Duitsche Rijksdag. Een nota aan président Wilson, BERLIJN, 5 October. — In den loop zijner Rijksdagrode welke meermalen door de btj-valsbotuigiugen der liukerzijde en van het Centruin (katholieken) onderbroken werd, heeft 6e Rijkakanselier prins Max van Baden, onder dè meest levendige belangstelling der vergade-ring, de volgende medee'.eeling gedap.n : «Dank den onvergelijkbar-en heldenmoed van onze legers, blijft het Westerfront ongebro-ken. Dit fier bewustzijn laat ons de toekomst vol betrouwen te gemoet zien. *t Is echter ook onze plielit met zekerheid er over ingelicht te wezen, of het offervel bloedig worstelen nietéôn ènkelen dag langer duurt dan het mogelijk blijkt, aan den oorlog een einde te stellen, dat onze eer niet aanraakt. Gesteund op de verstandhoudinc van aile rtaartoe beroepen bestUren in het Rijk en op de îoeitemmingdergemeenzaammetonshandclende bondgenooten, heb ikin den nâcht vôôr don 5* October, door bemiddolling van ZwitscrlanA, aan den Président der Vereenigde Staten van Amerika een nota gericht, waarin ik hem ver-zôek de bewerking van d.en vrede ter hand te nemen en daartoe met aile oorlogvoerende Staten in verbinding te treden. Die nota zalreeds heden of morgen to W< shington (hooldstad van de Vereenigde Staten) rnnkomen. Zij is gericht tôt den voorzitter der Vereenigde Staten, Kvijl hij in zijn pjogrammabaodschap van 8 Januari 1918 en in zijn latere betoogen, voor-»1 in zijne New-York-rede van 27 September 1918, eeh programma voor den algemeenen vrede opgesteld hoeft dat wij ois grondslag voor de onderhandelingen kunnen aannemî-n. » D3 grondbsninsslen der nleuwe regeering. De zitting word te 5 % uur geopend. Aan de taîelvan d.en Bondsraad hadden plaats genomen: Riifcske.nselier Max van Baden, de heeren vqn Payer, Dr Soif, van Glein, graaf Roedem, Rud-lin, von Steia» Dr Friectberg, Drevra, Groeher, Seheieemann, Erzbereer en Bauer. De zittings-zSal was vol bezet. Het verhoog den Bondsraad voorbehouden en de versclillende tribunen waren ovèrvol. Président Fehrenb«ch deelae het ont8lag van graaf von Hertling en de benoeming Van prins Max van Baden tôt rijkskaneelier ambtelijk aan den Rijksdag medè en trad vervolgens in besehouwiï>genover de menigvuldige gêbeurte-nissen op de Duitsche en bondgenootschappelijke ooilogsvelden. — Onze dappore legere in het Westen, zegde hij, hebben tegen de st-ormende aanV&llen van onze vijanden en hun hulpvolkeren éen dam opgeworpen. ïn het Oosten heben onze bondgenooten Ttirkijeen Bulgarie zwivïe nederlogen geledcn. (Bulgarie is uit den Vierbond getieden en heeft een wajrenstilstand gegloten. Vervolgens sprak de voorzitter over het af-treden van graaf von Hertling die op den dank yan het vaderland rekenen mag, en prees de inieuwe régeering met aan haar hoofd den nieu-,wen rijltskanselier zijne hoogheid de prins Max van Baden. In Baden heeft de oom van den nieuwen rijks-;kanselier, vervolgde de voorzitter van den Rijks-fdag, het woord làten weerkîinken dat hij tua-echen de rechten der vorsten en van het volk geen |tegenstrijdigheden kent, en in éen andeTen SDu'it'schen Staat werd de gelijke gedachte geuit, t«dat de hoogste in den Staat cse eerste dionaai 1er van dient te wezen ». j Van de nieuwe regeering hoopt de Rijksdag, 'dot zij in p.auwere verbinding met het Duitschc [volk zal leven, en aile en bedaoht op het wel-izijn van het volk, hare hooge en moeilijke taak !zal weten ten uitvoer te brengen, i Ten elotte sprak hij ! In het politiek leven var het Duitsche volk is een nieuwe tijd aangebroken, :Het is aan te nemen dat gansche groepeeringen •herdenkend de grootsche d,ad.en van voorheen den nieuwen tijd beknibbelend, aarzelend er zèlfs afkeurend tegenoverstaan. De uitslagei door den nieuwen tijd bewerkt, zullen een ver soenende en ophelderende uitwerking voor f e volg hebben, zoo hoopt het de Rijskdag (Bravo). In de gansche wereld geniet de nieuwe rijks kanseliereen goede faam. Zijn vrijheidslieven de gezindliôid, zijn verlrouwenin de menschhen dat hij gedurende de vier wreede oorlogsjarei niet \erloren hpeft, zijn st«rke grond zuilei voor zijne toekomende werkzaamheden. [Bravo] Meermalen is hij, gedurende den oorldg, in har telijke aanraking met de zwaarbeiproéfden de gekwetsten en de gevangenen geweestei heeft daardoor niet alleen den dank van he Duitsche volk, maar ook den dank van onz vijanden verworvon.) Levendigc bijvaUbetuigijt yen). Vervolgens werd het woord verleend aan Rijkskanseller Prins Max van Baden. Ingevolgc het keizei'lijk besluit vai 30 September, heeft het Duitsche Rijk eei grondige verandering in zijn lanflsbestuu Vvi'ki'cgen. Als opvolger van den voor ziji vaderland verdienstelijken graaf Von Heri ling, ben ik door Zijne Majesteit den Keize aan het hoofd der nieuwe regeering gero« pin. Het strookt met de bij ons ingevoerd regeeringswijze, dat ik aan den Rijksdag zor dci' uitstel de grondslagen rnededeel, waaro ik mijji zwaar veraixtwoordelijk ambt den te voeren. Alvorens ik de overname van h( konseliersambt aangenomen heb, werden i ovei'eenkomst met de regeeringen van ona bondgenooten en met de leiders der mee) derheidspartijen (katholiekcii, socialisten e vooruitsfeïevers) van den Rijksdag, de2 grondslagen vastgestcld. Zij bevatten du niet alleen mijn eigen politiekc geloof: belijdenis, maar ook deze van de overgrool meerderheid der Duitsche volksverteger woordiging, door de Duitsche natie met h< slgemeen, gelijk en geheim stemrecht g( ko zen. De overtuiging dat il? gesteund be door den wil der meerderheid von het Dui sclie volk, heeft mij de kracht gegeven i deze zware en ernstige tijden Wetkc wij 1 zamen beleven, de leid.ing van het Rijk belieer te aanvaarden. De schouders va den eenling waren te zwak om lieel allet de tegen woordige ongehoorde regeering vero.ntwoordelijkheid te kunnen drage; Dan slechts wanneer het volk in d.en bree sten omvang aan zijne lotsbestemmir Werkzaam deelneemt, en wanneer de veran woordelijkheid zich uitstrekt tôt de meerde lieid der vrij gelcouen leiders, kan de le dende staatsman zijn aandeel in den dien van volk en vaderland hoopvol op zich n len. Des te gemakkelijker heb ik dat beslu genomen, daar ook de leldende vcrtroi wensmannen van den werkliedenstand t< de hoogste ambten in het Rijk aangestel zijn. Zulks 1s voor mij de waarborg dat f nieuwe regeering door het vast vertrouwe der breede volksmassas gerugsteund 1 want zonder dien steun zouden al hare liai ieiingea op voorhand tôt een mislukkir »eroordeeld zijn. Wat ik heden hier ui 28eJaarj- ^ - - IV 234i Goâsâl8nst — Ealsgezin — Elpnûora Blnsfiag, 8 October 1918 'T VOLK VER^CHIJNT e M A AL. PER WEEK ® CENTIEMEN HET NOMMER spreek, zeg ik zoowel namens hefc Duitsche volk als in mijn eigen naamen indezen mljner ambtelijke medeWerkers. Het programma der meerderheldspaïtljen, waarop ik mij steun, bevat in de eerste plaats de goedkeuring van wat door de vroegeTe Rijksregeering op de Pauselijke nota van 1 Augustus 1917 geantwoord werd, tevens de onbeperkte toetreding tôt de Rij sdagsbeslissing van den 19 Juli vân het-zelfde jaar. Dat programma verfeondigt verder de bereiwilligheid zich op grond der gelijke behandeling van sterken en zwaklçen, bij een algemeenen «Bond der Voli;eren » aan te sluiten. De oplossing der vcel bespro-ken kWestie ziet het ln de volledige hcrstel-ling van België, vooral in zijn onafhante-lijkheid en in zijn gebledsomvang. Ook een overeenlcomst over de schadevergoedîng rnoet nagcstreefd wordèn. De tôt nu toe gesloteïl vredesovereenkomsten mogeti geen hindeîpaal zijn, tôt het afslulten van den algeSUeenen vredé. Het programma streeft er biizonder naa'r, in de B'ltisclie lande» (de Russische grelisst? ten), ook in Lltiauwen en Polen, ten spoedigstc een breede volks-vertegenwoord.iging in 't leven te roepen. Zondér uitstel willen wij het tôt stand komen er van, desor de in'voering van het buirgerlijk bestuur te bevorderen. Hun w'etgeving en hun betrekkingeïi tôt de gebuursvol-keren zullen door die gebleden zelfstandig geregeld worden. Voor wat de blnnentandsche aangelegen-lieden betreft, door de gevolgde méthode bij de vorming der regeering, heb 1k kflaar en vast stelling genomen. Op mijn voorstel zijn de aanvoferders der meerderheidspartljen tôt mijn onmiddelbarc raadgevers aangesteld geworcien. Mijnc heeren, voor de eensgezindheid ln de Rijksleiding heb ik de ecnsg'ezindheld in de opvattiûg, boven de bloote verdeeling der paftijmannch in de regeering, verkozen. Bij het uitkiezen mijner medeWerkers die niet tôt het parlement behooren, lien ik van hetzelfdc zichtspunt uitgegafen. Ile heb er den grootsten nadruk op gelegd, dat de medoieden der Aieiiwe Rijksleidlng on-afhankelijk van den oorlogstoestanH, zioh plaatsen op het standpunt van den redits-vrede, en dat zij van die meenîng openlijk getuigenis afgelegd hebben, dan wanneer wij stonden op het hoogste punt van aile militaire successen. Mij'ise heeren, ik ben overtuigd dat dç manier waarop de tegenwocfrdig.e riiksregeerirg met ïned.ewerkmg van den Rijtedag same)îi,e9îeld werd, nîet vànvoorbîjgaanàen aard zal wezen, maar dat ook in vredéstijd pcen regeering méei zal aamengesteld wordeti, die nîet steurit op der Rijlcsd.ôg en waarin d.elèidende manneu uit don Rijksdag niet zouden opgenomen worden. De oorlog héeft ons losgerukt uit het oude, veelvuldig vernletigde partijleven, waar-door het zoo zeer bemocilljkt werd, een eensgezinde, vastbeslot^n staathulshoud-kundige opvatting tôt doorvoering te bren- gçYl. [ Meerderheid svormmg beteekent politieke wilsvorming, en 't is een onbettvlstbart vrucht van dèn oorlog, dat, voor de éerst* mnal in Duitschland, groote partijen zlcl tôt een vast eenvormig programma samen-geslotwi hebben en daarmede in staat ge komen zijn mede over het lot van 't volk t< | beschikken. Deze gedachte zal nimmer ult ' dooven, deze ontwikkeling nimmer achter 1 uitgedreven worden. (Bijval.) Zoolang he 1 lot van" Duitschland met gevaren ombranc ' ls, heb ik daarbij het vertrouwen, dat ool de volkskringen die buiten de meerderheh .' staan en hare vertegcnwoordigérs, die nie f tôt de Rijksleiding behooren, ailes wat ver deelt achtcraf stellen en aan het vnderlani geven wat er heden toc behoort. (Bijoal ' Die ontwikkeling bevordert een verandering der grondwettelljke voorschrllte: in den zin van het keizei'lijk dekreet va: 30 September, welke verandering mogelij maakt d«t de medeîeden Van den Rijksdag l die in de Rijksleiding treden, hun zetel 1: den Rijksdag er bij behouden. Een desbetrel I fend voorstel is den Bondsraad toegegaâ: ^ en zal zonder uitstel aan uw beslissing or derworpen worden. Mijnc heeren, blijven wij de woorden lr ® dachtig, welke de keizer den 4 Augustus 191 ■' uitgesproken heeft en die ik in Decembe P van 'b voorgaande jaar te Karlsruhe mocl samenvatten in deze wooTden : " Wel zij er partijen, maar 't zijn aHemaal Duitsche i II (Bifval.) Onder den gcest van dat keizeri ;e woord moet zich ook de ontwikkeling vo trekken in den leidenden Duitscheîi bond: 11 staat Pruisen, en de boodschap des koninf c van Pruisen, die het demokratisch kiesrecT s versproken heeft, sncl en geheel vcrvul '~c worden. (Bijval.) i- Het Pruisische Klesreehtsvoorstel t js door den overwegenden stand van Prulse een. Duitsch vraagstuk (Toestemming) c n i Q betwijfel niet dat ook de bondsstaten, di ~r in de ontwikkeling van hun grond Wettelijk 11 toestanden nog ten achter staan, vastbers 'e den het Pruisisch voorbeeld zullen volgei s" Daarbij houd ik onverbiddeiijk vast aan de 11 fédératleven grondslag van het Rijk als ee 11 Statenbond, welks enkele medeîeden hu 5* innerlijk grondwetsleven in volkomen zel i* standiglieid schikken, een recht, waaro Elzas-Lotahrîngen ten voile aanspraalî heef' 'g De zelfstandigheid en de veelzijdighcid de levens in de afzonderlljke bondsst''tcn, d r" nauwe trouwe verhouding die iederen Duli scher met zijn eigenland en zijn landsheeîe »t verbindt, zijn de bronnen, waaruit dè oi beschrijfiijke kracht, vaderlandsllcfde e it offerwilligheid van het Duitsche volk blni I_ gansch den oorlog gesproten zijn. Doc 't gansch den oorlogstijd heen, zijn de klaohte (1 gegaan over de handhavlng van den £ staat van beleg. s, Zij hebben vcrdeelcnd en verbittérend g i- Werkt en de gewlllige medewerking ln t .g lastigc tank van den oorlogstijd belemmer tr (Zeer /"/st.) Tôt o» verdçrs na, zooals h voorbeeld van aile oorlogvoerende Staten — niet enkel van Duits&hland en zijn bondge- leert, kunnen de buitengewone machts- noot'en, maar van de geheele, sedert jaren onefer bevoegdheden niet gemist worden, welke don oorlog lijdende menschheid, — heb ik ook r de staat van bcleg verlangt. Maar tussclien Jeswege gedaan, wijl ik meen, dat de op het toe- de militaire en de burgerlîjke ovelheden komstig geluk der volkeren oangeriohte denk- moet een nauwe verhouding gemaakt wor- beelden, welké heer Wilson verkôjidigt, volledig den, die mogelijk laat, dat in aile niet louter aamenstemmen met de algemeene voorstellin- militaire aangelegenhedcn, —1 dus bijzonder gen, in welke ook de nieuwe Duitsche regeering op het gébied van de censuur, het vereeni- en met haar de ver overwegende meerderheid gings- en het vergndcringswezen, — de zlchts- van ons volk zich beweegt. punten der bur.gerlijke bestuursoVethedcn Wat mij zrelf b'etfeft, kUnneh mijn vrosgere, toongevend tôt geldigheid komen en dat de voor andere toehoortlorskrii\gen gohouden redes beslissing in 't laatste einde onder de ver- getuigen, datzich in de vobrstelling, welke ik antwoordelijklield van den kansclier gesteld van een komejlden vrede ko ester, geenerlei worde. (Bijval.) Tôt dat doel zal een bevel omkeering in mij voltrokken heeft, sînds ik van den keizer aan de militaire bevelliebbers met de leiding van Rijkszaken gelaat geworden gegeven en de keizerlijke Verordening van ben. Wat ik wil, is fesb^eî«T« earlijke, duuriamé vrede voltoold worden. Met den 30 SeptemboT 1918, 3 ' . den dag van het dekreet, begint v0,°,r c,€ » menschheid en ik méen dat zulk een vrede tevens ook de beste schutswal een nieuw tijdjierk voor de toekomstige welvaart van onis eigen in de innerlijkc geçchiedonis van Duitschland. vaderland ware. Tusschen de nationale en de (Bijval.) De innerlijke politiek, die daàrmede internationale pliehtgeboden zie ik derhalve in haar grondtreliken is geteekend, heeft geenerlei onderscheid met betiek op den vrede. beslissende beteekenis op de kwestie van Het boslissendeligt voor mij uitsiuitend hierin, oorlog en vredé. De staatskracht, welke de oat die geboden aoor allé deelhebbera met de- regeering in haar streven naar vrede heeft, zelfde eerlijkheid alsbindehd erkend en aanzien hangt ervan af, dat achter haar een cens- wirden, als dit door mij en door andere mede- gezinde en vast onwrikbare vollçswil sta. leden onzer nieuwe regeering wordt gedaan. Slechts vanneer de Vijande» gcvoelèn, dat Zoo zie ik dan met de innerlijke gérustljieid, — het Duitsche volk aaneengesloten achter wèllte mij mijn goed geweten alf mensch en als zijn verantwoordelijke staatsmannen staat, dienaar van ons volk verleént en die ik tevens slechts dan kunnen woorden tôt daden wor- begrond op het vast betrouwen oplietin dezen den. (Bijval.) De Duitsche regeering zal er grootenoorlog beproefde volk en zijn roemrijke i.n de vredesontlerhandelingen op \ferken, weiermacht, — den einduitslftg te gemoet van dat ln de veïdragen. vooîschrlftenover ar- de e'erste handeling, welke ik als leidend staatg-heidersbcscherming en arbcidersverzekering man van het Rijk ondernomen heb. Hoe die opgenomen worden, (Bijval) die de verdrag- uitslag ook wezen moge, ik weet dat hij ! Lb£ . Duitschlandvastberadeneneensgezied nimum van gelijkaardige of toc h géîijkwaar- vinaen za], zoowel \cor een redehjken vretle, dige inrichtingen te Scheppen tôt verztkcring die aile zelfzuehtige schendmg van vrepm e van leven en geZOndheid, alsook tôt verzor- rechten afwijst, alsook vbor den eln<-strija op ging der arbeiders bij zlekte. Bij de voorbe- ievèn en dood, waartoe ons volk zonder eigen reiding reken ik zoo wel op den vakkundigen sohuld geclwongen ware, indien het aiitwoorc. raad, der arbeiderskorpsen als van de onder- dormetoris in oorlog staando moo&ndheden_cp ncmerg. Zoolang nog Duitsche \»tolksgenooten ons aanbod moest ingegeven worden door den in gevangenscliSp zijn, zal ik mij Uit aile wil ons te Vernietigen. Een schroom bij de ge- krachten bemoeièn om de vrarme VOorzorg dachte dat d«ae tweede uitslag kor.de komen, voor hun wélzîjn. (Bijval.) Ook de ib onze overvalt mij nîety want ik lrt>n de grootie der ge- gevangenschap leVendc vijanden zal ik mij Weldige krachten, ^d,e ook thnns nog onder on op réchtmatige wïjze voorzorgend atntrek- volk voorhanden zijn en ik wet)t_i at do onwebr- Içên. legbare ôVertuiging, cm niet a andem dan om ons Miine heeren! Uk ben overtuigd Bat dit levon als natie te strijden, die kre.cliten zal ver- programma, waarvan ik aldus de grond- dubbelen. (Bijval). ' slagen daôrgesteld heb, de vcrgelljkihg met Ikhoop echter omwille van de geheele tnenech- aile vreèinde rcgecringsbeginselcn door- heid, dit do ^oorzitter der ver6enigue.staten staat. Nog meer op bijzonc\erlted,fen in te ona aanbod zoo ôpneme als wij net îneenen. gaan, schijnt mij heden niet noodig. De bc- Dan ware do deur tôt een spoedigen ebrvollen raadslagingen, Welke wij voor het tôt stand vrede \an Recht en Verzoening zoowel voor ons komen der nieuwe regeering gehad hebben, al a vooi> onsie tegenstanders (teopond. (Lpvendige zijn natuurlijk veel diepef gegaan dan ik bijval in- gansch het huis. Tusschcnroepen van heden in.mijn beknopte samenvatting van de onajhankelijke socialisten.) 't gcWlchtigste kan weergeven. Ik geloof * * * ^ ^HRE^BACH, .ôorzitter zegt da^; ting over nevenkwcsties te'ieeren fcennen. beschouwmgen yan den riik.kanseher te^oor- Indien ik den toestand Juist opneem, is Y*" over het mijn toelichting over den algemeenen ^cest zittingen z lien zijn. Een r i der nieuwe regeering het beslissende. Want vredesaanbod : VroUvvJen en kmd^m zulien het ' ieder die dezen geest juist ver staat, kan zon- traren begroeten.maarook ^s°ldaten ■ der meer daaruit vernemen hoe de Rijkslei- ^»en he begroeten, w.jl het dpn weg.bpant tot i ding zich stclt jegens de hangendeafzonder- werkelijken vrec.e r verst n^ .g, ■ lijke vraagstukken. Ik ben naWlijk ook d-^allee.n dp waarborg ^nw^^^^Ufeid in ■ gaarne bereid, dm Rijksdag daarover bij zwhdraagt. Ook Hniiea m t>r^ 1 latare gclegenheden- nog naiiwkeuriger toe- ^eid ieder offor te brengen. (Bi^val^ a . ■ • licliting te ceven. tusfechen die offers ons gespaard blijVeh, want het Duitsche volk wenscht den vrede, evenals t Van onmiddelli jk fcèlarg aile volkerien verlangt. het een einde aan het 1 rijn thans de govolgtrekkingen, wellce de nieuwe bloedvergiôten. Derhalve begroeten wij den ; Rijksleiding in de korte tijdruimte vrai haar stap der regeering, die ons een, al zij het ook 1 aanwezen taktiseh genomen heeft uit den toe- onbepa'ld uitzieht op vrede geeft. In naem van b stand dien zij voor zich vond en uit de benutti- het volk en den Rijksdag verlclaar ik het aan- - ging harer grondbeginselen op dien toestand. bod te billijken en het ons eigen te maken. 1 Meer dan vipr jaren bloedigst worsteleji tegen (Levendige toestemming.) De voorzitter stelt ) een w'ereld van in aan t al overmachtige vijanden voor te verdagen om eeret groepsvergaderingen liggen achter ons ! jaren vol zwaarste Strijden over de kanseliersrede te hou den. en smartelijleste offers. Eenieder van ons draagt M. HAASE, onafh. social., stelt integendeel 1 zijn lidteekens, slechts al te velen zelfs nog open voor de bespreking over de kanseliersrede te i wonden, 't zij in oen verborgen grond der ziel openen en daarom reeds maandag te zetelen. S of aan zijn offervaa.rdig voor de Duitsche vrij- M. SEYDA, Pool, bestrijdt ook de verdaging !> heid op het slagveld prijagegeven lichaam. Des- en wenscht de onmiddellijke bespreking. Aller- 1 oadanks echter zijn wij sterk van hart en vol weegs wordt behoefteaan duurzamenvrede ge- vertrouwelijkgeloof in onze kracht, vastberaden voeld. De Rijksdag moet het als zijn taak aan- a voor onze eer en vrij heid en voor het geluk onzer zien, zijn voorwaarden tôt een duurzamen vrede - nakonselingen ook nog zware offers te brengen, klaar te leggen. indien het niet andiers kan. (Levendige bijval.) AfgeVaardigde EBERT, socialiet. — De Rijks- - Mët diepe, warme dankbaarheid gedenken wij dag moet ailes doen om den vrede te bevorderen. 4 onze dappere troepen, die onder glansrijke aan- De vredespogingen der nieuwe regeering geven r voerifig tijden» gansch den osrlog sellier boven- wij onze toestemming. Op de gevolgen dezter t menschelijks geleverd hebben en wier daden pogingen heeft de gaiische wereld het oog ge-a zeker borg staan, dat ons aller lot bij lien ook richt. . * verder in goede vertrouwbare handen berust. De voorzitter stelt voor de vergaderingen >" In 't Westen is er sedert maanden een. enkole van den Rijksdag gedurende eenige dagen te 1- vreeselijk menSchenmnordende slag, Dank aan schorsen ten einde de uitwerkingen van den deonVergelijkbare haldhaftigheid vanons leger, gedanen etap te volgen. die voor aile tijden als opverwelkbaar roemblad Het volk zal ons steUnen. (Levendigitoestem- t in de geschiedenis van het Duitsche volk zal minq.) 'i voortleven, is hetfrOnt ongebroken. Dit fiere Het voorstel van den ^ oorzitter werd aanae- bewustzijn laat ons met betrouwen in de toe,. nomen. Polen en onafhankelijkesocialistenstem- komst blikken, Juist wijl wij met die ge'zindheid flen er tegen. en overtuiging bezield zijn, is het echter onze Te 6 uur sloot de zitting r pheht, er zekerheid over aan te brengen, dat het p offervolle bloedig worstelcn geen enkelen dag WîScAn'c Pl'ftffî'fllîî p overheen het tijdstipgevoerd worde, waarop ons ïï Iii5l/ll 3 1 1 llslli _ een afsluiten van den oorlog mogelijli: sohijnt, De redo dcn 27 September laatst, te New- . dat onze eer niet aanraakt. Ik heb deswege ook York iiit"esproken en naar welke de nieuwe - niet tôt in dezen dag gewacht om handelend riitslcpnseller ln zijn mededeeling verwijst in te gnjpon tôt bevordering oer vredosgedachte. b'lle,st <1& volgende programpunten : Gesteund op het mstemmen van aile daartoe ï Onpartijdlge gercehtigheid mag geer , bevoegde ambten in het Rijk en op de toestem- onderBCheid kennen tusschen degenen, je' mingdergemeenzaam met6nshandelande bond- gcns Wenîen wij wenschen gerechtig te zijn j; genooten, heb ik in den naoht vôôr 5 Ootober, en (jezcn( jegens welken wij niet wenscher ^ door bemiddeling van ZwltseTland, aan den gereohtlg te wezen. Het moet een gerechtig e Voorzitter der Vereeniâde-Staten hcld zijn, die geen begunstlgden en geen ver >. ... . , ,, ,, schillenden maatstaf kent, maar wel geliki van Amerika een nota gestuurd, in welke 1k rcchten voor de verschlllende in aanmerkinj hem wrzoek, h»t bijbrengen van den vrede ter Amende volkeren. J" hand te nemen «n hiertoe met «lie oorlogvoeren- 2 Geen bijzonder ol afgesc helden belani ,t de Staten in verbinding te treden. De nota komt van crgenl ecn enkele natie of van een groej (I heden of morgen in Washington aan. Zij rioht natlcs, dat met de gemeenzame belangen var zioh tôt den Voorzitter der Vtereonigde-Staten, auen onverccnigbaar is, kan tôt grondslai wijl deze ift zijn Kongree-hoodschap van 8» van ergens een deel der overeenkomst ge Januari 1918 en in zijn lattere betoogen, bijuonder maakt worden. ook in zijn te New-York gehouden rede van 27° 3. Er kunnen ln de algemeene gemeenzami s- September, voorden algemeenen vrede eon pro. familie van dcn Volkerenbond geen vereeni le gram opgesteld lieoft, dat wij als grondfelag voor glngcn, bonden of bljzondere overeenkom 3. de onderhandelingen kunnen aannomen. sten en verstandhoudingen aanwczig zijn. :t j Dezen star» op den weg naar de bevrijding 4, Er kan, eu dit i» meer lu 't bijzonde geen bijzondcre economische toezegglng bidnen den Bond Wezen en geen aanwendlng vàn ergens een vorm van eoonomisch boycott of uitsluiting, ongerekend de afsluiting van de Woreldmarktén, in den Volkerenbond ; zelf als strafmaatregel toegepast, dienstig als mlddel van tucht en kontrool. 5. Aile internationale overeenkomsten en verdragen van elken aard moeten aan gansch de overige wereld bekend gemaakt worden. Afsonderlljk'é bonden en économise h e Wedijverlngen en'vijandschappcn zijn in de moderne wereld een overvloedige bre>n van plannen en hartstocliten geworden, die tôt den oorlog geleid hebben. Het ware een onjuiste en onzekere vrede, die dat niet door bepaalde formulen uitslote. * * * (In-een volgend nUmmcr zullen we de 14 puit» ten van Wilsons boodschap van 8 Januari 1918 en de 4 putiten zijner verklarîng van 11 Februar 1918 nogmaals mededeplen.^ Voorstel tôt Wapenstilstand< DE RIJKSKANSËLIER AAN PRESIDEN1 WILSON. Berlijn, 5 October. — De nota door be-njiddcling der Zwitsersche regecrjng aan Président Wilson gericht, luldt als volgt t « De Duitsche regeering verzoekt den Voor-™!'"tet.,der Vereenigde Staten van Amerika de hcrscïllirj van den vrede ter hand te nemen, aile oorlogvôemido Staten van dit vci'zoek ip lcennis te stellen en ze uit t; noo-digen tôt het zenden van gevolmachtigden ten einde de onderhandelingen te beginnen. Zij (De Duitsche regeering) neemt de grondbeginselen aan van het vredesonderhande-iingenprogramma, door den président der Vereenigde Staten vân Amerika opgesteld in de Kongresboodschap van 8 Januari 1918 en in zijn latere lietoo"en, namelijk ln de rede van 27 September. Om verder bloedvet'giçten te vermijclen, verzoekt da Duitsche regeering dadeliik een algemenen wapenstilstandt^Iand, tewater en in de lucht te slulten. Max, Prins van Baden, Rijkskànsèiïcr. Oostenryk-Hongariâ en Turklje doen 't zelfdft Weenen, 5 October. — De Oostenrijksch-Hongaarsche gezant te Stockholm is gister door den Oostenrijksch-Hongaarsche minU-ter voor buitenlandsche aangelegenheden telegrafisoh gelast geworden, de koninklijl» Zwecdsche regeering te verzoeken de® 4 October volgende depechc aan président Wilson te laten geworden : «De Oostenrijksch-Hongaarsche monarchie die den oorlog steeds als een verdedigings-oorlog gevoerd heeft, en meermalen hare bereid willigheid to kenneri gaf aan lict bloed-vergieten een einde te stellen, om tôt een ge-rechtigden vrede en eervollcn vrede te komen, went. zich hiermede tôt den Voorzitter der Vereenigde Staten van Amerika om dadelijk met hem en zijne Verbondenen een wapen-stilstand te land, te water en in de lucht te sluiten. In aansluiting daarmede stelt zij voor over het sluiten van den vrede in onder-liaûdeliiigen te treden. Als grondslag er van kunnen dienen de 14 punten der boodschap van 8 Januari 1918 aan het Kongres (Ka-mers der Vereenigde Staten), de 4 punten vooruitgezet door elen heer Président Wilson in zijne rede van 2 Februarl 1918, waarblj ook de uitleggingen van Président Wilson van 27 September 1918 kunnen in acht genomen worden. Berlijn, 5 October. — Gelijk het de Rijks-kanselier in zijne rede reeds gezcgd heeft, is Turkije gerced 't zelfde te doen. Esn dekreet van den Keizer* Keizer Wilhelm heeft heden volgendenoproep afgèlcondigd ; Aan het Duitsch leger eu aan de Duitsche marine. De vijand stormt reeds maanden onder ge-weldige kracht sinspanning en bijna zonderkamp. rùst tegen uwe linies aan. In wekenlange ge-veehten, meermaals zonder rust, mcestgij vol-houden en den in getal overmachtigen vijand het hoofd bieden. Daarin ligt de grootheid der taak welke u gesteld is en welke gij ver\'Ult. Troepen van aile Duitsohe stemmen deen hun plioht en verdedigen heldhaftig het Vaderland op vreemden boc'em. Hard is de stand mijner vloot om zich tegenover de vereenigde vijandelijke zeestrijd kracht en tôt geldigheid te brengen 1 en in onvermoeiden arbeid het leger in zijn ge-veehten te ondersteunen. De oogen van thuis zijn met fierheid en be-wondering op de daden van het leger en de vloot gericht. Ik zeg u mijn en des vaderlancls dank. Midden in het zwaarste veohten valt de bezwij-king van het Macedonisch front. Uw front is ongeschonden en zal het verder blijven. In overeenstemming met onze bondgenooten heb ik besloten, den vijand nogmaals den vrodo aan te bipefen. Maar alleen tôt een eérvollei-vrede willen wij de hand reiken, wantdat zijn wij verschuldigd aan deheldèn welke hun lev'on voor het vaderland gelaîen hebben, en ook aan «nze kinderen. Of de wapenen zullen rustten, staat nog niet vast. Tôt zoover mogen wij ons niet verlammjan. Wij moeten zooals tôt hîertoe aile kracht bijzetten om onvermoeid tegen den aan-storm dés vijands stand te houden. Dit oogen-blik is ernstig, maar, in vertrouwen op onze kracht en Gods gtonadige hulp, voelen wij on; sterk genoeg om ons geliefd vaderland te verdedigen. (get.) Wilhelm, I. R. OfMeeleMefledeeiiingen Id Vlaanderen, Fraiikrljk en Elzas. (DUITSCHE MELDING.) BERLIJN, 5 October — Hit het groote hoofd kwartier ; — Legergroep van kroonpnns Rapprecht Baiercn. - In Vlaancîeren werden hernieuwde aanvallen van den vijand tegen Moorslede eu ; Roeselare afgewezen Tegen onze nieuwe liniea Oostelijk ven Armentières de vijand uit Boia Grenier — Fournes — Wingles en over de baan dioht Oostelijk van Eens gevolgd. Vôôr Cambrai . bijwijlen oplevende artilleriebedrijvigheid. , — Legergroep von Boehn. — De Engelschman , zette beklerzijds van La Catelet zijn Bterke aaji vallen voort. Hij nam La Catelet ; de hoogton i Noordelijk en Oostelijk de stad werden gehou- > den. De in Beaurevoir binnengedrongen vijand l werd in tegenstoot weer verwoipen. Noordelijk > van St-Quentin vielon d e J'ranGchçn aan tusschen - Sequehart en Morcourt. In Lesdin en Morcourt vatteden zij voet. Wij namen Lesdin weôer. > Aan het overige front en Zuidelijk van Sint- - Quentin mislukten de vijandelijke aanvalleu - vôôr onze linies. — Legergroepm van den Dmtsohen kroonpnr ■■ r en von Cfqlluite. » Fransohen en Enselsohen

Er is geen OCR tekst voor deze krant.