Nr. 142. Weekbladje voor de vlaamschsprekende lcrijgsgevangenen. 20 April 1918. Rond 'n briefwisseîing met 'n zwaar gekwetst Ylaming ! 't Haverse schrikbewind tegen de Vlaamse Gedachte aan de vuurlijn, waar tans 90 0 u dô aoîdaten die uet iielgies leger uitmaken, Vlamingen zijn, wordt van dag tôt dag scherper ! Zelfs tôt in de krijgsgasthuizen, waar de verminkte slachtoff^s onziniii0- heid, van de dolheid van d:, Jiieate en droeve Havere-|>orpr de czmô^dogonda arm van het nu bijna 88 jaar-oud-geworden wangedrocht, dat zijn prooi, het Yharnsc Voik, uoor de gcbcïrté..losen voelt ontsnappen ; het monster wil nog wurgen wat in zijn onmiddellik bereik ligt, en grijnzend bestookt het aile uitingen van Vlaamse Geest ! V66r enkele maanden schreef ik 'n brief aan een van mijn vrienden die zwaar gekwetst werd cp het froflt en nu sinds îang lu 't Belgies Iliijgsgasthuis ligt te X... (namen noemen ware gevaarlik voor hem). In die brief raakte ik op bedekte wijze de huidige Vlaamse strijd aan, en vluchtig durfde hij me dan antwoorden : 29 Oktober 1917. Ik zou je veel willen schrijven over de Vlaamse bewegiag, doch "Moeder Censuur" zou onze briefwis-seling kortvlerken ! Het geval Van der Meulen ken-nen we hier, zoals we René De Clercq en andere kennen, 't is te zeggen, men beeldt ze ons af als verraders ! ? Doch wees verzekerd dat er tegenwoor-dig langs hier ook veel gewerkt wordt, en we hebben reeds heel veel "bekomen" ! Nu, eens de vrede gekomen, zal ons voik er gesterkt en gelouterd uitkomen... Kort na ontvangst van dit schrijven, kwamen Prof-Dr Tack, Dr A«g. Borms, Jef Van den Eynde en Arthur Faignaert, ons hier het eeriparig besluit van den Raad van Vlaanderen médedélen, waarbij op 22/23 Desember jl. d« Staat Vlaanderen werd uitgeroepen : Nog spelen me de woorden van Prof. Tack fris en tevens plechtig om de oren "Het is gebeurd ! De Staat Vlaanderen is -geboren !" en 'k schreef dan op 29 Desember aan mijn vriend (weeral is 't geraarlik en ook onnodigte verraden hoe die brief hem bereikte !) : M'n oûwe beste kerel ! Je brief van 29-10 jl. werd me vôor enkele daeren besteld. Ik wn; gclukitig teen de briefdrager me de brief overgaf, maar met diep spijt las ik dat je herstel zo traag vooruit gaa<- ; r.iûl^uinin, jongen, mag-je de moed .ùc ïaten zinken : hou de kop hooe aïs een taaie, st:j*o Tiammg past ! Schep altijd r.iev.TYe i:r?.cîïf bii de sedachte. dat uit al het oiis, . Vlamingen, opgedrongen leed, voor de toekomst van czz a.Iouùe, dierDare voik, iets groots groeien zal, de vrije ontwikkeling in een eigen zelfstandige staat ! — En met blijdschap, overgelukkig, kan ik je nu zeggen dat het grote feit voor Vlaanderen voltrokken is : 22 Desember 1917 zal in onze ge-schiedenis als de grote dag van 't Niewe V'^ûderen TOr-mpld worden ; even vô^- vveeK is door de in plechtige zitting vergaderde Raad van Vlaanderen, bij eenparigheid de Staat Vlaanderen uitgeroepen ! Schoner Kerstgeschenk kon ons niet gebracht worden : er is hier gejuicht, gejubeld, gefeest om de blijde tijding van de volledige ontknelling van ons voik uit de banden die het 87 jaar genepen, ge-wurgd hebben. Wat zou onze grote Gezelle tâns dichten, nu de verwezenliking van zijn zielewens is volbracht: 0 mochte mij dat nieuws gebeuren, dat ik zage wel en wis, Vlaanderen 't Walsche wambuis scheuren, daarin 't nu genepen is ! Ja, beste, we gaan een schoner toekomst te ge-moet.... straks glooit de vredeizonne in voile pracht boven Vlaanderen's vrije gouwen, dan zien we elkaar terug, dan vlechten we Iauwerkransea aan Priester Van der Meulen, aan allen die leden en streden voor Vlaanderen's herwording !... Hou-je kloek en herstel spoedigst hélemaal, m'n beste, en tôt weldra ! Hand en hart ! — En wat antwoordde hij me ? Hij die recht heeft tôt spreken, meer dan de zogezegde vaderlanders, de patriottards, de herbergmuilhelden uit 't bezette ge-bied en elders, die maar razen van "jusqu' au bout",

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.