Aile bricf-VYisselingen vracht-Xrrij te zenden aan Aug. Van. Œseghem, uitgever voor de naaml. taaatsch. « Drukkerij Het Volk», SVlccrsteeg, u° 1G, Gent. Bureel voor West-VIaandersni Gaston Bossuyt, Gildo der Ara-jbachten Kortrijk. Telefoon 523» Bureel van Antwerpen, Bradant en Limburg : Viktor Kùyl, Minderbroederstr., 24, Leuven. HET VOLK Men schrljlt ia : Op aile postkantoren aan 10 fr. per jaar. Zes maanden fr. 5.00. Drie maanden fr. 2,50. Aankondiglngen : Prijs volgens tarief. Yoorop tfi betalen. Rechterlijke herstelling, 2 ff. per regel. Ongeteekende brieven worden geweigerd. TELEFOON N° 137, Gent. S eesîti@m Iiet aummer CHRISTEN WE RK M AN S B LAD S. Ceiîtlem Siet nummer Waiss? @ss Hoe bloedig nijgt de" zonne daar tèh rooden Westerbant J Hoe vitrig ! 't Lijkt mij weî dat zij den hemel zet in brand. Ik kan mijn oog niet wenden van dieu Vuutgloed en dat bloed ; en wljl ik docr de velden dwàal, versombert mijn gemoed, Want hoor ik in de verte niet, wijl slapen gaat de zon, al over 't veld — zoo vredig nu — het buldren van 't kanon Fons Vande Maele. J)e Liditen vao den naclitelijken Slag. i De oorlogsbriefwissclaar in het Westen pan de Norddeulsche AUgcmeine Zeitung sclirijft : ;i Het is na middernacht. De rumoerige Stad werd plotseling in duisternis gehuld, ; omdat naderende vijandelijke viiegers 'aangekondigd waren. Op straat is het zoo donker, dat men haar den weg moet tasten. Maar onafge-broken vloeit de stroom van troepen. In cene kleine lichtstreep van eene kaars voor de poort van het hôtel, waar de officierai vertoeven, komen de beelden van lien, die langs de straat trekken, als op een matglas. Soldaten, die uit den slag jkomen. Soldaten, die naar den slag trekken. Met zwaren, vasten stap. Uit het verwarde lawaai van komenden en gaandcn, van ruiter-afdeelingen en wagcn-colonnes, motorfietsen en dreu-hcnde vraclitwagens, klinken een paar Iieldere geluiden, die zich vereenigen en iuider worden. Het is een lied, dat uit îionderden sterke kelen ldinkt, een solda-tenlied. Munitie-wagens rollen daverend «ver de kcicn. De ruiten van de liuizen r in kelen. Daartnsschen dragen de Roode (Kruis-auto's op zachte, voorzichtige zolen Vlug hun last naar de verbandplaatsen. tSteeds komen en gaan er ziekenwagens. 'Er wordt vannacht zwaar gevoehten. De vijand doet een emstigen aanval. Weer ïiadert de marsch-stap van nieuwe com-■pagniën, dreunt voorbij en sterft weg in de verte. ' Van den Lorette-heuvel rolt dof kanon-feebulder. Als de schriftteekens van de tlraadlooze telegrafie roept dit kanongebul-tier de menschen op tôt den strijd, hier de on zon, die in onuitputtelijk aantal nade-reii, ginds de Franschen, die er ailes op zetten om ons terug te dringen. Het ka-ïiongebulder is als eene electrische golf die de zenuwen opzweept.... De biiefwisselaar vertelt verder hoe hij In een toren klimt en daar post vat om uit de verte in den donkeren nacht iets te zien van den strijd om den Lorette-heuvel. De geheele horizon is vol .reien dan s en de licliten. J ^ aaia»— In de Ioopgraven, die men van hier niet ziet, zoodat men niet s ziet dan licliten, die in het duister zwemmen, ligt Fransche en Duitsche infanterie, ldaar voor den aanval, loerend op elkaar. En opdat niemand in het duister verrast wordt, laten zij liehtkcgels opstijgen, die het terrein tusschen de Ioopgraven met licht overgieten. Als hellen in een glas mineraal water, zoo borrelen de liehtkogels op. Krijtachtig, witblauw, stekend, dat het de OGgen pijn doet, zoo zijn de Duitsche liehtkogels. De Fransche met een melk-achtig-roeden glans. Dozijnen witte en roode kogels hangen tegelijkertijd in de lucht. Zij zoeken in lang front de weder-zijdsehe stellingen af. Zij wervelen in dichte massa's door elkaar. Zij dansen op de maat van het kanongebulder, zoo dat men zou kunnen denken, dat zij tegelijk met het projectiel uit den loop geschoten werden. Dan weer zijn ze veel talrijker dan het aantal projectielen, dat in tiommel-vuur afgeschoten wordt. Zoo talrijlc, alsof Paulus in den hemel signalen wil geven, hoe veel zielen in één minuut de aarde verlaten, hier in dezen strijd. Dit is het spel van licht in den nachte-lijken slag. Een vuuiwerk op mijlen af-stands, zocals het nooit ontstoken wordt bij een îeest van den vrede. Iedere licht-schijn doet de ziel pijn. Hij is als de groet van een man, die sterft. Nieuwe Krachtstof. Ook Zuid-Afrika heeft gebrek aan benzine, en het heeft geen noemenswaar-dige benzol-productie, noch andere in-dustrieën, die kunstmatige benzine zou-den kunnen leveren. Natal brengt echter veel suiker voort, en kent ook de spiritus-bereiding uit melasse als bijproduct der suikerfabriek. Nataliet nu is een mengsel van 60 pet. alcohol en 40 pet. aether, met eene zeer kleine hoeveelheid ammonia, om de zure verbrandingsproducten, die den motor kunnen aantasten,teneutraliseeren. Volgens proeven, die de « Royal Auto-mobileclub » in Engeland er mee nam, voldeed het even goed (sommigen zeiden zelfs beter) dan benzine. Aan den bezine-motor behoeft niets veranderd te worden, alleen wordt de lucht-inlaat wat gesmoord. Het aanzetten van den motor gaat (door de aanwezigheid van den aether) ook in de kou zeer gemakkelijk, wat voor 't gebruik in vliegmachienen een punt van groot belang is. Men weet, dat aether Zelf uit alcohol wordt gestookt, men is dus met nataliet geheel onafhankelijk, mits men alcohol heeft. Het chemisch onderzoek vanwege de « Royal Automobieîclub » leverde nog een vergiftig bestanddeel op. Welk, werd niet gezegd. De uitvinder Zei, dat in Zuid-Afrika dit bestanddeel onmisbaar was, omdat nataliet anders te veel in den smaak der naturellen zou vallen, als bralidewijn. Het vergif werkte wel hevig, maar niet doodelijk, dit was eerst bij veelvuldige herhaling 't geval. Een dronkaard, die het zou drinken tôt hij er aan stierf, was ge-noeg gewaarschuwd en bepaald onver-beterlijk, zeide de uitvinder. In Éngeland zal men het zonder vergif gaan gebruiken. De Engelsche wetten zouden trouwens zulk denatureeren met vergif niet toestaan. Eene Doodenvlakifc Mr André Glarner, van de Exchange Telegraph Company geeft eene uiterst belangwekkende beschrijving van een bezoek aan het bosch van Apremont, waar de Duitsche en Fransche Ioopgraven soms niet ineer dan 12 yards, een meter of tien, van elkaar liggen. De stellingen aan beide zijden zijn, zegt hij, buitengewoon sterk, daar de rotsachtige grond zich goed voor ver-dedigingswerk leent. Ile drong door tôt de eerste linie en zag, dat de Ioopgraven met allerlei gemakken, zelfs met electrisch licht toegerust zijn. Op zelter punt stond een gedenksteen, dragende den naam van een luitenant, die er onder rustte. 't Was de wensch van den Stervende ge-weest, begraven te worden daar waar zijne troepen bleven doorvechten. Eer-biedig had men hem in den loopgraaf ter ruste gelegd. Men kan zeggen, dat een burger zich tien maal gelukkig voelt in deze gangen van den dood éénmaal als hij er binnen komt en negen maal als hij er weer uit-gaat. De opmerlcing is van een geestig en Amerikaansch senator, maar zij is waar. Door de frontlinie-loopgraven gaande, kwamen wij aan het bosch Brûlé, dat, zooals zijn naam aanduidt, geheel ver-woest is en vandaar bij een punt, vanwaar het dorp Apremont op een afstand van 100 yard te zien was. Loerend door een kijkgat zag ik, dat eene doodelijke stilte om het plaatsje lag. De Duits chers zitten in de huizen en kelders, hoe wel het nu en dan een waagt, snel de straat over te steken. Rondom ligt eene groote vlakte, twee-maal zoo groot als de vlakte van Waterloo. De artillerie van Duits chers en Franschen bestrijdt elken duim van deze vlakte en geen levensteeken kan van het eene eind tôt het andere opgemerkt worden. Door een ander kijkgat konden wij" hoopen lijken voor de Ioopgraven zien liggen. De lijken lagen daar reeds eenige weken en geen van beide partijen kon uit de Ioopgraven, om te begraven, zelfs bij nacht niet. Oudhcidkimdige VondsteB. Uit Polen zijn kort geleden aan het oud-heidkundig muséum van de Marken, vier-en-twintig voorwerpen toegezonden, welke uit eenen Germaanschen onderaardschen gang uit de 2e eeuw onzer tijdrekening afkomstig blijken te zijn. Behalve eenige kostbare steenen, bevond zich in dien gang eene munt met de beeltenis van Sabina Augusta, de gemalin van keizer Hadrianus, die van 117 tôt 138 geregeerd heeft. Aan het Westelijlc front, ten Noorden van de Aisne, in de nabijheid van het dorp Bucy-le-Long is een student er in geslaagd bij het aanleggen van een loopgraaf een rei van 31 giaven uit de oudheid te vinden. De voorwerpen, die hij op deze plaats aantrof (armbanden en speerpun-ten), wijzen er op, dat de student te doen had met een overblijfsel uit den Kelten-tijd (4e. en 5e eeuw v. Chr.). Tien schedels en een ongeschcnden skelet kwamen bij de uitgraving te voorschijn. (Haagsche Vaderland) ïn de lîaven te Rotterdam. De voorlaatste week van Juni werd het steeds slapper in onze haven en alge-meen verwacht men, dat het nog stiller zal worden in verband met het Engelsche verbod van uitvoer van aile artikelen naar ons land, tenzij geconsigneerd aan de Nederlandsche Overzeetrust-maatschap-Pij-Deze week kwamen er 68 schepen binnen tegen 74 verleden week. Hiervan waren er 24 Nederlandsche, 19 Engelsche, 18 Noorsche, 6 Zweedsche en 1 Deensch. Met stukgoed waren daarvan geladen 38, met lijnkoeken 1, met steenkool 1, met ijzererts 6, met graan 4, met palmpitten 1, met petroleum 2, met steenen 2, met hout 1, met rijst 1 en in ballast 3. Daarentegen vertrokken 74 schepen tegen 83 in de vorige week. Van deze schepen waren 28 Nederlandsche, 18 Engelsche, 19 Noorsche, 8 Zweedsche en één Chileensch ; 44 waren met stukgoed geladen en 30 kozen met ballast zee. In de Waalhaven, waar het aantal binnenschepen reeds tôt een 1400tal is aangegroeid, blijft nogal drukte heer-schen met het omwerken van de regeerings maïs, waarmede de meeste van deze schepen geladen zijn. (Rott. Courant.) ! Yerordeniag op het Brood, De Gemeenteraad van Gent, Overwegende dat, ten gevolge der om-standigheden, het bestuur en .het nazicht der bevoorrading van de Stad en van de agg^omei'âtie, met toes'.emimng van den Gemeenteraad, aan de afgevaardigden van hat Nationaal Komiteit van Onderstand en Voeding, zetelende te Brussel, zijn toe-vertrouwd geworden ; Gezien de inlichtingen door gezegd Komiteit verschaft ; Overwegende dat het besluit van 16 De-cember 1914 dient gewijzigd te worden ; Besluit: Artikel 1. — Het is verboden, van af Ie Juli aanstaande, te Gent en in de agglo-meratie (Ledeberg, Gentbrugge en Sint-Amandsberg) toit brood, eierbrood of Icrenten-brood voor het openbaar verbruik te bakken of te verkoopen. Art. 2. — De personen nochtans die, op advies va.n het Komiteit van Onderstand en Voeding, eene bijzondere toelating zullen bekomen hebben, door den Burgemeester af te leveren, zullen wii brood mogen bakken, allecnlijk voor de zieken. Gezegd brood zal slechts mogen afgeleverd worden volgens de voorwaarden aangeduid in den toela-tingsbrief.Art. 3. — Het is verboden, voor het openbaar verbruik, klein bakkersgoed, zelfs grijs, te bakken of te verkoopen, zooals : broodjes, pistolets, fransche broodjes, koe-ken, mastellen, enz. Art. 4. — Grijs brood. — De bloem, ge-leverd dior het Komiteit van Onderstand en Voeding. moet verwerkt worden volgens het voorgeschreven mengsel, in brooden van 1 kilo of van y2 kilo (met ge doogzaamheid van 30 grammen per kilogram) gewicht, vastgesteld 12 uren na het bakken. Het mag niet verkoebt worden aan eenen prijs boven de fr. 0.46 per brood van een kilogram of op don voet van 4,6 centiemen per 100 grammen. Art. 5. — Het gemengd brood (gemaakt met een deel roggemeel ) mag niet verkocht worden aan eenen prijs boven de 0.48 fr. den kilogram. Art. 6. — Het zvoart brood (uitsluitelijlr Vervaardigd met rogge) mag niet verkocht worden aan eenen prijs boven de 0.48 fr. den kilogram. Art . 7. — De overtreders van de tegen-woordige verordening zullen de straffen va i polieie oploopen. De overtreders zulleu daarenboven, onmiddellijk aan het Comitei: van Onderstand en Voeding bekend gemaak ' worden, om beroofd te worden van alifc levering van bloem. Art. 8. — De Raad herinnert aan de belanghebbenden de wetten en de veror-deningen de vervalsching der etelijke warei beteugelend en waarvan de stipte naleving zal verzekerd worden. Gedaan ten Stadhuize, in zitting v*an 28 Juni 1915. De Secretaris, DE BRUYCKEB. Vragcn en lalichliogea, Decmw Emiel en familie, welvarend in hun huis te Beveren bij Rousselaere, over hun zoon Victor Décruw, 5 e div., 1° secti ■ en over de familie Camiel Castelein-Verman-dere en drie kinderen, gevlacht uit BousS laere den 19 October 1914. — Evarist Devos en huisgezin, Lichter-velde, in goede gezondheid, naar broeder Richard, vrouw en dcchter, vertrokken i it Dixmuide. — Madeleine Claeys, in voile gezondheid te Lichtervelde, naar hare ouders gevlucht uit West-Roosebeke in October laatst. — Alice Nottebaert, echtgenoot en kinderen, welvarend te Gent, Vissch?rstraat, 40, naar hare zuster Marie Nottebaert, haar raan soldaat bij het Belgisch leger, en haar zoon Gilbert Piens, laatste nieuws uit Montigny-sur-Sambre, Bue Pensé, n° 5. — De gezusters De Coninck, van Staden, over broeders en zusters, gevlucht in October 1914, laatste nieuws Uit Aumale-la-Seine. Wij bevinden ons bij Jozef Ghekière-Vandei -keeren te Iseghem, in voile gezondheid. — M. Ferdinand Hillewaere-De Mets, onderwijzer, die het goed steltin zijn huis te Veldeghem, verlangt te weten waar zijne ouders, broeders en zuster zihc bevinden ers hoe zij het stellen, gevlucht uit Merckem-bij-Dixmuide.— Hector De Loddere-Vandeweghe, te Swevezeele, over Wed. Karel Courtens-Baelde, landbouwster, te Poelcapelle erv familie en Cyriel Van Coillie-Courtens, han-delaar, Passchendaele en familie. — De familie van Denterghem van de Eerwaarde Overste van het gesticht hint-Jozef, St-Sebastiaanstraat, 16, te Oostend> verlangen om nieuws van haar te vernemen. — Over Karel Van Laecke, 6® linie, 1/3. 2° div. — De wed. Theophiel De Keukelaiie en familie, Nazareth, over haar zoon Raymond en familie, Timmermanstraat, 15, Oostende. — Wie kan inlichtingen geven over Pietei Cruppens van Molenbeek-bij -Brussel, vrij-williger, 3e corps. — Drie ohfsteden te Staden behoorend aan M. De Bouck, van Erezenberg (West-hoek) en waarvan twee gelegen Staden bertien een Zuidhoek, zijn zij niet beschadigd en wie is er op. Gelief namen der pacLteis op te geven in Het Volk. Wie weet waar de eiege-naar zich bevindt? Zeer erkentelijk. — Waar is gevlucht Karel Wijdhooge en huisgezin, bareelwachter op den Frezenberg? — Louis Bonté en zijne vrouw Hortense, van Frezenberg, waar zijn zij? — De familie Raes-De Poortere, welvarend te Teralphene, naar Kamiel Callebaut, vrouw Anastatia Raes, gevlucht in Septem ber 1914 uit hare villa te Muyssen-Erembo-deghem-bij-Aalst, laatst gezien bij M. Wed Looyens-De Pree, Aerdenbrug, Nederland-Zeeland. MENGELWERK 24 Op zoek naar den Schuldige •— Mijne meesteres rust uit op dit ftogenblik, mejuffer ; zij middagmaalt te 6 ure. Als haar opschik gereed is zal ik u îtomen roepen om u tôt bij haar te bren-gen. Wilt gij dat ik u helpe aankleeden ? — Moet ik met Madame dineeren als zij Volk ontvangt ? — Zeker, Mejuffer. Gij zult behandeld worden evenals de op het kasteel genoo-digden. Mijne meesteres wil het zoo. — Ik zal alrap gereed zijn, antwoordde Alice. Wilt gij mij komen verwittSgen aïs Madame de Morlant mij kan ontvangcn 1 Toen de jonge dochter alleen was, zag eij rond en stelde vast dat de twee ter harer bescliikking gestelde kamers buitengewoon prachtig waren. Zij opende haie koffers en begon haar toilet te maken. Onder hare kostumen koos zij er een van sombere tint, met blauwè linten ge-garnierd. Vervolgens stak zij eeBÇ roos in hare prachtige bruine liaarlokken en «ene andere in haar keurslijf. Op dit oogenblik verseheen de kamer-?vrouw om het meisje bij hare meesteres te brengen. Zij stond letterlijk in bewon-idering voor de nieuwe gezelschapsjuffer jén kon dan ook niet nalaten haar |daar-Over hare komplimenten te maken, — Oh, madame zal verrukt zijn u zoo schoon te zien, Mejuffer. Juist is er veel volk aan tafel. M. Donatien d'Esfort gaat aankomen met al de gasten die op het kasteel van Loutrel zijne gastvrijheid ge-nieten. Jacques Bourbet, de kamerknecht van M. d'Esfort, is reeds hier, vervolgde de kamervrouw, lichtelijk rood wordende. Maar kom, Mejuffer, Madame wacht u. Toen Alice bij de eehtgenote haars va-ders, bij hare moeder binnentrad, werd zij door haar met een lieftalligen glimlach ontvangen. — Wees welgekomen in uwe nieuwe woning, Mejuffer Vial, zegde haar Mad. Octavie de Morlant. Ik zou u wel vroeger ontvangen hebben, maar ik voelde de noodzakelijkheid een weinig rust te ne-men. Nu, volg mij, wij moeten ons naar het salon begeven, waar mijne genoodig-den op mij wachten. Toen de twee vrouwen in de schitterend verliehte groote zaal verschenen, trad een man met levendige belangstelling op de meesteres van den huize toe. — Ah, M. d'Esfort, zegde deze, hem de hand toereikende. — Wat doet het mij genoegen u zoo goed te pas te zien, antwoordde hij. Ik heb gevreesd dat de kleine tocht per boot u al te veel vermoeid had. — Niet het minste, meikte Madame de Morlant aan. Ik bezit gelukkig eene sterke gezondheid. M. d'Esfort, voegde zij er bij, laat mij toe u mijne nieuwe gezelschapsjuffer voor te stellen, Mejuffer Alice Vial... Donatien boog diep. Alice bezag met belangstelling den man waarover haar . vader haar zooveel had gesproken. XXIX. Donatien d'Esfort, de tegenwoordige eigenaar van het domein Loutrel, geleek geenszins aan de menselien tôt welk ras hij behoorde. Hij bezat noch de blauwe oogen, noch de kenmerkende trekken, noch den onder-scheiden lichaamsbouw. Reeds de veertig overschreden, zou men hem op 't uitzicht dien ouderdom niet toe-gezegd hebben. Tenger, bleek, droef-geestig, scheen hij maar zwak van gezondheid te zijn. Zijne zwarte oogen had-den eene zachte uitdrukking. Zijne stem, een weinig belemmerd, was aangenaam en zijne manieren droegen het kcnmerk eener ware onderscheiding". Vooraleer hij de goederen van Julien de Morlant erfde verkeerde hij meermalen, zooals wij het reeds zegden, in geldver-legenheid. Dikwijls bracht hij maanden door op Loutrel, in gezelschap van den markies, wiens ongelukkig einde hem een onverwacht fortuin verschafte. Sedert hij heer van Loutrel werd, had hij veel gelegenheid gehad eene vrouw te kiezen, zelfs in de rangen van den adel-dom, maar hij had dat niet gedaan daar hij boven ailes aan zijne volledige vrijheid hield. Nu echter werd hij aanzien als ver-loofd met Madame Octavie de Morlant, de weduwe van zijnen ongelukkigen neef. Alice was nog bezig de zachte, droevige trekken van M. d'Esfort te bestudeeren wanneer eene reeds bejaarde dame het salon binnentrad. Het was Madame de baronnes de Kardec, weduwe van een man die na gansch zijn fortuin opgeëten te hebben, haar nauwelijks genoeg had nagelaten om te leven. Deze dame was gedurenae verscheidene jaren de geleidster van Madame de Morlant, die, veel jonger schijnende dan ze werkelijk was, er aanhield door iemand vergezeld in de bijeenkomsten te ver-schijnen.Madame de Kardec bezat een buitengewoon jaloersch karakter ; ook was zij erg gebeten op al dezen die in de gratie stonden van Madame de Morlant. Deze stelde Alice voor aan hare gewezen beschermster, die op het meisje een misprij-zenden oogslag wierp en haar koud en onversehillig groette. Mejuffer Vial's lief-talligheid had voor gevolg dat zij zich de verachting der oude dame op den hais trolc. Zij begreep dat deze bevallige jonge dochter welhaast de voile genegenheid harer meesteres zou winnen, en bijgevolg een bestendig gevaar voor haar zou op-leveren, zooveel te meer daar hare aanwezigheid op Marlinne sinds langentijd nutteloos geworden was. — Ziedaar eene, zoo dacht de weduwe, die hier niet lang zal verblijveh ; ik zal er wel weten voor te zorgen. Nochtans, om hare slechte gevoelens aan Alice te verduiken, knoopte zij met deze een gesprek aan, terwijl Donatien d'Esfort en Madame de Morlant bij het vuur plaats namen. — Ik geloof dat gij eene zeer goede keus gedaan hebt, Madame, zegde Donatien. Mejuffer Vial aandachtig gadeslaande Het is waarlijk cene schoonheid, dat jong meisje daar. Hoe hebt ge ze ontdekt? — 't Is het toeval dat mij deze vreemde-linge gezonden heeft. Vernomen hebbendeJ dat mijne gezelschapsjuffer ziekelijk is, heeft zij de openstaande plaats aange-vraagd. Onmiddellijk heb ik haar aan-genomen ; ik ben overtuigd dat 's meisji aanwezigheid op Marlinne een waar geluk voor mij zal wezen. — Met hoeveel geestdrift spreekt ge over haar, nierkte M. d'Esfort aan. Gij hebt toch wel inlichtingen over dat meisje ingewonnen? Weet ge tôt welke familie zij behoert? Kent gij haar verleden? — Ik heb nog den tijd niet gehad haar voile vertrouwen te winnen, maar, daar-voor is nog gelegenheid genoeg. Ik weet dat haar vader een arm geworden, be-schaafd man is. — 't Is wonderbaar. Hoe meer ik dat meisje aanschouw, hoe meer ik denk lie1 nog gezien te hebben. Madame de Morlant sidderde. — Zulks is onmogelijk... zij komt vafi zoo verre... En nochtans, hare trekken hebben op mij denzelfden indruk gemaakt...Maar, ziedaar mijne genoodigden die van hunne wandeling teruglceeren. Bij het hooren dier woorden werd Alice bevreesd. Haar hart ftlopte met aile moge-lijke hevigheid. Een aantal damen en heeren traden binnen ; het gesprek werd algemeen. Weinig later lioorde men het gerucht van een aanrollend rijtnig ; eenige jonge-lingen verschenen. Onder dezen bevond zich graaf Alfred d'Albermont. ft Yervolgt,J Yijfea-Twisligsle Jaar. — H. 183 Goâsûlenst — Hslsgezla — Elgendra ■' Zoiidag, 4 Jali 19IS

Er is geen OCR tekst voor deze krant.