De Diestenaar: maandblad der soldaten van het kanton Diest

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

NUMMER 3. TOEGELATEN DOOH DE MILITAI HE OVERHÈID, DECEMBER 1917. De Diestenaar MAANDBLAD DER SOLDATEN VAN MET KAXTOX DIEST Voor al \vat « De Diestexaar» aangàat wemle inen zicli tôt <lcn Aalmoezenier (". Vax Neiîo.m, D. 264, H. !.. Onze Bijval. \Ye hoopten, z on (1er Iwijfel, onze johgens aangenaam le zijn met D. I). nil le geven, doch dàchten niet zulken bijval in te oogsten. Van aile kanlen komen ons clankbetuigingen loe die we gaarne lazen, niet voor ons per-soontje, -maar omdat îedereen 'daardoor zal aangespoord zijn om mel meer en meer iever aan 't gazetje mèe te werken. Ongetwijfeld was het geen geheim meer dat I). 1). ging geboren worden iiiaar velen nochtans wisten er niets van ; en ziet daar op eens overhandigde hun de briefdrager hun frontblaadje. « 't Was juist alsof ik 'nen brief van thuis kreeg » schrijft ons een piotje. En allen weten we bij ondervinding ôf een brief van onze onders ons dengd doet ! « Uebt ge hem ook ontvangen ? De Diesle-naar ? » zoo klonk het in aile regimenten, want overal vindt men jongens van het kanton. Dispargnm lreeft overal rond geloopen om te weten of I). 1). welkom was en overal was het eene groote tevredenheid ; ook kwam hij met een gezicht, stralend van genoegen, ons zij ne indrnkken mededeelen. De « kolonie » van Grevelingen heeft ook in rej) en roer gestaan ! Diest is daar ook goed vertegenwoordigd en 't schijnt dat onze vrien-den aldaar ook de hand aan... "t werk of liever aan... hunne, geldbenrs gaan slaan om ons eene goede bijdrage te bezorgen. Lowieke Th. is aangeduid door 't loi of door de makkers, dit weten we niet om eene omhaling te doen tnsschen de mannen van de kolonie. We wenschen hem veel bijval ! Vele bijdragen kwamen ons ook loe ; de meeste met een aanmoedigend woordje van ofïicieren, doktoors, aalmoezeniersen soldaten.Zij ontvangen hier allen onzen welgemeenden dank. Niet dat we voor de eerbewijzingen werken,maar zoo een woordje van aanmoediging doet toch dengd en toont ons dat we den rechten weg zijn in-geslagen. Ten andere, de dankbetnigingen gaan niet tôt een persoon maar tôt allen die aan 't gazetje mêe werken, 't zij op 't front, 't zij achteruit : We houden er aan het hier open-Jijk te schrijven. Voornit nn ! met nienwen moed, met nien- wen iever, en gerekend op de welwillende me-dewerking van allen. Holi.i: Gwet. Dit arlikeltje was geschreven wanneer de briefdrager ons een poslmandaal overhandigde van 40 IV. ô() dat M.L.Thorez ons zontl in naam der vrienden van (irevelingen. Hravo ! voor de mannen van de kolonie ! H. G. KERSTMIS. 25 December ! voor wien zijl ge geene zoete herinnering aan vroeger zielsgenot, aan vroe-gere weelde en geluk? Me dunkt, ik lioor moeders stemme nog : « Jongens, morgen is 't Kerstmis, we vieren de geboorte van den Zaligmaker le Bethlehém in 'l Stalleken. Wie gaat er mêe naar de Kertmis ? » En allen wil-den we moeder vergezellen ; daarom vroeg te bed ; andereiulaags vroeg opgestaan en door den snëeiiw, in de dnisternis. warm aangedaan gingen we aan moedershand ter kerke, ter-wijl de alonde Beiaard zijn trillende stemme over de slille stêe deed weerklinken en majes-tatisch het aandoenlijk « minuit, chrétiens ! » aanhief. In de kerk bewonderden we het Kindeken Jezns op strooi, in een arm stalleken, tnsschen os en ezel ; we zagen de menigviildige kaarsen die het altaar verlichten en door hun gellikker er leven schenen in te brengen ; en als de zoete kinderstemmekens het sehoone kerst-lied aanhieven, dan scheen het ons dat eene engelensehaar op aarde was nedergedaald om er den lofzang te herhalen : Gloria in excelsis Deo ! Glorie aan God in den hooge en op aarde vrede aan de menschen van goeden wil. Vrede was er loen in ons hartje, in ons zieltje ; we baden zoo vurig ; we waren zoo gelukkig want het was vrede. Wie van ons is er niet gaan kijken — t zij Diestenaar of van 't kanton naar het groote, sehoone kribbeken dat « mon freer » zoo wel schikte bij de E.E.Kruisheeren ? Wie heel't daar niet in hewondering gestaan wanneer onze ouders,broeders of zusters ons loe fluisterden : « Ziet ge daar'tgoddelijk Kindeken; en daar den os, en den ezel ; en daarboven die schitterende ster ; en daar Maria en Jozef » En stilzwijgend

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.