De Volksstem Weekblad van de Pr^mmmdaokths mm LSBEMSÊ&& m €J^7T&tffW€êf &m m & BR>K3IT8HU«#S : y Een jaar fcr. 4.90 V<\«ro*> fe»iaali»&ar. REDACTIE EH ADMINISTRATIF Sassacia wî-sriicoxicie Maat»o»]ka mpij " IDISE "VOÎjIHBfiùfiï'JÊF MO^A. „ Langect^cat, 116-118, LS£3S®l!3§â a®stM«rd»r : ERI3EL VAN SWWj, 390, Ksrkstraat, 2©0. &«;itbrugge, Aii«i biittrwwï^iatçan œ©«îan ood«n»»k<Md sa »&? waak t»*«m d*» Ifê^SBA®- À VOJïB Mg«»fi»fidun ïijn. r*a^wnvw*sVKWtD«Wvwms« m Vraagt dan tariof aan not adret S. M. " 8E VILI0ffi&,, Lan^tstoMt, 116-1 il, fefiî^BSM. imiiTrrrrntri" -■-■■ .-^-—-j.-,- - --- -■ «a#**»» ^jcuuê^ Gentbrugsch Nieuws De kiesiie k\ oRdervérriuring Wij gaven verleden week een verslag over de handelwijze van den boer Victor Hoste en zegden dat de zaak op Donderdag 17 Oktober bij den heer Vrederechter Van Zele moest beslist worden. Dit is inderdaad het geval geweest, maar het bleek dat op dit oogenblik de heer Rechter tegen-over dien boer onmachtig is. Deze verklaarde, net als aan zijne onderverhuurders, dat hij niets anders doen wilde dan wat hij reeds bepaalde en zegde brutaal weg : « Dat voor hem het gesloten kon-trakt enkel bestond voor oogverblinding ! » t)e heer Rechter Van Zele heeft niet nagelaten aan den boer de les te spellen en hem te zeggen hoe hij over zijne handelwijze dacht. Nu, dit scheen weinig indruk te maken en ons boerken bevond zich gansch op zijn gemak. De oorzaak daarvan was echter niet ver te zoeken. Zijn huisbaas had zich de moeite getroost hem op het Vredegerecht srezelschap te houden. Die huisbaas is de hooggeachte heer Groverman, hulp-vrederechter. En hier waren wij wederom in staat de over-weging te maken hoe weinig takt die heer aan den dag legde door zich daar te vertoonen bij eene zaak waarin zijn pachter betrokken was. Wij erkennen gereedelijk dat hij zich in de discussie niet het minst heeft gemengd, maar de houding van zijnen boer laat ons veronderstellen dat hij zich gesteund gevoelde, alleen door de tegenwoordigheid van zijnen eigenaar. De konklusie van gansch deze zaak is dus deze : Noch Plaatselijke Commissie, noch Ondercom-missie, noch Provinciale Revoorradingscommissie, noch rechterlijke macht vermogen iets om eenen geldzuchtigen en onrechtvaardigen boer tôt rede | te brengen. Aardig landeken en aardige wetten, maar voor-al aardige boeren, die alhoewel overal voor dom uitgekretenv nochtans zulke groote macht bezitten omdat zij ten allen tijdè het overwicht in het maken dier wetgeving hadden. Zal dat zoo blijven en zullen eerlijke en naar-stige werkers ook na den oorlog als minderwaar-digen aanzien worden ? Wij hopen het niet, maar een ding weten wij zeker : dat dit slechts van de houding der werkers zelf zal afhangen. Gaz op Genibriifige / i* _ . 7 1 ra »Jv nJS (1* vervolg) Kapittel II. FARRIEK, KANALISATIE, MATERIEEL EN EIJHOORIGHEDEN. Art. 7. — Fabriek. — De concessionnaris v«r-bindt zich van aan de fabriek te Gentbrugge, binst den ganschen tijd van de onderneming eene uit-breiding te geven, in evenredigheid met het toene-mend verbruik en ze altijd van aile bijhoorigheden te voorzien, waarvan het nut door de wetenschap zou bewezen zijn. De fabriek en de magazijnen zullen altijd aan het onderzoek van de leden van het schepencollege of aile andere personen tôt dit onderzoek gemachtigd onderworpen zijn, om er zulk onderzoek of zulk toezicht noodig geacht, te doen. Art. 8. •— Register voor klachten. — De concessionnaris is verplicht in zijne bureelen of in het gemeentehuis een register te hebben, om er aile opmerkingen of klachten nopens de verlkhting in op te nemen. Dit register is zoowel ten dienste van de gemeente-overheid als van de bijzonderen, om er hunne klachten in te schrijven- Art. 9. — Grondgebied. — Het gemeentebestuur is gerechtigd de lantaarnen te doen plaatsen daar waar het noodig geacht wordt, maar het mag geen overdreven afstanden vereischen. Daar waar eene openbare verlichting zal bevolen worden mag de afstand tusschen de te plaatsen lantaarns de> zestig meters niet te boven gaan. Art. 10. — Mogelijke veranderingen aan de lan-taars. — Moest gedurende den tiid der onderneming het bestuur het noodig achten, de lantaarns eenige veranderingen te doen ondergaan, zoo zal de concessionnaris verplicht zijn deze veranderingen volgens het gegeven model uit te voeren. De gemeente en den concessionaris zullen elk de helft der kosten betalen. Art. 11. — Bestuur, plaats en veranderingen. — De gemeente zal immer de macht hebben de plaats •of de hoogte der lantaarns te veranderen, zonder nochtans nieuwe afstanden boven de zestig meters te mogen inbrengen. Voor aile andere bijzonderheden nopens den dienst, moet de concessionnaris de aanduidingen en voorschriften van het schepencollege volgen. Art. 12. — Vermeuwen, enz. — De concessionaris is ten allen tijde verplicht, de deelen van de verbinding, die voor het publiek gevaar of erre moeilijkheden zouden kunnen voortbrengen, te vernieuwen. Hij moet aanstonds, de lantaarns of kroonkande-laars, buiten dienst gesteld, war« het ook bij onge-val. door nieuwe vervangen. Hij is verplicht immer tien lantaarns, twee kan- i del&bers en aile andere bijhoorigheid, in magazijn i m de gemeente te hebben. ( Art. 13. — Politiereglement, openbare weg, enz■ — Gedurende het openleggen van grachten of het , leggen der buizen, alsook gedurende aile andere ' werken, moeten de concessionnaris en zijne onder-hoorigen de politiereglementen en deze van den openbaren of stedelijken weg volgen; alsook de bijzondere reglementen en voorschriften van de , bevoegde overheid, in het belang van de openbare gezondheid of voor brand en andere ongevallen te , vermijden. Art. 14. — Grachten, plaatsen der buizen. — 1 Vôôr de opening zullen de plans, op de schaal van een tôt duizend, aan de goedkeuring van het collège onderworpen zijn. De bestuurder der gemeentewerken zal altijd toezicht op de werken hebben, maar aonder vër-antwoordelijkheid voor de gemeente. Zij zullen aan de beplantingen trf waterputtert niet mogen schaden, ook aan de voetpaden of aan aile andere openbare of bijzondere werken geene schade toebrengen. Moest men metselwerk of aile andere hinder-paal tegenkomen .* deze zullen zonder oorlof niet uit den w.eg mogen geruimd worden. De verplaatsing of de afschaffing van de leidin-gen welke door, het uitvoeren van openbare werken of door-andere maaTregelen van algemeen nut zouden noodig zijn, zullen tôt geene onkosten aan-leiding geven.- De gebeeldhouwde steenen, oudheden, médail-len, pottengoed, beelden en andere kunstwerken die gedurende de ontgravingen zouden gevonden worden, zijn den eigendom van de gemeente. Art. 15. — Nieuwe bestrating. — De grachten of ontgravingen zullen aanstonds gevuld worden, ze per lagen van tien centimeters~ goed' stampend. De herkasseiing zal goed verbonden worden. Zij zal ten minste tweemaal verhoogd worden en zoolang er zich zinkingen voordoen. De onderhoud ervan zal gedurende twee jaren ten koste van den concessionnaris blijven.. Ingeval van niet inachtneming en onafhankelijk van de straffen, zal het college de werken ambts-halve mogen doen uitvoeren door den aannemer van het kasseiën en op de kosten van den verlich-tingsdienst. 2 Art. 16. — Buizen. — Het plan van de leidingen en de grachten, dat aan het collegie moet onder- ^ worpen worden, zal over de stof, de lengte, dia- s meter van aile buizen uitleg geven. s De buizen zullen in gegoten ijzer, getrokken ijzer, of in lood ziin, volgens de noodige afmetin- > gen. Deze die slecht zouden zijn, zullen van de ' werken afgezonderd worden. > (Wordt voortgezet.) * SE STEOELING EN OE BOER : Wij zijn er aan gewoon geraakt De Volksstem i besproken te zien in de verschillende verschijnen- c de bladen. ' r Heden echter, — wat laat — zendt een vriend i ons een artikel uit het Landbouwleven. j 't Is waarlijk typiek om eens na te gaan, hoe de klerikale opstellers — stedelingen — de boeren t ophemelen en verdedigen. c Wij hadden de boeren die ons uithongeren, — / dat is het ware wooro! — naar verdienste gehekeld, ( maar het katholiek Landbouwleven geeft hier den , uitleg aan : DE DUURTE. a Drie weken geleden hebben we hier eene bespre- ' king afgekondigd (1) rakende de overdrevende ' prijzen. , Het groot verschil van prijs van den kweeker tôt , den verbruiker berust, naar mijn oordeel op twee ' redens : 1° omdat betzelfde produkt gewoonlijk door te veel hand'en gaat en elke behandeling hooge eischen stelt ; 2° omdat de verkooper (2) heden, zooals aile hedendaagsche verkoopers, zich ,c niet met 10 of 20 t. h., maar slechts met 100 en meer t. h. winsttevreden stelt j Dat is helaas de hedendaagsche toestand ! » Voor alwie dit met een weinig aandacht leesf, zijn die beschouwingen toch wel dhiidelijk : daar-over kan geen verschil van meening bestaan. 't Geldt hier 't beduidend verschil tusschen den prijs 1 waaraan verkocht wordt aan de duitsche over- r heid en op de markt, alsook 't, aanzienlijk verschil e van prijs op de markt en in de winkels, die eene } winst van 50 tôt 100 f; h' rekenen, voor de geringe 1 moeite- aan te koopen en het aan hunne klanten ? af te leveren. In de winkels wiï men evenveel of z meer verdienen, enkel met den verkodp als tus- schenhandelaar, dan de kweeker, roor al den last c en de kosten van voortbrengst en voor 't genoegen ■ hei aan de wiinkeliers thuis te bezorgen. Daarmede zii niet. gezeed. dat zelfs de mark!- 1 prijzen, zooals ze nu aan de kweekers betaald wor- a den. niet winstgevend genoeg zijn. Integendeel, r ook d'ie prijzen zijn vrij hoog, alhoewel ze heel î- natuurlijk hooger moeten zijn dan de prijzen door a de Duitsche overheid vastgesteld. Deze laatsten 1 worden immers aan den kweeker tietaal3 roor c levering op de naastgelegen statie, terwijl ie kwee- s ker die met zijne groenten naar stad rijdt., op een» e reehtmatige verhooging aanspraak mag maken, voor kosten van vervœr, meer werk en, desgeval-lend, voor standgeld, verteer in stad en onderweg en eoo meer. Welnu, wil men weten op welke wijze die zoo duidelijke beschouwingen door een nieuwsblad' uitgelegd worden? Dan heeft men enkel de volgen-de regelen te lezen (3) : » Het Landbouwleven schrijft ook over het schreeuwend verschil welke bestaat tusschen de prijzen die de duitsche nijverheid betaalt en de prijzen welke de burgerlijke bevolking aan de boeren betaalt. (4) » Wat de prijzen betreft door de duitsche overheid betaald, zegt dat blad : « En nochtans zijn de prijzen door de D. O. betaald in 't algemeen zeer loonend en winstgevend voor den kweeker. » Dus. vindt men niets beter dan uitsluitend op den rug van de boeren de woekerwinsten te schui-ven die door den tusschenhandel in stad worden binnengepalmd ! Verder lezen wij in 't zelfde blad dat, volgens Het Volk en Gentenaar-Landwacht, M. De Caluwe de handelwijze der landbouwers heeft afgekeurd, « en een beroep op hen gedaan om toch het wei-nige eten dat de werklieden nog hebben, de aard-appelen, aan zulke hooge prijzen niet te verkoo-pen. Doch dat beroep was vruchteloos. Inderdaad werden de landbouwers, in zitting van 20 Juli (5) van 't Landbouwkomiteit tegen ze-kere misbruiken, waaronder namelijk de woeker-prijzen waarover in stad geklaagd werd, gewaar-schuwd en aangewakkerd om de stadsbevolking van aardappelen zooveel mogelijk te voorzien. Maar waaraan weet men dat dit beroep vruchteloos is gebleven? Moesten de landbouwers wel-licht dadelijk naar huis loopen en seffens met kar en paard aardappelen naar stad brengen, om te toonen dat er niet vruchteloos werd gesproken ? Overigens werd in dat beroep niet alleen gewezen op de hooge prijzen die, naar sommigen beweer-den, voor de aardappelen betaald worden op den buiten, maar ook en vooral op de woekerprijzen waaraan ze door tusschenpersonen in stad worden gesmokkeld, met verdubbeling van prijs (6) en die men in de zooeven medegedeelde aanhaling niet schijnt te ontwaren. De volgende beschouwingen die we uit 't zelfde verslag der zitting van de Commissie knippen, vertolken getrouw als de reeds aangehaalde, de zienswijze van onzen geachten briefwisselaar : « Na bestatigd te hebben dat tôt hiertoe al de aangehaalde maatregelen mislukt zijn, komt schrijver D., uit het Landbouwleven, tôt het be-sluit : « Worden de hoogstprijzen overschreden of wil-» len de verkoopers er zich niet naar voegen, het-» geen wel te vreezen is, dan zou men kort en » goed het fruit en de groenten in de Komman-« dantuur Gent kunnen aanslaan, evenals dit in » de andere kommandaturen gebeurt en deze pro-» dukten in openbare winkels of lokalen, aan bil-» lijke prijzen aan het publiek te koop bieden. » » Wij gelooven dat zulks de eenige afdoende maatregel is. 't Is overigens een voorstel dat wij sinds lang hier gedaan hebben. Dat zou niet alleen moeten gedaan worden voor fruit en groenten, maar voor aile landbouw-produkten die kunnen kunnen aangewend worden voor de volksvoeding. » Er is niets dat ons moet beletten handelend op te treden. Als de boer kan leveren aan de Duitsche overheid aan maximumprijzen, die volgens Landbouwleven zeer loonend en winstgevend zijn voor den kweeker, waarom moet onze ongelukkige bevolking het tiendubbele (7) van den prijs betalen ?» Terwijl hier weer bijzonderlijk de overdreven winsten van de winkeliers bedoeld worden, stelt men het derhalve voor alsof men alleen tegen de woekerwinsten der boeren zou moeten handelend optreden ! De verkoop van groenten die nu door het Revoorradingskomiteit te Gent, in 't belang der bevolking wordt ondernomen, getuigt nochtans welsprekend genoeg, aan wat gematigde prijzen de klanten er in de winkels kunnen koopen. In 't zelfde opstel van 't Landbouwleven, waar-op men zich met zoo 'n vrijpostige uitleggingen beroept, wordt oterigens het volgende praktisch middel aangeduid om fruit en groenten aan billij-ker prijzen te doen verkoopen, dat aile misver-stand zou moeten verwijderen : « 1° Hoogstprijzen op aile groenten en fruit stel-len die op de markt en in de winkels verkocht worden. De prijzen zouden kunnen gewijzigd worden naar gelang den tijd en de omstandigheden, evenals de prijzen door de D. 0. betaald, omtrent wekelijks veranderen. Er zou dan aan de winkeliers eene winst van 10 tôt 20 t. h. kunnen toege-staan worden in plaats van de 50 tôt 100 t. h. die zij tegenwoordig opstrijken. » Wanneer men dat ailes overweegt, zal men met ons moeten bekennen dat de Commissie van Gentbrugge gewetensvol ingelicht is geworden, om met kennis van zaken een voorstel aan te nemen met het doel de Provinciale Revoorradingskommissie aan te zetten, met spoed en krachtdadigheid tegen de boeren op te treden ! Dat intusschen vele winkeliers in ledierheid 50 tôt 100 t. h., zelfs meer op srroenten verdienen, zeep verkoopen behelzende 75 t. h. water en 20 t. h. keukenzout, dat ze kin-dermeel verkoopen om eieren te vervangen, be-staande uit suiker en rijstbloem, aonder een zier eiwit, dat als vervangingsmiddil van «ieren zou kunnen dienen, dat zooveel bakkers deeg voor ■ brood verkoopen, deze en honderden andere ge- ■ vallen van woeker en bedrog in dien aard, die om zoo te zeggen in stad tôt een gewonen handel zija 1 geworden, dat ailes is dus van geenen tel. Al di® verdienstelijke tusschenhandelaren winnen veei geld zonder zich te vermoeien. In die omstandigheden moet iedereen toch begrijpen dat het zonde i ware, ze in hun zoo winstgevend als menschlie-î vend bedrijf te storen ! • We zijn altoos van meening geweest, dat men ! krachtdadig zou moeten optreden tegen woeker, vervalsching en bedrog, overal waar ze vastgesteld worden, op den buiten evehgoed als in de stad. Maar in de stad, waar men in den regel bij-zonder bevoegd is om over de aangelegenheden van den buiten te spreken of te schrijven, vindt men natuurlijk dat er alleen tegen de geldzuchtige boeren streng moet gehandeld worden, terwijl er de belanglooze voortverkoopers op hun gemak mogen voort woekeren en aldus ten koste van de bevolking overvloedige oorlogswinstjes kunnen opstrijken...* * * Tôt daar het artikel van Landbouwleven ! Dus niet de boeren, maar de winkeliers zijn volgens dat blad de bedriegers. De kleine burgers, waarmede in andere geval-len de klerikalen zoo hoog oploopen, winnen 50 tôt 100 t. h. Ze verkoopen water voor zeep, en bedrie-gen als regel. De boeren zijn de braafste menschen van de wereld. Wij gaan eens deze brave .lui in een volgentt nummer naar verdienste aanspreken. (1) 't Landbouwleven "Nr 29, van 19 Juli 11. (2) t Is te zeggen, vooral de tusschenhandelaar al winkelier in stad. (3) De VolJcsstem van 5 dezer. Verslag over de zitting der Commissie van den Gemeenteraad te Gentbrugge.(4) Verschooning : niet aan de boeren maar aan de winkeliers in stad. Daarbij, al betaalde de bevolking zulke hooge prijzen aan de groenselboeren, men mag niet vergeten dat deze laatste eigenlijk niet tôt den landbouwstand behooren. Ze drijven handel in stad en hebben van d-e stedelingen geleerd hoe ï© best aan hunne klanten veej! kunnen verdienen. (5) Zie t Landbouwleven van 26 Juli. (6) Naar men uit goede bron verzekert, betalen de smokkelaars tegenwoordig nite meer dan 30 tôt 40 cen-tiemen, voor de aardappelen die ze aan 70, 80 centie-men in stad verkoopen. (7) Onze geachte medewerker schreef. zooals hooger aangehaald, van groenten en fruit, 3 tôt 5 maal duur-der betaald in den winkel : dat i» nu het tiendubbele geworden aan den boer ! la de Bevoomjiififseoniiiiissie ROTERVERKOOP in de winkel der P. R. C., Kerkstraat, voor de volgende nummers : Maandag morgend van 97ê tôt 1089 Maandag namiddag va» 1090 tôt 1203 Dinsdag morgend van 1204 tôt 1317 Dinsdag namiddag van 1318 tôt 1431 SUIKERIJVERKOOP in den winkel der P. R. C., Reekstraat, voor de volgende nummers : Maandag morgend van 2501 tôt 2750 Maandag namiddag van 2751 tôt 3000 Dinsdag morgend van 3001 tôt 3250 Dinsdag namiddag van 3251 tôt 3500 De uren zijn 's morgens van 8 1/2 tôt 11 1/2 en 's namiddags van 1 1/2 tôt 4 1/2 ure. Voor deze twee verkoopen moet de nieuwe rant-soenkaart en gezinskaart medegebracht worden. Voor de boter is de prijs 65 centiemen per rant-soen ; voor de suikerij 33 centiemen per rantsoen. De inwoners worden dringend verzocht zich van gepast geld te voorzien, op die wijze moet nooit gewacht worden. h 11111-1 U1I- MIIU—PIIM'UIIII II1W— Birgtrlilh st«fl m Itettrsip Van î tôt 9 October 1918. OVERLIJDENS : De Smet Karel, landbouwer, 62 j., echtgenoot Raetens Melanie, Lokeren. — Maegerman Amandus, z. b., 60 j-, echtgenoot Van Maerck Amelie, Kapellestraat, 45. — Cousse Ro-manie, z. b.3 58 j., echtgenoote Verstraete Gustaaf, Dwarsstraat, 28. —- Andries Jan, staatswerkman, 47 j., echtgenoot Coolens Charlotte, Ledeberg. HUWELIJKEN : Joos Richard, houtzager, Mei-relbeke, en Steenbeke Magdeleine, z. b., Heide-straat, 32. — Van den Dooren Jan-Raptist, ver-voerder, Gent, en Van der Reken Euphrasie, z. b., Verbroederingstraat, 5. — De Jonge Evarist, houtzager, Gent, en Rraeckman Georgina, cigaren-maakster, Kapellestraat, 65. TROUWRELOFTEN : Ysebaert Jozef, metaal-bewerker, Rassijnstraat, 39, en De Stercke Clémentine, weefster. Heidestraat, 84. STRIJDPENNING ~ Overdracht : 289,93 fr. LEDERERG : Naamloos 0,25. — Cleemke 0,14.— Voor een dienst mij bewezen door De Visch, een schipper 2,50. — Nestor 0,04. — G. V. C. 0.2S. — J. D. 0,10. — P. B. 0,25. — F. T. 0,25. — P. D. G. 0,20. — P. D. V. 0,25. — G. D. G. 0,25. — Een le-aer van de Hoogpoort t# Gent 0,13. — Van een«n jt«|v., rcza'j^ ^ i —mmpm——oatni nn< iimi n>mmbbmbmhwi 11 ikinmr■ ■ w i mmime U«i©gets*ie Jaar. - M. 48 PHJs pat* nttsnmsr : 7 ftenttemeR Senckscg 20 October 1918

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.