Iste Jaat gang. — 11° 20 -t O CENTIEM Zaterdag 24 Novembsr 1917 DE NIEUWE TIJD Orgaan van de Minderlieidlssocialisten WEEKBLAD Proletariërs aller landen Vereenigt U' Beheer en Opstelraad : LE0P0LD DE WAELSTRAAT, 6 . « Geef de wereld waarin gij leeft de goede rroiexaricrb aner îanuen, vciccnigi u . t richting aan, dan zal de tijd de ontwikkeling Karl Marx ^lke medewerker is persoonlijk verantvvoordelijk voor zijn schrijven brengen. » Schiller Rusland's laatste Redmiddel De dichte sluier die de tweede russische revo-lutie omhult maakt aile voorspellingen betrefîende hare gevolgen voorbarig. — Voor ons socialisten van de Marxistische strekking is zij echter vol beteekenis. De eerste revolutie die het tzarismeomver wierp en Kerenski aan het bewind bracht heeît zich niet kunnen staande houdenomdat zi] aan de verwach-tingen van het volk niet beantwoord heeft. Geboren uit den drang naar vrijheid en demo-cratiseering der Staatsmachine en door de breede volksmassagedragen door een ailes overheerschend verlangen naar vrede, waren innerlijke kalmte en zelfstandige organisatie opperbest noodzakelijk voor haren eindzegepraal. Zoolang de grootekrachtverspilling naarbuiten, zoolang de oorlog aile productieve krachten in beslag neemi, is aan die noodzakelijke innerlijke kalmte niet te denken. — De zelîstandige organisatie blijft een droombeeld zoolang de revolu-tionaire regeering onder den dwang staat van vreemden invloed vooral daar die invloed uitgaat van kapilalistische machten die de socialistische revolutie hulp verleenden niet om het socialisme maar om het kapilalistische, dus anti-socialistische belang te dienen. Het depotisme van den Tsaar afschudden om onmiddellijk te bukken onder het juk der Fransch-Engelsche heerschappij was eene verandering waarbij de oogmerken der russische bourgeoisie bevorderd werden. Doch het was geene verbetering voor het russische proletariaat. Evenals met de fransche omwenteling werd hier het proletarische bloed ten offer gebracht voor de belangen zijner meesters zonder baat voor eigen opstanding. De leiders der eerste russische revolutie hebben den moed gemist recht op het doel af te gaan In plaats van op het volk en op zich zelî te betrou-wen en door eenen onmiddellijken vrede of wapenstilstand de op het front verbloedende krachten aan te wen-den tôt versterking der eigen volkskracht ; in plaats van aan de groote stuwkracht die de massa tôt de uiterste daad opvoerde, n.l. den drang naar vrede, te gehoorzamen, klampten die leiders zich vast aan de bedrieglijke macht der coalitie en lieten zich den weg aanwijzen door de Entente die toch uit den aardder zaak geene andere wegen aanwijzen kàn dan die welke haar eigen oorlogs-belang opdringt. De vrees, zich de financieele bron te zien ver-sperren bracht de nieuwe regeering er toe eene nieuwe miljarden leeningtebetalen met een nieuw offensief dat zij wisten of moesten weien te zullen miilukken en dat geen ander doel had dan het leger der Midden-rijken aan het Russische front te binden en aldus te v«rhinderen dat troepen-machten versterkt werden aan het westelijk front waar het Engelsche leger in gevaar was. Het nieuwe offensief brak los en kostte tien-tallen van duizenden nuttelooze oîfers. De eerste daad der Revolutie was een bloedige, onherstelbare ramp waardoor het vertrouwen der massa gebroken werd. Het révolutionnaire socialisme heeft in Rusland een heel ander karakter dan bij ons omdat het ontstaan en gegroeid is onder omstandigheden en toestanden die ook heel andere zijn dan die welke wij onder constitutioneele vormen kennen. Lenin, wier beweging wortelt in het specifiek russisch revolutionnair socialisme is de belichaming van de nihilistische theorie der vernietiging en der sociale katastroof. Het is de romantiek van het geweld en van het terrorisme die een natuurlijk en onvermijdelijk produkt is van het despotisme en die blijmoedig en begees-terd het martelaarschap aanvaard. Deze, door de revolutionaire massa, in uren van opperste beproe-ving geliefde vorm van actie, heeft aan het russische proletariaat onvergetelijke helden gegeven. Het is geen wonder dat Lenin hen verscheen als de eenige hoop op redding. Rond zijn vaandel schaarde zich de massa omdat hij daarin geschre-ven had het leidmotief van het oogenblik " Vrede, Brood en Grond voor het proletariaat van stad en land. Kerenski die de tegenrevolutie der reactie den kop had kunflen indrukken, moest nu vluchten voor de tegen-revolutie van het socialisme. Zijne fout is geweest niet heelemaal te durven staan dààr waar hei volk verwacht had hem door dik en dun te zien stand houden. De geschiedenis van Frankrijk herhaalt zich in Rusland. Terwijl de vijand zegezeker op Russi-schen bodem staat. wordt de hoofdstad door eigen troepen, door eigen kinderen belegerd ; het ver-nietigend werk van het vijandelijke leger wordt voltrokken door het leger van het eigen vaderland. Spoken hier niet de schimmen van Thiers te Marseille, van de Communards en van het pruis-sische leger voor Parijs ? Hier ook zullen de machtzoekers, dat is, de partij der opkomende bourgeoisie, liever het eigen volk vernietigen desnoods met behulp van den vijand indien deze er zich toe leenen zou, dan te gedoogen dat eene wezenlijke volksregeering een einde zou stellen aan de heerschappij van het kapitalisme. Wij gelooven niet dat de regeering van Lenin zich zal staande houden. Wij gelooven evenmin dat Kerenski onverdeeld het bewind zal voeren. Wij zijn echter overtuigd dat de révolutionnaire daad van Lenin gevolgen zal hebben die de ge-brachte offers waard zijn. Een diep besef dat alleen onmiddellijke vrede nog redding kan brengen is tôt de proletatische massa doorgedrongen en of nu Petersburg al of niet door Kerenski en Kornilow wordt vermees-terd, alleen die regeering die met deze onmiddellijke en absolute vredesnoodzakelijkheid rekening houdt zal het vertrouwen der massa kunnen win-nen en de ontreddering meester worden. Dit is Rusland's laatste redmiddel. E. j. ALUiKîlL.E I Het teeken des tijds Op de meeting te Brussel voor politieke zelf-standigheid voor Vlaanderen werd door dichter Richard De Cneudt gewezen op het knoeikiesstel-sel van België, het demokratische land bij uit-nemendheid ! De welstellenden, haast allen franskiljons hadden 3 en 4 stemmen terwijl de mindere man slechts over één stem beschikte. Het algemeen stemrecht doet vorderingen in Vlaanderen. Nochmaals een punt van het Soc. program dat zich gaat verwezenlijken. Brockway voor de derde maal in Engeland veroordeeld. Naar wij vernemen is de leider van het centraal orgaan der Onafhankelijke Arbeiders-partij in Engeland voor de derde maal veroordeeld. Brockway is geen onbekende voor de Engelsche arbeiders : immer stond hij in de voorste rijen der strijders voor een vrede door de proletarische massas. Den 9en Augustus is hij tôt twee jaar gevangenisstraf veroordeeld. Diplomaten, ooilogswoekeraars, enz. worden nochtans steeds gedekoreerd. ltaljaansche regeering contra ltaljaansche partij. De ltaljaansche autoriteit heeft het houden van een nationaal kongres der ltaljaansche socialistsche partij verboden. Dit kongres moest in November bijeenkomen. Overal komen de socialisten in roering, en het is te begrijpen dat de regeeringen ailes op het spel zetten, om de socialistische beweging te smooren. Of dit zal blijven lukken, is eene andere kwestle... De Vrede in verband met... den miiitairen toestand. « Ribot, één man », schrijft de Belgische Socialist in zijn nummer van 10 November 1917, « draagt* de ontzagelijke verantwoordelijkheid, dat misschien de vrede niet in aantocht is en dat er nog duizenden en duizenden den dood sterven in de loopgraven en op de slagvelden. Hebben de geallieerden het psychologisch oogenblik niet laten voorbijgaan om vrede te sluiten ? Schreven wij in ons laatste nummer. Het zal toch niemand verwonderen, wanneer wij heden deze vraag met een ja beantwoorden, vooral wanneer men de militaire situatie van de laatste dagen in oogenschouw neeint. » Ribot, de Fransche premier, heeft zich namelijk halstarrig verzet om Duitsche vredesvoorstellen in overweging te nemen. ue skanainaviscne z,eeneaen en eene nieuwe Internationale Van 12 tôt 16 October werd in Kopenhagen eene internationale Zeelieden-conferentie gehou-den, aan dewelke afgevaardigden der stokers, zeeliedenen scheepswerkliedenuit Zweden, Noor-wegen en Denemarken deelnamen. Een voorstel van de engelsch-sprekende zeelieden was inge-komen, om eene nieuwe zeelieden-internationale op te richten, van dewelke de Duitschers zouden uitgesloten zijn. Het bestaande internationale Tiansportarbeidersverbond dat aile groepen ver-eenigd heeft zijn hoofdzetel thans in Duitschland. Het engelsche voorstel heeft in verscheidene neutrale landen, namelijk in Zweden, tegenstand ontmoet. De Zweedsche zeelieden zijn het eens tegeneene onvolledige Internationale te stemmen. Gemelde Kopenhager conferentie vatte na langdu-rige debatten het eenstemmig besluit om aan de nog voor dit jaar in uitzicht gestelde, eveneens in Kopenhagen te houden internationale zeelieden conferentie, voor te stellen, eene internationale vereeniging van zeelieden op te richten, met toetreding der zeeliedenorganisaties aller landen. Aan het verslag in S. K. over eene rede van minister Stauning over « Oorlog en Vrede » ont-leenen wij het volgende : « Men spreekt van de noodzakelijkheid om Duitschland tedemocratiseeren. Ook wij wenschen met de Duitschers deze vrijmaking. Maar wij zien niet in waarom zij door gruwelvolle en bloedige offers moel bereikl worden. Wij zijn ervan overtuigd dat de democraliseering ook zonder oorlog verwezenllijkt kon worden en zijn van oordeel, dat zij de gansche wereld door, waar zij nooclig is — en dit is niet alleen in Duitschland het geval — zal doorgezet worden. » Over de door de deensche partij gevoerde vre-desactie sprekend, meende Stauning, dat deze pogingen niet als mislukt zijn te beschouwen. Overal bestaat er geweldiggroeiende vredes-actie onder de volkeren, en dat, wat heden als uitkomst voor aile landen door staatslieden en ook door den Paus en de arbeiders geeischt wordt, is het oude programma der sociaal-democratie : ontwapening, internationaal scheidsgerecht. De vrede zonder overwinnaar en overwonnene. Uit a Het Vlaamsche Nieuws » van 28 Oct. M., gerechtelijk nieuws : Kan als verheelster vervolgd worden, een gehuwde vrouw, die, niet hebbende de hand ge-had in een door haren man gepleegden diefstal, kennis had van dezen diefstal en de ontvreemde voorwerpen in huis heeft benuttigd ? Neen, — want dit zou aandruischen tegen de verhouding tusschen man en vrouw, deze laatste moetende aanzien worden als onderworpen aan den man. Zoo heeft onze rechtbank in dergelijke omstandigheden eene vrouw vrijgesproken terwijl de man werd veroordeeld tôt 3 jaar. Onmondigheid levert ook al eens 'n keer voor-deel op, wat ? Parlementaire kontrooi Uit "De Belgische Socialist," weekbladvan den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland : « De eenige heeren, die nu Befgië vertegen-woordigen, hebben echter het middel gevonden om de meesten dergenen, die eertijds met ons kontrooi op het regeeringsbeleid eischten, on-schadelijk te maken. Volksvertegenwoordigers en Senatoren hebben regeeringsambten aanvaard en zwiigen nu over kontrooi. Anderen, waaronderhelaas, socialistische volksvertegenwoordigers, hebben zich alsmunitiefabri-kant gevestigd. Hun baas, hun werkgever is het ministerie van oorlog. Weer anderen, en ook daaronder bevinden zich socialistische mandatarissan en vertrouwensman-nen, hebben hunne familieleden als vliegmachien-fabrikant helpen installeeren en gezorgd dat er bestelling uit Havre kwam. - Er zijn ook volksvertegenwoordigers, die als directeur vân inlichtings - bureelen fungeeren. Anderen weer meenden, dat het hun vaderland-sche plicht was als chef-spion op te treden. Verschillende bladen worden uit het geheim fonds gesubsidieerd en de redacteuren ontvangen van de regeering wat-zij schrijven mogen en wat zij schrijven moelen. Nu staan we heel alleen met onzen eisch voor parlementaire kontrooi. Dat zal ons echter niet beletten om het programma der Belgische Werk-liedenpartij hoog te houden en te verdedigen, omdat wij socialisten waren, zijn en zullen blijven.» «De Belgische Socialist» mag op den steun van «De Nieuwe Tijd» rekenen. Het Belfgïscli Annexionisme L'itde « Belgische Socialist,» nummer van 17 Nov., halen wij het volgende : Met fie vervangingvan Baron Reyens doorde Broque-ville in het département van Buitenlandsche zaken hebben wy de vrees gpopperd dat in den schoot der Belgische regeering het annexionisme zpgevierde. Van bevoegde zijde is ons naderhand gevraagd deze verklaring in te treklcen, als zijnde onjuist Ter goeder trouw hebben wy toegegeven. l'artygenoot Van der velde had op de laatste socialist. conferentie te Londen verklaard, aat de Belgische regeering geen vcrovering-s- i'icuiucu l'LUusiyrue. i ui» ucwu HIJ uwiuep upuc annexe onzer regeering bij de antwoord - nota der Entente-landen aan Wilson.' Een Belgisch kamerlid vraagt aan onze regeering in hoeverre Vandervelde de mcening weergegeven heoi't van de Belg. regeering, waarop de Broqueville ant-woordt, dat Van dervelde sprak alsprivaat persoon en dat zyn verklaringen geenszins aanpassen aan de Belgische oorlogspolitiek. Wat beteekent dat het annexionisme te St. Adresse zegeviert op het anti-annexionisme. Het plan van den linker Rijn-oever en van de inpalming van twee of meer Hollandsoheprovinciënis dus nog niet opgegeven. Denkt onze regeering dan wezentlijk, dat de Belgische arbeiders het levensgevaar trotseeren aan den Uzer, tôt lieil en zegen van annexionisme en impérialisme ? lie « Belgische Socialist» sluit met de verklaring »wy zullen ons verzetten met aile middelen tegen welkdanig annexionisme,» en dringt bij de regeering aan op een duidelijk antwoord op de vraag : « Welke zyn de Belgische oorlogsdoeleinden» ? Welke vraag wij insgelyks door de Belgische regeering wensehten beantwoord te zien. Internationaal OYerzicht RSAAIS ^IREDE! De slrijd tusschen de oorlogspoliliekers en de vredeselemenlen wordt met den dag wan-hopiger.Met een gemengd gevoel van vreugde en smart volgen toe de toenemende vredesneigin-gsn in aile landen. Vreugde ! Iloeven wij u, proletariërs nog te zeggen, wat vrede voor u beteekent ! Smart! Helaas! De oorlogvoerenden drijven met een nooit gekende hardnekhigheid de krijgsverrichlingen verder om bij de vredesvoorstellen de gunstigsle voorwaarden te kunnen stellen. Hoeveel maanden gaat de slachterij nog dur en ? Wanneer een wapenstilstand ? Wie neemi hem aan zoo vrijmoedig door de russische revolutionairen aangeboden ? We leven nu sedert driejaar onder êén roes voor vrijheid en démocratie, recht en bescha-ving, roes die zijn hoogte punt bereikl in de omverwerping van de toraa kroepends/e regeering van de wereld. We hebben gejuigd en gejubeld en nu die jongste demokratie het woord vrede uilspreekt.... verstommen onze monden. Is dan ailes scliijn in de wereld ! Het recht en de vrijheid was dat dan maar een uitliang-bord voor een soldehuis waar men in de achterste kamers ons leven versjacherde ? Nog is de slrijd tusschen de maximalisten en de aanhangers van de voorloopige regeering niet ten einde. De burgeroorlog tooedl voort in Rusland. Lenin mag nu een idealist zijn, Trotzhy geen real'politieker, het feit dat de arbeiders het hebben aangedurfd zich tegen de burger-elementen te verzetten geeft ons het onomstoot-baar bewijs dat de werkelijke démocratie in Rusland beseft dat vrede ononlbeerlijk is. Nu mag er een tweede Commune volgen, nu rnogen er ook in Rusland Robespierre's, Maral's, Danton's opstaan, de werkelijke demokratie zal loch zegepralen en de geschiedenis van dezen tijd zal streng zijn voor dege-nen die Recht en Vrijheid, Vooruilgang en Beschaving palroneeren maar niet dulden dat hun democralen spreken over de nieuwe wereldorde ! Wat hebben de Westersche democratiën te verbergen ? Wij zijn de eersien om de democraliseering van al de staten te vragen, maar we vragen ons met minister Stauning af : moet daarom zooveel bloed vergoien worden ? En het aantal der uitheemsche verdrukle volkeren dat zich bij het bureel van het Hollandsch-Skandinaaûch Komiteil komt aan-melden en dat dagelijks vergroot, is dat soiks een teeken dat ivij, Europcanen, de beschaving dienen ? Niets is zoo goed als een zuiver gewelen, zei Lloyd George, en Wilson is bereid om het oordeel der geschiedenis af le wachten. Ondertusschen kanUn zich de regeeringen van Lloyd George, Clemenceau, Orlando, tegen het ver leenen van passen voor de conferentie van Stockholm. Dat sterkt onze meming dat zij ook alleen een diplomatische vrede willen die alleen mogelijk is als de militaire toestanden zulks toelaten. De slrijd om vrede krijgt daardoor een gansch ander uitzicht. Zal hij demokratisch zijn of zal hij nogmaals in diensl slaan van de kapilalistische oligarchie die thans de wereld bpheerscht. Socialisten, waakt en doel uw plicht ! P.A.X,

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.