Se Jaargang ZÔNDAa 17 en MAANDAG 18 SEPTEMBER 1916. M , , , , „,„, PTo. 3 ABONNEMENT EN. Per 3 maanden. voor Nederland I 2.60 franco per post. Losse jxummers: Yoor Nederland 5 cent voor Bnitenland 7Vs cent. Den Haag, Prinsegracht 39 Telefoon Red. en Admm. 743d. BELGISCH DAGBLAD AD VEKTENTIEN. Van 1—5 regels f 1.60: elio regel meer f 0.80; Réclamés 1—5 regels f 2.50; elke regeï meer f 0.60. London : Dixon House Lloyda Avenue E C. Parfis: 7 Avenue d'Antin 7. Bestuurders: Dr. TERWAGNE — CH. HERBIET. Hoofdredacteur : L. du CA8TILL0N. BUREAUX 0PEN VAN 9 TOT 12 URE EN VAN 2 TOT 4 URE. H G. WELLS EN DE OORLOG. II G. Wells, de beroemdste der he-dendaagsche romanschrijvers, is te Pa-riis aangekomen na een bezoek gebracnt te hebben aan het ltaliaansclie front en aan de vuurlijn aan de Somme. Hijheeft de inschikkelijkheid zoo verre gedreven een onderhoud toe te staan aan een reporter van het Fransch dagblad „L a V i c t o i r e." Qij keert terug van onze Italiaan- sche broeders. Welken indruk heeft uw bezoek aldaar achtergelaten? — Zij volbrengen een prachtig, won-derbaar werk. Op ^dfen Iszonzo is het schouwspel ongeveer van wat men te zien krijgt op het iront aan de Somme: loopgravenstrijd, vanwaar de troepen zich aanhoudend klaar maken om een sprong voorwaarts te schrijden. Ik ben op eene observatie-ladder geklommen en van daar bemerkte ik op ongeveer tien mijlen afstand, Triëste, waar de Ita-lianen binnen een vijftiental dagen zou-den kunnen binnentrekken, indien zij het wilden. Zoo zij het niet doen, is het om-dat de verdediging van de veroverde stad te veel soldaten zou eischen die zij ter hunner beschikking houden om op dit oogenblik meer noordwaarts op te trekken. Triëste zal de appel voor den dorst zijn, den dorst van den zegepraal, na een overvloedigen maaltijd. In af-wachting bezetten zij Gorizia. Ik heb deze stad bezocht, ik heb gedeeld in de on-stuimige vreugde van de bevolking. De vijand durft de stad niet beschieten uit vrces de talrijke eigendommen der Oos-tenrijkers en Duitschers te beschadigen. — Zijt gij insgelijks op het front van Trentino geweest? — Ja, en daar heb ik die wonderba-re Alpen-Jagers, de Alpini, aan detaak gezien. Deze kerels beklimmen de hoog-ste bergtoppen, in hunne taal ook Wel eens „schoorsteenpijpen", genaamd en van af deze duizel'ngwekkende hoogten be-sprooien zij de Oostenrijkers met gra-naten. Het systeem om de gekwetsten w.qjjt te brengen moet in niets onderdoen aah deze kunstgrepen: zoodra een man in de kleine post verbonden is, wordt hij vastgeknoopt aan een op- en neer-gaande metalen draad, en zoo wordt de gekwetste overgebracht naar de tweede lijn om verder in de ambulance ver-zorgd te worden. — Kortom, het gaat opperbest met onze Italiaansehe bondgenooten. — Gij moogt zelfs zeggen, dat ailes naar behooren gaat, zooals gebeurt met uwe ,,poilus"' aan de Somme, in wiens midden ik mij gisteren bevond. Ah! die brave kerels, die prachtige typen! Welke zekerheid van overwinnen hebbSS zij mij doen inademen! — Voor wanneer! Vvant gij zijt pro-feet, kameraad Wells. — Welnu! Ik wil wel eere doen aan mijne reputatie. In November zullen de Duitschers beginnen te piepen en binnen zeven maanden hebben wij het einde. — Mag ik u vragen waarop gij u steunt bij deze vooropzetting? — Op honderden redens, waarbij'voor-al de volgende in aanmerking komen : do prachtige organisatie van het Fran-sehe front; het meesterscliap in de lucht, dat door onze vliegeniers is veroverd, de fotografische opname door onze vliegeniers van de vijandelijkestellingen; ten slotte onze artillerie, die methodisch, ma-theinatisch de vijandelijke batterijen zon-der vrees vernietigt... Een Engelechman zest het a en gelooft hem: de druk van het Fransche offensief is al wat men zich inbeelden kan in deze soort van uctie. — En onze soeialistisehe vrienden in Engeland, geven zij ook zooveel blijk van toewijding als wij hier in Frank-rijk ? — Meer dan gij allen! Het .Marxisme was eene Europeesche zidkte, dat nooit bij ons groot succès behaald heeft. Ons socialisme .heeft altijd een nationaal _ka-rakter gedragen en onzp betrekkingen met de sociaal-demokratie waren immer oppervlaklcig. Zoo b.v. onze Trade-Unio-nisten, die op dit oogenblik in 'Congres vergaderd zijn; gij kent er den geest van. Als praktische socialisten organi-seereu de Engelschen het maatschappe-lijke leven in hun midden; zij treden niet toe tôt vage formulen, rnaar hebben het oog op gerechtigheid. Het Engelsch Socialisme is geene partij, het is eerder een zieletoestand. Ik voeg er aan toe, en wel met eene zekere vreugde en fier-heid, dat deze oorlog de soeialistisehe gedachtengang in Engeland sterlc ontwik-keld heeft en deze conceptie zullen wij in praktijk stellen met onze bondgenooten. Twee stroomingen teekenen zich bij ons sterk ai: het ontstaan en de ver-sterking der industrieèle kartellen en de noodzakelijkheid voor deze machten om met het proletariaat te onderhandelen. — Nochtans hebt gij ook wel uwe minderheidsvogels, die deze poging van nationaal socialisme tegenwerken. — Zij staan onder nul wat betreft het doeltreffen hunner actie. Deze onverbe-terbare kerels zjjh vooral te vinden in de Indépendant Labour Party (I. L. P.) en in de Vereeniging voor Demokrati-sche Contrôle (U. D. C.) Het zijn altijd zooals in een schouwburg dezelfde, die op het tooneel verschijnen. Geen en-kel Kamerlid van de I.' L. P. heeft de uitdaging zijner kiezers om ontslag te nemen durven trotseeren, zooals de ge-woonte bij ons is om na contrôle het kiezerskorps te laten uitspreken. Geen enkele! Hun hoofd, Ram&ay Macdonald, weet op voorhand dat hij het onderspit delft. Bij het begin van den oorlog ga- , ven zij den schijn iets te zijn; heden zijn zij niets meer. Wat betreft het U. D. C., zijn geval is nog erger. De heer Morel, die het bestuurt, is door talrijke brieven in de pers en aan het parlement beschuldigd geworden als zijnde een agent van de Duitsche regeering. Nochtans, in een land zooals Engeland, waar de vragen van persoonlijke eer en eer-gevoelen zich in 't openbaar afhande-len en waar laster ten strengste beteu-geld wordt, heeft de heer Morel niet durven protesteeren. Vandaar, dat /hij zijne kwade trouw bekend heeft. Ten andere de oorsprong van het fonds van het U. D. C. is duister. — Aldus hebben de Engelsche socialisten eene warme sympathie voor de overgroote meerderheid der Fransche socialisten, die den oorlog onweerstaanbaar willen doorzetten tôt de volledige over-winning?— Gij kent mijne gevoelens; ik heb ze ontwikkeld in een protestbrief aanRo-main Rolland, die gepubliceerd is geworden door La Feuille van Char- ! les Albart. Wat willen de Rollandisten | en Zimmerwalders? Zij weten het zelf niet. Wat stellen zij ons als practisch middel voor? Niets. Dus, socialistenvrien-den van Frankrijk, wij zijn erger „jus-qu'auboutisten" dan gij. Nooit zullen wij met do Duitsche socialisten de betrekkingen hernemen, zoolang zij de revolutie niet hebben doorgemaakt. Bij gebrek aan dit zulien wij na den oorlog de wereld eenen vrede opleggen door de vestiging van het R.echt, gewapend met de Macht, waarvan de Entente te-vens het symbool en «de kern is." HE TOESTAND De Engelschen komen een heerlijke victorio te behalen die de taaie aanhou-denheid van weken en weken beloont. Den 15 dezer namen zij al het hoog-terrein tusschen den steenweg van Po-zières naar Bapaume en Combles. Het grootste deel van het Bouleaux -bosch bij Combles, het dorp Fiers, het Foureauxbosch, de dorpen Martinpuich en Courcellette. '2300 krijgsgevangenen, waaronder 6 majoors zijn in de handen. Aldus is de derde linie der Duitschers in Engelsch be-z i t. De Franschen hebben gelijko tred gehouden niet hunne dappere bondgenooten.Stormenderhand hebben zij aile Duitsche loopgraven ten Zuiden vian li'an-conrt veroverd en zijn den zoom van het dorp genaderd. De toestand der Duitsche troepen rond Combles, dat een uitsprong maakt, ©n het weldra niet meer zal kunnen uithou-den, wordt kritiek. De Franschen vorderen tevens ten noorden van den St.-QU6ntinberg en draaien alzoo noordwaarts de stad Pe-ronne, die zij niet eens zullen moeten aanvallen om er zich meester van te maken. In afwachting geraakt de vlakte van Bapaume eu Sint Quentin vrij. Dit is de brwde weg der doorbraak. D0 Italianen hebben ook het offensief hernomen en zulks over het gaheele front. Op verscheilene punten zijn de Italianen doorgebroken. Op den Carso hebben zij 2000 krijgsgevangenen geno -men. De Roemeaen maakten nog vorde -ringen in Zevenbergen. In de Dobroedsja schijnen zij echter, volgens het zeggen van de Duitschers, een nieuwe nederlaag te hebben geleden, daar zij miet de Russen naar het noorden terugtrekken. Intusschen is het offensief der Ser -viers goed ingezet. Zij namen Sorovitsj en rakten over het gebergte tusschen het Ostrovomeer naar Florina. VISIE. Eens zag ik de huizen staan: warm-donkere, vertrouwde gevels, waar warna-oranje de vensters gloeiden; zoo zag ik de huizen staan, blauw tegen het (vreemd-nog) late lichten. 'k Zie dreigend de huizen staan: de lichten zijn uitgegaan \ Eens zag ik de menschen gaan: ! zij waren verheugd om mijn liefde, zij knikten verheugd naar mijn luide vreugde ; zoo zag ik de menschen gaan, met mij door mijn (vreemd-nog) gelukkig leven. — 'k Zie koud nu de menschen gaan: daar kijkt me geen enkle meer aan.... Ik ben met den nacht alleen: de lichten zijn uit, de menschen heen. MARTIN PERMYS. Links en Rechts. Pirenne en Fredericq. Minister Vandervelde heeft, naar de correspondent van de N. R. C. te Havre seint, een brief ontvangen van prof. Pi-renne, die samen met prof. Fredericq — beiden zijn hoogleeraren van de Gent-sche Hoogeschool — in Duitsche gevan-genschap verkeert. De brief is uit IIolz-minden gedagteekend. De gezondheidstoe-stand der gevangenen is goed." Dit bericht is in tegenspraak met dit van een blad in Dordrecht, dat Frede-ricq's overbrenging naar Jena had ge-meld.Dit laatste bericht kwam waarschijn -lijk yoor van den heer K*ewiet de Tongh, den pro-Duitschen président van het niet Blinder pro-Duitsch Algemeen Neder-landsch Verbond. Het is dus een ten-denzbericht om de Holiandsche geleer-den te foppen. Hoogleeraars aan de zuigflesch. De Gazet van Brussel brengt ons de levensbeschry viug der nieuwe professois aan de Duitsche Universiteit te Gent. Zoo vernemen wij dat Lucien Brûlez ge-boren werd in 1891 te Blankenberghe en dat M. Minnaert in 1893 het licht zag te Brugge. Het Kommandanturblad wacht zich wel op te sommeil wat die Belgische dienstplichtigen reeds hebben voortgebracht. Het zijn hoogleeraars aan de zuigflesch. Zij hebben geschreven in De Vlaamsche Post, De Vlaameche Stem en de Dietsche Stemmen. Is dit voldoende om de wetenschap in te pompen ? Duitsche eruditie. Het 2e numrner van Der Belfried schrijft over de Belgische pers in het buiten-land. De Kommandanturgazet van Brussel neemt het artikel over — op bevel 1 De volgende regelen zullen onze lezers overtuigen hoe ernstig do hooggeroemde Duitsche eruiitie is. „Volop Pranschgezind en blind aan de Belgische regeering ovçrgeleverd is het Belgisch l5agbladin Den Haag. Uit-gevei>is Leonce du Castillon ; in de redaktie zitten dr. Te;wagnc en G'br^les Herbert." De Duitschers kennen de kunst om de rollen om te keeren 1 Kiuchtig ia de «yrees voor annexibnisme, die de scbrijver van bedoeld artikel door al zijn poriën zweet. De Deensche socialisten x en België. Onze lezers herinneren zich den prach-tigen brief van den heer E. Vandervelde aan de Scandinavische socialisten als protest tegen" de- reis yan eenige hunner in België onder de bescherming van yon Bissing. Een telegram van Kopenhagen aan de ,,Koel ische Zeitung" op 1 Auguste kiondigt triomphantelijk aan dat de ,,So-cial-democraten", officieel orgaan der Deensche soeialistisehe partij, geweigerd heeft den brief yan den heer Vandervelde op te nemen. Dit telegram voegt er aan toe, dat op verzoek der Belgische ( legatie de ,,Berkinske Tidende" den tekst van wrekeadc- dokument gepubli&eerd heeft. Volksopbeuring en de Duitsche pers. Le Bruxellois, La Belgique, De Gazet van Brussel, Het Vlaamsche Nieuws en de Ant-werpsche Courant maken propa-ganda voor de Volksopbeuring van den la,ndverrader Meert. Weliswaar geschiedt dit niet onbehendig. Men spreekt tôt dus-ver alleen van boeken aan de krijgsgevangenen in Duitsche kampen. Bedoeld zijn alleen Vlaamsche krijgsgevangenen, daar de Waalsche zijn uitgesloten. Onder voorwendsel dat zekere slechte patriote» als Feyerick en andere vulgarisateurs de Vlamingen miskennen en kwetsen in hun aard en hunne taal, volgt Volksopbeuring dezelfde politiek van tweedracht ten opzichte van de Walen. Kinderen van den oorlog. De dpktors der kribben voor zuige -lingen te Chiarlottenburg (Barlijn) hebben meermaals waargenomen dat de kinderen van den oorlog, de kinderen van vrouwen van sioldaten, die na de oor-logsveriilaring werden geboren, dikwijls geringere lichaamsmaatt en zekere ze -nuwachtige storingen vertooneii. Deze verschijning is in aile geval terug te brengen op de groote opgewondenheid der moeders. In de eerste vijf lcrijgs -maanden, wanneer er nog nielk genoeg was en ook de vr/ouwelijke arbeid niet zoo algemeen was in Duitschland, was de kindersterfte zeer toegenomen. In de zeven maanden voor den krijg bedroeg de zuigelingensterfte in CharLot-tenburg .gemiddeld 1.68 en in de yijf krijgsmaanden 15.44 per hpnderd leyend geborenen 's jaars. (Y^eggevaNen. Gedurende het opmake;, yan de le pagina is het bekend teeken PXXX, van onzen geachten marinemedewerker onder het haofdartikel Op Zee weggevallen. Wij miakei% van de gelegenheid geibruik om onze lezers te yerzekeren dat de bij-dragen van dieu specialist een rroedem klank hebben in de Eingelsche Admirali-teit, die voorzeker bevoegd is te oordee-len. De Duitschers verslagen aan le Summe. Oe Engelschen ver>ovei*den het hoog terrein tusschen Combles en den steenweg van Pozîè^es naar Bapaume. — Oe Franschen namen aB3e Ouitsche Soopgrawen. — liederlaag der< Hoemenen en Russen. — Oe Koemsnen trekken vooruit in Transylvanie. — liieuw offensief sier Stalianen. — Vorde« ringen der geallseerden in iilacedonie. — De Serviers braiisen door de Buïgaarsche iinie. — l^inisterieele crlsi» in .^riekenBand. " h. Tekstyervalsciiîng. De Gazet van Brussel van 10 September bevat het volgende Russisch legerbericht : „SINT PETERSBURG, 7 September. Bezuiden Riga schoot onze artillerie een vijandelijk luchtschip naar beneden. Het viel in- de linies der tegenstanders. Ten Noorden van Dunaburg verdreven onze vooruitgeschoven afdeelingen na de Dvina te zijn overgetrokken den vijand uit zijn loopgraven en yermeesterden een klein stuk yan zijn stelling. Onze vlieg-toestellen beschoten doeltreffend het station Baranowitsj. Bij den strijd in de richting van Bre-zany en Halicz blijft de toestand voor ons gunstig. Wij hebben den vijjand uit aterke stellingen geworpen en drongen bij de achtervolging naar het Western op. Onze troepen naderden de Narajofka, een zijrivier van de Guilk-Lipai, die ze ge-deeltelijk overstaken. In de streek van Halicz bezetten onze troepen de spoorlijn Halicz-Semihotze-Vospen en besclioot ons licht- en grof geschut die stad waar de vijand zich hardnekkig handhaaft en die in brand staat ten gevolge van ons vuur. In de Woudkarpathen houdt onze op-marsch aan. La Belgique en Le Bruxel-1 u s van denzelfden datum drukken den-^ zelf den tekst in het Fransch, ■ ~¥7élan die Diiitsch-Belgisdhe bladen hebben elk eene TEKSTVERVAL-SCHING begaan. Zij hebben namenlijik de yolgende regelen weggelaten. „ln de gevechten in deze streek (bedoeld is Halioz) op 6 dezer namen de Russen 45 offiieieren en 5600 manschappen, waaronder 22 Duitsche officiaren en 2000 Duitsche soldaten en vijf Turksohe oiflcieren en 685 Turksche soldaten gevangen De buit is nog niet geteld". De Gazet van Brussel bevatte eerst bovenstaanden tekst die dan werd uitgestoken, doch Le Bruxellois en La Belgique hebbën dien tekst niet gezet. Op heeterdaad betrappen wij dus drie gecensureerde bladen van Brussel op tekstvervalsching. De Duitsche censuur van Brussel heeft hier aan het Belgisch publiek en aieieen aan de Duitsche bezetting vooral willen verbargen dat 2 0 0 0 Duitschers in Oost-Galicië werden gevangen en zulks voor de schrtone oogen van Franz Joseph. Wat gezegd van de Duitschers die hun toevlucht ïiïoeten nemen tôt grove tekst- ; vervalsching en yan eene pers die zich daartoe leent ? iiji Belgische Yiag. Marcel van de Velde zat bij me op m'n kamer, eein kopje thee te drinlcen. 'n Beste vent, alleen jaminer dat hij niet rookt. Rooken maakt het babbelen veel intieaner, veel gezelliger. We hadden al over ailes en nog wat gepraat: letter -kunde en verbaizen, brievenportoi en the-osofie, oorlog en Vondelpark, toen het gesprek dreigde, bij gebrek aan brand-stof, uit te dooven, en we al meer en meer met het getilc van het wekkertje in de andere kamer onze zinnen spatieer-den. Wat doet men onwillekeurig bij een kwijjiend onderhoud ? Met licht-opgeheven hoofd de kamer rondkijken, in de hoop, een laatste red-ding te vinden, zoo iels als 'n zoutwa-ter-injectie voor 'n zieltogende. Wij keken den muur langs, en zagen de aerie portretten aan. Rostand in zijn Académie-lid-uniform yond hij wat fatte-rig, — zag ik aan z'n rimpellippen; zijn eigen portret van voor eenige jaren leek hem nu te j>ong toe; het prachtige beeld van Wilhelm I. R., mijn specialen vriend, heerlijk gekonterfeit door Louis Raemae-kers, leek hem zeker niet eerbiedwaar-dig genoeg ; onverschillig gleed zijn blik over Masset's ouderwetsch gezicht en de onherkenbaro foto van Louis Bouwmees-ter in een roi. Maar toen Marcel's oog tôt in het , donkere hoekje boven den schqDrsteen was doorgedrongen, waar mijn Belgische vlag prijikt, scheen hij zôô verrast, als had hij die vlag der smarte nooit eerder gezien; en zôô benieuwd, erover te hooren spreken, dat ik onge-vraagd begon; — 't Ding lijkt niets, hè? 'n Lapjo met drie kleuren, die slechts voor een geoefend oog onderscheidbaar zijn, zôô heeft de regen er over geplast, ssoo heeft de zon ze verbleekt, zoo heeft de zeelucht ze verweerd. We namen haar altijd me© naar Oostende 's zomers. Op zelceren dag zagen we den koning in zijn auto voor-bij rollen, en Anselm zwaaide jiuichendi de vlag ! Sedert dien. dag werd het dingj een stuk van groote waarde, want Ber-tha hield halsstarrig staande, dat koningi Albert er speciaal voor gegrwet had. Toen wij dan ook in 1914 reisvaardi» waren, zou de vlag mee gaan. Hall Augustus zouden we gaan. 't Is natuur> liik niet van gekomen. Toch heeft de vlag dienst gèdaan, een vaderlan^lslio « vende roi gespeeld, en gevaren meege* maakt, waar wij, menschen, die aan. spraak maken op moed en uithoudings-vermjegen, voor op de vlucht waren ge« slagen. Zoodra de oorlogsverklaring Jjékend was, maakten we onze vlag yast aan de spijlen van 't balkon. De kleuren waren wat verschoten, hier en daar ©en scheurtje in 't goed, maar wat wapperde het uitd>agend in het .Augistus-wmd-ie, wiat zwierde het lustig tusschen 'd® nooge ranken van de Oost-Indische kei s, wat klepperde het bazig klein doekje tusschen al de waardige, breede vlaggeo aan aile gevels, als een leelijk, lie! hondje, dat kalme, bekroonde, ras-echte St. Bernarders aantreft ! In 't tuintja voor het. huis hadiden de viooltjes er plezier van. De plassen op het asfalt straalden van genoegen; de gladde, gele Lc%".oUjes lu den biuua' flikkerden ven vreugde. Dat ailes om ons vlaggetie." — ,, Ver tel nu maar lieyer wat ermee gebeurde?" — ,,Wel! niets! 't Was 'n doodge-woon ylaggetje, z-onder meer. — ,,Wat is er dan voor bizonders aan, dat je 't hier zoo'n eereplaats geeft ? — "t Heeft den koning..." — „Ja, dat zei je al...'k — .gezien, — en 't heeft de Duit» schers gezien." — „Och koml" — ,,Zeker. Toen we vluchtten voor 't bombardement hebben we, in d© haast, jà, 't is onvergefelijk, maar wat doet men al niet in zoo'n tijden... toen hebben we onze trouwe vlag In den steek gelaten! Toen de duitschers zijn binnenge-trokken, heeft er tenminste één vlag hun een Belgische uitdaging toegezwaaidl" — ,,'t Had je je huis kunnen kos • ten ! ': — ,,Dat is't'mi j«istl Een ayontuurtje zonder gevaren is geen avonbuurtje." In Novenirioer moest Bertha haar win-tergoed hebben. We waren naar Holland gevlucht, in de meening, dat we binnen enkele maanden terug zouden keeren en hadden alleen zoinerkleeren bij ona. We komen in Antwerpen, en op weg iiaar onze wouing, vol spanning uitkijkend ci ons huis ninbeschadigd was gebleven, donk ik er plotseling aan, dat dat com-promitteerend ylaggedoek aan de recht-matige bezitters herinnerde. Toen we den hoek omisloegen, zagen we dadelijk het vlaggetje, treurig in den grauwen regen, neerhangen aan 't balkon, als beschaamd en vernederd voor het lot van onze goede stad! Een won-der mag het heeten, dat de geweldenaarg, toen nog midlen in het deliriuni van hun iQDordroes..." — „Daar komt de ,,geweldenaar" weer voor den dag! Niet scheldem, jongen! Wees kalm! — ,,Dat kan ik niet, als ik aan zul-ke dingen denk." — „Ga je gang dan maar!" — ,,Ja, 'n fonder mag 't heetea, dat die heeren de Belgische kleuren onge -moeid lieten. — Misschien hebben ze 't niet opge-let.Je zei zelf: zoo'n klein... — Dat zou jammer geweest zijn,. MARTIN PERMYS. ■MMBBMMBMU—ac—aiwa—b—wawn i Hmnm», i».irmaaxammmm—mm&~ solciafen. Prof. G. W. Kernkamp, een warme vriend van België, schrijft in De An*» sterdammer van heden : Het is een zegen, niet alleen voor de Vlaamsche beweging, maar voor geheel België, dat de Vlamingen zulk een groot deel mitmaken van het léger, dat onder koning Albert strijdt. Dank zij hun die-nen van het gemeenschappelijk yader -land, zal de regieering yan het bevrijd# België recht moeten laten wedervarea aan de Vlaamsche zaak, maar zullen ook zij zelven het Belgisch Staataver-band hecht en sterk maken.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.