EERSTE JAARGANG No. 39 ZATERDAG 16 JUNI 1917 LOSSE NUMMERS 5 CENT Oplage van de week: 51)) DE BELGISCHE SOCIALIST Tweetalig WeeKblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland Abonnementsprijs in Nederland: 75 cent per 3 maanden. • Redactie en Administratie : LAPIERRE, THERESIASTRAAT 49, 's-GRAVENHAGE. - Abonnementsprijs voor het Buitenland : f 1.50 per 3 maanden j . , De Russische Revolutie en de Wereldvrede. De toestand in Rusland is nog altijd onzeker. De telegrafische berichteni over j den binnenlandschen toestand zijn ver- j ward en spreken dikwerf elkander tegen. Leest men wat de correspondenten der j buitenlandsche pers overseinen, dan ; evenmin kan men zicli eeni trouw beeld vormen van den binnenlandschen toestand.Verrassingen staan misschien voor de deur, zelfs zijn binnenlandsche onlusten niet uitgesloten. Wat Rusland in den oorlog nog zal verrichten, kan niet met zekerheid be-paald worden. Wat men1 mag aannemen naar luidt de telegrammen en correspondentiën, is dat in Rusland een gevoelige vredes-strooming bestaat. De Russische revolutionairen willen | van hun bondgenooten weten, waar men j heen wil. Van beteekenis is hetgeen pas over enkele dagen geschreven werd door „Iswestikija", het blad van den „Raad van Arbeiders en Soldaten": „Be verklaringen der Fransche en Engelsche regeeringen kunnen het revo-lutionaire Rusland niet tevreden stel-len."Het demokratische element in Rusland, dat de politieke leiding in handen heeft-, staat voor een reuzentaak. De orde in het binnenland moet her-steld en gehandhaafd worden; terwijl men af te rekenen heeft met openlijke en geheime tegënwerking der Russische reactie. De tsarenkliek heeft de hoop nog niet opgegeven om morgen terug aan het bewind1 te komen. Rusland is bovendien een rijk, dat bestaat uit tal van nationaliteiten, dat oor-zaak is dat niet altijd de gewenschte eenheid van gedachten bestaat en dat er niet ten allen kant in denzelfden koers gestuurd wordt. De Regeering. De huidige regeering bestaat in feite iiit menschen, die niet door het volk op regelmatige wijze gekozen zijn. Zij hebben een gewichtige roi in de Russische revolutie gespeeld, waardoor zij vanzelf de aangewezeni personen wa-ren om de teugels in handen te nemen. De Regeering steunt op den Raad van Arbeiders en Soldaten. Buiten de be-voorrading der burgerbevolking en de algeheele verzorging van het leger te velde, moet zij ook steunen op het leger voor het behoud! der binnenlandsche politieke situatie, in zooverre dat zij rekening te houden heeft met de ver-schillende stroomingen, die uit den boe-zem van dat leger opwellen. De liberale bourgeoisie. Een andere factor, en van niet min-der belang, is de houding van de liberale bourgeoisie. Deze bourgeoisie heeft medegeholpen om de revolutie mogelijk te maken. Voor de revolutie was zij vijandig ge-stemd tegenover het tsarisme. Het absolutisme was een belemmering voor de verdere economische, kapitalistische ontwikkeling van Rusland. (Deze burgerij zal er nu juist niet op gesteld zijn, dat Rusland politieke economische en/ maatschappelijke vormen aanneemt, die verder strekken, dan zij gedacht heeft te bereiken. Daarbij komen dan nog de boeren, die eischen in bezit te komeni van bouw-grond.IMet de naarvrijheidsnakkende volks-massa verwachten al deze onderscheiden groepen, dat de zegevierende Revolutie al die verzuchtingen in het raam der werkelijkheid zal uitwerken. De plicht der arbeiders. De Russische arbeiders moeteni er voor waken, dat de vruchten der revolutie niet verloren gaan. (Zij ijveren, dat de resultaten hunner revolutie niet alleeni de burgerij ten goede komen, zooals het geval is ge-weest bij de groote Fransche revolutie van 1789. Zij willen hun roode vaan niet laten besmetten door diplomatieke compro-missen; zij willen hun strijd zuiver houden. Jaren van onderdrukking, leed en strijd hebben zij achter den rug. Immers zij hebben nog geen mannen in hun ran-gen, die de arbeidersbeweging als wip-plank voor hun persoonlijke belangen gebruikten. Zij begrijpen en weten zoo goed1 als wiç ook, dat de huidige wereldramp het werk der diplomatie is, als onvermijde-lijk uitvloeisel van het kapitalistisch systeem. De Raad van Arbeiders en Soldaten kan maar niet begrijpen, dat in andere landen socialisten gevonden worden, die aan diplomatiek geknoei meedoen. De Russische arbeiders eischen de openbaarmaking van aile geheime trak-taten; zij eischen) dat er helder licht schijne zoo over den binnenlandschen als buitenlandschen politieken toestand. Met dit. ailes is het te verklaren, dat zij wantrouwend gestemd zijn tegenover socialisten, die door de regeeringen naar Petrograd gestuurd worden, in scliijn om de revolutionairen geluk te wen-schen, in werkelijkheid om geheime re-geeringsboodschappen over te brengen. Tijden® het tsarisme was in het buitenland aan tal van de Russische revolutionairen het zwijgen opgelegd nopens den strijd tegen de zwarte reactie in Rusland. Niet de regeeringen, maar de socia-listische partijen hadden afgevaardig-den naar Rusland moeten sturen. Dat ailes heeft er toe geleid. dat de | Russische arbeiders, die heden regee-! ren, een zekeren wrevel koesteren tegen al wie in verbinding staat met de regeeringen.Een Deen, die'voor het oogenblik in : Stockholm verblijft, schrijft ons: „A1 de regeeringssocialisten die naar Petrograd gezonden worden, komen ge-nezen terug." Trouwens men vergisse zich deerlijk, wanneer meni meent de Russische re-geerders te moeten onderwijzen omtrent internationale politiek. Tal van hen, buiten den ruimen, gezonden blik over de internationale ge-beurtenissen, hebben zich door studie en) ondervinding flink ingewerkt in de maatschappelijke en politieke toestan-den van elders. Hond'erden Russen zijn nu naar hun vrije Rusland1 terugge-keerd1, terwijl zij jare'n als politieke uit-wijkelingen in Frankrijk, Engeland, Duitschland, Zwitserland en elders ver-toefd hebben. Zoodra teruggekeerd, hebben zij de hand aan d'en arbeid gesteld. Voor de .Russische arbeidars bctec-kent de revolutie werkdadige vrijheid in plaats van het kozakkenregiem; organi-satie in plaats van anarchie; het maximum van welstand1 in plaats van het slavenjuk. Zij zijn bewust, dat deze verzuchtin-g-en in 't raam liggen van een gezonden, eerlijken,, duurzamen vrede. Juist daar-om gaan de Russische socialisten naar Stockholm. Wanneer de socialisten van aile andere landen willen, dat beschaving en recht triomfeert over geheime diplomatie en militair geweld, dan is hun plaats te Stockholm. (Te Stockholm zal in 't zicht der Russische revolutie het socialistisehe vre-desprogram opgesteld worden, dat de demokratie in aile Europeesche landen zal doeni zegevieren en de rechten voor vrije, onbeperkte ontwikkeling voor aile natiën zal inhouden. BYLANSKY. Drïe Publicaties. 1. Briet van Hubm. Hubin betwisit het recht aan Vander-velde en de Brouckère de Belgische Werkliedenpartij te vertegenwoordigen. In grondbeginsel kan Hubin gelijk hebben. De Belgische arbeidersklasse heeft niet kunnen beraadslagen en heeft hare vertegenwoordigers in kongres niet kunnen aanduiden. De resolutie, die destiids in naam der B.W.P. naar het buitenland is gestuurd geworden, is dan ook een waardeloos ge-doe, op basds va.n de thesis van Hubin. (Kortom niemand zou het recht. hebben te spreken in naam van het Bel-gifiS'Oh proletariaat uit 'het bezette ge-bied.Zelfs zou men nog verder kunnen gaan en de vraag stellen in hoeverre de mandatarisisien en ook de landelijke raad nog de trouwe weerspiegeling zijn van de gedachtengang der meerderheid der Belgische arbeiders. Meer dan waar-schijsn lij k zal er hier, zooals op welk an-der gebied, door d'en oorlog een zekere ken tering ingetreden zij ni. Nochtans nevens dezen feitentoestand moet men bekennen, dat onze partijge-nooten Vandervelde en de Brouckère nevens Anseele en Huysmans over een onbetwistbare moreele autoriteit in den schoot der B.W.P. beschikken en wij vermeenen, dat- zij zekerlijk mogen1 op-treden) in naam der Belgische arbeiders voor zooverre zij getrouw blijven aan onze nationale en internationale ver-bintenissen en rekenscihap houden met de oogenblikkelijke verzuchtingen der arbeidersklasse in bezet België. In grondbeginsel heeft Hubin gelijk; doch het arond beginse ! past niet aan de werkeliikheid. Hubin gaat niet naar Stockholm, schrijft hij. Dat is natuurlijk zâjn zaak, zooals het onze zaak is, wanneer wij verklaren: wij gaan wel naar Stockholm. De onthouding van Hubin is gesteund op gevoelsbesohouwingen, met uitslui-ting van een enikel ernstig argument. Die oude strijder, die Hubin is, moet toeh wel weten, dat de arbeiderspolitiek, zooals. ten andere alk- politiek, buiten het raam ligt van sentimentaliteit en rethoriek. Ziedaar voor wat beireft de brief van Hubin. * * ♦ 2. Een document van Vandervelde en de Brouckère. „Le Temps" van Parijs publiceert een informatie uit Potrograd nopens een communiqué van 'Vandervelde en de Brouckère aan den raad van Arbeiders en Soldaten. 't Is wel verstaan, dat wij aile verant-woorrlelijikheid voor rekening laten van Le Temps. Wat zeggen mi onze kanieraden Vandervelde en de Brouckère? „Zij onderschrijven zonder voorbehoud het manifest der Russische socialisten aan de socialisten van gansoh de wr -eld met de vredes-formule „geen annexatie, geen oorlogsvergoe-ding" op basis van het recht, dat aile volkem over zich zelven moeten beschikken." De politiek van onzen bond stemt dus volledig^ overeen met de verklaringen van Vandervelde en de Brouckère. Wat zij te Petrogràc!' verklaren, hebben wij immer gezegd -m geschreven. Hun verklaringen over Polen, Elzas-Lotharingen, de Juvidenta maken deel van on® program; zij1 zijn het logiseh gevolg van de hooger vermelde prin-eiepsverklaring.Zij spreken ingelijks over een moge-■lijke grensverandering voor België, indien de betrokken bevo ' -n!!- daar vrede mede heeft. Wel zeker, doch op uitdrukkelijke voorwaarde, dat de bevolking haar vol-ledige toestemming verleeirt. Is dat niet, dan nooit! De oorlogsschade, de weggenomen machines en grondstoffen, de gerequi-reerde goederen moeten vergoed- worden Dit feit i® zoo natuurlijk, dat niemand' daar ooit een oogenblik heeft kunnen aan twyifelen. Wij1 mogen dus besluiten en dat wel met een zekere fierheid, dat. de politiek van den B.B.A.N. in volledig akkoord is met de oonceptie van onze kameraden Vandervelde en de Brouckère. Het kan toch ook moeilijk and'ers: zij zooals wij1 zijn socialist gebleven. * * * 3. De oorlogsdoeleinden der Vereenigde Staten, De Russische regeering heeft onlangs aaai de regeeringen detr geaillieerden gevraagd hun vredesdoel 'bepaald te omschrijven met de formule „geen an-nexatiesi, geen oorlogsvergoeding'' als leiddraad. De Vereenigide States hebben geant-woord.Het vredesprogram der Amerikaan-sche regeering komt oj) het- volgende neer: „Geen volk moet onder peu souvereiniteit gedwongen worden, waardoor het niet wens«ht t'} Xeven. Geem grondgebied moet n andere handen overgaan, behalve met het (bel, dengenten, die er op leven, eenl billijke bes;aansbasis en vrijheid te verzekeren. Er moet niet op schadeloosstellingen worden aangedTongen, behalve op die, welke een beta-ling vormen voor het gedant kwaad. Geen machtsherstel moet plaats vinden, be-ihalve datgeme, dat er toe fal bijdragen den vrede der wereld en (Je toetomstige welvaart en het geluk harer volkeren te verzekeren. En dan moeten de vrije vdkeren der wereld zich aaneensluiten in een of ànder bondgenoot-schap voor een of andere pnctisehe samenwer-king, die hun krachten zal vereenigen, om vrede en gerechtigheid te 'îjaarborgen in het onderling optreden der nati«." Wat Wilson destijds jerklaard heeft in den Senaat nopens dm vrede, wordt nu onderschreven door de Amerikaan-sche regeering. Zooals wij toen Wilsoi hebben toege-juiobt, begroeten wij ni met vreugde het vredesprogram der àmerikaansche regeering, hetwelk in hiirmonie is met de vredesiformule der Russische arbeiders.Wij zijn wel eens benieuwd het oor-deel dienaangaande te iennen van de Belgische pers in Nederand. Wanneer Wils«n zijn vredesprogram ontwikkelde in den Senaat, waren de V. Staten nog neutraal: de Belgische pers alhier liet het doorgaan alsof het vredesdoel van Wilson eéh pro-Duitsch geurtje had. Nu maken de V. Staten deel uit van het- verbond der geaillieerden en het vredesprogram der Amerikaansche regeering is gebleven zooals Wilson het heeft ontwikkeld. Wat gaan onze fameijse Belgische journalisten nu zoo al weten te ver-tellen?Het best nog is te zwijgen en niets te zeggen, willen zij hun nogmaals niet belachelijk maken. ) ^—————■—a——— J. I ' Hoe men in bezet België denkt i over de vredesactie ! Het Syndikaal Mededeelingsiblad (or-gaan van de Algemeene federatie der Vakbonden van Antwerpen) van 9 Juni geeft ons nogmaals de gelegenheid te oordeelen over den gemoedstoestand on-zer broeders in bezet België. Het hoofdartikel luidt: i De Vakboiids-Internationale. In een vorig artikel hebben we onze vreugde uitgesprokem over de teekens der komende roering in de arbeiderswereld daarbuiten, met het oog op de beëindiging van den vreeselijken krijg welke de geheele volkskracht van Europa met ondergang bedreigt. Wat we gehoopt hebben, schijnt zich te ver-wezenlijken, de beweging neemt toe, plant zich voort em steekt als eene besmettelijke ziekte, eene heilzame ditmaal, de heele arbeiderswereld aan met den geestdrift en de hoop voor den zoo gewenschten vrede. De internationale konferentie van Stockholm zal doorgaan, is ihet eerste verheugend bericht, want ook de Franschen zullen gaan en ook in Engeland schijnt eene machtige strooming te bestaan, welke voor deelneming ijvert, terwijl het geen geheirn meer is dat ook Belgische vooraanstaanden uit het bezette gebied zich te Stockholm zullen bevinden. Ook ielo îtiidcrs, van evenrveel belang voor de werklieden, als vakvereenigingsmannen ditmaal, komt een lichtstraaltje bijbrengen in den) chaos van bloed en vuur. Eeni internationale Vakvereen'igingskonferen-tie moet op iiet huidige oogenblik plaats grij-pen insgelijks te Stockholm, alwaar de andere, de wezenlijke vredeskonferentie der Socialistisehe Internationale in Juli a.s. zal gehoudeni worden. Weinigen wisten van die konferentie en on-gelukkiglijk is het ook te laat om voor deelneming te ijveren, doch het feit zelve opent ons een gezichtseinder in voile breedheid. Twee dingen zegt ons dit bericht: eerstens dat de syndikale beweging nooit\ opgehouden heeft, maar wel gewerkt om klaar te staan met haar programma, ook op internationaal gebied, en tweedens dat het haar den geschikten tijd toeschijnt om een begin te maken met de toe-bereidselen voor îhet aanvatten van den strijd voor de gewenschte hervormingen. Die beweging met aller sympathie in den lande nagegaan, toont ons hoe dezen welke breeder geziehteinder hebben dan wiji in ons, afgepaald landje, déni vrede voelen naderen en een vrede d'an in welks totstandkoming de arbeiders hun deel hebben gehad, wat hen dan ook het recht geeft hun deel te eischen van de weldaden welke hij1 allen brengen zal. Ongelukkig kunnen we niet veel meer doen dan hopend toezien en verlangend afwachten, en verder ons zelve klaar-maken om ook het strijdperk in te tre-den, kàn het: voor den vrede; kàn het niet: da.n tôt doorvoering der hervormingen, zoo noodig voor de opwerking onzer diepbeproefde kl as se, wiens in-sxtanning ook nâ den oorlog, de zv ste zal moeten wezen. Blijve nu achter wie kàn. JIVEH. Een tweed'e artikel draagt voor titel Nieuwe aardappelen en sleeht brood. De slotzin is kenschetsend; ziehier: Misschieni vin den dan middelerwijl die heel ihooge, iheel verstandige overheidspersonen, die het beheer der volkeren in handen hebben, ge-noeg van dit verstand terug om een einde te maken aan de huidige, techandelijke wereldramp, voor nog de winter de holle magen: en vleeschlooze ledematen van het volk v-erstij-ven komt. L. V. B. Uit Engeland. Londen, 15 Mei. Dat het noodig is een aktie te voeren ten voordeele der werkende klasse, hebben wij de laatste dagen nogmaals on-der von d'en. Een metaalbewerker werd te Letch-worth door de Belgische patroons Kr;jn & Latry doorgezonden, omdat hij, buiten de fabriek, gedacht had dat zijn patroons rijk worden op het zweet der arbeiders. In dezelfde plaats is er een overeen-komst tusschen Engelsche en Belgische patroons gesloten, om geçn werklieden van elkander aan te nemen. Gevolg: een onzer kameraden werd verplicht met vrouw en kinderen weg te trekken, omdat hij geen werk meer kon vinden. Eeni Belgische soldaat, die blind ge-weest is en slechts na maandenlange verzorging het gezicht terugkreeg, was in een munitiefabriek gaan werken. Na eenige weken gewerkt te hebben, moest hij een dag verletten om naar de assurance te gaan. Hij verwittigde zijn pa-troon. Niettegenstaande dat, werd hij zond'er genade gebroodroofd. Op een andere fabriek vraagt een Waalsche werkman verhooging van loon en krijgt een goede rammeling. Al deze gevallen zijn voor het muni-tietribunaal gebracht en aile werden dank de organisatie door de werklieden gewonnen. Wat dus bewijst, dat de rechters de handelingen van de patroons afkeurdèn. ♦ * * Er is in Londen een komiteit gesticht om een monument op te richten, dat aan het Engelsche volk als blijk van waar-deèring der Belgische vluchtelingen voor de genoten gastvrijheid zal aange-boden worden. Ongeveer 50 personen maken deel van dat Komiteit: Bisschoppen en kardi-naals, advokaten en professoren, senato-ren en volksvertegenwoordigers, consuls en vertegenwoordigers van de lega-tie, barons en graven, personen van ko-ninklijken bloede en anderen met min-der adellijk pompwater in de aderen. Geen enkel arbeider is er bij. Deze laatsten makeni wel de 9/io der Belgen in Engeland uit; zij betalen voor het monument. Dat is al. Zij kennen nu ook eenmaal niets van moïiumcuteij en dânkba&rheid. Daarbij, zij zijn maar het gemeene volk, dat overal moet vermeden worden. Dat was vroeger zoo, heden ook, en zal morgen nog zoo zijn. In Engeland springt dat vooral in liet oog; daar worden de arbeiders geëerbie-digd en hebben ten allen kant medezeg-gingschap.Juist komt. men voor Engeland een nieuwe rekruteerings-kommissie aan te stellen, waar enkel afgevaardigden van de regeering en vakvereenigingen zit-ting in hebben. In Engeland eerbiedigt men de arbeiders, terwijl de Belgische patroons ze aanzien als werkvee. Dat geeft ons een voorsmaakje van wat ons na den oorlog te wachten staat . ♦ ♦ ♦ Met den metaalbewerkersbond gaat het uitstekend. Hij maakt nog steeds vorderingen in ledental, afdeelingen en iukomsten. Juist kregen we bericht dat op een fabriek, waar 150 Belgen werken, zij een loonsverhooging krijgen van 4% sliilling per week en dat met terugwer-kende kracht van November 1916. Bovendien zijn daarna de loonen nog met 5 shillings per week verhoogd, zoo-dat de opslag eigenlijk 9a/2 shilling be-draagt.Ge ziet dat kan nog al tellen en dat ailes dank aan de organisatie. Brief uit Noorwegen Overdreven nationalisme. Ik heb u al meer dan eens gewezen op het overdreven nationalisme dat er hier in Noorwegen) heerscht. Er doet zich bij den Noor geen betere gelegenheid voor dan dit overdreven' nationalisme om het tegenover den vreemde-ling die in zijn land gastvrijheid ge-zocht heeft, in internationale antipathie om te zetten. Van tijdi tôt tijd geeft de Noor, bij1 middel der kranten, lucht aan zijn na-tionaal gevoel, ten nadeele der vreem-delingen natuurlijk. Een poosje geleden las men in aile kranten een artikel sia-mengevat als volgt: „Spionnen. — Pas op voor spioiLnen, ge vindt aie op straat, in het café, ot> de kantoren, in de werk-huizen, in uwe omgeving, zelfs aan uw tafel. Ze spreken Fransch, Emgelsch en andere talen, aelfs Noorsch." (Opmerke-lijk: Duitsch was er uitgelaten.) Om kort te wezen, het was een opruiend artikel tegeni allen slag vreemdelingen hier aanwezig. Gisteren kon men lezen: „Meer dan 17000 vreemdelingen in Kristiania. De politie heeft eene optel-ling gedaan der vreemdelingen. I>aar-onder zijm vele spionnen, zwendelaars, leegloopers enz. De politie zal eene ver-scherpte kontrool uitoefenen." Vandaag

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.