DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschîjnende I Dit blad is VOOR DE BEL.GISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron, of batterij ontvangt tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. Naar het Roemrijk Plekje Grond hteinder is zeer helder ondanks het vroege îtenduur en omgeeft de stad als met de teere roze lichten van een lentemorgen ; in de at-isfeer hangt eene zachte koelte, gelijk aan die lke op een onweer volgt, îondom het stoere gedenkteeken De Burgers i Kales. hangt een teere nevel, die de krach-e lijnen verdoezelt van het brons waarin Ro-i zijn meesterlijken groep gegoten heeft. 3m 7 uur, moeten wij ons op de Markt bevin-î, ten einde onze eerste paspoorten te doen eekenen ; deze operatie zal nog viermaal her-ild worden, zonder zelfs te spreken van de looze raalen dat wij onze papieren moeten ver-inen, telkens wij op een paar gendarmen val-i die wij bij iederen stap ontmoeten, of aan î van de militaire posten komen die hier als iaaid schijnen. Seker, deze maatregelen zouden ergerlijk wor-î, zoo ze door de omstandigheden niet drin-îd waren voorgeschreven. Want de Duitschers bben de bondgenooten als met een net van onnen omvangen ; overal waar dit gebroed lar een lioekje grond vrij vond heeft het, voet eat. Hunne reusachtige ondergrondsehe en lijnheil ge inrichting, hunne shiwheid en Ischheid, heel hunne geestesgesteldheid, in een lord, is zoo ingewikkeld en boosaardig, dat :n er toe komt zelfte aarzelen en zich af te vra-î of de soldaat die ginder zoo rustig op schild-icht staat niet een verkapte Mof is. Een soldaat met wie ik terloops stond te praten er deze zaken, legde mij uit hoe de genomen tatregelen 6m onze troepen voor de onbeschei-tiheid van den vijand te beveiligen, nimmer eng genoeg kunnen toegepast worden — Ziehier, zegde hij om zijne meening te sta-n. een feit dat is voorgevallen. Eenigen tijd leden meldt men in de nabijheid van het Fran-le front de aanwezigheid van een officier die îmandandersdan een Mofzou zijn. Gedurende rscheidene dagen is'het mogelijk zijn spoor te lgen ; dan plots verdwijnt hij. Terwijl men m achter het front zoekt, heeft hij zich, in ge-Ischap van een ander spion, een Mof zooals , in een Fransch officier verkleed en heeft 'h op Belgisch grondgebied gewaagd. Maar de )utmoedigheid kent grenzen en deze twee )ondgenooten » hadden ze nu toch overschre-n. Een valstrik wordt gespannen ; zij loopen in en worden ontmaskerd. Ditmaal heeft- men beet en de bandieten van den kaiser worden ge-silleerd. Maar voor een paar, die zoo hunne huld betalen, hoeveel anderen blijven er onge-®rd rondloopen en ontsnappen aan aile straf. Mijn Land, inijn Volk Wîjn arm, gemarteld land, al waart ge klein van grond, Wat groeit ge nu in zedelijlce grootbeid ! Mijn volk, sinds u verraderlijke snoodbeid Wou smachten, -wordt uw naam de wercld doov vermond. Gelijk een geile boef een argelooze maagd t onverwacht bespringt om le verkrachten ; Zoo \vou een eerloos vorst uw leven smachten Omdat ge, eerlijk volk, uw eere hoog nog li aagt. Omdat uw liere Vorst getrouw bel eerewoord d'onbevlekte faam u wou bewarcn, ?.ond de meineedige zijn moordenaren n dievenbenden af, en wordt uw kroosl gemoord. kerken zijn in puin... Uw sleden plat gebrand... erdreven 't vreedzaam volk uit uwe hoeven... >j wordt vertrapt onder den hiel der boeven... 11 slechts blijft vrij van 't juk wat sehamel duinezand !.. Maar moed en tioop ! Hij komt, de glorievolle dag ' °P des vijands omgewoelde sehansen, w ^oons, mijn Volk, uw Vlaamsche Leeuwen dansen, n zwaaien, wijd ontplooid, ons ficre driekleurvlag ! *** "Wij maken ons gereed om naar de bureelen van het militair kabinet van het Belgisch minis-terie van oorlog- te gaan. Hoe prachtig zien deze wegen van Frankrijk er uit, en hoe herinneren zij ons onze groote banen in Vlaanderen. Langs beide zijden staan de kleine huisjes, geel of wit, lieurig lijk op een schilderijtje. Zij ziener zindelijk en lachend uit, met bonté gordijntjes voor de ramen. Het zijn nog Vlaamsche woningen ; de uithangborden ook klinken, Vlaamsch en doen ons deuken aan het kleine stukje vaderlandschen grond waar onze helden strijden en rusten in den eeuwigen slaap. — Wij zijn er, zegt onze chauffeur. — Waar dat? — Aan het ministerie van oorlog. Ile kan mijne oogen niet gelooven. Wij hebben stil gehouden voor eene nederige landelijke woning. met een paar bijgebouwen. De ambtenaar die onze paspoorten moet in orde brengen, zal ons slechts eenige oogenblik-ken later kunnen ontvangen. Wij maken er van gebruik om aan den eenigen herbergier van het dorp eene kop koffie te vragen, welke wij door ons overhaast vertrek in het hôtel nog niet hebben kunnen gebruiken. Het huis heeft het echte uitzicht van eene Vlaamsche lierberg. Eene groote Vlaamsche stoof met platte buis ronkt te midden van het vertrek, dat het met eene be-hagelijke warmte vult. De onmisbare hond ont-haait ons natuurlijkop een knorrend geblaf. Korten tijd later kan de ambtenaar ons ontvangen om de paspoorten in orde te brengen. Het is niemand anders dan de heer Briant, dien wij reeds te Brussel kenden. Hij houdt van aar-digheden en heeft een. geestig middel gevonden om zich van de vervelend e bezoekers te ontlasten. Boven zijn lessenaar, goed in hej; gezicht van wie binnenkomt, kan men enkele spreukenlezen, die zelfs den ergsten babbelaar zouden doen wegloopen : « Wees niet bondig ; mijn tijd is minder kost-baar dan de uwe. » * * * Als onze stukken in orde zijn, neemt de auto ! ons in voile vaart mee, met een kort oponthoud te Winoksberghen. Winoksberghen is eene keurige kleine stad die, evenals Duinkerken, waarvan zij bestuurlijk en politiek afhangt, van tijd tôt tijd een bombardement te verduren heeft. Zij is nog met oude grashten en vestingen van Vauban voorzien; op de grachten drijven waterleliën te midden van riet en lisch; men komt binnen langs twee ophaal-bruggen, die door schildwachten worden be-waakt.Deze stad is dubbel historisch. Eersten door haar uitzicht dat er zoo ouderwetsch uitziet ; en dan omdat zij de eer had Lamartine naar het Fransche Parlement te zenden. Heden is haar afgeVaardigde de heer Denys Gochin, staatsmi-nister, die zich op dit oogenblik in Griekenland bevindt, met eene bijzondere opdracht van de Fransche regeering. Winoksbergen was nauwkeurig door de Duitschers gerepereerd. Hunne ontzettende gra-naten van 38, van meer dan 30 kilometers afge-vuurd.legden eénige schililerachtige oude huisjes • in puin. Al deze woningen hebben het droevige uitzicht van moderne ruines ; tegen een nog recht gebleven stuk muur hangt eene steendruk-teekening waarvan de lijst ongeschonden is ge- • bleven ; en, als een wonder, kan men nog een geheelen spiegel, op een voor drie kwart ver-niftUl kastje, bewonderen. Het is marktdag te Winoksbergen ; Belgen doen hunne inkoopen. Een van hen tilt met de hand een korf Brusselsche spruiten, als waar-dig sieraad van eene pense- kerrnis. Maar het Fransche Sandschap, dat verlevendigd wordt door, le talrijke windmolens, wier wie-ken lustig door de lucht zwieren, gaat een einde nemen. De velden zien er eentoonig uit ; overal worden er suikerbieten gekweekt ; vrouwen en jongens werken op het veld. Eenige soldaten landbouwers, loopen achter de egge of de ploeg, die door krachtige, zware paarden getrokken wordt. De wegen zijn vol gerij ; overal is er leven en bedrijvigheid. y-rrr -i \ T T* Een Schoon Feest op het Front Ter gelegenheid van Allerheiligen werd er in eene stad dicht bij het front door het 2e bataljon. wielrijders een wel geslaagd feest ingericht. Het bracht de mooie soin van 1,111 fr. 75 ten voor-deele der Belgische en Fransche hospitalen op. Dat wil zeggen dat de toeschouwers talrijk waren opgekomen. Overigens hadden prachtige plakbrieven, geteekend door korporaalde Vale-riola, flink propaganda voor het feest gemaakt. Op het feest zelf, trad een puike groep kunste-naars op. Vermelden wij : Mev. Bord, kunstzan-geres ; den heer Gloesen, van het « Théâtre du Gymnase » van Luik, den ténor Ruet. Ie prijs van het Gonservatorium van Brussel ; luitenant d'Hooge de Savoye ; den barytonzanger Myin, van de Koninklijken schouwburg van Antwer-pen ; den fluitist heer de Mocq ; den heer Crabs, baryton van het Kursaal van Oostende. Hetgroot ballet,uitgevoerd door de danseressen van het a Théâtre du Ghâtelet s van Parijs, ver-wierf grooten bijval. De danseressen waren îiiet anders dan lustige wielrijders, die kuitllikkers aflegden welke men voorzeker nooit in den «Châ-telet » te zien kreeg. Het apotheose dat het feest sloot was een triomf. Beurtelings, terwijl het orchester de nationale liymnen der bondgenooten speekle, kwamen in Fransche, Engelsche, Russische, Ita-liaansche, Servische gedosclite soldaten zich op het tooneel groepeeren, terwijl zij het vaandel van het voorgesteld land ontrolden. Een Belgische soldaat, met onzen driekleur, nam alsdan plaats te midden der groep, op de tonen van eene klankvolle Brabançonne ; te gelijker tijd verschenen drie slrijders van 1830 op het 1oo-neel, als afbeelding van het geteisterd maar steeds ontembaar Belgie. In de zaal was de geestdrift ongemeen groot. Wanneer de kreten « Leve de Koning ! Leve Bel-gië ! Leve het Vaderland ! » waren uitgestorven, hief Mevr. Bord, met hare prachtige en ver-rukkende stem de Brabançonne aan, die door de aanwezigen in koor werd kernomen. En toen de zangeres, tôt tranen toe bewogen, ons vaandel zoende, overliep eenieders hart van ontroe-. ring en perelde een traan in het oog van meer dan een toeschouwer. Het was voorwaar de meest roerende blijlc van de vurige vaderlands-liefde^en de heerlijke vastberadenheid die da gemoederen onzer jongens bezielen. Een 'inrtelijk proficiat aan de inrichters van dit !ig feest, waaronder allereerst dienen ve Sergeant-majoor Raulier, sergeant Martin • in de Scalavan Antwerpen), sergeant-fouriei' Van den Henden en korporaal Honnay. Het symplionisch orchester was geleid door den heer Flor Pierré, van de Scala van Antwerpen. OORLOGSFEITEN Luchtoorîog. — Italiaansche vliegeniers hebbea don li! November, ondanks het onguustig- weder, wclgeslaag-de tûchten aan de Carso uitgevoerd ; zij bonibardeerden de spoorhallen van Reifenberg, San Daniele. Skopo, Dottogbano en lange treinen die in die station stonden. Twee Oostenrijksche vliegtuigen,een albatros en een aviatik. die op weg werden ontraoet, werden door het vuur der machinegeweren op de vlucht gedreven. De Italiaansche vliegtuigen keerden bc-houden terug. — Den 15 November, le 8 h. 30, hebben twee Oostenrijksche vliegtuigen Brescia gebombardeerd. 1 Zevea pesonen werden' gedood en tien gekwetst. Men vermeldt geene stolielijke schade. In de Dardanellen. — Geene meldenswaardigege» beurtenissen hadden ervanl tôt 15 November plaats. Er heerschte onderbroken bedrijvigheid van Turk-sche infanterie en artillerie. Aan weerskanten versterkt men het front door het aanleggen vaa hindernissen enversperringenen de strijd wordt met mijnengevechten voortgezet. Op zekere punten richtten de bondgenooten luisterposten in tôt tegen de Turksche loopgraven, wier werkers zij verhinde-ren.Oo zee, werden de militaire inrichtingen van y» » /• . i • l _ _ .1 _ T"1. I - I I 1 » 18 November 4 915 Nnmmer 18B

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.