De waarheid: socialistisch weekblad

110405 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1918, 12 Mai. De waarheid: socialistisch weekblad. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/s17sn02t8m/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il8 Jaargang. 19 i f lis : * enneme» _2_ L.—.—» ______ Zondag 12 Mei 1918 DE WAARHEID Orgaan van den » Vrijen tfooialistenbond Aile briofwiGselingen tr. zencuj -^aar : POL Uia WITT fc, Versfpyqrisuaat, 10, Gant, vsrantwoordolijKa uitgavar. 1 m foehonfstlâeeM Reeds menigwerf hebben wij ons afge vraagd hoe, na den oorlog of liever na d omwenteling,welke thans Europa en de werel beroert, de menschelijke samenleving en he maatschappelijk huishouden er wel zulle uitzien? Vele van onze afleidingen en voorstellir gen, menige onzer vooruitzicliten of veron derstellingen vonden hunne berechtiging i: het program van den staat Oekrajina dat n de zitting der Rada, ministerpresidentGelu kewitsch als best passend voor de toekoms uiteenzette : « Voor de post en telegraafwezen : uitvoe van het berichten wezen en de luchtpost even als van het vonkentelegraajwezen. » Voor handel en nijverheid : monopoli seering van den buitenlandschen handei staatskontrool van den geheelen handel e> nijverheid, ontwikkeling van de cooperatie il land en stad voor den binnenlandschet handel. » Voor de finantiën : invoering van he Oekreensch geld, uitbreiding van 7 emissie recht der Staatsbank. Staatskontrool ove, de privaatbanken, ontwikkeling der spaar kassen. » Voor de verpleging : verbetering van he, verplegingswezen voor de behoejte der be volking en den buitenlandschen handel. Cen traliseering van 't beheer met bijzondere vol machten. Oplossing der landkwestie op dt bazis der universale, (algeraeen bezit). » Reorganisatie der landkomiteiten dooi bijvoeging van vaklui. Zending van deskun-digen ter doorvoering der Lentebezaaiïng door /z^OTi«w/me:ontwikkeiingderscheids-gerechten, laten der arbeidersraden als klas-seorganisatie zonder politieke rechten. » Gemeenschappelijke werken ter vermin-deiing van den werknood. Vakscbolen voor invalieden. » Voor het ministerie van binnenlandsche zaken : verbetering der militie, schepping van een regulier ieger, waaruit ' later eene volksmilitie kan ontstaan. » Voar de buitenlandsche politiek : erken-ning der staatszelfstandigheid ook door neu-trale machten. Vrede met Rusland. » Het gaat hier dus niet meer of niet min dan om eene uitgebreide en grondige omkeering enhervorming van het nafionaai huishouden van den staat : de nijverheid onder scherp toezicht gesteld; de handel, vooral met het buit iiand aan korte banden gelegd, en in binnenlan.d zeer nauwkeurig beperk*, '-et ^jKldw îen, mupt en specie, onder strénge «taaisco iooI ' i de uiivoer etvan aanuactmg Bptagega; n ; eindeiijk het bezaaiën der landen door va dieden gadpgeslngen en bevolen. Dat toekomstbeeld door den Oekrajinschen minister aan zijn volk vertoond, doet ons zoo aanstonds peinzen op den toestand van het Rijk der incas, zoo aïs de Spaansche conquistador Pizarro het vond, toen hij in Zuid-Amerika vooruit toog om Peru en andere landen voor Spanje te veroveren. De « Incas » hadden hun rijk zoodanig ingericht dat aile takken der menschelljke bedrijvigheid heele-maal aan het middenbestuur oriderworpen waren, derwijze dat « handel » om zoo te zeg-gen niet meer bestond, daar allen arbeidden voor rekening van den staat, en van dien zelfden staat hun levensonderhoud ontvingen. Het gevolg daarvan was dat de onderdanen van de « Zonen der Zon » toen de vorst en zijne ministers in handen van den Spaanschen invaller gevangen waren, letterlijk hun aan-voerend hoofd verloren hadden en het Rijk ineen stortte als een kaartenhuisje, zonder dat zijn vol>- nog immer tôt eenige zelfstan-dige staats- of volksgedachte kon geraken. Het Rijk der I.'icas was als een vernufiig uurwerk waarvan de veêr was uitgenomen ! Stedei. WerKloozenfonâs uan Gent (6e vervolo) Ikzie mij verplicht mijn schrijven te onder-breken om vooraf te antwoorden op eene ondervraging mij gedaan en iuidende als volgt : » Gij wilt elkeen op gelijkc voet stellet » voor wat betroft het verleenen van onder-» stand, maar dan kan er geen kwestie meei » zijn van het Stedelijk Werkloozenfonds er » moet deze inrichting vallen? » Ik antwoord daarop : Neen, waarde lezer, die stichting moe' blijven op heden even als vc5(5r de oorlogs crisis, maar met de gewenschte noodzake lijke hervormingen. Het Stedelijk Bestuur heeft eene verbinte nis aangegaan tegenover aangeslotene werk lieden door onvrijwillige werkloosheid ge troffen. Deze verbintenis strekt, volgens d< statuten en reglementen van inwendige orde op een zeker per honderd biileg gedurendi hoogstens 60 dagen per jaar, klimmend o dalend volgens den algemeenen toestand il de kracht van het mogelijke. Het Besturend Bureel heeft altijd voo plicht te zorgen voor eene reserve, opda aan elkeen volgens de verbintenis voidoe ning kan gegeven worden. Bijvoorbeeld : Op heden zijn nog werklieden, aangeslo ten bij het Sted. Werkloozenfonds, die noj geene aanspraak hebben moeten maken o onderstand. Ik zelf, als lid van « De Vooi zorg », heb mijne bediening in « Volksbe lang»; dezebedieningkan geschorscht woi den door omstandigheden vreemd aan mijne , wi! maar dieinoorlogsiijdr-iemandkanvoo; I zien. _ | Waarom zou voor die werkiieden de dei _ ! vai1 het Sted. Werkloozenfonds gesloten woi . den, op het oogenblik dat de rechthebbend , steun moet toegekend worden, na omtrcr _ vier jaar lang uitgaven gedaan te hebben te niet verplichtte steun ? Dus, het Sted. Werkloozenfonds moet i stand blijven. 1 De vereenigingen zijn kassen van verzeke . ring even als gelijk welke onderneming tege: brandgevaar, ongevallen, eriz. Zij doen wins ' ten en moeten de verliezen voor eigen reke ninghouden. Eene verzekering tegen brand moet oo r aan de veiplichfingen voldoen en zelfs zor " gen dat zij de verschuldigde verbintenis kai voldoen volgens de wei. Ongelukkiglijk hebben de meeste ledei » der vereenigingen geene wettige rechten. 1, 1 | moeten gedoogzaam zijn, met"ailes tevreden 1 of vliegen aan de deur. 1 Zekere vereenigingen zorgen vooral aa; de verplichtingen der wetten te ontsnappen Hetgeen over zekere vereenigingen kar ■ gezegd worden, mag niet gezegd worden ove: eene stedelijke inrichting. Het slecht beheei dezer instelling heeft ailes verwaarloost er moet ontbonden worden. In zitting van 26 Januari 1915 deelde dt f Ireer Variez, Voorzitter, mede dat hij var eenen bijzondere 25 duizend fr. ontvan gen had om aan de leden der aangeslotene vereenigingen uit te keeren. De werkloozensteun was dan reeds geheel en al ten laste van de Stad en boven deze werd dan nog 25 duizend fr. bijzondere steun gegeven aan politieke groepen, die reeds zoo zeer bevoorrecht waren. Waarom dan geen 25 duizend fr. van den Stedelijken steun ontlast, ofwel als reserve behouden ? In Sepfember 1914 stemde het Besturend Bureel een krediet van 10,000 fr., welke zou verdeeld worden onder de volledige werk-loozen die totaal de werkloosheidsvergoeding zouden uitgeput hebben. Enkel dus de volledige werkloozen, die reeds de 100 % bijleg zouden genofen hebben, zouden een buitengewone vergoeding kunnen bekomen hebben van drie frankper week gedurende drie weken, voor zooveel er fondsen van het gestemde kapitaal zouclsn ter beschikking zijn. En wat gebeurde toen ? Onmiddeliijk waren de rijke syndikaten uitgeput op 25 dagen werkloosheid en eisch-ten hun deel voor die leden van drie fr. Op !4 dagen tijd was het kapitaal Vcin IOjOOV (Il UllgC|7IMHVlV>U ca-xwva ik kwam voor de leden van « De Voorzorg » hun deel te vragen, was hst antwoor : Er is niets meer 1 Hunne uitgeputte leden na de 25 dagen werden dan voorts betaald en waren niet meer uitgeput 111 Aldus waren de 10,000 fr. ook binnenge-palmd I P. Baudewtn. (Wordt voortgezet) UIT HET ZOTHUIS Een der lezers van DeWaarheid is het met mij niet eens over'mijn artikel van 28 April. c Gij hebt het leelijk mis op, mijnheer De Foe, schrijft hij, als ge meent dat de leden van Meloraannen en Koors, van Van Ciom-brugghe's en Nijverheid, enz., intweedracht gersakten over nietige kwesties als om het schoonst zingen, blazen of dansen. Wat ze in twist bracht wàs de politiek, zooals het nog is. Liberalen en katholieken konden onmoge-lijk in eene maatschappij lang vereenigd blijven; dat is niet alleen gebleken met de door u r pganoemde vereenigingen maar ook met het Willemsfonds (waaruit het Davidsfonds ontstond), met de liefdadigheidskrr gen Sint Vincentius, Zonder Naam, niet zonder Hart, en veel anderen. » En wat is het dat de werklieden verdeeld? Wederom de politiek, die ze scheidl in socialisten en anti-socialisten. Ware de noodlottige politiek er niet, de menschen zouden gemakkelijker in eendracht leven. » Tôt daar mijnentegenspreker. Maar als dil waar is, is dit ook geen bewijs der algemeene zotternij, dat de menschen om verschil var meening omirent politieke vraagstukken — die van wijsgeerigen, godsdienstigen of eco-nomischen aard ziin — elkanderniet kunner verdragen en hunne dweepzucht niet kunner bedwingen, noch voor het zingeri van liedjes het boogschieten, bollen, liefdadigheid oefe^ nen, enz., enz.? Ja, dat zij dat niet eens kun nen in beroepsvereenigin^en, die voor doe hebben hunne gemeenschappelijke belanger te behartigen ? Dat we over aile levenskwesties niet vai hetzelfde gevoelen zijn is zeer natuurlijk ! omdat we allen verschillend geschapen zijn [ in- als uitwtndig. Zooals het gelaat bij ell i onzer een ander is, is het met hart, zenuwei en hersens ; we voelen en denften al'en o] r verschillende wijze, maar elk zou willen da t een ander precies voelt en denkt als hij, on het even over welke kwestie. Sinds vier jaar blijkt dit nog duideiijker dai vroeger. Aan de verschrikkelijke gebeurtenisse: 5 hebben wij — onbeduidende toeschouwer ' en slachtoffers — geen de minste schuld - aan het verloop en de uitsla^ kunneu wij niet - veranderen. Al wat we daarover vertelle - zijn praatjes voor de vaak, en toch .willen w i dat ieder met onze praatjes instemt en zij . •- gereed dezen die ons genspreken voor land-of volksverraders te- uden. r Zegt dit genoeg hoe z'vij zijn, f-n is dit - niet van aard — als wesns kalm kunnen e overwegen — medelijdemet ons zelve te t hebben? it Indien ons iet over dri zetten toestand kantroosten, is het te wet dat thans geheel n de wereld zot is. Al wat esedert vier jaren gebeurd, wat er gezegd,gehreven en gedaan - wordt bewijst dat geheel h mènschdom met i dolle krankzinnigheid is f-lcgen. In vredestijd waren wij ik wel zot, maar - niet zoo kwaad-zot, zelfidet in tijd van verkiezingen noch werkst.îngen. c Dit brengt mij terug de twecdracht - waarin we steeds schijnet^finoeten leven, i ook dan. wanneer geen sokken ons kl in beetje verstand min of mee^j-de war brengt, i Een der groote oorzake onzer iwisten is j onze ijdelheid, waarmede ij allen besmet , zijn. De ruzie en sclieuring in ds vereenigingen is vooral daaraan te te schrijven. ï Zoohaast eene vereenigi ; gevormd wordt . is het eerste wat men doel:en bestuur kie-i zen, met een voorzitter, oi er-voorzitter en secretaris aan het hoofd. ewoonlijk kiest men daarvoor dezulken di zich het raeest onderscheiden door werk^ mheid of w 1-bespraakthrid, en in klein kringetjes oik soms wel degenen die mer n star-t acht de kiezers te onthalen op een à ipeetje. Nauwelijks gekozen wordie voorzitter en ook de overige bestuurlede — ofschoor? in mindere mate— het voorwp van eerbied en eerbiedbewijzen van we;: de "leden. Dat schenkt gezag en macht, enstreelt de men-schelijke ijdelheid, maar rm kt een of meer. eerzuchtigen jaloersch. De:; vormen aldra een oppositie, die de hande(figen van voorr zitter en bestuur scherp na lan, en met of tegen reden beginnen kibbe n en vitten.'ir. de hoop aldus voorzilter ;n bestuur hr:t beenlje te lichten. Lukt dit niet, dan blijft er een ander mid-del over dan de scheuring ni een nieuwe vereeniging te stichten. Veelal geven voorzitter ei bestuursleden het aan de oppositie zeer gerakkeiijk, door-dien de eerbied en flikflooieiji van sommigfe leden hunne ijdelheid zçer vehoogd en hun doet opblazen, waardoor zij nenig. n misslag begaan. Zoo ;?aat het gewoonlijk in ;,ile kringen en kringetjes, van het onbeduider^le maatschap-pijtje van smeètop tôt in de «rjootste en def-tigste vereenigingen, hetzij deie een politiek of welk ander doel najagèn. Ja, tôt in dt rninis:eries toe, speelt niet zeiden de men-schehike ijdelheid de hoofdroS en wordt de plaats grijpen. Eu geen stand, geen onderwijs, kan de menschen van die zotte ijdelheid genezen. Van een anderen kant beschouwd, heefl dit gebrek — als men het zoo noemen mag — ook zijne goede zijde : Door die ijdelheid • wordt onze werkzaamheid geprikkeld en worden wij aangespoord tôt daden die voor de instandhouding der maatschappij onmisbaai zijn. Wie niet ijdel is, leeft op zijn eenigheid. profiteert van al de voordeelen eener geor-dende samenleving zonder er zelf een vin^ei voor uit te steken. Ailes bijeengenomen dus mogen wij onze zotheid zegenen. De Foe. VAN ALLES WAT Gude gewoonten zijn kwaad om laten. — Uit eer schrijven der bakkers vi n Vooruit aan de N. Gentscht Courant, van 4 Mei, zien wij dat de zelfde praktijker waarover Maertelaere in zijnen brief van 5 Mei spreekt daar nog altijd in zwang zijn. Het truk-, zweet er | zweeps\t\st\ is .daar nog altijd aan d'orde van den da' in die modelinrichting En de loeniche knopen nagaancfe om de bakker: meer te doen voortbrengen voor minder geld, en e eenige aan de deur te zet:en om hét loon van dezei uit te sparer, wordt men herinneft aan de destijdszoo veel geruchtmakende zaak der trenskens nn naaisters het gaat ailes op dezelfde geraffineerde wijze al waarover die uitgebuitte slavinnen zich zoo deerlijl beklaagden. Geen wonder dat de volksredders van Vooruit vai toen af in aanzien ges'egen zijn bij de Gentsche katoei en vlasbarons, alsook bij hunne vrienden de bankiers Van toen af werd de grond gelegd* voor het verboni " van Cartouche en C'e met zijn iweelingbroeder Vooruit Soort zoekt soort. Aan den Uzer. — Wij zijn niet gewoon oorlogsnieuw te geven, om velerlei redenen. Wij maken eene uitzon dering voor een uiitreksel uit Le Journal van Parijs < DeBelgischeeerewachtaandeoeversvan den Uzer, belangwekkend voor al onze lezers, inzonderheid voo i degenen onder hen welke een zoon, een echtgenoot c t ander familielid aan 't front hebben : « Al de dorpen van het Belgisch front zijn gesloop tôt op den gjond. Van aan de zee tôt aan den zoom va ' het bosch van Houthulst is 't o s erai dezelfde eentoonig i verwoesting, dezelfde vernietiglng. I En die treurige en na^ikte heide, waarin de vijan alleen (Duitschers) met den kam van Clercken, eenig waarneiningsposten beziî, is het onherbergzaamste aile 1 s slagvelden. De grond zelve vecht hier tegen den so , daat Bij den eersten houweelslag komt het water na< , omhoog en verandert den grond in eenen modderpoe , Om die moerassen te verdedigen heeft men eene ve heven frontlijn moeten oprichten Het zijn geen looj 1 grachten waaiachter, waarin de Belgen waken : het zij ) barrikaden. Metgeduld, onder het vuur van den vijan< t heeft men hier millioenen zakken aarde opeengehoop j Van afstand tôt afstand doet een blok béton dienst a schuilhoek. Onder bescherming van dit bolwerk, waa tegen het water uit het overstroomingsgebied kon 1 sterven, is een smalle zandwegel als gemeenschapswe ingericht. Zoo is de eerste Belglsche lijn. 1 Vôôr die eerste lijn, midden in het water welke d( S weg naar Calais verspert, zijn het duîi gezaside eilan ; jes die als kleine schansen door de Belgische voorpe s ten gebruikt worden. Om ze te bereiken hebben < verdedi^ers si chts smalle loopplanken te hunnerA) .. schikking, niet breed genoeg voor.Uvee man, langs al lj kanten dcor het vuur der mitrailleuzen bestreken. 't tl midden in die moerassige stellingen dat de Belgiscl soMaten reeds dikwijls de, gelegenheid hadden de maat hunner waarde, van hun weerstandsvermogen te ; geven. > Laat ons hdpen dat ons Belgische jongens genoeg bewijs gegeven hebben van veerkracht en.zij binnen korten tijd die goede hoedanigheden zullen kunnen aanwenden 6m mede te helpen aan de heropbeuring van ons land eh volk. Ean nieuwe h&iiige. — Onze medewerker De Maertelaere heeft reeds menigmaal beweerd dat de menschen het zonder heiligen niet kunnen stellen, en zijne partij " aan diebehoefte te gemoet komt door nieuwe heiligen in de plaa s der oude te geven, aan al dezen die van de ouden niet meer willen weten. Dat de sociaa' demokiaten overal dien weg. opgaan " is reeds lang gekend, en wordt heden weer bewezen j door het volgende bericht : * Gerieve, 29 April. — Volgens Populaire meedeelt > hebben du Franschesocialisten besloten den lO.Ojarlge » geboortedrg van Karl Marx op 5 Mei te vieren. De > partij richtte een oproep aan de rransçhe arbeiders, » die door Braçke en Longuet (die 'en verwante van » Karl Marx is) opgesteld werd. Bovendien zullen in » ganscli Frankrijk herdenkingsfeesten plaats hebben. > Was het Marxism niet bestemd slechts maar voor een tijdje in de « mode * te blijven — even als zijne talrijke voorgangers uit aile eeu -ven — men zou binnen yijfiig of honderd jaren misschien autaren en tempels oprichten aan den H. Marx gewijd. Oeh! er is in den grond zoo-weinig nieuws, noch zoo weinig bij de «gaaien» verandetà. Jaurès. — Ter gelegenheid van-1 Mei haalt Vooruit eene redevoering van Jaurès — zoolaf bij het uitbrekeii van den huidlgen wcreldbrand vermoerd — zoo schrijft Vooruit — sprak op 5 December 1905' eene prachtige rède'uif. over « Het proletarlaat en de Oorlog » en hij besîuit zijne aanhaling met de volgende woorden : « Wat Jaurès voorzag, ,is nu sinds bijna vier voile jareri eene monsterachtige% werkelijkheid geworden. Zij die de wereld regeeren, hebben dèn oorlog doen losbarsten, aan de beproevihg en de marteling zijn we onderworpen. Maar zooals Jaurès voorspelde, zal uit het afschuwe-iijke van den wereldbrand het volk kiachtiger dan ooit zich onder.de vlag'der internationale scharen ter : grondvesting der A'gemeene Wereldvreê ter wiens ver-heerlijking de Een MeUdag is gewijd. > Wat Jaurès niet voorzag is dat hij, juist omdat hij zijne daden in overeenstemming dorst brengen met zijne woorden de eerste te koelen zou gel gd worden, op ongestrafte wijze, en dat het voorbçeld van zijn dood aanstonds al de andere «praters» in hun schelp z:ude doen kruiptn of ze, zoo als Hervé, aan de s^its der oorlogschreeuwers zou voeren. Wat het Volk betreft dat krachtiger dan ooit aan de stoomspuiten der Wereldvrede zal arbeiden, nadat de Wereldbrand zal gebluscht wezen bij geprek aant>rand-stof, daarmede hebben wij medelijden en nog wat 1 Torug naar de middalesuwen, — Wij lezen in de bladen : - « Naar de Parijzer Matin uit New York verneemt, zijn de baryton van d« ♦ Metropolitan Opéra » Robert Leonhard en 19 andere Duiisçhe en Ocstenrijksche zàngers of muziekanten afgedankt geworden. Het bestuur der opéra heeft bekei.d gemaakt dat het aile kunstenaars en bedienden zal ontslaan wier trouw aan de zaak der Entente niet vast bewezen is. » Er zou nu nog moeten bijkomen dat ook de muziek v?n Wagner en Meyerbe c niet meer ten gehoorége bracht worden zal! Waar dan van andere zijde met ge-. Hik" munt zou-m) moeten geantvvoolal worden.De tijiicr trfcr-trairomcsciiny «vluciOni ^angtbidxçrr zijn. In de middeleeuwen was elkeen aldus op zijne dorpsgemeen^e aangewezen, en liep gevaar daarbuiter doodgeslagen-te worden. Laat ons hopen dat dezelfde oorzaken dezelfde gevolgen zullen hebben, namelijk het scheppen van eenen maatschappelijken toestand waarvan iedereen ten slotte genoeg zal krijgen, omdai iedereen daar meer zal bij verliezen dan winnen. Maai de ondervinding alleen schijnt in staat om de men-schegaaiën de eenvoudigste waarheden te leeren. Cavalleria Rusticana. — Wij lazen dezer dagen in de bladen het volgende kort en toch veel zeggend be-richtje:< Te Pont de-Loup, in 't Waîenland, leefden de twee landbouwers Grenier en Stiévenart in twist, over eene kwestie van grond. Zij ontmoetten elkander over eenige dagen en een gevecht ontstond: Stiévenart moest he: oncerspit delven. De zoon zwoer zijn vader te wreken; hij ging Grenier opzoeken en sloeg hem half dood met b^ksteenen Het parket van Charleroi, alhoewel in staking, onder-zoekt. » Andere, meer beschaafde, boeren gaan In zulk geva eindeloos aan 't < procedeeren » en maken hunne advocaten en pleitbezorgers gelukkig 1 Als men die zucht van den landman naar het bezitter van Jandeigendom recht beseft heeft, dan kan men ool een kijk krijgen op de oorzaken en het verloop de: Russische omwenteling,en ook het vooruitzicht opdoer dat de Bolchewiki regeering met haar collectivistisd ideaal bij lange nog op geen vaste gronden staat. D< boerenziel staat nog eeuwen verre van de gedacht< van gemeenschappelijk grondbezit. De haogdag van den Arbeid. — Aidus betitelt Vooruit Nand den 1 Mei — waar wij volstrekt niet tegen zijn zoo min als tegenNieuwjaardag ofKerstdag— en daarii vindt hij tevens gelegenheid om een heelen reesen : slagfrazen uit te galmen over : < de kiimmende mach en organisatie onzer kla?se en het aanzien en den eer 1 bied welke de arbeid (?) geniet. > Och arme. Hij zeg 1 verder dat « men al le lang het werkende volk als he vijfde wielaan den wagen aanzien heeft. » Dat is ver l keerd gezien van hem, het werkerde volk dat zijn inderdaad, de vier wielen van den wagen en het vijfd< is de politiek. Dan nog : « De tegenstrevers van het 8 urenwerl s (misschien ook deze van Algemeen stemrecht ?) heb ben hun zak met argumenten leeg geschud en di' : ongeluksprofeten zijn e? met schade en schande va: » af gekomen. De nijvetheid is niet geruïneerd dooi d r vermindering der werkuren. » f Zou Nand ons nu niet volledig willen inlichten me ; ons uit te leggen hoe het in de Visscherij, in het Land t bouwbedrijf, in de Bouwkunde enz. met het 8urenwer 1 gesteld is ? s Onuiistaanbare bluffers of babbelaars ! I STflDSflflHGELEGEÎlHEDEÎl i Moed... en nog wat I Men zoc'at, maar te vergeefs, eene juist bepaling voor 't geén wij gewoon zijn al i, moed te bestempelçn. Aile gevallen, waari t! iets als moed ten toon gespreid was, en z ls zijn er velen, uit den aard der zaak, iede levend wezen in de gelegenheid kunnend g gesteld worden zich rnoedig te toonen, we den van dichtbij bekeken, onderzocht, on leed. Vruchteloos! Want als men dan gin i" b sluiten dat wij nu toch eindeiijk voor eer s- daad van waren moed geplaatst werde: te moest men bij slot van rekening bekenne f' dat altijd daaraan juist datgene ontbrak he îs geen in de uitspraak beslissend moest ziji ie neen, moed was 't nog immer niet. Eigenaardig is 't, dat op wat het tegen-overgestelde van moed is, op hetgeen wij k'ort :g lafhartigheid zullen noemen, zooveel gemakkelijker •; hand kan gelegd worden. Wij kunnen dit met p. n v.oorbeeld voor iedereen gsheeLduidelijk illustreeren. Een werkrnar iat aan- de Redaktie van Vooruit ijne pcrtie soep t( r.en, zooeven in de VoUfskeuken cntvangen. De hoofdopstel-. 1er m. i toegevend^f 'leene walgingwek-kende vloeistof is, *oor .mer.schelijk gebruik ongeschikt. Gezel Hardyns, in den waan dat hier alleen slechte bereiding, onbekwaam-heid ki.: ge m ikt worden, roept daarop, in die meening, de aaudacht van wie het aan-gaat. 1 Onmiddeliijk volgt eene mededeeling waarin, met een gewrongen uitlegover... den prijs der eetmalen, waarnaar tiiemand ge-vraagd heeft, beweerd wordt dat de verschil-i.-nde refi-^rs der siad ail -n, ?•-isprakelijk zijn voor de hoeda.nigheid der middagmalen. De geruchtmakende naanj en de ronkende titels va: de ' br rf ' issel. r, die wij gewoon waren onder dergelijke inlichtingen te vin-den,is deze maal weggeb.ten, geheel weinig moedig voor r= ensc • ■ ..n die gewoon zijn anderen de les te speilen. H-:' piteuse disr heuding, het lafhartige dier beschuldiging, saraen met eene duide-lijke vingerwijzing wie de sc'nulcigen zijn wordt door eene onthuliing van gezel De Viscb, ic zijne bocianigl eid van ondervoor-zitter van den refter van Ledeberg, in zonne-helder licht geste!d : op uiidrukkêlijk bevel van het Midderi-Comiteit, 't welk de aange-haalde mededeeling in Vocrait deed ver-schij^en, was hoogergei otmden « brasse » met bedorven boonenmeei ereed gemaakt. Hef Middencomiteit, waarin alleen menschen met grooten m ■ a zitting liebben, zwijgt, ook nog als bij het bedorven booaenmeel rotte zuurkool gevoegd wordt. Moedig -zijn is geheel iets anders l Maar daarmed - kan de bevolkitig geen vrede hebben. Wij moeten beietten dat eene tweede, een derd<- aanslag tegen de openbare gezondheid voltrokken wordt. Vooréénmaal dat de verantwoordelijkheid in eene euvel-d; ad kan vastgesteld worden, isde te volgen gedragslijn geheel duidelijk; aarzelen staat gelijk met med plichtigheid. 'Personen die luiheid aan lafhartigheid paren mogen geen oogenblik aan 't hoofd .-ener instelling als d Bur; e skeu en behouden v/orden, waar zij een gevaar zijn \ .jor duizendc medeburgers. A la porte l _ R>k. mtà menschen Ter wille van het smeer Llkt de k»t de kandeleer. De socialisten wisten bij elke gelegenheid eene wijde moud open te zetten om de katho-lieke regeering uit te schelderi voor slechte en onbekwame regeerders, die het geld langs deuren en vensters wegwierpen en ons land om langs om cieper in de staatsschulden staken dat er staatsbankroet voorzien werd. Men zru uit deze beredeneering wel moeten afleiden dat ze den oorlog als zeer wel gekomen beschouwden om uit hunne « klod-den » te kunnen geraken, want volgens de socialisten in 1914 was ons Belgisch staatsbankroet nakend. Op 11 Februari 1914 verscheen in Vooruit: « De Belgische regeering is er eindeiijk in gelukt eene lcening te doen van 300 millioen in Londen. Daarvan zullen slechts 220 millioen in de belgische schatkist kcmen. Uit berekeningen van financiers, die spe-cialisten zijn in het vak, blijkt er dat de wezenlijke intrest te- betalen voor die ge-1 leende gelden tôt 5 p. h. zal beloopen. 't Is zeer duur, als men bedenkt dat de gelden der belgische spaatde- slechts vergoed worden met 2 1/2 en 3 p. h. Ziehier de officieele cijfers, geput in de ; stukken van het Rekenhof en die het klim-men aantoonen onzer vlottende belgische 1 schuld. Deze stijging.laat niet van over het j algemeen onrust te verwekken, zij is dan ook [ van groote beteekenis. Schatkistbons in omloop : ; Op 1 Jan. Fr. Op 1 Jan. Fr. 1901 57.651.000 1908 51.020.000 ; 1902 40.876.000 1909 169.510 000 1903 14.639.000 1910 146 675 000 ; 1904 67.113.000 1911 136.204.500 : 1905 37.546.000 1912 201.565.509 1906 25 540.000 1913 352 985.500 1 1907 44.030.000 1914 549 272.400 ^ Op 7 Februari 1914 630.072.400 Dus b . reiktonze vlottende schuld op dezen oogenblik, het kolossalè cijfer van 630 miilioen 72 duizend en 400 franken De regeering door hare leening van Londen ' komt zich 220 miilioen aan te schaffen. Ditis met moeite het derde om de in omloop zijnde schatkistbons te betalen. e Nog gaat het voort: Sedert 1 Januari 1914 s , tôt 7 F :bruari, dus in vijf weken tijd, gaf de n regeering voor 80 millioen, 800 duizend fran-ij ken schatkistbons in omloop en Zaterdag ;r 7 Februari nog voor 1 1/2 millioen franken. e En dan volgt een manifest van den Lande-r- lijke Raad : t- ARBEIDERS, KLEINE BURGERS, g LANDBOUWERS 1 ^ Gij die in J912 vooi de regeering hebt gestemd n Omdat zij beloofde de belastingen niet te t- verhoogen ; , ■ Omdat zij een frank pensioen per dag beloofde aan de ouderlingen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De waarheid: socialistisch weekblad appartenant à la catégorie Socialistische pers, parue à Gent du 1906 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes