îîrrakster-Uitgeefsîer Sasn: Maatschappij H ET LICHT bestuarder* S>. nç VSSCH. Udtbcrg-Otni . REDACTIE . . ADMINSSTRATSE «iOOGPOORT, 29. GENT VOORUIT Orgaars det* Be/gische Werkiiedenpm*bj\ — Versehynende aile dagen. ABONNEMENTSPRIJS BELQSE Drie maandcn. , . , . fr. 3.25 Zcs maanden fr. 6 50 Een jaar. ...... fr. 12.50 Met) abonneert zjc'i op aile posibureeles DEN VREEMDE Drie maanden tdttgciijka vcrzonden). < . . . . fr. ft-75 De sociale Wegeving Le Psibïs wijdt een nieuw artikel aan het Recht p leven en zijne gevol-geo, en antwoordt op de serie artikels in Voorilit verschenen en die het blad be-trekkelijk gematigd vindt van toon. Veei eer geschiedt er ons dus. Maar Lo Bien PuSiia permitteert zich eene overweging nopens ons schrijven. Het katholiek orgaan antwoordt op onze opmerking dat het Recht op leven moet gewaarborgd worden door de open-bare besturen. La Bsers Publie had zulks aanvaard en ook de stelling dat de gemeenschap moest tusschenkomen als het loon on-voldoende was om het Recht op leven mogelijk te maken. .Vandaag tracht Le Bien PufoSiC te be-wijzen, dat de openbare besturen, die de gemeenschap vertegenwoordigen, sedert vijf en twintig jaar niets anders gedaan hebben dan gewerkt om de vrijheid van den werkman te beschermen en de on-voldoendheid van zijn loon aan te vullen. Met dit doel somt het blad eene ge-heele reeks sociale wetten op, die in de laatste vijf en twintig jaren werden ge-stemd.Dat er iets gedaan is gev/orden, dat hebben wij nooit geloochend, 't ware al te belachelijk. Maar vooreerst doen wij opmerken dat de encykliek, aan de welke Le Bien Pufcfis den invloed toeschrijft die ge-maakt heeft, dat de katholieken zich bij al deze wetten aansloten, maar een ge-brekkig of zelfs geen argument is. Dus zonder de encykliek deden de katholieken niemendalle. En. zonder de stijgende socialistische . werkersorganisatie in geheel Europa was de encykliek Kerum Novarum er ook met. Ailes wat dus bereikt werd, komt dus ten slotte neer, op de machtsontwikke-ling van het proletariaat en op anders niet. En een afdoend bewijs daarvoor is, dat de werkerswetgevmg beter en volle-diger is in protestantsche landen gelijk Duitschland, Engeland, Zwitserland, Zweden, Noorwegen en Denemarken. Is het daar soms ook de encykliek die haren invloed doen gelden heeft ? Bian Pubiio steekt dat uit uw hoofd als 't u belieft. De sociale wetgeving bestond in die landen lang voor de encykliek verscheen, die meende dat zij over nieuwe zaken sprak. # # Wij verstaan geheel goed het artikel Van Le Bien Pubîso. Hij pleit de verzach-tende omstandigheden voor zijne partij en hij zegt kort samengevat : wij hebben toch iets gedaan ! Maar het katholiek blad zou erbij moe-ten bekennen : wij deden veel te weinig ! En zoo is het. Le Bien Pisb'Ic gevoelt overigens geheel goed het zwak punt zijner stelling want hij zegt zelven het volgende : Zegt, als gij wilt, dat de vooruit-gang te traag is gegaan en dat de verkregen uitslag niet beantwoord aan de volbrachte poging, noch aan het gerucht dat gemaakt is. Maar looehent het weldoend ka-rakter niet dezer wetgeving. Het weldoend karakter looehenen eener sociale wet dat doen wij niet ; maar Le Bien PiibSîa mag niet eischen dat wij voor die belgische wetgeving in gedurige aanbidding staan. Zij ging ten eerste veel te traag en zooals gij geheel juist bekent beant-woorden de verkregen uitslagen vol-strekt niet aan de gedane poging. Waarom ? Wel omdat uw katholiek goeverne-ment die wette hoe onbeduidend de meeste ook zijn, met tegenzin voorstelde en stemde. Omdat zij om zoo te zeggen, hem af-geperst moesten worden, nadat er slachtoffers voor gevallen waren. Omdat dat goevernement, vergeet het niet Bien Public, de knecht was der drie en vierstemmers en niet de uitvoerder van den volkswil, uitgedrukt door een Algemeen stemrecht, gelijk voor allen. Ziedaar waarom de sociale wetgeving niet beantwoordt aan de eischen van den tijd. Als wij nu eene discussie voeren over Recht op leven, dan moet gij verstaan Bien Public dat wij ons niet lang kunnen bezig houden met eene onbeduidende sociale wetgeving en dat wij willen opkllm-men tôt de uiterste gevolgen van ons be-ginsel, tôt het ideaal toe. En meent toch niet dat gij ons tevre-den kunt stellen met negen cens pen-cioen daags, met een subsiedeke aan een ziekenbeurs of met zekere gemakken om aan een eigen huis te geraken. Geheel ons programma moet er door, en dat alleen kan ons het recht en den welstand schenken die ons toekomen, in ruil van onzen arbeid. Indien gij de zaak dieper en in al hare uitgebreidheid inzaagt dan zou het U treifen, dat al de burgerlijke sociale wet-gevingne, hier en over geheel de wereld gezien, nergens het socialisme gestuit hebben, maar het veeleer vooruitgehol-pen hebben. Dit is eenvoudig omdat zij onvoldoende zijn, maar toch van aard zijn om den appetijt onzer ldasse aan te wakkeren al etende. Hetzelfde verschijnsel was waar te ne-men, tijdens de geheele ontwikkelings-periode der bourgeoisie. Bien Public gij haalt met plezier een uittreksel aan uit het Arbeidswetboek van onzen vriend' Destrée, waarin hij de richting der sociale wetgeving looft maar niet onvoorwaardelijk. Maar gij zijt niet compleet geweest in uwe aanhaling. Eenige regels verder in 't slot zijner voorrede zegde gezel Destrée . Het is daarom dat ik deze wetgeving die wij zoo dikwijls gevraagd hebben, die wij zullen trachten van ze te volledigen en te volmaken, be-schouw, nog voor lange jaren als een oves-gangsvsrsohijnse!." Ik vrees nochtans — en ik mag dat zeggen zonder de eigenliefde mijner collegas te kwetsen — dat zij — de wetgeving — niet overal dezelfde bewondering zal verwek-ken.Gezel Destrée had gelijk, wij staan geenszins in bewondering ervoor. F. H. Hoe de Stad Gent haren plicht deed i « Voor uit » heeft een beetje de reputatie eeuwig en altijd te kritikeeren en nooit kontent te zijn. Dat verwijt is zeker onverdiend als men moet erkennen dat de werklieden niet eene §l'ief hebben, maar er met honderden telt ;n op aile gebied. Daarenboven aarzelt « Voor uit » nooit om Boed te spreken over dingeo die wezenlijk afwerpen. pit is nu het geval met de stad Gent. De oorlog heeft vgrschrikkelijk onze nij-»erheid getroffen en dus natuurlijk ook 0QZ6 arbeidende klasse, die in meerderheid rcet geheele of gedeelteljjke werkeloosheid W€(' d geslageu. f toestand was piinljjk en treurig en h\J is het nog. Onnoodig daar veTder over uit te wijden. Maar het is onze plicht hier aan te toonen wat de stad Gent in deze omstandigheden deed om de ellende te lenigen. Gent deed het goed, breed en kiesch. Wij brengen er het stadsbestuur eene ver-diende hulde voor en hopen dat de oorlog zonder and&re onheilen voor Gent zal ein-digen.HET WERKELOOZENFOims Deze gontsche instelling is wijd vermaard en alom gunstig beoordeeld en in vele ste-den in den vreemde nagevolgd. Tôt hiertoe zet het Werkeloozenfonds zijne normale werking voort ten gunste van de 22 duizend leden, die er bij aangesloten waren op den oogenblik der oorlogsverklîu-ring.Ilet eerste gevolg van het uitbreken van den kriig was de verdwijning van het ge-munt geld en men kon papieren waardijen niet of geheel moeiiijk verhandelen. De vakvereenigjrufMi. aangesloten by het_ Werkeloozenfonds, wareu daardoor op het punt van hunne normale * erkingen te moe-ten staken. Om dien toestand te verhelpen, besloot het Werkeloozenfonds van ax te zien van den eiseh der verhoogingen te bëtalen door de syndikaten en het Fonds deed zelve het voorschot aan de vakvereenigingem in het papierengeld dat de stad Gent geschapen had. Maar het was niet genoge geld te hebben, men had ook hulpbronnen ; oodig. Daarom deed de stad Gent aan de wer-kersvereenigingen leeningon op waarborg. Om hulpbronnen te verschafîen aan de vak-bonden die hunne reserven hadden uitge-put, stelde de stad eene som van 30 duizend trankèn ter hunner beschikking, die het in-kas waren van een crisisfonds vroeger door de stad ingesteld, maar dat in werking niet was kunnen treden door de weigering der patroons om er aan deel te nemen. De engelsche Trade-Uuions leenden ook geld; enkele kapitalisten, die sympathiek waren aan de instelling van het Werkeloozenfonds, verschaften ook r;eld; de rijkste vereenigingen leenden aan de armsten, en aldus kwam men de geluelijke moeilijkhe-den te boven en tôt einde December 1914 moest geene enkele vakvereeniging haren dienst opgeven. Deze uitslag is natuurlijk maar bereikt met eenige wijzigingen to brengen aan de voorwaarden waarin da huip werd ver-leend. J Ziehier de bijzonderste besluiten die ge-nomen werden : 1° De aangesloten vereenigingen besloten van het bedrag der hulp, door haar aan hare werkeloozen betaald, te verminderen op een gelijken taks van 50 centiemen per dag in plaats van een of twee franken ; 2° Zij beslisten terzelfdertijd van den duur der vergoeding te brengen op 72 en 100 da-gen în plaats van 36 op 100 ; 3° Van zijnen kant vermeerderde het Werkeloozenfonds de taks van zijnen bijleg tôt het maximum, toegelaten door zijne statu-ten, zijnde 100 per cent in plaats van 60 % op 1 fr., aldus toelatend 1 fr. per werkdag te geven aan de aangesloten werkeloozen ; 4° Al de reserven van het Fonds, voort-fconiertde van giften en euitoïvgewone to ©lagon, werden besteed aan de buitengewone vergoeding der werkeloozen, die den steun hnnner vakvereeniging hadden uitgeput; 5° De syndikaten van het bouwvak die ee-woonlijk maar vergoeding toekenden in den winter, vervroegden het tijdstip hunner vergoedingen ; 6° Het Fonds gaf aan zekere vakvereeni-gingen de toelating de strengheid harer reglementen te verzachten voor wat het uit-sluiton van zekere kategoriën van werkeloozen betrof; 7° Het bedrag der inleggen in de vakbon-den is over het algemeen op den helft ge-bracht.Einde 1914 kon men de volgende tabel der uitgaven ogmaken : d a « co n h « ^ à ^ ^ M ^ ^ •—t ^ ccT r-T rf" Co Co I CD ^ coocp -g to I W O îo CD tlu ."!H IC cjÎ' œ io cT o" ~ [~) rHTj<l>r-(OCO ' rH rH O 2 « o o < o o >o m W , ^ ® CO rH <0 fco JO lO CO CD bfl Ç3 O rf C* cq C l H <M O CO ^ co" à S 60 S— ^ >n m o cpi, co œ ^ co h G-l o CD ^ o © (P 1 CD ^ H ^ >000 O r—< Th -T ci in M |>T 0 CQ CO lO rj( <D a Si ©a O CO 52 O CD •—t -rH cft œ -S co" cd" CJ CT oT H1 r2riT3<T}*Ocfccooi n3§)] o o ^ ^ ^ H N cf CO rf CO >iO i—< CN CO iO W. > n „ G n © 03 ? 2 5 b ffl « a M ® 0 <u o cd œ> 25 J) S, "3 o" n h fj" m" ri S "-1 '-l r* « > I 1 ^ ^ 5 b b M o H m ^4 ^ I ® CO rH G] O a>Oa<N CD o lû a j§ s s £ | '£ a i? -9 « 1 3 § £ I a m ^ T » -2 > I ™ 3 3 œ o o ai y £ <J ca O K fi Deze uitbetalingen waren voor de stede-lijke syndikaten zeer aanzienlijk. Om de bedreigde instelling te redden vroeg de stad Gent de tussehenkomst van de regeering, maar zij klopte aan doovemans-deur, hoezeer de vakbonden ook dringende hulp noodig hadden, in tegenwoordigheid van lasten, die niemand had kunnen voor-zien.Om de hierboven staande cijfers goed te beoordeelen, moet men :'n acht nemen dat Gent ook tôt het graven van nieuwe bassijns aan opzjs baye^n beslist.fi en aldus ala huie. werk verschafte aan 6000 werklieden die lie-ver van allen onderstand afzagen, als zij door arbeid in hun onderhoud kônden voor-zien.Te beginnen van den 4 Januari 1915 besloot de gentsche Gemeenteraad net bedrag der werkeloozenondersteuning gçheel en ai ten haren laste te nemen en aldus de syndikaten te ontlasten, die 3/4 hunner inkas aan de vergoeding der werkeloozen hadden besteed. Eene gift van 25,000 franken aan het Werkeloozenfonds gedaan zijnde, zoo begon de stad van 8 Februari af met een nieuwen dienst in te richten, namelijk dezen van de bijgevoegde hulp aan de familieleden : 1 fr. aan de echtgenooten en 50 centiemen per kind van min dan 14 jaar, dat aan geen nijverheidswerk gebezigd was. Het Werkeloozenfonds en de Gemeenteraad hebben eenparig den wensch uitgedrukt van eene centrale organisatie van vooruitgang voor de werkeloosheid te zien tôt stand komen, die een deel van den last dien de stad nu draagt, zou oveniemen. (Wordt voortgezet.) kanaal van Kiel Nu dat er zooveel gesproken wordt over den oorlog op zee, de zeevloten en hare gedurige verplaatsingen, meenen wij onze lezers een dienst te kunnen bewijzen met eenige inlichtingen over het krijgskunclig kanaal van Kiel, in Duitschlan-d, Let kanaal dat een waterweg daarstelt' tusschen de Noordzee en Baltische zee,langs dewelke de Duitschers in zeer korten tijd hunr.e vloot kunnen samentrekken in de eene of de andere dezer zeeën. Het gedacht van een wa.terweg tusschen deze beide zeeën was alreeds opgeworpen in 1571, door den oorlogzuchtigen hertog Adolf I, regeerende vorst over Schleswig-Holstein, maar men gaf hem weinig gehoor, omdat er zooveel verschillende belangen in het spel kwamen. In 1628 werd het plan weer ten berde ge-bracht door den vermaarden oorlogsman von Wallenstein, maar als de man nog jong stierf was er weer niemand meer die er over sprak gedurende een langen tsijd. In 1777, maar niet zoozeer met het oog op de kriigskundige noodzakelijkheid, ging men op voorstel der duitsche regeering over tôt het graven van een kanaal dat in 1784 reeds eene lengte had van drie-en-veertig kilometers tusschen de steden Holteman u Rendsburg. Beneden deze laatste stad werd het kanaal in don iîider geleid, die vervolgens gekanaliseerd werd tob in de Noordzee, maar men ondervond weldra dat het werk van weinig nut was en dat er zeer weinig gebruik van gemaakt werd. In 1873 kwam de kwestie van een krijgs-kundig kanaal tusschen de genoeinde zeeën andermaal op het tapijt, ditmaal met het oog op de landsverdediging — maar daar vond zij haren hardnekkigsten tegen-stander in den persoon van niemand anders dan den grooten vechtersbaas von Molkte, die eens in vollen Reichstag zegde: «Indien wij nog over honderd vijftig mil-lioen marken beschikken voor de landsverdediging, dan kunnen wij niets beters doen dan eene tweede vloot bouwen, in plaats van een kanaal te graven !» Von Molkte moect op de kwestie van het kanaal den duim leggen tegenover de door den keizer ondersteunde voorstan-ders en als in 1887 de eerste spade in den grond werd gestoken ging hij met belang-stelling de werken nazien, om in 1891, eenige dagen vôôr zijne dood, de noodzake-lijkheid van den waterweg te erkennen. Eenmaal aangevangen werden de werken op aandringen van den keizer en den leger-staf met spoed doorgedreven, nadat er nog aanzàenlijke wijzigingen werden gebraeht aon het in 1885 aangenomen plan. Volgens het door de genie heropgemaakt plan moest het Kielkanaal zoo recht mogelijk gegraven worden, minstens 9 meters diepte hebben. De diepste diepte moest eene breedte van 42 meters hebben, terwijl het kanaal aan de oppervlakte eene breedte van 65 meters moest hebben. Op eene lengte van 93 kilometers moest het kaoïaal loopen van Holtema naar Rendsburg, dus van de baai van Kiel naar de monding van de Llbe, een afstajad die in 9 nren tijds kan worden afgelegd door da stoombooten en in 14 uren tijd door de ge-laden sleepbooten. Het oorlogskanaal werd half 1895 dcor den keizer in persoon ingeiraldigd en die plechtigheid werd opgeluisterd door de aanwezigheid van vlootafdeelingen die ge-zonden waren door de besehaafde natiea der heele Wereld ! Ëuropeesche Oorlog io ïïesl-Vlaanderen © sa ses 'flisriei van Frankrijk Qflisiesle tslepanoee : USf fer©Ei PARUS, 9 April. (Havas.) Offieieele me-dedeeling van hedenmiddag drie uur : « Artillerie-gevecht in België, in het dal van de Aisne en ten O. van Atrecht. v Ondanks het zeer slechte weer is de be-drijvigheid zeer groot geweest tusschen Maas en Moezel. t> De Fran&chen hebben al hun winst be-bouden eu zijn opnieuw gevorderd. » Bij Eparges hebben de Franschen in den nacht van DinsoTag op Woensdag een grooten sprong vooruit gedaan. » Den heelen dag hebben de Duitschers reer heftige tegenaanvallen gedaan. » Hetzelfde was het geval in het bosch van Ailly. » # !}î $ Air (Se ReftisMolstâs-GaHeisebs irons Uit ilBsssîsffif?® fer©i8 PETROGRADE, 8 April, (Pet. Tel.-Ag.) Mededeeling van den grooten generalen staf : « Sedert 27 Maart hebben de Duitschers hun aanvallen in de streek van Koziouvka en Rozanka gestaakt. ' Dinsdag hebben de Duitschers ons aangeval-lcn in de buuit van Suwalky bij Ludvinovo. Denzelfden dag werd door een Duitsch water-vliegtuig bommen op de stad Libau geworpen ^ i - - fc ^ Sn klaiii Asio BesciiieiSfeg Sns^s*a BERLIJN, 8 April. Van Duitsche zijdê wordt via Athene bericht dat eem Engelsch vliegtuig op de vestingwerken van Smyrna bommen heeft geworpen. Tegelijkertijd bombardeerde een Engelsch slagschip, door torpedojagers vergezeld, de forten yaa Smyrna. Têt ffiS» 2EE Engelsch© fs*®ifler lia é€ Issoht y©v3og©n GRIMSBY, 8 April. (Reuter). De treile1 «Zarina» is in de Noordzee in de lucht ge-vlogen. De uit negen koppen bestaande be-manning wordt vermist. t Is niet bekend of het schip door een torpédo is getroffen of op een mijn is geloopen.' Eisp©ls©lî© eio©sn©3* si©©!» OuitscSi© vSiogoniars aassgevgifikan Het Engelsche stoomschip «Ousel» is opN reis van Rotterdam naar Manchester den 28n Maart aangevallen door twee Duitsche watervliegtuigen, die verscheidene bommen lie ten vallen, waaraan het schip wist te ontsnappen door telkens van koers te ver-anderen.Het waren groote bommen, die met buitengewone hevigheid ontploften en water-zuilen van masthoogte opwierpen. De kapitein en de eerste stuurman zeggen dat zij met een geweer de vliegers, die be-trekkelijk laag vlogen, wellieht hadden kuo-nen neerschieten. O© « Eit©l » gelnïepReepd NEWPORT NEWS,8 April. (Reuter.) Aan den commandant van de cPrinz Eitel Friedrich » is Woensdag kennis gegeven, dat hij Donderdag morgen om 4 ure de territoriale vAmÊrikaaiwfiha „w.ateren moest hebben ver- Uî" ?aaP ■- 101 Prijs per ûumm9r : voor Belgié S centiemen, voor den reernds S centiemen TqJoÎoîisi r Slodactî® 247 - Ad'.asîsjsîratie 12345 Mffantiap 12 flPKIL 't'SjH j*

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.