Het Sint Herman-Jozefsblaadje voor de katholieke Vlaamsche jeugd

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

vbor dekatbdielè^^^^^^laaiDsèeJeugi PRAATJES VAN HEEROOM. Onze kruistocht. Zeg eens, lieve kinderen, weten jullie nog, waarover Heeroom's laatste praatje ging ? Ja, de titel hierboven herinnert u eraan, nietwaar ? Ik heb u toen in 't kort ver-teld van die khapen, die vroegertijds, even-als de ridders en krijgslieden, ook naar het H. Land vvilden trekken en zich daartoe in heele legerscharen aaneensloten. Wel bereikten zij hun doel niet, maar hun voorbeeld bleef, — zoo zei ik verleden week. De geestdriit voor den lieven Zaligmaker en het medehjden met de arme heidenkinderen bleef ook in de volgende tijden onder de jeugd voortleven. Het is dan ook geen wonder, dat nog op onze dagen in aile edele, brave kinder-harten een groot verlangen zit om soïdaat van Jezus te zijn, om onder Jezus' vaandel te strijden. Zou het dan niet mogelijk zijn, dat de kinderen vveer een kruisvaart op touw zetten?... Kijk, daar is me onlangs iets te binnen gevallen. Zooals het Heilig Land indertijd door de ongeloovigen overrompeld en bezet was, zoo zijn tegenwoordig nog millioenen zielen van arme heidenen in de machr van den helschen Satan. En toch is iedere ziel een «heilig land», waar de Zaligmaker graag in vvonen en heerschen zou. Ge ziet dus, lieve kinderen : als onze voorouders een kruistocht voor noodig hielden om het .heilige Land Palestina te heroveren, dan is het vandaag nog veel dringender noodig, een kruistocht te ondernemen. Ook een kinderkruistocht ? — Ik meen wel van ja. En hier denk ik vooral aan de eerst-communicanten. Zij hebben dit jaar het groot geluk, dat de goddelijke Zaligmaker het heilige land hunner zieltjes op bijzondere wijze in bezit neemt. Zouden zij dan de ongelukkige heidenkinderen, die nog niets van den goddelijken Kindervriend afweten, niet indachtig kunnen zijn en willen bidden voor hun bekeering ? Dat ware een kruistocht van gebeden. — En zouden zij niet, een klein spàarcentje willen over houden voor het Genootschap der H. Kindsheid bijv., of voor een of ander Missiewerk, uit liefde tôt den Heiland, die hen ook zoo rijk met genaden zal zegenen? Dat ware dan een kruistocht van aalmoezen. Ware dat nu geen mooie kinderkruistocht ? En wie zou er nu op zoo'n gemak-kelijke en toch weer verdienstelijke manier geen kruisridder, geen soldaatje van Chris-tus sjeen missionaris willen zijn? Mijn lieve eerst-communicanten van dit jaar, welk is uw antwoord op die dubbele vraag ? Heeroom. 3e JAARQANO Bijlage aan « Averbode's Wcekblad « 22 Maart NUMMER 12

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.