Zondag 13 Februari 1916 5 OEZtTTIEIMIElIsr Tweede Jaargang Nr 13 QEILLUSTREERDE ZONDAGSGAZET Bureel : HOPLAND 30, Antwerpen, Abonnement : 2.50 fr. het jaar Aankondigingan : 4e bladz., den regel 0.30 Reklaam onder de Financieele aank. » 1.00 rubriek OYER ALLES d. reg.1.00 Begrafenisbericht 5.00 Dit nummer bestaat uil ZES BLADZIJDEN DADEN EN ZAKEN Hulp aan zwakke kinderen Wanneer men het voorrecht heeft ailes wat tôt hulp en nut van het volk ingericht is geworden, van dichtbij te zien, en aldus oordeelen kan over het goede dat die werken opleveren, dan staat men ver-stomd dat in de huidige omstandigheden het nog mogelijk is dit ailes te doen. Wij hebben in ons*blad reeds verscheidene der in-richtingen uitgelegd, hun doel en wijze van hulp-verleening doen kennen, alsook het nuttige aange-toond dat ze afwerpen. Laat ons toe heden in eenige regelen een werk te doen kennen, waarvan, huit en de verzorgden en hunne ouders, niemand iets ziet, en waar dan ook niet over gesproken wordt. Wij bedoelen het « Werk voor Hulp aan Zwakke Kinderen ». Gij hebt, geeerde lezers en lezeressen, 's morgens tusschen de groepen kinderen, welke naar school gaan, er reeds gezien, wier bleek-'groene aangezich-ten, de tengere ledematen en het aanhoudend hoes-ten, U zeggen doen dat dit zwakke kinderen zijn, De onderwijzers en onderwijzeressen van open-bare en private scholen zullen U die ongelukkige kinderen aanwijzen in hunne klassen. Gelukkig is ook aan die ltleine kinderen gedacht. 's Namiddags, na den schooltijd, worden zij veree-nigd in de Kribbe der Happaertstraat ; in de Froe-belschool der Pierenbergstraat, (Kiel), in het lokaal der Blindenstraat, in dit der Lozanestraat en Trap-straat.'s Middags krijgen zij even als de andere school-maten soep, vleesch en aardappelen, maar om half 5 uren komen zij in groepen naar de voormelde lokalen, waar zij ondereen zitten, en hen een wel-doend versterkend avondmaal wordt opgediend in eene goed verwarmde zaal. Lieve dames van den hoogen stand, als Mevrouw Osterrieth-Lippens, Mej. Soeten, — welke wij in de Kribbe der Happaertstraat ontmoet hebben — en an-deren, geven aan die zwakke kinderen, eene krach-tige soep, aardappelen met vleesch en groenten, brood en drinken, welke Mej. Joh. Geertsen, die reeds 27 jaar in dit lokaal de kinderen der arme fa-milies verzorgt, lekker bereidt. Dagelijks worden er in die verschillonde lokalen ruim 300 zwakke kinderen aldus verzorgd. « Buiksken vol, harteken lust » en met warme voe-ten stappen dan de kinderen naar het ouderlijk huis, waar zij al spoéfiig te bed liggen en in ge-noeglijke droomen de « Madams », die hun dit ver-kwikkend eten opdienen, als engelen terug zien en danken. Welk schoon en hoog menschlievend werk 1 il Een oorlogshuwelijk De brave Anaerikanen, die ons voor de voeding ter hulp gekomen zijn, en aan wie wij eene onbere-kenbare som dank verschuldigd zijn, hebben — hoe koel en stijf zij ook schijnen — wel opgemerkt dat de Eva's doclrters van het kleine België, niet te mis-prijzen zijn en de zonen der dollarskoningen waard. De heer Ch. Castairs, van Pliiladelphia, een der nieest onderscheiden personen der Amerikaansche Commissie, heeft niet gewacht tôt de oorlog zoude geeindigd zijn, en is verleden week in den echt ge-treden met Mejuffer Helena Guinotte, dochter van den heer Léon Guinotte, burgemeester van Belle-court, en algemeene bestuurder der koolmijnen van Mariemont en Bascoup. Het huwelijk had met groote pracht plaats. De bruidegom is, sinds hij in België verblijft, de gast van den heer Volksvertegenwoordiger Warocqué. Het gemeentehuis was versierd met bloemen en planten, de kleine lieve kerk eveneens. Geheel de bevolking was te .been en juichte de schoone bruid toe die aan den arm van haar ge-tuige, den heer Raoul Warocqué ter gemeentehuize en ter kerk geleid werd. De heer Withlock was ge-tuige van den bruidegom. Moge het jonge paar, hetwelk door de omstandig-heid van den oorlog verbonden werd, bestendig ge-luk en vrede in zijn huiskring genieten ; moge ook de stichting dezer nieuwe Amerikaansch-Belgische familie een voorbode wezen van de spoedige her-leving en den bloei van ons duurbaar vaderland. L. M. Huldebetoon aan Rotterdam Zooals wij reeds verschillende malen in ons blad, alsmede in Antwerpsche Tijdingen, gemeld hebben, kwam er in onze stad, in de maand Februari van het verloopen jaar, een komiteit tôt stand, dat voor doel had, in naam der Belgische en bijzonderlijk der Antwerpsche Vluchtelingen, aan de stad Rotterdam alsook aan hare inwoners, een blijvend aan-denken hunner erkentelijkheid te schenken, voor het gulhar.tig onderkomen in die stad genoten ge-durende de droevige dagen van Oktober 1914. Dit komiteit onder voorzitterschap van den Heer A. Hendrix-Plumot, bijgestaan door den Heer Arth. Vermandel als sekretaris, belastte den Heer Achille Kas, kunstteekenaar bij het Stedelijk Archief onzer stad, met de uitvoering van een kunstgewrocht, be-staande uit drie pracht albums, met waterverf schil-deringen, gebonden in marokijn leder, dit ailes ge-borgen in een leeskoffertje in ouden eik versierd met gedreven plaatwerk voorstellende « De Barm-hartige Samaritaan ». Dit prachtstuk heeft geduren-de verschillende weken ten toongesteld geweest in de uitstallingen der magazijnen Wolfers, Meir-plaats, alhier. In den loop der maand December 1915 heeft het Komiteit het hiervoor vermelde kunstgewrocht over-handigd aan den Heer Konsul Generaal der Neder-landen te Antwerpen, dewelke door tusschenkomst van den Nederlandschen gezant te Brussel, dit aan het Stadsbestuur van Rotterdam heeft overgemaakt met het volgende schrijven : Aan de Weledele Heeren Burgemeester en Wethouders der Stad Rotterdam. « Bij deze hebben wij de Eer Ued, door tusschen komst van Weledele Heer Van den Bergh, Konsu Generaal der Nederlanden te Antwerpen, de verschil lende boekdeelen alsook het koffertje, ter uwer Eeri opgedragen uit dankbaarheid voor al het goede doo: Ued en de Rotterdamsche Bevolking aan hunne Zui derburen bewezen, gedurende de ongelukkige dager van Oktober 1914, te laten geworden. » De twee kleine albums bevatten verschillend< duizenden handteekens van Belgische Vluchtelinger welke in Rotterdam eene toevlucht zochten en al daar verzameld. De derde, het Prachtalbum, getee kend en uitgevoerd door den Kunstteekenaar der Heer Ach. Kas, teekenaar bij het stedelijk Archie: der stad Antwerpen, in dit album werden enkel op genomen de handteekens der personen welke liebbei-bijgedragen tôt het bekostigen der uitvoering var het werk. Zeer aangenaam ware het ons, indien d< Heeren Wethouders op de overige bladzijden he verslag der inontvangstneming van het kunstge wrocht wilden inschrijven. » Wij hebben de eer Ued te rerzoeken, Achtban Heeren, dit geschenk als eene blijvende herinnering onzer erkentelijkheid in ontvangst te willen nemei: en groeten Ued. eerbiedig. Geteekend : A. Hendrix. Artu. Vermandel. In het begin dezer maand liet het stadsbestuui . van Rotterdam aan het Komiteit het volgende schrij' ven geworden. Rotterdam, 24 Januari 1916. Aan het Komiteit uit de Belgische Vluchtelingen te Antwerpen. « Wij hadden de eer te ontvangen het kistje met de drie albums, waar'in de Belgische vluchtelingen, die in onze stad onderkomen vonden, hunne erkentelijkheid voor de hun getoonde gastvrijheid hebben geboekstaafd. » Het is ons eene behoefte U voor Uwe in zoo wel-gekozen vorm aan ons J""orergebrachte gevoelens, waardoor wij diep getroffen zijn, onzen warmen dank te betuigen. » Wij zullen aan het prachtalbum, geteekend en uitgevoerd door den Heer Ach. Kas, en aan de beide albums met de verdere handteekeningen en het kistje, waarin het geheel is besloten, gaarne in het Stedelijk Muséum een blijvende plaats inruimen. » Wij houden ons overtuigd, dat de geheele bur-gerij met ons op het aanschouwen aldaar prijs zal steïlen, niet alleen om den arbeid en den hoogen kunstzin, waarvan de toegezonden voorwerpen ge-tuigen, doch tevens om de gevoelens, waaruit Uw daad voortsproot. » Voldoende aan Uwen wensch, zullen wij de ver-melding van de aanvaarding door ons College in het toegezonden prachtalbum opnemen. » Burgemeester en Wethouders van Rotterdam. Geteekend : De Secretaris De Burgemeester XXX N. B. — Aan de Inschrijvers : Wij kunnen aan de Inschrijvers melden, dat zij kortelings een boek zullen ontvangen met de Uittreksels van het Adres. DE LANDBOUW IN PERZIË EEN EETMAAL BI1 DE PERZEN UIT BORGERHOUT Borgerhout en Antwerpen liggen te kibbelen ove: een kwestie van aardappelschillen. Met kracht vai strooibriefjes, tluitjes, trompetjes, veelkleurige pet ten en armstrikken zoeken beide ,partijen, naar d< schilderachtige uitdrukking van Toontje' Janssen: in de «revue der Scala », elkander den afval ui den mond te nemen. 't Is wel is waar niet de eersti maal dat er gestruikeld wordt over eene aardappel schil, maar zoo erg hebben wij het nog niet zier gebeuren. Nu, kleine oorzaken hebben dikwijls groo *e gevolgen : men denke slechts aan den « koeoor log » of, om nog verder in de oudheid te dringen aan den « Trojaanschen krijg... » Zoo wij hier gewagen van de oneèriigheid tus schen het Borgerhoutsch « Werk der Aardappel schil » en de Antwerpsche onderneming van denzelf den naam, dan is het evenwel niet om liet « liisto riek » dezer zaak te maken of om voor de eene o: de andere partij in de bres.te springen. Wij zinspe len er alleenlijk op omdat zulks ons de gelegenhei<! geeft te doen uitschijnen dat Borgerhoutenaars er Antwerpenaars, alhoewel gedurig kibbelende ovei punten van ondergeschikt belang, in den grond mal kaar toch best lijden .kunnen. Hebben zij in der loop der eeuwen ook honderdmaal overhoop gele gen wegens kwestiën van eigendomstitels, betalin gen van accijnzen, taksen, slachtgeld, onderhouc van wegen, waterioopen, dijken, versterkingen, enz nochtans zijn er wellicht nooit beter geburen go weest. En nu nog nemen de bewoners van het Reu zendorp steeds ruimschoots deel aan het leven er het vertier der wereldstad, waar ten andere zeei velen hunner het dagelijksch brood verdienen. Waai het geldt te Antwerpen feesten en betoogingen in te richten, voorname mannen te huldigen, grootsch* ondernemingen op touw te zetten, doet men nooit te vergeefs beroep op de dienstvaardige medewerking van Borgerhout. Wederkeerig komen de Sinjoren er: Sinjoririnen naar onze gemeente gestroomd telkerif deze haar feestdos aantrekt. Er heerscht innige broe derscliap tusschen kunst- en letterbeoefenaars, poli-tieke kringen, tooneelmaatschappijen, enz. van weerszijden der « Worstepan ». In elke ernstigf aangelegenheid verleent de handelsmetropool graag hare hulp aan de nederige voorstad. Zoo hebben sinds honderde jaren Antwerpen en Borgerhout naast elkander geleefd, gegroeid en ge jubeld. Eenvormigheid van karakter, smaak, hoe-„ danigheden, gebreken, idealen eh verzuchtingen schijnt de bewoners van beide plaatsen voorbeschikt 1 te heï)ben om steeds in broederlijke gemeenschap * met elkander te verkeeren. En dit is dan ook het ; geval ondanks oppervlakkige geschillen, kleine ja-' loeziëen en onooglijke kibbelingen. » XXX- ' Wij hebben met genoegen gezien dat men in Bor-, gerhout de openbare wegenis met boomgewas be-gint op te smukken, getuigen de Veldstraat en de « doorsteek » naar de Steenenbrug. Hoe meer groen en bloemen op straat, des te aangenamer het uit-' zicht eener gemeente. Wat wij echter niet kunnen goedvinden is, dat men ons met de linkerhand ontneemt. wat men ons met de rechter geeft. Zoo vinden wij de verdwij-ning van het bloemenhofje op het Krugerplein en zijne vervanging door eene laag steengruis betreu-renswaaTdig. Ook rond het standbeeld van Carnot op het Laar, heeft men het struikgewas doen ver-dwijnen, doch misschien is dit slechts tijdelijk uit oorzaak van de werken aan gezegd beeld uitgevoerd.Wij hadden in Borgerhout al zoo weinig groen op straat, waarom ons dan van dat weinige nog be-rooven ? xx x Borgerhout heeft nu eindelijk ook een openbare burgerspijezaal gekrogen waar men zich aan den geringen prijs van 0,40 fr. een behôorlijk middag-maal kan verschaffen. Dit goedkoop spijshuis geniet veel bijval. v En daar er niet alleen voor lichamelijk, maar ôOk voor geestelijk voedsel dieni gezorgd te worden, heeft men in de feestzaal « Robinet » een « vertel-uur » voor kinderen ingericht, waar de kleine kleu-ters donderdags namiddag op de een of andere lustige geschiedenis onthaald worden. Aan beide -ondernemingen heil en bloei. XXX De Maatsehappij der Antwerpsche elektrieke trams heeft het goed gedacht gehad het tramverkeer te herstellen tusschen de Cogelslei en de Gietschotel. Zoo doende heeft deze wijk, welke sinds de bezet-ting van Antwerpen als uitgestorvea scheen, een levendigêr aanzien gekregeo. Die toestand zal nog verbeteren indien, zooals wi hebben hooren zeggen, het te Boelaerpark dezei zomer weerom voor de bevolking toegankelijk za zijn. In elk geval er wordt druk gearbeid om he park in orde te brengen, d. i. wandelwegen te trek ken, bloemenbedden en graspleinen aan te leggen boomen en struiken bij te planten, enz. Nu, hoe moier men ons gemeentepark maakt, des te mee zal het bezoekers uitlokken. En voor eenmaal dal men in Borgerhout iets wezenlijk grootsch en aan trëlikelijks wil tôt stand brengen, mag er op eenige kosten niet gezien worden. ARNO. Het leven te Brussel Er is te Brussel heel wat geharrewar ontstaan bij het vernemen der stichting van eene intercommunale samenwerkende Maatsehappij, welke zich ten doel stelt in 't groot allerlei waren te koopen, om die dan in de winkels der gemeenten te verkoopen aan een civiel prijsken. 't Gedacht is wellicht uit de beste inzichten ontstaan, maar wat ook de bedoeling zij van de inrich-ters, ze worden beknibbelel, verdacht gemaakt en uitgescholden dat het een aard heeft. Eerst en voor-al door de winkeliers, door de kleinhandelaars ; deze beweren dat de Gemeente hun een oneerlijke concurrentie doet, dat zij het niet meer zullen uit-houden, dat ze failliet zullen gaan, ja, wat weet ik al. En aïs men een weinig de» toestand dezer kate-gorie burgors nagaat, dan ziet die er in aile geval niet zeer rooskleurig uit. Koopwaren zijn er zeer moei'lijk te bekomen, gezien liet moeilijk verkeer , daarenboven is ailes zoo peperduur dat men heel wat gelcl moet gereed hebben om de koopwaren in zulke lioeveelheid te koopen dat er, bij het voortver-koopen in 't klein, nog wat winst blijve. Zoo ten minste vertellen de winkeliers, die putten in den grond klagen omdat juist op dit oogenblik de gemeenten van Groot-Brussel eene kooperatief stichten om hen heelemaal ten gronde te brengen. Verbeeld U, lezer, dat het bedrijfskapitaal der ge-meentewinkels niet min dan 5 miljoen frank zal be-dragen, te sjtorten door al de voorgeborchten, uit-genomen Etterbeek, waar katholieken en liberalen van geen Godsvrede willen hooren en van mekaar aile voorstellen verwerpen met TO stemmen tegen 10 ; ook de toetreding tôt bedoelde Maatsehappij kreeg een dergelijk..y pasport. Met dat kapitaal zal heel wat gekocht kunnen worden wat voor de winkeliers niet te bekomen is ; deze zullen hun klanten naar den gemeentenwinkel zien trekken, waar ze zulke waren kunnen bekomen aan redelijken prijs en ook de andere, en ziedaar onze kleinhandelaar zonder klanten, door de scliuld van de gemeente. Is dat te zwart gezien ? Misschien wel op het oogenblik, maar zoodra het moratorium zal geheven zijn vrees ik — en vele winkeliers — dat de stichting der kooperatief voor gezamentlijken aankoop door de gemeenten een zwaren slag zou kunnen zijn voor vele kleinhandelaars. Nu moet ik bekennen dat vele winkeliers, die han- i del drijven in eetwaren drijven, niet de minste be-langstelling verdienen ; want ik ken er die een stock koopwaren hadden liggen, vôôr den oorlog gekocht aan buitengewoon lage prijzen, en die een paar dagen na het uitbreken van den geesel, opsloegen en ons dubbei zooveel deden betalen, als vroeger. En dan diegenen die hunne waren op schandelijke wijze vervalschen, en ons appelen voor citroeneri verkoopen, water voor boter, krijt voor bloem, en meer dergelijke lekkernijen, zooals er dagelijks ge-vonden worden ; die lieden verdienen niet het minste medelijden, wat ook het gedacht is van de politie, welke te St-Gillis, o. a., een winkelier knipte die 68 % water mengelde in de boter welke liij als « allereerste kwaliteit » verkocht. We durven bijna met zekerheid zeggen dat zulks in de winkels der gemeente niet zou gebeuren, want 't ware toch al te kras moest ooit een gardevil proces-verbaal op-maken tegen zijn gemeentebestuur, voor verval-sching ! Er is echter een andere kant van de zaak die niet mag uit het oog verloren worden, namelijk het belang de rgeheele bevolking, waarvoor dat van en-kelingen moet zwichten. Het is inderdaad niet aan te nemen dat de groote massa der bevolking door eenigen zoude uitgebuit worden ; doch er zijn eer-lijke winkeliers die geen uitbuiters zijn, en zulke menschen verdienen toch ook, te kunnen leven I Er ware in heel deze zaak eene eenvoudige oplossing te vinden ; dat men de waren door de kooperatief late opkoopen, en ze door dé winkeliers doen verkoopen aan Vastgestelde prijzen ; ze zouden hun klanten behouden, en dezen zouden niet beter vra-gen, want als men denkt dat het volk veel aan de winkels der gemeente houdt heeft men het mis voor. Men ga maar eens -een oogenblik vertoeven bij aoo'n rij van een paar lionderd menschen die van 's morgens acht uur voor den winkel staan schilderen, met hunne gezinkaart. Wat er daar gereclameerd, geduiveld en getempeest wordt gaat aile begrip te boven. Bij zonder in het Marollenkwartier ga ik graag eens luisteren naar de rhetoriekerstaal van het volksken « van onder 't PaJaas van Justiece ». Een gardevil wandelde er heen en weer, een dier goede pakkemannen die reeds jaren dienst hebben, en hun volkje kennen. Hier en daar greep hij er een bij den arm en wierp Item zonder komplimenten uit den rang, zeggen de : « Alleie go moktch file I » Twee wijfjes hadden het over den bediende. die tien den dag ievoren bediend had. « Zeg, Triene, tieeje da uuk guurd, hoe onbeseîhoft danen es ?» En I'riene beweerde dat hij tegen haar echter zeer be-ieefd was geweest, wat, tôt vreugde der omstanders net heilige antwoord uitlokte-; « Mo zied-iche 1 Zot-ies' paaze! Astrien go dij aav tueverheks nog paaze ( iat den amployé veu heu en boentje-neet ! » Wat verder beweerde een vrouw dat de boonen /an 't magazijn niet « meurg » worden, waarop een mdere zei dat de boonen bij haar zeer malsch wer-lën, doch het spek sleçht is ; de koffle stinkt, beweerde eer) vent, waarbij gevoegd werd dat « ze • rem van iekels moktege » ; dat het vet geen smaak îeeft wisten ze allemaal te vertellen, en ook dat de /erkochte zalm in doozen van dtfodgewone groote 1 vrabben, gefabrikeerd werd. Maar als de dëur openging begon het gedrang en let getier, en vochten al die vrouwen en mannen • >chier om de eersten van « al daa sleeht affaires » < e kunnen krijgen. De agent kon geen orde meer 1 fouden, de vrouwen riepen, de ketjes hadden leute. î j « Hande van de koecke, vaggabond I » hoorde ik eei i wijf roepen tôt een grooten lummel. Eene ander 1 werd door haar gebuur op de teenen getrapt, ei . vroeg hem met venijnigen blik : a Awel, imbécjl« maan schoene raan ni leeg, zelle I ». 3 't Was een getier, onbeschrijfelijk. «Zeg ichc r Menier, den agent,dane es Toech gekrope I » — « Aw 1 smoel, schrarnoelen derm, 't es ni woe ! » De garde 3 vil is te beklagen als hij er tusschen komt ; kiest hi partij voor de vrouw, in zoo'n twist, dan heet het « Dane zal wel we*e woeveu ! » Geeft hij den mar gelijk, dan klinkt het : « Zou'nen ajuin lotch hen oemkuupe veu en jatte I » (Een « jatte » is op d( Hoogstraat een glas faro). Maar als er dan, de drommel weet hoe, een wei nig orde komt in die wanorde, dan gaat de ran( vooruit, heel, heel traag ; en dan gebeurt het we i dat, tegen den middag, de gardevil aan de deui roept, tôt hen die daar heel 'nen morgen stonden dat er « gin marchandies nemiej'es », of dat er ge sloten wordt tôt na den noen. Hemeltje lief, da moest ge hooren : allemaal aan 't adres van dien armen « a-juin » die er niets aan doen kan, en als het een « oude » is, er zijn botten aan vaagt. Maai als de gardevil nog niet lang in dLenst is, en ^zijn volkje nog niet kent, dan wordt het spel gevaarlijk, want de Marollen laten zich niet « oep heulen tien marcheere », en toen voor den winkel der Ursulinen-straat deze week een agent wat brutaal optrad, was het hoog tijd dat hij zijn sable trok en er hulp op-daagde, of de ketjes zouden hem « zaan affaire gar-rangeerd hemme ». En in dat « arrangeere » zijn de wijfkens der Marollen juist zoo ervaren als hunne mannelijke straatjesgenooten, dat onder vond reeds menig gardevil tôt zijn schade en de sehancle. Het best, en het voorzichtigste, ware dus dat men de kooperatief zoo inrichtte, dat de winkeliers ook nog wat konden verdienen, en er niet meer zou be-hoeven gewaeht, gedrongen en gewrongen vrorden voor de gemeentewinkels, die iedereen misnoegen, zelfs het publiek dat er belang bij vindt. Zoo zou iedereen tevreelen zijn... maar dat is misschien de reden waarom men mijn raad niet zal volgen, onder voorwendsel dat ik van zulke zaken niemendalle ken. En dat is best mogelijk, doch ik weet Kel dat, als er niet snel maatregelen worden genomen, er den eenen of anderen dag eene n gardevil in de Hoogstraat ergens den kop van zijn lijf zal getrok-ken worden. En daar zou ik spijt van hebben voor den gardevil, want die liede n verdienen het niet, altijd de stommiteiten van anderen op hunnen rug te voelen neerkomen. 't Zijn veel te brave jongens, onze Brusselsche « ajuin en » ! J. T. OVER ALLES — In Portugal is de toestand zeer gespannen ; ds republiksiosche regeeringSTorm, welke daarover eenige jaren gehuldigd werd, heeft de riist nog niet kunnen rerzekeren. Tlians is de toestand zno erg dat men te Lissabon in de stiaten haudgemnen is geworden en liet volk tôt plundering is overgegaan. — Het gouvernement van Nederland is zinnens het postbedrag te verhoogen voor drukwerken en dagbladen, alsook voor telegrammen en telefoon-gesprekken. De Drukpersbonden hebben zic'j ver-eeuigd en verzet aangeteekend tegen de voorgest 1 e verhooging. — Ta Hilversum is een schildery ontdekt van Frans Hais, een kloosterling verbaeldende. Deskun-digen bevestigen dat er geen twijfel over den oor-sprong is. — Te Londen wordt de verschyning aange-kondigd van een boek haadelende over de werken van den beroemden Vlaœing Jan Van Ruusbroeok, der XIV" eeuw. — De heer ridder A. de Stenrs, gezant ran Nederland te Pi.rijs, heeft de vijftigste verjaring herdacht zijner diplomatische loopbaan. Ridder de Steurs was vroeger jaren nog gehecht aan het Nederlandsch gezantsGhap te Brussel. — In ons vorig nummer staat vermeld dat het meisje Stefanie Tliijs in harè woning Preker-straat vermoord werd op 5 Februari 1914 ; het moet zijn... 1894. — De Belgische Qrondwet werd op 7 Februari 1831 door de Nationale Vergaderinggestemd. — T wee gekwetsten van het Belgische leger, Pieter Hiernaus van het 12e linie en Julius Nor-mans van het 13° linie, die beiden een half been verloren hebben, zijn over eenige dagen in den echt getreden met Mejuffers Suzanna Verbuyst en Joanna Nelissen, bij toeloop van de helft der hevol-liing^an E'sene en van baron Rotseiild, graaf Cornet, Me*rouw du Roy de Blicquy, enz , enz. — Van 31 Oogst tôt 3 September 1916 zullen te Haarlem de Olympische spelen plaats hebben, waarvan de uitvoering opgedragen is aan het blad » De Sportkroniek » van Den Haag. — Te Borgerhout is in het patronaat der Zonstraat het lokaal voor goedkoope noenmalen geopend bij aanwezigheid van den heer burgemeester Arth. Matthijs. leden van den Gemeente-raad en van het Nat. Komiteit voor Hulp en Voeding. De prijs per noenmaal is 0.40 c. — Op 1 O Februari 1 893 werd in de herberg N° 79 der Hoogstraat het 17 jarig meisje Maria Truyts vermoord, door P. Gysels, die op 4 October nadien in de Celgevangenis zich door ver-hanging zelfmoordde. — Niet alleen in Holland maar ook in Nederlandsch Indië. op Java heeft het water de oevers de;' dijken overstroomd en buiteri een aantal mansche-lijke slachtoffers ook groote schade veroorzaakt aan huizen, velden, rijstinrichtingen en vee. — Burger Amilcare Cipriani, hoofd der socialis-titche volksvertegenwoordigers van Italie, een knap spreker, is door een beroerte getrfi'en, waardoor hij spraakloos is geworden. — In Pékin,hoofdstad vun China, is een model-hospitaal geopend,waarvoor eene openbare inschry-ving plaats had, welke ander half millioen opbracht. De regeering had het terrein gratis geschonken. Aile moderne inrichtingen zijn er aangebracht en onder geneeskundig opzicht zijn niet alleen de bijzonderste geneeskundigen van het Keizerryk aanireworven, maar ook van Eurona en Amerika.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.