen 't feit dat in den door onze regeering aangestelden ekonomischen raaad de arbeidersklasse niet ver-tegenwoordigd is. Het Kongres drukt den wensch uit : dat de B. W. P. en de S K. zich onverwijld zondenuitsprekentegen den ekonomischen oorlog en maatregelen zouden treffen, die kunnen bijdra-gen tôt een spoedig ekonomisch herstel van België, Het Kongres dringt bij de regeering aan opdat de koncessies, verleend aan een konsor-tium van kapitalisten tôt uitbating van het Lim-burgsche Kolenbekken, nietig verklaard worden en deze nationale rijkdom terug in het kader zou komen der Belgische kollektiviteit.» Zou de Landelijke Raad nu nog niet inzien dat het partijverband in gevaar v/ordt gebracht door het chauvinistische drijven van een franskiljons-kliek die samenspant met de reactie ,om het Vlaamsche proletariaat onder de knie te houden ? Zullen de Vakbonden, zal de Syndikale Com-missie aile solidariteit met hunne kameraden van Amersfoort verlooehenen of zullen zij het voor-beeld volgen van de Fransche en Italiaansche syndicalisten en aan de Belgische regeering doen weten dat zij er genoeg van hebben. Uit uw schelp, kameraden ! Ge kunt met een vastberaden vredesactie nog duizenden menschen-levens redden en nog ontzagelijk veel ellende voorkomen. Tirtoroationaal OYeiziclit HAAR VREDE!" De tiendaagsche onderbrekinren der vredes-onder handelingen, zijn voor bij g e gaan zonder de gehoople toenadering tusschen de vijande-lijke regeeringen. 't Is spijtig ! Maar in elk geval zullen wij den moed niet laten zakken, en den strijd voor een algemeenen duurzamen vrede blijoen voortzellen. 't Is noodig ! De verwinkelingen die zich bij dë vredes-onderhandelingen voorgedaan hebben, mogen ons het hoofd niet doen verliezen. Wat zouden we anders wel doen bij het lezen van de laatste rede van Lloyd George ? Op een verzoening uit eigen wil tusschen Duitschland en England, valt nooit te denken. England, hel machligste land van de wereld dat gedurendé vier eeuwen aile vreemde macht aan zich ondergeschikt hee/l gemaakt, denkt er 7iiet aan afsland le doen van zijn rang. Duitschland voell in zich de drang voor ontwikkeling en kan slechts zijn macht doen gelden door de vernietiging van het Engelsche Impérialisme. Uat is een onontwijkbaar princiep van de elkaar concurrerende kapitalistische staten. Bi) oorlogen die een lokaal belang hebben, is vrede yemakkelijk te bewerkstelhgen. Bij een oorlog zooals deze, waarcan de inzet beslissend is, is vrede ook om zoo moei-lijker te beko^ien. Die is niet rechlstreeks le bereiken ! Noch Duitschland, noch England zijn lhans te vernietigen. Engeland kan enkel lot vrede gedwongen worden door zijn bondgenoolen. Vandaar de pogingen van Duitschland, om Rusland, Italie, Frank/rjk militair le ver-slaan.Vandaar de pogingen van England, om met het lukuas der trijheid dxr kleine natio-nalileiten, de bondgei-ooten van Duitschland en bij zonder (Jostenrijk die een complex van nationaliteilen is, te doen uit een vallen. Dat is de eeuioige geschiedenis van het kapilalisme geweest. Een feit echter oerheugt ons. Het kapilalisme moet om zijn volkeren in btdwang te houden, zijne toevlucht nemen toi die redmiulelen die als princiepsvcrkldfingen op aile socialistische kongressen gesteld gewor<en zijn : Volkerenbond met oerplicht scheidsgerechl afschaffing van aile lolqrenzen. Doch nu kltnken die mouie leu en in den r/tond der kapitalisten als bedri gputten. Alleen wanneer de wil van het pruleta-riaat zich zoo sterk zal geuit hebben, dat de kapitalisten vreezen er ook hun persoonlijk belang bij te verliezen zullen die leuze een begin van uilooering bekotnen. Alleen de uitgesproken krachldaclige wil van het proletariaat kan den vrede dichter brengen. Daarom moet de actie voor een socealis-tische vredesconferentie ondanks ailes voorl-gezet worden en mogen we niet nalaten bij ons kameraden aan te dringen, openlijk den strijd voor een derg^lijk congres aan te gaan. • En de nieuiosle feiten loonen aan, dat er loeer leven komt in de arbèidersmiddehs. Eerst en vooral zooals men in ons bl%d lezen zal, 'de eisch door de belgische uilgeweken arbeiders, vergaderd te Amersfoot t. Die. eisch klinkt bemoedigend voor ons, die in zulke . moeilijke omstandigheden het werk aangevat hebben. Nu zijn wij geen minderheid meer, nu zijn

Er is geen OCR tekst voor deze krant.