30 Saai* 254 Pfijs par nnmmer : voor Belgia 3 centiemon, voor deo /raemde 5 eentiemen Telefaosî s iîedaciie 24"? » Adminisiratie 2S^ materdstn 12 Sep-etîïber f@l4 l* Drukster-UItgeeHter I 5sm: Miatschappij H ET LICHT , bestunrder > P. DE VISCH. Lcdeberg-Oen» . . REDACTIE . . ADMINISTRATIE HOOGPQORT. 29, GENT VOORUIT Orgaamdet* Befymhe Werkliedenparts/. — Venchjjmnde aile dagen. ABONNEMENTSPRIJS BELG1E ètf Orie maanden.. . . , , fr. 3.2» Zes maanden > . < • . fr. 6.50 Een jsiar. ...... fr. 12.5Û' MfcO abonneert zicti op allé postburccita^ DEN VREEMDE Drle maanden (dagelijks vcmtrtden). « . . . « fr. 6.7!$, m ■!■■■» i ■ ■ i. i ^ m ^ _ " || " Medeelinpn m bel Enplsclie daelM " Thé Times Eene verheugende verrassing voor het îngelsche volk was Woensdag de mededee-: iing der regeering in het -^agerhuis dat de - ' gezamentlijke Indische vorsten der onaf-hankelijke Staten, ongeveer 700 in getal, hunne hulp aan manschappen, geld en le-i "erbeHoefte toegezegd hebben, terwijl de meesten dier vorsten zelve dienst nemen. De oudste onder hen, de Eegent van Jodh-pur, 70 jaar oud en zijn neef de Maharoja, 16 jaar oud, trekken mede op. 27 der groo-vere Staten zenden troepen. Eenige vroolijkheid verwekte het groot-moedige aanbod van den Dalai Lama (mon-, goolsche soort paus) van Tibet, om niet al-ieen 1000 soldaten te sturen, maar al de priesters van zijn land te doen bidden voor het sucoes der Britsche wapenen en der i zielen zaligheid der gesneuvelden. De afgevaardigde Will Thome stelde aan ' den minister voor eene kopie van dat merk-i waardige document aan den « Kaiser » te ïenden. ' Groote verontwaardiging verwekt dezes , laatste telegram aan den présidant der ( Vereenigde-Staten, waarin hij de Engel-ischen en Franschen beschuldigt ontplof-( ba.re geweerkogels (dum-dum) te bezigen. ( De Engelsche en Fransche ministers heb-/ ben ten sterkste tegen die leugen geprotes-( teerd, welke slechts ten doel heeft de bar-baarsche wreedheden door de Duitsche le-'gers in Eelgië, Frankrijk en aan de Rus-' sische grens gepleegd, te verontsehuldigen en, zooals een Duitsche seneraal in het Mi-iiusterie van Buiteniandsche Zaken te Ber-vlijn aan correspondenten van neutrale bla-( den verklaarde, zelve tôt dat misdadige en (onmenschelijke gebruik de gelegenheid te .hebben. ^ ; Uit. Canada wordt geseind dat de Duit-(Belle kruiser « Niîrnberg >, welke het eiland i j Fanning in den Stillen Oc.eaan veroverd en ; den k?.bel tusschen Àustralië en Canada I /doorgesneden heeft, onder Franscbo vlag . het Engelache station naderde en dus je en l\ 1. . tegenstand rond. Britscho en Australische schepen zijn onderweg om het eiland te hernemen. Wat den toestand der legers in Frankrijk betreît, welker terugdringing van de Duit-schers bevestigd wordt, is de militaire correspondent van de « Times » van meening dat de < uitslag op dit oogenblik nog han-gend en balanceerend is ». Men spreekt van ernstige maatregelen omtrent de in Engeland nog steeds verblij-vende vijftig duizend Duitschers en zestien duizend Oostenrijkers. De secretaris van de Admiraliteit waar-schuwt dat dag en nacht een Engelsch luchtschip ter bewaking over Londen zal zweven en dat dus het publiek zich niet ongerust behoeft te maken. Het « fonds voor werkelooze vrouwen », in Londen, heeft vele ateliers met de rna-chienen van groote naaihuizen afgehuurd, waar dan vrouwen en meisjes tegen behoor-lijk loon boven- en onderkleedingstukken voor da talrijke vluchtelingen^ en andere noodlijdenden zullen vervaardigen. Onder de financieele en marktberichten zijn de opmerkelijksten : Het Duiteche gouvernement zal voor 1 millard mark 5 pro-cent schatkistbons uitgeven, inlosbaar tôt 1024 en tôt de koers van 1/2. De Hongaarsche regering heeft haren coupon per 1 September onbetald gelaten. Regin van het Oostenrijksclie siaatsbaa-kroot.Op aile Amerikaansche markten is de prijs van cîo tarvve beduidend gcdaald en het aanbood is zeer ruim. Men verwaclit nog meer daling. Hetzelfde seint men uit Australie. De uitwiiking van Antwerpen naar Engeland houdt sterk aa-n, zegt de «Times». De laatste boot bracht 14C0 Eelgische uitwijke-lingeu aan, maar ttiecsl allen wclgesteldert. Wij g«looven wel dat er geene arme dut-sen over kunnen gaan, daar de overtocht nu 105 franken per persoon kost ! Ons frata! 0ns hoofdblad heeft heden niet sijn 1 ;regelmatig formaat; onder den stock van \ 2^000 kgr. fapier die wij door een won-\àa konden verkrijgen, loopen eenige bo-[ ' bijnen van het formaat dat wij heden be-| I nuttigen. [ ( Telkens wij zulk blad drukken, zullen >■ wij tr een supplément aan toevoegen. De lezing van dit supplément is, voor ' \deze maal, niet heel aantrekkelijk voor : I onze gewpne lezers, vermits het alleen lijs/eti van vluchtelingen betreft. | Dock, het brengt groote vreugde, dààr ! ivaar families van elkander zijn geschei-f; den. Vooruit is het eenige blad dat de vol-ledige lijsten der vluchtelingen afkon-digt, den dag zelf dat zij ans gesigna-leerd worden. De leestanâ (Oîficieel) De 300 Duitsche krijgsgevangenen van 'Aarschot zijn te Antwerpen aangekomen. Zij maken deel van den « Landsitirm 11 uit de omstreken van Magdenburg. Zij waren met een bataljon van 1100 man, een deel werd gedood, een ander deel nam de vlucht. De overigen gaven zich over. Ondervraagd nopens de gijzelaars die zij opgesloten hadden,in de kerk van Aar-scliot, antwoordden zij, dat mannen boven de 4.0 jaren vrijgelaten waren. De ander en van / 5 tôt 4.0 jaren werden naar Aken gezonden. Wanneer men huit sprak van de verivoesting van Leuven, zwegen allen. Eindelijk toch zegde er eene: « Het is ecne schande! » Te Dendermonde binst het gevecht Van hoogerhand naar antwerpen geroe-pen, reden wij donderdag morgend, per auto, er heen met een leeraar onzer hooge-school en eene gentsclie juffer van het Roode Kruis. Wij deden te Antwerpen onze boodschap-pen, zonden nog drie schuiten graan naar Gent en kochten suiker en andere waren voor Gent. Te Antwerpen was men niet verzekerd of onze schuiten langs Dendermonde naar Gent konden komen en wij besloten zelf te' gaan zien. Van Antwerpen dus naar Lokeren en Zele, van Grembergen naar Dendermonde, waar wij tusschen 4 à 5 ure in den nanoen aankwamen. Wij werden hier goed ontvangen door soldaten en officieren, die gretig waren iet3 te vernemen van den grooten veldslag in Frankrijk en Rusland aan den gang, en van wat in en rond' Antwerpen gebeurde. Wij gaven hun de inlichtingen die wij -be-zaten en die goed waren, wat allen uiterst verheugden. Toen wij hun echter meldden, dat onze mannen woensdag 510 Duitschers hadden opgeschept te Aerschot en ik er persoonlijk ombrent 300 had zien versehe-pen in een grooten steamer op de Schelde te Antwerpen, toen steeg de vreugde ten top. Zij berichten ons dat zij er 00k 35 hadden gcknipt, die ik te Grembergen had gc-zien en aldus konden wij nog « een priera steken onder het hert » onzer kloeko mannen. Aangezien ik er aan hield dendermonde te zien, en een deel van den slag bij te wonen, waarvan het ratelend vuur zich niet ver van daar af liet hooren, trokken wij verder, naar Dendermonde op, nadat de officieren ons verwittigd hadden dat er gevaar was. Wij antwoordden dat mesn wel met de dood niet moet spelen, maar, aangezien onze knappo jongens zoo dikwijls de dood trotseeren. wij 00k wel eens mogen gaan zien hoe zij vechten. 4 ^ Naarmate wij Dendermonde naderden, steeg het getal vluchtelingen en hoorden wij het geschut duidelijker. Eindelijk waren wij aan de brug aan de Schelde ! De brug is half doorgeschoten en om in Dendermonde te geraken moest men over ccne waggelende stelling en dan over een smallen looper, terwijl de Schelde tamelijk onstuimig onder onze voeten doorstroomde, daarna eene ladder op en wij waren over de Schelde, de professor onzer hooge-school, de juffer van het lîood Kruis en ik ! Maar, welke ontzetting, welke g ru wel ! Al de gebouwen, woningen, herbergen, magazijnen, Bank, ailes, ailes wat op de Sehelde uitgeeft, is verbrand ! De verwoesting begon verleden vrijdag duurde den zaterdag voort en heel de lucht in de stad was van den brandgeur door-drongen!Wij trokken de stad door naar de vestin-gen, vele, vele straten langs, EN WIJ HEB-BEN ZESTIEN HUIZEN GETELD DIE ONGESCIIONDEN WAREN. Al de woningen, met honderden en hon-derden, staan dâar, de muren recht, al de ||.«»ILI n»»ii»iii»ii«i«lrwiwWWWWWM» >111111111 / verdiepingen ingestort en een schouwspel der ergste verwoestingen opleverend. Ons hart brak ! Wij zagen verbrand den Werkmanskring, het ïïospicie, het Arm-bureel, een zeer groot fabriek. Toen de brand volop woedde, moet Dendermonde in sommigs zijner kwartieren aan een vuurpoel hebben geleken en moet het daar niet uit te houden zijn geweest. Om u een gedacjit te geven van wat Dendermonde op dit oogenblik is, stelt u voor, lezers, dat gij Gent of eene andere Vlaam-sche stad, binnenkomt langs al zijne poor-ten te gelijk, en gij anders niets ziet, voor u, achter u, nevens u, dan afgebrande huizen, ingestorte gevels, verwoeste straten en hier en daar een mensch die traag door de verwoesting slentert, of met twee of drie aaji eene deur in stilte treurt over zooveel wee!... Wij spoedden ons naar de vesting en voegden ons daar bij onze jongens die de vesîïng beschermden, terwijl daar, naar St-Gillis op, het vuur i-mmelde en klet-terde, zonder ophouden. De soldaten zegden ons dat de Duitschers aîweken en, vla-k voor ons, op een schoonen afstand, toonden zij ons, dicht bij eene hoeve, een wit vlagje dat daar door de Duitschers was geplant, een tijd vôôr onze aankomst. Onze soldaten verwachtten eene overgave van een groep Duitschers5 die daar in do nabijheid gevochten had. Daar de avond inviel en wij in dèn don-ker over den gevaarlxjken looper boven de Schelde niet terugwilden, trokken wij af, na een fermen handdruk aan onze kloeke vrienden. Bij den terugkeer zagen wij een groep van twaalî nette werkihanshuizen, aile on-geschonden, en uit wier vensters een wittea doek laing. Eene dame, die aan haar zeer groofc en onlgeschonden huis en magazijn stond, vroegen wij of de witte doeken uitgehan-gen waren geworden om van den brand ge-spaard te worden. — Mijnhe-er zegde zij ons, dat heeft niet veel gebaat; Zondag zijn zij hier gekomen. Voor mijn deur en in mijn breeden langen gang hadden zij reeds een dik vet, soort olie gegoten om mijn hun in brand te steken. Dit van mijne geburen brandde reeds en heel mijne doening met vernielin" be-dreigd ziende, ben ik voor de Duitschers, die met een auto voor mijne deur stonden, op mijne knieën gevallen ! Ik weet niet wat ik hun gezegd heb, maar ik heb gebeden, gesmeekt, gehuild op mijne knieën, met mijne beide h an den naar hen uitgestoken en dan gaf een officier aan ziin volk bevel om voort te gaan, terwijl hij op mijne schouders klopte, zeggend : «Guto Frau». Daarna schreef hij met krijt op mijne poort : «Zu sparen» — het stond er nog op — en mijn huis was gered. Ik bluschte gauw het naburig huis en zoo zijn wij ge-spaard gebleven. De dame rilde nog van ontroering en met een woord van troost en een diep ge-voelden « goeden a,vond» verlieten wij haar, trokken over de Schelde, gaven een fermen handdruk aan officieren en soldaten waarvan velen ons kenden — en twee minu-ten later rolde de auto naar Gent, waar wi} zonder verdere hindernis aankwamen. Dendermonde is in koelen bloede, met opsezetten wil in brand gestoken ! ! 1 Ziedaar het militarisme ! Nooit vergeten wij de herinnering, den indruk dezer verwoeste stad en zij zal in ons, ons leven lang, wakker houden dej stcijdgeest tsgen het militarisme. E. ANSEELE, <*.r. 1 ■* —ifl Wi 48î— i Do duitschers in Oost-Vlaanderen Ninove is nog eens door 800 Duitsche soldaten bezet., meest ressrvist-en. Zij hcbbeit, van bij hunne aankomst de barreelwachter? van hun dienst weggezonden. De treineu naar Geeraardsbergen rijden niet meer. D« Duitschers trachteden de spoorwegbrug in de «Vennebroeken» te doen springen, maar gelukten er niet in: daarna hebben zij ins trek genomen in de fabrieken, waar zij ver« nachten. De Duitschers eischten geld van het g® meentebestuur, eetwaren in de winkels en lo* gement bij de burgers. . Er zijn bijna geene eetwaren meer te vin-5 den ; en zelfs heerscht er veel armoede in <\ werkersgezinnen, daar de fabrieken eederi meer dan eene maand gesloten zijn. Koeien, vélos, karren, enz., enz., wordea hier voortdurend in voile straat gestoleru , Duizenden en duizenden vluchtelingen uifr -Sottegem, Nederbrakel, GeeraardsbergenJ Edingen, enz., trekken naar Brussel en anl dere plaatsen, te voet, met gansch hunne fa*-" miliën. Te Buggenhotit is de koeiwachter Camiel B... door den kop geschoten, omdat hij eev _os niet wilde afleveren tegen een «bon». ' De Duitsehers hebben de hand gelegd opfc do gemeentekas van Sottegem, bevattendai 2100 frank-; in de statie en den post vondea,_ zij slechts onbeduidende sommen; burge^ meester en gemeenteraadsleden alsook da, geestelijkheid waren als gijzelaars genomen. j De Duitschers bevel ontvangen hebbend te? vertrekken, zoo werden de gijzelaars in vrij-« heid ge-steld. \ Donderdag zijn de zieke en gekwefcste sol»' daten uit Lokeren naar St-Nikolaas ge-i voerd, dit om Lokeren vrij te maken in het\ vooruitzicht van nieuw aankomende gekwet-f ste of zieke Belgische krijgslieden. } Men verzekert dat de Duitschers zieh heb-'> ben verplicht gêzien heel het. gebied binnen) do Seheidô van Gent tôt AntwoTpen te ont^^ ruimen^ Nog MÉe-lifraiit Gister is uit de Schelde, tusschen Heua-i den en Destelbergen het lijlr opgevischfef van eenen belgischen soldaat, die denko-/ lijk, vluchtend tijdens den slag van Melle-;1 Quatrecht, in de Schelde zal gevallen zijn-î Op zijn lijk vond men eene medalie, metf> den naa.m : Adqlr Debacker, Scheldewin-4 deke. Katholieke bladen gaven het verhaal hoa^ de kerk van Quatrecht weed gered. y Twee duitschers waren bij den pastooty gekomen, zeggend : dat de kerk moest n&er--» ge,brand worden omdat burgers, —- de bur-£ gerwachten,. — op de Duitschers haddenft geschoten. De pastoor riep do genade der Diiit-^ schers in : de kerk was nog maar sederfc een zestal jaTen gebouwd, zij had meer dan honderd duizend frank gekost, de paroolù-anen moesten ze, door giften, nog bemeu-belen en ver-sieren. Het is een schoon ge-. HET WEDERVAREN DER 4' DIVISIE H tcmilflclt) flsr MMnfiiii mMfin van Kim De mannen der 4e divisie, die zulken Tonderbaren terugtocht hadden onderno-rnen en van Namen langs Franknijk naar Belgic terug kwamen vertelden ons : A\ ij lagen tusschen de forten van Marcho-velette en Eruines om de tusschenruimte te verdedigen. De eenige dagen die we daar wareii vôôr den aanval der Duitschers, badden we goed gebruikt aan het maken van versterkingen. Loopgrachten waren er met de vleet,ook lange rijen païen met pin-draad bespannen, gemineerden terrein en igeëlectrisQerde platen. \ \ Op een avond hooren wij de eerste scho-' ten onzer forten. Dat was hpt signagj van ' ■ (ien aanval. De Duitschers waren hun 'waar geschut aan 't opstellen. Dàt tracht-ten onze forten te beletten. Dat moet niet i gelukt zijn, want in den morgend daarop-v°lgend begon een hevig kanonvuur van de zijde der Duitschers. t ïoen was het een geweldige strijd tusschen de twee legermachten. Wat er op bD7-e forten voorviel kaoa ik onmogelijk z°ggen, daar wij in onze loopgrachten ble-^en. Dag en nacht bleven we op post. Den j derden dag in den namiddag werden we t verwittigd dat de Duitschers doorgebroken I ^varen en ons zouden aanvallen. Dit bericht ' foi zoodanig een mijner makkers dat hîj ««beroerte kreeg en dood neerviel. £ , "kl hadden geen tijd om ons met dit ; roeyig'geval bezig te houden, want de'î ~ 'gels floten boven ons hoofd. Wij open-pn opx0nze ~beurtjeea heftig geweervuur f zonder nochtans de Duitschers te onder-scheiden. Dat ging zoo geruimen tijd zonder dat wij ernstige verliezen leden. Toen zette de vijand zijne mitrailleuzen op ons. Als het ongeluk wilde dat eenigen onzer het hoofd boven de loopgrachten uitstaken als een regen kogels afkwam, dan werden zij ongenadig weggemaaid. Ileel omzichtig, maar toch vol moed, onderhielden wij een regelmatig geweervuur op den vijand die zich steeds dichter waagde achter verschan-^ cingen. Toen gebeurde er echter iets vree-i selijks voor ons. Det Duitseh>ers hadden eenige kanons in de verte opgesteld. Terwijl wij onafgebroken onze geweren afscho-ten kwamen er plotseling een aantal kanon-schoten onza versterkingen vernielen. Wij stonden in loopgrachten van 1 meter diep ; boven den grond hadden wij aarden ver-schansingen met dwarshouten tôt op 60 cen-. timeters hoogte. Op eene heele lengte werden zij geheel platgeschoten en werden wij begraven onder de aarde. Eene algemeene paniek ontstond. Met koortsige haast wrongen wij ons va-n onder de aarde. Oogen, ooren, neus, mond, ailes was vol zand. De gedoode kameraden die in de 1 verschansingen door den vtijand neergeveld >' waren, werden nu niet door sch.nppep, maar door de kanons begraven. Toen wij een weinig hersteld waren van ' dit, onaangename a.arde-bad, zagen we tôt '^'onze ontsteltenis dat de vijand met een groote macht in stormpas op ons aanrukte. ^-Reeds wa-ren < zij bezig de païen poet pin: , draad Iqs te werken, terwijl anderen voortdurend op ons vuurden. Onze oversten be-volen den aftocht en wij trokken achteruit zonder groote verliezen te lijden. Wij waren nog langen tijd onder schot van den vijand, maar deze had een groote stroomijt in brand geschoten en dat verwekte een reusachtige rookwolk waardoor de Duitschers ons onmogelijk konden zien. Wij vluchtten in een bosch waar onze ge-kwetste en vermoeide soldaten ons' vervoeg-den. Deze waren verschuild geweest in de kerk, met de hoop dat de Duitschers dit gebouw niet zouden beschieten. Maar hoe bedrogen ze zich. De kogels doorboorden de kerkramen en maakten er een verschrik-kelijke verwoesting. Dan bleef er niets over voor de gekwetsten als, zoo goed of zoo kwaad het ging, bij ons te komen. In dat bosch hebben we, terwijl onze oversten de overgebleven soldaten orders gaven, wat uitgerust. Rondom ons bulder-den de kanons zoo hevig dat wij meenden elk oogenblik voor een aardbeving te staan. « & * Onze officieren beraadslaagden langs waar we in veiligheid zouden geraken. Naar België waren aile wegen afgesloten, door de Duitschers. Wij moesten dus naar Frankrijk. Wij trokken dan in die richting weg. Nauwelijks waren we eenige minuten flinkweg op marsch of we stuitten op een legermacht Duitschers. Toen begon voor ons een « sauve qui peut général ». Met leedwezen moesten velen onzer geweer en ransel in brand laten om hun leven te redden. In versneld tempo liepen we voort terwijl de Duitschers onafgebroken op ons vuurden. Een groot geluk was voor ons de ontmoeting van een bataljon Fransche soldaten. Met gejuich ^werden wij door deze wapenbroeders ont£'' vangen. Zij openden weldra heb vuur op de Duitschers die hier langs beide kanten opruk-ten. Terwijl de Franschen zich verdeelden en rechts en links vochten, gelukte het ons tusschen de twee vuren heen onzen aftocht voort te zetten. Wij gelukten er dan in 11a een bovenmenschelijke krachtinspanriing op vrije voeten te komen. Het werd hoog tijd, want allen waren we zoo afgemat dat we ons op een steenweg te rusten legden, waar er dadelijk een groot aantal van vermoeie- nis in slaap vielen. % * & !* Toen we in Marienbnrg aankwamen, wer--den we als koningen door de bevolking ontvangen. Eten en drinken werd ons in overvloed aangeboden. En dat wo het ons lieten smaken zult ge wel begrijpen, als ik u zeg dat we in 48 uren bijna niets meer genuttigd hadden. Wijn en fruit kregen ws zooveel we lustten. Van hier trokken we verder op naar Ver-vins en van daar naar Laon. Overal op onzen doortocht werden we luidruchtig toegejuicht. Geçlurig hoorden we de jam-merklachten : « Oh, les pauvres petits Belges ! » Een heele stoet Fransche vrouwen liep uren ver met ons mee om ons aan te moe-digen en allerlei geschenken aan te bieden. «Les petits Belges» werden door die brave vrouwen als hun eigen kinderen ver-troeteld en nooit zullen we die hartelijke. ontvangst vergeten. « ^ & Met een :vreugdekreet werd het order?, van onzen terugfôcht naar 'België, bc{, groet, _ . ... . 1 ;* ■'In «en^ beésteawaeen*waar^we ~ met ingestopt werden, hebben we dag en nacht gereisd, om in Le Havre aan te komen. Dat was eene ailes behalve aangenamet reis, dat zult ge wel begriipen. Suf, gansch afgemat, en dooreengeschokt sta-p-ten we te Le Havre af. Hier weer dezelfde geestdriftige ont* vangst. Opnienw betoonden de Franschen overgroot medelijden met «les petits Belges».Na een kort oponthoudf en een goed» verzorging werden wo ingescheept. En nu, ving voor ons een ware plezierreis aan.} Onze boot vaarde snel want het was een/ kalme zee. De frissche lucht knapte ons wonderlijk .op. Onza verzaerd© voeten werden goed vei'Zorgd, met baden en windels. j Toen we een uur "van wal waren werdea "we tôt stilstaan gedwongen door een Engelsch oorlogschip. Nadat een Engelschrf officier aan boord van ons schip gekomen! was, konden wo voort. We groetten dé Engelsche strijdraalckers en vaarden verder naar ons vadcrland. Toen we land zagen zongen we uit voile borst vlaomsche lie* deren. • * y , ' De ontvangst-ta Zeebrugge was hartver-»' sterkend.Duizehden menschen wuifden met! zakdosken en Belgische vlaggetjes. Toeni wo aan wal stapten stonden eenige fami-j lieleden de soldaten der 4e divisio af t«| wachten. Wat vreugde! wat ontroering t! Honderden menschen weenden van aan-} doening. •" >• 1 Hetzelfde^gebenrde te ' Oostende waar, wij letterîtjK overstroomd werden door vrouwen die hunnen rnan, zoon, broeder 'of beminde zochtèn. Voor oten was weerl in overvloed gezorgd. Van daar zijn wo over St. Nikolaas "voerd en nu bêvindèn we. ons-hier te X.À ïwàehtêad 03 nadere bevelen. ■v

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.