De landbouwer: weekblad voor landbouwers uitgegeven met de medewerking van het Duitsch Generaal-Gouvernement in België

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

De Landbouwer Weakblad voor Lsndbouwers uitgegeven onder msdewerklng van h@t Duitfcch Generaal Gouvernement In België. Belgleeh» blacian mogen uit ( D» Lanslbouwtr > nlat* ovorneman, zontisr tslkana tla bron t« 1 K ®rrs — 18 y Opsteiraad en vcrzending : • Keizerl. Duitsch Bestuar, afdeel. VII, Namenstraat, Il J Druhherij: • Staatsdrakkerij, Leuvensche weg, 40. Brus se!, 3 Juli 1 91 8. AANKONDIGINGEN: 30 centiem do kleiue régal. Bijlagen, bijzondére prijs. i* Jaargaa». INHOUD Vijzondere verhandclingen : Zal de aardappèïoogst dit jaar mis îiikken? jAkkerbouiv.vceteelt, tuin-en boschbouw, tnz. : Arbei'dskalender voo Juli. — llet clrenken der huisrtiereni —, Zolfdntvlamming vai liooi. — Woudweide voor zwijnen. — Het neorliof in Juli. -Rauwvoedërdroging in ongunslig klimaat. — Winterkoolzaatl — Opgepast voor den aardappelkever. — Bebouwt braakgronden, — Over do looîvoederijig. —■ Verzamelt fruitkernen. — Fruit- en groententuln in .Tuli. — Bondige raadgevingen : x. Bijenteelt; a.Tuin bouw; 3. Do kleiiiveefokker; 4- Landb'ouw; 5. Do praktisohe Sehrebertuinier: 6. Allcrlei. — TJit sfad en land. — MarktnieUws. I^ndlaouwers, opgepast voor dcn aardappelkever! Landbanwers, maait groenvoeder zoo mogelijli 's avonds ! ïjîiiïs:ifooajwers, verzamelt wild graszaad! LandEioaners, Verzamelt reeds droogvoeder voor den winter! Pu&ndliouwers^bereidt het gereedschap voor den oogst! Landbonwers, wint groentenzaad voor 't naasle jaar! * Zitl «Se aardappèïoogst «SSi jaas* îaislsikkcn? Door de vakpers gaan allcrlei belenkiugen over de vooruitzichten van den aardappèïoogst dit jaar; trois hunne meer welenschappelijke natuur kunnen wij die niet voorbijgaan. Daarin kunnen wenken voorkomen die met het oog op de liuidige bijzondei-e ©mstandigheden de aandacht verdienen. Ilet jaar 1916 was voor uitge-slrekte gebieden een jaar met miclukten aardappèïoogst, anet ziekteverschijnselen, die in hoofdzaak door planten-pamsieten veroorzaakt waren. Afwijke'nd van den alge-mfeenen regel, dat zulke krankheden verschillende jaren lang plegen op te treden, leverde net jaar 1917 over ft algemeen een goeden oogst. Wàaraan is dat toc te jschrijven? Vooreerst aan den strengen winter 1916/17, die de mijtentemperatunr tôt in April sehier bij liet vriespunt hield en dus voor den groei der woekerplanlen ongunstige iVoorwaarden schiep; 00k aan de aanhoudende droogle, die het opkomen van de sporen der woekerelementen verhinderde. Daarnit kan men voor het loopende jaar 1918 afleiden dat een opnieuw verschijnen der ziekten door onmiddellijIce overerving onwaarschijnlijk is. Een nieuw uitgebreid optreden der aardappelziekten zou dus aan riieuwe oorzaken to wijten ziju. " » - Zulke schijnen evenvvel in liooge mate gegevçn. Het zaaigoed uit 1917, dus het moederplantgoed voor 1918, ontstond onder gelijko omstandigheden'als dat uit igi5. In beide jaren (1910 en 1917) was de voorzomer door een ongewone droogte gekenmerlct, die den groei der aard-appelplanlen tegenhield. In beide jaren trad dan door overvloedige regens een ovérliaasligo ontwikkeling der knollen in, die zoowel in 1915 als in 1917 onvoldoende mtgerijpt geoogst werden. Men meent over 't algemeen dat de mislukte oogst van 1916 te wijten is aan een te geringe hoeveelheid plantgoed, door het inleggen van kleine knollen en 00k door het ongunslig weder van den zomer 1916. Het is twijfelachtig of de eerste omstandigheid zulk gevolg kan gehad hebben. Daartegen spreekt het feit dat bij goede behandeliug van de aardappelvelden een regelmalige zaadwisseling, klein plantgoed normale opbrengsten geven kan. Het belang van de knollendikte voor de aardappelopbrengst blijft op zich zell bestaan, maar het mag niet overschat worden bij de bespreking van den zeer geringen aardappèïoogst van 1916. Hiertegen spreekt ook de plantenphysiQlogischç eigenaard van den aardappelgroei, die in groote mate van het betrekkelijk gelai der kiemkrachtige oogen aîbangt. Dit gelai is bij de kleine aard'appelen voor 'hetzeîfdo gewicht plantgoed niet geringer, maar dikwijls liooger dan bij middelmalige of dikke knollen. Dus 00k van dit stamlpunl uit mag men de dikto van het plantgoed niet overschallen. In aile geval is het van belang het gelai en de kiemkraeht der oogen per soort en in jaarlijksche herhaling aandacht te schenken. Door aankiemen van een bepaald aantal knollen van verschillende dikte en vast-stelling der na jaren veranderendc kiemkraeht kan men belangrJjke gevolgtrekkingen maken over het telkens heërschcnde kiemingsoptimum en dientengevolge over knollendikte of de hoeveelheid plantgoed. De tweede verklaring voor den slechten aardappèïoogst van 191G zoekt men in iiet weder van dat jaar, in de overvloedige regens. Ook deze werking mag niet overschat worden. Wil men de juiste oorzaken van de mislukking van den oogst in 1916 kennen, zoo moet men belang hechten aan de bijzonderheden van den aardappelgroei in 1915, het oorsprongjaar voor de planting van 1916 en, zooals we zeiden, vinden we in dat opzicht veel overeen-komst met het weder van 1917. De voorzomer van 1916 was builengewoon droog en nog in de laatste.Juniweek stond de aardappelgroei in de aanvangsontwikkeling. De daarop komende regens bewerkten een zeer haastigen groei. De knollen bereikten binnen weinige welcen eena dikte, die in gewone jaren-eeuige maanden vereisçhl. Het gevoig was dat de weefselvorming in de knollen bij dea oogst dikwijls nog niet ten einde was. De knollen waren niet rijp genoeg om zich goed te bewaren. Hieronder lijdt de vorming der schil en in silos kan men zulke knollen niet goed houden. Door den overhaastigen groei werd ook het cellenwcefsel der knollen to wijdmazig, te los. Dit ontbreken van inwendigo vastlieid was voor het indringen van ki'ankheidskiemen nog noodlottiger dan de gebrekkige schilvorming. Zoo bood zich voor het indringen van krankheidslciemen veelvuldige mogelijklieid, zoowel in den herfat 1910 op den aklcergrond als bij het liggen in de silo's en vooral ook na liet uitplanten op dea akker en bij beginnendc kieming. Bijzonder leerrijk is het feit dat bij de overhaastige ontwikkeling van het moedei-plantgoed 1918 wel nieuw geteelde maar niet afgebonwde aardappelen de kracîit lot vorming van de naVumiijke beychutUugsiaiddeleii beiaten en dus Mi

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.