:247e JAAR. — Nr 206. — B. & CflWTIEMEN MAANDAG, SI AUGUSTI 1914 GAZETTE VAN GENT »^iiJca.Aa * ir* KI<I » • VOOR GENT : VOOR GEHEEL BELGIE : fr. 12-09 Een jaar fr. 15-09 den » 6-50 6 maanden. <>»..» 7-75 den » 3-50 3 maanden » é-O® Voor Holland : 5 frank per 3 maanden. Voor de andere landen : fr. 7-50 per 3 maanden. NIEUWS-, HANDELS- EN ANNONCENBLAD C5©^tïeht Su 1687 BISTUUB EN BEDACTII VELDSTRAAT, 60, GENT le lurtelcn gyn open van 7 ure 's morgends M 5 W6 's âvonSs* TKLBFOON nr 710 S3« mschnjvers buiten de stad Gent moeten hun abonnement nèmen ten Postkantoore hunner woonplaats. DE EUROPEESCHE OORLOG Uitgave goedgekeurd door de Krijgsoverheid. De Toestand NOG DE OORLOGSVERKLARING VAN OOSTENRIJK Oostenrijksche Troepen aan de Grens )e Beîgisclie ^eiadlii^ naar Amerika De Krijgsbeweging@n in Frankrijk Fraokrifk roept zifsie Reserve op DE RTJSSISOHE INVAL Gansche Regimenten geven zich over ___ Officiëele mededeeling ■Anhwrpen, 30 augusti, 10 ure des Bonds (officieel). — De toestand blijffc Sandkoudend. Het deel van het grond-fcïjed,. getegen, ten. \Noorden van de Domer, is gansch ontruimd. Diest is ont-zet,■Gansch. de Kempen zijn kalm. Er zijn geen Duitschers in de streek van Gheel, Mcll ea Turnhout. De omstreken van fereliteim en Londerzeel zijn door de ïiitsckers ^verlaten. Te Heyst-topfden Kg heeft de beschieting maar een be-■kkelijk uitwerksel gehad. Vier kleine ■irin^en vlogen in brand, een ander prd opengereten door een houwitser. De toren der kerk werd geraakt. Tr- Mechelen was de schade aanzien-ijkcr. Een twintigtal huizen werden door louwitsers getroffen. De hoofdkerk leed maar oabeduidend. Daarentegen werd de kuip der stad [jéuven door brand vemield. Van de 3t-Piet«rskerk, blijven er nog slechts mine n over, en het ia ongelukkiglijk ■vestigd dat de Hallen, de bibliotheek 1er Hoogeschool bevattend, de prooi der ffimmen geworden zijn. I De Selgische zending te New-York ■De Staatsministers De Sadeleer Go-it d'Alviella en Vandervèlde, zooals peu weet, over Londen naar Amerika irlrokken, hebben voor zending de Bnerikaansche regeering in te lichten 1er de schending onzer onzijdigheid ioor Duitschland en daarenboven over le orge feiten, waaraan het Duitsch le-?er in ons land zich plichtig heeft ge-ftakt Het is noodig dat de Amerikaansche be-volking ingelicht zij over den eerbied (H welke Duitschland aan den dag legt voor het traktaat, voor het menschen-recht en voor de rechien der onzijdige volkeren. De Amerikaansche bevolking is vreed-zaam en rechtvaardig. Zij zal door de openbaarmaking der barbaarsche feiten waaraan de Pruisen zich plichtig hebben gemaakt, voorzeker hare veront-waardiging lucht geven. Zij zal daarenboven hare stem den weerklank doen vinden in de beschaafdc wereld en recht eischen en deze stern zal voorzeker aanhoord worden en de Duitsche gruweldaden schandvlekken. De oorlogsverkîarîsig van Oostenrsjk Het Belgische antwoord Door tusschenkomst van den gezant van Oostenrijk-Hongarie in Holland, heeft Belgie officieele mededeeling ge-kr.egen van de oorlogsverklaring van Oostenrijk. • Deze maatrege-1 is gesteund op twee redenen : 1 1. Op den bijstand door Belgie ver-leend aan Frankrijk en aan Engeland. 2. Op de slechte behandelingen, door Oostenrijksch-Hongaarscbe onderdanen in Belgie onderstaan. De heer Davignon, minister van bui-tenlandsche zaken, protesteert tegen den te'kst der oorlogsverklaring. Op het oogenfolik dat Duitschland zijn ultimatum zond, had Belgie geen enkelen stap gedaan bij Frankrijk noch bij Engeland. Het heeft de Duitsche vijandelijkheden in Belgie afgewacht, vooraleer een be-roep te doen op de mogendheden, die de onzijdigheid van Belgie gewaarborgd hebben. Wat betreft de beweerde misliandelin-gen, Belgie Jogenstraft hardnekkig deize besohuldigingen. Oostenrijkers in Belgie Men bev/eert dat er in de nabijbeid van. Aken Oostenrijksche troepen gezien zijn. Zij zouden als steun dienen voor het Duitsch leger in Belgie, schijnt het. Deze tijding is echter nog niet beves-tigd.Het lot vars Belgie In een Duitsch blad vinden wij de vol-gende mededeeling: "De Belgische bevolking blijft deelnemen aan de gevech-ten en de strengste maatregelen werden genomen om de benden vrijschutters uit te roeien. Het regelmatig leger behield tôt nu toe de bezette steden, maar aan-gezien men z,e dringend noodig heeft voor het front der troepen, heeft Z. M, de mtibiliisp.tie ibevolen vaJi de laatste reserve (de landstorm). Zij zal onze gemeenschapslijnen be-schermen en Belgie bezetten. Dit land wordt thans bestuurd door Duitschland ; het zal ailes leveren wat ons leger noodig heeft en aldus zal het de lasten bel-peu dragen die thans op ons wegen." De keizer wil dus in aile geval Belgie tijdelijk besturen. De kpijgsliewegifigen in Frankrijk OFFICIEELE MEDEDEELING VAN HET FRÀNSGH MINISTERIE VAN OORLOG. De Fransche legers rukken vooruit in Lorrcinen. Wij zijn meéster van de berglinie en onze voorhoede rukt dap-per vooruit. Op het front van de Maas valt niets aan te stippen. Zaterdag had in de streek van Lannoy, Signy, Novion, Porcien, een hevige aanval plaats zonder beslissenden uit-slag. De aanval werd zondag herno-men.De rechterflank dezer korpsen, die den aanval aanving, sloeg den aanval af op Guise en ten Oosten; het 10° Duitsch legerkorps en de lijfwacht on-dergingen buitengewone verliezen. De linkervleugel was minder geluk-kig. De Duitsche legerkrachten rukken vooruit in de richting van Fère. (Men vergelijke deze mededeeling met de Duitsche, vermeld onder de Rubriek « Laatste Tijdingen ». De Verdediging van Parijs De militaire gouverneur van Parijs heeft de afbraak bevolen binnen de vier dagen van al de gebouwen staande binnen den kring der buitenforten van de verdediging van Parijs. Frankrijk roept zijne reserve op en de klas van 1914 De minister van oorlog heeft besloten de klas van 1914, en de werkdadige reserve der andere klassen van het land-leger, die tijdelijk naar huis gezonden werden, op te roepen. TE BRUSSEL. Officieele Duitsche mededeeling te Brussel Te Brussel werd de volgende Duitsche mededeeling aangeplakt : "De Duitsche legers van het Westen, immeir zegepralend, dringen op Fransch grondgebied door, na hunne samentre-k-king geëindigd te hehben. "De vijand, overal verslagen tusschen Kamerijk en de Zuidelijke Yogeezen, be-vindt zich thans in volslagen aftocht. "Het leger van generaal von Kluck, de Engelschen eerst te Maubeuge ach-teruit geslagen hebbend, heeft den aanval hernieuwd en den vijand ten Zuid-Westen dezer plaats omsingeld. "Tijdens de gevechten, die verscheide-ne dagen duurden, versloegen de legers der generaals von Biilow en Hansen acht Fransch-Belgiische korpsen tusschen de Samber, Namen en de Maas, Namen werd na twee dagen beschieting ingeno-men. Het beleg van Maubeuge is begon-nen. Het leger van den hertog E. von Wurtemberg heeft den verslagen vijand tôt over de Semois achtervolgd en trok over de Maas. "Het leger van den Duitschen kroon-prins heeft bezit genomen der stellingen van den vijand ten Noorden van Longwy en sloeg de sterke optochfc uit Verdun af. Longwy is gevallen. Tijdens de achter-volging der Franschen in Lorreinen, heeft het leger van den konmklijken prins van Beieren den aanval afgeslagen der vijandelijke machten van Nancy en van het Zuiden komend. In de Vogeezen is het het leger van Heerningen dat voortgaat met de achtervolging van den vijand naar het Zuiden. De vijand is uit den Elzas verdwenen. Op 26/27 augusti kwamen enkele Belgische afdeelingen uit Antwerpen om onze verbindingslijnen aan te vallen,maar werden achteruit geslagen door onze troepen, achtergeb 1 even om de stad te omsingelen. Vijf Belgische ka-nons vielen in onze handen. "Bijna allerwege heeft de Belgische bevolking aan de gevechten deelgeno-men. De krachtdadigste maatregelen moesten genomen worden om de benden vfrijischutters te onderdrukken (!!!) Op 26 augusti werd er een zegepraal be-haald op het Fransch leger, dichtbij So lesnes. De lin(kervleugel van het ieger (Fransch en Engelsch) werd naar het Zuiden afgeslagen en trok zich 's nachts in wanorde terug. De vervolging werd door onze troepen gedurende den dag van den 27 voortgezet en wij namen dui-zenden krijgsgevangenen. Zeven veld-batterijen en eene batterij zwaar ge-schut, alsmede talrijke mitrailleuzen, ble- ven in onze handen. De Engelschen zien, zich tôt den aftocht verplicht in het Westen. Onze ruiterij is maar twea dagen ver meer van Parijs. "Op 25 dezer, hebben de officieele Fransche dagbladen eene mededeeling openbaar gemaakt van het Fransch gouvernement, zeggend dat de Fransche legers in hunne verdedigingstelling gedre-ven zijnde, niet in staat zouden zijn Belgie te steunen, in eene aanvallende houding. "Brussel, 2 augusti 1914. "(Get.): De Gouverneur." P. S. — De heer Max heeft de bewe ring van dien plakbrief op de stelligste wijze gelogenstraft. De Duitschers ontmoedigd. Een voornaam Brusselaar verklaart dat er bij het Duitsche garnizoen der hoofstad talrijke gevallen van wegloo-ping voorkomen; in het Terkameren-bosch en in het Zoniënwoud zouden talrijke Duitsche uniformen gevonden zijn. Het is voor niemand een geheim dat vele Duitsche soldaten en officieren af-keerig geworden zijn, niet van den oorlog, maar van den onmenschelijken strijd dien men hun doet voeren tegen de Bel-gen, die zij in den grond zeer achten. Dezelfde gevallen van wegloopingen komen ook elders voor. Te Geeraardsbergen heeft een aantal Duitschers in verscheidene magazijnen gesmeekt hun burgerskleederen te ver-koopen, tegen groot geld. Overal heeft men krachtdadig geweigerd. TE ANWERPEN. Vertrek van vluchtelingen uit Antwerpen De luitenant-generaal Dufour, krijgs-gouverneur, heeft den heer burgemeester gelast bij dringendheid aan de bevolking te laten weten, dat aile per son en, die voor den 1 s&ptembeir in de versterkte plaats niet gehuisvest waren, zich zoo spoedig mogelijk naar de statie van Waas moeten begeven, waar treinen te hunner beschikking zullen zijn, om hen naar de Vlaanderen en de zeekust over te brengen. Al wie na den 13 september, 24 ure, zich nog in de versterkte stellLig zal b ©vin den, zal als verdacht aanzien en voor den krijg&raad verzonden worden. Uitzondering wordt gemaakt voor de gezinnen, die niet in de versterkte plaats gehuisvest zijn en waarvan de vader rechtstreeks of onrechtstreeks in dienst is bij de krijgsoverheid. Verbod. De militaire gouverneur van Antwerpen maakt bij een nieuw besluit bekend, dat het aan iedereen verboden is, meu-belen, waardijen, waren, dranken van welken aard te ontvreemden uit de hui-zen vroeger bewoond door onderdanen van vijandige landen, of over die voor-werpen te beschikken, zonder de maeh-tiging van wien het behoort. De overtreders zullen aan het krijgs- gerecht overgeleverd' worden en gestrafti met eene gevangzitting van 5 tôt 10 jaar en met eene boet, ten beloope van twin-tig maal het bedrag der voorwerpen. Briefwisseling met krijgsgevangenen. De heer consul van Zwitserland heeft: het Gouvernement 'bericht, dat de briefwisseling voor de krijgsgevangenen dia zich in Duitschland bevinden kan gezonden worden aan de agencie, ingericht door het internationaal comiteit van het Boode Kruis, Athenée, 3, Geneve (Zwitserland).Eetwaren. De militaire gouverneur voor Antwerpen heeft een besluit uitgevaardigd, waarbij de bezitters van welkdanige koopwaren eene lijst derzelve moeten op-maken en ze voor 4 september in dienen bij den staf, die zetelt in de Kipdorpvest. Zonder geschreven toelating mogen geen koopwaren meer verwijderd worden. Altijd aanhondingen. In den nacht van zaterdag tôt zondag, werden te Antwerpen twee mannen en twee vrouwen aangehouden. In den don-ker stonden zij tegen de huizen aange-drukt. De twee mannen waren met een revolver gewapend. In denzelfden nacht hield de policie een inwoner der Carnotstraat aan, onder verdenking van bespieding. De wreedheden der Duitschers Wij herinneren dat eene. onderzoeks-commisisiei voor overtredingen van het volkenrecht en der oorlogswetten, die zich bezig boudt met al de gevallen van wreedheden door de Duitschers bedre-ven, aile dagen zetelt, te Antwerpen, in het Koninklijk Athenexun,onder het voor-zitterschap van den heer Staatsminister G. Cooreman. Nog de gevechten rond Mechelen Eene kennis was in de gelegenheid cen bezoek te brengen aan 't St-Elisabeth-gasthuis te Antwerpen en vond daar onder de nieuw aangekomene gekvvet-sten twee vrienden liggen, die deel maakten van een linieregiment dat nog-al te lijden had in den slag van Mechelen, die twee dagen lang duurde. De gekwetsten deelden hem de volgende biizonderheden mede over het ere-vecht : Na den eersten dag het vuur te hebben onderstaan der Duitschers, werden deze op hun geheele front achteruit ge-dreven naar Vilvoorde op; den tweëden dag van het gevecht achtervolgden de Relgische troepen, alhoewel veel minder in getal, de Duitschers tusschen Mechelen en Vilvoorde. Te X... loopt, de Senne waarover, aldaar, eene brug lag. De Duitschers trokken over de brug, steeds achterna gezet door de Belgische soldaten; doch nauwelijks waren de-zen op de brug of ze vloog in de lucht, 10 Feuilleton der Gazette van Gent. [et Geheim van de Theems door FLORENCE WARDEN. IMatt aarzelde. Deze vrouw had Iïan-dolph, die een heel gemakkelijke prooi Bas voor een go-eduitziende vrouw, iets ■gcperst, wat veel op een trouwbelofte &eleek. Maar in een oogenblik van ver-pouwelijkheid, toen de schoone Nadgie Pffi heel lastig had gevallen, had Ran-B°lph genoeg bekend, om zijn neef te rertuigen, dat deze vrouw hem in haar fnaeht had en brieven bezat, die dit |onden. |En hoewel Matthew, zooals niet meer ■«ni natuurlijk was, zijn neef's dwaas ge-KaS laakte, beschouwde hij hem toch het slachtoffer van een berekenend Jenepsel, en vond de brieven een bewijs e Heer, dat Randolph een strik gespan-rn was; daarom koos Matt dus partij |°or zijn neef en zou doen, wat hij kon Ivr'1611? helpen. INadgie Claughton was vroeger kell-lerm geweest en had zich als weduwe |°orgedaan, toen Randolph haar leerde |Wnen. Al spoedig ontpopte zij zich als |^n zeer energieke jonge dame, die haar Pgen auto bezat en befaamd was om ■w schoone^ toiletten. Matt, die haar ïot zijn neef had gezien, beschouwde l&ar eenvoudig als een avonturierstev en 1 , ?®,n van de hoofdoorzaken van Ran-B j voc>rtdurende zorgen. tîn"'! , .aarom was hij nu zoo verbaasd, ' r 700 armelijk gekleed en met ■ «"ent op zak te ontmoeten, dat hij geneigd was te denken, dat deze gçheele geschiedenis een list was en dat zij ver-tnomd als |be(hoeftige, die het vroeger beter had gehad, op de Towers wilde komen om haar rechten op zijn neef ster-ker te doen gelden. Om geen praatjes te verwekken, wilde hij haar liever niet naar een bekend restaurant medenemen, waar hij natuurlijk veel kennissen zou vinden. Hij verontschuldigde zich dus. — Ik moet naar huis om te middag-malen, zegde hij. Dus ik kan niet met u medegaa.n. Maar ik zal Randolph vertel len, dat gij hier zijt en hij zal zeker voor u doen, wat hij kan. Mejuffer Claughton lachte eens sar-castisch.— Dank u ten zeerste, zegde zij spot-tend. Maar ik kan dan beter voor mij zelf zorgen. Goeden avond. Zij maakte een lichte buiging en liep snel weg. Ongerust over haar, in de wanhopige stemming, waarin zij blijkbaar verkeer-de en verlangend om zijn grootvader een nieuw.en schbk te besparen, keerde Matthew weer met de giek en roeide snel weg in de richting van de Towers. Maar toen hij dat deed, ontdekte hij, dat Nadgie Claughton, die klaarblijkelijk begreep, dat hij van zins was den vijand te waarschuwen, haar pas versnelde en meer rende, dan liep over de brug, die over de sluis liep. Hij bereikte de Towers het eerst, meer-de zich vast en ging zijn neef zoeken. Toen hij het grasveld overstak, zag hij Randolph in den salon zitten met zijne tante en zijn grootvader, en bemerkte dat het onmogelijk was hem te spreken te krijgen, zonder dat de anderen het merkten. Hij ging dus door de tuindeur naar binnen en zocht Ilainmond, den universee- len vertrouweling op, wien hij het geval mededeelde. Er was eene vrouw in de buurt, die zoo voorzichtig en ta-ctvol mogelijk moest worden afgescheept. Er was geene portiersloge bij het buiten, waar ongewenschte bezoekers kon-den worden teruggewezen. Hammond werd wel wat van zijn stuk gebracht door de waarschuwing. — Wie is zij, mijnheer? vroeg hij. — Claughton heet ze, geloof ik, maar misschien geeft ze een anderen naam op, zegde Matthew twijfelend. Want opeens was de mogelijkheid bij hem opgekomen, dat zij zich voor Randolph's vrouw zou uitgeven. Hammond scheen nog niet voldaan. — En naar wien zal zij vragen, mijn-heer 1, onderzocht hij verder. — De hemel mag het weten. Misschien naar Lord Bensington zelf. Maar zij mag niet bij hem worden toegelaten. Hammond ging heel recht staan. Die aanwijzing had hij niet noodig! — Natuurlijk niet, mijnheer. Ik wilde alleen maar weten, of zij naar u of naar mijnheer Randolph zou kunnen vragen. — O, mijnheer Randolph, zegde Matt kortaf. Hij wist heel goed, hoe vertrouwd Hammond was met aile familiezaken en vond het zeer waarschijnlijk, dat de be-diende meer van de zaak afwist, dan hij-zelf.Maar terwijl hij de vesting op deze ,'wijze onneemibaar trachtte te maken, had de vijand eene bres in de sterkte ontdekt. Terwijl Matt met Hammond onderhan-delde binnen in het huis, was Nadgie Claughton doorgedrongen, niet tôt de ivoordeur, waar zij |wist afgewezen te zullen worden, maar tôt den achtertuin, en toen zij eenmaal door de achterramen naar binnen kon kijken, kon ze ook de plaats van aanval bepalen. Lord Bensington hield, achterover ge-zeten in zijn armstoel met een open tijd schrift op de knieën, een verhandeling tegen zijn neef Randolph, over de geva ren van het socialisme, terwijl freule Bensington breide en nu en dan een tee-ken van instemming gaf en dankbaar bleek voor de nitzetting — toen plotseling onder de véranda een vrouw stond met een misvormden grooten hoed vol verwaaide veeren op. Zij haalde diep adem en stampte even met den voet. Freule Bensington was de eerste, die haar opmerkte, daar zij bij het raam zat. Zij stond verschrikt op en ging naar buiten. Nadgie Claughton keek haar brutaal aan. '> — Ik wil lord Bensington spreken, zegde zij brutaal weg met luide stem en zii trachtte over de tengere freule heen in de kamer te zien. Juist. Wilt gij mij zeggen, wie gij zijt en wat gij verlangt 1 — Ik zal lord Bensington wel zeggen, wie ik ben, antwoordde Nadgie luid, nog brutaler dan te voren meteen trachtte ze langs dezen Vooruit geschoven post heen te dringen. Lord Bensington onderbrak zijn rede-voering en keek op. — Wie spreekt daar met uw tante'? vroeg hij verontwaardigd, alweer onaan-genaamheden voorvoelend door de scher-T>e stem van de indringster. — Zal ik eens gaan kijken 1 vroeg Randolph, die zeer bleek zag, maar zelfbe-heersching genoeg bezat, om, niet te too-nen. wat er in hem omliing. Lord Bensington keek hem eens aan en trachtte meteen overeind te komen. — Neen, zegde hij bits. Ik zal zelf wel eens gaan kijken. Wij hebben hier den laatsten tijd meer dan genoeg geheim-zinnigheden gehad. En ik heb er genoeg van. Ik heb er meer dan genoeg van. Hij stond moeilijk op, zwaar steunend op zijn stok en ging langzaam naar het raam .Nadgie Claughton stiet een zach-ten oorlogskreet uit, toen zij den ouden heer zag naderen. Eindelijk kon zij dan wraak nemen. Nagdie stond daar, een ware heks, haar oogen fonkelend van toom, een hand op de heup geleund, trillend van ingehouden drift. Over de schouders van het dametje voor haar keek zij naar den graaf, die voor de deur kwam. Maar toen zij zoo keek, zag zij nog meer. . Plotseling scheen zich uit het sche-merdonker van de sombere kamer een andere gestalte los te maken ; zij zag een wit, vertrokken gezicht met bange oogen. Randolph was zijn grootvader ge-volgd ; zijn gelaat drukte een stomme bede uit ; zijn lippen bewogen zich, als smeekte hij om genade. Ongemerkt was hij achter den ouden heer gekomen en keek nu de heks voor hem aan, alleen gezien door haar zelf. Nadgie's gelaat veranderde van uit-drukking. Zij zag er nog wel opgewon-den uit ; maar zij scheen niet meer zoo driftig. Zij wiegde rusteloos heen en weer, beet zich op de lippen en wrong haar handschoenlooze handen. Lord Bensington was intusschen in de deur komen staan, en keek haar oplet-tend aan. Ofschoon hij toegaf, dat hij zeer wei-nig wist van het jongelingsleven van den tegenwoordigen tijd, toch had hij waarschijnlijk de zeden en gewoonten van zijn eigen jeugd niet zoo geheel vergeten, als hij voorgaf. In ieder geval scheen hij vrijwel te begrijpen, wat voor een be-zoekster dit was. — Wien wildet gij spreken? vroeg hij vriendelijk; zijn beleefde, maar uiterst koele toon en houding werkten als een koud bad op het vurige temperament van de indringster. — Ik wil mijnheer Bensington spreken, zegde zij uitdagend. En terwijl zij sprak wierp zij een woe-d en den blik op het doodsbleeke gezicht in de kamer. De lippen van den jongen man prevel-den weer, aïs in een gebed. Zij wendde haar hoofd plotseling af en het grove, maar knappe, hartstochtelijke gezicht werd plotseling vertrokken als in hevige ontroering, oprecht en ruw als zij zelf, de ontroering van de echte vrouw. Lord Bensington keek haar nog eens aan en sloeg met kritischen blik haar profiel _ gade, het eenige, wat hij van haar zien kon, en besloot onmiddellijk, dat de onderlip te dik en de neus te kort was, terwijl haar hais de bekoring der jeugd verloren had en te dik geworden ; bovendien had zij een ontsierende onderkin. En welken mijnheer Bensington moet gij hebben? vroeg hij op denzelfden koud beleefden toon, die toch duide-li.lk zijn minachting uitdrukte. Er was even een stilte. De arme freule Bensington, zacht en vriendelijk als zij was, stond tusschen de twee in, omdat zi.i het niet prettig vond haar vader al-leen te laten met deze feeks en toch wilde zij zich ook niet stellen tusschen hem en de persoon, tôt wie hij zich richtte. lin nog altijd stond Randolph daar op den achtergrond, doodsbleek, met groo-te angstige oogen, waarin een stomme smeekbede lag.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.