ICW Vier en dertigste jaargang JJ3.""ilJB"JXlBii .'|i;_W N°10 wmm* Zondag, 8 Februari 1914. f^> Abonnementsprijs 3,50 FR. PER JAAR VOOROP BBTAALBAAK foor de Herbergiers 2,60 Fr Men schrijft in bij den eigenaar-uitgever Jan Van Nolle, Loadermtel en op alle postkantooren des lands ALGEMEEN ORGAAN ojr toey„^|o.^eirii *%tguol cien ]Bxxl*tez3L FTffïèfo—--" ANNONCBN Voor aankondigingen zich. wenden lot den uitgever Jan VAN MOLLE te Londerzeeï, of tot * Soeiétó Beige d' edition et de Publicité» directeur Q. SERWY, rue d« Vénise, 96 Brussel in het Fransch 1 ben de cokedragers in j gazfabrlek den ar- I Alles is mogelijk onder Gods lieve zon; beid gestaakt. Die menschen moesten van den I maar wij meenen dat die uitslag veel te schoon morgend tot den avond slayen, gebukt loopen is om ernstig te zijn. * onder vrachten vao 90 tot 95 kilos, ra dat voor Als hij ernstig is dan moet men niet meereen dagloon van 3,25 fr. Nu dat de socialisten afkomen dat hetViaamsch te moeilijk is om heer en meester zijn over de gazuitbating. had- aasteleerenvooronzetoekomstige officieren den de cokedragers gehoopt hun loon te ziens A. ., ,. . . .,. . *\ ... verhoogen.Zevroe|en3,75fr. per dag, doch i Als die uitslag met ernstig ts dai, stellen de roode paradijsbelovers antwoordden dat het niet kon zijn. En dat terwijl de gazuitbating ieder jaar aan de stad verscheidene honderd duizenden fraoken winsten oplevert I Onnoodig te zeggen dat de socialistische schepenen door de stakers naar alle duivels ver- Verwereldlijking^—Het bestuur der Fransche stad Grenoble had evenals zoovele andere haar hospitaal verwereldlijkt — 't is te zeggen, het had de kloo^terzusters-ziekendiensters door wereldlijke vervangen. Weldra kwamen er klachten, men luisterde er niet naar, maar ze werden steeds dringender. Onlangs nu werd met een verzoekschrift rondgegaan in de stad, vragende dat de Zusters weder in het hospitaal zouden aangenomen worden als ziekendiensters. Dat verzoekschrift werd met 27,000 handteelcens bekleed. Het bestuur heeft gedeeltelijk voldoening gegeven aan de verzoekers : in eene afdeeling j de bestemmeling na te goedeiftrouw een ont van het hospitaal zijn weer Zusters als zie Boerinnenkringen. De Bond der Boerinnenkringen hield overeenige dagen te Gent, zijne jaarlijksche algemeene vergadering. De vergadering is allerbest gelukt; de 40 aangesloten kringen hadden samen een 200-tal afgevaardigden gezonden. Vele priesters waren aanwezig. 't Is met vreugde dat wij den bloei der Boerinnenkri ngenbegroeten en we wenschen uit ganscher harte dat hij steeds moge toenemen, zoodat weldra elke gemeente haren Boerinnenkring hebbe. Tot hiertoe was de vrouw geheel en al uitgesloten van de beweging welke de heropbeuring der werkende klassen ten doel heeft.|g** De vrouw, zoowel in de hoogere standen als in de middelbare en lagere, bleef in haren huiskring afgezonderd en deelde in geener mate mede van de ontwikkelingsmiddelen welke voor het sterkere geslacht voorbehouden schenen. Niet dat we wenschen dat de vrouw zich met de openbare zaken inlate ; zooals de Engelsche stemrechtWpuwen beweren dat het zou moeten jfljft, maar het moet goed zijn dat de vrouw, overal de landbouwster en buitenvrouw, eenigszins op de hoogte weze van de nieuwere wijze van landbouw, groenten- en plantenkweek, kweeken van rundvee, verkens, kiekens enz. Bijna altijd is het de vrouw welke de behandeling van melk en boter in hare bevoegdheid heeft, en daarom is het hoogst nuttig dat zij op de hoogte weze van begrippen van zindelijkheid in stal, huis en kelder. Het is ook meestal de vrouw welke het vee, de varkens en de neerhofdieren verzorgt. Kennis van de waarde der voedstoffen, begrippen over verluchting, ver> lichting en kuischen van stallen, koten eirfiokken, zijn haar dus onontbeerlijk om hare zending met berekening van eenen goeden uitslag te kunnen vervullen. De bestuurleden der Boerinnenkringen behooren tot de ontwikkelde standen onzer buitengemeenten. Allen onder hen hebben aan zichzelven, en velen hebben aan derde personen bekend dat hun voorraad wetenschappelijke kennissen bitter klein is. Meteen hebben zij ingezien dat er aan het meisjesonderwijs, in la- S ere en in kostscholen, veel te veraneren en te verbeteren valt. De dames der hoogere standen, die hun tijd en hun persoon ten offer brengen om den bloei der Boerinnenkringen te verzekeren, hebben voorzeker de zelfde ervaring opgedaan. We twijfelen er niet aan of ze zullen meer en meer de behoeften van onze landelijke bevolking leeren kennen, en hun invloed zal machtig medewerken tot het nemen van nuttige maatregelen tot ontwikkeling der vrouw. De omgang tusschen juffers en damen van de verschillende standen za! ook den besten invloed hebben, ze zullen elkander leeren kennen van nabij- De vrouwen onzer hoogere standen zullen leeren, hoeveel moed, hoeveel toewijding, hoeveel beleid er meest altijd aan de buitenvrouw noodig is, om door de moeilijkheden van het leven heen te worstelen, en de nederige werkmansof landmansvrouw zal leeren dat de edelvrouw, zoo min als niemand, zonder zorgen is en niet altijd op zachte tapijten wandelt. Uit die vereenigde pogingen zal voortspruiten: meer kennis en ontwikkeling voor de buitenvrouw; meer zucht naar praktisch onderwijs ; meer beleid en meer vooruitzicht in hare werkzaamheden ; betere hulp die zij haren man zal verleenen ; meer vooruitgang, in hun bedrijf en meer welstand in de wereld. De Kleine Burgerij. —Een katholieke strijder, die de belangen der kleine burgerij uit ganscher harte voorstaat, zendt ons de volgende gegronde opmerkingen : « Zouden de katholieke kringen het verdedigen van den kleinhandel niet krachtiger kunnen aanvatten ? Waartoe dient de oude slenter van tombola's, concerten, enz.., als er verder niets op sociaal gebied gedaan wordt ? « De katholieke volksbonden loop en over van leven ten voordeele van den werkman: zou de kleine burger en neringdoener zijne be- Werkmans vrienden. — Te Gent heb* langen nne katholieke kringen niet beter kunnen behartigd zien ? Onlangs in eene openbare vergadering, sprak onze groote katholieke voorman, M Woeste, over de .kleine burgerij, en hij drukte den--wensen uit deze.uit hare moedeloosheid te zien opstaan. Welnu I iaat de opbeuring en ontwaking uitgaan van de katholieke kringen : daar weze de strijd vlag der kleine burgerij geplant! Iedereen moet verstaan dat wij voorzeker het welzijn van den werkman, maar ook het geluk en den voorspoed der kleine burgerij beoogen. « Onder alle op> icht kan er daar vee! gèsdsj wenscht worden, 't Is alle gelijk toch schoon het socialism : beloven dat het een lust is, waot beloven kost toch niets, maar de beloften houden ? 't Is zoover gekomen dat men moet gaan denken dat heef het socialism bestaat in verbreking van beloften 1 Verschil van opvatting. -— Over een tweetal jaren hebben HH. HH.Üe Belgische Bisschoppen op de plichten welke kristene echtgenooten te vervullen hebben jegens God, zichzelven, de samenleving en het Vaderland, gewezen. Zij hebben herinnerd dat de beperking van het getal kinderen, wraakroepend misdadig is. Vooruit neemt alle gelegenheden te baat om die onderrichtingen te bestrijden.'Voor het socialistische blad geldt als hoogste gebod niet meer kinderen te hebben dan men begeert. Dat verschil van opvatting is gemakkelijk uitte leggen. De krisfenen gelooven in God en nemen dan ook aan dat zij zich dan ook aan zijne voorschriften moeten onderwerpen. Kristene menschen l&Ven en werken voor "den'hemel, lij verwachte- 'tïamrc-'nbelïfönhïg] hierna. Vooruit erkent geenen God, geene Goddelijke wetten, al komen die volkomen overeen met de wetten der natuur. Vooruit meent dat men zijn geluk moet zoeken, hier op de wereld zoo goed als men kan en elk naar zijne keus. Het is voorzeker Vooruits leer niet die uitmunt door verhevenheid. Loontje komt om zijn boontje. — Men kent de vervolging welke het Fransch Gouver* nement sedert een 15tal jaren tegen de katholieke Kerk aangespannen heeft. De Fransche geuzen meenden de katholieke Kerk tot in den grond te vernietigen, en de Belgische geuzen juichten toe — hun spijt uitdrukkende het voorbeeld van Frankrijk niet te kunnen volgen. Maar de katholieke Kerk is niet dood in Frankrijk ; zij is misschien armer, maar ze is veel vrijer dan te voren, en men stelt vast dat er in de geleerde wereld eene beweging is ontstaan die terug naar den Godsdienst leidt. Het aanwerven van fransche missionnaris-sen voor vreemde landen, is echter tengevolge van de vervolgingswetten gestremd en bij gebrek aan fransche missionnarissen, is de fransche invloed, vooral in het Oosten verminderd. Men ziet nu in, dat men eene dwaling heeft begaan met de vervolgingswetten te steromen. De gevolgen van die dwaling zijn dat de Fransche kloosterorders achteruitgaan en voor Frankrijk het verlies der voordeden welke het protektoraat de Missiën hem in hei Oosten, verzekerde. De vooïdeelen door Frankrijk verloren, zijn opgeraapt door Italië, dat deeluitmaaktvan het Drievoudig Verbood. De vervolgingswetten tegen de Kerk draaien f dus uit op eene verzwakking van Frankrijks § politiek gezag. kendiensters aangeworven. Tot hiertoe is er geen venkel geuzenblad van België dat noodig of behoorlijk heeft geoordeeld dat nieuws aan zijne lezers mee te deelen. £Ug£ De talen in het leger. — Het is algemeen gekend dat de officieren van ons leger over het algemeen zeer weinig Vlaamsch kenden. Jr^i In de onlangs nieuwe legerwet is bepaald dat voortaan de officieren Vlaamsch zullen moeten kennen zoowel als Fransch. Dat is maar recht en bHlijk. De minister van oorlog komt de uitslagen openbaar te maken van het taalonderzoek welke in 1913 de kandidaten-officieren hebben moeten ondergaan. Daaruit blijkt dat de kandidaten komende uit de krijgsschool gemiddeld 14,89 punten op 20 hebben bekomen voor 'net Fransch en 15,08 punten voor het Vlaamsen. De kandidaten-officieren komende uit de kaders van het leger hebben 11,85 punten bekomen voor het Pransch en 12,26 voor het Vlaamsch, dat alles gemidd^op 20. ' Waaruit zou blijken dat de toekomstige officieren sterker staan in het Vlaamsch dan wel wij de vraag wie hier voor den aap gehouden wordt. Die uitslag zou niet ernstig zijn, — dat wil zeggen, zou geen bewijs zijn dat onze toekomstige officieren behoorlijk Vlaamsch kennen, indien het vlaamsch exaam dat men hun heeft doen ondergaan belacheiijk gemakkelijk is geweest. Zoo gaat het vertelseltje rond dat eens — lange jaren geleden — een toekomstige officier ook zijn examen moest doen over in het Vlaamsch. Om het hem niet al te moeilijk te maken stelde men de vraag de namen der dagen van de week in het Vlaamsch op te geven. De kandidaat antwoordde in eenen adem : Lundag, Mardag, Mecredag, (eudag, Vendredag, Samdag, Dimanchedag. Hij behaalde al de punten en ontving de gelukwenschen der jury ! Het schijnt wel dat het vroeger Vlaamsch examen der kandidaten-officieren iets in dien aard was — als men in aanmerking neemt wat de huidige officieren meestal van het vlaamsch kennen. We hopen dat het huidige examen ernstiger weze ; maar de schoone uitslag hierboven opgegeven is te schoon om ons veel vertrouwen in te boezemen. Indien hij wezenlijk ernstig zou zijn dan wenschen wij leerlingen en leraars van harte gelijk. , examens van naderbij zou dienen onderzocht te worden. Het zou ons veel genoegen doen indien wij de gestelde vragen: Fransche en Vlaamsche eens onder het oog konden krijgen. Erfenissen. — Zooals men weet zijn de personen die erven of «deelen» verplicht eene aangifte van de erfenis te doen, binnen de zes maanden na het overlijden van den erfenislater. Die aangifte moet altijd gedaan woiden, zelfs als er niets te «deelen» is, op straffe van boet, als de aangifte laattijdig gedaan wordt. Onder de oude wet werd er geene boet toegepast als de aangifte niet gedaan werd en dat er niets te «deelen» viel. Volgens de nieuwe wet van 30 Gogst 1913 moet de aangifte gedaan worden in elk geval. Bij gebreke daaraan kan elke erfgenaam eene boet oploopen van 5 frank voor elke week vertraging; dat is voor elke week boven de zes maanden na het overlijden. Zoodus, indien een vader of eene moeder sterft, dan moeten de erfgenamen, dat zijn de overlevende echtgenooten, de kinderen of kleinkinderen, eene aangifte van overlijden doen» zelfs als er niets overschiet, of dat het aandeel van elk zoo klein is dat er geene erfenisrechten te betalen zijn. Het aandeel van den erfgenaam dat ruim 600 fr. niet te boven gaat moet geene erfenisrechten betalen. Zeer vele menschen kennen de wet niet; vooral niet de nieuwe wet, maar dat is geene verontschuldiging. Dus bij elk overlijden, zon eene aangifte dienen gedaan te worden. Die aangiften zijn niet zeer moeilijk, doch elkeen til wel doen een bevoegd persoon te raadplegen. Een belangwekkend vonnis. — Het beheer der spoorwegen laat bij het afleveren van pakjes collis ten huize op staanden voet een ontvangstbewijs teekenen, zonder aan den bestemmeling toe te laten den inhoud van de gezonden kassen, balen, valiezen, doozen, of wat ook na te zien. De bestemmeling kan wel nagaan of er op het gezondene al of niet sporen van braak zijn te vinden. Het gebeurt echter wel dat de dieven den tijd gehad hebben, om het opengebroken pak terug in goeden staat te herstellen, zoodat er van buiten niets aan te bemerken is. Zoo ook b. v. wanneer een koffer met valsche sleutels is geopend en weder gesloten. Een belangrijk vraagpunt rijst nu op : Zoo i vangstbewijs te hebben geteekend, en na het I vertrek van den voerman, vaststelt dat er iets j uit zijn pak, zak, koffer, baal of wat ook, ver• dwenen is, kan hij dan een vergoeding voor I het gestolen eischen van het beheer der spoorI wegen? De rechtbank heeft bevestigend op deze ] vraag geantwoord, in een vonnis voor eenigen j tijd te Brussel geveld. De bestemmeling is in dit geval verplicht ( aanstonds te doen vaststellen door twee geloofswaardige getuigen dat dit of dat verdwenen is uit de bezending. Hij moet er procesverbaal van doen opmaken. Vervolgens moet hij den statieoverste of zijn afgevaardigde verzoeken zelf den diefstal te komen vaststellen. Zoo de statieoverste weigert dat te doen, of de waarde van het gestolene uit te betalen, moet de bestemmeling het beheer der spoorwegen voor het gerecht dagen. Ziehier een uittreksel van het vonnis waarvan we hooger spraken: «Gezien het gemakkelijk zou zijn aan den staat een ontlastingbewijs te vragen, bij de aflevering. » Gezien het het ontvangstbewijs niet als ontlastingbewijs kan gelden. » Gezien, dat met zoo te handelen d e Staatenkel een valstrikspant aan de bestemmelingenen dat het niet aan de rechtbanken behoortzulke handelwijzete be kra c h t r*g e n. » Gezien dat het zeker is dat de wetgever aan het woord «ontlasting» niet den zin heeft willen geven, die de administratie er verlangt aan te geven. » Voor deze redenen enz. veroordeelt de rechtbank den Staat aan klager een som van 45,75 fr. te betalen, beloop van het verdwenene. De Staat zal ten andere al de kosten van het geding dragen». De 'wereld wil bedrogen zijn. — In Parijs werd dezer dagen een beursman schuldig aan aftruggelarijen en ontvreemdingen aangehouden. Deze kerel was enkel de 117e financier, sedert de zes laatste maanden, voor dergerlijke deugnieterij te Parijs achter degrendels gedraaid !!V0. Naar aanleiding dezer ramp schrijft een financieman het volgende, waarin veel waarheid besloten ligt, en de menschelijke zwakheid eens te meer doet uitschijnen : « Al de wetten, al de verordeningen, al de schikkingen en voorzorgen van geheel.de wereld, hoe behendig, hoe verstandig, hoe welgemaakt deze ook wezen of kunnen* zijn, zullen volstrekt nooit beletten dat de mensehen slachtoffers werden hunner eigen onvoorzichtigheid, hunner lichtzinnigheid en hunner lichtgeloovigheid ; zij zulten niet beletten dat zij zich aan het spel, aan hetwaagspel op de Beurs overleveren, zich in den ondergang storten, zich laten foppen en bespelen ». Troostvolle bestatiging 11 De wereld wil bedrogen worden 1 Evenwel oppassen is voor iedereen de boodschap 1 Het geld in den handel met Frank-^^1T^ ffi^JPJ^ \ *stezéggen de munt,; kingen met Frankrijk. Wanneer men hetzelve in rekening brengt bereikt de Fransche invoer van 1913 iets meer dan een milliard, wat Frankrijk op den eersten rang plaatst der landen die met België zaken doen, ver boven Duitschland dat slechts den tweeden rang bekleedt met 755 millioen. indien «en 4e munt niet rekent, komt Frankrijk ver aehter Duitschland. Wij vinden 749 millioen voor den Duitschen invoer, en slechts 625 millioen in plaats van 1 milliard voor den invoer uit Frankrijk. De invoer van gemunt goud en zilver uit Frankrijk in 1913, beliep tot 374 millioen. Al dit geld wordt in de douanenregisters ingeschreven wanneer het in groote hoeveelheden door de Nationale Bank in België wordt gebracht, doch er is latuurlijk niet de minste kontrool wanneer het door duizenden reizigers en de menigvuldige handelaars in vijffrankstukken wordt uitgedragen. Ons handelscijfer met Frankrijk is dus zeer groot; maar dat bewijst niet dat wij het meest door onzei handel met Frankrijk winnen. Integendeel de handel van gemunt geld met Frankrijk berokkent ons groote schade. Besmettelijke ziekten onder de huisdieren. — Daar hier en daar besmettelijke ziekten heersenen onder dr huisdieren, hebben verschillige prokureurs des konings een omzendbrief aan de politie, rijkswacht, enz., gestuurd, waarin zij de aandacht vestigt op de overtredingen die gepleegd worden en aanspoort om in elk geval proces verbaal, op te maken. Ook wat betreft de bescherming der dieren en inzonderheid de ingespannen honden, werden strenge beteugelingsmaatregelen voorgeschreven. Landverhuizing naar Katanga. — De landverhuizing naar Katanga (Belgisch Congo) werd gedurende de laatste maanden gestaakt. Eerstens, daar het niet te best is de kolonisten aldaar tijdens de warme maanden (van Oktober tot April) te doen aankomen ; verders, omdat de aanvraag naar arbeidskrachten verminderd was. De omstandigheden zijn nu wederom veranderd. Te Elisabethville vraagt men toezieners van werken en een nijverheidsteekenaar; zulks werd aan het ministerie door de plaatselijke overheden bericht. De voorkeur wordt gegeven aan getrouwde kandidaten, die met hunne kinderen willen vertrekken. Zij moeten het bewijs kunnen leveren van volledige vakkennissen. De goedgekeurde kandidaten zullen ten koste van den Staat tot Elisabethville, hoofdstad van Katanga, mogen reizen. Het loon is er nog van 20 tot 30 fr. daags, volgens de verdiensten der werklieden. De duurte van het leven is een weinig verminderd; men moet echter nog altijd 5 tot 10 fr. daags rekenen. Merken wij op dat sedert 1 januari 1910, 495 Belgen, (mannen vrouwen en kinderen) door tusschenkomst van den Staat, naar Katanga verhuisd zijn, namelijk 200 bouwwerklieden, 41 landbouwers en 42 verscheidene ambachtslieden. De kolonisten hebben reeds ongeveer 400,000 fr. spaargeld naar België gezonden en diegene die om verschillende redenen naar België teruggekeerd zijn, konden hunne terugreis zelf betalen. De gezondheidstoestand der Belgen in Katanga is goed. De slachtoffers van het vllegsport.— Honderdvijftig vliegers hebben in het jaar 1913 bij hun vluchten den dood gevonden. Althans is dit het cijfer dat door een dagblad wordt opgegeven als de som van de gevallen die de redaktie in de pers vernield zag ;- het werkelijk aantal is dus eerder grooterjan kleiner. _ V%& deze 150 behoorden 80 tot den militairen dienst. Onder de gedooden is een vrouw. Over de verschillende nationaliteiten zijn de offers van het nieuwe vervoermiddel, dat hoofdzakelijk als een nieuw oorlogswapen wordt gebruikt, als volgt verdeeld : Duitschland 45 ; Frankrijk 42 ; Rusland 11; Amerika 10 ; Italië 5 ; Oostenrijk 4 ; Japan 4; Argentinië 4 ; Griekenland, Bulgarije, Roemenië, elk 2; Denemarken, Zweden, Servië, Chili, Portugal, Marokko, elk 1 ; De Servische vlieger is de eenige die in den oorlog gesneuveld is. Behalve deze dooden zijn 8 menschen omgekomen die het landen van een vliegmachien als toeschouwer bijwoonden. Ons eigen land, zooals men ziet, is op de lijst niet vertegenwoordigd. Om het weder te voorzien. — Een gemakkelijk en naar het schijnt onfeilbaar middel om ten minste acht en veertig uren op voorhand het weder te voorspellen, wordt aangeduid door een geleerden Kanadeeschen professor, M. Field, van Ottawa. - Elkeen weet, wanneer men het oor tegen de telegraafpalen legt, langshenen de baan opgericht, dat men een ruischen gewaar wordt welker tonen zooveel te scherper zijn, als de wind sneller en heviger is. Het verschijnsel werd ten minste aan deze laatstvermelde oorzaak toegeschreven. Dit schijnt evenwel niet juist te zijn. Professor Field beweert dat het de wind niet is die de telegraafpalen op de gekende wijze doet «zingen>. Immers zelfs wanneer er geen wind is hoort men toch die zonderlinge muziek. Het ruischen zou volgens hem zijne oorzaak vinden in de trillingen der aarde, die zich mededeelenaan de telegraafpalen en de draden. Volgens professor Field zou de luchtgesteltenis haren invloed op het zingen of ruischen der telegraafdraden doen gevoelen. Zoo, blj- raen wanneer er regen m aantocht is enintegendeel wordt het schoon weder door zware grond noten voorspeld. Afval. — De inwoners van New-York zijn voorzeker de meest praktische, onder de Amerikanen. Zulks bewijst nogmaals het profijt dat zij gaan trekken uit den dagehjkschen en huiselijken afval. Te New-York heeft men jaarlijks zoo wat 350,000 ton afval welks wegruiming ongeveer 50,000 dollars kostte. (Eene ton is 1000 kilos ; een dollar 5 fr.) Ingevolge een nieuw kontrakt met eenen ondernemer gesloten, zal de stad nu niet alleen niet meer moeten betalen, doch zij zal 62,500 dollars optrekken voor 1914,87,500 dollars voor 1915 en 117.000 dollars voor 1916. Het stadsbestuur moet enkel den huiseiijken afval op 19 bepaalde plaatsen doen storten, waar de ondernemer denzelven op zijne kosten zal weghalen. Men vraagt zich af welke goudmijn die ondernemer in den vuilnishoop heeft ontdekt, en wat hij al voornemens is daarmede te fabrikeeren. In d'Ark van No8. — Eeuwen lang is er getwist geworden over het zoo belangrijke feit, of er ja of neen, vlooien in Noë's ark waren. In de bibliotheek van Nabuchodonosor, ontdekt onder de puinen van den verwoesten tempel te Ninive heeft men een oud handschrift gevonden waaruit blijkt dat er wel degelijk vlooien in de ark waren. Dat handschrift bevat een gedicht, thans ontcijferd, en stelt ons eene samenspraak tusschen Noë en zijne vrouw voor. De beroemde orientalist die in zijn ledige uren soms ook aan Vlaamsche poëzie meedoet ontcijfert dit ding en verklaarde dit als volgt : — Maar zijn we nu toch van den duivel bezeten ? daar heb ik nu nog een paar diertjes vergeten. -— Wat is 't ? vroeg de vrouw zeg, ik zal ze gaan vangen, zijn 't apen of beren, of leeuwen of slangen ? Wel neen, sprak Noë, >mijn kruisbeste wijf; maar hebt ge somwijlen geen vlooi aan uw lijf ? En ze gingen meteen in hun kleederen op zoek, Noë vond den man der vlooi ia de pijp van zijn broek. Enhier, sprak de vrouw, mijn duurbare smous, hier haal ik het popje der vlooi, uit mijn kous 1... I Dit is du, hopen wij, een afgedane zaak, i die een einde zal stellen aan alle verdere be- ! twisting. !■""" Brusselsch. — Aan de Noordstaiie te Brussel, zit een schoenenpoetser met zijn bakje, waarop in groote letters te lezen staat: { Maison fondée en 1867. (Huis gesticht in 1867.) Echt Brusselsen!

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.