Gazet van Hasselt: katholiek en Vlaamschgezind weekblad

747 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1914, 07 Fevrier. Gazet van Hasselt: katholiek en Vlaamschgezind weekblad. Accès à 26 avril 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/hd7np1xv12/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

GAZET VAN HASSELT INSCHRIJVIN GSPRIJS : Voor Hasselt : 2,00. ; voor den buiten 2,so h. vooi dcn vreemde, de verzendingskosten daaren-bovcn. Prijs van het nummer : 0,05 fr. Men schrijft in ter St-Quintinus-Drukkerij, Nieuwstraat, Hasselt en op de postkantoren. A 11c opstellen en aankondigingen moeten gezonden worden v66r Donderdag-morgen. KATHOLIEK EN VLAAMSCHGEZIND WEEKBLAI CREDO ET PUGNO IDrukfcet^'Glitçjever : Euq. Xeert, Ifiieuwstraat, Ibasselt. AANKONDIGINGEN J 0,15 fr. den gewonen drukregel of den vier- kanten centiraeter, gerechtelijke inlasschingen 1,00 fr. Herhaalde aankondigingen en reklamen volgens overeenkomst. Inzending van 1 ex. van elk nieuw boek gecft recht op eene aankondiging, — v«n 2 ex. op eene beoordeeling. Godsdienstige en Gesehiedkundige KALENDER. MAANDAG g. - H. CyriUus. 9 Febr. 180r. — Vrede van Lunéville, waardoor de linker Rijn-oever aan Frankrijk kvvam. DINSDAG 10. — H. Scholastica, maagd, zuster van den H. Benedictus. 10 Febr. 1890. — Een vlaamsche lieder-avond te Luik in de « Société Franklin» geniet veel bij val. 7ou dat den dag van heden nog mogelijk wezen ?... WOENSDAG 11. — H. AdoJphus. 11 Febr. 1889. — Grootsche huldebetoo-ging aan den vlaamschen volksvertegenwoordiger Edw. Coremans (5o,ooo deelnemers). DONDERDAG 12. — H. Eulalia, gebo-ren te Barcelona in 290 ; wreed gepij-nigd en onthoofd voor het geloof, op 14-jarigen ouderdom. 12 Febr. 1904. Wereldbrief van Z. H. Pius X, over de Onbevlekte Ontvan-genis.VRIJDAG i3. - H. Julianus. 13 Febr. 1825. — Geboorte te Gent van Pieter De Baedts, vlaamsch^ezinden volksvertegenwoordiger en raadsheer, overleden op t Nov. i8/5. ZATERDAG r4-— H. Valentinus, pries-ter te Rome ; de gevangene christenen bezoekende, werd hij door hunne ver-volgers verrast en onthoofd (3e eeuwj. 14 Febr. [828.— Geboorte te Nantes van Jules Verne. Verne's werken worden in België en 00k in Holland veel gele-zen en ja, door de jeugd verslonden Sedert eenigen tijd wordt hij echtei bij onze noonlerbroeders door anderen verdrongen, waaronder gelukkig vele hollandsche schrijvers. Schreef Verne eene reis om de wereld « in 80 "dagen» wij hebben ereene van Jan Feith « ir 40 dagen ». » ZONDAG i5. — H. Juliana. 15 Febr. 1903. — Nachtzitting van 21 uren in de belgische Kamer van volks vertegenwoordigers waarin, niettegen staande den hevigen wederstand de linkerzijden, de rechten op den alcoo vermeerderd en de inkomrechten op J< koffie verminderd werden. rr» De drie plichten van den waren katholie ten opzichte der christelijke bladen zijn : Inteekenen I Aanbevelen I Medewerken Een hunner voormannen. De wierook is goedkoop bij de se cialisten. Het is eene roode taktiek, de lei ders der vrijzinnige partij op t hemelen en te vergoddelijken. Noodig is het om de volksmassa t misleiden, dat de roode vlag hari martelaars hebbeen hare-helden. Maar hoe klein worden die slacht offers en die voormannen,wanneer z onder het daglicht der waarheid ge steld worden. De afgescheurde socialisten vai Gent, onder het geleide van dei advocaat Pieter De Bruyne, vertellet ons het leven van gezel Anseele, dei grooten man van « Vooruit ». Toen, veertig jaar geleden, d kleine Anseele de stadsschool verliel werd hij aangenomen bii den notari Parmentier, in de Veldstraat, al kantoorjongen. Hij won er vijftig frank per maand Daar zijn geschrift maar gemee was en niet genoeg calligraphisch or op het kantoor van een notaris vef vooruitgang te doen, en nog te mee dat het was aan den dag sekomer dat de kantoorjongen aanhield me de socialisten van St-Pieters, gini het Anseele daar niet te best, en h vertrok naar Londen om zeeman t worden. Tien dagen nadien,- keerde de al gedankte matroos terug naar Gent maar werd in zijn dienst niet wede aangenomen. Als oud leerling van de stadsschc len, wendde Anseele zich tôt de hoogleeraar Laurent, den kwade geest der Arteveldestad en de zwart paus van het ongeloof in Vlaanderen maar deze wees den stouten jonge het gat van den timmerman, omdé hij, tegen het kapitalisme der rijk liberalen, met de socialisten"mede werkte. Anseele trachtte Laurent te ovej tuigen — zoo beweert men — dat h van de nieuwe partij zou afzien e gedwee de vlag der geuzerij volger Het hielp niet, en Anseele bleef zor der bediening en leed armoede. De gezellen namen den verlate notarisklerk dan op als gazetverkoc per en letterzetter. Anseele. die verstandig was en oo durfde. kreeg in dien tijd, om zic eene plaats te verschaffen die wins gevend was, het gedacht eene samei werkende maatschappij te stichten. De roode boel zou hem rijk makei De samenkoop was eene nieuwij heid en een machtige hefboom, 01 het kapitalisme omver te werpen. Hij lukte : bakkerij. brouw'erij, wii kel. fabriek, ailes kwam tôt stand. 1 Met de spaarpenningen der wer lieden, die hij overvloedig vond de gedwongene versmelting der maa schappijen van onderlingen bijstai aan den Bond Moyson onderworpe was hij weldra de grootste handela van Gent. Nu ging Anseele den berg op. Hadde leeraar Laurent den volli ■s jongen aangenomen, Anseele wa t een liberale werkman gebleven ; omstandigheden deden zijnen ondf nemingsgeest ontwikkelen en i socialisme vond in hem een aanvoe I der met grooten durf en een durv met welslagende kans. - De groote volksmassa van Ge volgde, verblind en welgeraoed, d> rooden Artevelde. op den weg d nieuwighedenen weldra ging Ansee het brugsken over der politiek. Volksvertegenwoordiger en set pen geworden, heerscht hij, de m met den ijzeren arm, over winkel i fabriek, gebiedend aan een gans leger van verslaafde werklieden, c e hem met het geld van de same werking paleizen zien bouwen, te e wijl hun toestand nagenoeg dezelfi ! blijft als voorheen. De mislukte notarisklerk is nu < machtige en de rijke bevelhebber v; j Vooruit, die zich in de Kamer ei arme man noemt ! Hij klom hoog < het volk bleef aan zijne voeten. 1 JUSTL'S. 1 1 ? De openbare Sehuld in Europa. Het totale cijfer der openbare eui s peesche Staatsschuld bedraagt I railjard 937 miljoen. Frankrijk heeft de weinig bec s denswaardige eer de eerste plaats bekleeden met 33 railjard 79 miljoe: daarop volgt Duitschland met 24 w 3 jard 239 miljoen ; Rusland met 24 w 1 jard 38 miljoen ; Oostenrijk-Honga :1 met 19 miljard 75 miljoen ; Engela r met 18 miljard 103 miljoen ; Ita , met 14 miljard 80 miljoen en Spai t mpt n miliarH 082 milin^n. j LACHEN. Leer lachen ! — Lachen is gezond : Het sterkt en hart, en longen, Het dient den geest tôt steun en stut ' Lach dus tôt u de lever schudt, r Zoo vrij als ongedwongen. Leer lachen ! — Lachen is als wijnj Het doet den bloedstroom snellen, a Aan welke kwaal g' 00k laboreert, 1 Geen dokter die zoo snel cureert e En eer u doet herstellen. ^ Leer lachen ! — Lachen is probaat, ^ 't Verdrijft de muizenissen ; 't 1s als de spons, die van 't gelaat e Waar « zorge » op te lezen staat, " De rimpels weg doet wisschen. Leer lachen ! — Lachen is als goud, Goud, dat slechts ligt voor 't grijpen y 't is als de zonnestraal vviens gloed n Den knop doetzwellen, bloeien doet L* Tôt schoone vrucht doet rijpen. Leer lachen ! — Lachen is een schat n Dien niemand hoeft te derven : Weg dan met troosteloos geween En lach zelfs door uw tranen heen Dan leert g' eens lachend sterven. k h !" Het Vlaamsch » en de Schoolwet. Het « Nationaal Vlaamsch Ver-bond » verzoekt den volgenden teksl mede te deelen van een amendemen n dat het voorstelt in de schoolwet t< schrijven, in plaats van hetgeen ge-rï stemd werd op taalgebied. Die teksl 3 werd aan al de kamerleden gezonden ir In al de gemeentelijke, aangenomene o aanneembare scholen is jde m o e d e r taal van de meerderheid de leerlingen de voertaal voor de onder s- scheidene graden van het lager onderwijs. re Te Brussel en in de voorsteden, alsmed 3e in de tweetalige gemeenten worden de leer :r- lingen volgens hunne moeder et taal ingedeeld in vlaamsch r- en fransche klassen, waar ganscl er het onderwijs hun wederzijds in he Vlaamsch ol in het Fransch gegeven wordt — Aan het onderwijs der tweede taal word in die vlaamsche en fransche klasseï 5n wederzijds even veel tijd bssteed en ec: er gelijk gewicht gehecht. le Er zal hoegenaamd geene toe lageuit d e S ta a t s k a s verleen e_ worden aan gemeentelijke, aangenomen ln of aanneembare lagere scholen, welke aa ;Q bovengemelde vereischten niet beantwoor ;h den' lie Die tekst komt in hoofdzaak neê n- op het stelsel dat aile goede vader r- landers voorstaan, namelijk : De moe ie dertaal als voertaal in het algemeen bijzondere bepalingen om in de ge meenten zooals Brussel, zijne voor m steden en de werkelijk tweetalige ge lfl meenten, de toepassing van dat be în ginsel met waarborgen te omringen, Men maakt eene nieuwe schoolwe om het onderwijs ernstig in te rich ten. 't Eerste vereischte is dan wel da er gezorgd worde dat de kinderei het onderwijs, dat hun gegevei *?" wordt : verstaan. 50 Daar de ondervinding bewijst da j- sommige gemeentebesturen, een dee kinderen — vlaamsche kinderen -. y in dat opzicht niet verzorgd hebbei fil tôt hiertoe, is het noodig dat de we bijzondere voorzorgen neme, -ië De wetten moeten immers diene: □d om de misbruiken uit te roeien. lie Laat ons hopen dat de Kamer zé ije bewijzen dat ze ernstig werk ka verrichten. I Eai middel om... goud t® ma-ken, 'n San Francisco moet een man leven, A. James heethij, dieeindelijk he* middel gevonden heeft, waarnaar zo.jveel alchimisten uit de middel-eeuwen hun leven lang vruchteloos ge :ocht hebben, het middel om goud te maken, om waardelooze asch om te setten in klinkende munt, al doet hi; het op eene heel andere wijze dan dit", welke hun voor oogen stond. i t;-A James is tegenwoordig een rij!"' man en hij verdient nog altijd aa dige sommetjes, doordat hij ver-kolde documenten en papieren door ee.i scheikundig preparaat, dat hij he-" (t uitgevonden, zoo weet te bewer-keii, dat ze niet bij het eerste adem-tochtje als stof uit elkander vliegen, m? aBéén geheel blijven, en zijn kunst ga it zelfs nog verder. Hij kan zonder 't )verschot van een verbranden brief of een stuk van gewicht te beschadi-gea, de onzichtbaar geworden letters wter zichtbaar maken, zoodat de ait'us behandelde papieren bij voor-beeld voor eene rechtbank als bewijs-sti'k dienst kunnen doen. Hiïj is tôt zijne uitvinding gekomen df'?r een bezoek aan Pompeja, waar hivgetuige was van de pogingen. die men, dikwijls slechts met twijfelach-ti^en uitslag, deed om verbrande pa-p>rusrollen weer leesbaar te maken en zooveel mogelijk in een bruikbaren staat terug te brengen. Na zijn terugkeer in San Francisco. begon hij studies te maken en proeven te nemen. Eens, toen bij een br^rj.d de boeken van eene groote fir-ma eene prooi van de vlammen geworden waren, liet hij zich het over-schot geven en 't gelukte hem inder-daad een groot aantal bladzijden w^er leesbaar te maken, zoodat de firma - hare vorderingen voor den rechter , ken bewijzen. 2 Toen kwamen de groote aardhe-! vi '.g en de geweldige brand, waarbij t Jajnes door zijne uitvinding miljoenen dol-ars kon redden, die anders wellicht c vef loren geweest zouden zijn. ! <tr1' zooals ge^egd, tegenwoordig ib James een rijk man, die aile bezit-ters van papieren van gewicht den ^ ra^id geeft deze goed te be waren, en e in geval van brand de asch in geen i géval weg te werpen, vooral niet, wKnneer men aanspraken heeft tegen over lieden, die er op uit zijn, zich van hunne verplichtingen af te maken. Maar nooit moet men zijne papieren samen met geld bewaren, want wanneer dat bij brand smelt, bederft j [ het de asch en daar is dan 00k niets j meer meê te beginnen. FOSFOORSTEKJES. ^ Het was een genaamde Sauria, geboortig van Poligny, die in 1812 de thans onmis- ! bare fosfoorstekjes uitvond. t Balthazar Mertens richtte in 1835 te ^ Lessen, in Henegouw, de eerste belgische 1 stekjesfabriek op. Tôt het-maken van stekjes gebruikt men l , meest sparren- of dennenhout. Het fosfoor der zvveedsche stekjes bestaat uit een meng-' sel van potassiumchloraat, antimonium en gom. Eene zijde der doosjes is bestreken 1 met eene laag rood solfer, gom en zand, t waartegen de stekjes gewreven worden en dan aanstonds ontvlammen. ^ Ailes gaat langs werktuigkundis;en weg : machienen snijden van heele boomen lange, . papierdunne reepjes. Deze worden versne-' den, geplooid, geplakt, en de doosjes ko-1 men heel gereed uit de machien. Met de traaf- hpf pvpnznn Rinr^^liiU hphr»p_ ven werklieden nog de doosjes te vullc hetgeen ze heel behendig kunnen. In de stad Tidaholm (Zweden, provint Skaraborg), maakt men niets anders d stekjes. Het grootste deel der 3,300 inw ners werkt in de stekjesfabriek « Vulcar die de grootste der heele wereld is. De: maar : ieder jaar worden ongeveer 600,0 kubieke meter harshout er in miljard stekjes verdeeld ! De « Vulcan » levt zoo wat 200 miljoen stekjes per dag, h< geen omtrent 73 miljard frank per jaar c brengt. Vele groote huizen maken reklaam n de stekjesdoosjes, door er hunne firma te drukken. De Japanners leveren zeer schoone ste jes aan goedkoopen prijs. De waskaarsstekjes bestaan uit katoc stekjes in een stearinebad gedoopt, en w; den voorts gelijk de houtstekjes behande De laatste uitvinding op dit gebied zi wel de doosjes die, door op een knopje duwen openspringen. Ze worden met napt" gevuld en bevatten een wiekske, waarc door het duwen vuurgensters_springen « zoo ontvlamt het. Zoo zoekt men altijd naar iets nieuwe iets volmaakter. Spijtig dat de meeste belgische fabrika tenop de etiketten geen Vlaamsch drukk< 't Is al Engelsch wat men er op zie « Made in Belgium », « Maie in Flanireî enz. Ongetwijfeld zou hij, die met vlaai sche stekjes voor den dag kwam zak maken, vooral wanneer ze zoo goed zoud zijn als de zweedsche stekjes ! De Liberale partij. Het socialistenblad, de Peupi schrijft het volgende van dei iben partij : « De liberale partij, in de onsame « hangendheid gedompeld, zoekt « vergeefs sedert zes maanden c «-eene richtingte vinden die voor d «oogenblik niet belet de bijtredi « van hâre uiteenloopende element « te vinden ». De liberale partij hangt niet m( te zamen, en 't is de Peuple, een k telblad, die het zegt ! Maar het is de waarheid. Bij de liberalen is het zooveel ho den, zooveel zinnen^ Wij hebben zoo dikwijls gevraa naar het kort begrip van het libe lisme - - dat het nu bsstonde, 1 ware misschien mogelijk de libéra bijeen te houden. VAN HIER EN VAN ELOERS De koning van Spanje heeft het Gui Vlies verleend aan den he^tog van Vendôi schoonbroeder van koning Albrecht België Het Gulden Vlies is de hooj onderscheiding die door den koning Spanje en door den keizer van Oosten kunnen verleend worden. Beiden hebl hetzelfde recht in de opvolging der hei gen van Burgondië. Te Grenoble (Frankrijk), waar de g; huizen verwereldhjkt zijn, heeft heel bevolking krachtdadi^; en zonder ophou aangedrongen op de terugroeping der Z ters. De commissie heeft den wensch bevolkine: gedeeltelijk ingewilligd, met Zusters in een der gasthuizen terug roepen. De anderen zullen volgen, want inwoners van Grenoble vinden de toegev onvoldoende. Paul Deroulède, de be'cende frans chauvinist, is overleden en te Parijs on een ontzaglijken toeloop van volk ter aa besteld. Men beweert dat de erfenis van Leop II zoo goed als geregeld is — er ontbre nog slechts de schriftelijke toestemm van prinses Glem^ntina, thans herstell de — en dat ter Kamer een wetsontw zal neêrgelegd worden, de overeenkoi im/'H U/»ii rf»nH VARIA. :ie Zijn dat 00k hansworsten. — an Calino van het « Algemeen Nieuws-o- blad voor de Provincie » heet den heer volksvertegenwoordiger Gielen 'k een hansworst, omdat hij een tegen-30 stander is van het hoofdvakje op de ,rt stembrieven en niemand van zijne collega's hem in de Kamer steunde, p. toen hij vroeg om over dat punt te spreken. iet Wel wel, Calino is dus een voor-°p stander van het hoofdvakje, en die er tegen is en niet gesteund 'wordt is een k- hansworst ! Calino schijnt niet te weten, dat in 11 aile partijen tegenstanders van het " hoofdvakje zijn — en niet van de L minsten. Zijn dat ook hansworsten ? |n * te * * te Een schrijven van den Botren->p bond. — De Hoofdraad van den Boe-:n renbond heeft een brief geschreven aan den heer Voorzitter der Kamer r van volksvertegenwoordigers, waarin gevraagd wordt, dat de Kamer zich zoohaast mogelijk bezig houde met n- de wetsontwerpen waarbij de schik-' : kingen van het Burgerlijk Wetboek, 1 " betreffende den duurtijd en den op-n" zeg der niet geschreven pachten van en landelijke goederen, veranderd worden. 4 De onttyerpen van de heeren Van Ormelingen en-^Iechelynck werden sinds lang reeds neêrgelegd ; zij wach-ten gedulc$g hunne beurt af. De 'e. landbouwefs wachten ook, maar mis-i'e schien weleenbeetjemindergeduldig. Dat men om de liefde Gods wat ■n- minder prate in ons parlement ! te * * * >m en Eene vergissmg, zou men zeg-gen. — « Indien priester Lemire (de en ongehoorzame fransche priester afge-vaardigde. die door zijnen Bisschop werd verzocht niet meer op te treden) :er zich Belgiscb burger deed maken, ir' zou me>i hem eene kandidatuur aan-bieden », schrijft het orgaan der has-seltsche liberalen. of- Met dien men bedoelt het blad de katholieken. gd Of zou het zich vergist hebben en ra- de liberalen bedoelen, die altoos eene iet bijzondere achting aan den daa; leg-en gen voor ongehoorzame priesters ?... 't Kan wel zijn. - * * * Protestmeeting. — ï)eze week werd in Antwerpen eene meeting ne gehouden tegen de verdrijving der ,an Zusters uit de gasthuizen. Het was r5te eene grootsche volksbetooging die de van nonnenplagers van het stadhuis wel •ijk zal doen nadenken ! Staatkundig Qverzicht. 'de Albanië werd aan een duitsch jen blad geseind, dat Essad pasja het be- us. wind aan de internationale commissie der van toezicht overgedragen heeft en de zich onverwijld naar Potsdam zal be- te geven om den prins von Wied af te de halen. 10 S *** Zooals men weet, doet Venizelos, -he grieksche hoofdminister, thans jer eene rondreis in Europa, en men ver-rde wachtte daarvan veel goeds voor de regeling der moeilijkheden tusschen Griekenland en Turkije. Volgens eene verklaring van den "n turkscûen minister van buitenland-sn° sche zaken, hebben ds besprekingen erp van Venizelos met de turksche ge-nst zanten te Londen en Weenen echter nnor crppnpn OTnnrl«lpcr ctp!wnnr Mengelwerk der Gazet van Hasselt M1SVERSTAND ^ ■ John hield ook plotseling met zijr lietkozingen op, en staarde bew' gingloos vôôr zich. lk gevoelde, d; die strakke blik zich allengs op m vesti;,'de. Eindelijk sloeg ik de ooge op en ze! met een gedwongen glin lachje : « Ellinor schijnt me ongaarr te inissen ». Hij gaf zijn zusje een kus en ve zocht haar naar beneden, naar Jam te gaan, daar hij Margery iets te ze( gen had. Toen deed hij cL deur acv ter haar dicht en keerde naar zijr plaats terug. Hij zat aan den eener en ik aan den anderen kant van de schoorsteen. De vlammen speelde tusschen ons. Terwijl hij zijn gezict met de hand beschaduw'de, bego hij : « Is het waar, Margery ? D?nl ge ons te verlaten » ? « Ik ben er half toe besloten », anl woordde ik vriendelijk. « We dachten.... ik hoopte, dat g u gelukkig bij ons zoudt gevoelen » « Dat doe ik ook ; ik gevoel m zeer gelukkig. En toch heb ik b( hoefte aan eene kleine verstrooiing. Mijn hart bloedde, terwijl ik diî or waarheid nitsprak. Ik wist, eilaas te goed dat ik volstrekt naar geer verandering.verlangde ! «'t Verwondert me volstrektniet > zei htj na een oogenblik gezwegen t hebben. «We hebben eene slavin vai u gemaakt. Ge zijt dat leven moed< en wil het ontloopen ». I « Neen, neen, z6ô moogt ge nie • spreken ! » riep ik uit. « Ik heb m nooit, neen nooit, zoo gelukkig ge voeld als hier » In zenuwachtigheic ie had ik met meer vuur gesproken î- dan mijne bedoeling was geweest it m'ine stem beefde merkbaar. ij John stond op en ging naar mij toe n zoodat de uitdrukking van mijn ge 1- laat hem niet ontging. « Margery» e het is me geen geheim, dat ge u hie gelukkig hebtgevoeld. Nu en dan i: r- zelfs de stille hoop wel eens bij m< ■ > opgekomen, dat ge misschien uw ge heel leven wel in ons midden had i' willen b'ijven. In het begin heb il e dikwijls gevreesd, dat ik te veel var 1, u zou gaan houden, ik streed teger n die neiging — maar te vergeefs. Bi n het zien van uw lief, zacht gezichtje it verdwenen mijne bedenkingen. Mis n schien is het niet gepast u dit te zeg :t gen, daar op mijn naam nog een vlet kleeft en ik u niet anders kan aanbie den, dan een hart vol trouwe, onver anderlijke liefde en een bescheiden te e huis.Ik heb schulden af té doea en de schandvlek uit te wisschen, die op e de familie kleeft... en toch vraag il :- ik u, Margery, wilt ge mijne vrouv » worden ? Als ik zeker van uwe liefd< ben, geloof ik, dat niets me moeilijl of on mogelijk zal zijn ». e Het was vreeselijk hard. Mijn har drong mij, hem een « ja » toe te roe », pen, dat ons gelukkig zou maken e maar tegelijkertijd kwam het bekom 1 merde gelaat zijner moeder mij voor ; den geest en met benauwde stem antwoordde ik : « Het kan niet, John ; t het kan werkelijk niet ». 2 « Waarom niet » ! vroeg 'hij ont-stemd. « Zeg, dat ge me niet k u n t I liefhebben ; dat eer, rang en rijkdom , u meer waard zijn, dan mijne liefde, ; en ik beloof u, dat ik u niet meer lastig zal vallen. Was ik een ander man, dan ^ou ik misschien anders spreken. Maar u later ontevreden te zien, of u te zien blozen over uwen : naam, zou meer zijn, dan ik dragen 5 kon. — Waarom kan het dus niet, ; Margery » ? Ik wrong mijne handen van smart t en spande al mijn kracht in, om kalm : te spreken. l « )e reden mijner weigering kan l ik nietopgeven, John. Laat ons goe-j de vrienden blijven ». « Vrienden » ? berhaalde hij. « Nu zie ik in hoe verkeerd het van me was, mijn eigen geluk hooger dan uw voordeel te stellen. Vaarwel, Margery. Morgen ga ik naar Londen en vermoedelijk zijt ge reeds vertrokken, als ik terugkom ». Met haastige stappen verliet hij de kamer. Wel een uur lang bl'eef ik zit-: ten. Ik kon niet beseffen, dat ik ge-r weigerd had, de vrouw van John Hol-î lingford te worden. : Na de thee verwijderde John zich terstond met de opmerking, dat hij t den volgenden morgen reeds te vier uur moest vertrekken. Ellinor was op de sofa ingeslapen en Jane had zich in hare boeken verdiept. Mrs. Hol- lingford en ik hadden ieder een werk in handen, maar mijne vingers beef-den M, dat aile steken mislukten. Zoodra ik keek, ontmoette ik den be-zorgden blik mijner voogdes. Zij had onget vijf 3ld bespeurd, dat er iets tusschen John en mij niet in orde was en ik meende de oorzaak van harenangstte begrijpen; het hin-d^rde mij vreeselijk. Hai itc zooeven niet metteriaad getoond, dat ik een der^elij c wan-trou*ven niet verdiendi ? Voor de eerste maal gevoelde it£ in mijn bin-nenste iets geraakts en ongedaldigs tegen de lieve goede vrou -v. Zou zij in hare jeugd ooit zulk een zwaar offer hebben gebracht ? Einielijk sloeg Jane het boek dicht en nam Ellinor mede naar bed. Wij bleven dus alleen. « Mrs. Hollinford », riep ik haar toe, terwijl ik tnjn werk'neêr-vierp, « zie me toch zoo verwijtend niât aan. Ik kan het niet uithouden en ik ver-dien het niet ». Hoe ik tôt die uitla-ting kwam, begrijp itc nog niet. Een oogenblik te voren, was ik het volstrekt niet van plan. Met eene zekere ontsteltenis liet Mrs. Hollingford de handen zakken : « Kind, ik begrijp niet wat ge bedoelt. Waarom hindert u mijn blik » P « O, ge weet zeer goed, waarom het hier te doen is », gaf ik ten ant-woord, terwijl ik de gloeiende wan-gen bedekte. « Ge kunt voor mij niet verbergen, wat in uw binnenste om-gaat. Ik doorzie uwe gedachten, • laas, maar al te duidelijk » 1 « Kindlief, bîtreft het John » ? « Ja, zeker betreft het . John » î bracht ik met heftigheid uit. « Ge houdt het er voor, dat i c u uw zoon wil afhandig maken, en dat wil ik volstrekt niet - nooit I Ik heb het hem zelf gezegl. Ik zal met de Tyr-rell's naar Londen gaan, dan zijt ge van die vrees ontheven ». In m:jne opgejvondenheid wist ik niet, wat m:j gebeurde, toen mrs. Hollingford mij naar zich toe trok en mij een harteliiken kus gaf Dus is d i t uw geheim, dat u zooveel ver-driet veroorzaakt, kindlief. In de ver-ste verte is de gedachte niet bij me opgekomen, dat ge me mijn zoon af-handig zoudt maken. Integendeel, ik was alleen bevreesd,dat genogte jong waart om zijne. voile waarde te kunnen begrijpen. Ik was bang voor te-leurstelling en verdriet van zijnen kant - niets ariders». Mijne polsea klopten. Ik vlijde mij vast tegen haar aan en fluisterde. « Ach, liefste mrs. Hollingford, ik heb in eene groote dwaling verkeerd ! Is net mogelijk, dat gij »... « U tôt dochter zou willen hebben » ? viel zij mij in de rede. « Met vreugde, lieveling, als 't u slechts gelukkig maakt. Maar neem niet te spoedig een besluit. Als uw voogdes, voel ik me verplicht^, u op vele en groote nadeelen van eene dergelijke verbintenis opmerkzaam te maken ; het belang van mijnen zoon en zijne wenscheri moeten daarbij op den ach-tergrond staan : John's goede naam is bevlekt », « St, St ! Al was het honderdmaal erger, dan zou me dat toch niets kuanen schelen ». « Hebt ge hem dan zo6 lief » ? vroeg zij met een weemoedig glim-lachje.« Ja, dat is juist het treurige van het geval.... Ik heb hem afgewe-zen ». « Welnu, misschien is het zoo het beste », sprak zij bemoedigend. « Ge gaat met uwe vrienden naar Londen. Eene sebeiding geeft misschien vol-doende gelegenheid om uw hart te onderzoeken. Als ge bij de voorko-mendheden van. anderen, die eene eervolle plaats innemen, aan uwe ge-negenheid getrouw blijft, zal John, niettegenstaande zijn trots, zeker zijn geluk opnieuw beproeven. Ik zou het in zijne plaats ten minste doen », be-sloot zij, terwijl ze mijn hoofd op-beurde en mij met teedere schalksch-heid in de oogen zag. Mijn antwoord bestond in eene on-stuimige omhelzing. Wij bleven nog geruimen tijd te zamen en bespraken de zaaK in aile kalmte. Ile begon er zoo bezadigd over te denken, dat ik haast twijfelde of ik John werkelijk beminde. Voor de offers, zooals zijne moeder het noemde, schrikte ik niet terug ; ik dacht er niet eens aan. Ik W2s op de pachthoeve te gelukkig geweest, om aan offers te denken. Wordt voortgeset. ! Tiende Jaar. — Nummer i5 Zaterdag 7 Februari 1914

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Gazet van Hasselt: katholiek en Vlaamschgezind weekblad appartenant à la catégorie Katholieke pers, parue à Hasselt du 1904 au 1914.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes