ONZE TOEKOMST DRIE «IAANDEN Fr. 1.25 CHRISTEN-SOCIAAL WEEKBLAD YERSCHIJKT, ELKEN ZONDAG PER NUMMER IO Ctm. 12 MEI 1918 BUREELEN : 1, Avenue des Ursulines - LE HAVRE 1e Jaarganç ■ N° 10 De Dagorde van het "Algemeen Christen vakverbond van België ÏWEE BELANGRIJKE DOOUMENTEN Onze lezers hebben in ons nurfimer van 10 Maart 1.1. den tekst gelezen van eene dagorde gestemd door het bureel van bet A. C. V., ons standpunt aangevende voor de vredesonderhandelingen. Wij bebben die dagorde medegedeeld aan Z. H. den Paus en Zijne Majesteit den Koning. Wij zijn gelukkig en fier lieden de gezamenlijke antwoorden te kunnen mededeelen. Het is met gevoelens van kinderlijke dankbaarheid dat wij het schrijven van den H. Vader ontvingen! Het is met gevoelens van jonverbreekbare vaderlandsche ge-trouwheid dat wij het schrijven van Z. M. den Koning begroeten! BRIEF YAN DEN HEILIGEN STOEL Secreteria di Stato di S/a Santita Del Vaticano, 8 avril 1918. Monseigneur, Ik heb met een weinig vertraging uwen brief van 11 Maart 1.1. ontvangen, met denwelken uwe hoogwaarcfigheiû mij een adrcs over-inaakte aan den H. Vader vanwege den Heer Henri Heyman, voor-litter van het Verbond der christene en vrije beroepsvereenigingen van België, alsmede de dagorde door dit verbond gestemd. Gevolg gevende aan den wensch door uwe Hoogwaardigheid uitgedrukt heb ik niet nagelaten dit adres aan Zijn® Heiligheid te onderwerpen, Die met voldoening kennis heeft genomen van de clankbare en kinderlijke gevoelens van eerbied uitgdrukt door de a heer voorzitter, in naam van de 110.000 leden, werklieden ea be-dienden, van het verbond. Z. H. de Paus vertrouwt aan uwe Hoogwaardigheid de zorg toe, den heer voorzitter met Zijnen vaderlijken dank om dien blijk van vereering, den Apostolisehen zegen voor ai de leden en hunne familiën over te maken. Ik bid Uwe Hoogwaardigheid de verzekering te willen aan-vaarden mijner diepe verkleefdheid in den Heer. (g) Car'l. Gasparri. Zijne Hoogwaardigheid Mons. De Wachter, Bisschop van Dionisiade, Southwark. ; Monseigneur De Wachter, Vicaris-generaal van Zijne Eminencie Kardinaal Mercier — die zoo goed was onze dagorde aan d«n H. Vader over te maken, en dien wij hierover onzen eerbiedigen dank uitspreken, schrijft ons : « Ik ben zeer gelukkig u het antwoord mogen mede te deelen \an Z. H. den Paus door Kardinaal Gasparri, op de huldebetooging van kinderlijken eerbied en van ootmoedige verkleefdheid aan den H. Stoel. « Moge de zegen des H. Vaders voor u, voor uwe medeleden en tamiliën do waarborg zijn van geluk en rijken. eogst op maatschap-pelijk gebied. » BRIEF VAN ZIJNE MAJESTEIT DEN KONING Kabinet van den Koning. Groot Hoofdkwartier van het Belgisch leger, 18 Maart 1918. Mijnheer de Voorzitter, De Koning heeft met groote belangstelling kennis genomen van uwen brief van 4en deeer en van den tekst van het dagorde in zitting van 26 Februari 1.1. gestemd door het uitvoerend bureel van het « Algemeen Christen Vakverbond van België ». Het verheugt Zijne Majesteit te midden van de tragische om-standigheden welke wij beleven, uwe leden in zulke uitatekende bewoordingen hunne gevoelens van vaderlandsliefde en getrouwheid t« hooren bevestigen, openlijk de noodzakelijkheid te zien verklaren eeîier onverbreekbare eendracht welke dient gesteld tegen de kuipe-rijen en het geweld van den vijand, het voorbeeld te zien geven eener belangloosheid die de partijverzuchtingen ondergeschikt maakt. aan het hooger belang van het vaderland. De beteekenis van een zulkdanig optreden ten voile waardee-rende, gelast de Koning mij, Heer Voorzitter, U te zeggen hoezeer hij hieraan gevoelig is en u te vragen de 110.000 werklieden en bedienden wier tolk gij geweest zijt geluk te wenschen en te bedanken. Aanvaard, heer Voorzitter, de verzekering mijner bijzondere hoogachting. De Jcabinetsoverste des Konings, a. i. Ct Fr. de Jehay. Den Heer Henri Heyman voorzitter van het « Algemeen Christen Vakverbond van België »j Le Havre. Onze Handelsvloot na den Oorlog Al hetgene de handelsvloot betreft is van eene belangrijkheid, die nog groeien zal na den oorlog, als wanneer het er zal op aankomen voor iedere natie de verlo-ren tijd in te winnen en zijne plaats in te nemen tusscheu mededingers, van wien de krachtinspanning zal vermeerderen naarmate de mededinging. Niettegen-staahde al de kommer van 4_ezen tijd, houdt deze levenskwestie de geesten op, zoowel in de nieuwe als in de oude we-reld. De toekomst moet voorbereid wor-den, die niet verafgelegen is en die moei-lijk zal zijn. Het vraagstuk is zeer in-gewikkeld en dat wordt nog vermeerderd door de vernielingen en de uitvindingen, veroorzaakt door dezen reusachtigen kamp waarin de gansche wereld zic?n geworpen heeft met al hare middeien, op den grond, in de lucht, in en onder het water. De wijzigingen die zich voordoen in de aardrijkskunde op politiek-, nijverheids-, handels- en zeevaartgebied zijn zoo be-langrijk, dat geen enkele der vroegere oplossmgen voldoende zal wezen. Scheeps-bouw, uitwegen voor natuur'lijke of be-reide produkten, handelsbescherming of vrijen handel, de taak der Staten, der steden, der" handelskamers, der maat-schappijen, der handelaars of van h'et publiek, nationale of wederlundsche wet-geving, ailes zal nioeten herzien worden en aangepast op de omstandigheden, ver-schillend van hetgene men tôt heden toe zag. Men gevoelt dat na zulkdanigen ' seiiok, een uieuw tijdperk zal intreden. V^oor ons, Belgen, is dit nieuwe tijd-park reeds begonnen. Met het oprichten van de « Lloyd Royal Belge » heeft de Belgische Regeermg de grondvesten ge-legd van uiteenbreiding onzer handelsvloot. Deze schepping is een bewonde-renswaardig werk, bijzonder in dezen tijd wanneer ons vaderland bezet en verdrukt is. Voor den oorlog was België op han-dels- en nijverheidsgebied, gedwongen tôt eene lastige onafhankelijkheid tegen-over de vreemde zeevaartmachten, bijzonder deze van Duitschland, die de bij-zonderste regelmatige lijnen naar de overzeesche uitwegen in lianden had, tôt een beloop van 2k! t. h. van Antwerpen's totale scheepvaart! Syndikaten, sterk om-dat zij wisten dat zij onontbeerlijk wa-ren, legden hunne voorwaarden op aan de bevrachters, zonder tegenstribbeling te aanvaarden. Onder de omzichtige mannen van ons land, die ekonomische vrijmiikmg aan-prezen, stond onze Koning op den voor-grond; het was altijd zijn overwegend gedacht. Dit fier programma van ekonomische vrijwording is nu opgelost en men kan voorzien, van nu af aan, dat eens den oorlog gedaan, de « Lloyd Royal Belge » over rond de honderd sdiepen ■« an groote tonnemaat zal bescbikken, bebbende ojiitrent 600.000 ton scheeps-. "mite, l.t tgeen op weinig na, de belang-Tijkheid van INorddeutschei M \ ver vangt. Edoch, nog veel is er te doen voor onze zeevaart na den oorlog; daarover is iedereen het eens. Wederom zal er kwei-tie zijn van de beheersching der veire zeeën, door het enkel feit dat Willem II mislukt is in zijn plan, om zich meester te maken van den alaemeenen handei. Meer dan de spoorwegen, zijn de zee-vaartlijnen de prachtvolle aders van d,>u wereldbol. Spoorwegen verbinden de steden aan steden on landen aan landen ; maar het is de zee die het eene vastelaud aan het andere, het eene werelddeel aan ht andere vasthaakt. De handelshavens zijn als bijzondere, reusachtige spoor-hallen waar reizigers en koopwaren in en uitstroomen. Het is de hooge scinol van de stoutheid en de wilskracht ; deze hoedanigheden hebben de vriiheid noo-dig om zich uit te breiden. Wie op zee machtig is, bezit de rijk-dom en dat is de eenigste onweerstaan-bare macht. Men moet niet trachten naar alleenheerscliappij, maar het is toch u>e-gelaten ailes in te spannen om eene heer-lijke plaats te behalen tusschen de groote zeevaartmachten. Het zal niet voldoenle zijn schepen te bouwen om deze te ver-vangen die gezonken werden door den vijand of versleten zijn vôor den tijd door overdreven gebruik ; van het begin af zal er methodisehe inoeten gehandeld worden met de beschikbaarheid in menschen, in kapitalen, in handelshavens, in zeevaart tuig. Onze wetgeving, onze gewoonte: zelt, zullen .zich moeten schikken naar d omstandigheden. M«t een nian als onze Minister vai Zeewezen, die profijt weet te trekken ui de bestaande middeien en die handig i om er rap nieuwe te vinden, mogen wi in eene naaste toekomst ontwaren, d verwezenlijking van zijn ideaaî, de grool heid en den voorspoed van onze han delszeevaart - en een België onversaagde en vrijer, dat zich met eigene krach te: verlosse van zijne Oostergeburen onde wiens voogdij op zeevaartgebied het voo den oorlog neergebukt was. In ons Hoekje. Met drie en een krentekoek valt er weinig goeds uit te halen; maar, maar... verstaml te koop hebben is ook nog heel de w«reld niet: het verstand mag niet scheef loopen, niet scheel zien. Daar zijn heel iyat menschen die geen uilen scbijnen, maar soms met luiaardij op wandel zijn: waartoe dient dan hun natuurlijke begaafdheid? Daar zijn heel wat kleppers die met hun kennis kunnen uitpakken, maar hun hart altijd wegmof-felen; wat goed stichten die? Daar zijn heel wat bollen die glanzen van geleerd-heid, maar die hun wilskracht spannen aan êt achterste van een wagen : ze boe-ren dus achteruit! Hierop willen we neerkomen, dat volks-ontwikkeling niet enkel mag zijn een aanwinst van verstandelijke schatten, neen ! en eilaas de laatste jaren was het enkel onderwijs al wat de volksklok sloeg. Zeker, onderwijs mag en moet er zijn, maar is en blijft onvoldoende. Onderwijs moet arm in arm gaan met opvoeding, met ontwikkeling van de hartsgaven, met aangroei van wilssterkte. Volksontwikkeling omvat dus ailes wat de min gegoede menschen kan verstan-diger, edeler, zielsterker »maken. leder van de volksmenschen op zijn eentje genomen en heel de klasse samen-gezet.Want zoowel als Jef en Peer een aardje naar hun vaartje hebben en niet gelijken op Trien en Fien die van moe-der hun karakter geërfd hebben, zoo hebben ook de Vla'mmgen over 't algemeen andere volkstrekken dan de Fransche of welke natie ook. En niet enkel Jef en Peer zoowel als Trien en Fien moeten trachten op den steilen weg van den vooruitgang verder te geraken, maar heel onze A laamsche volksklasse heeft sommige gebreken af te leeren, sommige hoedanigheden aan te werven. Daarna komen we tôt dit besluit: ieder van ons moet zijn beste beentje vooruit-zetten om zijn alzijdige ontwikkeling te bereiken, moet zelve met het oogdaarop gevestigd, een goede keuze doen tusschen de schoolinrichtingen, de makkers, de vereenigingen, de boeken, de gazetten, de cinéma's of andere voorstellingen, moet weten bij wien hij te biechten gaat! Maar ook, ja vooral, degenen die scho-len besturen, vereenigingen stichten, boeken schrijven, gazetten vullen, feesten inrichten, zij moeten zich goed reken-schap geven welken indruk hun werking zal laten in het geheugen, de verbeel-ding, den geest, het hart en den wil van het mindere volk. Of die indruk zal na-werken als een giftdrank die de licha-melijke en zedelijke gezondheid van het volk ondermijnt, ofwel als een verster-kend voedsel dat nieuw, warmvloeiend^ edel bloed door het volkslichaam zal stu-wen. v Ja, volksopvoeding moet de voiiedige beschaving yan de volksklassen in de hand werken door aile gepaste middeien. Het arbeidsveld der volksopbeuring is een breed-openliggende akker waarin de ploeg diepe voren moet trekken, wil het goede zaad heerlijk opschieten ten ecïï-ten bate van het volk en tôt groote eer van God. G. VANDERBEEK Ons blad is aan 19 centiem te koop aan de slaves en bjd Gazctverkoopers.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.