DE VRIJE STEM Het heil van het Volk is de hoogste Wet. liet Aktivisme is niet doodî Over aktivisme wordt — ook door oprechte Vlaamsch-gezin-den — veeial wat al te simplistisch geredeneerd « De kern van het aktivisme, schreef J. Hoste Jr nog onlangs in de N. R. C', is de medewerking met het bezettend gezag, om buiten de bestaande vvetten om, hervormingen te vervvezenlijken, welke aan de omstandigheden waarin zij geboren worden, hun houdbaarheid moeten ontieenen ofwei aan een eenzijdige interna-tionaliseering van het Belgisch vraag'stuk der talen op het vre-descongres ofwel aan een bliivende inmenging van Duitsche jzijde. » Deze (opzettelijke?) dwaling der Ieiders van het V. B. V. doet hen nu in een andere dwaling vervallen : het aktivisme, redenee-rén ze, was niets anders dan de samenwerking met de Duitschers tijdens de bezetting; door 't ophouden van de bezetting sterft dus ook het aktivisme. Het feit dat we hier na 't vertrek der Duitschers op eigen kracht en niet zonder gevaar de propaganda voor het aktivistisch programma voortzetten, bewijst afdoende dat èn franschkiljons, èn passieve flaminganten zich nopens onze politiek hebben vergist. Wij houden vast aan ons aktivistisch program. 1° Wij gaafl uit van het standpunt dat, onder den drang der omstandigheden de Vlaamsche kwestie geïnternationaliseerd is, d.w. z. dat ze op de aanstaande vredes confarentie— inovereen-stemming mat de door al de oorlogvoerende mogendheden, als grondslag voor het vredesverdrag aanvaarde 14 punten van Wilson — moet besproken worden en haar een oplossing moet gegeven worden overeenkomstig het erkende recht der nationali-teiten.Onze confrater Hoste Jr zal wel toegeven dat er nu voor een eenzijdige Duitsche oplossing der nationaliteitenkwestie geen gevaar meer bestaat. De toepassing van Wilson's program voor de regeling der Bel-gische toestanden zal hem toch niet afschrikken? In Februari 1918 schreef een lid van het hoofdbestuur van het zoo pas gestichtte Vlaamsch Verbond in « Vrij België » : « Het is ongetwijfeld, niet uitgesloten, dat in het vredesverdrag hetwelk dezen oorlog eens zal beeïndigen, bepalingen worden opgenomen, welke zich met het lot der nationaliteiten zullen in-laten en zoodoende een der grondslagen van een duurzamen vrede helpen vormen. Waar Wilson in zijn rede tôt het Ameri-kaansch Kongres op 11 Februari j.l. gehouden, aïs één der hoofd-punten van den-komenden vrede de zoo volledig mogelijke bevre-diging van « aile duidelijk omschreven nationale aspiraties » op-noeinde, lijkt het niet onwaarschijnlijk, dat het Vredeskongres zich met die kwestie zal bezig houden en zekere regelingen vast-stellen; regelingen die principieel het vraagstuk der nationaliteiten zullen oplossen. In geen geval zal België zich alsdan aan deze regelingen kun-ken onttrekken. Aïs elk andere natie zal ons land zich dienen te schikken naar de uitspraak van het vredesverdrag en de daardoor in het leven geroepen bepalingen van internationaa! recht. Als Vlamingen zouden wij ons over zulkdanige internationalisatie slechts kunnen verheugen en haar begroeten als een bevestiging van onze onvervreemdbare levensrechten. » Zullen nu Het Laatète Nieinvs, De Standaard en het nieuwe Vlaamsch Verbond, evenals de aktivisten, ijveren voor de oplossing door de vredesconferentie van de nationaliteitenkwestie in België? Het aktivistisch program geeft de eenig afdoende oplossing duidelijk aan. 2° Wij ijveren voor een politieke hervorming binnen het alge-meen staatsverband België, dat van een gecentraliseerden een-heidsstaat in een federatievenstaat moet Plervormd worden, waarin de gemeenschappelijke zaken tôt een minimum beperkt wor den, en beide volken, Vlamingen en Walen, over eigen wetge-vende macht, met eigen bestuur en eigen gerecht beschikken. 3° Wat de verhouding dezer Vlaamsch-Waalsche federatie tôt het buitenland betreft. sluiten wij ons principieel aan bij de ge-dachte van een volkerenbond met scheidsgerecht, waarin de rech-ten der volkeren en der nationaliteiten volledig gewaarborgd zouden zijn. Wij verwerpen elke eenzijdige niachtspolitiek en aile verstrikkende militaire of economische bondgenootschappen. De aktivisten willen tevens, evenals Président Wilson, de afschaffing der geheime diplomatie. Het vertrek der Duitschers of de terugkeer der Belgische regee-ring heeft onze opvatting der Vlaamsche politiek volstrekt niet gewijzigd. De regeeringspers kan onze stem tijdelijk wel over-donderen, doch hier is de spreuk van toepassing : De honden blaffen en de karavaan vervolgt ongestoord haren weg. Holland en België. Zooals wij het niaanden geleden hebben voorspeld, heeft de overwiningsroes bij onze Belgische patriotards een onverzadig-baren Iandhonger opgewekt. De « desannexatie > van Zeeuwsch-Vlaanderen en Hollandsch-Limburg wordt door de regeeringspers stelselmatig voorbereid. Eenerzijds wordt er tegen Holland stem-ming gemaakt, met de onbeduidende doorlating van aftrekkende Duitsche troepen door Hollandsch-Limburg tôt een grave neutra-liteitsschending op te siîhroeven ; anderzijds stemt de < Cercle des Installations Maritimes de Bruxelles > eene dagorde waarin de heerschappij over de Scheldemonding voor België wordt opge-eischt en de annexatie van genoemde Hollandsche provincies door België wordt verlangd. Tôt ons spijt kunnen wij deze kwestie niet uitvoerig behande-len. De Vlamingen die gebruik maken van hun grondwettelijke vrijheden (de vrijheid der drukpers o. a.) kunnen onder het regiem der Belgische terreur slechts kleine blaadjes uitgeven. Derhalve moeten wij ons bepalen tôt de volgende opmerkingen : De versterking van het Nederlandsch-sprekend element in België zou de positie der Vlamingen in de naaste toekomst versterken. Toch achten wij het noodig tegen de drijverijen der Belgische imperialisten krachtdadig protest aan te teekenen : 1° Omdat de inlijving bij België zou gaan tegen den wil der betrokken bevolking en wij het zelfbeschikkingsrecht der volken stellen boven ons eigen belang. 2° Omdat elke schending van Holland's souvereine rechfen, elke verminking van de Hollandsche onafhankelijkheid, en elke beperking van Holland's grondgebied in Europa, ten slotte moet neerkomen op, en gevoeld zal worden als eene zware aanslag op de vrije ontwik'xeling en de ware belangen van den Dietschen stam. Dit protest sluit aan bij de gedragslijn die de Vlaamsche aktivisten altijd hebben ingenomen. Hetgeen den Hollandschen socia-list Van Kol niet belet heeft te beweren (N. R. C. Nr 322 van 20-11-18) dat de annexatie door België van Zeeuwsch-Vlaanderen een leuze is van een kleine minderheid... aktivisten... DE TROONREDE Op 11 Juli 1915, dus nadat de Vlaamsche soldaten reeds elf niaanden onvoorwaardelijk voor België hadden gevochten, vroe-gen René de Clercq, Van Cauwelaert en Alberlc de Swarte, in een telegram aan den Koning, namens duizenden te Bussum vergaderde Vlamingen, om er den Guldensporenslag te herden-ken, wat de Belgische regeering met de Vlamingen na den oorlog van zins was. Het antwoord is bekend : De Vlamingen hebben in dezen oorlog niets le doen dan te. vechten en te zwijgen ! EERSTE NUMMER. VERSCHIJNT ALS 'T PAST.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.