Ie Jaargang. — IM° 30 A O CENTIEM Zaterdag 22 Junll9l8 DE NIEUWE TIJD Orgaan van cle Mind.erli©id.ssocialisten WEEKBLAD ProletariCrs aller landen, Vereenigt U ! Karl Marx. Beheer en Opstelraad : OSSENMARKT, 25, Antwerpen Elke medewerker is persoonlijk verantwoordelijk voor zijn schrijven fl « Geef de wereld waarin gij leeft de goede richting aan, dan zal de tijd de ontwikkeling brengen. » Schiller Idiaal en Werkelijkheid In heel het Vlaamsch-aktivistische kamp is, over het programma van de Jong-Vlamingen eener- en Unionisten anderzijds, een zeer drukke gedachtenwisseling gevoerd. Alhoewel de Minder-heidsfraktie der B. W. P. liefst onafhankelijk wenscht te staan van beide stroomingen, om het Vlaamsche vraagstuk uit zuioer-socialistisch oogpunt te beschouwen, toch is in haren schoot nsgelijks een verschil van maening ontstaan, of wij ons al dan niet moaten uitspreken voor het oprichten van zelfstandigen Staat Vlaanderen, zondar er één enkele bepaling aan toe te voegen. In princiep is op onze laatste Algemeene VargalarinJ, mit ovar*roota maardarhaid van stemman, aangenoman dat art. IV van het Mémorandum dat gezel Ed. Joris, namens de Minder-heidsfraktie, te Stockholm neerlegde.een wijziging moat oïdargaan in dien zin, dat wij het herstei van België niet kunnen toenschen Nu is echter de vraag gerezen of w j, zoidar maer, radiklal moaten afbreken mat hat Stiasja^rip België, of.vel rekening dienan te hoaian met niet weg te cijferen }Jit n, walka, volcans velen, het ver-dwijien van hat 3 aits/aroaii 3alà, tôt de sprookjeswereld doet bahoore.1. Deze beide strekkingen werden op vurige en hartstochtelijke wijze verdedigd en vonden hun formuleering in de twee volgende voorstellen : EERSTE VOO/iSTEL : De Minderheids frakri<> spreekt zich uit ten oo irdeele van een Zeltstandigen Staat Vlaunderm. T rt'EEDE VOORSTEL : D" Minderheids-fruklie, stelt als hooy te idinal, het hit stand ho m en oan den Staat Vlaanderen, in >!Pf Wereld-Stuti nbund, — vcaar> oor huluurlijk van zplf aile ,p )litia.he, m'ita.ir of e ko» o-mische oogmprkpn, met êên <jrocp d-r oorlog-voerendev, w g rail n, — n-'-mt echter als ooergangsmaa reget aan het herutel oan Betyié ofhel coi men candevt Statenhond Vla<mderen-Wallonië, met de ooHedigsl-'iiogelijke Zelf-standigheid voor de beide landsdeelen. Een beslissing ten gunste van één dier twee voorstellen is nog niet gevallan, daar de leden van maening waren, dat na een enkele bespreking, — hoe zaakrijk zij ook was — het vraagstuk niet voldoende is toegelicht en onderzocht. Daarom werd een kommissie aangesteld om de kwestie degelijk te besftdeeren, waarna, op een Algemeene Vergadering, een definitief besluit zal genomen worden. Daar echter op de laatste Algemeene Vergadering, herhaaldelijk misverstand nopens het tweede voorstel is opgerezen, is het wel wenschelijk het in « De Nieuwe Tijd » eens nader te beschouwen. Ten eerste zijn er leden die er niet het minste verschil in zien, met punt IV van ons te Stockholm neergelegde Mémorandum, dat aldus luidt : « Recht van beschikking over eigen lotsbestem-ming en eigen kultureeleekonomische en innerlijk-politieke ontwikkeling op grondslag van de stel-ling dat niemand mag ontrokken worden aan zijne natuurlijke wetgevers. » Eenige oplossing : Zelfbesluur voor Vlaanderen en Wallonie in bel slaatsoerband België. » Het zij evenwel opgemerktdat in hetMemoran-dum, om zoo te zeggen den icensch wordt uitge-drukt dat België hersteld worde, terwijl in het voorstel in kwestie slechts rekening wordt gehou den met de wuarsc/ujnlijkheid dat België niet zal verdwijnen. Het wil ook in overeenstemming blijven met verschillende punten van het Socialis tisch partijprogramma, waarin naast 't vastleggen van watdeSociaal-demokraten als verwezenlijking van hun hooyale ideaal beschouwen, ook afge-rekend wordt met hetgeen praktisch te verwezen-lijken is. in de huidige samenleving. Zoo is de heiligste verzuchting van de socialisten dat het militarisme zou verdwijnen, doch rekening hou-dende met het feit dat dit nù herschenschimmig js, nemen zij, als over ga» gsmaatregel aan, het invoeren van de gewapende natie. Natuurlijk mogen we, door trachten te berelken wat in de tegenwoordige omstandigheden maar eenigzins mogelijk is, het emddoel niet uit het oog verliezen. Daarom is het dat, als vastlegging van ons hoogste ideaal, wij het tôt stand komen van den Staat Vlaanderen, in den Wereld-Staten-bond, moeten betrachten.Doch daarnevens mogen wij de oogen niet sluiten voor het oastslaande en onloochenbare feit, dat de Entente, als éérste voorwaarde tôt den Vrede, eischt dat België hersteld wordt, terwijl de Centralen daarin geen struikelsteen voor den Vrede zien. Dit op den keper beschouwende, — evenals wij, inziende dat het militarisme nu niet kan verdwijnen, de gewapende natie vragen, — is het noodzakelijk nù reeds onzen eisch te formuleeren dat in een hersteld België, de volledigst-mogelijke Zelfstandig-heid voor Vlaanderen en Wallonië gewaarborgd zij. Koesteren wij, als socialisten, hoogstaande idialen, toch is hetdringend noodzakelijk dat wij, vôôr ailes, rekening houden met de werkelijkheid, en, ons daar bij aanpassende, het beste zien te krijgen voor onze klas en ons volk Het is niet voldoende te fraseeren en in de lucht te zweven, doch wij moeten vooral steunen op de feiten. Een socialist moet praktisch te werk gaan. Duizend wenschen of verzuchtingen kunnen niet opwegen tegen één feit 1 Om dit ailes is het dat mij het hierboven nader beschouwde voorstel zeer aannemelijk voorkomt, te meer daar het zoowel de radikalen als gematig-den kan bevredigen, omdat de eersten er de verzuchting van hun ideaal in vervat zien, terwijl de tweeden er het aanpassen met de mogelijkheden in vastgelegd vinden- Bovendien blijft het heele-maal in overeenstemming met de socialistische beginselen. Dat laatste vooral dient niet uit het oog verloren. X. 3RL L.19III Algemaeu stemreciit in Luxemburg. — Een bericllt uit Luxemburtf van 14 juui melilt. île toestemining van de Groot Hertogin om liet algemecn stemreciit in te voereir. Waimeer in Viaan le:-eu ? Nog over de kontrool der voedingabeJeellng en het Antwerpsch Schepencollegie. - Naar aanleiding van dus vorig oericutja over dit 011 lerwerp in ons nummer van verleden week, kwamen ons een heele boel iulichtingeu toe. Ze alleu aanhalen ware o i. niet gewensclit, om lac svij, vooral voor wat betreft de ongeteekende inlichtingen, niet over de juistheid der heweringen voldoende waarborgen bezitteu. Het volgende staat echter vast. Het Sctie,)eiic illegie lieeft het verzoek afgewezen om een bestendige afvaardiging van liet bedoulde korps dat bestaat uit de vereenigingen ■'Algemeene Federatie van Vakbonden, » « Ugemeene Federatie van Ambte-naren en Bedieuden » < Midden3tandbond»en«Onzydig Verbond, » aan de Aankoopceatrale toe te voegen Na een onderhoud echter van vier afgevaardigden met den heer Burgemeester, zou na een hevige gedachten-wisseliug kunnen toegestaan worden, dat iedere eerste en der de Maandag der maand door schepen Cools aan een afvaardiglng van dit korps inlichtingen zouden verschaft w >rden over den stedelijken aankoopdienst en de voedselbedeeling. Tevens zouden ook de vragen j beantwoord worden gesteld door die afvaardiging betreffende die zaken. Dit kan echter niet voldoen aan de eischen van het overgroote deel der aangesloten korpsen, die nu over dit punt reeds beraadslaagd hebben, of in den loop der volgende dagen een beslissing nemen zullen. Wij blijven nochtans bij onze meening.De bevolking, laat het nu zijn bij middel van een afvaardiging van gekonstitueerde korpsen. moet volledigtoezichtkunnen uitoefenen op de Voedselbedeeling. om dit te verlirijgen moeten aile krachten ingespan-nen worden. Meer daarover toekomende week. Internationaal OYenicîiî Wij kunnen niet zeggen dat de ooi'log nog even fel, nog op even groote schaal woedt als een paar weken geleden ; toch gaat de mensch9n-slachterij maar altijd door haren schandelijken gang. De Fransclien hebben door een harduekkig tegenofl-nsief eenige kilometars terrein kunnen terugwinnen, doch in andere hoeken gingen de Duitschers vooruit en zij staan alreeds op negen kilometers van Compiègne af ! Dat moet goeri goed nieuws voor de Parijzenaars geweest zijn. Het bosch van Comtiôgne kan men voor Parijs zoo wat vergelijken met wat voor Antwerpen het bosch van Brasschaet is, aile vet'iioudingen in aanmerking genomen. Van eenen anderen kant zijn nu ook groote plaatselijke gevechten op het Italiaansche front losgebroken. De Oostenrijkers beg >nnen hier en deden weder een sgoeden stoot vooruit met den gewoonlijken buit en aantallen dooden, vermink-ten en gevang«nen als gevolg. De moorderij duurt dus maar altijd aan eu fie vrede bhjft verre. Toch wordea de vredesueigingon meer on meer duidelijk zichtbaar, ook in de Entente-lauden. Zij nemen vasteren vorm en de socialistische partijen zoowel in England als in Frankrijk en in Italie treden beslister tegen de bourgeois regeeringen op en schijnen veel meer'geneigddeze te bekamp^n dan ze nog langer in hunnen tot-het-bittere-einde-strijd, te volgenof te steunen. De meerderheid- en minderheids-socialisten van Duitschhuid dringen aan, opdat hunne Kegeering eene goed bepaalde omschrijving zou bekend m^ken vanhare vredes-voorwaardi-n.DePartijd r Onafiiankelijke socialisten in Duitschland vooral di'ingt aan en zegt dat eene duitsche verklaring der Ooi'logsdoeleinden in den zin van eenen Vrede door overeenkomst de zwaarste slag ware die tegen de oo rlogszuehtitfe Entente-Regeenngen gevoerd zou kunnen worden. Er is vooral dus, onder de arbeiders, — en dat is natuurlijk goed te begrijpen, — een algemeen zoeken naar het einde, een diep verlangen naar ophouden, merkbaar. Dat dit evenwel de Bui'ger-1 ijlie R'gceringen niet bevalt en dat zij tôt hire gevvoue huichelaehtige en tergende maatregelen hunuen to-wluclit nemen, om dit streven tegen te _<aan, is ook niet te verwonderen. Alzoo vernein mi wij dit in Frankrijk sedert e-'ii paar maau len onder d i Fransclie Syu likaten — vooral ou 1er de metaalbewerkers — eene ernstige beweging heerscht, omlat de Regeering 40 OoO werklieden uit de ooi'logsindusti ie naar het Front gestuui d had, ten eindebij deze gelegen-heid een grootaautal vakvereenigiiigs-leiilers, wier werking haar niet behaagde, oascliadelijk te miken. Die maatregel dreigde tôt eene beweging van opstand onder de metaalbewerkers over te slaan en daarom deed Clem >noeau ook de ou lei e l"iders, welke niet m^er dienstplichtig zijn, onder leticluing van « vred>'Spi opaganda » in de gevau-genis steken. Jouhaux de ilgemeene leider van de «Confédération du Travail» en Merrh'im le leider van den MetaalbeWerjiei-sbond wendden zich nu toi d'' socialistische Kam irleden, en deze oeriepen de andere linksche f'ractiën dei' Kamers i<>t eene algemeene zitting om de grieven d -r vakbonden aan te hooren. D i vakbonden verlangen d it de R igeeriiig h ire politiak der vergelding en iiare o.iderd ukking der arbeiders opgeve en geene maatregelen meer tegenover de arbeiders der oorlogsindustrie's nerne, zonder eene overeenstemming met de vakbonden. Ook verlarigen zij dat de o >rlogs-politiek van Frankrijk ondubbel-zinnig weze ; dat zij in den zin van eenen vrede-door-overeenkomst vastgesteld worde met uit-drukkelijke verzaking aan aile verovering. In den Duitschen Rijksdag werden ook ge-lijkaardige maatregelen door onafhankelijke en « Regeering-socialistische » Rijksdagleden gehekeld. De Labour- Parti) van Engeland van harent-wege gaat toteenen openen strijd tegende R igee ring over. Er wordt gemeld dat in socialistische middens, van het Kongres der Briti-iche Labour-IJfirtij, op 26 Juni a. s. te houden, besluiten verwacht worden eene volkomene oerandering daarstellende der laktieh tegenover de Regeering en eene ophpffivg van den « Godsvrede. » Henderson beaamt openlijk den strijd tegen de Regeering, wat beter wezen zal als de huidige gedwongene rust, die de innerlijke agitatie ver-meerdert.Eene gedeeltelijke verandering aan het minis-terie staat te wachten dewijl de Labour-Partij hare leden, welke minister zijn, dwingen wil, hun ontslag te nemen. Er komt dus wel degelijk beweging onder de arbeiders, die beginnen klaar te zien dat al die pratriotische burgerdrijverijen, overal ten haren nadeele uitkomen. Natuurlijk komen de meeste « Regeerings-socialisten, » ministers en ministergezinden uit aile landen hier tegen op, 't akkoord met hunne collega's uit de « Burgerpartijen, » wat niet verwonderen kan, dewijl zij ook hun klasse-neutra-liteit nooit afgelegd hebbenofhiertoe niet genegen zijn. Alzoo komt Compère-Morel en zijne veertig volgers in Frankrijk een nieuw blad te stich-ten : « La France libre » ; in de Italiaansche Kamer werd Modigliani, welke eene rede hieM, die vredesmogelijkheden bevatte, door de roode Regeeriugs-aspiranten niet bijgetreden en van onze belgische roode «bourgeois» ministers spre-ken wij maar liefst niet, hun rijk geraakt uit, zij houden aan hun zetel als een duivel aan een ziel en hunne « onderdanen » hier in 't land volgen getrouw het ontvangen parool : « stil zijn, niets doen en de leden geene gelegeuheid geven zich uit te spreken. Doch daar doen wy toch niet aan mede 1 * * * Ondertusschen trachten de Burger-regeeringen der Entente landen onderduimsch de Russische socialistische Sovjetsrepubliek, tegen te werken eu trachten te doen omver tuimelen zelfs al moes-ten zij ertijdelijk in hunne oorlogsvoering nadeel door ondergaan. Zij helpen op aile manieren de bezitters en vroegere bevoorrechten in hunne tegen-revolutie. En zeggen dat er socialisten zijn die nog van Bolschewitische verraders kunnen spreken en van eene nieuwe regeering een her-mededoen aan den oorlog verlangen ! Wat voor een socialisme is dan toch het hunne ? Huiszookingen hebben een aantal wapenen, munitie en machiengoweren doen ontdekken waarmedede «Bourgeoisie» zich bij de Tschecho-slaven aausluiten wilde. Die « bourgeoisie » had de oproerlingen een milioen rubels aangeboden als zij hun het bcstuur over de stad^ensa) over-leveren kon. De Tsciieclio slaven worden door de Engelsche en Fransche Regeeringen gesteund, door de Middelinachten welgevallig aanzien. Eene algemeene tegen-revolutionnaire samen-zweering komt omdekt te worden. Een Bond ter verdedigmg van vaderland en orijheid, (?) (overal dezelfde farceurs) vereenigde in zich aile réactionnaire elementen van af de maximdlisten tôt de monarchisten. De inonar-chisten waren voor eene aansiuiting bij Duitschland, die de tzaar-regeeriug weder herstellen moest. De hnkei vleugei was voor eenen terug-keer tôt de Enteute-staten met een wederinvoei'en van den oorlog tegen Duitschland. De meest tegenstrevende gedachten vertegenvvoordigende persoiien vereenigileu zich hier tôt een bovenai gemeeuschapeelijK Uoel : de maeht der sowjets te breken. Zij wilden vooral beginnen met te trachten alleu toevoer van levensmiddelen den sowjets af te snijden en heu zoo tôt onderwerping tedwingen. Doch uuudoel is gelukkig mislukt. De Regeenug der sosvjets was hun te slun en hunne unsd.idige voornemens werden outdekt tôt spijt der Rvsgeeringen welke hier heiinelijk ook de hand in iiadden. Men had ons aangeraden, zegde Trotzky niet de m<icht in lianden te nemen daar wij toch niet langer dan twee weken aan het bewind zouden blijven Tôt ergerms van onze vijanden zijn wij er nu al zeven maauden aan. De drie moeilijkste moeten nu komen, maar als wij die te boven komen is de sowjetsrepubliek voor eeuwig ge-grondvest.Wij wenschen het met voile hart met Trotzsy mede. * ♦ m Er is.schijnt het, eene nieu^v verraderij-schan-daal in Frankrijk outdekt. De socialist Renaudel, bracht het in de « Humanité » aan een dag. De klerikaie « Action Française » met E. Daudet aan het hoofd, de beschuldigers van Caillaux, en een aantal geestelijkeu zijn er het ergste in geinengd. Clemenceau zou er ook zijn kleederen aan scheuren. De zeven-en-zevent gjarige loopt op zijne laatste regeeringsueenen en dan zai zijn goede collega Lloyd George wel volgen. Wellictit volgt dan eene nieuwe, eene betere era. * * « MinisterCooremanheeftnog voor de Vlamingen niets nieuws de wereld ingezouden. De hen broeit nog op hare eieren, binncn kort zullen de kieken-tjes te voorschiju komen. Hoe zullen ze wel ge« pluimd zijn ? Styn. De nieuwere Richting n Dr Frederik van Eeden maakt in zijne rede, gehouden voor de Algemeene Staatspartij, de groote poiiliekepartijenaaiisprakelijk voor dezen schrikkelijken wereldoorlog. De socialisten blij-veu van deze beschuldiging niet verschoont. Inderdaad, wij hebben maar al te veel onder-vonden dat de politieke marskramers, zoowel die der socialistische als deze der burgerlijke partijen, zich heel weimg bekommeren om de belangen van het volk, waarvan zij in de maeste gevallen de afgevaardigden zijn in het parlement, de oorlog heeft ons dit ten overvloede bewezen. De arbeidende klasse is het nu meer dan ooit klaar en duidelijk go worden dat de burgerpartijen hunne afgevaardigdeu naarde Kamers van volks-vertegeuwoordiging zunden, uiet om de belangea

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.