Vaderlandsch propagandablad In deze tijden van rouw en beproeving, scharen wij ons, Vlamingen, zonder voorwaarden. samen met onze Waalsehe broeders rond onze BFLGISCHE DR1EKLEUR en deelen met hen, denzelfden nood en dezelfde gevaren. Wij zijn overtuigd dat, wanneer de eindzegepraal zal behaald zijn, wij samen ook, dezelfde rechten zulien deelen. Belgiës bodem duldt geen vreemden, Duldt geen vreemden dan in 't graf. " De Leeuwenstandaard „ Wee hem den onbezonnen, die valsch en vol verraad ; Den Vlaamsehen Leeuvv Komt streelen en trouweloos hem slaat ! Opstelraad: KOMMANDANTUR, Brussel, rechtover de Drukkerij van " LA LIBRE BELGIQUE „ VRED E Veel werd er deze laatste dagen gesproken en geschreven over dien zoo vurig betrachten vrede die duizende, vvat zeg ik, die mil-lioene familiën moet vereenigen en het verloren geluk terug schenken. De eerste zucht van vrede kwam julst van hem die, verblind door den h^>ogmoed en door de heerschzucht gedreven, over dertig maanden het ongelukkige Europa den oorlog opdrong. Denkt niet dat het een gevoel van menschelijkheid was dat Willem de meineedige dezen eersten stap deed wagen. Volstrekt niet, hij han-delde siechts onder den drang der omstandighelen en zocht alteen zijn volk tôt kalmtetebrengendaarhet, door den lionger gekwollen, eindelijk de oogen schijnt te openen en zich bagint rekenschap te geven van den verkeerden weg dien het onder de leiding der Pruisische krijgszuch-tigen is ingeslagen. Dit volk werd zoo misleid dat het in de meening verkeerde, dat Duitschland reeds over al ziine vijanden zegepraalde en enkel zijnen wil te doen kennen had om ziine legenstrevers zijn aanbod met open armen te zien aanvaarjen. Willem zelf gebaarde deze meening te deelen, naar men besluiten moet uitde hoovaardige verklaring welke zijn vredesvoorstel vergezelde. Het antwoord onzer bondge-nooten heeft hem en zijn volk vvellicht tôt de werkeiijkheid gerospen en doen begrijpen dat het laatste woord door ons zal gesproken worden. Moet men uit vvat voorgaat besluiten dat wij tegen den vrede zijn of uit wraakzucht den schrikkelijken wereldkamp willen zien verlengen ? Zekerlijk niet ; de eenvoudige wraak is ons volstrekt geenenieuwe slnchtoffers waard. Voor het onmenschelijk genoegen in Duitschland de huizen in brand te steken, de kerken in puin te schieten, de vrou-wen, ouderlingen of kinderen te martelen en om het leven te brengen zooals het in ons geliefd België geschiedde bij den inval der barbaren, heeft niemand het reclit van onze soldaten de minste nieuwe opoffe-ringen te vergen. Doch wat in de geschiedenis en door gansch de beschaafde wereld als eene onnoembare lafheid zou betiteld worden, wat eenen onvergeefbaren misstap wezen zou, dit ware het feit dat wij al het vergoten bloed, onze vernietde steden en dorpen vruchteloos zouden opgeofferd hebben met ons door het sluwe voorstel van den keizer te laten bewegen en zoo maar aanstonds den vrede te aan-vaarden om den vrede zelf. Neen, zulks ware voorwaar geene BMgische daad. Niets heeft ons wederhouden, niets heeft ons doen wijken wanneer het de eer van België gold, alhoewel wij het hoofd te bieden hadden aan het niachtigste, het best uitgeruste, het best tôt den oorlog voorbereide land der wereld. En nu wij ons bevinden tegenover eenen doodelijk getroffen vijand, tegenover eenen zieltogenden reus die met sluwheid wil bekomen wat hij met de macht niet vermocht, nu wij de toekomst van ons land, de vrijheid van ons nakomelingschap te verzekeren hebben, nu zouden wij, om aangenaam te wezen aan den eenen of anderen bloodaard, den Duitscher de hand moeten reiken en samen met hem om vrede smeeken ! Daartoe verlagen wij ons nooit ! Wij willen den vrede, ja, maar eenen duurzamen vrede voor gansch Europa, die enkel kan samen gaan met de vernietiging van het Duitsch militarismus. Wij verlangen eenen vrede waardoor aile volkeren zonder onder-scheid eene welbegrepene vrijheid zal verzekerd worden ; geen voort-brengsel van haat en wraakzucht, maar die gesteund is op de echt kristene nastenliefde. Dergelijke vrede alleen kan ernstig en duurzaam wezen. In 't voorbeeld van den leeuwenmoed onzer soldaten zulien wij, die hier in 't bezette land de Duitsche dwingelandij moeten verduren, de kracht putten om met geduld te doorstaan wat de toekomst ons voorbehoudt. Wij vragen geene onnoodige slachtoffers maar zijn bereid tôt het uiterste stand te houden. Wij stellen ons voile betrouwen in ons Belgisch bewind dat, zooals in 't verleden, handelen zal met wijs beleid en voile bewustzijn zijner vërantwoordelijkheid voor Qod en de menschheid. Blauwvoet. Oorlogsuitbuiters. Verraders en oorlogsuitbuiters, ziedaar twee hoedanigheden waarvoor aile eerlijke burgers het zelfde misprijzen, de zelfde verach-ting voelen. Het is juist over de verraders niet dat ik het hier heb. Deze zijn op voldoende wijze door de openbare meening veroordeeld, zoodat het onnoodig is er ons verder mede bezig te houden. Docli de inpalmers, (accapareurs) deze die voorraad in overvloed, aan voordeelige prijzen aangeschaft, verdoken houden en zonder gewetens wroeging hunne medemenschen laten ontbering lijden, om op het gepaste oogenblik hunne waar aan verdubbelde, ja zels aan vertiendubbelde prijzen te koop te bieden, hoe durven deze noch aanspraak maken op den naam van eerlijk inan, op den titel vanvaderlander ? Het zijn nochtans doorgaans dezelfde kerels die in drankhuizen of 3*5" JUFVROUWEN, leest en geeft ter iezing het artikel : AAN DE VLAAMSCHE MEISJES. jj N° 10 FEBRUAR1 1917 TWEEDE JAARGANG Verkrijgkaar : NERGENS EN OVERAL PRIJS VAN HET NUMMER : NIETS OF MEER.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.