IL JAAÎÎCAMC, Nr 835._ MAANDAC, 8 JULî 1013. HET VADERLAND I Kleîne aankondigiflgen : 1 fr. per regel ! (,roo!e id. bij overeenkomst liienstaanbîedingea : voor gereformeer-den kosteloos. Belgisch dagblad, voorloopig te Parijs, 3, Place des Deux-Écus, S ■ LÉO VAN GOETHEM, Directeur Het nun-.mer ; 5 centiem (Front en Frankrijk). 10 centiera (andere Innden). Per masnd (vooruitbetaaîd) : Frankiijk 1.75 fr. Jïngeland 2 sh. Holland 1 gld. 25. Elders 3.00 fr. Deeconomische beteekenis Van Finland I dezen tijd kan inen zich or moei-Ln vervvachten dat het Belgisc-he L veel te hooren zou krijgen over [conomi^he toestanden in vreemde En. Het zai dus wel van belang zijn [onze lezers hier een artikel te lezen L de finantieele kolommen van «De |uf> verscheen en met enkele ge-ç wijzigingen — die wij ons veroor-L ér aan toe te brengen -- best fclaië kan to&gepast worden : [vorsteling tusschen de twee tegen-Idemachten in Finland, heeft meer boit de aandacht op het land der [nd meren gevestigd. ze belangstelling gaat bijna uitslui-jhrit, naar den strijd om het gezag: iaatkundigen toestand. L Wij moeten niet aileen politieke fetelling hebben, wij diènen ook, fcezig te houden met den economi-n en finandelen toestand. Wij be-en te weten, wat het land voort-[t, wat er vervaardigd wordt, wat ïebniikt, wat er in- en uitgevoerd 1t. Dan zijn wij in staat te bepalen, wij vandaar kunnen betrekken en wij daarheen kunnen leveren. îland ligt wat afzijdig van het we-[erkeer, daarom is het minder be-I Het heeft niet. den roep een land jn, met grooten natuurlijken rijk-; het internationale kapitaal is er ilijk onyerschillig aan voorbij ge-[ Dit was nu wel niet te wijten, al-laan onbekendheid met het land, r ook aan den remmenden invloed. ïe het verdwenen tsaristisch bewind en Finschen handel en nijverheid pende. ■ Finland leven op eene uitgestrekt-Ivan twaalfmaal de oppervlakte van iê, slechts 3,200,000 menschen.Daar-fcoont slechts 1/7 in steden. van dit ide gedeelto hebben alleen de hoofd-n Helsingfors met pl.m. 160,000 en irg met 30,000. Tammerfort en Abo, oude hoofdstad, ieder met pl.m I inwoners, dus aile vier te za-bijra 300.000. fe verhouding van het aantal der lijke bevolking totdat van de land-iiwende en bewerkende, wijst er dat de bodemvoortbrengeselen de laamste bro" van bestaan vormexi ; jel en nijverheid spelen lang niet pl aïs bij andere volkeren. t grootste gedeelte van den Fin-i bodem is bedekt met bosschen, ene oppervlakte beslaan van niet Pr dan 221,000 vierkantem., waar-r 67,360 vierkantem. met boomen leide moerasgrond, en 153,640 vier-ime. droge terreinen, waarvan een ï aan den staat en tweederde aan titan behooren, onder welke laat-pr de bezitter** van kleine stukken i overwegen. t bout maakt dan ook- het grootste Site uit van den nationalen, natuur-"rijkdom. Zonder dat, zou, Finland fed een arm land kunnen geld worden. Het hout welks vervoer werking aan ruim 50,000 menschen jverschaft, stelt Finland in hoofd-;in staat de artikelen te betalen,wel-ct noodig heeît en uit het buiten-Woet betrekken, omdat het ze niet cortbrengt. In 1913 werd niet min-lan twee honderd miljpen frank en houtwaren uitgevoerd, waar-Engeland het leeurwenaandeel, n.l. h. ootving. Bëhalve balken, plan-pnz., ging in hetzelfde jaar voor > milîoen gulden aan papier, uit 'lijpers cellulose1, vervaardigd, uit fnd, in hoofdzaak naar Rusland, fnaar de genoemde landen. ®ploitatie van den reusachtigen prraad zou nog hooger vlucht ne-' indien de mogelijkheid van ver-çrooter was. 'oonliik wordt eerst in den herfst veîlen der boomen begonnen, ''dan de sneeuw, die oneffenheden '{n bodem vult, het vervoer per 1 Hogelijk maakt. ?evelde stammen worden, op maat F ®n naar het naastbijzijnde rivier vervoerd. Daar moeten ze Ln liggen, totdat de dooi invalt en Jloten vereenigd, door den stroom ®ev'oerd kunnen worden. V?rsc^eidene punten komen die n bij elkaar; onderweg groeien ze ^ :ot duizenden stammen. Daar rj ( e ^oom niet sterk genoeg is, [iitenn s'eeP^°°t voor de vlotten ge-Lv\^. gevaarlijkst zijn de L w"ne'lingen, waarvan Finland ^mder dan 2000 heeft en waar-L matra do grootste is. Meerma-L r,urt h&t, dat de vlotten blijven il f;1n schudft juist als schotsen dat eer,o stam op de andere. Pi» belemmering uit den weg te ruimen is oen hoogstgevaarlijk werk; wanneer dal den hout-vlotters niet lukt, dan wordt d£ weg vrijgemaakt door den stapel stammen, die den doorgang verspert met dy-namiet te doen springen. Zelfs moeten hier en daar, als bij Taunnerfors, de stammen over land getrokken worden, wat gebeurt door een ketting zonder eind. Gewoonlijk gaat er een geheele zo-mer mede heen, voordat een der 600 za-gerijen bereikt is, welke in Finland werken, doch ook duurt het wel een half jaar. In die zagerijen wordt met razenden spoed, meestal dag en nacht gewerkt, want anders zou, als het ge-zaagde hout in de haven aankwam,waar vanu.it het verscheept moet worden, het ijs zich reeds hebben vastgezet en het vertrek belemmeren of geheel verhinde-ren.Finland lijdt dus aan het gebrek aan goede land- en waterwegen. Zoodra dit euvel verholpen is, zal het veel meer hout kunnen uitvôeren. Maar om die wegen aan te leggen, heeft het noodig geld en arbeidskrachten. Arbeidskrach--ten zou het wellicht zelf nog wel kunnen leveren. Maar geld heeft het niet voldoende. Als het dat wordt verschaft; kan het zijn waterwegen verbeteren, en spoor-"wegen Ixiuwen, en zoo zijn verkeersnet uitbreiden. Het hout is tôt dusver vrijwel alleen nog in gebruik, behalve tôt bouw- en timmerwerk, tôt vervaardiging van papier. Het winnen van azijnzuur methyl alcohol, creosoot, chloroform, jodoform en azijnzuur natron, uit afval, zooals dat elde'rs gebeurt, vindt in Finland nog weinig plaats. En dat het gebruik van bout voor genoemde doeleinden winst-gevend is, bewijst wel het voorbeeld van Frankrijk, waar jaarlijks ter waar-de van zestig miilioen frank, aan der-gelijke producten uit houtafval bereid wordt. De tweede plaats onder de uitvoerar-tikelen nemen verschillende soorten steen in. De Finsche bodem is op de meeste plaatsen rotsachtig en levert graniet en tufs'teen. Van het eerste treft men aan het z.g. repakivi, dat heeft gediend bij den bouw van paieizen en kerken te Petro-grad, Moscou en Helsingfors; ook bestaan verschillende kaden in genoemde steden, en standbeelden uit dat mate-riaal. Maar het heeft een groot nadeel: als het vochtig is barst het lieht bij sneh le temperatuurswiisseling. Beter houdbaar is het meer rood dan bruine graniet en het roode graniet z.g. Balmoral Red, waarvoor Schotland vooral een groote voorliefde schijnt te hebben. Daar de veeteelt zioh steeds meer u.it-breidt., vooral omdat door drooglegging van moerassen en woeste grûnden de oppervlakte weiland toeneemt, heeft zich de laatste jaren de zuivelindustrie sterk ontwikkeld. Finland, kan volkc,-men in eigen behoefte aan zuivelpro-ducten voorzien en daarvan nog uitvôeren. Voornamelijk alweer naar de Rus-sische hoofdstad. Doch ook hier belet gebrek aan kapitaal en goede verkeers-wegen, dat de jonge industrie de hooge vlucht neemt, welke mogelijk zou zijn, als de twee genoemde allereerste voor-waarden vervuld waren. Er wordt verder nog al visch uitgevoerd en traan, bereid uit vet, van rob-ben, zoomede de huiden van die dieren. In Finland zelf wordt wat ijzer ge-vonden, dit komt voor in het slijk van sommige meren. Er zijn slechts twee ondernemingen, die dit ijzerhoudend slijk bewerken voor de winning van het melaal. Of het ijzer ook nog op andere wijze, in den bodem, voorkomt, is nog niet bekend. Geologische onderzoekin-gen zijn nog weinig geschied. Van h6t aanwezig zijn van koper is meer bekend. De Pitkaranta-mijnen en die van Orija-rol in het zuid-westen, leveren wel een zekere hoeveelheid, doch tôt dusver wel de exploitatie niet winstgevend. Even-wel zijn in het oosten van het land ta-melijk uitgestrekte koperlagen ontdekt, waarvan reeds een deel geëxploiteerd wordt, met goed resultaat. Zoolang ech-ter de bevnichtende stroom van het kapitaal zich niet over Finland heeft uit-gestort en er geen betere vervoermoge-lijkheid is, kan deze industrie evenmin zich ontwikkelen. In het riviertje Ivalo, bij het meer Evare, word'G door wassching van de zandige aarde, jaarlijks ongeveer 4 k.g. sroud gewonnen; een onbeteekenènde booveelheid dus. (Wordt voorigezet). De Kweekschool van Meester Pips door FRITZ FRANCKEN Zondag ! De eerste week was heen en nu hadden ze een ganschen dag vrij. Alhoewel ze niet uitgaan mochten — tenzij 's namiddags en dan nog in rang, in orde, onder het militaire toezicht van Belîa-Stoûk of Soeza — toch heschen de jongens de feestvlag in top en schoten zo hua paaschbeste plunje aan, om hun blijde stemmibg aanschouwelijk te vieren. Ze zonnekiopten, bij ploegen op de speelplaats. Schel hoorngetoeter en winderig ho-bogedoedel woei ergens uit een open-staand venster der bovenverdieping, want, ja, in de kweekschool van Meester Pips_ tierde er een fanfare en dat was eigenlijk, een zwakje bij vele pro-fessoren wanneer gansch het personeel den buiten in trok : achter de wapp-î-rende vlag te mogen loopen op de maat van brommend kopermuziek. Daar kon geen enkele maatschappij twee uur in 't ronde hen de loef afsteken, zelfs de « Gilde der Meezenvangers » niet en die speelde nochtans « Poète et Paysan », op het stedelijk kiosken der Groo.t; Markt den 21n Juli ! Walter Faes liep op zijn eentje onder het glazen afdak der gaanderij. 't Voor-valletje met Paljas filmde weer door zijn geheugen en siemde hem tôt naden-ken. O ! niet dat de bedreiging van het feoornige ventje hem vrees inboezemde. Meester Pips zou zijn kostgangers wel zoo haastig niet aan de deur kegelen ! Maar hetgeen hem getroffen had, waren de laatste woorden : — Ik ken uvv nummer, Skeer. Men heeft mij over u ingelicht ! Besehikte meester Pips dan over een inlichtingsbureel en had hij aan zijn gesticht spionnen verbonden welke hem commentariëen verschaften over den burgerlijken stand van iederen leerling? Snuffelden zij in het private leven der jongens ook of gingen zij te rade bij de vroegere leeraars ? Walter ge-raakte er niet wijs uit. Misschien ook was het enkel een middeltje om hem fopperig te beïnvloeden, een goochel-toertje dat Pal j as voor de gelegeniheid uit zijn mouw getooverd had om den beschuldigde tôt inkeer te brengen ? Hij ontsluierde de beelteïiis zijner areliefde ouders in zijn geest. Hoe dik-wijls, voor hij insliep nà de afgewerkte dagtaak, had hij niet aan hen gedacht, vol verlangen en weemoed, en dan had hij telkens eeri groote droefheid door zijn boezem voelen zwalpen, die hem schier zijn vertrek betreuren deed. < Wat hij hier deze week geleerd had ' en nog vele weken leeren zou, was slechts een herhaling van vroeger gron-dig ingestudeerde stof. Hij kon rentenie-rend op de hoogte der dagelijiksche les-sen blijven en zonder veel inspanning door 't examen spartelen. Zou hij zelfs niet veel beter doen de studie der vreemde talen op zijn eigen handje te vervolgen. Hij sprak vlot Engelsch en vertaalde Heine op 't zicht. En dan zijn g Mcfdc bezigheid : ,de letterkmide ! De bibliotheek der school had hem teleurgesteld. Weinig degelijke boeken, eenige romantiekers, een half vijf-en-twintig afleveringen van oudbakken. geïllustreerde tijdschriften en van de moderne Vlaamsche auteurs een ono-pengesneden romannetje van Stijn j Streuvels : « Langs de Wegen » en « Twintig Vlaamsche Koppen », van Hugo Verriest... Bovendien verboden de reglementen van het gesticht het bezit van vreemde werken. Doch al moest hij voor die in-breuik op de tucht onverbiddelijk ge-straft worden, toch zou Walter, zoo gauw de omstandigheden het toelieten zijn uitverkoren schrijvers den drempel der kweekschool oversmokkelen en zich vermeien in hun glansrijke proza- en dichtkunst. De « Veertienjaar-Literatuurgeschie-denis » van Kloos was voor Walter een openbaring en tevens eens leidraad ge-Veest.^ Daardoor had hij kennis ge-maakt met de oproerlingen en muiters der Tachtig-Beweging in Zuid- en Noord ne d e r 1 a n d. De sonnettenkrans van Perfk scheen hem 't bijbeltje van zijn romanesk gemoed&leven en zelf — o ! maar dat wist niemand — had hij in zijn verloren uurtjes wel eens een rijmpje aaneengeknutseld dat vari vorm misschien niet al te gaaf was doch reeds een zekere oorspronkelijkheid ver-ried, die met een stage kultuur en een greintje technische vaardigheid alvîiôi bloesemen zou... FRITZ FRANCKEN. * ( Wordt vervolgd). NIEUWS UIT BEZET BELGE DOOR HET LAND STERFGEVAL.LEN Mevr. Mathiîde Van Haute, wed. d'Anvers, 75 j., Vlasmarkt, 7, Gent. — Mevr. Cat-h. Legiest^ 08 j., echtg. Karel Dhaenens, Nieuwland, 145, te Gent. — De heer Pieter De Laere, 71 j., Doornijk-steenweg, 141, te Kortrijk. — De heer Ed. Hofman, 60 j., Toekomststraat, 58, te Kortrijk. — De heer Léonard Surmont, 78 j., Rijsselstraat, 55, te Kortrijk, geb. te Ledegihem. — Mevr. Col. Albers, 86 j., wed. Jan Goelembier, St-Niklaasstraat, 8, te Kortrijk. — De heer Désiré Compère, inspecteur van directie bij het beheer van spoorwegen, te Else-ne. — De heer Eugeen Clerfeyt, bestuur-der, administrateur afgevaardigde der Laboratoriums Optima, commissaris bij de Kredietvereeniging van Brussel. BMAISjLWT UITLOTINGEN Brussel 2 p. h. Premieloten 1902 Tmkkinio- on In Anm'l 1QI« 19 Seriën 3047 4151 482 6575 8906 13556 13583 13770 14933 15440 17274 17930 18524 19601 21112 23116 23698 25890 29807 ' Premiën : S 23698 n. 8 uitbetaalbaar met fr. 20.000 S. 14933 n. 7 1.000 S. 4151 n. 14 500 S. 13770 n. 10, s. 25890 n. 11 250 S. N. S. N. S. N. S. N. 3047 8 T-047 12 4822 1 4822 S 8906 4 8906 24 13556 18 13583 13 13770 25 14933 10 14933 17 14933 24 15440 15 17930 10 17930 16, 17930 22 19601 21 21112 9 23116 12 23116 20 Met 110 frank de overige ntrmmers vervat in, bovengemek\e seriën. Betaalbaar 1 Jura 1918. Stad Brussel 1905 64° trekking. —- 15 Mei 1918 137 reeksen, béhelzende 3.425 obligatiën, uitkeerbaar vanaf 2 Januari 1917 : S. 38948 n. 1, uitkeerb. met fr. 25.000 S. 55165 n. 7 2.500 S 10605 n. 3 \ .000 S. 75328 n. 12. S. 121587 n. i 500 De volgende reeksen zijn uitikeer-baar met 150 frank : S. N. S. N. S. N. S. N. 1585 20 9818 11 10604 23 14376 2 16915 8 27233 17 31973 15 36586 4 49760 8 57554 2 70340 15 58240 16 94799 20 99974 24 104087 7 13484 7 138516 10 145649 21 146834 25 Behalve de hierboven aangeduide nummers, zijn de volgende reeksen uitkeerbaar met 110 frank : 264 422 1182 1263 1266 1585 2814 2961 3772 4341 7447 8311 5948 19818 10604 12140 14376 14672 14780 15310 16780 16915 20265 21607 25665 26869 27233 29771 30107 31380 31976 35555 36586 18948 39194 41012 43344 45437 45947 48054 49122 49760 50942 51755 52410 55138 55165 56656 56682 57541 57877 60617 62849 64566 65718 69528 69629 70340 73307 73752 74269 74300 75320 75733 77318 7S466 81840 83711 87501 87715 88240 88508 89168 89603 92280 92789 93488 93570 94255 94799 97268 99819 99874 100727 101145 10H 47 104087 105959 10G453 107073 111034 111265 112654 112986 113044 116287 116350 120524 121587 123660 126015 129980 131970 132489 132916 135056 135216 136484 138516 13873P 138546 139300 141081 141818 142021 144923 145584 145639 145747 146838 147114 148696 149783 149903 150813 153313 153418 154166 159464 161231 162353 165050 166596 167673 LUiK TWEE WITTE RAVEN Te Chaineux, een dorpje in de buurt van Ver vi ers, hebben twee boeren vanaf het begin van den oorlog hun land-bouwprodukten tegen .normalen prijs verkooht. De bewoners van het dorp en van den omtrek hebben hulde gabracht aan deze belanglooze menschen. O'JDE HOEKJES IN VLAANDEREN EVERSAM (Vervulg en siol) Hier geef in letterlijk de verschillige daadzaken die, tijdens den Geuzentijd, in de abdij voorvielen : « Anno 1566. De Geusen en hebben « niet eene kercke noch eene cappelle « van de casselerie Veurne gespaert. « De eerste plaetse daer zij dat gedaen « hebben, was in het clooster van Ever-« sam alwaer zij de biblioteek geheel « verniechtigt hebben. Een deel werc-« ken daer van leverden zij den vlam-« men over en d'andere scheurden ze « of droegen ze wegh. « Korts nadien was het clooster en de « kercke alhier weer verwoest ende ge-« brooeken door eene quade bende kerc-« kebreeckers weleke Jacquqes Mor-« mentijn van Rousbrugge voor opper-« hooft hadden. Later wierd deze gevangen genomen, want in de reening van Veurne-Am-bacht staat het volgende te lezen : « Den VII van der zelve maent (sep-itember 1568) reijsden Andriès Lootin einde Martin Pierin, ceurheers, tôt Elsendamme ende te Beveren, omme te hooren informatie, ten laste van Jacques Mormentin ende andere ghe-vanghenen. In October trock een andere bende Geusen weer naer Ever-sam, waer zij ailes stolen wat hun behaegde. « In 1567 waeren Pieter de Cocq, procureur generaal, en Lievin Snouck, Ceurheere, als Comminaris-sen door 't hof, gesonden naer de Cas-seleere van Veurne om er aile inlich-tingein te nemen nopens de heretie-ken. Op den in October waeren zij in de abdij van Eversam waer zij al de Maigrstraben ontiboden. Toen dere gesanten aldaer totiiwamen Wietter hun ten laste gelegd dat zij niet vlij-tigth genoeg hunlceder pligt gekweten hadden, mit s zij de Geusen niet gevangen hadden op tijds. Zij boden hunlieder verschooninge aen. « In 1568 in September hebben menig-vuldige Ge/uzen het clooster van Eversam andermael besprongen ende naer aldaer een religeus zeer gequetst te hebben ende genomen te hebben dat hun aenstont, vertrocken zij naer de bosschen van West-Vleteren. « In de maend 1578 lach de Compa-nie ruyters van Guiellimus van den Cathulle, heere van Assche, die al Geusen waeren, gedeelteJich in gar-nisoen tôt Loo. Die mannen deden groote moedtwiligheden jegens de geestelicken ende noementlich in de cloosters van Eversam ende van Loo, daer ze onmatich gewelî bedreven en de uit de selve droegen 't gone dat hun aenstont. Weer in October trock een groot deel der besttinge in Veurne, naer d'abdij van Eversam, alwaer zij de kelcâen en andere weerden stolen; de Religieuzen die wilden hunne goederen beschermen wierden quaé-lick behendeld. « In 1579 waeren er in Eversam noch eenige religeusen gebleven, in hope, dat zij hun clooster van vermielinge alsoo souden beweren. Desen deden in 't stille noch dagelicx de gewoone-licke kerckelicâe diensten ende leef-den al daer-met de opbrengst hunner landbau en de met de vruchten hunlieder hovingen. De Geusen, niet wil-lende gedoogen, datter nooh ergens op het platte lant eenige roomîch-ca-tholijcke diensten gedaen wierden, volex uit zijne stadt naer Eversam dies heeft den aooeh baillin van Ypre op den 4n Juin 1579 eenen hoop gesonden. Als die mannen dat gesticht geheel gerooft ende de religeusen mis handelt hadden, hebben se hetselve. alsoock de âercke aen 't vier tôt proeij gegeven. Dit clooster was een seer choon ende aengenaem verblijf voor-sien van oene schoone ende groote kercke. Naer den brant hebben de religeusen hun genoodsaekt gevonden in catholijcke steden te vertrecâen ofte bij hunne vrienden te g&en woonen, alsoo allesins groote moe-ijte fiebben-de om aen den cost te geraeken. » Na de jaren 1583 keerden eenige nonniken naar de abdij terug en begonnen gedeeltelijk-de herstelling. Doch korts daarna wierd zij door de >enden van Simon Utenhove op nieuw replunderd. Op 't laatste der XVIe eeuwe, na die ;chrikkelijke rampen en oorlogen ?roc.hten de âloosterîingen met dobbe-en iever om hun gesticht weêr tôt . ;tand te brengen en op te r;cl;ten In 1609 voîtooide Jaoob Beke proost • 1er abdij de herstelling en gedurende de. : XVII0 eeuwe steeg zij tôt het toppunt van bloei en welstand. Binst al die vroegere rampen was de toren der kerk alleen ongeschonden overgebleven. Hij dagteekende van in?, de XIIIe eeuwe. Rond de jaren 1625 wierd die proost-dij tôt abdij verheven en de Paus Gre-gorius de XVe gaf aan den Proost den titel van abt met aile de rechten die een Bisschop gewoonlijk bezit, uitgeno-men de priesterwijding en 't wijden der; H. Olien. In het jaar 1709 wierd de monnikf Praticius Fraeys abt benoemd in het klooster van Loo. Hij deed in zi]n wa-pen drie koppen van everzwijns plaatsen als herdenking vaiî zijn verblijf ia Eversam. j Zoo beleefde gedurende eene eeuwe,' het klooster van Eversam een vreedza-men tijd en schonk aan de streek een tal*-v^n weldaden, hulpe, bijstand ,onder-j wijs en vrede aan de bevolking. Van af 1792 herbegonnen de ramper».' en oorlogen het stil leven der klooster-lingen te verontrusten. Tijdens de Fransche omwenteling le-' den zij aile slag van mishandelingen ert tegenslagen. • Hunne abdij wierd geroofd en besto-len. De meesten deele der monnikeni vluchten weg en eindeîijk in Augustuai 1797 wierden de overige uit hun klooster gejaagd en verbannen. Aile hunne:, goederen zijn dan verkocht en verdeeki* geweest. Korts daarna vernielde men de ge-> bouwen en de kerk wierd tôt den gronda afgebroken. Jan Malbrancke, schilder te Loo, tee-kende, voor de afbraak, de kerk met der» toreii -d. t Is t-eem'ge-aat nog overbleef als ^ëraenking dier prachtigfc inrich-ting.Gedurende zeven eeuwen hadden dit brave monniken tal van weldaden ver-richt, duizende wonden geheeld, arme en gebrekkige lieden geholpen en aarï de samenleving, de wetenschap en de kunsten overgreote diensten bewezen. Oh oorlog, die de schuld Dier vroegere rampe waart; Hoe knaktet gij het streng geduld, Hoe bebt gij 't hart met sme>rt vemild, Dier stille kloostergaard ! Herman VANDERCUCHT. ' WWW I IN LE HAVRE (ieier^i ùitiriem evertedes Woensdag morgen, zoo meldt de «Le-gerbode », greep in het B. M. H. van Havre, waar hij onverwacht overleed den 29 Juni, de begrafenis plaats vai» den gepensionneerden generaal-majoop Couturieaux, J.-B., kommandeur der Leopoldsorde met palm en drager van het Oorlogskruis. De rouw werd geleid door zijnenM jongsten zoon, René Couturieaux, oor-logsvrijwilliger in het 8e linie-regimenfcv sinds den ln Augustus 1914, en die enkel het IJzerfront verliet, ten einde*», deel te nemen aan den veldtocht in Afn->3 ka van 1915-1917. In denzelfden veld-j tocht, onderscheidden zich ten zeerst&j de twee andere zonen van den diepbe-j treurden generaal : Kommandant Alberi! Couturieaux en kapitein Joris Cou tu--1 rieaux, beiden vereerd, voor hun schoonr gedrag, met de Kroonorde en het Oorlogskruis. Deze twee officieren keerden-onlangs naar Afrika terug. Een talrijke menigte woonde de be-. graving bij, namelij,k : Luitenant-gene* raal Lechat, de generaal-majoors De-, ruette en Stassin, de luitenant-kolonel»: Leestmans, Lambeilin, Isbecque, alsme-de vele andere hoofdofficieren en af-vaardigingen van de verschillende. diensten van de Belgische pllaats van-Havre. Wij bemerlktesn ook den majoori Couche, bestuurder bij het ministériel van Koloniën.en den heer Dero^omeen-teraadslid te Havre. De lijkdienst greep plaats in de kapeW van het hospitaal; de divisieaalmoeze-. nier A. Bert. van het Belgisch garni-' zoen, officierde. Voor het opnemen van het Iijk, schil-j ierde generaal Deruette, vleugeradju-i iant des Konings, Belgisch territoTiaaPi bevelhebber te Havre, de schitterendefcj [oopbaan af van den afgestorven gene-M raal. j Kolonel-kommandant van het 8e linie, j :en tijde der oorlogsverklaring, onder-r-;cheidde hij zich door zijne wilskracht,-j '.ijn weerstandsvermogen, zijn moed joowel te Namen, als to Antwerpen ont"

Er is geen OCR tekst voor deze krant.