Nummer 4. December 1916. Herenthals wordt yerspreid en verzonden aan al de HERENTHALSENAREN die hun adres opgeven door i)e E. H. DUBOIS, AalmoezexieR Invalieden te Sainte-Adresse en E. H. EYCKMANS, Aalmoezenier g'' ll\ie-Rec.imknt, iv1' bon, bklgiscii leger "Mannen van den Boom ! Hier ben ik nog" eens. Ik zag het licht in de drukkerij dev Invalieden van Sainte-Adresse, waar dappere verminkten van den oorlog mij samenstelden. En nu de wijde wereld in. Aan den Yzèr, in Frankrijk, Engeland, Holland, ga ik onze diiurbare stadsgehooten en de jongens van 't omliggende opzoeken. En hier ben ik mannen van den Boom, mannen van de Nederij, de Bovenrij, van de Watervoort en Herewijck : Ikbreng un'en liter Herenthalsche lucht en een half uurken Herenthalsche lezing. Hoe gaarne zou ik met u ail en lang lang spreken en u kunnen vertellen over hetgeen in ons duurbaar stadje gebeurt. Hebt ge ooit gewaar geworden zooals nu hoezeer gij uwe geboorteplek lief hebt? Is 't niet, ge aroomt soms van uw Herenthals, en van den toren en van den beiaard... in de geest waant ge u nog op de Yaartdijk, of op de Yest, of op Ivruis-berg... in den geest ziet ge de groote Markt met den Kiosk en met het monument van den Boerenkrijg !... In den geest nog, ziet ge het huisje daar met zijn pannendak en zijn breede vensters en zijn laag deurtje waar ge geboren werd... waar ge uwe kinderjaren doorbracht... waar uwe moeder met ongeduld op u wacht... en ge droomt... oh ! wanneer komt toch de dag dat we triomfantelijk naar hnis weder keeren! Wij zijn zoo bijna als de Israëlieten gedurende de balling'schap in Babylonie ! Maar ons bal-lingschap duurt geen zeventig jareii! Nog enkele maanden geduld, beste vrienden, geen moed verloren. Ginder in Herenthals blijft elkeen vol hoop en betrouwen... wij ook moeten volhouden tôt 't einde ! Hoe langer de scheiding, hoe grooter de vreugde bij het wederzien ! Rlachten helpen ons geen duim verder, integendeel. Ongetwijfeïd komen er voor elkeen oogenblikken van moedeloosheid en van verbittering... maar ge moogt daar niet in toegeven of ge wordt nog ongelukkiger, en in zulke oogenblikken is het beste middel om ons op te beuren een Wees-gegroetje te bidden en ons lijden aan God op te dragen voor onze zielezaligheid. Doet dat eens, en ge zult iu uw harte vrede en rust voelen nederdalen. Maar zie, nu ben ik aan 't preeken en dat is hier de piaats niet... Ziet jongens houdt u wel en lot toekomende keer... en schept «courage» mannen van Herenthals, weldra klimt de gloierijke zon der zegepraal ! Aan al onze vrienden een Zalige Kerstmis en een Zalig Nieuwjaar. 1). D. Nieuws uit Herenthaïs. \\rij vernemen met droet'heid het afsterven van onzen vriend Joseph Vleugels, seminarist-Een Onze-Vader a. u. b. opdat zijne ziel in vrede ruste ! — Uit n' en brief van J. M. uit Herenthals « We hebben hier nummer 3 in handen, van het bladje « Herenthals » ge kunt niet gelooven wat plezier die lezing verwekt. Elkeen wil het zien en in handen nemen, het wordt overigens van hand tôt hand overge-leverd. Maar we moeten oppassen voor de moffen. Ziet dat wij de volgende nummers ook ontvangen. » Daarvoor zullen wi j zorgen. Jongens houdt uwe bladjes goed bij, om ze later te toonen aan vader en moeder. Dat zijn « Documenten » weet ge ! — Zoo hebben wij hier in Sainte-Adresse vroeger eene photographie genomen van eeu twintigtal Herenthal-senaars in den Haver verblijvend. Welnu dat portret is ook in Herenthals geraak! 't Werd zelfs afgedrùkt voor 0.30 fr. en ge kunt denken welke vreugde het heeft verschaft aan de moe-ders die liun zqpn herkenden. We zullen mis-schien dat portret eens overdrukken in 't volgende nummer. — Joseph Yen, B 137, 43e batterie, stuurde ons nen langen brief, met een oorlogslied dat in Herenthals veel gezon-gen wordt. Over 2 maanden nog is de dochter van Erans Yleugels (zijne vrouw, geboren To WautersJ tôt 2 dagen gevang veroordeeld om het liedje te zingen. De vrouw van Joseph Yen zelf had een « procès » om een meisje van minder dan 16 jaar verwittigd te hebben dat

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.