De Houtbe werker maandelijksch orgaan der Centrale der Houtbewerkers, Ameublementwerkers en bijhoorige Vakken van België ALLEN VOOR ÉÉN ÉÉN VOOR ALLEN Redactie : Volkshuis, Brussel AbonrementBpriJs par 12 nummers: België ...... fr. 0.75 ! Buitenland 1 .00 Centrale Vereeniging der Houtbewerkers van België Oproep voor een Bestendigen Pro= pagandist voor de Centrale Ver= eeniging der Houtbewerkers Uproep is gedaan aan ai ae ieaen aer Centrale Vereeniging der Houtbewerkers voor een ambt van bestendige pro-pagandist.De kandidaten moeten hunne aan-vraag doen geworden per geschrift, als-ook hun lidboek der Centrale, aan de landelijke sekretaris, de Gn. E. 'De Vlae-mynck, Volkshuis-Brussel. vôôr 17 Juli 1914. Het exaam zal gebeuren den 20 Juli 1914 in het .Volkshuis van Brussel om 10 uren stipt 's morgens. Den titularis zal in ambt treden zoodra zijne benoe-ming zal besloten geweest zijn door het Centraal Bestuur en de Kontrool Kom-missie.Die benoeming zal 1er bekrachtiging otiderflegd worden aan het aanstaande Kongres op gunstig advies van het Centraal Bestuur. Om kandidaat kunnen zijn moet men : 1" In de vakvereeniging zijn sedert twee jaren en lid zijn der Centrale der Houtbewerkers. 2° Grondig eene der beide landstalen kennen en een voldoend onderwijs machtig zijn om de briefwisseling te kunnen doen en het houden der boe-ken te kunnen onderwijzen. 3° Kennissen bezitten over de syndikale organisatie. Het aanvankelijk loon is van 2100 fr. per jaar met eene verhooging van 100 fr. per jaar gedurende de vijf eerste jaren, en dan eene verhooging van 100 franken aile twee jaren om tôt het maximum te komen van 3000 franken. De aangestelde zal gehouden zijn, zijne woonplaats te vestigen in de Brus-selsche omgeving. Voor het C. B. der Houtbewerkers, De sekretaris, E. DE VLAEMYNCK. Wat zal',de Wet zijn op de Sociale Verzekeringen ? Zal de wet op de sociale verzekeringen, zooals zij gestemd werd door de Kamers, weldra afgekondigd worden? Ailes doet voorzien van neen. Het Senaat, waarvoor ze moet ver-schijnen, schijnt vôôr November er dè bespreldng niet van te beginnen, en zooals met al de wetten die het denkt het lijden der arbeiders wat te kunnen heelen, zal het er zeker de schikkingen er van te voordeélig vinden. Hij zal er aan wijzigen, zij zal terug laar de Kamer keeren, en er van terug iomen... men weet in welk jaar. Moeten wij er ons over beklagén ? Ik denk van neen, wij moeten er ons 3er over verheugen. In werkelijkheid is de wet er door ge-tiaald geweest als een redmiddel voor le kiezingen en gelijk ze is, is ze haast met toepasselijk. De klerikalen hadden te uitdrukke-lijk beloofd, in 1912, aan al de arbeiders een pensioen van 1 frank daags te ge-ven, dat het hun onmogelijk was voor het kiezerskorps te komen, na enkel gestemd te hebben over het inlijven in het leger van een grooter getal proletariërs-kinderen, over nieuwe belastingen, zon-der de sclioolwet te vergeten. Die slech-te daden moesten bedekt worden en de wet is aangetast van die beweegrede-nen Wij weten nu wat de reactionnai-ren verstaan door : een pensioen geven aan de arbeiders- Wij kunnen er al de gebreken van uitstallen voor de oogen der belanghebbenden en hoe langer zij zal rusfcen in de cartons van Kamer en Senaat, hoe meer tijd wij zullen hebben om de werkende klasse tegen haar op t/> ruien en de krachten in werking te stel-len die er verbeteringen moeten aan brengen. Anderzijds, daar het kan gebeuren dat de werkersklasse niet sterk genoeg weze om ze ernstig te doen wijzigen, moeten onze syndikaten zich bereiden het beste nut te halen uit hare enkele voordeelige schikkingen, en bijzonder moeten zij zich bereiden om er de tal- 1 ijke valstrikken van te vermijden. Het is daarom dat ik ze zal uiteenzet-ten in hare groote lijnen, naar de dichte en getrouwe ontleding die De Brouckère er van geeft in «Le Peuple»- Merken wij vooreerst op dat tusschen de gestemde wet op de sociale verzekeringen en het voorstel neergelegd door K. Huysmans, dat de uitdrukking was der arbeidersverzuchtingen, een af-grond bestaat. K. Huysmans, in naam der socialisti-sche partij, stelde een kosteloos pensioen voor, dat 365 frank 's jaars be-reikte van af 65 jarigen ouderdom. Voor de zieken stelde hij eene verze-keriijg in waarin verplichtend deelna-men : de werklieden, de bazen en de Staat. De werklieden zouden betaald hebben 1 frank, 2.50 fr. of 4 fr. per maand, naarvolgens zij zouden willen trekken hebben gedurende 6 maanden, 2 fr., 4 of 6 fr. daags, in geval van ziek-te, buiten de kosten van doktor en apotheek. De armsten, de werklieden, hebbende min dan 730 fr. per jaar te verteren, waren zelfs gansch ontslagen van -bij-dragen en zouden twee franken daags trekken. En voor de invaliditeit (onbekwaam-heid van werken), 't is te zeggen voor de zieken van meer dan 6 maand ziek en min dan 65 jaren oud, was de ver-zekeringskas ondersteund door de bazen en de Staat alleen en de vergoeding verschilde naarvolgens het lid aanbe-taalde 1 fr., 2.50 fr- of 4 fr. per maand, zonder te mogen dalen onder de 1 frank vergoeding per dag. Dit oRtwerp was eenvoudig en rede-lijk en verzekerde ernstige- voordeelen voor de werklieden- Dit waren drie af-doende redenen om het te zien verwer-pen door de burgerij van aile slach. Laat ons nu zien wat er sproot uit de bespreking in de Kamer. * +■ Dè Kamer heeft voor al de werklieden de verplichting gestemd zich te ver-zekeren, 't is te zeggen, te betalen om vergoedingen te ontvangen, maar wel te verstaan zullen zij betalen voor pensioen zoowe] als voor invaliditeit, als voor ziekte, want de Staat «geeft» niets, maar hij verkoopt het recht van leven, zooals al het overige. Nochtans, is hij verplicht te betalen, de verzekerde is geenszins verzekerd te ontvangen. Om het stelsel der verzekering te be-werkstelligen, heeft het Gouvernement niet gewild van eene gewestelijke ver-zekeringsmaatschappij, zooals Huysmans voorstelde, het verkoos de be-staande mutualiteiten te behouden : werkliedenziekenbonden, bazenzieken-bonden, politieke ziekenbonden, met hunne huidige statuten, en enkel in den gewestelijken ziekenbond diegenen te doen treden, die ôm redenen van ver-scheidenen aard uit de andere gebannen werden. Zijn de gevâren te groot, het bestuur gebrekkig, geraakt daardoor de kas le-iig, zooveel te erger voor de verzeker-den, zij zullen trekken indien het wel-dadigheidsbu/reel en de gemeentebestu-ren kunnen of willen tusschenkomen in hun voordeei. Er blijft hun te kiezen, ofwel meer te betalen, en men vraagt hun reeds 18 frank per jaar, ofwel min-der ontvangen en men belooft hun slechts één frank daags, zelfs voor ziekte. » * Maar die verplichting zich te verzeke-ren, mgeschreven aan het hoofd der wet, haast men zich te beperken in den loop der artikelen.. De verplichting betreft niet de be-dienden van banken, van advokaten en van notarissen, de wet verwijdert ook de meeste der huisarbeiders, ondanks de tegenovergesitelde verklaring van den minister Hubert, en ten slotte zijn ook uitgesloten al de ajrbeiders winnen-de meer dan 2400 fr, per jaar. Wij spreken hier niet van de uitslui-ting der mijnwerkers, onder voorwend-sel dat de Kamer in hun voordeei eene wet stemde, wet die hangend blijft voor het Senaat ; ook niet van de kleine bazen, de kleine pachters en handelaars, die meermaals leven in zoo ellendige voorwaajrden als de werklieden zelf. Nog, indien de wet aan degenen die niet verplicht worden, dezelfde voordeelen verzekerde als aan de anderen, indien zij vrijwillig de bepalingen ver-vulde, ware het nog maar een half kwaad,. dat zou kunnen vernield worden door de voorzienigheid, maar neen, zij zullen enkel aangenomen worden «in de scheidspalen en volgens de besluiten vastgesteld door koninklijk besluit», 't is te zeggen in slechtere voorwaarden dan de anderen. De vreemde werklieden zijn onder-worpen aan de verplichting, zooals de Belgen, maar, betalende dus voor het pensioen, zullen zij het slechts ontvan- < £en -indien in hun land de Belgen de wederkeerigheid genieten, en in aile geval, de 120 franken die men beloofd had gedurende de overgangsperiode, worden hun niet toegekend. * * Spreken wij nu van het pensioen van 1 frank daags. De klerikalen hadden het beloofd met groot lawijd en lieten hooren dat het kosteloos zou geweest zijn- De liberalen, die het ontwerp May. hadden goedgekeurd, waren min" on-dernemend geworden en vroegen eene contributie der werklieden. Alleen het socialistisch ontwerp verleende het on-voorwaardelijk toe. Beschouwen wij nu het ontwerp door de Kamers gestemd. Valgens hem zal de werkman verplicht zijn van 16 tôt 65 jaar 6 franken 's jaars te betalen voor de pensioenkas-Mits die betaling ontvangt hij aan zijne 65 jaren eene rente van omtrent 300 fr. per jaar. Maar indien de ziekte hem weerhouden heeft van het werkhuis of de wetrf, indien hij onbekwaam wordt van te werken vôôr 65 jaren, indien voor andere oorzaken hij zijne hoeda-nigheid verliest van loonslaaf, zijn pensioen zal verminderd worden van al de stortingen die hij niet zal kunnen doen hebben voor al die redenen. Voor al degenen die meer dan 16 jaar oud zijn, 't is te zeggen voor al de werklieden van heden, zullen de 300 franken maximum (80 centiemen daags) niet be-reikt worden. De vergunning van 120 fr. per jaar, waarvan zooveel gesproken wordt en die het eenige pensioen is dat men « geeft » aan de arbeiders, is toegestaan enkel aan diegenen welke kunnen be-wijzen dat ze niet meer dan 365 franken per jaar hebben om te leven. En nog is zij verminderd van 4fr. per jaar indien zij de regelmatige storting van 6 fr. niet kunnen doen hebben. Te meer, de werklieden geboren na 1875 zullen de 120 fr. niet ontvangen, maar vijf franken minder voor elke maal dat het geboortejaar dichter bij 1896 komt. Degenen geboren na 1896 hebben niets meer te verwachten van den Staat. Men zal hun geen pensioen meer « geven ». Men zal hun eene rente verkoopen vol-gens het belang hunner jaarlijksche stortingen. Men laat aan de ongelukkigen die geen 15 fr- per week winnen, de gelegenheid slechts 3 franken per jaar in plaats van 6 fr. te betalen, maar ook is hunne rente verminderd van de helft. Zoo du s dat de ongelukkigsten, diegenen waarvan de ellende de grootste is, zich zullen moeten tevreden stellen met 65 tôt 150 fr. per jaar, met 18 tôt 40 centiemen daags- Ziedaar tôt hoever het pensioen van 1 fr. daags smelt. Het is eens te meer een been dat men den arbeider werpt, Nr 6 — JULI 1914 Het Nummer : 5 Centiemen ACHTSTE JAAR

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.