Drnkatcr-U ItgeeTster Itm: Maatschappij H ET L1CHÎ besfunrder» P. DE VISCH. Ledeberg-Qent <m» . . REDACTIE . . ADMINISTRAT^ HÔOGPOORT. 29. GENT VOORUIT Offfaais der Bekkém Werklfadmpadi/. — fersohjjtwtsde aie cfagm ABONNEMENTSPRHS BELGIE / DHe maandcn. , , , fr. 3.2S Zea (nsiandsn • . , « « fr. 6.50 Een jaar w. 12.50 Men ai>(>nf.eefî zicïî op atte postbarcttc» DEN VREEMDE Orie œaanden tctagelijks versttncîco). ...... fr. 6.7j> VOOR DE EENDRACHT In oorlogstijd sîuitcn de politiekc par-tijen gcwoonlijk een wapenstilstand, die men den naam geeft van Godsvrede. Sommige menschen vormen zich daar-omtrent een zonderling begrip, onder andere Lo E-'eri Piïblsc. Die wil den Godsvrede al ruziema-kende.Dat ware niet em verwondering te ba-ren, wij zijn zulke dingen gewend van die zijde. Maar wat wij niet kunnen dul-den, îs dat het Gentsch blad, voor de verstoring van den Godsvrede, de schuld op ons, socxalisten, werpt. In zijn nummer van Vrijdag io Decem-ber , iel Le Bien Pufolîc ons aan, omdat wij verre van onze propaganda te sta-ken, ze eerder voerden met verdubbelden ijver en overtuiging, en alzoo nieuwe aanhangers wonnen. Wij hebben daarop weder geantwoord, dat wij vrij en onafhankelijk wilden blij-ven in 't prediken van ons evangelie, vrij in 't aanwcrven van nieuwe socialisten, juist geîijk v/:i de andere partijen daar-m vrijlaten. Als onze propaganda en die van ande-ren gevoerd worden op deftige, vrede-lievende wijze, dan valt daar volstrekt nicts op aan te merken. ûondcrdag verkîaarde Le Bîen Public, dat er geene kwestis is van onze propaganda of onze opinie te belemmeren. Gaillard, gij speelt hier met valsche kaarten ! Als er daarvan geen spraak was, wat beteekende dan uwe vaag, om overal hinderpalen op te werpen tegen onze propaganda, dat is tegen onze opinie? Zeg ons ne lceer duidelijk en verstaan-baa- hoe gij die opiniën van den Vri jdag io December : geens propaganda zosides* Slinderpalsn, en deze Van 16 December : vrijs opireSo en propaganda 1 met elkan-ider overeenhrengt? Wij wachten nieùwsgierig. L# Bien PlîfeSSo vraagt ons : of het ons onmogelijk is van onze princiepen te ver-dedigen, zonder wantrouwen en haat in de geesten te zaaien. Ge moet wezenlijk durven en dat met eene grenzelooze onbeschaamdheid, om aldus lafhartig weg de rollen om te kee-ren en te vervalschen. ! Gent is eene stad waar het socialisme idiep ingedrongea is in de werkende jklasse. Wij leven in een moeilijken, in een pijnlijken tijd, die maakt dat trots ailes wat er gegeven wordt, nog veel onver-diende ellende geleden wordt onder de werkende klasse, vrouwen en kinderen inbegrepen. Er is ongerustheid over zonen, waar-Jvan men geen nieuws hceft. Er worden ibloedige tranen gestort over kinderen van wie men weet dat zij dood of ver-minkt zijn. En te midden van dit ailes is er geen werkman die bougeert, die eene onwet-tige of geweldige daad pleegt en Voor-ultj hun orgaan, heeft nog den moed', de eerlijkheid en de stoutheid, de kalmte en het geduld aan te prediken en Vooriîlt wordt gevolgd. Dat is de vrucht van eene halve eeuw eerlijken handel en wandel, waar wij fier op zijn. En aile ernstige menschen zijn t'ak-koord erop, dat het socialisme een heil-zamen invloed' heeft uitgeoefend in de ernstige en moeiiijke tijden die wij door-leven.Beweert La Sïsri Pufeiîo het verkeerde ? Dat hij bewijzen Ievere, wij wachten hem gerust ai. En wil hij den haat en het wantrouwen dat wij zaaien, nader bepalen en bespre-ken, wij zijn tôt discussie bereid. Le &!8fi Public hoopt nog dat ook wij den Godsvrede zulien bijtreden. Wij doen dat en de den het van den beginne af en zoo rechtzinnig als wie ook. Wij willen zoeveel mogelijk de perso-nen met vrede laten en ons beperken brj de bespreking onzer princiepen en bij het weerleggen der aanvallen, die men geenen oogenbli'- opgehoudcn heeft tegen ons te richten. Haro op den ezel Veos'Uïf ! dat is nog altijd het ordewoord. Pardon, mijne heeren, wij zulien ons verdeciigen, daar verzaken wij niet aan. Wij mogen en wij moeten het doen ! Want het is een sociaal verschijnsel, dat men nu in den oogenblik van gevaar onze zonen kan bezigen om te strijden en te sterven, dat wij uitgenoodigd worden, om een rondeken van vrede rnede te dansen, tervvijl men ons eenvoudige rechten en noodige hervormingen wei-gert in tijd van vrede. Zijn die gedachten gewijzigd? Het ware te hopen maar wij zijn er nog niet zeker van. Alhoewel wij moeten vaststellen dat om de Godsvrede aanneembaar en zoo volledig mogelijk te maken bij de werkende klasse, die rechtherkenningen en verbeterinren de zekerste bazis ware <?e-weest, voor 't sluiten van een wapen-stilstand. Deze ware van zelven tôt stand gekomen. Le BiSâi PisbHa in plaats van in dien geest te propageeren, verkiest te liegen en op te hitsen tegen de socialisten. Oude gewoonten zijn moeilijk om laten. F. H. De Godsdianst en de Oorlog « ue îya », net groete Jiona.nascùç ka-tholiek oigaan, oBtlceai aan de « Petrus-blàtter » : d Bo ewste -welien va* den esrlei? hebbeB ov«i'groote heop op een godsdienstiffo ca zedsiijke verandenug getrekfc. En deze v®r-andoring, dit «godsdieastig entvraken^ werd niet ailsen gehoopt, het iferd door dreora-beeldig aangslegde geesten reeds bij iist beftiit dsn o®rîog «va-astgestelei». » Gelijk in yole dingen, 2.00 tras hier die wensek de vader dar pBdachte. k'a «et jaa? van blocdigen ernsi ca HOJ'iogseUeiide knii»ea wij de gedsdienstige en zedelij&e herleîiïsg niet oatdrkkes. Wij tien eakel dat zij, die reeds véér dan ooî*i«s geleotis en vs'oom ware*, dat tkins in ee« heogerea graad sekijncn te rljn, îpaar dat de rfoese-ic lanwes ea •agcio«figeK [a het ftljjeaieea thaas n»3 «set %iiri§ ea g?!»ersg z'jn «c-woi'dea.Bekeeriagea vaa e-Akelis^ea, di® ziek aa* de opfRbaarheid onttrekkeu, verandefen ietfl saa de aîgemeene werhelijkheid vau de» godsdienstigen toestand. Het is bedrie geîijk te meenon, dat groote oorlogcn de volker?n «odsdienstig en moreel heter maken. De oorlog van 1S70-7I heeft noeh voor de overwouneuen, uech voor de everwin-Kaa-rs eea godsdiesstige veraieuvsing "• •-braeht. Op den eerlog vftîgde de Kultur-kampf aan de eene zoowe] ais a»» de andere zijde der Yogezen en ook veclvuldig de ze-deiijke deeadentie. » Wat het beke*de ReoHiseh-katheliek orgaan na een goed jaar oorlog schrijft, is zoo voegt er de 4 îî. Kott. Ort. » er a^.n toe, dus zoo ongeveer hetzeîfde wat wij, op grond van de ervaring van den oorlog van '70, sehreven in den aanvang van den oer-log dien wij nu hebben. En het bevesfcigt v?at 'wij, «Voeruit», reeds dikwijls sehreveu. In 't Arrondissoment Kortrijk Een kijkie in de Vlasnijverheid De vlasixijveiiieid ia ons arroadisseiaent maakt het ieveaseîtaa* lut, van minstens 10.000 arbeiders. Zij was en is nog ©ea goud-ftder voer de werkgevers. De reem van het in 'fc Kertrijksehe gerota en gezwingeld via? is do wereld d»«r berestig i, het is gezeeht e* heett overal den voerrang. Door den corlog kreeg de nijveiheid e«en lichten eehok, zij neigde naar «miaag, het leék weldra d«ii de gev>elgen geringer te sehatfcen Trarea dan m»n gedaeht had. Wij kuaiten niet bevestigea dat zulks langs heel de leiboorden net geval is, aan volledige inlichtingea oatbreekt het ons. Maar er zijn plaatsea en gewesten v/aar de bleei dier nijverheid meer dan bevredigend kaa geneemd worden, Dit is vooral het ge-val in de riohting van Cuerne, Harelbeke, enz., ejsz. 't Was 'uisfi uit dis gewesten, dat ons de meest tegen ds borst stuitende berichten, •ver de handelwijze der werkgevers tegen-over huane werklieden, toekwamen. Het \i.as ga«t niet meer, zeaals vroeger, meest in handea van Ëa^elsche kceplieden, die zijn voor het oegenblik van de markt ver-dwenea, het meest wordt het vlas nu ge-keeht door duitscke vlashandelaars ea ta •♦rdcelaa aa-ar iei g»ae wij erer de prijzea VœraaMen knnaea zeggeaj éa* er bijnà hefc dubbel betaald werdt bij vroeger, wel te verstaan veer het gemeene vlas, 't is ook deze soort die m'est &£trok viadt. T« midden dea warboel van allerhande rampen op nijverheidsgebied, is dit een ge-lu^kig verschijnsel, die ve raet genoegen Yttstsm?ÏÏeB ea meldea, te meer «radat het eene nitzoadmsg is cp àen ve^e!. K»t meefendeel va» degemen. dis ons le-zes, zulien $aa» *eeaen, «lat de vlasbewer-kers arlukki(s,e kerels moeten zijn en waa-aeer huane ««esters veel geid verdienen er ve#y hen we! eeae. l»rok va.n de tafel rolt, onder vsr® van Kseger laonen. T«taal mis geredeneerd ; 't verkeerde is waar en des te wraakroepender omdat hier het argument va» het greotste gedeelte der werkserers aiet kan aangewend worden, KamelijJ: : dat zij hunne werklieden laten arbeiden uit rsîdedoegen en dus zonder winst werken. Verder vaa deelaehtig te zijn in do win-sten die gedaan worden en een weinig Ipons-verhooging ts bebomen, zijn de werklieden integendeel aan tninder lconen aa-n den ar-beid dan w«r den oorleg, niettegeestaande eene srootere voortbrengst. I* de. zwingelfa'orieken werken de vlas-bewerkers in entreprise psr kilo, dit ter verduiraelijkin<? van onze bewijsvoeringen, waarmede wij znllen aantoonen, hoe de pa-troens met hunne werklredon omspringen. Wanaeer verleden jaar het werk hemam, werden de vlasbewerkers fr. 0,50 per dag rt:a;ehouden als waarborg, voor geval dat de Patroons, door de komende corlogsgebeur-tenissen, sehade aan hunne fabreken, of ■werktuigen moehten oedergaan. Destijds hebben wij dit sohandaal gemeld, ert'j voegende aJs wannecr de werklieden de risieo's meeste;) deelen, zij eveneens van de ep t® strijken svinsteu moesten deelen. Wij gaa.n bewijzen. dat ze op den hoop tee, de looaen verrainde.rd hebben. V6ôr den oorio;^ konden de vlasbewerkers fr. 3,75 tet 4 fr. per dag verdienen ; nu winnen ze nos îï- S,25 tôt S,50 per dag,waar. van ze dan nog de fr. 0,50 per dag afgehou-deu werden voor de risico-som die ze terug ontvangen hebben, wat niet uitsluit dat zij, on die eijfer'? rçezien, toeh fr. 0,50 per dag mander winuen. Nu gaan wij de voortbrengst vergelijken va-ti vôér den oorlog,waarmeg ze 3,75 fr. tôt 4,00 fr. vardienden en deze van nu, waarmee ze fr 3,35 tôt 3,50 winaen. Een vlasbewerker maakte per dag, op eene plank 18 tôt SO kilos, nu m&ken zij e? 36 fcot 35 kilos per dust ! Als wij de vwsrtbrerfgjst- van VToeger verge-lijke-n met het toen g e wonnen ioou, dan ont-ving liij fr. 0,21 per kilo; de voortbrengst van nu, met het bctaalde lopn vergeleken, heeft de vias'bewerker nu fr. 0,00 de kilo; of eene Ioecsvermindering va-a xr. 0,10 tet 0,12 fr. de kilo cf per werkman en per dag 86 x 12 i.3 geîijk aan fr. 4,33 loonsvermia-dering. Dit maakt dat iedere werkman verleden jaar met de fr. 0,50 per dag die hij afgehouden werd voor de risieo's der werk-gevers, fr. 4,82 per dag miader ontvingen dan vôor den oorlog:. Nieraand zal durven betwijielen, dat de patroens, aldug onnoemelijke opofferingen doen voor hun vaderland, eu denkelijk bran-den ze dagelijks eene dikke kaars opdat zoo eea gulcïen tijdperk vcor ben nog een heele tijd meeht voortduren. De vlaspatroens kxmnen geea enkelo ge-wetfcigde btweegredea aanvoereu. In de andere uijv-erheden kan men houden staan, dat, dour een heele beel bijz»ndere emstaa-digkedsa en feiten, de wiastea r>? het minimum gebraeht hebben; wij zulien integen-deel aantoonen. dai> in de vlasTiijverheiil veel meer gewoanen wordt dan vroeger. V66? den oorlog verkochten zij het gemeene vlas, waarover wij het nog altces heb ben, aan 15 krônen. nu verkochten zij het aan 20 kronen en meer, wat teeds als be- wij* kan dienen, dat zij in elk sjeval tû&\ yeea verlies verkoopen. De afval van t via,s, de leemen, die vroe<-gier «m zoa te zeggen, niets weerd waren, heeft plotselings, door het te korfe aaa brandstof, een? zekere weerde gekregen ; die vuiligheid wordt nu verkocht aan bak-, tors en andere lieden, aan 3 fr. de 100 kilos., Dit is eene nieuwe bron van mkomstes r«or de werkgevers, die aldus hunne win-sten, de reeds veel verheogd waren, nog de-den klimmen. Bewijzen s De stoker eener kleine vlasfa* briek, verwerkte per dag om vuur te ma-' ken 4ôi> kilos aan 3 de 1(X> kilos, maakt dus'i ir. 13,50. Maar die brandstof is te kostelijk gewor-den ; het komt met de winstberekeningeni der Patroons beter oyereen, de leemen niet-te verstokea, deze te verkoopen aan 3 fr. de 100 kilos, en m ds plaats kolen te ge-1 bruikea, vyat hen dusdoeude toelaat, eene nieuwe winst te verwezenlijken. Inderdaad, de stoker eener kleine vlas-' fabriek, di« op een werkdag van 11 ure, 450 kilcs leemen zou verwerkèn, verwerkt» in diezelfde fabriek aan kolen SIC5 kilos aan' 33 fr. de 1000 kilos gerekend 205 x 88 is geîijk aan fr. 10,07 of fr. 3,43 min uitgavem aan biandstof per dag, dus zooveel meer' winst. Iedereen zal wel instemrnen dat de vla-s-patroons, ailes behalve te beklagen zijn, en mocht hier of daar, in onze ontvangen in-lichtingen. eene of andrr onjuistheid gieslo.; pen zijn, die za! weinig veranderen aan het geschetste beeld van den algemeenea toe-stand waarvan de twee uiterste zijn»: dat de( arbsiders moer voortbrengen en minder1 Ioon ontvangen en de Patroons meer geld| verdienen en hunne ondergescliikten min-' der betalen. .i Sommigen van die heeren zeggen dan no«. dat zij enkel liunne werklieden laten werke», omdat zo naar het komiteit niet zouden be-> hoeven te gaan. Dat niemand daar het min-ste geloof aan liecht, hoeft geen betoog. Naar eene gepaste benaming, om de han^ de 1 wijze der Pa&rcons te schandviek'ken,,, zoeken wij teviergeefs, ze kan evenwel niet' aaders dan bij iedereen, de meeste vsront'' oxfctwaa-rdiging venvekken. Het is schandeliik, aldus eene door dea; oorlog zco wreed getroffene werkersbevol-kifi£, ia haar levensbestàan te sohokkeu,, zeker als belooning, omdat luire kinders, het overgrootste getal uitmaken, van die-1 genen die bloed en leven wagen i.u den, dienst van dit .vaderland, waar hunne ou-i ders door eene bende gewetenlooze uitbui-ters geexploiteerd worden ! Geen haantjo kraait daarover, de bezittera1 met de geestelijkheid aan het hoofd, vin don, h«t meer nutafwerpend, overal de s te un- pns voedingskomiteiten in hunne klauwen taî houden en ens blad «Yooruit» op de hielen to zitten, want, dat men de loonen der werk.' lieden vermindert, dit is voor 't oogenblik' van geen belang, Wij protesteeren tgeen die loonsbenoeiïng-en wa kunnen dio werklieden, die zulks aan-nemen zonder te veel tegenstand, niet gçed" keuren. De Patroons maken van den toestand van zw&kheîd der workers gebruik. om dubbeî terug te nemon van 't geen ze door den strijd hunner arbsiders hebbeai moeten toe< niet geoorloofd; en als gwvolg daarvan^ staan, want ze vreten, dat syndikale a-ktio strijd tegen huuae handelwijze onmogelijb iï. Zulks bswijst hoe onoindig we geîijk heb-. ben, wanneer we tôt vervelens toe de arbei-ders voor oogea houden, dat, na den ooriof... do syndikale beweging, flinke en sterke or- Het oordeel van Werklieden ea Patroens over de Vermindering der Werkoren (Vertaaid dcor K. H.) {Tcertieiide verTolg) Het wsderantw^ord d«r patroons beschul-digt ons vijf fondamenteele dwalingen te hebben begaan in onze uiteenzetting. En als wederlegging worden ons dèzeli'de princiep beschouwingen, die het manchesteriaansch Stelsel schragea vaa het verslag, voor de voeten geworpea. Wat onze argumenten bv treft, wij herlialen het, men heeft z® niet willen onder het oog zien. Vooreerst stelt ffien zich tevreden met te beweren, dat wij ans bedriegen, waaneer wij zeggen, dat er geen voornaam verschil bestaat tusschen àen moderaen loondienaar, eenerzijds, den «laaf, uit de oudhwd, en den lijfeigene der middeleeuwen, anderzijds. Men zegt, dat Se meester hedea geen volstrekt recht mesr bezit vaa l«t»n en d«»d op zijn® «nderhoo-rigen. Doeh acsn wil wel onmiddeJlijk daar-na aannemen, da.4, T*or dea lo»ndieaaar onzer dajea, dia vrijh*id, «nd«r straffo van te verhongeren, zou b#.»taan ia hst bukken toor den patroou... indien het sydikaat niet tusschenkwam in de reorwaardan van den frerkoop »n ink**p van d»n arbeid ! Ehwël, en de samenspanningen, de op-standen van de slaven en de lijfeigeuen? Mea moet weinig kennis hebben van de Vuidige verhoudingen tusschen patroon en terjunn, m ^ *8$Pm S». verkoopers van arbsid « vrijelijk ds veor-wa»rden van dien ko»p tusschen elkander bespreken ». Indien het waar is, dat de weTkman de vrijheid besrfe zich met zijne roakkers te v»maati, om e«a arbeidsprij», dat hij ontoereikend oordeelt, te weigeren, is het even waar, dat die vrijheid, zoo niet bij bevel doch altijd onder drukfciug vaa dea patroon, in veel gevallen wordt gewurgd. De Verviersche vereenigde nijveraar* willen wel de syndikaten erksnnen — uit aoed-zakelijkheid ; ea zij deaken, zejgea zij, recht te deen aaa de met den sang der nijverheid overeen te brerigein eisehen. Doch zulks geeft hen jfeen recht het byzonder», ia deze zaak, met het algemeen» te verwarren. Uitgenoman zekere bijzoadere «lastandig-heden staat het vast, dat de loondienaar, van «coaomiek atajidpunt gezien, geheel *a al ondsr de overheeraching van dea patroon nog blijft. Het wederaatwooj.'d, der fabriekantes,, bediont zich verder, oia »p eene mia of meer behendige manier da kwestie ver-plaat«en, van wat het noemt onze «tweeds dwaling d. Als wij iiebben gezegd, dat « de meester beschikt ov®r de wilskracht van den wsrkma-a voor « oogmerken » aan zijn vrij®» wil «ntsnappende» hebben wij daaruit de gevolgtrekking gemaakt, Uat de arl«id#r aldus <i het diug » werd van den meest««r, dat hij vaa dun af naar wiliakeMr koa ait-buiten. Ea liuî is juist wat da looudiaaaar zooveel g«lijkeais geeft dan slaaf an d»a lijfeigeno van vrosgsr. Nu, het w«der-antwoord, dar patrooiu, s«huift hier, zonder te kunnsn entkennen. tar zijd», an v»r-kla^trt dat, indien de nagejaagda oogmer-ken aan den wij eu wil van den loondienaar ontsnapp&n, de bekommeringen en veront-rustdngen van da ondemegii.ng onver- ' Dat ia niet juist ea niet veldoende. In werkelijkheid ieopt de arbeider gev;ut.r door vrerkloosheid, weg-zending, arbeidsong'eluk, beroepsaiekten, te werden getroffen, en indien de patroe» zijn geld waagt, strrijkt hij de geheeàe winst der enderneming op. Wat in den grond, ia de kwestie, die ons bezi|;heudt, ens aanbclangt, is te weten, niet oî de wei'imaa meefc tusschenkemen ia de orgaHisatie der «zaak!», maar wel of het aj&naentelijk is, dat de patroon, om zijn ka-pitaal te dekken, de krachten zijner werklieden raag bleotstellea, zonder dat het aan deze toegelaten zij zich uit ts spreken na-pens de bepaling van het maatsgebruik dier krachtea. Het vraagstuk, aldus ondezocht, heeft reeds te Verviers, in negatievea zin, eene oplessing gekregen, daar de «Overeen-komst» van 1S0G, in zaken van regeling der werkers<iiensten, het recht va-n tussehen komst, aan de syndikaten, toezegt. Wat dus het princiep betreft, slaat het wederant- woord, van de patroons, totaal den Uil mis. « * * En de dsrda «dwaliag». Het patrooas-verslag oatkent dat de aaa de nijveraars volstrekte toegelatea vrijheid, «ver hefc algemeen, dea ovarlast van den werkman voor gevolg zou hebbec. Sodsrt 50 jaar,zegt het, zoadsr ««nig» tassehaakomst, zijn d» looaen vardubbeld ea ds warkarea met 20 à 2ï % yermindard. Dat is wal eau# gewaasda bevestiging, die door geene eakala baw^isvoenng, en met ra-den, wordt pestaafd. Zijn de loenea, neœi. naal, verdubbeld ? Laat het ons aannemen. Maar zulks wil niet zeggen, dat zij in macht zijn verdubbeld. Indien da loonen zijn ve_r-hoogd, is het nauw&lijks ia evenredigheid met de nieuwe aaa de werk&r^kljg opgeleg- ; de beheeftea, tsrv/ijl langs den afiderea kant, de veelvuldiger eu erger wordende krisiîs>sn van werkeleosheid, de onvastheid van 's wisrkers inkemen gedurig vermeer-derden. Ea aaa do werklieden vragen hunne behoeften, gesprotea uit de entwikkeling zelf der nijverheid, in te krimpen, ware eene ec»n«miseke ketterij begaan, daar dit nog meer de afictwegen «1er veertbreagst zou versteppea. De zaogezegde heege loonen zija dus altijd in werkelijkheid sleehts een miai-mum van asiddels aan ds werkerskia.s toege-eegd en feegepast op Eieuwe leveasvoor-waarden. la eea aaderea zin kuasea wij, ve«r wa,t ds veraiiadering der werkuren betreft, deseifée opmerkiisg msken. Heit mekaaisra heeft dea arueid gejaagder, geva^rlijker en lastiger gemaakt. la het bfl&ag zelf der «pbreagst van de eaderne-ming, moet de nijveraar .ekeniag heuden der weerst«,adskraeht zijner werkers. Indien hij, overeenkomstig de eischea d_s veoruit-gangs van het maekienwezen, dea arbeids-duur, onder dat eogpunt, heeft verminderd, dat beteekeat niet, dat bij de arbeidsvoor-waardea zijner werkers verbeterde : hij heeft ze eeavoudig aaa de nieuwe needwea-dighed«B der uitbatins aangepast ! Wat mea hier aog diust te wet-es, is of du pairoaa bavoegiheidR'aalve is rerzekçrd, ia welke mata de aan aijnaa disnei anderw«r-!»8a werkkrachten kunnen werdeja ïebezigd. Kn nog aens werd het vraagstuk door de «Overesnkomst» apfelast. Yoar het overige, het onderseheid, dat het wodamntweord der patroons iaaakt, tuseehea haads- «a geestes werklieden is gaheal schijnbaar. Wij sluite* uit oaera sbrijd hoegeaaasid da geestes-werklieden niet. Wat de vrijc bereepen betreft, jjîj bljjven, dcor hun aarét zelf, buJten het débat, rv & & # ; Hot wederantwoord der patroons maakt er ons eene grief van, waar 'wij beweren^ « dat men den arbeidsdag tôt een strikt «ninsten terni moeten verminderen, in staatj d» uitoefening te veraekeren eener voortbrengst, overeenkoiustig de behoeften van. het gemeenzanm leven». doel der voortj brengst is, voigens de patfïSns, « veel groo-ter ea omvaagrijlkeir » : de kwestie is vooral de vroemde mededinging te overvvinnen( ! ?)» Waarachtig er zijn g^ea erger dooven dan die niet willen hooren. Waaneer wij dit voorstel, betreffenda de' behoeften van het gemeenzaam leven, aan-boden, sielden wij een -algemeen princiep,, en bedoelden de uoodwendighedea van ge-heel de menfechheid. En wij v'erstaaa daa/r-medo, dat het, door al de volkeren. na te( jagea doel is, er toe te komea voort te bren-gen voor het onderhoud aller menschen, van hen sleehts eene minimum inspanning vra-. geade, met do eiseheu zulker voortbi-eagst. overeonstemmendci Dit wil zeggen : de intensiteit van den arbeid, naarmato de mogelijkheid, steeda verminderen, in een woord, den vooruit-gaag der voortbrengst te laten dienen ten profijte van allen, in plaats, zooals nu, te-, laten opslovpeu ten bate van individueel belang. Waarlijk het is vermakelijk ons te hoo-r«a uitmaken, dat wi^ de voortbrengst «ten: onzent» willen verminderen tôt het strikt noodige van het gemeenzaam leven der Vervietois. (Slot volgt.j $5 # * # * * SjC ^ * $ 3$£ ^ * # # LEEST EM VERSPREIOT « V00SUÎT 31 ' aar — N. 353 Piijs p« nommer t voor België 3 cantiemen, root den VraemdeS osntotmen Tebtoon i Redactia 247 - Adsrcënistpatts 284S SSECEiUBEfi 1915

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.