Ons Vlaanderen

2244 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1917, 20 Januar. Ons Vlaanderen. Konsultiert 25 April 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/x34mk66n6r/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

» Derde Jaar. — Nr 48. Prijs : 10 Centiem per Nummei ONS VLAANDEREN TE'; GENT 24, Wellinckstra VERSGHIJNT ELKEN ZATERDA* TE PARUS : 181, Rue de Gharonne.^ ABONNEMENTSPRIJS : Voor Bi - n Fraiikrijk t Voor te» jaar fr.-». 5 00 Voor zes m h an d » 3 00 Voor drii mnïiiid .... » 2.GO Buitcn }?rank.iijk : Voor eei; jaar » S.00 DOOR EENDRACHT STERK rarrc—TiHyHiTrirïfîTtWTtT^WIMMi AANKONDIGTNGEN : Tien frank voor eerste opname. Voor verscheidene opnamen : TO«; î r. 1 . Eerst ieven ILaat ons dansen, laat ons spring en jubelen, wij hebben sincls veerti dagen te» nieuwen minister, • • censuur Goede Belgen. er zijn er toch ne die nict < p den Yzer zitten, treuren er om, en wa neer zij de ernstige îedenen will doen kennen die de verantwoordelij personen zouden kunnen inlichte komt de censuur die al die redene tegen de wijzigingen, met een blav potlood uitveegt en officiëel juich aile Belgen toe, op commando, ve de prachtige veranderingen die g beurden... Htt is waar dat geen lai voor dezen oorlog zoo vrij was als B gië, en 't is wat uitlegt dat wij eenige zijn die de gunst geniet censuur te hebben. * ❖ ïflll uH len en. Un 0 censuur aar T Reeds meermalen hebben wij 1 Ons Vlaanderen t aangetoond d een familie bestaande uit 3 persone vrouw en twee kinderen wanneer s fransche allocatie ontvangt per d; beschikt op een minimum inkome van 3,50 fr. en gewoonlijk, — wai in geval zij fransche allocatie ontvanj I en ; trekt zij doorgaans de huisvesting — en | op een dagelijks inknmen van 4 50 fr J Wij bekennen heel graag dat inei •• i met 4,50 fr. daags moeilijk 3 perso •• ! nen kan doen lever), reaar met z< e • • j veel oveileg grraakt mon er misschien [ ; i En noclitans t al van huismof der .. wien steun onder de vvapens is zuller .. in hetzelfde geval als hierbovei •. (rnoeder en twee kinderen) wanneer zi ••• enkel de belgisclie allocatie ontvangei •• alleerlijk beschikken over de 2 25 fr •• per dag. Bevindcn zich in dit ge .'a I al dezen, — en zij zijn heel interes sant, die voor den oproep van dei i T | man geen vluchtelinggeld tn kken c' J ook jiog dezen die fdtelijk geen vluch ) teling zij:), al dezen — en zij zijr ' talrijk, — aan wie voor eene red r "'! of eene andere de fiansche allucatior ™ ; vroeger ontnomen werd. ,n i In voorgaande artikelen ' bewezev n' ; wij dat een huisgezin van 3 personer die over 2,25 fr. daags besebikt nid en kan leven, or ;e- id ?i- ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; de censuur en | En daarom achten wij het ons • • (en plichte, dit aan te klagen om ver-' ' betering te bekomen en zoo onze strijders op te beuren. • • » ♦ * in < Primum vivere, deinde philoso- at phare » zegde eens 'n verstandig man n, die latijn sprak ;ij En 'k ben zeker het gedacht te vertol- ig ken van honderd duizend vluchtelingen :n wanneer ik zeg : < Eerst leven... it >t Justus. Louis Duprez Een pijnlijk liieuws komt ons ui1 I België treffen. Louis Duprez. ons allei I vriend, is op 22 November 1.1 . teGenl I schielijk overleden. De krachtige werkrr, de verstandige I en ervaren man die voor de Belgische I werklieden die op den vreemde ginger I werken, zooveel verrichte is op de bre< I gestorven waar hij gansch zijn lever I op streed. Wat hij te verduren had, wat hij ■ teweeg bracht, zal toekomende week ■ in • Ons Vlaanderen i door een meei ■ibevoegde pen ncergeschreven worden Het weze ons genoegzaam, alleen te ■ vermelden, dat Louis Duprez, — een ■ volksjongen — het zoover wist te B^rengen door wilskracht en eigen ■ studie, dat hij lid werd van den hoo-■igeren arbeidsraad, en dat hij plaats-■vervangend volksvertegenwoordigei ■voor Gcnt was. Zijne grootste kracbten wijdde hij, ■fin 't is daar, dat ik hem leerde ken-■nen en waardeeien, aan het sécréta-■riaat van het Beschermkomiteit dei ■ Tijdelijke Uitwijkelingen van Oost ■Maanderen, aan de maatschappijen ■^an Onderlingen Bijs!and der Uitvvij-•■sëlingen, en aan het syndicaat dier ■Werklieden. 1 Aan zijné familie in België gebleven, ■aan zijne twee zonen, die strijden aan Yzer bieden wij onze oprechte en - W^istene deelneming. ■ E. R. ■ Vluchtelingen Verspreidt uw blad I Seelàcn uit Land van Waas ■ 0 frisch en fraai geweest in Vlaand'rens ylakke [gouwen ; 0 welig Land van Waas, tôt Vlaand'rens tuin [gewijd, , Gij zijt de hooge prijs, behaald na harden strijd Om in moerassig land te ploegen en te bouwen. In plaats van poel en plas, laat gij ons nu aan- [schouwen Uw vvelbewerkte akkers, rracht van Vlaamsche [vlijt. Daar tusschen uwe steden, dorpen wijd en zijd, , Alsschattenuitgestrooidinbloeiendelandou'wen. Gaat eens bij zomerdag in 't Land van Waas verpoozen En ziet, bezijden Gent, die tuinen, rood van [rozen, En bont van al 't gebloemt', dat oog én hart [verrukt. En op het veld de 'vlijt verdiende vruchten plukt Beschut voor weer en wind door groene elzen- [hagen, Ziet al die akkers daar, dierijpe vruchten dragen. Omer Wattez, Lid der Koninklijke Vlaamsche Akademie. BEEICHT Bij opzending van een mandaat naar Ons VLAANDEREN, 181, rue de Charonne, Paris, ontvangt men onmid-dellijk« Het Kerkboekje van den Vlaamsche n Vluehteling » Prachtuitgave 1.25 Gewone uitgave.... O.5O De Kaart van het Belgisch Front. CNieuwDûort tôt Lensl voor 0^50. In Piam Memoriam RENAAT DERUDDER, f Merckem, 17 December 1917. In den witten wintermorgen hebb r wij hem gedragen naar zijne laats rustplaats. Helder-blank, als zij n ziele was, stonden de boomen in di bleeken zonneschijn, en trage trok 1 lijkstoet, de reeks Vlaamsche krijgei I door de straten van het stille doi '3 a,m de vuurlijn. n Renaat Derudder werd te Oostack r.' in Oost-Vlaanderen geboren, den December 1897. Op 13 Okt<;ber 19 II teekende hij te Brugge zijn indiens treding bij 't Belgisch leger, als oc logsvsijwilliger. Hij kwam op d( Vzer den 21 Februari 1915 en m n geen J8 jaar oud zijnde, deed 1 '' zich von de eerste ure toch geldi ^ ! als ern kloek krijger, een moed |J suldiJ.i. Wie hem kende weet wie h n was en wat hij deed. en hoe hij steec n zijn eigen vergat om anderen te helpj Een helder kop in een gezoï 'i lichaarn Lad hij algauw gezien, d< ^ grooten rnd(.r;,ang die ons Vlaanden t t»edrei^dc. Wie onder de Vlaminge las r.iet met genoegen en bevrond rin^' zijne fijt«e woorden in « O Vaderland » wanneer hij het hs tegen de steeds stijgende zedeloosheic Wie heeft met meer vuur.meer krach dadigheid dan hij het deed on. rechten verdedigd, met woord en pen O neen, Renaat De Rudder w, geen gewoon mensch en zulke zielc plaatst God slechtsopde aarde omze kiezen als offer voor eene heilige zaa' Luistert naar zijne laatste woorde s en ze zijn heel zijn leven : «'kwist nii " dat een mensch zoo lijden ken, ma; 5 ailes voor Vlaanderen, en Vlaandere voor Kristus ! » Voor dat ideaal is hij gestorven a een heilige, als een kristen kerel. C " wat wordt onze strijd iets grootsch.ie 3 heiligs, wanneer dezulken er vu sterven ! Zoo eene dood is eene zeg en is zaad voor goudgele vrucht'ei 1 Houp op den oogst, o Vlaand'.rland Ge zijt bij uw Jezus, die ge zc bemindet, Renaat. Tôt wederziens Wij zetten uw werk voort en wat £ stervende zegdet, zeggen we u n; ' Ailes voor Vlaanderen ! Vlaandere voor Kristus ! Hub. Bulté. Nota der Redaktie. — Renaat L 5 Rudder, was een der getrouwste m dewerkers van « Ons Vlaanderen e Enkele dagen voor zijn dood zone ; hij ons nog eene prachtige bijdraf 1 die wij hieronder overdrukken. ^ Men weze de ziel van onzen brave medewerker indachtig. ; " KE$EkS. " De « Kerels van Vlaanderen » ware > stoere sfambewuste Vlamingen, die c ' boeien die hun Vlaming-zijn knelde en smachtten, met machtige rukke s stukbralcen . j Hun zvvare mannenstemmen zonge metgrootsch geweld : « Onze vadere t waren vrij en viij zoo blijven wij ! . — Die kreet die hun hoog edel idea; vertolkte, wilden zij verwezenlijke t eu zij hebben gewerkt en gezwoegc - gekapt, gebeien, geslagen tôt zij vr . waren. Hedendaag^cbe « Kerels t zijn stan bewuste, uit den slaap opgerezet < . durvende, gecstdiifte, heusche Vh mingen, die een grootscb ideaal inhu blonde koppen diagen : « Vlaandere vrij zien, geheel vxij in een vrij Be gië. Dat vrije Vlaanderen, dat vrij Vlaamsche volk in 't vrije België doe r openbloeien in de gansche heerlijl ; heid en vruchtbaarheid, waarnaar iede " volk — als het zich nog als vol bewust wilt voelen — moet streven. ■ « Kerels > zijn mannen die dit idea: hooge voor hunne geesten houden e het bereiken willen, in 't voile gewel van hun edel-groo.tsch betrachten, m< durvende, nooit rustende daa< « Kerels » zijn mannen die in teger woordige gruweltijd, die aan de gee; ten — door wapengedruisch, fatale porlogsgebeuitenissen zôô zwaar be-neveld, de hoogstralende Waarheid en Rechtveerdigheid verduikt, met durvend stoute oogen echte toestanden "n willen inzien en aan Vlaanderen hun beste woord en sterkste daad in voile 116 kristelijke opofferir.g verpanden. ^ 't Zijn mannen die hun nooitbui-genâe koppen hoog houden onder den . ' zwaars^en oorlogsdruk ; die riiet buk-ken voor woest-zweependstormgeweld, niet beven noch schrikken om koude ^ valsche slangenbeloeren. 't Zijn man-^ nen die geestdrift uit hun oogen sper-^ ken laten, die geweld leggen in hun machtige lied. 't Zijn mannen die hun karakters 'yj vorrnen tôt 'n stalen kracht, tôt S 'n hoogste Vlaamsche volmaaktheid, tôt 'n hoogste menschelijkheid, 't Zijn . mannen die na eigen akker beploegd « en bezaaid te hebben, elders op braak-^ liggende velden, waar onkruid welig ^ optiert en gezond gewas verdringt, gaan ploegen en zaaien in 't blijde ,n lichtgeschetter van hun Jeugd in't hel-; ste gelaai van hun offerende Liefde. Jongens, weest « Kerels » wilt ge e' ware Vlamingen zijn . ,e A'n T^TT Drmr\TJn d — — ,, , j- Tw88 mlsspig's dp ééoeii dag. ? xs OP een zekere morg.sn, bij het haa-stig y-'eggaan uit mijne kamer om op tijd aan te komen in een dorpje nabij £ stad \raar de Vlamingen op mi'jn n bezoek wachten stootte ik onbermhei -tiglijk mijn vluchtelingentafel om verre. ^ ze stond er al zoo lang te zieltogen op hare drie gebrekkige pikkels en nu eindelijk had mijne geweldig dwaze stormloop haar omgesmeten met een 's gro!>ten doffen slag in de vroege mor-; genstilte, zoodathet jonge hcjpgstudeu-s tje dat onder mij woonde voorzeker )l van den daverenden bots uit het bed e' rnoest springen en angstig opkijken *j naar de zoldering. Hemel, wat was me • dat eene vreeselijke ramp ! Al wat de 0 tafel op haar b rd droeg lag daar nu ' op den grond in een warboel om den Ie schedel zonder hersenen te voelen. Ga-1- zetten en « ons Vlaanderen » daarbij, n a, u. b. ! Opzoekingskaarten, beelde-kens, printjes, medalietjes, paternos-ters, catecbismussen, kerk- en zangboe-je jes, werkaanvraagbulletins, raadgevin-gen aan de jonge huismoeders, stalen ^ van vlaamr-che kanten, spelleboutjes, spaarkaarten, bon 's voor schoenen en ,e werkbroeken, vier briefstapels die ieder gepletterd zateh onder een obuskop, verbeeldjedat allemaal in schrikkelijke n verwarringoverhoop geplaveidopmijne plancher, 't Was geen idylle, weet ge ! En daar stond ik nu met lamrne ze-nuwen te mediteeren d:im médium si-lentium, toen daar opeens de wandel-stok van het studentje tegen den pla-n fond aanklopte. 'e « Monsieur l'abbé! Monsieur l'abbé!..». n hoorde ik roepen « Qu'est-il arrivé » En n het riep nog van aile andere dingen die ik niet verstaan wilde. « Ge zoudt ook n al beter dren met voort te sdapen » n peisde ik in mijn eigen. Met een " gev.eldigen iuk trok ikde deur op_n en l' liep buiten met het vaste gedacht dat n de knecht wel zijn werk zoude vinden straks. 'j In eenen wip was ik naar benedan. Den velo even rap opgesprongen en dan maar bleksemend voort aan het raderen door de slad, heuvelen op, -- hoogten af. Een uuitje later kwam ik al hijgend n en zweetend in het dorpslokaal waar de t brave Vlamingen op mij zaten te e wachtcn. Wij waren weldra rustig aan n 't klappen over wel en wee, ovçr oor-log en vrede en over andere tristige of ^ luimige vluchtelingszaken. a De goede Belgen zaten weer vol 1 moed toen ik in den namiddag weg- n reed" d —Meneer, 'k moet nog naar de stad; om 'ne kilo koffie, mag ik even mee j per velo. 1- — Ja zeker, Soo.. we rijden de boo->- men om verre, kom 1 e En Soo en ik samen deftig op w - naar de stad . I — « Nog nooit gevallen, Soo » — 'k En doe. meneere ! — l j — Nooit geen beestigheên tegeng komen per velo ? — 't En is geen nood, meneere . — Soo's klak stond scheef van het di ^ nig rijden. — Soo, ge draaft veel te hard, i kan u niet volgen, zei ik al, deels 01 l Soo tôt min gevaarvolle gevoeler te brengen, deels om mijn eige pedaalgetrap te mogen verminderei j We reden af een « coteau » en aa den omdraai van den weg, daar botî . ten wij opeens, o wee ! op een ' geitenkudde. Ik remde zoo goed ik kon, mas ' het rem van den ongelukkigen So j gaf 'nen krak van het plotseling geweld en Soo stormde met gruweli; r ken ruk op de ver-chrikte beestjes ir Soo riep hopeloos 'om er bij te we< | nen, zoo iets van « uit den weg, op zi stommerikken ! » maar het hielp nie want de geitjes verstonden gee vlaamsch. : Wat eene vreeselijke ontmoetin toen rnijn kameraad met malend beenen en draaiende wielen in ijs< . lijken pletterloop het geitenschadroe overrompelde. Verbeeld je die botsing , Tusschen een dichtestofwolk meend ik Soo's sehoenzolen te ondersche den die omhoog in de lucht ee vieze gekke maat sloegen. wijl ee ' armzabg geitje, dol van schrik, tege mijn wielspaandig aanbotterde, 1 — Hewel, Soo ? vroeg ik beangstig om het 1 jc van mijn gestruikelde makker. Soo zat vierkantig té lachen op de ' grond. ?g — « Groot is de zege en groot is d< nederlaag, Meneer. » — « Ja, Soo, "k ziet 't wel. » — « Zijn er menschen die deze 2- stomme affaire hebben afgekeken ? » vroeg hij, en we keken allebei eens rond. In de verte zagen wij het ver-L schrikte herderken naar buis wegloo-pen « man, maman, figure-toi un mon-sieur et un aut' qui se sont jetés sur n mes chèv ! » is Over de gracht stonden de geiten n bij een getrippeld om konferentie te houden over den laffen aanval die n hen in volslagen wanorde tôt over de beek had gejaagd. e — 0 Wat een zotte komedie"! • riep er eene. r — «Kon die niet bellen ? » riep een 0 andere. e —« Hoe heet die domkop ?» vroeg . een vergramde bok die met zijn twee pooten den bestoven baard schoon-vaagde.j, —• « We zullen hem 'ne keer gaan t afknotsen met onze horens. » n En zijne maat vertelde-: — Ik .was halverwege zinnens om S hem een deugdelijk stootje te geven, e maar 'k zat met mijn baard in 't wiel verward en 't deed zulk een zeer dat n ih al liever ging loopen. ■ Wat ze daarna nog gekkescheerden, ,e ik weet het niet, want het het vlaamsche heir trok af en uit Vlaam-n sche heir trok af en uit weer was n Vlaanderen's lijden. n Soo en ik sprongen op onzen velo en Coppenolle en Yoens zongen daarop d een machtig liedje, dat van de « Dan-n senJe Leeuwen 0. Twee miserie's op éénen dag van n het vluchtelingsleven ! Jan . UIT ONS VADERLAND L 1 e e LGEMEENE EERICHTEN 1 geen papier. — Zoodanig groot is de 1 papiernood in België. dat elke kiient in de winkels, voor elken papierer ' zak eene bijsom te betalen krijgt var " 0.05 fr. oeen kolent. — De kolen zijn er noj zeldzamer. Aile scbolen hebben hur deuren gesloten, bij gebrek aar n kachelvoedsel. Uitzondering echtei '' werd gemaakt voor de duitsche in a richtingen van Gent en van Aalst r Voor de duitschers en hun boezem '■ vrienden zullen er altijd kulen voo: e handen zijn. ^ geen kleeren. — Ja, ja, geen kleerer • meer. En wat moeten de menscher ;■ dan doen ? Ze kunnen toch niel " « ;lipibus volantibus » loopen ? En 't is nochtans nog veel eigei " zonder « slipibus volantibus » te moeten loopen lijkde man van Rishes. 1. Wat is dat, een man van Risnes i 1 Die man werd in vollen dag doo: e boosdoeners aangerand en tegen wi c en dank verplicht zich van aile klee-» deren te ontdoen en zonder « slipibu: 1 volantibus » in Adamsgewaad terug t< 1 keeren. t geen geldstukken. — Al de munt- 1 stukken uit nickel vervaardigd werden door de duitschers binnengepalmd er weggefoezeld. Men was verplicht zf î door zinken geldstukken te vervangen t We vernemen nu dat nieuwe zinken stukken ter waarde van O.5O fr. zullen in omloop gebracht worden . 2 geen zeep. — Zeep is niet meer te r vinden, maar absoluut niet meer te zien. Waar geen olie is kan echter ook geen zeep zijn . _ geen tabak. — Dat weten onze lezers f al lang. Maar het is misschien eene nieuwig'neid voor hen te vernemen dat men in de Vlaanderen en gansch Vlaamsch België door, een liedje zingt van den « tabak » en dan r.og wel een eigenaaidig en kunstvol en ook betee-1 kenisvol volkslied. e We geven er de eerste stroof van En aan den Yzere Daar krijgt de keizere Toebak, toebak. Er hoeft niet bijgevoegd dat er hier . geen spraak is van rooktabak. oostenrijxsche troepen in bblgie. — | We kunnen thans met zekerheid me-( dedeelen dat Oostenrijksche troepen werkelijk op weg zijn naar 't Weste-r lijk front. Verschillende regimenten zijn rond Brussel en rond Gent gekan-tonneerd. Voorwachten werden zelf reeds nabij Kortrijk gezien, nieuwe verorbening. — (Eigen be-richt). — Freiheer von Falkenhausen, opper generaal van België heeft een nieuwe verordening doen uitplakken waarbij al de inwoners van het land verwittigd worden dat zij aanstonds de aangifte moeten doen van de voorhanden hoeveelden, ongebruikt en in gebruik zijnde bed-liuis- en tafellin-nen van om het even welke soort. OOST-VLAANDEREN gent. — Uit de Lindelei heeft men het lijk opgetrokken van Marcel 't Kindt, fabricant te Cruyshautem . Hij \vas eenige dagen vroeger op de Muinkkaai in het water gesukkeld. In het gebied ten noorden van Gent worden vele troepenconcentraties ge-meld.Eigene Berichten uit Gent Wij onivangen zooeven eene gansche reeks eigen berichten uit Gent. Men zal zien dat zij allen enkel van een fiaar weken oud zijn. Het zal niet noodig zijn op hei b élan g van dit nieuw te steunen. een eigenaardige uitnoodiging. — In 1794 vvas het gemeentebestuur van Gent met werk overladen geweest. In 1795 niet op dezen weg willende voort-gaan, nam het den Isten Januari van dit jaar een besluit, waarbij het eenige burgers van goeden wil uitnoodigde enjdesnoods opeischte om in het stad-huis te komen zetelen en daar het stadsbestuur in zijn taak te helpen... stedelijke wiNKEL. — Ziehier de artikelen te verkrijgen gedurende de maand Jauuari in den stedelijken winkel der St-Agneetetraat : 300 gr. kristalsuiker per persoon, tegen fr. 2.40het kilo, waschpoeder tegen 0.70frj

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel Ons Vlaanderen gehört zu der Kategorie Katholieke pers, veröffentlicht in Parijs von 1915 bis 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume