I JaamarsQ No. 10. Dinsdag 25 Januari 1 5 Oersf DE VLAAMSCHE STEM \fjn volk zal niet vergaanf ALGEMEEN BELGISCH DÂGBLAD Eendracht maakt niacht - ADMiNISTRATIE EN REDACTIE: POSTBUS 432, 'S - G R A V E N H AG E. Onder leiding van: ! Dr. RENE DE CLERCQ en Dr. A. JACOB. ABONNEMEÎSTSPRIJS (bij vooruitbetaling) ; Voor Nederland per jaar gld. 6.50 — per kwartaal gld. 1.75 — per maand gld. 0.75 Voor België, Engeland, Frankrijk en andere landen riezelfde prijzen, met verhooging van vcrzendingskosten (2i/j cent per numraer). ADVERTENTIES • "20 Cent per regel. 0e Vlaamsche Hoogeschool. De vervlaamsching der Gentsche H ooge-ichool heeft bij de Viamingen veel vreugde ,.;roorzaakt. Zal de Vlaamsche jonselingtoch tindelijk cens een hooger onderwijs in eigen laal mogen genieten? Hoe is 't mogelijkdat ■ulke recht vaardige hervormingen zoolang ' nioeten afgebedeld worden ? Hoe kan men roolang talmen eer men een volk op een gebied dit zu'k Hoqg belang heeft voor zijn toe- . tomst iets toegeeft ? lien moct zich verwon-derd afvragen : maar wat voor menschen ! bebben België tôt hiertoe bestuurd ? Welk begrip hadden die menschen van eene na-tionaliteit ? Volgens mij geen : in België dacht men : jan de belangen zijner partij ; 't overige was bijzaak of erger nog, bestond niet. Wanneer mogen wij de opening der collèges vervvachten ? 't Schijnt dat het Duitsche bestuur zoo ras mogelijk de Hoogeschool zou willen : openen. Doch de leeraars weigeren in werk-îaamheid te treden. Voorwendsel : men mag ! de studentpn niet benadeeligen die aan 't front vechten : deze kunnen hun studiën : niet voortzetten, bijgevolg al de andere . moeten ook maar wachten. Is dit belang zoo groot voor degenen die in den strijd zijn ? Voorzeker niet. Ten andere 't belang van 't land is toch altijd Hooger en niemand ; zal loochenen dat België er een groot voor-deel bij heeft dat zijn jongelingen hun studiën kunnen hernemen. Ten andere deze jongelui kunnen het niet gebeteren dat zij onder de wapens niet zijn. ffaarom heeft 't Belgisch bestuur ze niet op-geroepen als 't nog tijd was. Zijn de Hoogescholen in Duitschland, Frankrijk, Engeland ook gesloten ? Voorzeker met en men heeft gelijk. Afgaande op nilke redeneering, zou men ook de gestich-ten van middelbaar onderwijs moeten slui-ten, waar men de leerlingen tôt de Hoogere ttudiën voorbereidt. Immers deze vorder-den ook twee jaren en zuilen bijgevolg ôp 't einde van den oorlog gelijk staan met degenen die voor hun eerste jaar op de Hoogeschool waren; Mij dunkt 't is slecht begrepen vaderlands-liefde- Volgens ik verneem zouden de Hoogere onderwijsgestichten van 't Walenland, onder anderen de school voor mijningenieurs : te Bergen, reeds hun deuren heropend heb-ben. ! Ik kan niet nalaten te denken dat indien . de Hoogeschool fransch gebleven ware, men juist zoo hardnekkig niet zou geweest zijn. Ik kan mij vergissen en ik zou mij gaarne vergissen .Immers de reden tôt uitstellen ware kleingeestig en hoe minder kleingeestige menschen hoe beter. Geen volk e dat meer kv;aad doet dan dat. Wat zal het Duitsch-bestuur doen in geval de Hoogleeraars vol-harden in hun besluit ? Dat weet ik niet, doch hij die de Duitsehers kent zal het geen verwondering wek-ken als zij nieuwe professors aanstellen. Ik ken een man die beweert dat men hem | bierover reeds gepolst heeft. Doch er wordt zooveel gezegd en veel menschen houden er nog al van zich' als een man van gewicht aan te stellen. Wij zuilen geduld hebben en afwachten Wat de tijd ons brengen zal. Een Brusselsch blad schreef voor korte dagen dat de vervlaamsching der Gentsche Hoogeschool als gevolg moet hebben de vervlaamsching der Hoogere Handelsschool van Antwerpen. Hoe meer vlaamsch hoe lie-ver ; Avant er is op taalgebied veèl te doen. Wat mij betreft ik zou gaarne een of twee Vlaamsche landbouwscholen zien stichten.Hoe 't ook met den oorlog verloope we zouden aile kans hebben dat ze blijven bestaan, want verkregen recht durft wel niemand meer af te nemen. En vooral waarom geen Hoogere vakschool ? 1 Gent'zelf in de nijverheidsschool werden uc îneeste leergangen in 't fransch gegeven, dus in eene taal die door onze werklieden niet verstaan wordt. De roote massa van ons vo'lk is dus verstokv van aile Hooger vakonderwijs. Waarmede neeft men zich in België toch beziggehouden ' In welk land ter wereld bestaan er toch zulke onrechtvaar-iige toesiande.n op taalgebied? Men zegt dat er veel Vliamsch gezinden ' zijn in de Belgische Kamers ! Ik begrijp het niet. Iemand die iets gevoelt voor zijn volk zou toch zulke toestanden niet kunnen dul- 1 den, zorider gedurig bij elke gelegenheid • lucht te geven aan zijn vcrontwaardiging ? 1 Wat voor een Vlaamsch gevoel hebben die menschen ? Ik zou willen weten welk Parlement zou 1 kunnen blijven weerstaan aan de eischen van het Vlaamsche volk dat toch de meer-lerlieid uitmaakt van 't land en zonder het-ivelk een vrij België geen dag kan bestaan, ils de belangen der Viamingen met kracht j în standvastigheid verdedigd werden. H. PLANCQUAERT. ^ ^ „Wij zijn germanen, geen latijnen". De heldin van een der voortreffelijkste Deensche romans van onzen tijd,*) eene /ollccrde coquette, wier natuurlijke harts :ocht bestaat in het exploiteeren van ande-:er affecties om ten eigen bate te genieten ran eene aangeboren gratie, ergert zich aan le kostschoolmeisjesachtige verliefdheid van Lotte in ..Werthers Leiden," wier eigénlijke landeling in niets anders bestaat dan in het nenageeren voor haren aardschen afgod. Dat had een Fransche roman moeten zijn ! LÏoeveel pikanter en kleurrijker zou deze ùjn geweest, — kleurrijker voor de lezeres, n zooverre ongetwijfeld eene Fransche Lotte haar de gelegenheid zou hebben gegeven, stilletjes en lekkertjes te blozen om een oikanter bedrijf dan het smeren van een bo-:erhammetje voor een verliefden jongen, en îichzelve behageHjk te gevoelen in eëne sfeer, Aaar zij krachtens haren aanleg thuis be-loort.Trou« en assiduiteit, de legëndarische 'ermaànsche deugden. zijn niet in staat een :oquette te boeien. Taine heeft het rasver->chil, dat hiervan de oorzaak is, al opgemerkt. De Franschman heeft behoe'te aan spel en sang en dartelheid, terwijl de germaansche resignatié hem onverdraaglijk is en hem de 'ermanen als ,,knoIrapen" doet zien, „de vrais navets, mons:eur, de vrais navets !" sooals de Amsterdamschc parapluiekoopman Dpmerkte. ..Dans les pays latins," zegt Taine,**) ,1a galanterie est excusée, ou acceptée, ou parfois 'meme approuvée- L'assujettissement iu mariage et la monotonie du ménage y semblent pénibles. La séduction des sens y est trop pénétrante ; les caprices de l'ima-»ination y sont trop brusques ; l'esprit s'y forge un rêve de délices, de transports et d'extases, ou tout au moins un roman de sensualité vive et variée ; puis à la premiere occasion, le flot accumulé déborde, renver--ant toutes les digues du devoir et de la loi. Die ..monotonie du ménage" is het, die de Germanen tôt taaic werkers maakt, waar de Franschen ook in het wetenschappclijke den moed laten varen. De Franschen worden îlechts geboeid door de oorspronkelijkheid van de idee. het vibrante leven, en het résultat, terwijl het daartusschenin liggende îun vervelend en eentonig lijkt. Maar ook le middelmaat van oorsprong en resultaat ooeit den germaan. Door de berg van materie oijt hij zich heen terwille van de idee ; en ran kop tôt staait staat het werk, vast en roldragen, vôôr hem, den denkenden ar-oeider, den arbeidenden idealist, waar de Franschman, onmachtig, zingt en danst en dartel is. Die ..monotonie du ménage" is het, die ict germanendom tôt cultuurscheppende kracht heeft gemaakt, die arbeid geeft waar de charme der idee is opgelost. De germaan verkt, de franschman coquetteert met zijn tverk ; en wanneer de verveling over hem komt, dan houdt de stuwkracht, die tôt re-iultaten voert, op. Het resultaat van Franschen arbeid is eene oplaaiing van harts-:ocht. een sprong naar het 'deëele ; dat van ^ermaanschen arbeid een vrucht van over-denking, een vasthouden aan de idee- Van oorsprong tôt resultaat loopt voor den ger-naan een moeizaam doorwerkte gedachte, terwijl de Franschman met een wip van den ;en naar het ander overspringt. Vandaar dat, waar geen resultaat bereikt ivordt, eene ledigheid ontstaat, waarin de oorspronkelijkheid van de idee zich stort. De lacunes in de geschiedenis van het Fra î-sche volksleven zijn niet te wijten aan de af-ftezigheid van de idee, maar aan de moment-;ele onmacht, om de nationale idee vast te tiouden. Er is dan eene plotselinge kracht noodig, die de Fransche natie als bij de ooren ïrijpt om haar weer overeind te zetten. In ilat opziclit hebben Richelieu, Lodewijk XIV, Robespierre, Napoléon aan hun land onschat-bare diensten bewezen. Zoo had' Frankrijk op het einde der 19e ;euw eene nationale figuur noodig, om de ontwortelde fransche natie te redden. De leterogeniteit van de maatschappelijke on-derdeelen : bureaucratie, religie, leger, rechts-organisatie, econmomisfche en sociale orga-lisaties leidde tôt eene maatschappelijke .vanorde, waaruit schandaalprocessen als stinkende luchtbellen naar de oppervlakte :ezen. In zijne ...roman de l'énergie nationale : ,Les Déracinés" verhaalt Maurice Barrés, hoe ie fransche nationale gedachte verbrokkeld ,vas tusschen de verschillende groepen, die loor. geene unificeerende idee werden ge-jonden : „Entre ces divers groupes d'énergie 1 n'y a point de coordination . . . Bien au sontraire, il s'appliquent à s'annuler. Manifestement, notre pays est dissocié." Ziedaar de latijnsche cultuur ! Wat Taine bewonderde in het germaansche as : „Agir eu corps sans que personne opprime personne, voilà un talent tout germa-îique" voelde M Barrés met hem aan het atijnsche ontbreken. „Le système des ..humanités'* ne rend pas l'homme apte à la culture, au commerce, à l'industrie, mai; au contraire l'en détourne" (p. 240). Frank rijk was een kermis voor jongemenschen ge worden, waar ieder voor zichzelven leefde „voilà des jeunes gens et d'une espece fré quente, qui dans le vaste et puissant atelie qu'est une patrie, ne sont mis en mouvemen que par leur ressort individuel et ne travail lant que pour eux-memes." Het is nu achttien jaren geleden, dat hi; dit schreef, erbij voegende ,,que la puissanc de reproduction est en baisse, et que la ré sistance faiblit sur les frontières de l'Est d'où l'esprit allemand fuse dans tous le; sens sur notre territoire'et dans nos esprits.' In een tijd als den onzen is het verdrietig aïs men eens zoo openhartig is geweest Frankrijks corruptie in een tijd als den on zen blootgelegd : het klinlct den nationalei geest als een onverdraaglijke misftap. Maa: de wereld weet nu eenmaal, hoe Frankrijl was en desavoueering van eene openhartig( bekentenis, hoezeer men nu ook poog; Barrés gezichtsvermogcn in dien voorbijee ganen tijd te verklaren, heeft in dezen rijc geen kracht. Barrés podgt zichzelve te ver beteren, en na die. période van national! decadentie js het wonder geschied dat dooi gen feu sacré van Frankrijk een herborer natie maakte : „Qu'ils nous regardent, ces Germains Ils verront nos jeunes gens, les yeus brillants la poitrine gonflée par l'amour de la vrau gloire et par le mépris de la mort, former ur rempart derriere lequel les ainés ' attendeni l'heure d'aller remplir les,vides sanglants Une force mystérieuse, qui ne's'incarne dan: personne et qu'aucune volonté ne commande nous relie étroitement, coudes à coudes e' les pas dans les pas. Les frères ennemis d'hie: sont devenus des frères d'armes et des frère: en esprit. Plus de partis I Une seule âmt élancée vers le ciel et brûlante*** !•" De Fransche natie staat weer in het en thousiasme voor een nieuwe idee ; zij staa' weer voor den sprong naar het resultaat, ter wijl het germanendom bezig is aan de moei tevollc verwerking der materie. Haar jongi mannen verlangen naar het vuur der natio nele hartstocht. "<K» le coquette verlang naar de heimelijkheid dér pikante roman. Het latijnendom taquineert, het germanis me valt aan. En de schuld zweeft daar tus schenin als een bal, die van de eene parti naar de andere geworpen wordt. Van die taquinatie heeft de Vlaming-iijr deel gehad. De schuld, die zweeft, gaat voo: een gedeelte over zijn land. Hij gevoelt daar in zijn germaansche verwantschap. Hi waagt niet met Frankrijk, al zijn er enkeli renegaten die dit doen, den sprong naar he' resultaat. De idee, waarvoor hij strijdt. i: daarvoor te oud en te voldragen, te doordacht De Vlaming is bezig aan de moeitevolle ver werking der materie. die tusschen den oor sprong van de Vlaamsche idee en haar rc3ul taat ligt. Het resultaat zelf is verborgen il de toekomst. Maar hij voelt zijn krachten groeien doo: het werk, dat, gedragen door de nationaal liistorische gedachte, zijn rechtvaardiginj vindt in het geweten. E. VAN VLEMINCXHOVE. *) Rare Gjellerup „Reif fiir das Leben,' Jena 1916, p. 167. **) H. Taine ,,Philosophie de l'Art dan: les Pays-Bas," Paris 1869, p. 16. ***) M. Barrés „L'âme Française et h guerre : I L'Union sacrée" Paris 19x5 P.P. 77—78. -o ■ ♦ i o- De open brief van de Belgische aan de Duitsche Bisschoppen Duitschland heeft eens te meer gezondige tegen het elementaire begrip derrechtvaar digheid. Op de herhaalde. cmweerlegbari aanklac.^cn van ons episcopaat over de il ons la/i'. gepleegde oorlogsgruwelen, wil het niet ingaan. Nu werd de zaak voor dei Pauselijken rechterstoel gebracht, waar d< Duitsehers in der haast enkele vrijschutters feiten badden aanhangig gemaakt. Wij ho pen dat de Heilige Heraer der Katholiek Geineente waarheid van valschheid, rech van onrecht zal wel en te onderscheiden, ei vertrouwen, dat Zijne uitspraak, al moch zij verontschuldigend afkeuren de enkel onrechtmatigheden die mogelijkerwijze doo Belgen zyn gepleegd een veroordeeling za zijn van het wreede optreden van Duitsch soldaten in een land dat geen schuld heef aan dezen oorlog, nie.t alleen, maar doo Duitschland in den oorlog is gesleept. Van Duitsche zij de is geen antwoord ver schenen op de Belgische aanklacht. D Brusselsche correspondent van de Kôlni sche Zeitung weet dit zwijgen niet anders t' verklaren dan door een uitvlucht : de brie zou te laat aangekomen zijn in Duitschland om beantwoord te zijn geworden vôôr d publicatie. Deze uitvlucht is onontvankelijk. E: in verband met het misbaar omtrent de Ba ralong zaak gemaakt werpt het daarop ee; eigenaardig licht. Tegenover het breede e; redeijjke Engelsche voorstel om aile misdrii ■ ven, die de oorlogvoering ter zee heeft mee- - gebracht, in hun geheel (dus ook de Lusi-: tania-quaestie, bij voorbeeld) te doen on- - derzoeken door een commissie van neutrale r marine officieren, heeft de Duitsche pers t zich vastgeklampt aan dit eene feit dat den - vijand kon worden aangerekend en door hevig wraakgeroep en moordgeschreeuw de tallooze stille aanklachten, die van uit de î omgewoelde aarde van ons land en de woe- ■ lige golven der zee, ten hemel stijgen, trach-, ten te overstemmen. i Deze houding is niet van aard om een ' hoogen dunk te geven van den Duitschen , rechtvaardigheidszin, verre van er toe bij te dragen,'den goeden naam van • het Duitsche rijk in den vreemde te herstellen. o >♦ > o- HCern. De voorstanders der Vlaamsche beweging hebben de overtuiging dat de verwezeniij-Idng van het Vlaamsch programma alleen ter ontwikkeling der ware nationaliteit kan leiden; dat wij, indien de tegenwoordige onvruchtbare rigting der geesten blijft voort-duren, binnen vijftig jaren nog geen enkelen stap zuilen gedaan hebben naar de vestiging op vaste gj*onden dier nationaliteit, dat intusschen de vaderlandsliefde verslapt, het betrouwen in de toekomst vergaet, het volks-karakter verdwijnt, en al de edelste krachten der natie in nuttelooze worstelingen worden verspild. Dr. SNELLAERT. Verklaring van Grondbeginselen door de verdedigers der neder-duitsche volksregten aen hunne bondgenooten gegeven. (Gent 6 November 1847.) Roskam. Vreemdsoortige vergetelheid. Er zijr. îrionschen die schoone beginselen voortreffelijk ™den . . . .voor anderen. Laat anderen oen zedenwet overtreden, — en aanstonds zijn zij met hunne vcrontwaardiging klaar. Maar zelf achten zij zich niet gebonden, de beginselen, die zij anderen verwijten te schenden, na te leven. Onder dit soort menschen behoort blijk-baar ook de nieuwe Haversche Minister Van der Velde. Ook deze staatsman is een groot voor-stander van goede staatkuiidige beginselen— mits hy er en do franskiljonsche bourgeoisie, waartoe hij behoort, er geen last van ondervinden. Zoo is hij, als goed socialist. een groot voorstander van het ,,nationalitéitsprinci-pe'S — het princij^e dat elke nationaliteit . recht heeft op zelfbestemming door zelfbé-r stuur en zelfregeering. Een principe, dat, mits goed toegepast, inderdaad voortreffelijk is. Maar nu het eigenaardige ! In het Engelsche tijdscbrift ,,The Clarion" heeft de Heer Van der Velde voor korten tijd ; een artikel geschreven over den invloed, die de sociaal-democratie, bij den vrede zou kunnen uitoefeiïïn. , 0. a. zou zij — wat lofwaardig klinkt, volgens den Heer Van der Velde, moeten op-komen voor het recht der kleine volken. „De sociaal-democratie zal", "zoo schreef de minister ongeveer ,,binnenkort zich moe- ■ ten uitspreken over het lot van do Polen en van de Elzassers". « En ... .de Viamingen, meent ge ? ^ Mis ! Dat er in Vlaanderen nog een klein Nederlandsch volk bestaat dat, zwaarder dan de Polen of Elzassers, zucht onder de verdrukking van de niet vreemde, maai vervreemde regeering, van welke de Heer Van der Velde deel uitmaakt, heeft de Belgische Minister blijkbaar vergeten. Een vreemdsoortige vergetelheid, niet waar ? „0, Vlaanderen, let op uw saeck ! De tijd en stond is daer !" ; Van Cauweiaert's tactiek. De Heer van Cauwelaert is een meestei in struisvogelpoliiiek. Afkeerig van beginsel-stryd met open vi-zier, tracht hij, immer weer, de aandacht door allerlei handigheidjes en persoonlijk-heidjes van do grooto vragen af te leiden. Merkwaardig is zijne méthode, om het zoe duidelijk omkeeren van de stemming in Vlaanderen en Holand ten opzichte van de Belgische Regeering te verklaren. Iedereen weet, dat de ooraaak dezer om-f keer nergens anders ligt, dan in do anti-, nationale politiek, der regeerende kringen 3 die hun orgaan vinden in den officieuzer „XXe Siecle," en wier aan de Nederlandschc i belangen, aan Vlaanderen, zoowel als aar - Holland vijandig karakter meer en meei i wordt ingezien. i De Heer v. Cauwelaert echter, die vôôi - ailes regeeringsmaa is, en zich derhalve ver- plicht rekent de mannen van Havere tôt elken prijs in bescherming te nemen, ook waar hunne daden de sympathien voor België dreigen te dooden, moet nu een zondebok vinden. En die zondebok is nogal gemakkeîyk te vinden in deze dagen : wie anders dan de ,,pangermanisten" kunnen de scbuldigen zijn ? Zoo is 't nu weer naar aanloiding van de geruchtmakende brochure van den Heer Baie. De Heer v. Cauwelaert schrijft in ,,Vrij België", dat de avontuurlijke uitlatingen van Baio over den Rijngrens ook deze onaange-name zijde hebben, ,,dat ze eenige Duitsch-gezinde Nederlanders, die met leede oogen staan te hij ken naar de sterke sympathieën, welke de Èelgische zaak in Nederland bezit, de gelegenheid hebben gegeven om argioaan te wekken. tegenover België inzake Limburg en Zeeuvjsch-Vlaandzren." Tableau. Gelukkig begint de Nederlandsche Pers 's Heeren van Cauweiaert's techniek te door-zien en te misprijzen. ..Het lijkt ons onbillijk," vsehrijft het „Dagblad van Noord Brabant" We beweren, dat cluischgezinde Nederlanders tegenover de Belgen argwaan hebben veroorzaakt. . . . „Die argwaan is niet door Nederlanders maar door Belgen gewekt." ,,De Heer van Cauwelaert heeft de brochure van den Heer Eugene Baie toch wel ge- ' lezen, en de commentaren in de Nederlandsche Pers ?" En scherper nog schrijft „de Nieuwe Courant" : ,,Nederlanders, die met leede oogen de sterke sympathieën in ons land voor België aanzien, zijn ons bovendien niet bekend . . ,,De Heer van Cauwelaert wel ?" „Moge hij zich dan ronduit verklaren, want het is voor Nederland en België beide wenschelijk dat er van argwaan tusschen Nederlanders en Belgen geen sprake hoege-naamd zij." De Heer van Cauwelaert heeft, om begrij-pelijke redenen, de door „de Nieuwe Courant" gewonschte „verklaring" niet gegeven. Al de kunstjes, van den in listen veeler-varen staatsman zuilen ten slotte echter toch niet kunnen verhinderen, d?>. do peu-trale wereld de grootste vijand van Belgie en België's herstel leert zien in de „Parti de France" waarmede die van Havere on-gelukkiglijk meer en meer gemeene zaak ma-ken.Uit de Pers. Op zijn nummer gezet. Zoo aïs te verwachten ' was hebben „de Telegraaf" en consorten aanstonds de noo-dige pogingen in 't werk gesteJd om de vervlaamsching van de Hoogeschool te Gent te doen mislukken. De hoogleeraar Niermeyer schrijft in dat blad een stukje, dat eene regelrechte bedrei-ging vormt tegen de Hollandsche-geleerden, clie zich een bercep naar Gent zouden laten wolgevallen. „Wanneer," schrijft de professor, „er een troepje Viamingen is, door Franskiljons-haat zoo verdwaasd, dat zo de schando niet besoffen, die hoogeschool te aan-vaarden uit de handen die bevlekt zij.i met het bloed van duizenden hunner landge-nooten ; uit de handen die hun dorpen en ste-den en hun kunstschatten tiobben verbrijzeld; uit do handen van hen, die officiëel verklaard hebben, dat België niet zonder blijvende ver-minking en knechting uit den heksenketel zal ontspringen — dan zal er toch stellig buiten de Toekomstgroep geen Nederlandsch man van wetenschap te vinden zijn, die zich niet verheven acht boven dit gedoe. En mocht he anders zijn — welnu, dan zuUen deze Nederlanders hebben aj te wachten welke ontvangst de vaderlandsche wetenschappel ijke wereld hen zal bereiden v)anneer de Duitsehers uit België zijn verjaagd en de Belgische regeering hen naar huis zendt. Want dat zij dan als ongewenschte vreemdelingen over de Belgische grens gezet zuilen worden, moet wel onvennijdelijk worden geacht." ,,De Contrôleur" tikt den professor over dez3 minderwaardige intimidatie op de vin* gers. „Professor, professor, schrijft het blad, wat sla je weer door. Dat het je overtuiging is, dat de Duitsehers ploerten en schurken zijn en listige intriganten, basta. Als je overtuiging eerlijk is, dan eerbiedig ik die gaarne. Maar wat je hier doet, is een vuil stukje. Er zijn ook Hollanders ... die gaarne aan de Gentsche hoogeschool een professoraat zuilen aanvaarden. Die menschen probeer je te intimideeren, door te dreigen : als jullie straks uii België worden geworpen, zuilen wij op je spuwen, en zal je carrière misloopen. Van praotisch-neutraal zaken-standpunt bezion, is de uitvoer van hoogleeraren of aspirant-hoogleeraren veel onschuldiger dan de uitvoer van varkens en peulvruchten. Laat de menschen hun gang gaan, en laten we voor de Viamingen nopen, dat zij hun Gentsche hoogeschcol behouden, ook nadat de zelfstandigheid van België weer zal ziin verzekerd. â

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.