Het Sint Herman-Jozefsblaadje voor de katholieke Vlaamsche jeugd

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Vœrdekatbolieke Vlaamschejeugd PRAATJES VAN HEEROOM. Sneeuwklokjes. T e gaan zoo zoetjes-aan naar hel \i einde van Februari. Nog is de V winter niet voorbij, maar wie zijr oogen goed openhoudt, kan in de natuui al lezen, dat de lente niet verre meer is. De sneeuwklokjes gaan bloeien ! Kent ge een sneeuwklokje, beste kind ? O, ik hoor al menig knaapje en meisje van den buiten antwoorden : « Natuurlijk. Heeroom ! Wie zou nu toch geen sneeuwklokje kennen ?... » — Voor een buitenkind is dat heel natuurlijk, ja. Maar hoevee! stadskinderen zouden er wel een sneeuw klokje kennen ? dit is, niet enkel ervan gele zen of gehoord, maar een gezien hebben i Dat is jammer, hoor ! want de natuur is zoo heerlijk schoon, voor wie in dit groote prentenboek Gods weet te lezen. lvijk eens dat sneeuwklokje aan ! Welk een lief bloempje ! Aan een ron-den stengel met 2 à 3 smalle, lijnvormige bladeren bengelt een klokje van witte blaadjes, waarvan de binnenste aan de bui-tenzijde een groene vlek dragen in den vorm eener halve maan. Eenvoudig, en toch zoo mooi ! Heel zeldzaam zijn ze niet : men vindt ze aan heggen, tusschen kreupelhout, aan slootkanten en op voch-tigen grasgrond. Men noemt ze « sneeuwklokjes », omdat ze, heel dikwijls nog boven een laag sneeuw uitkijkend, als 't ware de komende lente inluiden. Het volk zegt er 00k hier en daar « vastenavondzotjes » tegen, omdat ze bij 't begin van de Vasten bloeien. Als men het sneeuwklokje voorzichtig uitgraaft, om het te verplanten, dan treft men eerst een knol aan, en daaraan fijne vezels, die de eigenlijke wortels zijn. Het is dus, zooals de lelie, de tu]p en de narcis, een zoogenaamde knolplant. Als men in den herfst zoo'n knol zou opensnijden, dan zou men daar al een steeltje met heel kleine botten en blaadjes vinden. Een bloemknop onder den grond dus. Waarom zou dat wel mogen zijn? Hierom : Hoe het sneeuwklokje zich 00k rekt en strekt, heel hoog kan het niet groeien. De planten en kruidjes rondom worden aile grooter en zouden het van de lucht en het" licht be-rooven, die het noodig heeft. Daarom heeft O. L. Heer tôt het klokje gezeid : « Omdat gij kleiner zijt dan uw buren, zult gij reeds vroeg in 't voorjaar bloeien, als de andere nog slapen. » En daarom 00k heeft Hij al de deelen van het bloempje al het jaar te voren klaar gemaakt in den knol. Is dat niet echt merkwaardig, beste kind, en moeten wij hier niet eens te meer de wijsheid van den Schepper bewonde-r®n ? Heeroom. 3e JAARGANG Bijlage aan « Averbode's Weekblad » 15 Februari NUMMER 3

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software