De paaschklok

484 0
01 janvrier 1916
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1916, 01 Janvrier. De paaschklok. Accès à 01 mai 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/pk06w9731v/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

De Paaschklok 1916 £e Bourdon de Pâques Paschen . . .«De klokken gaan komen, de klokken gann komen ! Zoo klinkt ieder jaar de kreet uit de kindermondjes, en wat zullen ze ons veel schoons mêebrengen !. . Dît jaar is ons aller vader, onze kardinaâl, naar Home gegaan tôt bij den Paus. Langen tijd sprak hij met het Opper-lioofd der h. Kerk en keerde dan terug naar zijne kudde, niet met ijdele, ledige handen maar wel met de meest troost-volle beloften. Denkt ge niet dat sinds die terugkomst ons duurbaar volk niewen moed heeft geschept ? En loch, zij ook zij lijden, zij lijden zoo veel, meer misschieu dan wij, want hebben wij zware dagen te beleven, drukt de last ons nêer, we staan toch ondèr oversten die ons lief hebben, en geen vreemd juk drukt op onze schouders. Doch ginder zal men gedenken ! Gij ook, vrienden, gedenkt !... Gedenkt de klokken der goede Week, die stil liingen uls dood ; 'l was iuuw in de kerk. Ingetogen knieldet ge, en gij overdacht de diepe gehei- Pâques ... * Et les cloches vont venir, et les cloches m'apporteront tant de belles choses ! ... » Refrain annuel de tous les petits à l'approche de Pâques. Celte année, notre père bien-aimé, notre Cardinal s'en est allé à Rome, puis, après avoir longuement vu le Saint-Père, il est rentré chez nous, les mains pleines de promesses consolantes. N'en doutons pas, il aura fait renaître chez les nôtres une nouvelle vitalité de courage et d'endurance. Et cependant, ils souffrent aussi là-bas, ils souffrent autant, et plus que nous, car si nous travaillons ferme et dur, nous avons du moins l'avantage d'être conduits par des chefs aimés et de ne pas sentir peser sur nos têtes le joug écrasant d'un ennemi barbare. Or là-bas, de l'autre côté, on se souviendra. Rappelez vous aussi Les cloches se taisaient, c'était le deuil de la semaine sainte ; nous assistions, recueillis, au mystère de la Passion et de la mort d'un Dieu. L'Eglise, avec UIT MIJN DAGBOEK Het fort van Waelhem was gevallen, en de Duitscliers ruk'ten vooruil naar Antwerpen. De dappere verdedigers die de ramp ontkwamen, snelden met huiveringwekkende kwetsuren naar de hulppos-ten, om zich.te laten verbinden. Door de lage velden en beemden kronkelde de Nethe haar slangvormig waterlint, als laatste verschansing der bevochten vlaamsche moederstad. * * * Op de baan naar Antwerpen lag het dorpje L..., wach-tende op wat komen zou. lu den nacht tusschen Donderdag en Vrijdag waren de terugwijkende troepen in het ledige dorp geslopen ; als zwijgende schimmen hadden ze voor ecn uurtje of twee, drie, de bedden der gevluchte inwoners ingenomen.Vôôr zonnenopgang snelden ze terug naar de Nethe, om er te winnen of te sterven.... * ♦ * Het dorpskasteel van L., dat tôt ambulancie gediend had, was binnen dien droeven nacht ontruimd geweest, op bevel der militaire overheid ; niets roerde er binnen de omheining van den kasteelmuur, dan het gann en komen L'AUTO-SERMON (Une salle à manger bourgeoise, après le repas. On devine qu'on a dîné très vile : dessert en déroute sur la nappe ; une brioche éventrée boude dans un coin ; tasses à thé à moitié bues. Trois places vides marquées par des chaises et des serviettes pliées hâtivement. Seul, Monsieur reste et mâche mélancoliquement une figue) — Çà me paraît drôle de me trouver ainsi... tout seul... (Il tire sa montre) Il n'est que 8 heures... Mais ma femme a toujours peur d'être en retard... et puis, mes fils aussi... ils tiennent cela de leur mère... (Reprenant une figue). — C'est vrai qu'on attend des heures à celte époque aux confessionnaux .. Il parait, du moins !... Car pour ce que j'en use !... (Il réfléchit) — Çà fait combien de temps ...'? Quinze ans ...! Non... douze !... La dernière fois, ce fut à la scarlatine de Max... une fameuse peur que j'ai eue là !...Le pauvre chou... il était moins cinq... (Une troisième figue). — Chose curieuse... ma femme ne dit rien... jamais un mot... Comme c'est malin, une femme ! .. Evidemment, elle est au courant... elle me tient à l'œil... Seulement,, elle, respecte ma liberté !... Oe que nous devons leur paraître bêtes avec notre liberté !... Non... je ne déclancherai guère qu'à la fin... pour le grand coup... Là, pas d'hésitation... je veux partir proprement !.. Ça me fait encore de la marge... (Il calcule). — De quarante deux à (Un silence : il tend la main vers l'assiette aux figues). — De quarente deux à ...! Tiens !... plus de figues... J'ai tout mangé sans m'en apercevoir ... Il n'y a pas d'autre assiette ..?Non... (Avec réflexion). — Pourvu que la vie ne me joue pas le même Uw 1 „

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De paaschklok appartenant à la catégorie Frontbladen, parue à Calais du 1916 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes