ZONDAGSBLAD BiiblaJ van " VOORÏÏÏT . ZOKDAG 1£ SEPTEMBER 1818 Vierde «Jaarrsano — Nr 20 Prijs : S centièmes De Lamp Hun huisje, een hutteken bijna en niet veel hooger dau een molshoop, zeiden de menschen, stond daar, nèer-gehurkt, diep in de landouwen, langs een aardeweg die verloren liep in de verre akkers. Het stond daar zoo rustig en allednig, als in sluimer-stilte, in de donkerte die uit de reuzige kruinen van de hooge beukenboomen, langs det weg, afschaduwde. 7Âj waren nu straatoud. Onmerkbaar, één 11a één, in matgrijze eentonigheid; hadden de jaren zich op hun beider schouders néergetast meer en meer inschrompelend hunne gestalte, steeds scherper rimpelend hun wegkrimpend gelaat eh badeoc hun klemer wordend<e oogjes m het wazig-tranerige van de'n ouden dag. En vettig hijg-reutelden de jaren in hux wegterende keel, als de stil aankomende worging hunnei laatste levenskrachten. De ouderdom had allengskensaan een kalme berusting in hunne eenvoudige ziel laten groeien. En 's avonds, waa-neer zij, hoestend en kuchend, nevens den haard zaten, ir het vage schemerdonker der kleine woonkamer, en de zm kende nacht hunne gepeinzen versomberde, zei dikwijl; de m an : — Onze lamp brandt uit, moeder... De olie geraakt op.. De vrouw beaamde het steeds knikkebollend, der wer kelijkhedd bewust, nam eeta snuifje en las dan, stil preve lend, een Vader-ons en een Wees-gegroet, aan haren pater! noster, ter eere der heilige Barbara, zei ze, patrones tegei den goeden dood... Zij woonden daar nu bijna gansch hun lange leven sihds den dag van hun huwelijk, -— jaren, jaren geleden De boomen voor het huisje — twee notelaars en een pere laar — en de boomen in hun kleinen lochting, — een paa appelaars en eeïi pruimelaar — had de man daar zelf ge plant. Hij had ze verzorgd en gekoesterd, als kinderen, z-. snoeiend en kappend wanneer het noodig bleek, en had z met de jafeb zien grooter en dikker worden, onder zijî blij-uitkijkende oogen, tôt ze daar wehg stonden en slank de takken plooiend elken zomer bijna onder den laeheu den, blozenden oogst... Zij hadden ook nog eene geit, wier nielle zij doôrgaan verkochten, een zwijntje, dat zij leder jaar, bij het inval )en van den winter, rondom Allerheiligen, slachtten en n de kuip staken, verder eenige konijnen en een half doziji (kiekqns. Dat was hun gansche rijkdom en, m hun pri.rm tieven eenvoud, konden zij er soms van genieten met eei soort van onbewust egoïsme, als van een schat. Gebrek hadden zij eigenlijk nooit gehad, al aten zij ool sober en steeds hetzelfde : karnmelkpap, aardappele; en roggebrood, — somtijds ook een stuk schotelvleesci uit den schoorsteen, zwartgerookt door het smeulend* haardvuur dat zij met de lange, ijzer«?n blaaspijp aanjaag den... Nevens hun huisje hadden zij nog een stuk land1 in pacht Daar wonnen zij aardappelen voor hun onderhoud, rapei voor de geit en de konijnen, wat rogge soms voor hui brood en eenige groenten. En elken Zondae, m den noenstond, strompelden zij he brokje grond langs, sufferig kijkend naar de wassende vruchten, innig tevreden wanneer zij welig en malsch op-schoten, — mistroostig wanneer de ondankbaarheid dev seizœnen hunnen wasdoin belemmerde en zij daar soms, zooals het wel eens gebeurde, hunne bedroevende mager-heid te pronk stelden in een hopeloozen kwijngroei... Wanneer de winter uit het Noorden kwam aànhuiveren en hun lapje land daar lag te rusten in afwachting de.r verre lente, dafa gmgen zij beiden langs de bosschige kan-ten, rapend het doode rijshout en de afgerukte boomtak-ken voor het haardvuur, of oprakend de dorre bladeren uit de grachten voor het toedekken van hun aardappelen o£ voor het strooien ^'an hun geitje. Zoo maakten zij het doode der natuur, dat langs de wegen lag te rapen, goed ten. nutte voor de eenvoudige noodwendigheid van hun eentonig eenzame leven. Sinds al die lange jaren, sleten zij dat altijd eenzelvige jleven, Regelmatig als de ouderwetsche, massiefhotrten hangklok, >iic' in een donker hoekje hunner woonl^amei' zoo onveranderlijk eigenaardig stond te tiB?akken. En zelden kwam îets buitengewoetos de» effen-kalme rust be-roeren die, emotieloos als 't ware, hun simpel leven be-heerschte.Sinds vele jaren ook leefden zij alleenig en VTwiaSe:!, af-gezonderd eemgszins van het verafliggende dorp, welks lage daken ginds, aan de kim bijna, rood en blauw vkk-ten rond den stompen dorpstoren die gijn logge, grauw" witheid, rustig-plomp bove». de ineengedrongen gebou-wen het. opbonken. Enkel 's Zondags sukkelden zij langs den van wagen-spoor doorreden aardeweg naar de eerste mis, sprakeloos veel al, en keerdem dan terug zooals zij gegaan waren, de vrouw vooraan en de man achterna, altemet na m eew winkel van het dorp wat gepeisterd te hebben om er de eene of de andere kleine aankoop te doen. En gansch de week door leefden zij dan wêer hun leven van onveranderliike eenzaamheid, krabeulend van den morgen tôt den avond, te regen en te wmde, bij mist ea zonneschijn, sleurend steeds htm ouden dag, kreunend eu . hijgend, naar de aanbevende ure der laatste rust... II. Eén kind hadden zij gehad, Sieskà, — een bleeke, lang opgeschoten dochter, houterig en têer, met groote, drooni-blauwe oogen en vlassig-blonde haren. Braaf was ze, en stil, schuchter bijna nog als allé kinderen in de eenzaamheid opgegroeid. Zij sprak weihig en zong zelden en 's avonds, vooraleer ze slapen ging, koa ze lang en starrelings In 't smeul-vonkende haardvuur zit-ten kijken, wegdroomend in blijkbaar verre gepeinzen. Omstreeks haar twintigste jaar was ze verhuurd gewor-den op het verderop liggende pachtgoed, waar zij de boerm bij het huishouden, en soms ook bii den veldarbeid, moest behulpzaam zijn. Zij werd er gaarne gezien om hare braaf-heid en won er, boven kost en inwoning, eenige franken per maand, die ze altijd, als eene voorbeeldige dochter tôt den laatsten cent aan hare moeder bracht. Zij kwam anders niet veel naar huis. Op de groote, be-drijvige pachthoeve was het werk <3ruk en kwamen jonge

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.