Iste Jaargang. - N 2S -1 O CENTIEM Zaterdaa 29 Qecembei* 1917 DE NIEUWE TIJD Orgaan van de Minderlieicissocialîsten WEEKBLAD Proletartérs aller landen, Vereenigt U ! Karl Mai Beheer en Opstelraad : LEOPOLD DE WAELSTRAAT, 6 Elke medewerker is persoonlijk verantvvoordelijk voor zijn schrijven « Geef de vvereld waarin gij leeft de goe( richting aan, dan zal de tijd de ontwikkelii brengen. » Schiller De Vredesonderhandelingen tusschen Duitschland en Rusland VOORBODEN VAN EEN ALGEMEENEN VREDE WAARHEEN ? Wat eens een kleine groep, zonder in-vloed en zonder macht was is met eer snelheid waaraan zich niemand, ook df baanbrekers niet, verwacht had,gegroeid tôt eene breede schare die duizenden telt. Ondanks spot, laster, verdachtma-king en broodroof heeft de strekking dei Minderheidsgroep van de Belgische Werklieden Partij haren weg gebaand door heel het Viaarasche lard en, ware het niet dat de beste krachten voor hun stoffelijk bestaan aan de partij instellin-gen geketend liggen en te kiezen hebben tusschen honger en gewetensvrijheid, we zouden reeds lang den naam van «oppo-sitiegroep » verloren hebben. Waren de eerste pogingen moeilijk en de vooruitgang langzaam des te gewel-diger klimt nu de drang naar daad-kracht die in elk doelbevvust socialist leeft. Eengevaarzou het zijn de beweging prijs te geven aan de losse groepeeringen die zich ten allen kante vormen maar de stevigheid missen die alleen een centra-liseerende organisatie brengen kan. Het groote gebrek aan geld en het gestremde verkeer stonden en staan nog een nauwe onderlinge voeling in den weg. Van lieverlede zijn echter ook de toewij-ding en de onverzettelijke wilskracht, die steeds een kenmerk van den proleta-rischen strijd geweest zijn, er in gelukt aile moeilijkheden te overwinnen. Als een rijpevrucht vanonverpoosden arbeid is tôt stand gekomen, de Centrale voor Sociaal=Democratische Actie jvaarbij zich aile oppositie groepen, zonder onderseheid van schakeering, hebben aangesloten. Deze Centrale zal de grondslag leggen van de socialistische werking in het Vlaamsche land en zal alleen verantvvoordelijk zijn voor ailes wat door haar op gebied van socialistischearbeidersopvoe-ding ondernomen wordt. Bij de bonté verwarring van opvattin-gen over tactiek en politiek die heerscht in aile middens en in aile partijen en die een verschijnsel is van den oorlogstoe-stand is meer dan ooit vrijheid en wrijving van gedachte noodig om uit den maalstroom van richtingen en stelsels een nieuwe wereld te doen verrijzen waarop ieder ademen en leven kan. Hoofdzaak is dat ieder doelbevvust han-dele, dat ieder weet waarweheen moeten en dat we elkander waarschuwen voor al te drieste sprongen in het onbekende. Ons hoofddoel was en moet blijven de officieele partij te overtuigen dat zij voor allerhoogsten plicht heeft den ooilog te bevechten en de besluiten der internatio nale congressen te eerbiedigen. Indien de leiders aan wien het proletariaat de uitvoering toevertrouwden van het be-sluit van het laatste congres, gehouden in 1912 te Bazel, de disciplien verbreken dan is het de plicht van allen, die besluiten zelve uit te voeren. Ointrent het karakter van dien plicht is geen twijlel mogelijk. Het cor-grès gaf een manilest uit waarvan het slot iuiut : » De Internationale zal hare krachtin-» spanning verdubbelen om door hare » steeds ingrijpender propaganda en » haar steeds klimmender verzet den » oorlog te verhinderen. Het congres ge-» last te dien einde het Internationaal » Socialistisch Bureel de gebeurtenissen » gade te slaan met verdubbelde aan-» dacht en wat er ook gebeure » de betrekkingen en het verband tusschen » de proletariscbe partijen van ALLE » LANDEN in stand te houden. » Zoolang die partijen dit niet doen ver-zaken zij aan hunne oppersten plicht en mogen wij niet rusten de arbeiders op te roepen tôt het vervullen van dien plicht. Het is waanzin te denken dat er voor socialistische arbeiders een dringender werk is dan het bereiken van den wapenstilstand waarop de vrede volgen kan. Eerst dàn, wanneer het moorden ophoudt, kunnen we werken aan toekomstplannen die ook eerst dàn eene vaste basis zullen vinden. Fundamenten leggen in drijlzand, is het vverk van koitzichtigen. Wanneer het ge-vaar van grondverschuivingen zal ge-weken zijn ; wanneer wij de voeten op vaste aarde zullen kunnen zetten ; wanneer het proletariaat nauwkeurig weten zal, welke houding het zal kunnen nemen tegenover dekapitalistische regeering die ons nà den oorlog zal b^sturen, dàn, maar ook eerst dàn zullen wij kunnen oordeelen of het goed en nuttig is, dat wij mede materiaal aanbrengen voor den opbouw van den toekomststaat. Wij geven deze beschouwing in over-weging aan de enkele p irtijgenooten van de Brusselsche groep, die van meening zijn dat het gewenscht zou zijn verder te gaan in de richting der verantwoordelijk-heid, zonder af te wachten of er waar-borgen komen die de macht zullen geven deze verantwoordelijkheid te dragen. Men vertrekke niet vooraleer de baan vrij is en vooral niet voor dat men weet waarheen. E.J. De Vredesonderhandelingen Eene beiangrijke zifiing De Russische voorstellen Op 22 Deccmber zijn in Brest-Litofsk de zittingen voor vredesonderhandelingen geopend. Nadegebrui-kelyke welkomsgroeten hebben de russische delegatiën dadelyk hunne voorstellen neergelegd. Zich beroepend op da besluiten van het al-Russische congres van arbeiders- en soldaten-afgevaardigden en op het. al-Russische boerencongres wees de Russische afvaardiging er op, dat zij de voortzetting van den oorlog enkel met het doel om annexaties te bereiken, voor een misdaad houdt en daarom plecntig haar besluit bekend maakt om onmiddellijk de voorwaarden te zullen onderteekenen van een vrede, die aan dezen oorlog een einde maakt op grond van de aangehaalde, zonder uitzondering voor aile volken in gelijken geest rechtvaardige, voorwaarden. Uitgaande van dit grondbeginsel had de Russische afvaardiging voorgesteld de volgende zes punten den grondslag te laten vormen van de vredesonderhandelingen • I. Geen gewelddadige samonvoeging van gebieden, die tydens den oorlog in bezit genomen zijn, wordt toe-gestaan. Do troepen, welke deze bezet houden, zullen binnen zoo kort mogelijken tijd teruggetrokken worden. II. In vollen omvang wordt de politieke zclfstandig-heid der volken hersteld, die in dezen oorlog hun zelf- -standigheid verloren hebben. III. De nationalen groepen, die voor den oorlog politiek niet zelfstandig waren, wordt do mogelijkheid gewaarborgd om over de vraag, of zij tôt den een of anderen staat willen behooren of staatkundig zelfstandig willen zyn, door een volksstemming te be-slissen. Dit référendum moet zoo plaats hebben. dat ook emigranten en vluchtelingen uit het land recht van stem liebben. IV. Voor de landstreken met gemengde nationaliteit worden de rochten der minderheid door eon byzondere wet beschermd, welke haar de zelfstandigheid der nationale cultuur en, indien practisch verwezenlykt kan worden, ook een autonoom beheer geeft. V. Goen der oorlogvoerende landen is verplicht om aan een ander land een zg. oorlogsschatting te betalen. De reeds geheven bedragen moeten terugbetaald worden. De onkosten, gemaakt voor het onderlioud der krjjgs-govangenen, alsmede de schade, aangebracht aan de burgerlijke bezittingen, worden uit een bijzonder te ' ' stichten fonds vergoed. De koloniale vraagstukken worden geregeld, volgens de begicselen ulteecgezet in I lot IV. VI. Ter aanvulling van deze 5 punten stelde de Russische afvaardiging voor om de verdragsluitende par-tyen elke verborgen bestrijding van de vryheid van zwakkere naties door sterkere voor ontoelaatbaar te verklaren. Een dergelijke bestrijding kan byvoorbeeld ge-schieden door middel van een economisch boycot, door economische overheersching van liet eene land over het andere op grond van opgedrongen handelsver-dragen en door bijzondore tolverdragen, die de handels-vi'ijheid van een derde land beperkten, door zeeblok-kade, die geen onmiddellijke oorlogsdoelen beoogst enz In de volgende zitting, onder voorzitterschap van Czernin, legde de afvaardiging van het viervoudig ver-bond volgende verklaringen neer ; De afvaardigingen der verbonden Mogendheden gaan uit van denduidelyk door hun regeeringen en volkeren uitgesproken wensch om zoo spoedig mogelijk de slui-ting van een algemcenen rechtvaardigen vrede te bereiken. De afgevaardigden der bondgenooten zijn. in overeenstemming met het herhaaldelyk door hnn regeeringen uiteengezette standpunt, de meening toe-gedaan, dat de hoofdlijnen der Russische voorstellen mogelijk een grondslag kunnen vormen voorzulk een vrede. De afvaardigingen der bondgenooten wenschen een onmiddellijhen algemeenen vrede zonder geicelda-dige vemoerving van grondgebied. De staatslieden dor verbonden regeeringen hebben horhaaldelijk in programmatische verklaringen er den nadruk op gelegd, dat zij den oorlog niet een enkelen dag langer zouden laten duren om veroveringen te maken. De regeeringen der bondgenooten hebben steeds voet bij stuk gehouden. Zij gaven plechtig hun besluit te kennen om onmiddellijk een vrede te onderteekenen, die aan dezen oorlog een einde maakt, door voorwaarden, die voor aile oorlogvoerenden zonder uitzondering gelyk rechtvaacdig zyn. — Uitdrukkelyk moet er echter op gewezen worden, dat aile thans aan den oorlog deelnemende naties binnen een bepaald tydperk zich zonder uitzondering en zonder eenige terughoudendheid moeten verbinden tôt de nauwkeurige naleving van de aile volken op gelijke wijze bindende voorwaarden. Dit is noodig om de Russische voorstellen te verwezenlijken. Want het zou niet aangaan, dat de mogendheden van het viervoudig verbond alsmede Rusland zich eenzydig door deze voorwaarden laten binden, zonder den waarborgte hebben, dat Rusland3 bondgenooten deze voorwaarden ook tegenover het viervoudig verbond eerlijk en zonder terughouding naleven. Dit op den voorgrond gesteld, valt er over de zes punten, die de Russische afvaardiging voorgesteld heeft als grondslagen voor de ondorhandelingen, het volgende op te merken : Bij I. : De gewelddadige toeëigening van degebieden, die tydens den oorlog bezet zyn, ligt niet in de bedoe-ling der verbonden regeeringen. Over de zich daar be-vindende troepen wordt een schikking getrotïen. Bij II : Het ligt niet in de bedoeling om aan een der volken, die bij dezen oorlog hun politieke zelfstandigheid verloren hebben. deze te ontnemen. Bij III : De quaestie van de staatkundige positie van nationale groepen, die geen staatkundige zelfstandigheid bezitten, kan, volgens het standpunt der bondgenooten, met tusschen de staten onderling geregeld worden. In gegeven gevallen moet zij door elken staat met zyn volken op grondwettelijke wyze geregeld worden Bij IV : Hetzelfde geldt, volgens de verklaringen van de staatslieden van het viervoudig verbond, voor de bescherming van de rechten der minderheden. Ueze bescherming vormt een vvezenlijk bestanddeel van het grondwettelyk zelfbeschikkingsi'echt der volken. Ook de regeeringen der bondgenooten hebben deze grond-beginselen nageleeld, waar zy practisch uitvoerbaar waren. Bij V : Het wordt langzamerliand aan een ieder dui-delijk,dat niet alleen afgezien moet worden van lierstel der oorlogskosten doch ook van vergoeding der ooriogs-schade. Volgens dit beginsel zou men alieeu aan de regeeringen de onkosten moeten vergoeden, gemaakt voor de krygsgevangenen alsook de schade, die door gewelddaden der tegènstanders aan de burgerbevol-king is toegebracht. De stichting van een byzonder fonds voor deze doeleinden, zooals de liussische regeering voorstelt, kan eerst dan overwôgen worden wanneer de oorlogvoerenden zich binnen een bepaalden tyd by de vredesonderhandelingen aansluiten. VI. De koloniën in dezen oorlog veroverd, moeten teruggegeven woi den. Onder geen enkel omstandigheid denkt de Duitsche regeering er aan een stuk van haar koloniaal gebied verloren te laten gaan. By deze voorstellen legde Graaf Czernin nog volgende verklaring af : Op grond van deze zoo even ontwikkelde princiepen, zijn wij bereid met al onze tegenstanders in onder-handelingen te treden. In antsvoord op deze woorden, hebben de Russische afgevaardigden hun voldoening uitgedrukt over den demokratischen grondslag die in de vredesvoorstellen te voorschijn treden. Ee restrictie bij § 3 en het mee-ningsversciiil omtrent de onkosten der krygsgovange-nen, zal, hopen zij, geen afdoend beletsel zyn om de vrede te sluiten. Zy hoopt zelfs dat het de voorboden mogen zijn voor een algemeenen vrede. In dit verband hebben de Russische afgevaardigden voorgesteld de huidige onderhiuidelingen te schorsen te beginnen van vandaag tôt en met 4 Januari 1918 opdat de volkeren die zich tôt hiertoe by de onderhna- delingen over een algemeenen vrede niet aangesloten hadden, de mogelykheid gegeven wordt kennis te nemen van de voorstellen. Na afloop van dit termyn zullen onder aile omstandiglieden de onderhandelingen voortgaan. W\j zijn tevroden de lezers van De Nieuwe Tijd deze voorstellen voor te kunnen leggen en hopen dat zij werkelijk de voorboden van den ALGEMEENEN VREDE mogen zijn. Internationaal overzicht NAAR VREDE ! Naar aile waarschijnlijkheid is de rede-voerings-delirium — dikioerf voorboden van groote gebeurtenissen — der verschillende staatslieden uit du oorlogvoerende landen een weinig geluiod. Woorden hoemooiook gerang-schikt of uitgegalmd blijven loch maar icoor-den. Maar een verstrekkende daad of een feit is wel degelijk de vrede' sonder handelingen tusschen de centrale rijken en Rusland's huidige regeeringslieden die aan gang zijn. Wat zal dit ons brengen ? Een afzonder-lijhe — of een algemeene vrede over de gansche wereld ? Het klinkt ons loch hoopvollegen.... want als de volkeren der entente-landen zullen inzien dat er, spijls de tegenovergestelde meening hunner regeerders, mogelijkheid beslaat, om toi een vergelyk te komen met Duitschland, hoe zal er dan de stemming worden. En de.xe slemming schijnt daar zàô oorlog zuchtig niet meer te zyn, als we het bescheiden nieuws dat we er van hier of daar te hooren of le lezen krijgen mogen gelooven. De middelen die de regeeringen daar te baat nemen om de te zichtbaar aan den dag tredenden vrede's neiging le smoren, zijn niet van de zachtste l Men moet er dus ook sterk naar vrede willen! De regeering van halië heeft zich tegen ■celer verivachling in kunnen handhaven. De aankondiging door een der kabinelsleden van 'n plualselijke overwinning van het Italiaan-sche leger. lot hiertoe nog altijd, niet (■erestigd door de legerleiding der centralen en... zelfs door het.... llaliaansche opperbevel twt, moet er veel loe geholpen hebben ? ■ De partij can den vrede (de socialislen) en cooru' ru»- het gezond versland winl er alb- dayr>' n ia, en wat er in 'l Zuiden van 't Appenyn.sc/i .schier-il and gebeurt, komtons nog uiti recht duide-lijk voor. .. 0, Monte Asolone..... Mmister Clemenceau zit zoo cust 'met meer in 't iadel bij z'n « per.soonlyke » oeete-strijd tegen Caillaux.... Renaudel heeft hem loege-roepen : « Wij (socialist en) slemmen insgelijiis voor de opheffing der parlementaire onschend-baarheidvan Caillaux, om uœe verantwoordelijkheid vast te stellev, rneneer Clemenceau!» Kenschetsend en heel criendeljk komt h t ons voor als nog met voor. «De Tyger» is waar-schijnlijk een van z'n scherpsle n tgels kwijt geraakt om nog de vredesaktie in slukken le kunnen scheuren. Stockholm had, van internationaal sociaal-demokralisch stanupum beschouwd, meer vruchlen afgeworpen dan ■ e begonnen et edes-onderhandehngen van Brest-Litofsk! Maar dl de socialislen der gansche wereld moeten zich onverwijld aan 't werk zetten, om zich in een en dezelfde richting le begeven, d. w. z., in internationalistisch-socialistische richting, dan zijn we stetlig en vast overluigd, dat de vredeswil der Russische Bolsjewiksche partij lot wereldvrede zal luiden, waar bij het mensch-dom toch aile baat zal hebben. Sociaal-demokralen, proletariërs van onerai, slaat de handen in elkaar. De vrede is nabij! Zorgt dut ge u weer niet laat hedod ie>' door de kapitalistische groepen ; uw wezenltjhe

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.